Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όξινο θειούχο λίθιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όξινο θειούχο λίθιο
Γενικά
Όνομα IUPAC Όξινο θειούχο λίθιο
Άλλες ονομασίες Υδροθειούχο λίθιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος LiSΗ
Μοριακή μάζα 40,014 amu[1]
Αριθμός CAS 26412-73-7[2]
SMILES [H+].[Li+].[S-2][1]
InChI InChI=1S/Li.S/q+1;-2/p+1[1]
ChemSpider ID 29316680[1]
Δομή
Είδος δεσμού ετεροπολικοί
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το όξινο θειούχο λίθιο ή υδροθειούχο λίθιο (αγγλικά: lithium hydrogen sulfide[3]) είναι ανόργανη ένωση, που περιέχει λίθιο, θείο και υδρογόνο, με τύπο LiSH. Αποτελεί το ενδιάμεσο προϊόν της (πλήρους) εξουδετέρωσης υδροθείου (H2S) από υδροξείδιο του λιθίου (LiOH). Έχει συμπεριφορά ασθενούς οξέος, αλλά ανήκει στα όξινα άλατα. Αποτελεί, ακόμη, το «θειούχο ανάλογο» του υδροξειδίου του λιθίου.

Το όξινο θειούχο λίθιο παράγεται με μερική εξουδετέρωση υδροθείου από υδροξείδιο του λιθίου (Li2S)[4]:

Ακόμη, το όξινο θειούχο λίθιο μπορεί να παραχθεί με μερική υδρόλυση θειούχου λιθίου[4]


Χημική συμπεριφορά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όξινο θειούχο λίθιο έχει όξινες ιδιότητες. Έτσι, με υδροξείδια, όπως το υδροξείδιο του λιθίου (LiOH), σχηματίζει θειούχα άλατα[5]:

Το όξινο θειούχο λίθιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή θειολών (RSH)[6]:

  • Η αντίδραση δεν είναι πλήρως αποτελεσματική, γιατί υπάρχει, επίσης, η ακόλουθη παράπλευρη αντίδραση:

Παραπομπές και σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Διαδικτυακός τόπος ChemSpider
  2. Διαδικτυακός τόπος Springer
  3. Σημείωση: sulfide γράφεται στα αγγλικά ΗΠΑ. Στα αγγλικά ΗΒ γράφεται sulphide.
  4. 4,0 4,1 Διαδικτυακός τόπος The Chemical Thesaurus.
  5. Διαδικτυακός τόπος The Chemical Thesaurus. Σημείωση: Στο διαδικτυακό τόπο αναφέρει "ιδιότητες οξύ κατά Brønsted", όχι τη συγκεκριμένη αντίδραση, που όμως είναι άμεση εφαρμογή της έκφρασης.
  6. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.266, §11.2Α1.