Χαρακτηριστικά χρήστη

Γενικά
Χημικά αναγνωριστικά
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
	Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

VCHOROZOPOULOS

Αυτός ο χρήστης ζει στην Ελλάδα.

Αυτός ο χρήστης είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.

231

Αυτός ο χρήστης κατοικεί στην Θεσσαλονίκη.

Αυτός ο χρήστης είναι Μακεδόνας.

Αυτός ο χρήστης είναι πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

el	Αυτός ο χρήστης έχει ως μητρική γλώσσα την Ελληνική.

en-4

This user speaks English at a near-native level.

html-3

Αυτός ο χρήστης μπορεί να συνεισφέρει σε προχωρημένου επιπέδου html προγραμματισμό.

cpp-3

Αυτός ο χρήστης μπορεί να συνεισφέρει σε προχωρημένου επιπέδου C++ προγραμματισμό.

fox

...συνεισφέρει χρησιμοποιώντας Mozilla Firefox

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στη Βικιπαίδεια από τις 10 Ιανουαρίου 2008

Αυτός ο χρήστης συνεισφέρει εδώ και
16 χρόνια, 10 μήνες και 2 μέρες

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στην Επιχείρηση Άτλας

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στην Επιχείρηση Αττική

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στη Βικιεπιχείρηση Πάπες

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στην Επιχείρηση Interwiki

Η σελίδα αυτού του χρήστη στην αγγλική βικιπαίδεια είναι Vchorozopoulos

Αυτός ο χρήστης είναι βιβλιόφιλος.

Το αγαπημένο θέμα αυτού του χρήστη είναι η βιολογία.

Το αγαπημένο θέμα αυτού του χρήστη είναι η Γεωγραφία.

ΙΣΤ

Το αγαπημένο θέμα αυτού του χρήστη είναι η Ιστορία.

ΛΟΓ

Το αγαπημένο θέμα αυτού του χρήστη είναι η Λογοτεχνία.

Αγαπημένο θέμα: Μαθηματικά

Αγαπημένο θέμα: Φυσική

Αγαπημένο θέμα: Χημεία

Η/Υ

Το αγαπημένο θέμα αυτού του χρήστη είναι η Επιστήμη των Υπολογιστών.

Επιπλέον αγαπημένα θέματα χρήστη: Αστρονομία και μερικά άλλα λιγότερο

Αυτός ο χρήστης χρησιμοποιεί το MSN Messenger ή το Windows Live Messenger.

‎

Αυτός ο χρήστης συμμετέχει στη βικιεπιχείρηση:φυσικές επιστήμες

δρθ

Αυτός ο χρήστης είναι διορθωτής. Διορθώνει τις ανακριβείς ανακρίβειες με ακριβείς ανακρίβειες

Συνεισφορά χρήστη

Νέα βιβλία

Νέα άρθρα

Pages created Vchorozopoulos

Επεξεργασίες υφιστάμενων άρθρων

Ανακατευθύνσεις

Νέες αποσαφηνίσεις

Συνεισφορές σε πύλες

Νέες κατηγορίες

Νέα πρότυπα

Χρήσιμες υπερσυνδέσεις

Επαφές με συναδέρφους

Αστρονομία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση	Ημερομηνία ελέγχου
Αστρονομία
Αστρονομία	30-77	8.817	8/11/2013
Φυσικές επιστήμες	2-44	53.636	8/11/2013
Ουράνιο σώμα	2-15	5.400	8/11/2013
Φυσικός δορυφόρος	9-33	8.584	8/11/2013
Πλανήτης	11-110	78.710	8/11/2013
Αστέρας	92-114	8.798	8/11/2013
Νεφέλωμα	2-20	10.680	8/11/2013
Γαλαξίες	65-81	3.337	8/11/2013
Φυσική	60-57	6.726	8/11/2013
Χημεία	40-65	7.600	8/11/2013
Μαθηματικά	48-64	15.579	8/11/2013

Βιολογία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Βιολογία
Βιολογία	55-56	4.651	582.145	32.018.000	25/8/2013
Φυσικές επιστήμες	2-44	30.184	4.464.834	8.929.668	25/8/2013
Ζωή	2-93	94.442	10.768.098	21.536.196	25/8/2013
Ζωντανός οργανισμός	1-37	19.684	5.963.031	5.963.031	25/8/2013
Εξέλιξη	24-171	17.677	2.987.163	71.691.921	25/8/2013
Ταξινομία	0-18	2.457	847.971	1.695.942	25/8/2013
Κύτταρο	23-42	6.594	699.145	16.080.330	25/8/2013
Γονίδιο	4-50	18.025	2.264.925	9.059.700	25/8/2013

Γεωγραφία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Γεωγραφία
Γεωγραφία	21-34	3.763	420.324	8.826.808	25/8/2013
Επιστήμη	22-88	17.064	2.896.900	63.731.800	25/8/2013
Γη	72-139	29.597	1.288.999	92.807.937	25/8/2013
Ερατοσθένης	10-25	5.255	202.150	2.021.500	25/8/2013
Χωρική ανάλυση	0-39	?	∞	1.436.721	25/8/2013
Μελέτες χώρου	0-11	?	∞	127.479	25/8/2013
Γεωεπιστήμες	2-17	774	781.745	1.563.490	25/8/2013
Φυσικές επιστήμες	2-44	30.184	4.464.834	8.929.668	25/8/2013

Γεωλογία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Γεωλογία
Γεωλογία	19-63	6.562	574.179	10.909.395	25/8/2013
Επιστήμη	22-88	17.064	2.896.900	63.731.800	25/8/2013
Γη	72-139	29.597	1.288.999	92.807.937	25/8/2013
Πέτρωμα	7-14	3.262	226.894	1.588.258	25/8/2013
Γεωλογία της Σελήνης	4-43	1.344	169.517	678.067	25/8/2013
Γεωλογία του Άρη	0-48	?	∞	492.816	25/8/2013
Ιστορία της Γης	0-119	?	∞	14.104.594	25/8/2013
Τεκτονικές πλάκες	7-92	21.699	3.649.785	25.548.492	25/8/2013

Γεωπονία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Γεωλογία
Γεωπονία	5-1	112	184	918	26/8/2013
Υδροπονία	0-41	?	∞	7.973.926	26/8/2013
Αεροπονία	0-49	?	∞	1.597.106	26/8/2013
Έδαφος	16-160	24.320	1.837.280	29.396.480	26/8/2013
Εδαφομηχανική	3-54	3.708	613.692	1.841.076	26/8/2013
Γεωργία	17-122	9.631	2.709.110	46.054.878	26/8/2013
Κηπουρική	0-17	?	∞	3.220.548	26/8/2013
Πισινοπονική	0-29	?	∞	3.462.426	26/8/2013

Δασολογία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Δασολογία
Δασολογία	2-22	1.419	621.555	1.243.110	26/8/2013
Δάσος	8-36	6.111	965.169	7.721.352	26/8/2013
Φυτεία	0-29	?	∞	1.761.170	26/8/2013
Επίπεδο μοντελοποίησης βάθρου (δασολογία)	0-1	?	∞	1.003	26/8/2013
Δασοπονία	4-13	988	79.807	319.228	26/8/2013
Δέντρο	4-84	34.629	7.688.541	30.754.164	26/8/2013
Οικοσυστημικές υπηρεσίες	0-44	?	∞	1.404.348	26/8/2013
Ξυλεία	0-37	?	∞	5.134.379	26/8/2013

Θρησκειολογία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Θρησκειολογία
Θρησκειολογία	29-32	686	22.279	646.080	27/8/2013
Ακαδημία	0-30	?	∞	1.760.730	27/8/2013
Κοσμικότητα	0-8	?	∞	865.232	27/8/2013
Θρησκεία	67-85	3.495	486.455	32.592.485	27/8/2013
Θρησκευτική συμπεριφορά	0-3	?	∞	7.782	27/8/2013
Θεολογία	28-44	1.912	210.329	5.889.224	27/8/2013
Θεότητα	0-24	?	∞	3.213.552	27/8/2013
Ανθρωπολογία της θρησκείας	0-13	?	∞	167.622	27/8/2013

Ιστορία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Ιστορία
Ιστορία	11-56	19.269	1.901.200	20.913.200	26/8/2013
Γενικός όρος	0-3	?	∞	147.240	26/8/2013
Πληροφορία	56-22	1.615	89.546	5.014.592	26/8/2013
Σύμπαν	14-90	10.003	2.169.791	30.377.070	26/8/2013
Γεωλογική ιστορία της Γης	0-41	?	∞	1.323.603	26/8/2013
Ζωντανός οργανισμός	1-37	19.684	5.963.031	5.963.031	25/8/2013
Παγκόσμια ιστορία	0-110	?	∞	12.989.240	26/8/2013
Ιστορικός	0-25	?	∞	795.950	26/8/2013

Βοηθητική σελίδα Ιστορίας

Μαθηματικά

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Μαθηματικά
Μαθηματικά	48-64	11.696	708.293	33.998.080	27/8/2013
Ποσότητα	3-14	1.283	454.239	1.362.718	27/8/2013
Αριθμός	71-43	435	147.394	10.464.996	27/8/2013
Δομή	0-7	?	∞	492.471	27/8/2013
Χώρος	3-26	9.545	1.046.615	3.139.845	27/8/2013
Λογισμός	55-45	1.297	224.865	12.367.575	27/8/2013
Ορισμοί των μαθηματικών	0-11	?	∞	170.566	27/8/2013
Μαθηματικός	26-16	313	104.740	2.723.248	27/8/2013

Μυθολογία

Συντόμευση	kB	Μοριοδότηση#1	Μοριοδότηση#2	Μοριοδότηση#3	Ημερομηνία ελέγχου
Μυθολογία
Μυθολογία	22-40	7.156	349.562	7.690.360	27/8/2013
Μυθολογία Ίνκα	7-12	723	28.673	200.712	27/8/2013
Συγκριτική μυθολογία	0-26	?	∞	385.216	27/8/2013
Άλαν Ντάντες	0-16	?	∞	50.000	27/8/2013
Ιερός	0-19	?	∞	971.945	27/8/2013
Αφήγημα	0-32	?	∞	4.950.592	27/8/2013
Παραδοσιακή ιστορία	0-41	?	∞	187.534	27/8/2013
Μπρους Λίνκολν	0-5	?	∞	7.165	27/8/2013

Τομέας Φυσική

Βοηθητική σελίδα Φυσικής

πυκνότητα, πυρηνικός αντιδραστήρας, πυρηνικός συντονισμός, ραδιενέργεια, σημείο ζέσεως, σημείο τήξεως, συμβολή, συστήματα μέτρησης, συχνότητα, σώμα, τάση ατμών, ταχύτητα, 1. Αιθίνιο :τήξη, ύλη, υλόκυμα, υπεριώδης ακτινοβολία, υπέρυθρη ακτινοβολία, φαινόμενο, φυσικά μεγέθη, φυσικό φαινόμενο, Φυσική, φυσικοί νόμοι, φως, φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, φωτόνιο, χρόνος, ωσμωτική πίσεη,

Ερευνητές

Άλμπερτ Αϊνστάιν, Ανρί Μπεκερέλ, Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Βίκτωρ Φράνσις Χες, Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν, Γουόλφγκανγκ Πάουλι, Εμίλιο Σεγκρέ, Ενρίκο Φέρμι, Έρβιν Σρέντιγκερ, Θαλής, Ισαάκ Νεύτων, Καρλ Ντέβιντ Άντερσον, Κρίστιαν Χόυχενς, Μαξ Πλανκ, Μάικλ Φαραντέι, Νιλς Μπορ, Όλιβερ Χέβισαϊντ, Ότο Χαν, Ουίλιαμ Τόμσον, Πασκουάλ Τζόρνταν, Ρούντολφ Μεσμπάουερ, Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ, Τζέιμς Τσάντγουϊκ, Φριτζ Στράσμαν, Χάινριχ Χερτζ, Χανς Κρίστιαν Έρστεντ, Χέντρικ Λόρεντς, Χιντέκι Γιουκάβα,

Τομέας Χημεία

Βοηθητική σελίδα Χημείας

Ανόργανη

Ανόργανες ενώσεις

CaC₂, CaCO₃, BeCO₃, H₂CO₃, ανόργανες ενώσεις, (CN)₂, CO₂, SiO₂, Η₂SO₄, ZnSO₄, NH₄CNO, Be(CNO)₂, LiCNO, Be(CN)₂, LiCN, LiNH₂, LiBH₂, μαγνητίτης, CO, οξείδια, Be(HCO₃)₂, LiHCO₃, HCNO, HCN, HCl,

Οργανική

αζουλένιο, -N=N-, MeCHO, ROR΄. ακεναφθυλένιο, RCOX, RCHO, RCONH₂, ArOH, γ-πυράνιο, =N₂, διφαινυλένιο, RCOOR΄, ετεροάτομο, ετεροκυκλικές ενώσεις, RSR΄, RSO₃R΄, RSH, θειοφαίνιο, ιμιδαζόλιο, =NH, ινδόλιο, ισοξαζόλιο, ισοϊνδόλιο, ισοκινολίνη, καρβαζόλιο, RCOOH, >CO, κινολίνη, κινοξαλίνη, HCOOH, RCN, οξιράνιο, ονοματολογία οργανικών ενώσεων, οργανικές ενώσεις, Η₂ΝCONH₂, πενταλένιο, πιπεραζίνη, πιπεριδίνη, πολυαιθυλένιο, πουρίνη, πτεριδίνη, πυραζίνη, πυραζόλιο, πυριδαζίνη, πυριδίνη, πυριμιδίνη, πυρρολιδίνη, πυρρόλιο, RSO₃H, τετραϋδροφουράνιο, υγραερίο, φαινανθρένιο, φλουορένιο, φουράνιο, φυσικό αέριο, φωταέριο,

Υδρογονάνθρακες

υδρογονάνθρακες,

Αλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
1. Αλκάνια
n	RH
1	MeH
2	EtH
3	PrH
4	BuH, iBuH
5	BuMe,iBuMe, NpH
6	BuEt, iBuEt, Et₂CHMe, tBuEt, iPr₂,
7	BuPr, iBuPr, sBuPr, tBuPr, iPrsBu, iPriBu, Et₂CMe₂, Et₃CH, tBuiPr
8	Bu₂, iBuBu, sBuBu, Pr₂CH, tBuBu, iPrCH(Me)Pr, iBusBu, iBu₂, EtC(Me)₂Pr, sBu₂, Et₂CHPr, tBusBu, tBuiBu, iPrC(Me)₂Et, iPr₂CHMe, iPrCHEt₂, Et₃CMe, tBu₂
9	Bu₂CH₂,...

Αλκένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
2. Αλκένια
n	>CH=CH<
2	CH₂=CH₂
3	CH₂=CHMe
4	CH₂=CHEt, MeCH=CHMe, CH₂=CMe₂,
5	CH₂=CHPr,MeCH=CHEt,...
6	CH₂=CHBu,...
7	CH₂=CHCH₂Bu,...
8	CH₂=CH(CH₂)₂Bu,...
9	CH₂=CH(CH₂)₃Bu,...

Κυκλοαλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
3. Κυκλοαλκάνια
n	-(CH₂)_ν
3	κυκλοπροπάνιο
4	κυκλοβουτάνιο, μεθυλοκυκλοπροπάνιο
5	κυκλοπεντάνιο, μεθυλοκυκλοβουτάνιο, 1,1-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο, 1,2-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο, αιθυλοκυκλοπροπάνιο
6	κυκλοεξάνιο,...
7	κυκλοεπτάνιο,...
8	κυκλοοκτάνιο,...
9	κυκλοεννεάνιο,...

Αλκίνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
4. Αλκίνια
n	-C≡C-
2	HC≡CH
3	MeC≡CH
4	EtC≡CH, MeC≡CMe
5	PrC≡CH,...
6	BuC≡CH,...
7	BuCH₂C≡CH,...
8	Bu(CH₂)₂C≡CH,...
9	Bu(CH₂)₃C≡CH,...

Αλκαδιένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
5. Αλκαδιένια
n	αλκαδιένια
3	CH₂=C=CH₂
4	MeCH=C=CH₂, CH₂=CH=CH₂
5	ΕτCH=C=CH₂,..., CH₂=C(Me)CH₂
6	PrCH=C=CH₂,...
7	BuCH=C=CH₂,...
8	BuCH₂CH=C=CH₂,...
9	Bu(CH₂)₂CH=C=CH₂,...

Κυκλοαλκένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
6. Κυκλοαλκένια
n	κυκλοαλκένια
3	κυκλοπροπένιο
4	κυκλοβουτένιο, 1-μεθυλοκυκλοπροπένιο, 3-μεθυλοκυκλοπροπένιο, μεθυλενοκυκλοπροπάνιο
5	κυκλοπεντένιο, 1-μεθυλοκυκλοβουτένιο, 3-μεθυλοκυκλοβουτένιο, μεθυλενοκυκλοπροπάνιο, 1,2-διμεθύλοκυκλοπροπένιο, 1,3-διμεθύλοκυκλοπροπένιο, μεθυλομεθυλενοκυκλοπροπάνιο, 1-αιθυλοκυκλοπροπένιο
6	κυκλοεξένιο,...
7	κυκλοεπτένιο,...
8	κυκλοοκτένιο,...
9	κυκλοεννεένιο,...

Δικυκλοαλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
7. Δικυκλοαλκάνια
n	δικυκλοαλκάνια
4	δικυκλοβουτάνιο
5	δικυκλο-(2.1.0)-πεντάνιο, δικυκλο-(1.1.1)-πεντάνιο, 1-μεθυλοδικυκλοπροπάνιο, 2-μεθυλοδικυκλοπροπάνιο
6	δικυκλο-(3.1.0)-εξάνιο,
7	δικυκλο-(4.1.0)-επτάνιο,...
8	δικυκλο-(5.1.0)-οκτάνιο,...
9	δικυκλο-(6.1.0)-εννεάνιο,...

Σπειροαλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
8. Σπειροαλκάνια
n	σπειροαλκάνια
5	σπειροπεντάνιο
6	σπειρο-(3.2)-εξάνιο, μεθυλοσπειροπεντάνιο
7	σπειρο-(4.2)-επτάνιο, 1-μεθυλοσπειρο-(3.2)-εξάνιο, 2-μεθυλοσπειρο-(3.2)-εξάνιο, 4-μεθυλοσπειρο-(3.2)-εξάνιο, 5-μεθυλοσπειρο-(3.2)-εξάνιο, 1,1-διμεθυλοσπειροπεντάνιο,...
8	σπειρο-(5.2)-οκτάνιο,...
9	σπειρο-(6.2)-εννεάνιο,...

Αρένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αρένια
n	ArH
6	PhH
7	PhMe
8	o-ξυλόλιο, μ-ξυλόλιο, π-ξυλόλιο, PhEt, PhVi
9	μεσιτυλένιο, ινδένιο,
10	ναφθαλίνιο
12	ακεναφθυλένιο, ανθρακένιο, διφαινυλένιο, φαινανθρένιο,

Αλογονοπαράγωγα υδρογονανθράκων

αλογονοπαράγωγα υδρογονανθράκων, υδραλογονάνθρακες, αλογονάνθρακες,

Αλκυλαλογονίδια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
1. Αλκυλαλογονίδια
n	RX
1	MeX, MeF, MeCl, MeBr, MeI
2	EtX, EtF, EtCl, EtBr, EtI
3	PrX, iPrX,...
4	BuX,...
5	BuCH₂X,...
6	Bu(CH₂)₂X,...
7	Bu(CH₂)₃X,...
8	Bu(CH₂)₄X,...
9	Bu(CH₂)₅X,...

Πολυαλαλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
2. Πολυαλογονοαλκάνια
n	πολυαλογονοαλκάνια
1	CH₂F₂, CH₂FCl, CH₂FBr, CH₂FI, CH₂Cl₂, CH₂ClBr, CH₂ClI,...

Αλαλκένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
3. Αλλκένια
n	αλαλκένια
2	ViX, ViF, ViCl, ViBr, ViI, CH₂=CF₂, CHF=CHF, CH₂=CF₂, CHF=CHCl,

Αλοκυκλοαλκάνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
4. Αλογονοκυκλοαλκάνια
n	αλογονοκυκλοαλκάνια
3	cPrX, cPrF, cPrCl, cPrBr, cPrI, 1,1-διφθοροκυκλοπροπάνιο, 1,2-διφθοροκυκλοπροπάνιο, 1-φθορο-1-χλωροκυκλοπροπάνιο, 2-φθορο-1-χλωροκυκλοπροπάνιο, 1-βρωμο-1-φθοροκυκλοπροπάνιο, 1-βρωμο-2-φθοροκυκλοπροπάνιο, 1-ιωδο-1-φθοροκυκλοπροπάνιο, 1-ιωδο-2-φθοροκυκλοπροπάνιο,

Αλογονοαλκίνια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
5. Αλογονοαλκίνια
n	αλογονοαλκίνια
2	HC≡CX, HC≡CF, HC≡CCl, HC≡CBr, HC≡CI, FC≡CF,

Αλογονοαλκαδιένια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
6. Αλογονοαλκαδιένια
n	αλογονοαλκαδιένια
3	αλοπροπανοδιένια, φθοροπροπανοδιένιο, χλωροπροπανοδιένιο, βρωμοπροπανοδιένιο, ιωδοπροπανοδιένιο, διαλοπροπανοδιένια, 1,1-διφθοροπροπανοδιένιο, 1,3-διφθοροπροπανοδιένιο, 1-φθορο-1-χλωροπροπανοδιένιο, 3-φθορο-1-χλωροπροπανοδιένιο,

Οξυγονούχες οργανικές ενώσεις

Αλκοόλες

αλκοόλες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
1. Αλκανόλες
n	RΟΗ
1	MeOH
2	EtOH
3	PrOH, iPrOH
4	BuOH...
5	BuCH₂OH,...
6	Bu(CH₂)₂OH,...
7	Bu(CH₂)₃OH,...
8	Bu(CH₂)₄OH,...
9	Bu(CH₂)₅OH,...

αρενόλες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αρενόλες
n	ArΟΗ
6	PhOH,
7	PhCH₂OH,

Αιθέρες

αιθέρες

αλκυλαρυλαιθέρες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αλκυλαρυλαιθέρες
n	ArΟR
7	PhOMe,

Αλδεΰδες

αλδεΰδες

αρενάλες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αρενάλες
n	ArCHO
7	PhCHO,

Κετόνες

αρενόνες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αρενόνες
n	ArCOR
8	PhCOMe,

Υδατάνθρακες

υδατάνθρακες

Αριθμός ατόμων C	βαθμός ακορεστότητας	αριθμός ατόμων O	ονομασία
Υδατάνθρακες
n	β.α	ν	υδατάνθρακες
1	1	1	CH₂O
2	2	1	C₂H₂O α, C₂H₂O β, C₂H₂O γ,
2	1	2	C₂H₄O₂ α, C₂H₄O₂ β. C₂H₄O₂ γ. C₂H₄O₂ δ. C₂H₄O₂ ε.

Καρβονικά οξέα

καρβονικά οξέα

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Kαρβονικά οξέα
n	RCOOH
1	HCOOH
2	MeCOOH, O₂NCH₂COOH, FCH₂COOH
3	EtCOOH,

αμινοξέα

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Aμινοξέα
n	RCH(NH₂)COOH
1	H₂NCOOH,
2	H₂NCH₂COOH, CH₃NHCOOH, HOOCNHCOOH, H₂NCH₂NHCOOH
3	CH₃CH(NH₂)COOH

αρενικά οξέα

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Αρενικά οξέα
n	ArCOOH
7	PhCOOH,

Παράγωγα καρβονικών οξέων

ακυλαλογονίδια

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Aκυλαλογονίδια
n	RCOX
1	HCOF,

Θειούχες οργανικές ενώσεις

Θειόλες

Θειαιθέρες

θειαιθέρες

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
Θειαιθέρες
n	RSR'
2	Me₂S,
3	EtSMe,
4	PrSMe, Et₂S, iPrSMe,

Αζωτούχες οργανικές ενώσεις

Αμίνες

αμίνες,

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
1. Αλκυλαμίνες
n	RNH₂
1	MeNH₂
2	EtNH₂
3	PrNH₂, iPrNH₂,
...

Αριθμός ατόμων C	ονομασία
1. Αρυλαμίνες
n	ΑrNH₂
6	PhNH₂,

Βιοχημεία

άμυλο, γλυκόζη, ένζυμα, DNA, ζάχαρη, ζύμωση, κυτταρίνη, λιπίδια, νουκλεϊκό οξύ, πρωτεΐνες, RNA, υδατάνθρακες,

Περιβαλλοντική και Αντιρρυπαντική

Όξινη βροχή,

Ερευνητές

Στανισλάο Κανιτζάρο, Φρίντριχ Βέλερ,

Γενικό Πρόχειρο

$2NO{\stackrel {2}{\rightleftarrows }}N_{2}O_{2}$

Βαθμοί οκτανίου και κετανίου

Ανόργανα καύσιμα

Υδρογόνο: ON > 130, CN = ?.

Αλκάνια

Μεθάνιο: ON = 120, CN = 0.
Αιθάνιο: ON = 108, CN = ?.
Προπάνιο: ON = 97,1, CN = -20.
Βουτάνιο: ON = 114, 89,6, CN = 22.
Μεθυλοπροπάνιο: ON = 97,6, CN = ?.
Πεντάνιο: ON = 62,6, CN = 30.
Μεθυλοβουτάνιο ON = 90,3, CN = ?.
Διμεθυλοπροπάνιο ON = 80,2, CN = ?.
Εξάνιο: ON = 26, CN = 42.
2-μεθυλοπεντάνιο ΟΝ = 73,5, CN = 23.
3-μεθυλοπεντάνιο ON = 74,3, CN = 30.
2,2-διμεθυλοβουτάνιο ON = 93,4, CN = 24,4.
2,3-διμεθυλοβουτάνιο ON = 94,3, CN = ?.
Επτάνιο: ON = 0, CN = 52,5.
2-μεθυλεξάνιο: ON = 46,4, CN = ?.
3-μεθυλεξάνιο: ON = 55,8, CN = ?.
Αιθυλοπεντάνιο: ON = 69,3, CN =?.
2,2-διμεθυλοπεντάνιο: ON = 95,6, CN = ?.
2,3-διμεθυλοπεντάνιο: ON = 88,5, CN = 21.
2,4-διμεθυλοπεντάνιο: ON = 83,8, CN = 29.
3,3-διμεθυλοπεντάνιο: ON = 86,6, CN = ?.
Τριμεθυλοβουτάνιο: ON = 101,3, 0,1, CN = ?.
Οκτάνιο: ON = -17, CN = 63,8.
2-μεθυλεπτάνιο: ON = 23,8, 23,0, CN = ?.
3-μεθυλεπτάνιο: ON = 35,0, CN = ?.
4-μεθυλεπτάνιο: ON = 39,0, CN = ?.
Αιθυλεξάνιο: ON = 52,4, CN = ?.
2,2-διμεθυλεξάνιο: ON = 77,4, CN = ?.
2,3-διμεθυλεξάνιο: ON = 78,9, CN = ?.
2,4-διμεθυλεξάνιο: ON = 69,9, CN = ?.
2,5-διμεθυλεξάνιο: ON = ?, CN = ?.
3,3-διμεθυλεξάνιο: ON = ?, CN = ?.
3,4-διμεθυλεξάνιο: ON = ?, CN = ?.
3,4-διμεθυλεξάνιο: ON = ?, CN = ?.
Αιθυλο-2-μεθυλοπεντάνιο: ON = ?, CN = ?.
Αιθυλο-3-μεθυλοπεντάνιο: ON = ?, CN = ?.
2,2,3-τριμεθυλοπεντάνιο: ON = 99,9, CN = ?.
2,2,4-τριμεθυλοπεντάνιο: ON = 100, CN = 12.
2,3,3-τριμεθυλοπεντάνιο: ON = 99,4, CN = 12.
Εννεάνιο: ON = ?, CN = 72.
Δεκάνιο: ON = ?, CN = 76.
Ενδεκάνιο: ON = ?, CN = 79.
Δωδεκάνιο: ON = ?, CN = 80.
Δεκατριάνιο: ON = ?, CN = 88.
Δεκατεσσεράνιο: ON = ?, CN = 93.
Δεκαπεντάνιο: ON = ?, CN = 95.
Δεκαεξάνιο: ON < -30, CN = 92.
Δεκαεπτάνιο: ON = ?, CN = 105.
Δεκαοκτάνιο: ON = ?, CN = 102,6.
Δεκαεννεάνιο: ON = ?, CN = 110.
Εικοσάνιο: ON = ?, CN = 110.

Αλκένια

Αιθένιο: ON = 97,3, 75,6, CN = ?.
Προπένιο: ON = 101,8, 84,9, CN = ?.
1-βουτένιο: ON = 98,8, 80,8, CN = ?.
2-βουτένιο: ON = 101,6, 83,5, CN = ?.
Μεθυλοπροπένιο: ON = 106,3, , CN = ?.
1-πεντένιο: ON = 87,9, 77,1, CN = ?.
2-πεντένιο: ON = 87,8, CN = ?.
2-μεθυλο-1-βουτένιο: ON = 98,3, 81,9 , CN = ?.
3-μεθυλο-1-βουτένιο: ON = ?, CN = ?.
2-μεθυλο-2-βουτένιο:ON = 84,7, CN = ?.

Κυκλοαλκάνια

Κυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
Κυκλοβουτάνιο: ON = ?, CN = ?.
Μεθυλοκυκλοπροπάνιο: ON = 81,2, CN = ?.
Κυκλοπεντάνιο: ON = 84,9, CN = ?.
Μεθυλοκυκλοβουτάνιο: ON = ?, CN = ?.
Αιθυλοκυκλοπροπάνιο: ON = 83,8, CN = ?.
1,1-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
1,2-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο: ON = 84,3 , CN = ?.

Αλκίνια

Αιθίνιο: ON = ?, CN = ?.
Προπίνιο: ON = ?, CN = ?.
1-βουτίνιο: ON = ?, CN = ?.
2-βουτίνιο: ON = 70,2, CN = ?.
1-πεντίνιο: ON = ?, CN = ?.
2-πεντίνιο: ON = ?, CN = ?.
Μεθυλοβουτίνιο: ON = ?, CN = ?.

Αλκαδιένια

Προπαδιένιο: ON = ?, CN = ?.
1,2-βουταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
1,3-βουταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
1,2-πενταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
1,3-πενταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
1,4-πενταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
2,3-πενταδιένιο: ON = ?, CN = ?.
Μεθυλο-1,2-βουταδιένιο: ON = 42,4, CN = ?.
Μεθυλο-1,3-βουταδιένιο: ON = 81,0, CN = ?.

Κυκλοαλκένια

Κυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
Κυκλοβουτένιο: ON = ?, CN = ?.
Μεθυλενοκυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
1-μεθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
3-μεθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
Κυκλοπεντένιο: ON = 69,7, CN = ?.
Μεθυλενοκυκλοβουτάνιο: ON = ?, CN = ?.
1-μεθυλοκυκλοβουτένιο: ON = ?, CN = ?.
3-μεθυλοκυκλοβουτένιο: ON = ?, CN = ?.
Αιθυλιδενοκυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
Βινυλοκυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
1-αιθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
3-αιθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
Μεθυλενομεθυλοκυκλοπροπάνιο: ON = ?, CN = ?.
1,2-διμεθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
1,3-διμεθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.
3,3-διμεθυλοκυκλοπροπένιο: ON = ?, CN = ?.

Αλκανόλες

Μεθανόλη: ON = ?, CN = ?.

Κυκλικές ενώσεις

Ένας δακτύλιος

3μελής

Κορεσμένος

Β-Β-Β: 5-5-5 = 15: τριβοριράνιο (B₃H₃).
Β-Β-C: 5-5-6 = 16: διβοριράνιο (CH₄B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-C: 5-6-6 = 17: βοριράνιο (C₂H₅B).
C-C-C: 6-6-6 = 18: κυκλοπροπάνιο (C₃H₆).
B-B-N: 5-5-7 = 17: αζαδιβοριδίνη (NH₃B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-N: 5-6-7 = 18: αζαβοριριδίνη (CH₄BN): CAS 71720-68-8.
Β-Ν-Ν: 5-7-7 = 19: διαζαβοριριδίνη (N₂H₃B): CAS 85302-96-1.
C-C-N: 6-6-7 = 19: αζιριδίνη (CH₅N).
C-N-N: 6-7-7 = 20: διαζιριδίνη (CH₄N₂).
N-N-N: 7-7-7 = 21: τριαζιριδίνη (N₃H₃): CAS 6572-31-2.
B-B-O: 5-5-8 = 18: οξαδιβοριράνιο (BH₂O): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 100983564.
Β-C-O: 5-6-8 = 19: οξαβοριράνιο (CH₃BO) :Δεν βρήκα CAS.
Β-Ν-Ο: 5-7-8 = 20: οξαζαβοριριδίνη (NH₂BO): Δεν βρήκα CAS.
B-O-O: 5-8-8 = 21. διοξαβοριράνιο (BHO₂): Δεν βρήκα CAS.
C-C-O: 6-6-8 = 20. οξιράνιο (C₂H₄O).
C-N-O: 6-7-8 = 21. οξαζιριδίνη (CH₃NO).
C-O-O: 6-8-8 = 22. διοξιράνιο (CH₂O₂).
Ν-Ν-Ο: 7-7-8 = 22. οξαδιαζιριδίνη (N₂H₂O): CAS 157-30-2.
N-O-O: 7-8-8 = 23. διοξαζιριδίνη (NHO₂): CAS 67394-35-8.
O-O-O: 8-8-8 = 24: τριοξιράνιο (O₃).
Β-Β-Si: 5-5-14 = 24: σιλαδιβοριράνιο (SiH₄B): Δεν βρήκα CAS.
B-C-Si: 5-6-14 = 25. σιλαβοριράνιο (CH₅SBi): Δεν βρήκα CAS.
B-N-Si: 5-7-14 = 26: αζασιλαβοριριδίνη (SiH₄BN): Δεν βρήκα CAS.
B-O-Si: 5-8-14 = 27: οξασιλαβοριράνιο (SiH₃BO): Δεν βρήκα CAS.
B-Si-Si: 5-14-14 = 33: δισιλαβοριράνιο (Si₂H₅B): Δεν βρήκα CAS.
C-C-Si: 6-6-14 = 26: σιλιράνιο (C₂H₆Si).
C-N-Si: 6-7-14 = 27: αζασιλιριδίνη (CH₅NSi): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 29368698
C-O-Si: 6-8-14 = 28: οξασιλιράνιο (CH₄OSi): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 71410445 και ChemSpider ID: 24772792.
C-Si-Si: 6-14-14 = 34: δισιλιράνιο (CH₆Si₂): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 24769617.
N-N-Si: 7-7-14 = 28: διαζασιλιριδίνη (SiH₄N₂): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 26948053.
N-O-Si: 7-8-14 = 29: οξαζασιλιριδίνη (SiH₃NO): Δεν βρήκα CAS.
N-Si-Si: 7-14-14 = 35: αζαδισιλιριδίνη (Si₂H₅N): Δεν βρήκα CAS.:
O-O-Si: 8-8-14 = 30: διοξασιλιράνιο (SiH₂O₂): Δεν βρήκα CAS.
O-Si-Si: 8-14-14 = 36: οξαδισιλιράνιο (Si₂H₄O): Δεν βρήκα CAS.
Si-Si-Si: 14-14-14 = 42: τρισιλιράνιο (Si₃H₆): CAS 12597-37-4.
B-B-P: 5-5-15 = 25: φωσφαδιβοριράνιο (PH₃B₂)): Δεν βρήκα CAS.
B-C-P: 5-6-15 = 26: φωσφαβοριράνιο (CH₄BP): Δεν βρήκα CAS.
B-N-P: 5-7-15 = 27: αζαφωσφαβοριριδίνη (PH₃BN): Δεν βρήκα CAS.
B-O-P: 5-8-15 = 28: οξαφωσφαβοριράνιο (PH₂BO): Δεν βρήκα CAS.
B-Si-P: 5-14-15 = 34: φωσφασιλαβοριράνιο (SiH₄BP): Δεν βρήκα CAS.
B-P-P: 5-15-15: 35: διφωσφαβοριράνιο (P₂H₃B): Δεν βρήκα CAS.
C-C-P: 6-6-15 = 27: φωσφιράνιο (C₂H₅P): CAS: 6569-82-0: Phosphirane.
C-N-P: 6-7-15 = 28: αζαφωσφιριδίνη (CH₄NP): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 24772238.
C-O-P: 6-8-15 = 29: οξαφωσφιράνιο (CH₃OP).
C-Si-P: 6-14-15 = 35: φωσφασιλιράνιο (CH₅PSi): Δεν βρήκα CAS.
C-P-P: 6-15-15 = 36: διφωσφιράνιο (CH₄P₂): Δεν βρήκα CAS.
N-N-P: 7-7-15 = 29: διαζαφωσφιριδίνη (PH₃N₂): Δεν βρήκα CAS.
N-O-P: 7-8-15 = 30: οξαζαφωσφιριδίνη (PH₂NO): Δεν βρήκα CAS.
N-Si-P: 7-14-15 = 36: αζαφωσφασιλιριδίνη (SiH₄NP): Δεν βρήκα CAS.
N-P-P: 7-15-15 = 37: αζαδιφωσφιριδίνη (P₂H₃Ν): Δεν βρήκα CAS.
Ο-Ο-P: 8-8-15 =31: διοξαφωσφιράνιο (PHO₂): Δεν βρήκα CAS.
O-Si-P: 8-14-15 = 37: οξαφωσφασιλιράνιο (SiH₃OP): Δεν βρήκα CAS.
O-P-P: 8-15-15 = 38: οξαδιφωσφιράνιο (P₂H₂O): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 25934766.
Si-Si-P: 14-14-15 = 43: φωσφαδισιλιράνιο (Si₂H₅P): Δεν βρήκα CAS.
Si-P-P: 14-15-15 = 44: διφωσφασιλιράνιο (SiH₄P₂): Δεν βρήκα CAS.
P-P-P: 15-15-15 = 45: τριφωσφιράνιο (P₃H₃): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 628533 και ChemSpider ID: 545880.
B-B-S: 5-5-16 = 26: θειαδιβοριράνιο (SH₂B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-S: 5-6-16 = 27: θειαβοριράνιο (CH₃BS): Δεν βρήκα CAS.
B-N-S: 5-7-16 = 28: θειαζαβοριριδίνη (NH₂BS): Δεν βρήκα CAS.
B-O-S: 5-8-16 = 29: οξαθειαβοριράνιο (SHBO): Δεν βρήκα CAS.
B-Si-S: 5-14-16 = 35: θειασιλαβοριράνιο (SiH₃BS): Δεν βρήκα CAS.
B-P-S: 5-15-16 = 36: θειαφωσφαβοριράνιο (PH₂BS): Δεν βρήκα CAS.
B-S-S: 5-16-16 = 37: διθειαβοριράνιο (SHB₂): Δεν βρήκα CAS.
C-C-S: 6-6-16 = 28: θειιράνιο (CH₄S).
C-N-S; 6-7-16 = 29: θειαζιριδίνη (CH₃NS): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 21465981.
C-O-S: 6-8-16 = 30: οξαθειιράνιο (CHOS): CAS: 53283-22-0.
C-Si-S: 6-14-16 = 36: θειασιλιράνιο (CH₄SSi): Δεν βρήκα CAS.
C-P-S: 6-15-16 = 37: θειαφωσφιράνιο (CH₃PS): Δεν βρήκα CAS.
C-S-S: 6-16-16 = 38: διθειιράνιο (CH₂S₂): CAS: 56712-23-3
N-N-S: 7-7-16 = 30: θειαδιζιριδίνη (NH₂S): Δεν βρήκα CAS.
N-O-S: 7-8-16 = 31: οξαθειαζιριδίνη (NHOS): Δεν βρήκα CAS.
N-Si-S: 7-14-16 = 37: θειαζασιλιριδίνη (SiH₃NS): Δεν βρήκα CAS.
N-P-S: 7-15-16 = 38: θειαζαφωσφιριδίνη (PH₂S): Δεν βρήκα CAS.
N-S-S: 7-16-16 = 39: διθειαζιριδίνη (NHS₂): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα ChemSpider ID: 24807675.
O-O-S: 8-8-16 = 32: διοξαθειιράνιο (SO₂): Δεν βρήκα CAS.
O-Si-S: 8-14-16 = 38: οξαθειασιλιράνιο (SiH₂OS): Δεν βρήκα CAS.
O-P-S: 8-15-16 = 39: οξαθειαφωσφιράνιο (HOPS): CAS: 246862-02-2.
O-S-S: 8-16-16 = 40: οξαδιθειιράνιο (S₂O): 488092-02-0.
Si-Si-S: 14-14-16 = 44: θειαδισιλιράνιο (Si₂H₄S): CAS: 95912-91-7.
Si-P-S: 14-15-16 = 45: θειαφωσφασιλιράνιο (SiH₃PS): Δεν βρήκα CAS.
Si-S-S: 14-16-16 = 46: διθειασιλιράνιο (SiH₂S₂): Δεν βρήκα CAS.
P-P-S: 15-15-16 = 46: θειαδιφωσφιράνιο (P₂H₂S): Δεν βρήκα CAS.
P-S-S: 15-16-16 = 47: διθειαφωσφιράνιο (PHS₂): CAS: 80965-35-1.
S-S-S: 16-16-16 = 48: τριθειιράνιο (S₃): Δεν βρήκα CAS.
B-B-Ge: 5-5-32 = 42::γερμαδιβοριράνιο (GeH₄B): Δεν βρήκα CAS.
B-C-Ge: 5-6-32 = 43: γερμαβοριράνιο (CH₅BGe): Δεν βρήκα CAS.
B-N-Ge: 5-7-32 = 44: αζαγερμαβοριριδίνη (GeH₄BN): Δεν βρήκα CAS.
B-O-Ge: 5-8-32 = 45: οξαγερμαβοριράνιο (GeH₃BO): Δεν βρήκα CAS.
B-Si-Ge: 5-14-32 = 51: σιλαγερμαβοριράνιο (SiH₅BGe): Δεν βρήκα CAS.
B-P-Ge: 5-15-32 = 52: φωσφαγερμαβοριράνιο (GeH₄BP): Δεν βρήκα CAS.
B-S-Ge: 5-16-32 = 53 θειαγερμαβοριράνιο (GeH₃BS): Δεν βρήκα CAS.
B-Ge-Ge: 5-32-32 = 69 διγερμαβοριράνιο (Ge₂H₅B): Δεν βρήκα CAS.
C-C-Ge: 6-6-32 = 44: γερμιράνιο (CH₆Ge): Δεν βρήκα CAS.
C-N-Ge: 6-7-32 = 45: αζαγερμιριδίνη (CH₅GeN): Δεν βρήκα CAS.
C-O-Ge: 6-8-32 = 46: οξαγερμιράνιο (CH₄GeO): Δεν βρήκα CAS.
C-Si-Ge: 6-14-32 = 52: σιλαγερμιράνιο (CH₆GeSi): Δεν βρήκα CAS.
C-P-Ge: 6-15-32 = 53: φωσφαγερμιράνιο (CH₅GeP): Δεν βρήκα CAS.
C-S-Ge: 6-16-32 = 54: θειαγερμιράνιο (CH₄GeS): Δεν βρήκα CAS.
C-Ge-Ge: 6-32-32 = 70: διγερμιράνιο (CH₆Ge₂): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 71338763.
N-N-Ge: 7-7-32 = 46: διαζαγερμιριδίνη (GeH₄N₂): Δεν βρήκα CAS.
N-O-Ge: 7-8-32 = 47: οξαζαγερμιριδίνη (GeH₃NO): Δεν βρήκα CAS.
N-Si-Ge: 7-14-32 = 53: αζασιλαγερμιριδίνη (SiH₅GeN): Δεν βρήκα CAS.
N-P-Ge: 7-15-32 = 54: αζαφωσφαγερμιριδίνη (GeH₄NP): Δεν βρήκα CAS.
N-S-Ge: 7-16-32 = 55: θειαζαγερμιριδίνη (GeH₃NS): Δεν βρήκα CAS.
N-Ge-Ge: 7-32-32 = 71: αζαδιγερμιριδίνη (Ge₂H₅N): Δεν βρήκα CAS.
O-O-Ge: 8-8-32 = 48: διοξαγερμιράνιο (GeH₂O₂): Δεν βρήκα CAS.
O-Si-Ge: 8-14-32 = 54: οξασιλαγερμιράνιο (SeH₄GeO): Δεν βρήκα CAS.
O-P-Ge: 8-15-32 = 55: οξαφωσφαγερμιράνιο (SeH₃OP) : Δεν βρήκα CAS.
O-S-Ge: 8-16-32 = 56: οξαθειαγερμιράνιο (GeH₂OS): Δεν βρήκα CAS.
O-Ge-Ge: 8-32-32 = 72: οξαδιγερμιράνιο (Ge₂H₄O): Δεν βρήκα CAS.
Si-Si-Ge: 14-14-32 = 60: δισιλαγερμιράνιο (Si₂H₆Ge): Δεν βρήκα CAS.
Si-P-Ge: 14-15-32 = 61: φωσφασιλαγερμιράνιο (SiH₅GeP): Δεν βρήκα CAS.
Si-S-Ge: 14-16-32 = 62: θειασιλαγερμιράνιο (SiH₄GeS): Δεν βρήκα CAS.
Si-Ge-Ge: 14-32-32 = 78: σιλαδιγερμιράνιο (SiH₆Ge₂): Δεν βρήκα CAS.
P-P-Ge: 15-15-32 = 62: διφωσφαγερμιράνιο (GeH₄P₂): Δεν βρήκα CAS.
P-S-Ge: 15-16-32 = 63: θειαφωσφαγερμιράνιο (GeH₃PS): Δεν βρήκα CAS.
P-Ge-Ge: 15-32-32 = 79: φωσφαδιγερμιράνιο (GeH₅P): Δεν βρήκα CAS.
S-S-Ge: 16-16-32 = 64: διθειαγερμιράνιο (GeH₂S₂): Δεν βρήκα CAS.
S-Ge-Ge: 16-32-32 = 80: θειαδιγερμιράνιο (GeH₄S): Δεν βρήκα CAS.
Ge-Ge-Ge: 32-32-32 = 96: τριγερμιράνιο (Ge₃H₆): Δεν βρήκα CAS.
B-B-As: 5-5-33 = 43: αρσαδιβοριράνιο (AsH₃B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-As: 5-6-33 = 44: αρσαβοριράνιο (CH₄AsB): Δεν βρήκα CAS.
B-N-As: 5-7-33 = 45: αζαρσαβοριριδίνη (AsH₃BN): Δεν βρήκα CAS.
B-O-As: 5-8-33 = 46: οξαρσαβοριράνιο (AsH₂BO) : Δεν βρήκα CAS.
B-Si-As: 5-14-33 = 52: αρσασιλαβοριράνιο (SiH₄AsB): Δεν βρήκα CAS.
B-P-As: 5-15-33 = 53: φωσφαρσαβοριράνιο (AsH₃BP) : Δεν βρήκα CAS.
B-S-As: 5-16-33 = 54: θειαρσαβοριράνιο (AsH₂BS): Δεν βρήκα CAS.
B-Ge-As: 5-32-33 = 70: αρσαγερμαβοριράνιο (GeH₄AsB): Δεν βρήκα CAS.
B-As-As: 5-33-33 = 71: διαρσαβοριράνιο (As₂H₃B):: Δεν βρήκα CAS.
C-C-As: 6-6-33 = 45: αρσιράνιο (C₂H₅As): Δεν βρήκα CAS.
C-N-As: 6-7-33 = 46: αζαρσιριδίνη (CH₄AsN): Δεν βρήκα CAS.
C-O-As: 6-8-33 = 47: οξαρσιράνιο (CH₃AsO): Δεν βρήκα CAS.
C-Si-As: 6-14-33 = 53: αρσασιλιράνιο (CH₅AsSi): Δεν βρήκα CAS.
C-P-As: 6-15-33 = 54: φωσφαρσιράνιο (CH₄AsP): Δεν βρήκα CAS.
C-S-As: 6-16-33 = 55: θειαρσιράνιο (CH₃AsS): Δεν βρήκα CAS.
C-Ge-As: 6-32-33 = 71: αρσαγερμιράνιο (CH₅AsGe): Δεν βρήκα CAS.
C-As-As: 6-33-33 = 72: διαρσιράνιο (CH₄As₂): Δεν βρήκα CAS.
N-N-As: 7-7-33 = 47: διαζαρσιριδίνη (AsH₃N₂): Δεν βρήκα CAS.
N-O-As: 7-8-33 = 48: οξαζαρσιριδίνη (AsH₂NO): Δεν βρήκα CAS.
N-Si-As: 7-14-33 = 54: αζαρσασιλιριδίνη (SiH₄AsN): Δεν βρήκα CAS.
N-P-As: 7-15-33 = 55: αζαφωσφαρσιριδίνη (AsH₃NP): Δεν βρήκα CAS.
N-S-As: 7-16-33 = 56: θειαζαρσιριδίνη (AsH₂NS): Δεν βρήκα CAS.
N-Ge-As: 7-32-33 = 72: αζαρσαγερμιριδίνη (GeH₄AsN): Δεν βρήκα CAS.
N-As-As: 7-33-33 = 73: αζαδιαρσιριδίνη (As₂H₃N): Δεν βρήκα CAS.
O-O-As: 8-8-33 = 49: διοξαρσιράνιο (AsHO₂): Δεν βρήκα CAS.
O-Si-As: 8-14-33 = 55: οξαρσασιλιράνιο (SiH₃AsO): Δεν βρήκα CAS.
O-P-As: 8-15-33 = 56: οξαφωσφαρσιράνιο (AsH₂OP): Δεν βρήκα CAS.
O-S-As: 8-16-33 = 57: οξαθειαρσιράνιο (AsH₂OS): Δεν βρήκα CAS.
O-Ge-As: 8-32-33 = 73: οξαρσαγερμιράνιο (GeH₃AsO): Δεν βρήκα CAS.
O-As-As: 8-33-33 = 74: οξαδιαρσιράνιο (As₂H₂O):: Δεν βρήκα CAS.
Si-Si-As: 14-14-33 = 61: αρσαδισιλιράνιο (Si₂H₅As): Δεν βρήκα CAS.
Si-P-As: 14-15-33 = 62: φωσφαρσασιλιράνιο (SiH₄AsP): Δεν βρήκα CAS.
Si-S-As: 14-16-33 = 63: θειαρσασιλιράνιο (SiH₃AsS): Δεν βρήκα CAS.
Si-Ge-As: 14-32-33 = 79: αρσασιλαγερμιράνιο (SiH₅AsSi): Δεν βρήκα CAS.
Si-As-As: 14-33-33 = 80: διαρσασιλιράνιο (SiH₄As₂): Δεν βρήκα CAS.
P-P-As: 15-15-33 = 63: διφωσφαρσιράνιο (AsH₃P₂): Δεν βρήκα CAS.
P-S-As: 15-16-33 = 64: θειαφωσφαρσιράνιο (AsH₂PS): Δεν βρήκα CAS.
P-Ge-As: 15-32-33 = 80: φωσφααρσαγερμιράνιο (GeH₄AsP): Δεν βρήκα CAS.
P-As-As: 15-33-33 = 81: φωσφαδιαρσιράνιο (As₂H₃P): Δεν βρήκα CAS.
S-S-As 16-16-33 = 65: διθειαρσιράνιο (AsHS₂): Δεν βρήκα CAS.
S-Ge-As: 16-32-33 = 81: θειαρσαγερμιράνιο (GeH₃AsS): Δεν βρήκα CAS.
S-As-As: 16-33-33 = 82: θειαδιαρσιράνιο (As₂H₂S): Δεν βρήκα CAS.
Ge-Ge-As: 32-32-33 = 97: αρσαδιγερμιράνιο (Ge₂H₅As): Δεν βρήκα CAS.
Ge-As-As: 32-33-33 = 98: διαρσαγερμιράνιο (GeH₄As₂): Δεν βρήκα CAS.
As-As-As: 33-33-33 = 99: τριαρσιράνιο (As₃H₃): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 10153579.
B-B-Se: 5-5-34 = 44: σεληναδιβοριράνιο (B₂H₂Se): Δεν βρήκα CAS.

Ακόρεσεστος

B-B=B: 5-5=5 = 15: τριβοριρένιο (Β₃Η): Δεν βρήκα CAS.
B-B=C: 5-5=6 = 16: 1H-Διβοριρένιο (CH₂B₂).
B=B-C: 5=5-6 = 16: 3H-διβοριρένιο (CH₂B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C=C: 5-6=6 = 17: 1Η-βοριρένιο (C₂H₃B): CAS: 16488-40-7.
B=C-C: 5=6-6 = 17: 3H-βοριρένιο (C₂H₃B): Δεν βρήκα CAS.
C-C=C: 6-6=6 = 18: κυκλοπροπένιο (C₃H₄).
B-B=N: 5-5=7 = 17: 3Η-αζαδιβορίνη (NHB₂): Δεν βρήκα CAS.
B=B-N: 5=5-7 = 17: 1Η-αζαδιβορίνη (NHB₂): Δεν βρήκα CAS.

4μελής

Κορεσμένος

B-B-B-B: 5-5-5-5 = 20: τετραβορετάνιο (B₄H₄): Δεν βρήκα CAS, αλλά βρήκα PubChem CID: 5460716 και ChemSpider ID: 4574188.
B-B-B-C: 5-5-5-6 = 21: τριβορετάνιο (CH₅B₃): Δεν βρήκα CAS.
B-B-C-C: 5-5-6-6 = 22: 1,2-διβορετάνιο (C₂H₆B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-B-C: 5-5-6-6 = 22: 1,3-διβορετάνιο (C₂H₆B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-C-C: 5-6-6-6 = 23: βορετάνιο (C₃H₇B): Δεν βρήκα CAS.
C-C-C-C: 6-6-6-6 = 24: κυκλοβουτάνιο (C₄H₈).

Ακόρεσεστος

B=B-B=B: 5=5-5=5 = 20: τετραβορέτιο (B₄): Δεν βρήκα CAS.
B-B-B=B: 5-5-5=5 = 20: διυδροτετραβορέτιο (B₄H₂): Δεν βρήκα CAS.

5μελής

Κορεσμένος

B-B-B-B-B: 5-5-5-5-5 = 25: πενταβορολάνιο (B₅H₅): Δεν βρήκα CAS.
B-B-B-B-C: 5-5-5-5-6 = 26: τετραβορολάνιο (CH₆B₄): Δεν βρήκα CAS.
B-B-B-C-C: 5-5-5-6-6 = 27: 1,2,3-τριβορολάνιο (C₂H₇B₃): Δεν βρήκα CAS.
B-B-C-B-C: 5-5-6-5-6 = 27: 1,2,4-τριβορολάνιο (C₂H₇B₃): Δεν βρήκα CAS.
B-B-C-C-C: 5-5-6-6-6 = 28: 1,2-διβορολάνιο (C₃H₈B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-B-C-C: 5-6-5-6-6 = 28: 1,3-διβορολάνιο (C₃H₈B₂): Δεν βρήκα CAS.
B-C-C-C-C: 5-6-6-6-6 = 29: βορολάνιο (C₄H₉B).
C-C-C-C-C: 6-6-6-6-6 = 30: κυκλοπεντάνιο (C₅H₁₀).

Ακόρεσεστος

B-B=B-B=B: 5-5=5-5=5: 25: πενταβορόλιο (B₅H): Δεν βρήκα CAS. Βρέθηκε όμως το πενταβορόλιο(5) (Β₅Η₅), με CAS 90266-82-3.

6μελής

Κορεσμένος

B-B-B-B-B-B: 5-5-5-5-5-5 = 30: εξαβορινάνιο: Δεν βρήκα CAS.

Ακόρεσεστος

Πίνακας

Στήλη 1	Στήλη 2	Στήλη 3	Στήλη 4	Στήλη5	Στήλη 6	Στήλη 7
Τίτλος
Στήλη 1	Στήλη 2	Στήλη 3	Στήλη 4	Στήλη5	Στήλη 6	Στήλη 7
Στήλη 1	Στήλη 2	Στήλη 3	Στήλη 4	Στήλη5	Στήλη 6	Στήλη 7

Μπορείς να συνεχίσεις να προσθέτεις γραμμές επαναλαμβάνοντας το τμήμα
|- Στήλη 1Στήλη 2Στήλη 3Στήλη 4Στήλη5Στήλη 6Στήλη 7

(το |- σε πάει στην αποκάτω γραμμή, που αρχίζει με ένα | και οι στήλες χωρίζονται με )

Πρότυπα

"Όνομα της ένωσης"
Εικόνα ανεπτυγμένου ΣΤ (για οργ. ενώσεις)
Εικόνα συμπτυγμένου ΣΤ (για οργ. ενώσεις)
Εικόνα στερεοχημικού μοντέλου
Όνομα IUPAC	.......
Άλλες ονομασίες	........
Χημικά αναγνωριστικά
EINECS numb.	.......
CAS numb.	.......
PubChem CID	.......
SMILES ident.	.......
InChI ident.	........
RTECS num.	........
Δομή
Μοριακός τύπος	Μοριακός τύπος
Φυσικές ιδιότητες και σταθερές
Σχετική μοριακή μάζα	(g/mol)
Σημείο τήξης	°C (°F) (K)
Σημείο βρασμού	°C (°F) (K)
Πυκνότητα	g/mL
Διαλυτότητα στο νερό
Διαλυτότητα σε άλλους διαλύτες
Ιξώδες	cP
pK_a
Διπολική ροπή	D
Δείκτης διάθλασης, n_D
Επικινδυνότητα
Σημείο ανάφλεξης	°C
Σημείο αυτανάφλεξης	°C
Φράσεις κινδύνου
Φράσεις ασφάλειας
Η κατάσταση αναφοράς είναι η πρότυπη κατάσταση (25 °C, 1 Atm) εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά

"Όνομα του στοιχείου"
Το στοιχείο στον Π.Π.
Φωτο του στοιχείου
Ταυτότητα του στοιχείου
Όνομα, Σύμβολο, Ατομικός αριθμός
Κατηγορία	μέταλλο, αμέταλλο, μεταλλοειδές
Ομάδα, Περίοδος, block	..., ..., ...
Εμφάνιση
Ηλεκτρονική διαμόρφωση
Ηλεκτρόνια ανά στιβάδα
EINECS numb.
CAS numb.
Φυσικές ιδιότητες και σταθερές
Φυσική κατάσταση	στερεό κλπ.
Σχετική ατομική μάζα (A_r)	(g/mol)
Σημείο τήξης	°C (°F) (K)
Σημείο βρασμού	°C (°F) (K)
Πυκνότητα	g/mL
Ηλεκτραρνητικότητα (Pauling)
Ενέργειες ιονισμού	1η: ΚJ/mol
	2η: ΚJ/mol
	3η: KJ/mol
Ατομική ακτίνα
Ομοιοπολική ακτίνα
Ακτίνα Van der Waals
Μαγνητική συμπεριφορά
Ηλεκτρική αντίσταση	...
Θερμική αγωγιμότητα	...
Σκληρότητα Mohs	...
Ταχύτητα του ήχου
Η κατάσταση αναφοράς είναι η πρότυπη κατάσταση (25 °C, 1 Atm) εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά

**Ιδιότητες**
Γενικά

Συστηματική ονομασία	Εποξυαιθάνιο
Ονομασία Hantsch-Widman	Οξιράνιο
Άλλες ονομασίες	Αιθυλενοξείδιο
Χημικός τύπος
Μοριακή μάζα	44.05 amu
Συνώνυμα	Αιθυλενοξείδιο, οξιράνιο
SMILES	C1CO1
αριθμός CAS	75-21-8
αριθμός ΟΗΕ	1040
Συμπεριφορά φάσεων
Σημείο Τήξης	161 K (-112.1 °C)
Σημείο Βρασμού	283.5 K (10.4 °C)
Θερμική Αποσύνθεση	833 K (560 °C)
Τριπλό σημείο	160.6 K (-112.4 °C) 0.0078 kPa
Κρίσιμο σημείο	468.9 K (195.9 °C) 72.3 kPa
Δ_fusH	5.17 kJ/mol
Δ_fusS	32.2 J/(mol·K)
Δ_vapH	25.5 kJ/mol
Διαλυτότητα	Αναμιγνέται με το νερό
Ιδιότητες υγρού
Δ_fH⁰_liquid	-96 kJ/mol
S⁰_liquid	149.45 J/{mol·K)
C_p	86.9 J/(mol·K)
Πυκνότητα	0.899 ×10³ kg/m³
Ιδιότητες Αερίου
Δ_fH⁰_gas	-52.6 kJ/mol
S⁰_gas	243 J/(mol·K)
C_p	47 J/(mol·K)
Ασφάλεια
Οξείες επιδράσεις	Ερεθισμός αναπνευστικού συστήματος, ερεθισμός οφθαλμών
Χρόνιες επιδράσεις	Καρκινογόνο
Flash point	-55 °C
Θερμοκρασία αυτανάφλεξης	429 °C
Όρια έκρηξης	3 to 100%
Περισσότερες πληροφορίες
Ιδιότητες	NIST WebBook
MSDS	Hazardous Chemical Database
Μονάδες SI χρησιμοποιήθηκαν, όπου αυτό ήταν δυνατόν. Η κατάσταση αναφοράς είναι η πρότυπη κατάσταση Αποποίηση ευθυνών

Διαστρική μεθανάλη

Η παρουσία της μεθανάλης στο διαστρικό μέσο είναι ένα θέμα που αφορρά την Αστροχημεία και διαπιστώθηκε για πρώτη φορά το 1969 από τον L. Snyder et al., χρησιμοποιώντας το Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας (National Radio Astronomy Observatory) των ΗΠΑ.^[1].

Διαστρική χημεία

Οι αντιδράσεις αέριας φάσης που παράγουν μεθανάλη περιέχουν μέτρια (ενεργειακά) εμπόδια και είναι πολύ αναποτελεσματικές, μη μπορώντας έτσι να δικαιολογήσουν την παραγωγή της αφθονίας μεθανάλης που έχει παρατηρηθεί^[2]. Ένας προτεινόμενος μηχανισμός σχηματισμού της μεθανόλης είναι η υδρογόνωση στερεού μονοξειδίου του άνθρακα^[2]:

$\mathrm {H+CO{\xrightarrow {}}HCO{\xrightarrow {+H}}HCHO\;(K_{c}=9,2\cdot 10^{-3}\;s^{-1})}$

Αυτός είναι ο βασικός παραγωγικός μηχανισμός που οδηγεί σε μεθανάλη, αλλά υπάρχουν αρκετές παράπλευρες αντιδράσεις που παίρνουν μέρος σε κάθε βήμα της αντίδρασης που βασίζονται στη φύση του στερεού υπόβαθρου, σύμφωνα με τον David Woon^[2]. Η παραπάνω εμφανιζόμενη σταθερά ταχύτητας αντιστοιχεί στο βήμα της υδρογόνωσης του CO. Η σταθερά αντίδρασης του δεύτερου βήματος, δηλαδή της υδρογόνωσης του HCO, δεν δίνεται γιατί είναι πολύ μεγαλύτερη, μάλλον γιατί η ασταθής ένωση HCO δρα ως ελεύθερη ρίζα^[3]. Ο Awad et al.. ανέφερε ότι αυτή είναι μια αντίδραση επιφανειακού επιπέδου και μόνο το μονοεπίπεδο στρώμα του CO έχει ληφθεί υπόψη στους κινητικούς υπολογισμούς. Δηλαδή δεν λαμβάνει υπόψη τυχόν ραγίσματα στο στερεό CO^[3].

Η μεθανάλη είναι σχετικά αδρανής στη χημεία αέριας φάσης του διαστρικού μέσου. Η δράση είναι κατά κύριο λόγο εστιασμένη στη χημεία επιφανείας της σκόνης των νεφών του διαστρικού μέσου^[4]^[5]. Αντιδράσεις που περιλαμβάνουν τη μεθανάλη έχουν παρατηρηθεί και παράγουν μόρια που περιέχουν δεσμούς C-H, C-O, O-H και C-N^[5] . Αν και αυτά τα παράγωγα δεν είναι απαραίτητα καλά γνωστά, ο Schutte et al.. πιστεύει ότι αυτά είναι τα τυπικά παράγωγα της μεθανάλης σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως για παράδειγμα πολυοξυμεθυλένια, αμινομεθανόλη, μεθανοδιόλη και 2-μεθοξυαιθανόλη^[4]. Η μεθανάλη πιστεύεται ότι είναι μια κύρια πρόδρομη ένωση για την παραγωγή πιο πολύπλοκων οργανικών μορίων στο διαστρικό μέσο, που περιλαμβάνουν και τα αμινοξέα^[5]. Η μεθανάλη συχνά αντιδρά με αμμωνία, νερό, μεθανόλη, μονοξείδιο του άνθρακα και τον εαυτό της (παράγοντας ολιγομερείς και πολυμερείς της ενώσεις)^[4]^[5]. Οι κυρίαρχες σχετικές αντιδράσεις είναι ακόλουθες^[4]:

$\mathrm {H_{2}CO+NH_{3}{\xrightarrow {}}CH_{2}=NH+H_{2}O}$
(παραγωγή μεθανιμίνης)
$\mathrm {H_{2}CO+H_{2}O{\xrightarrow {}}CH_{2}(OH)_{2}}$
(παραγωγή μεθανοδιόλης)
$\mathrm {H_{2}CO+CH_{3}OH{\xrightarrow {}}CH_{3}OCH_{2}OH}$
(παραγωγή μεθοξυμεθανόλης)
$\mathrm {H_{2}CO+CO{\xrightarrow {}}HCOCOH}$
(παραγωγή μεθανοδιάλης)
$\mathrm {vH_{2}CO{\xrightarrow {}}(CH_{2}O)_{v}}$
(παραγωγή |παραφορμαλδεΰδης)

Προτεινόμενα άρθρα από συνεργάτες

παράθειο

Γενικό αμμοδοχείο

Κάποτε, η πιο συνηθισμένη οικιακή χρήση υπεροξειδίου του υδρογόνου ήταν για απολύμανση τραυμάτων, αλλά πλεόν θεωρείται ότι επιβραδύνει την επούλωση, επιρρεάζοντας (αρνητικά) την ανάπτυξη του ιστού, μέσω αρκετών πιθανών παραγόντων. Μόνο μια πολύ μικρή συγκέντρωση υπεροξειδίου του υδρογόνου μπορεί να βοηθήσει την ίαση, και μόνο αν δεν χρησιμοποιηθεί επαναληπτικά^[6]. Αν χρησιμοποιηθεί σε χειρουργική επέμβαση μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό εμβολής αερίου^[7].

Διάφοροι ισχυρισμοί ότι διαλύματα υπεροξειδίου του υδρογόνου μπορούν να ληφθούν ενδοφλεβίως ή και από το στόμα για θεραπεία διαφόρων ασθενειών, που περιλαμβάνουν τον καρκίνο, έχουν αποδειχθεί ότι είναι απατηλοί, επικίνδυνοι και παράνομοι, χρησιμοποιώντας παραπλανητική διαφήμιση και ρητορική που απαγορεύεται από τον Ομοσπονδιακό Κώδικα Κανονισμών (των ΗΠΑ), έχοντας προκαλέσει ακόμη και θάνατο σε αρκετές περιπτώσεις^[8]. Μια σχετική οργάνωση γιατρών που υποστήριζαν τέτοιες πρακτικές έχει κλείσει από τη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ^[8].

Βρεφική θνησιμότητα

(ή παιδική θνησιμότητα) ονομάζεται ο θάνατος παιδιών κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες θανάτου βρεφών είναι η αφυδατωση λογου τις διαρρειας. Ομως η διαδωση της πληροφοριας προς τις μητερες για την στοματικη λυση για την μη αφυδατωση ( μιγμα απο νερο αλατι και ζαχαρι) μειωσε αρκετα το ποσοστο των παιδιων που ο θανατος τους οφειλεται ΄'αυτο. Παρ' ολα αυτα αλλη μια πιο διαδεδομενη αιτια ειναι και η πνευμονια. Υστερα ακολουθουν ο υποσιτισμος, η μαλαρια, διαφορες μολυνσεις καθως και αλλο ενα φαινομενο το SIDS(sudden infant death syndrome)(συνδρομο ξαφνικων βρεφικων θανατων), βρεφοκτωνια ,κοκοποιηση παιδιων, παιδικη εγκαταλειψη, παραμελιση επισης συμβαλλουν σε μικροτερο βαθμο. Βρεφική θνησιμότητα (IMR) υποδεικνύει τον αριθμό των θανάτων από μωρά κάτω του ενός έτους της ηλικίας ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων. Το συντελεστή σε μια δεδομένη περιοχή, επομένως, είναι ο συνολικός αριθμός των newborns πεθαίνουν κάτω του ενός έτους της ηλικίας διαιρούμενο με το συνολικό αριθμό των γεννήσεις ζώντων κατά τη διάρκεια του έτους, τότε όλοι πολλαπλασιαζόμενο επί 1.000. Η βρεφική θνησιμότητα ονομάζεται επίσης η βρεφική θνησιμότητα (ανά 1.0Έντονο κείμενο00 γεννήσεις ζώντων).

Ιστορικά, παιδική θνησιμότητα ισχυρίστηκε ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών που γεννήθηκαν, αλλά επιτόκια μειώθηκαν σημαντικά στη Δύση στη σύγχρονη εποχή. Αυτό έχει κυρίως σε βελτιώσεις σε βασική υγειονομική περίθαλψη, αν και υψηλής τεχνολογίας ιατρικών προκαταβολές συνέβαλαν επίσης. Βρεφική θνησιμότητα είναι συνήθως περιλαμβάνονται ως μέρος του βιοτικού επιπέδου αξιολογήσεις οικονομικών επιστημών. [3]

<big>Σύγκριση συντελεστών βρεφική θνησιμότητα</big

> Η βρεφική θνησιμότητα συσχετίζεται πολύ έντονα προς, και είναι ένα από τα καλύτερα πρόβλεψης της κατάστασης αποτυχίας.[4] IMR ως εκ τούτου, είναι επίσης ένα χρήσιμο δείκτη του επιπέδου υγείας ή ανάπτυξης μιας χώρας, και είναι ένα στοιχείο του ευρετηρίου φυσική ποιότητα ζωής. Ωστόσο, η μέθοδος υπολογισμού IMR συχνά ποικίλλει ευρέως μεταξύ των χωρών, και βασίζεται σε πώς μπορούν να ορίσουν ένα ζώντων γέννησης και πόσες πρόωρο βρέφη γεννιούνται στη χώρα. Η παγκόσμια οργάνωση υγείας (που) ορίζει μια γέννησης ζώντων ως οποιοδήποτε γεννήθηκε ανθρώπινο ον που αποδεικνύει ανεξάρτητη σημάδια της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αναπνοής, εθελοντική μυς κυκλοφορία ή παλμών. Πολλές χώρες, ωστόσο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών και της Ιαπωνίας, μόνο καταμέτρηση ως γεννήσεις ζώντων περιπτώσεις όπου ένα βρέφος breathes κατά τη γέννηση, πράγμα που κάνει τους αναφερθεί IMR αριθμούς κάπως χαμηλότερο και θέτει τους συντελεστές της περιγεννητικής θνησιμότητα.[5]

Ο αποκλεισμός των τυχόν υψηλού κινδύνου βρεφών από ο παρονομαστής ή αριθμητής σε αναφερθεί IMRs μπορεί να είναι προβληματική για συγκρίσεις. Πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, Σουηδίας ή η Γερμανία, μέτρηση ένα βρέφος παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα της ζωής ως ζωντανό, ανεξάρτητα από τον μήνα της κυοφορίας ή το μέγεθος, αλλά σύμφωνα με τις Ηνωμένες Πολιτείες κέντρα για ερευνητές Disease Control (CDC), [6] ορισμένες άλλες χώρες διαφέρουν σε αυτές τις πρακτικές. Όλες οι χώρες με όνομα ενέκρινε τους ορισμούς που στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ή αρχές δεκαετίας του 1990, [7] που χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.[8] Ωστόσο, το 2009, στη CDC εξέδωσε μια έκθεση που δήλωσε ότι η αμερικανική ποσοστά παιδικής θνησιμότητας επηρεάστηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες υψηλά ποσοστά πρόωρα βρέφη σε σύγκριση με ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό υπογραμμίζεται επίσης οι διαφορές των απαιτήσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρώπης, σημειώνοντας ότι η Γαλλία, η Τσεχία, Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και Πολωνία δεν αναφέρει όλες οι γεννήσεις ζώντων από βρέφη κάτω των 500 g ή/και 22 εβδομάδες της κυοφορίας.[6][9][10] Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα, ωστόσο, ότι οι διαφορές στην αναφορά είναι πιθανό να είναι η κύρια εξήγηση για σχετικά χαμηλό διεθνή κατάταξη των Ηνωμένων Πολιτειών της.[10]

Ένα άλλο παράδειγμα καλά τεκμηριωμένη δείχνει επίσης αυτό το πρόβλημα. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, η Ρωσία και η Σοβιετική Ένωση did δεν μετρούν, ως μια ζώντων γέννησης ή ως μια βρεφική θανάτου, εξαιρετικά πρόωρο βρεφών (λιγότερο από 1.000 g, λιγότερο από 28 εβδομάδες κυήσεως ηλικίας, ή τουλάχιστον 35 cm σε μήκος), που έχουν γεννηθεί εν ενεργεία (εμφυσηθεί, είχε μια καρδιακή ή επέδειξαν εθελοντική μυς κυκλοφορία) αλλά απέτυχε να επιβιώσουν για τουλάχιστον επτά ημέρες.[11] Μολονότι τέτοια εξαιρετικά πρόωρο βρέφη αντιπροσώπευε συνήθως μόνο 0,005% όλων των παιδιών που ζουν γεννήθηκαν, αποκλεισμός τους από τόσο ο αριθμητής όσο και ο παρονομαστής σε το αναφερόμενο IMR οδήγησαν σε μια εκτιμώμενη 22% - 25% χαμηλότερο αναφερθεί IMR.[12] Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπερβολικά, ίσως επειδή νοσοκομεία ή περιφερειακών υγειονομικών υπηρεσιών ήταν λογοδοτούν για μείωση της IMR τους λεκάνης απορροής, βρεφική θανάτους που παρουσιάστηκε τον 12ο μήνα ήταν "μεταφορά" Στατιστικά στο 13ο μήνα (δηλαδή, το δεύτερο έτος της ζωής), και συνεπώς δεν είναι πλέον ταξινομούνται ως μια βρεφική θανάτου.[13]

UNICEF χρησιμοποιεί μια στατιστική μεθοδολογία για να λαμβάνονται υπόψη αναφοράς διαφορές μεταξύ των χωρών:

"UNICEF μεταγλωττίζει βρεφική θνησιμότητα χώρα εκτιμήσεις που προέρχονται από όλες τις πηγές και οι μέθοδοι εκτίμησης που λαμβάνονται είτε από τυποποιημένες εκτυπώσεις, άμεση εκτίμησης από πολύ μικρές σύνολα δεδομένων, ή ετήσια άσκηση της UNICEF. Για να ταξινομήσετε τις διαφορές μεταξύ των προβλέψεων που παράγονται από διάφορες πηγές, με διαφορετικές μεθόδους, UNICEF αναπτύχθηκε, σε συντονισμό με την που, της παγκόσμιας Τράπεζας και UNSD, μια μέθοδος εκτίμησης που να ελαχιστοποιεί τα σφάλματα ενσαρκώνεται σε κάθε εκτίμηση και εναρμόνιση τάσεις κατά μήκος χρόνο. Δεδομένου ότι οι εκτιμήσεις δεν είναι απαραίτητα το ακριβές τιμές χρησιμοποιηθεί ως είσοδος για το μοντέλο, αυτά αναγνωρίζονται συχνά δεν όπως ο υπάλληλος IMR εκτιμήσεις χρησιμοποιούνται σε επίπεδο χώρας. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι εκτιμήσεις αυτές ελαχιστοποιήσετε τα σφάλματα και μεγιστοποίηση της συνέπειας των τάσεων κατά μήκος χρόνο.[14]"

Μια άλλη πρόκληση συγκρισιμότητας είναι η πρακτική της καταμέτρησης ευπαθείς ή πρόωρο βρέφη που πεθαίνουν πριν από την κανονική ημερομηνία παράδοσης ως αποβολές (αυθόρμητες αποβολές) ή εκείνων που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από τοκετού ως θνησιγενή. Συνεπώς, η ποιότητα της τεκμηρίωσης μία χώρα της περιγεννητικής θνησιμότητα μπορεί να σημασία σε μεγάλο βαθμό την ακρίβεια των στατιστικών της παιδικής θνησιμότητας. Το σημείο αυτό ενισχύεται από το demographer Ansley Coale, που βρίσκει dubiously υψηλές αναλογίες των αναφερόμενων stillbirths για τους θανάτους βρεφών στο Χονγκ-Κονγκ και την Ιαπωνία το πρώτο 24 ώρες μετά τη γέννηση, ένα μοτίβο που είναι συνεπής με τις υψηλές αναλογίες καταγεγραμμένη φύλο κατά τη γέννηση στις χώρες αυτές. Προτείνεται όχι μόνο ότι πολλές γυναίκες βρέφη που πεθαίνουν κατά το πρώτο 24 ώρες είναι παραθέματα ως stillbirths αντί για τους θανάτους βρεφών, αλλά και ότι οι χώρες δεν ακολουθούν που συστάσεις για την υποβολή εκθέσεων οι γεννήσεις ζώντων και βρεφική θανάτους.[15]

Ένα άλλο φαινομενικά παράδοξο διαπίστωση είναι ότι όταν εισάγουν χώρες με φτωχούς ιατρικές υπηρεσίες {{επέκταση}}

< :big>Βρεφική θνησιμότητα σε πόλεμο</big >

Γραμμή με εσοχή

Στις περισσότερες περιπτώσεις, περιοχές που έχουν πληγεί πολέμου θα αντιμετωπίσετε σημαντική αύξηση της παιδικής θνησιμότητας. Το πρωτεύον αιτίες της αύξησης είναι εξωτερικοί παράγοντες όπως η δολοφονία και κατάχρηση. Ωστόσο, πολλές άλλες σημαντικές παράγοντες επηρεάζουν ποσοστά παιδικής θνησιμότητας σε πόλεμο περιοχές. Σύμπτυξη συχνά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στις αναπτυσσόμενες χώρες εν μέσω της πολέμου. Επίτευξη βασικές ιατρικές προμήθειες και η περίθαλψη καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολο. Κατά τη διάρκεια της Γιουγκοσλαβικής Wars τη δεκαετία του 1990 Βοσνία υπέστη μείωση 60% αιμοδότης παιδί. Αποτρέψιμων ασθενειών γρήγορα μπορεί να γίνει επιδημία λαμβανομένων υπόψη των ιατρικών όρων κατά τη διάρκεια του πολέμου. [16]

Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες βασίζονται σε ξένη βοήθεια για τη βασική διατροφή. Μεταφορά της ενίσχυσης γίνεται αισθητά πιο δύσκολο σε περιόδους πολέμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις το μέσο βάρος ενός πληθυσμού θα μειωθεί σημαντικά. [17] Expecting μητέρες επηρεάζονται περισσότερο από την έλλειψη πρόσβασης σε τροφή και νερό. Κατά τη διάρκεια της Γιουγκοσλαβικής πολέμους στη Βοσνία αυξήθηκε ο αριθμός των πρόωρα βρέφη που έχουν γεννηθεί και μειώθηκε η μέση γέννησης βάρος. [18]

Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις κατά τα τελευταία έτη του συστηματικού βιασμού ως πολεμικό όπλο. Γυναίκες που έγκυοι ως αποτέλεσμα του πολέμου βιασμό αντιμετωπίζουν ακόμη πιο σημαντικές προκλήσεις στο φέρουν μια υγιή παιδιά. Μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν σεξουαλική βία πριν ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε βρεφική θανάτου στα παιδιά τους. [19] [20] [21] Αιτίες της παιδικής θνησιμότητας στην κακοποιημένες γυναίκες κυμαίνονται από φυσική παρενέργειες της το αρχικό τραύμα ψυχολογικές επιπτώσεις που οδηγούν σε φτωχές προσαρμογής στην κοινωνία. Πολλές γυναίκες που έγινε εγκύων από βιασμούς στη Βοσνία είχαν απομονωθεί από τους hometowns καθιστώντας ζωής μετά τοκετού εκθετικά τη δυσκολία. [22]

<big>:Παγκόσμια βρεφική θνησιμότητα τάσεις

Γραμμή με εσοχή

Για τον κόσμο, και τόσο λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και περισσότερες αναπτυγμένες χώρες (MDCs), IMR μειώθηκε σημαντικά μεταξύ 1960 και 2001. Σύμφωνα με την αποθήκευση του παιδιά κράτος στον κόσμο μητέρων έκθεση, το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας κόσμο μειώθηκε από 126 το 1960 έως 57 το 2001.[23]

Ωστόσο, η IMR ήταν, και παραμένει, υψηλότερη στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Το 2001, η ισοτιμία θνησιμότητας αντικείμενα για λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (91) ήταν περίπου 10 φορές ως μεγάλος όπως ήταν για περισσότερες αναπτυγμένες χώρες (8). Για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, η ισοτιμία θνησιμότητας αντικείμενα είναι 17 φορές τόσο υψηλό όσο και για τις πιο αναπτυγμένες χώρες. Επίσης, ενώ τόσο ΛΑΧ και MDCs γίνεται δραματική μειώσεις στα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, μειώσεις μεταξύ των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, είναι, κατά μέσο όρο, πολύ λιγότερο από εκείνες μεταξύ των πιο αναπτυγμένων χωρών.

[Επεξεργασία] Βρεφική θνησιμότητα σε χώρες Κύριο άρθρο: κατάλογος των χωρών από βρεφική θνησιμότητα

Νικολάι Yaroshenko. Κηδεία του Firstborn, 1893Nearly δύο τάξεις μεγέθους ξεχωριστές χώρες με τα ποσοστά υψηλότερη και χαμηλότερη αναφέρθηκαν βρεφική θνησιμότητα. Κατωτέρω παρατίθενται τα επάνω και το κάτω μέρος πέντε χώρες από το μέτρο αυτό (που λαμβάνεται από το World Factbook 2009 εκτιμήσεις).

Το ποσοστό θνησιμότητας λόγω χώρα παιδικές κατάταξης (οι γεννήσεις ζώντων θάνατοι/1.000) 1 Αγκόλα 180.21 2 Στη Σιέρρα Λεόνε 154.43 3 Αφγανιστάν 151.95 4 Λιβερία 138.24 5 Νίγηρα 116.66 219 Χονγκ Κονγκ 2.92 220 Ιαπωνία 2.79 221 Σουηδία 2,75 222 Βερμούδες 2.46 223 Σιγκαπούρης 2.31

Βρεφική θνησιμότητα του Αφγανιστάν αναμένεται να βελτιωθεί κατά τουλάχιστον 60% κατά τα επόμενα δέκα χρόνια οφείλεται σε δισεκατομμύρια δολάρια της διεθνούς βοήθειας.[24]

Ηνωμένες Πολιτείες Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παιδική θνησιμότητα είναι 630 ανά 100.000 γεννήσεις ζώντων ή 6.3 ανά 1000 γεννήσεις ζώντων.[25][26]

Βρεφική θνησιμότητα επιτόκια στις Ηνωμένες Πολιτείες ανά 100.000 οι γεννήσεις ζώντων για 10 οδηγεί αιτίες, 2005 [27] το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας για λευκή Αμερικανοί ήταν 5.7 ανά 1000 γεννήσεις στο 2003-05. Για τους Αμερικανούς Αφρικής ήταν 13,6 ανά 1000, και για τους Αμερικανούς ισπανικής ήταν 5.6 ανά 1000. Συνολικά, η βρεφική θνησιμότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 6,9 ανά 1000 στο 2003-2005. Προέλευσης από Statehealthfacts.org

[Επεξεργασία] Βρεφική θνησιμότητα Rate από μέλος (2005) Κρατική παιδικές θνησιμότητα χρέωση ανά 1000 γεννήσεις Alabama 8.96 [28] Alaska 6,45 [29] Αριζόνα 6.69 [30] Arkansas 8,29 [31] California 5.22 [32] Colorado 6.27 [33] Connecticut 5.53 [34] Delaware 9.03 [35] Περιφέρεια της Columbia 14.1 [36] Florida 7.24 [37] Georgia 8.35 [38] Χαβάη 6,67 [39] Idaho 6.12 [40] Illinois 7.53 [41] Ιντιάνα 7.87 [42] Iowa 5.40 [43] Kansas 7.12 [44] Kentucky 6.79 [45] Λουιζιάνα 9.79 [46] Maine 5.87 [47] Maryland 8.00 [48] Massachusetts 4.89 [49] Michigan 8.02 [50] Minnesota 4,78 [51] Mississippi 10.74 [52] Missouri 7.63 [53] Montana 6.35 [54] Nebraska 5.89 [55] Nevada 5.86 [43] Νιου Χάμσαϊρ 5.05 [56] New Jersey 5.44 [57] Νέο Μεξικό 6.13 [58] Νέα Υόρκη 6.02 [59] North Carolina 8.85 [60] Βόρεια Ντακότα 6.35 [61] Ohio 7.82 [62] Oklahoma 7.86 [63] Oregon 5.68 [64] Pennsylvania 7.30 [65] Ρόδη Island 6.20 [66] Νότια Καρολίνα 9.03 [67] Νότια Ντακότα 7.18 [68] Tennessee 8.87 [69] Texas 6,45 [70] Utah 4,92 [71] Vermont 5.37 [72] Virginia 7,50 [73] Ουάσιγκτον 5.39 [74] Δυτική Βιρτζίνια 8.1 [36] Wisconsin 6.34 [75] Wyoming

Ιστορία της Φυσικής

Ήδη από την αρχαιότητα, η συμπεριφορά της ύλης αποτέλεσε αντικείμενο στοχασμού και μελέτης: γιατί τα αντικείμενα πέφτουν όταν αφεθούν ελεύθερα, γιατί διαφορετικά υλικά παρουσιάζουν διαφορετικές ιδιότητες, κ.ο.κ. Άλλα μεγάλα ερωτήματα αφορούσαν το χαρακτήρα του σύμπαντος, για παράδειγμα το σχήμα της Γης και οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, όπως ο Ήλιος και η Σελήνη. Για την εξήγηση των φαινομένων αυτών ανάλογα με το πνεύμα και την τρέχουσα μεθοδολογία κάθε εποχής, προτάθηκαν αρκετές απόψεις και θεωρίες. Οι περισσότερες, αρχικά, είχαν φιλοσοφική βάση και χροιά (και μερικές φορές, θρησκευτικές ή μεταφυσικές συμπαραδηλώσεις), και στηρίζονταν λίγο ή καθόλου στη συστηματική πειραματική δοκιμασία, με την έννοια που έχει σήμερα ο όρος. Ωστόσο, οι αστρονομικές παρατηρήσεις (αρχικά δια γυμνού οφθαλμού) χρησίμευαν πάντα ως οδηγός για τα κοσμολογικά μοντέλα. Για να φτάσουμε τελικά, στη σημερινή μορφή του επιστημονικού στρουκτουραλισμού, θα θεωρούσε λογικό κάποιος πως υπήρξαν στη ιστορία αρκετά άλματα της διανόησης στον τομέα της φυσικής σκέψης, προάγγελλοι της επιστημονικής μεθόδου.

Η ερμηνεία της φύσης από τους αρχαίους Έλληνες φυσικούς φιλοσόφους

Τον 6ο αιώνα π.Χ., στην αρχαία ελληνική αποικία της Ιωνίας, εμφανίστηκαν φυσικοί φιλόσοφοι που στήριξαν την ερμηνεία του κόσμου στη λογική και είχαν πρωτοποριακές για την εποχή αντιλήψεις για τον κόσμο. Οι Ίωνες φυσικοί φιλόσοφοι ήταν υλιστές με την πρωταρχική έννοια του όρου, πράγμα που σημαίνει ότι οι θεωρίες τους είχαν ως βάση την ερμηνεία της φύσης μέσω των υλικών πραγμάτων. Κοινό χαρακτηριστικό των Ιώνων φυσικών φιλοσόφων ήταν η υπόθεση τους ότι όλη η ύλη αποτελείται από το ίδιο πρωταρχικό συστατικό.

Ο Θαλής που γεννήθηκε γύρω στο 625 π.Χ. υπέθεσε ότι το ύδωρ είναι η αρχή όλων των πραγμάτων. Θεωρούσε ότι η γη επιπλέει στο νερό, πράγμα που δεν απέχει πολύ από τις σύγχρονες αντιλήψεις της γεωφυσικής) και κατάφερε επιπλέον να προβλέψει την έκλειψη του ηλίου του 585 π.Χ. Ο Αναξίμανδρος (610 - 546 π.Χ.), θεώρησε ως αρχή των όντων το άπειρο, το οποίο για αυτόν ήταν χωρίς χωρικά πέρατα, χρονικά απέραντο και ποιοτικά απροσδιόριστο. Το άπειρο αν και υλικό, δεν ταυτιζόταν για αυτόν με κάποια εμπειρική ύλη. Αποτελούσε την αρχή της κοσμικής διαδικασίας και ήταν το υπόστρωμα όλων των αντιθετικών μετασχηματισμών "Εξ απείρου πάντα και εις άπειρον πάντα τελευτά".

Ο Αναξιμένης (560 - 500 π.Χ.), υιοθέτησε στη θέση του απείρου του Αναξίμανδρου, τον αέρα. Για αυτόν η ποικιλία των φαινομένων του κόσμου ερμηνεύεται από συμπυκνώσεις και αραιώσεις του αέρα. Ο Αναξιμένης συνέδεσε το θερμότερο με το αραιότερο και το ψυχρότερο με το πυκνότερο. Έτσι ανοίχτηκε ο δρόμος για την ποσοτικοποίηση των ποιοτικών καθορισμών, απαραίτητος όρος για τη γένεση και ανάπτυξη της επιστήμης.

Πέρα από αυτά, στην Έφεσο, ο Ηράκλειτος (544 - 484 π.Χ.), πίστευε στην προαιώνια ύπαρξη του κόσμου. Για αυτόν οι αλλαγές στην ύλη περνούσαν με τη μορφή δύο αντίρροπων κινήσεων: πυρ - θάλασσα - γη και γη - θάλασσα - πυρ. Συνδετικός κρίκος ήταν το ευμετάβλητο πυρ: "Όλα ανταλλάσσονται με φωτιά και φωτιά με όλα, όπως ακριβώς τα αγαθά με χρυσό και ο χρυσός με αγαθά". Ο Ηράκλειτος ωστόσο, παρά τη συνεχή μεταβολή πρότεινε και ένα σταθερό στοιχείο στον κόσμο: την αναλογία. Σύμφωνα με αυτόν όλες οι μεταβολές πραγματοποιούνται στις ίδιες αναλογίες ("εις τον αυτόν λόγον").

Πέρα από την Ιωνία, στην Ελέα, ο Παρμενίδης αντιτάχθηκε στην Ιωνική φυσική και στην ηρακλείτεια θεώρηση. Για αυτόν ο φυσικός κόσμος υποτάσσεται σε μία υπερεμπειρική πραγματικότητα και απαρνείται τις Ιωνικές αντιλήψεις ως δοξασίες ("δόξας"). Ο Παρμενίδης διέκρινε δύο οδούς της έρευνας ("οδοί διζήσιος"). Ο δρόμος της αλήθειας ξεκινάει από την παραδοχή ότι το ον είναι, ενώ το μη ον δεν είναι ("έστιν τε και ως εκ έστι μη είναι"). Ο δρόμος της δοξασίας ξεκινάει από την παραδοχή ότι και το μη ον υπάρχει ("ως χρέων έστι μη είναι"). Είναι αδύνατο να γνωρίσουμε το μη ον και ούτε μπορούμε να το εκφράσουμε γιατί: "το γαρ αυτό νοείν εστίν τε και είναι". Η πρόταση αυτή που είναι ανάλογη με το καρτεσιανό cogito, ταυτίζει τη νόηση με το είναι. Το ον για τον Παρμενίδη είναι η ύλη που γεμίζει το χώρο ενώ το μη ον είναι το κενό. Ο Ζήνων ο Ελεάτης, μαθητής του Παρμενίδη, υπερασπίστηκε την Παρμενίδεια οντολογία απορρίπτοντας την πολλαπλότητα των πραγμάτων και την κίνηση. Η μέθοδος του συνίστατο στην αποκάλυψη αντιφάσεων από ταυτόσημες προκείμενες - γνωστά τα παράδοξα του Ζήνωνα. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε τον Ζήνωνα ως τον ευρετή της διαλεκτικής (με την έννοια της εριστικής).

Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός Αρχιμήδης συνέταξε πολλές ποσοτικά ακριβείς μελέτες της μηχανικής και της υδροστατικής.

Το έργο του Πτολεμαίου (Αστρονομία) και του Αριστοτέλη (Φυσική) επίσης ερχόταν συχνά σε αντίθεση με την καθημερινή παρατήρηση. Για παράδειγμα, ένα βέλος που συνεχίζει να ταξιδεύει δια μέσου του αέρα αφού εκτοξευτεί από το τόξο έρχεται σε αντίφαση με τη διαβεβαίωση του Αριστοτέλη ότι "η φυσική κατάσταση όλων των σωμάτων είναι η ακινησία" (με άλλα λόγια, ότι απαιτείται μια δύναμη για να διατηρείται ένα σώμα σε κίνηση).

Η πορεία προς τη μαθηματική θεμελίωση των φυσικών κανόνων

Η προθυμία να επανεξεταστούν οι παραδεδομένες αλήθειες και η έρευνα για νέες απαντήσεις οδήγησε σε μια περίοδο ανθηρής επιστημονικής δραστηριότητας, γνωστή ως Επιστημονική Επανάσταση. Οι απαρχές της εντοπίζονται στην ανακάλυψη εκ νέου από τους Ευρωπαίους των χειρογράφων του Αριστοτέλη κατά τον 12ο και τον 13ο αιώνα. Κορωνίδα της περιόδου αυτής αποτέλεσε η έκδοση των Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας) το 1687 από τον Ισαάκ Νεύτωνα.

Οι περισσότεροι ιστορικοί (π.χ., ο Χάουαρντ Μάργκολις - Howard Margolis) τοποθετούν την αρχή της Επιστημονικής Επανάστασης στα 1543, οπότε και εκδόθηκε το πρώτο αντίτυπο του βιβλίου De Revolutionibus (Περί της Περιστροφής των Ουρανίων Σφαιρών), του Πολωνού αστρονόμου Νικολάου Κοπέρνικου, γραμμένο δώδεκα χρόνια νωρίτερα (το βιβλίο δεν εκδόθηκε έως τη μέρα του θανάτου του). Στο βιβλίο διατυπωνόταν η θέση ότι η Γη εκτελεί περιφορά γύρω από τον Ήλιο, καθώς και ότι περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.

Άλλα σημαντικά επιτεύγματα κατά την περίοδο αυτή σημειώθηκαν από τους: Γαλιλαίο Γαλιλέι, Κρίστιαν Χόϋχενς, Γιοχάνες Κέπλερ, Μπλεζ Πασκάλ κ.α.

Στις αρχές του 17ου αιώνα, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι πρωτοστάτησε στην καθιέρωση πειραματικών μεθόδων με σκοπό την επαλήθευση φυσικών θεωριών, μια ιδέα που αποτελεί το κλειδί της επιστημονικής μεθόδου. Ο Γαλιλαίος διατύπωσε και τεκμηρίωσε με επιτυχία αρκετές υποθέσεις στο πεδίο της δυναμικής, ιδίως δε το νόμο της Αδράνειας. Στα 1687, ο Νεύτων δημοσίευσε το έργο του με τίτλο Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας), θεμελιώνοντας με λεπτομέρειες δύο περιεκτικές και επιτυχημένες φυσικές θεωρίες: τους νόμους της κίνησης του Νεύτωνα, από τους οποίους αναπτύχθηκε η κλασική μηχανική· και τον Νόμο της Παγκόσμιας Έλξης του Νεύτωνα, ο οποίος περιγράφει τη θεμελιώδη δύναμη της βαρύτητας. Και οι δύο θεωρίες ήταν σε καλή συμφωνία με το πείραμα. Οι Μαθηματικές Αρχές περιλάμβαναν ωστόσο και αρκετές θεωρίες σχετικά με τη δυναμική των ρευστών. Η κλασική μηχανική επεκτάθηκε αργότερα σε μεγάλο βαθμό από τους Λαγκράνζ, Χάμιλτον κ.α., που παρήγαγαν νέο φορμαλισμό, αρχές και πορίσματα. Ο Νόμος της Παγκόσμιας Έλξης εγκαινίασε τον κλάδο της αστροφυσικής, ο οποίος περιγράφει τα αστρονομικά φαινόμενα με βάση φυσικές θεωρίες.

Μετά τη θεμελίωση της κλασικής μηχανικής από τον Νεύτωνα, το επόμενο μεγάλο πεδίο έρευνας στη φυσική αφορούσε τη φύση του ηλεκτρισμού. Παρατηρήσεις κατά τον 17ο και 18ο αιώνα από επιστήμονες όπως ο Ρόμπερτ Μπόιλ (Robert Boyle), ο Στήβεν Γκρέυ (Stephen Gray) και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος έβαλαν τα θεμέλια της κατοπινής έρευνας. Επίσης, οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν στη βασική κατανόηση του ηλεκτρικού φορτίου και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Στα 1821, ο Μιχαήλ Φαρανταίυ (Michael Faraday) ενοποίησε τη μελέτη του μαγνητισμού με τη μελέτη του ηλεκτρισμού, δείχνοντας πειραματικά ότι ένας κινούμενος μαγνήτης επάγει ηλεκτρικό ρεύμα σε έναν αγωγό. Ο Φαρανταίυ επίσης συνέλαβε τη φυσική έννοια που μετέπειτα ονομάστηκε ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Ο Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ (James Clerk Maxwell) ανέπτυξε αυτή την ιδέα, στα 1864, καταλήγοντας σε ένα σύστημα 20 συζευγμένων εξισώσεων που εξηγούσαν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων. Οι 20 αυτές εξισώσεις ανήχθησαν αργότερα, με τη χρήση διανυσματικού λογισμού, σε ένα σύστημα τεσσάρων εξισώσεων.

Χημική συμπεριφορά και παράγωγα

Το νιτραιθένιο έχει ένα μόριο με έλλειμμα ηλεκτρονίων. Ως αποτέλεσμα, το νιτραιθένιο δρα ως ηλεκτρονιόφιλο στις αντιδράσεις. Είναι ικανό να αντιδρά αυτόρμητα ακόμη και σε θερμοκρασίες κάτω από -100°C, δίνοντας συχνά εξώθερμες αντιδράαεις. Τα πιο συνηθισμένα είδη αντιδράσεων αυτής της ένωσης είναι οι αντιδράσεις κυκλοπροσθήκης, οι αντιδράσεις προσθήκης ελευθέρων ριζών και οι αντιδράσεις πυρηννόφιλης προσθήκης^[9].

Η σύγχρονη φυσική

Πέρα από τα συνήθη ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, οι εξισώσεις του Μάξγουελ μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν το φως. Η παρατήρηση αυτή επιβεβαιώθηκε με την ανακάλυψη των ραδιοκυμάτων το 1888 από τον Χάινριχ Χερτζ (Heinrich Hertz), καθώς και στα 1895, όταν ο Βίλχελμ Ρέντγκεν (Wilhelm Roentgen) εντόπισε τις ακτίνες Χ. Η περιγραφή του φωτός με όρους ηλεκτρομαγνητικού πεδίου αποτέλεσε το έναυσμα για τη δημοσίευση, από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Η θεωρία αυτή ενοποίησε την κλασική μηχανική με τις εξισώσεις του Μάξγουελ. Η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας ενοποιεί το χώρο και το χρόνο σε μία και μόνη οντότητα, τον χωρόχρονο. Η Σχετικότητα ορίζει έναν νεό κανόνα μετασχηματισμού μεταξύ αδρανειακών συστημάτων αναφοράς απ' ό,τι η κλασική μηχανική· αυτό προϋπέθετε την ανάπτυξη σχετικιστικής μηχανικής ως αντικατάστατο της κλασικής μηχανικής. Στην περιοχή των χαμηλών (σχετικών) ταχυτήτων, οι δύο θεωρίες συμφωνούν. Ο Αϊνστάιν επεξέτεινε περαιτέρω την Ειδική Σχετικότητα συμπεριλαμβάνοντας τη βαρύτητα στους υπολογισμούς του. Δημοσίευσε την Γενική θεωρία της Σχετικότητας στα 1915.

Μέρος της θεωρίας της γενικής σχετικότητας αποτελούν οι πεδιακές εξισώσεις του Αϊνστάιν. Αυτές περιγράφουν το πώς ο τανυστής ενέργειας-ορμής καμπυλώνει τον χωρόχρονο, ενώ όταν συνδυαστούν με την γεωδαισιακή εξίσωση σχηματίζουν τη βάση της Γενικής Σχετικότητας. Περαιτέρω επεξεργασία των πεδιακών εξισώσεων του Αινστάιν παρήγαγε αποτελέσματα που προέβλεπαν τη Μεγάλη Έκρηξη, τις μαύρες τρύπες, καθώς και το διαστελλόμενο σύμπαν. Ο Αινστάιν πίστευε (όπως και η πλειοψηφία των συγχρόνων του επιστημόνων) σε ένα στατικό σύμπαν και επιχείρησε να τροποποιήσει τις εξισώσεις του ώστε να επιτύχει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, μέχρι το 1927, οι αστρονόμοι αναζητούσαν ενδείξεις για τη διαστολή του σύμπαντος, οι οποίες πράγματι βρέθηκαν στα 1929 από τον Έντγουιν Χαμπλ (Edwin Hubble).

Από τον 18ο αιώνα και πέρα ξεκινά η ανάπτυξη της θερμοδυναμικής από τον Ρόμπερτ Μπόιλ (Robert Boyle), τον Γιάνγκ (Thomas Young) και πολλούς άλλους. Στα 1773, ο Μπερνούλι συνδύασε στατιστικά επιχειρήματα με την κλασική μηχανική για να συνάγει θερμοδυναμικά αποτελέσματα, εγκαινιάζοντας τον κλάδο της στατιστικής μηχανικής. Στα 1798, ο Τόμσον (Benjamin Thompson) κατέδειξε τη μετατροπή μηχανικού έργου σε θερμότητα, ενώ στα 1847 ο Τζάουλ (James Joule) διατύπωσε το νόμο της (ολικής) διατήρησης της ενέργειας, τόσο σε μορφή θερμότητας όσο και σε μορφή μηχανικής ενέργειας.

Στα 1895, ο Ρέντγκεν ανακάλυψε τις ακτίνες Χ, που τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είναι παρά υψίσυχνη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Η ραδιενέργεια ανακαλύφθηκε στα 1896 από τον Ανρί Μπεκερέλ (Henri Becquerel), και μελετήθηκε περαιτέρω από τους Μαρία Κιουρί (Marie Curie), Πιερ Κιουρί (Pierre Curie) και άλλους. Έτσι εγκαινιάστηκε ο κλάδος της πυρηνικής φυσικής.

Στα 1897, ο Τόμσον (J.J. Thomson) ανακάλυψε το ηλεκτρόνιο, το στοιχειώδες σωματίδιο που είναι ο φορέας του ηλεκτρικού ρεύματος στα ηλεκτρικά κυκλώματα. Στα 1904, πρότεινε το πρώτο μοντέλο του ατόμου, γνωστό με την (εκλαϊκευτική) ονομασία μοντέλο του σταφιδόψωμου. (Η ύπαρξη ατόμων είχε ήδη προταθεί από το 1808 από τον Ντάλτον (John Dalton)).

Ο Ανρί Μπεκερέλ ανακάλυψε συμπτωματικά τη ραδιενέργεια στα 1896. Τον επόμενο χρόνο, ο Τόμσον ανακάλυψε το ηλεκτρόνιο. Οι ανακαλύψεις αυτές διέψευσαν την υπόθεση πολλών φυσικών, ότι τα άτομα ήταν οι έσχατες θεμελιώδεις δομικές μονάδες της ύλης και παρακίνησαν σε περαιτέρω μελέτη της δομής των ατόμων.

Το 1900, ο Μαξ Πλανκ (Max Planck) δημοσίευσε μια εξήγηση για το φαινόμενο της ακτινοβολίας μέλανος σώματος. Η εξίσωσή του προϋπέθετε ότι η ακτινοβολία είναι κβαντισμένη στη φύση, δηλαδή εκπέμπεται κατά διακριτά πακέτα. Η υπόθεση αυτή αποτέλεσε το εναρκτήριο επιχείρημα στο οικοδόμημα που έμελλε να γίνει η κβαντική μηχανική.

Κατά τη δεκαετία του 1920, ο Έρβιν Σρέντινγκερ (Erwin Schrödinger), ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (Werner Heisenberg) και ο Μαξ Μπορν (Max Born) πέτυχαν να διατυπώσουν μια συνεπή εικόνα της χημικής συμπεριφοράς της ύλης και μια πλήρη θεωρία της ηλεκτρονικής δομής του ατόμου, ως λογικό επακόλουθο της κβαντικής θεωρίας. Οι Σβίνγκερ (Julian Schwinger), Τομονάγκα (Sin-Itiro Tomonaga) και Ρίτσαρντ Φάινμαν ήταν σε θέση να εξηγήσουν τη μετατόπιση Lamb (Lamb shift) χρησιμοποιώντας την κβαντική θεωρία πεδίου και την κβαντική ηλεκτροδυναμική, μέχρι τη δεκαετία του 1940. Το 1959, ο Φάινμαν διατύπωσε την υπόθεση ότι είναι εφικτός ο χειρισμός της ύλης στο ατομικό επίπεδο, εγκαινιάζοντας έτσι το πεδίο της νανοτεχνολογίας.

Στα 1911, ο Ράδερφορντ (Ernest Rutherford), βασιζόμενος σε πειράματα σκέδασης, συμπέρανε την ύπαρξη ενός συμπαγούς και εξαιρετικά πυκνού ατομικού πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από θετικά φορτισμένα συστατικά που ονομάστηκαν πρωτόνια. Τα νετρόνια, τα ουδέτερα (αφόρτιστα) συστατικά των πυρήνων, δεν ανακαλύφθηκαν παρά το 1932, από τον Τσάντγουικ (James Chadwick).

Η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας (Αϊνστάιν, 1905) επαληθεύτηκε με δραματικό τρόπο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και τα δύο στρατόπεδα διεξήγαγαν έρευνες στην πυρηνική φυσική, με σκοπό την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Το Γερμανικό εγχείρημα, του οποίου ηγείτο ο Χάιζενμπεργκ, κατέληξε σε αποτυχία, ενώ το Συμμαχικό Σχέδιο Μανχάταν πέτυχε το στόχο του. Στην Αμερική, μια ομάδα με επικεφαλής τον Ενρίκο Φέρμι (Enrico Fermi) παρήγαγε την πρώτη ανθρωπογενή αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση στα 1942, ενώ το 1945 πυροδοτήθηκε η πρώτη στον κόσμο πυρηνική εκρηκτική ύλη στην περιοχή Τρίνιτυ, κοντά στο Αλαμογκόρντο του Νέου Μεξικού.

Από το 1900 και μετά, οι Πλανκ, Αϊνστάιν, Μπορ και άλλοι άρχισαν να αναπτύσσουν κβαντικές θεωρίες για να εξηγήσουν διάφορα "ανώμαλα" πειραματικά αποτελέσματα, εισάγοντας διακριτά ενεργειακά επίπεδα. Τόσο ο Χάιζενμπεργκ το 1925, όσο και οι Σρέντινγκερ και Ντιράκ το 1926, διατύπωσαν φορμαλιστικά την κβαντομηχανική, η οποία αποσαφήνιζε τις κβαντικές θεωρίες που είχαν προηγηθεί. Στην κβαντομηχανική, τα αποτελέσματα των φυσικών μετρήσεων είναι εγγενώς πιθανοκρατικά· η θεωρία παρέχει μεθόδους για τον υπολογισμό των πιθανοτήτων αυτών. Περιγράφει με επιτυχία τη συμπεριφορά της ύλης στις μικροσκοπικές κλίμακες.

Η κβαντομηχανική μας έδωσε επίσης τα θεωρητικά εργαλεία για τη μελέτη της φυσικής συμπυκνωμένης ύλης, η οποία μελετά τη φυσική συμπεριφορά των στερεών και υγρών σωμάτων, συμπεριλαμβανομένων και φαινομένων όπως η δομή των κρυστάλλων, η ημιαγωγιμότητα και η υπεραγωγιμότητα. Ανάμεσα στους πρωτοπόρους της συμπυκνωμένης ύλης συγκαταλέγεται ο Μπλοχ (Felix Bloch), ο οποίος διατύπωσε μια κβαντομηχανική περιγραφή της συμπεριφοράς των ηλεκτρονίων στις κρυσταλλικές δομές το 1928.

Η κβαντική θεωρία πεδίου διατυπώθηκε με σκοπό να επεκτείνει την κβαντική μηχανική, ώστε να είναι συμβατή με την ειδική σχετικότητα. Κατέληξε στη σημερινή της μορφή προς το τέλος της δεκαετίας του 1940 χάρη στην εργασία των Φάινμαν, Σβίνγκερ (Julian Schwinger), Τομονάγκα και Ντάϊσον (Freeman Dyson). Αυτοί διατύπωσαν τη θεωρία της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, η οποία περιγράφει την ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση. Η κβαντική θεωρία πεδίου παρείχε το εννοιολογικό πλαίσιο της σύγχρονης σωματιδιακής φυσικής, η οποία μελετά τις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης και τα στοιχειώδη σωμάτια. Τη δεκαετία του 1950, οι Κ. Ν. Γιάνγκ (C. N. Yang) και Τ. Ντ. Λη (T. D. Lee) ανακάλυψαν μια αναπάντεχη ασυμμετρία στη διάσπαση ενός υποατομικού σωματιδίου. Στα 1954, οι Γιανγκ (Chen Ning Yang) και Μιλλς (Robert Mills) ανέπτυξαν μια κλάση θεωριών βαθμίδας η οποία παρείχει το εννοιολογικό πλαίσιο για το Καθιερωμένο Μοντέλο (Standard Model). Το Καθιερωμένο Μοντέλο ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 1970 και περιγράφει επιτυχώς σχεδόν όλα τα στοιχειώδη σωμάτια που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα.

Οι δύο μείζονες θεωρίες της φυσικής του 20ού αιώνα, η γενική σχετικότητα και η κβαντομηχανική, δεν είναι προς το παρόν συμβατές μεταξύ τους. Η γενική σχετικότητα περιγράφει το σύμπαν στην κλίμακα των πλανητών και των πλανητικών συστημάτων, ενώ η κβαντομηχανική βρίσκει εφαρμογή στις υποατομικές κλίμακες. Αυτό το χάσμα προσπαθεί να γεφυρώσει η θεωρία Χορδών, η οποία αντιμετωπίζει τον χωρόχρονο ως μια πολλαπλότητα, όχι σημείων, αλλά μονοδιάστατων αντικειμένων, που ονομάζονται Χορδές. Οι Χορδές αυτές έχουν ιδιότητες παρόμοιες με τις κοινές χορδές (π.χ. τάση και δόνηση). Είναι πολλά υποσχόμενες θεωρίες, που όμως δεν έχουν δώσει ακόμη πειραματικά ελέγξιμα αποτελέσματα. Η έρευνα για την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας χορδών βρίσκεται σε εξέλιξη.

Τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν το έτος 2005 ως Παγκόσμιο Έτος Φυσικής.

== Σημειώσεις και αναφορές == {{παραπομπές|2}}

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα History of physics της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[[Κατηγορία:Φυσική]] [[Κατηγορία:Ιστορία της φυσικής| ]] [[ar:تاريخ الفيزياء]] [[as:পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ ইতিহাস]] [[bn:পদার্থবিজ্ঞানের ইতিহাস]] [[bg:История на физиката]] [[bs:Historija fizike]] [[ca:Historiografia física]] [[cy:Hanes Ffiseg]] [[da:Fysikkens historie]] [[de:Geschichte der Physik]] [[es:Historia de la física]] [[en:History of physics]] [[eu:Fisikaren historia]] [[fa:تاریخ فیزیک]] [[fr:Histoire de la physique]] [[gl:Historia da física]] [[ko:물리학의 역사]] [[hr:Povijest fizike]] [[id:Sejarah fisika]] [[it:Storia della fisica]] [[he:היסטוריה של הפיזיקה]] [[ka:ფიზიკის ისტორია]] [[ms:Sejarah fizik]] [[nl:Geschiedenis van de natuurkunde]] [[ja:物理学の歴史]] [[pl:Historia fizyki]] [[pt:História da física]] [[ru:История физики]] [[scn:Storia dâ fìsica]] [[sk:Dejiny fyziky]] [[sh:Povijest fizike]] [[fi:Fysiikan historia]] [[sv:Fysikens historia]] [[th:ประวัติศาสตร์ของฟิสิกส์]] [[vi:Lịch sử vật lý học]] [[zh:物理学史]]

↑ Snyder, L. E., Buhl, D., Zuckerman, B., & Palmer, P. 1969, Phys. Rev. Lett., 22, 679
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Woon, D.E. 2002, Astrophysical Journal, 569, 541.
↑ ^3,0 ^3,1 Awad et al.. 2005, Astrophysical Journal, 626, 262.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 W. A. Schutte et al.. 1993, Science, 259, 1143.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 W. A. Schutte et al.. 1993, Icarus, 104, 118.
↑ Effects of Hydrogen Peroxide on Wound Healing in Mice in Relation to Oxidative Damage - The research concluded: "In our study, we found... implies that H2O2 can cause poor healing by other mechanisms besides causing oxidation of these biological substrates."
↑ Shaw A, Cooperman A, Fusco J. Gas embolism produced by hydrogen peroxide. N Engl J Med 1967; 277: 238–41.
↑ ^8,0 ^8,1 Pitfalls in Regulating Physicians (Science Based Medicine organization website)
↑ Singleton, Daniel A. Nitroethylene. Publication. College Station: n.p., 2008. Wiley Online Library. Web. 18 Oct. 2012.

[1] Snyder, L. E., Buhl, D., Zuckerman, B., & Palmer, P. 1969, Phys. Rev. Lett., 22, 679

[Woon-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Woon, D.E. 2002, Astrophysical Journal, 569, 541.

[Awad-3] 3,0 ^3,1 Awad et al.. 2005, Astrophysical Journal, 626, 262.

[schutte-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 W. A. Schutte et al.. 1993, Science, 259, 1143.

[schutte2-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 W. A. Schutte et al.. 1993, Icarus, 104, 118.

[nonhealing-6] Effects of Hydrogen Peroxide on Wound Healing in Mice in Relation to Oxidative Damage - The research concluded: "In our study, we found... implies that H2O2 can cause poor healing by other mechanisms besides causing oxidation of these biological substrates."

[ReferenceA-7] Shaw A, Cooperman A, Fusco J. Gas embolism produced by hydrogen peroxide. N Engl J Med 1967; 277: 238–41.

[sciencebased-8] 8,0 ^8,1 Pitfalls in Regulating Physicians (Science Based Medicine organization website)

[9] Singleton, Daniel A. Nitroethylene. Publication. College Station: n.p., 2008. Wiley Online Library. Web. 18 Oct. 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

π σ ε Ανόργανες ενώσεις αλκαλίων μετάλλων
Δυαδικά υδρίδια	Υδρίδιο του λιθίου · Υδρίδιο του νατρίου · Υδρίδιο του καλίου · Υδρίδιο του ρουβιδίου · Υδρίδιο του καισίου
Αλογονίδια	Φθοριούχο λίθιο · Χλωριούχο λίθιο · Βρωμιούχο λίθιο · Ιωδιούχο λίθιο · Φθοριούχο νάτριο · Χλωριούχο νάτριο · Βρωμιούχο νάτριο · Ιωδιούχο νάτριο · Φθοριούχο κάλιο · Χλωριούχο κάλιο · Βρωμιούχο κάλιο · Ιωδιούχο κάλιο · Φθοριούχο ρουβίδιο · Χλωριούχο ρουβίδιο · Βρωμιούχο ρουβίδιο · Ιωδιούχο ρουβίδιο · Φθοριούχο καίσιο · Χλωριούχο καίσιο · Βρωμιούχο καίσιο · Ιωδιούχο καίσιο
Οξείδια	Οξείδιο του λιθίου · Οξείδιο του νατρίου · Οξείδιο του καλίου · Οξείδιο του ρουβιδίου · Οξείδιο του καισίου
Υδροξείδια	Υδροξείδιο του λιθίου · Υδροξείδιο του νατρίου · Υδροξείδιο του καλίου · Υδροξείδιο του ρουβιδίου · Υδροξείδιο του καισίου
Ανθρακικά άλατα	Ανθρακικό λίθιο · Ανθρακικό νάτριο · Ανθρακικό κάλιο · Ανθρακικό ρουβίδιο · Ανθρακικό καίσιο
Θειικά άλατα	Θειικό λίθιο · Θειικό νάτριο · Θειικό κάλιο · Θειικό ρουβίδιο · Θειικό καίσιο
Αζίδια	Αζίδιο του λιθίου · Αζίδιο του νατρίου
Θειιούχα άλατα	Θειιούχο λίθιο · Θειιούχο νάτριο · Θειιούχο κάλιο
Υπεροξείδια	Υπεροξείδιο του λιθίου · Υπεροξείδιο του νατρίου · Υπεροξείδιο του καλίου
Καρβίδια	Καρβίδιο του λιθίου
Υπάρχουν κι άλλες ενώσεις που θα προσθεθούν αργότερα

π σ ε Μεγάλες κατηγορίες οργανικών ενώσεων
Με (σχετικά) συνηθισμένες χαρακτηριστικές ομάδες	Καρβοξυλικά οξέα Σουλφονικά οξέα Εστέρες Ακυλαλογονίδια Αμίδια Νιτρίλια Αλδεΰδες Θειάλες Κετόνες Θειόνες Αλκοόλες Θειόλες Αμίνες Ιμίνες Αιθέρες Θειαιθέρες Οργανικά αλογονίδια Νιτροενώσεις Υδρογονάνθρακες
Άλλα οργανικά οξέα	Οργανοβορικά οξέα Οργανοπυριτικά οξέα Οργανοφωσφορικά οξέα Σουλφονώδη οξέα Οργανοαρσενικά οξέα Οργανοσεληνικά οξέα Οργανοτελλουρικά οξέα Θειοκαρβοξυλικά οξέα Διθειοκαρβοξυλικά οξέα
Μη καρβοξυλικοί εστέρες	Βορικοί εστέρες Νιτρικοί εστέρες Κυανικοί εστέρες Πυριτικοί εστέρες Φωσφορικοί εστέρες Θειικοί εστέρες Σουλφονικοί εστέρες Θειώδεις εστέρες Σουλφονώδεις εστέρες Αλογονικοί εστέρες Αρσενικοί εστέρες Σεληνικοί εστέρες Τελλουρικοί εστέρες
Μη καρβοξυλικά αλογονίδια	Οργανοβορικαλογονίδια Οργανοπυριταλογονίδια Οργανοφωσφορικαλογονίδια Σουλφοναλογονίδια Σουλφονωδαλογονίδια Οργανοαρσενικαλογονίδια Οργανοσεληνικαλογονίδια Οργανοτελλουρικαλογονίδια
Μη καρβοξυλικά αμίδια	Οργανοβορικαμίδια Οργανοπυριταμίδια Οργανοφωσφορικαμίδια Σουλφοναμίδια Σουλφονωδαμίδια Οργανοαρσενικαμίδια Οργανοσεληνικαμίδια Οργανοτελλουρικαμίδια
Άλλες κατηγορίες οργανικών ενώσεων	Οργανομεταλλικές ενώσεις Οργανικά άλατα Σουλφοξείδια Σουλφόνες Οργανοφωσφίνες Οργανοσιλανοαλογονίδια Σιλανόλες Σιλυλαιθέρες Σιλικόνες Καρβοξυλικοί θειεστέρες Σουλφονικοί θειεστέρες Φωσφορικοί θειεστέρες
Ταξινόμηση κατά χαρακτηριστικές ομάδες

π σ ε Υδρογονάνθρακες, υδρογονανθρακικές ομάδες, υδροκαρβύλια και σχετικοί όροι
Καρβένια αλκύλια αλκανοδιύλια αλκιλιδένια και αλκάνια	Μεθυλένιο · Προπαδιενυλιδένιο Μεθυλομάδα Μεθανοδιυλομάδα Μεθυλιδενομάδα Μεθάνιο · Αιθάνιο · Προπάνιο · Βουτάνια (Βουτάνιο · Μεθυλοπροπάνιο) · Πεντάνια (Πεντάνιο · Μεθυλοβουτάνιο · Διμεθυλοπροπάνιο) · Εξάνια (Εξάνιο · 2-μεθυλοπεντάνιο · 3-μεθυλοπεντάνιο · 2,2-διμεθυλοβουτάνιο · 2,3-διμεθυλοβουτάνιο) · Επτάνια (Επτάνιο · 2-μεθυλεξάνιο · 3-μεθυλεξάνιο · Αιθυλοπεντάνιο · 2,2-διμεθυλοπεντάνιο · 2,3-διμεθυλοπεντάνιο · 2,4-διμεθυλοπεντάνιο · 3,3-διμεθυλοπεντάνιο · Τριμεθυλοβουτάνιο) · Οκτάνια (Οκτάνιο · 2-μεθυλεπτάνιο · 3-μεθυλεπτάνιο · 4-μεθυλεπτάνιο · Αιθυλεξάνιο · 2,2-διμεθυλεξάνιο · 2,3-διμεθυλεξάνιο · 2,4-διμεθυλεξάνιο)
Αλκένια αλκαδιένια και αλκατριένια	Αιθένιο · Προπένιο · Βουτένια (1-βουτένιο · 2-βουτένιο · Μεθυλοπροπένιο) · Πεντένια (1-πεντένιο · 2-πεντένιο · 2-μεθυλο-1-βουτένιο · 3-μεθυλο-1-βουτένιο · μεθυλο-2-βουτένιο ) Προπαδιένιο · Βουταδιένια (1,2-βουταδιένιο · 1,3-βουταδιένιο) · Πενταδιένια (1,2-πενταδιένιο · 1,3-πενταδιένιο · 1,4-πενταδιένιο · 2,3-πενταδιένιο · Μεθυλο-1,2-βουταδιένιο · Ισοπρένιο) Κουμουλένιο
Αλκίνια και αλκενίνια	Αιθίνιο · Προπίνιο · Βουτίνια (1-βουτίνιο · 2-βουτίνιο) · Πεντίνια (1-πεντίνιο · 2-πεντίνιο · Μεθυλοβουτίνιο) Βουτενίνιο
Αλεικυκλικοί υδρογονάνθρακες	Κυκλοπροπάνια (Κυκλοπροπάνιο · Μεθυλοκυκλοπροπάνιο · Αιθυλοκυκλοπροπάνιο · 1,1-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο · 1,2-διμεθυλοκυκλοπροπάνιο) · Κυκλοβουτάνια (Κυκλοβουτάνιο · Μεθυλοκυκλοβουτάνιο · 1,2-διμεθυλενοκυκλοβουτάνιο) · Κυκλοπεντάνιο · Κυκλοεξάνιο · Κυκλοεπτάνιο · Τετραεδράνιο · Τετρακυκλάνιο Κυκλοπροπένια (Κυκλοπροπένιο · Μεθυλενοκυκλοπροπένιο · 1-αιθυλοκυκλοπροπένιο) · 3-μεθυλενο-1-μεθυλοκυκλοβουτένιο · Κυκλοπεντένιο · Φουλβένιο · Φουλβαλένιο · Κυκλοεπταδιένια (1,3-κυκλοεπταδιένιο · 1,4-κυκλοεπταδιένιο) · 1,3,5-κυκλοεπτατριένιο · Νορβορνένιο · Νορβορναδιένιο Κυκλοβουτίνιο
Αρένια και άλλοι αρωματικοί υδρογονάνθρακες	Βενζόλιο · Τολουόλιο · Φαινυλακετυλένιο · Στυρόλιο · Αιθυλοβενζόλιο · ορθοξυλόλιο · μεταξυλόλιο · παραξυλόλιο · Προπυλοβενζόλιο · Κουμένιο · Προπενυλοβενζόλιο · Ισοπροπενυλοβενζόλιο · Αλλυλοβενζόλιο · ορθοαιθυλομεθυλοβενζόλιο · μετααιθυλομεθυλοβενζόλιο · Βενζοκυκλοβουτένιο · Ναφθαλίνια (Ναφθαλίνιο · 1-μεθυλοναφθαλίνιο · 2-μεθυλοναφθαλίνιο · 2,6-διμεθυλοναφθαλίνιο · Σαποταλίνιο) · Ινδένιο · Ανθρακένιο · Φαινανθρένιο · Ακεναφθυλένιο · Αζουλένιο
Αντιαρωματικοί υδρογονάνθρακες	Κυκλοβουταδιένιο · Μεθυλοκυκλοβουταδιένιο · Βενζοκυκλοβουταδιένιο · Πενταλένιο · Διφαινυλένιο
Σχετικοί γενικοί όροι	Ακόρεστη ένωση · Κορεσμένη ένωση · Αλεικυκλική ένωση · Φυσικό αέριο · Υγραέριο · Πετρέλαιο · Πολυμερισμός · Πολυμερές · Ισοτολουόλια · Προπελλάνια
Μερικοί από τους γενικούς όρους δεν αναφέρονται μόνο στους υδρογονάνθρακες

π σ ε Αλκάνια
Αέρια αλκάνια	Μεθάνιο · Αιθάνιο · Προπάνιο · Βουτάνιο · Ισοβουτάνιο · Νεοπεντάνιο
Υγρά αλκάνια	Πεντάνιο · Ισοπεντάνιο · Εξάνιο · Ισοεξάνιο · 3-μεθυλοπεντάνιο · Νεοεξάνιο · 2,3-διμεθυλοβουτάνιο · Επτάνιο
Στερεά αλκάνια	Δεκαπεντάνιο
Η φυσική κατάσταση αναφέρεται σε θερμοκρασία 25°C και πίεση 1 atm.

π σ ε Αλκένια
Αέρια αλκένια	Αιθένιο · Προπένιο · Βουτένιο-1 · Βουτένιο-2 · Μεθυλοπροπένιο
Υγρά αλκένια	Πεντένιο-1 · Πεντένιο-2
Η φυσική κατάσταση αναφέρεται σε θερμοκρασία 25°C και πίεση 1 atm.