Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βρωμαμίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βρωμαμίνη
Γενικά
Όνομα IUPAC Βρωμαμίνη
Άλλες ονομασίες Βρωμαμίδιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος ΝΗ2Br
Μοριακή μάζα 94,937057 amu[1]
SMILES BrN
ChemSpider ID 109948
Δομή
Μοριακή γεωμετρία τριγωνική πυραμιδική
Φυσικές ιδιότητες
Πυκνότητα 2.100±100 kg/m³
Δείκτης διάθλασης ,
nD
1,498
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η βρωμαμίνη ή (μονο)βρωμαμίδιο (αγγλικά: bromamine) είναι είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει άζωτο, υδρογόνο και βρώμιο, με μοριακό τύπο NH2Br. Μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγεται από την αμμωνία (NH3), αν αντικατασταθεί ένα από τα άτομα υδρογόνου της από ένα άτομο βρωμίου. Ανήκει στις «αλαμίνες».

«Θυγατρικές» βρωμαμίνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος «βρωμαμίνη» επεκτείνεται επίσης και σε μια σειρά βρωμιωμένες ανόργανες και οργανικές αμίνες. Πιο συγκεκριμένα, στις βρωμαμίνες ανήκουν, εκτός από τη («μητρική») βρωμαμίνη, η διβρωμαμίνη (NHBr2), το τριβρωμιούχο άζωτο (NBr3)[2], καθώς επίσης και ενώσεις των γενικών τύπων R2NBr και RNBr2, όπου τα R, που δεν είναι απαραίτητα ίδια, μπορεί να είναι μια μονοσθενής ανόργανη ή οργανική ομάδα. Επίσης, τα δυο (2) R του πρώτου τύπου (R2NBr), μπορούν να αντικατασταθούν από μια δισθενή ομάδα, σχηματίζοντας μια ετεροκυκλική ένωση.

Σε αραιό υδατικό διάλυμα, η βρωμαμίνη παράγεται με επίδραση αμμωνίας (ΝΗ3) σε υποβρωμιώδες νάτριο (NaOBr):

Το δραστικό βρωμιωτικό μέσο στην αντίδραση αυτή είναι το υποβρωμιώδες οξύ (HOBr), που παράγεται από την πρωτονίωση των υποβρωμιωδών ανιόντων του υποβρωμιώδους νατρίου.

Χημική συμπεριφορά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ομοιοπολικός δεσμός N-Br που περιέχουν οι βρωμαμίνες (μητρική και θυγατρικές) υδρολύεται γρήγορα απελευθερώνοντας υποβρωμιώδες οξύ[3]:

Αναφορές και σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Διαδικτυακός τόπος ChemSpider
  2. Clause 2.4 Chloramines ISO 7393-2
  3. Yasukazu Ura; Gozyo Sakata (2007), "Chloroamines", Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (7th ed.), Wiley, p. 5