Χλωρυδραζίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χλωρυδραζίνη
Γενικά
Όνομα IUPAC Χλωρυδραζίνη
Άλλες ονομασίες Χλωροδιαζάνιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος Ν2Η3Cl
Μοριακή μάζα 66,49022 amu[1]
Σύντομος
συντακτικός τύπος
NH2NHCl
SMILES NNCl
PubChem CID 18475078
Δομή
Μοριακή γεωμετρία Τριγωνική πυραμιδική ως προς κάθε άτομο N
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η χλωρυδραζίνη (αγγλικά: chlorohydazine) είναι είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει άζωτο, υδρογόνο και χλώριο, με μοριακό τύπο N2H3Cl, αν και ενίοτε παριστάνεται με τον ημισυντακτικό τύπο NH2NHCl. Μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγεται από την υδραζίνη (NH2NH2), αν αντικατασταθεί ένα από τα άτομα υδρογόνου της από ένα άτομο χλωρίου. Ο όρος «χλωρυδραζίνη» επεκτείνεται επίσης και σε μια σειρά χλωριωμένες ανόργανες και οργανικές υδραζίνες. Πιο συγκεκριμένα, στις χλωρυδραζίνες ανήκουν, εκτός από τη («μητρική») χλωρυδραζίνη, ενώσεις του γενικού τύπου N2R3Cl, όπου τα όχι απαραίτητα ίδια R μπορεί να είναι υδρογόνα, αλογόνα ή μονοσθενής ανόργανη ή οργανική ομάδα. Επίσης, τα δυο (2) R μπορούν να αντικατασταθούν από μια δισθενή ομάδα, σχηματίζοντας μια ετεροκυκλική ένωση.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χλωρυδραζίνη μπορεί να παραχθεί από την υδραζίνη και υποχλωριώδες νάτριο:

Το δραστικό χλωριωτικό μέσο στην αντίδραση αυτή είναι το υποχλωριώδες οξύ (HOCl), που παράγεται από την πρωτονίωση των υποχλωριωδών ανιόντων του υποχλωριώδους νατρίου.

Χημική συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διάσπαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ομοιοπολικός δεσμός N-Cl που περιέχουν οι χλωρυδραζίνες (μητρική και θυγατρικές) υδρολύεται γρήγορα απελευθερώνοντας υποχλωριώδες οξύ[2]:

Σε υδατικό διάλυμα, η χλωραμίνη διασπάται αργά σε ουδέτερο ή σε ελαφρά αλκαλικό (pH ≤ 11) περιβάλλον:

Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Διαδικτυακός τόπος PubChem
  2. Yasukazu Ura; Gozyo Sakata (2007), "Chloroamines", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (7th ed.), Wiley, p. 5. Προσαρμογή για χλωρυδραζίνες.