Διχλωριούχο γερμάνιο
Διχλωριούχο γερμάνιο | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Διχλωριούχο γερμάνιο |
Άλλες ονομασίες | Διχλωρογερμάνιο |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | GeCl2 |
Μοριακή μάζα | 143,546 amu |
Αριθμός CAS | 10060-11-4 |
SMILES | Cl[Ge]Cl |
InChI | 1S/Cl2Ge/c1-3-2 |
Αριθμός EINECS | 233-192-1 |
PubChem CID | 6327122 |
ChemSpider ID | 6327122 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Εμφάνιση | Λευκό-ανοικτοκίτρινο στερεό |
Χημικές ιδιότητες | |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Το διχλωριούχο γερμάνιο ή διχλωρογερμάνιο είναι η ανόργανη χημική ένωση του γερμανίου και του χλωρίου με χημικό τύπο GeCl2. Στις συνηθισμένες συνθήκες (T = 25 °C, P = 1 atm) είναι ένα λευκό προς ανοικτοκίτρινο στερεό που περιέχει γερμάνιο με βαθμό οξείδωσης +2.
Το διχλωρογερμανυλένιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μοριακό διχλωριούχο γερμάνιο μερικές φορές ονομάζεται διχλωρογερμανυλένιο, κατά αναλογία με το μεθυλένιο[1]. Η ανάλυση της μοριακής του δομή στην αέρια φάση έδειξε ότι είναι γωνιακή, όπως ακριβώς προβλέφτηκε από τη θεωρία VSEPR[2]. Το διχλωρογερμανυλένιο σχηματίζει σύμπλοκο με το 1,4-διοξάνιο, το διχλωρογερμσνιοδιοξάνιο (GeCl2·C4H8O2), που αποτελεί πηγή διχλωρογερμανυλένιου για αντιδράσεις σύνθεσης, όπως επίσης και η «επί τόπου» (in citu) αντίδραση τετραχλωρογερμάνιου και μεταλλικού γερμάνιου.
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
To διχλωρογερμάνιο μπορεί να παραχθεί με επίδραση (αέριου) ρεύματος τετραχλωρογερμάνιου πάνω από μεταλλικό γερμάνιο με θερμοκρασία 650 °C[3]:
Μπορεί ακόμη να παραχθεί και με αποσύνθεση χλωρογερμανάνιου (GeH3Cl), με θέρμανση στους 70 °C[3]:
Χημική συμπεριφορά και παράγωγα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το διχλωρογερμάνιο υδρολύεται δίνοντας κίτρινο διυδροξείδιο του γερμανίου, το οποίο αν θερμανθεί, δίνει με τη σειρά του καφέ μονοξείδιο του γερμανίου[3]:
Τα διαλύματα διχλωριούχου γερμανίου σε υδροχλώριο είναι ισχυρά αναγωγικά μέσα[4]. Με τα ανιόντα χλωρίου σχηματίζει τα σύμπλοκα ιόντα [GeCl3]-, με δομή πυραμίδας, όπως έχει χαρακτηριστεί[5]. Ακόμη, το διχλωριούχο γερμάνιο αντιδρά με χλωριούχο ρουβίδιο ή χλωριούχο καίσιο, σχηματίζοντας τριχλωρογερμανιούχο ρουβίδιο ή τριχλωρογερμανιούχο καίσιο, αντίστοιχα[3]:
Το διχλωριούχο γερμάνιο είναι αρκετά δραστικό και μπαίνει ανάμεσα σε πολλούς διαφορετικούς τύπους χημικών δεσμών[6].
Παρατηρήσεις, υποσημειώσεις και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ασταθής ένωση του δισθενούς άνθρακα.
- ↑ Tsuchiya, Masaki J.; Honjou, Hiroaki; Tanaka, Keiichi; Tanaka, Takehiko; (1995). «Millimeter-wave spectrum of germanium dichloride GeCl2. Equilibrium structure and anharmonic force field». Journal of Molecular Structure 352–353: 407–415. doi: .
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.
- ↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001) Inorganic Chemistry, Elsevier ISBN 0-12-352651-5
- ↑ Kociok-Köhn, G.; Winter, J. G.; Filippou, A. C. (1999). «Trimethylphosphonium trichlorogermanate(II)». Acta Cryst. C55 (3): 351–353. doi: .
- ↑ Egorov, M.P.· Gaspar, P. (1994). «Germanium: Organometallic chemistry». Encyclopedia of Inorganic chemistry. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-93620-0.
|