Κυκλοβουτίνιο
| Κυκλοβουτίνιο | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Κυκλοβουτίνιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | C4H4 |
| Μοριακή μάζα | 52,07456 amu |
| Σύντομος συντακτικός τύπος |
|
| Αριθμός CAS | 1191-94-2 |
| SMILES | C1#CCC1 |
| InChI | 1S/C4H4/c1-2-4-3-1/h1-2H2 |
| ChemSpider ID | 10637133 |
| Δομή | |
| Ισομέρεια | |
| Ισομερή θέσης | 13 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το κυκλοβουτίνιο είναι ο υδρογονάνθρακας που το μόριό του περιέχει έναν τριπλό δεσμό μέσα σε έναν τετραμελή ισοκυκλικό δακτύλιο[1]. Αυτό το κυκλοαλκίνιο είναι πολύ ασταθές, λόγω της υψηλής ενέργειας παραμόρφωσης που περιέχει, και δεν έχει απομονωθεί σε χημικά καθαρή κατάσταση. Ωστόσο, έχουν συνθεθεί σύμπλοκά του με όσμιο.[2] Η έννοια κυκλοβουτίνιο επεκτείνεται και πέραν της «μητρικής» ένωσης και σε μια σειρά «θυγατρικών» ενώσεων που εμπεριέχουν έναν τουλάχιστον κυκλοβουτινικό δακτύλιο.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982