Μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας
Μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας | |
---|---|
![]() | |
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας |
Άλλες ονομασίες | Μεθυλοπροπυλοσουλφίδιο |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Μοριακή μάζα | 90,18 amu |
Αριθμός CAS | 3877-15-4[1] |
SMILES | CCCSC |
Αριθμός EINECS | 223-403-5 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Σημείο τήξης | -113 °C |
Σημείο βρασμού | 94 - 96 °C |
Πυκνότητα | 840-850 kg/m3 (20°C) |
Χημικές ιδιότητες | |
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
34,5 °C |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Ο μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας ή μεθυλοπροπυλοσουλφίδιο (methylpropylsulphide, MPS) ή 1-μεθυλοθειοπροπάνιο ή 2-θειαπεντάνιο είναι ένας διαλκυλ-θειαιθέρας, μια οργανική ένωση του θείου με συνοπτικό συντακτικό τύπο CH3CH2CH2SCH3 (ή ακόμη πιο συνοπτικά PrSMe). Στις συνηθισμένες συνθήκες (1 atm, 25 °C) είναι άχρωμο ελάχιστα διάλυτο στο νερό και εύφλεκτο πτητικό υγρό με χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή. Είναι ισομερές θέσης των παρακάτω έξι (6) ενώσεων:
- Διαιθυλοθειαιθέρας
- Ισοπροπυλομεθυλοθειαιθέρας
- βουτανοθειόλη-1
- βουτανοθειόλη-2
- μεθύλοπροπανοθειόλη-1
- μεθύλοπροπανοθειόλη-2
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκτός από την απομόνωσή του από διάφορες φυσικές πηγές, είναι διαθέσιμες και οι παρακάτω χημικές μέθοδοι.
Με αλκυλίωση αλάτων θειολών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με μεθυλίωση από μεθυλαλογονίδια αλάτων προπανοθειόλης (π.χ. CH3CH2CH2SK) ή προπυλίωση από προπυλαλογονίδια αλάτων μεθανοθειόλης (π.χ. CH3SK) παράγεται μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας[2]. (Αντίδραση Williamson για θειαιθέρες):
ή
Αναγωγή σουλφοξειδίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με αναγωγή μεθυλοπροπυλοσουλφοξείδιου από υδροϊώδιο παράγεται μεθυλοπροπυλοθειαιθέρας[3]:
Παράγωγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επίδραση διαλογονούχου υδραργύρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση διαλογονούχου υδραργύρου(HgX2) παράγονται προπυλομεθυλοθειοϋδραργιρικά άλατα[4]:
Επίδραση αλκυλαογονιδίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση αλκυλαογονιδίων (RX) παράγονται άλατα του σουλφωνίου[5]:
Οξείδωση προς σουλφοξείδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση υπεροξείδιου του υδρογόνου οξειδώνονται προς μεθυλοπροπυλοσουλοφοξείδιο[6]:
Χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Προσθετικό οσμής σε αλμυρά, τροπικά φρούτα και λαχανικά.
Αναφορές και παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Όλα τα παρακάτω δεδομένα από εδώ
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ,266, §Β1.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.Π4→3.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3α.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3β.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3→4.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ν. Αλεξάνδρου, Γενική Οργανική Χημεία, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1985
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Πολυχρόνη Σ. Καραγκιοζίδη: Ονοματολογία οργανικών ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1991, Έκδοση Β΄.
- Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985, Έκδοση Β΄.
- Δ. Νικολαΐδη: Ειδικά κεφάλαια Οργανικής Χημεία, Θεσσαλονίκη 1983.