Αιθυλομεθυλοθειαιθέρας
Αιθυλομεθυλοθειαιθέρας | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Αιθυλομεθυλοθειαιθέρας |
Άλλες ονομασίες | Αιθυλομεθυλoσουλφίδιο |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Μοριακή μάζα | 76,16 amu |
Αριθμός CAS | 624-89-5[1] |
SMILES | CCSC |
Αριθμός EINECS | 210-868-4 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Σημείο τήξης | -106 °C |
Σημείο βρασμού | 66-67 °C |
Πυκνότητα | 827 kg/m3 |
Διαλυτότητα στο νερό |
6,43 kg/m3 |
Χημικές ιδιότητες | |
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
-15 °C |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Ο αιθυλομεθυλοθειαιθέρας ή αιθυλομεθυλοσουλφίδιο (ethylmethylsulphide, EMS) ή μεθυλοθειοαιθάνιο ή 2-θειαβουτάνιο είναι ένας διαλκυλoθειαιθέρας, μια οργανική ένωση του θείου με συνοπτικό συντακτικό τύπο CH3CH2SCH3 (ή ακόμη πιο συνοπτικά EtSMe). Στις συνηθισμένες συνθήκες (1 atm, 25°C) είναι ένα αδιάλυτο στο νερό και εύφλεκτο πτητικό υγρό με χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή. Είναι ισομερές θέσης της πφοπανοθειόλης και της ισοπροπανοθειόλης.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκτός από την απομόνωσή του από διάφορες φυσικές πηγές, είναι διαθέσιμες και οι παρακάτω χημικές μέθοδοι.
Με αλκυλίωση αλάτων θειολών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με μεθυλίωση από μεθυλαλογονίδια αλάτων αιθανοθειόλης (π.χ. CH3CH2SK) ή αιθυλίωση από αιθυλαλογονίδια αλάτων μεθανοθειόλης (π.χ. CH3SK) παράγεται διμεθυλοθειαιθέρες[2]. (Αντίδραση Williamson για θειαιθέρες):
ή
Αναγωγή σουλφοξειδίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με αναγωγή αιθυλομεθυλοσουλφοξείδιου από υδροϊώδιο παράγεται αιθυλομεθυλοθειαιθέρας[3]:
Παράγωγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επίδραση διαλογονούχου υδραργύρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση διαλογονούχου υδραργύρου (HgX2) παράγονται αιθυλομεθυλοθειοϋδραργιρικά άλατα[4]:
Επίδραση αλκυλαλογονιδίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση αλκυλαλογονιδίων (RX) παράγονται άλατα του σουλφωνίου[5]:
Οξείδωση προς σουλφοξείδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με επίδραση υπεροξείδιου του υδρογόνου οξειδώνονται προς αιθυλομεθυλοσουλοφοξείδιο[6]:
Παραπομπές και παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Όλα τα παρακάτω δεδομένα από εδώ:[1]
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ,266, §Β1.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.Π4→3.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3α.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3β.
- ↑ SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, Σελ.360,§20.6.I3→4.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ν. Αλεξάνδρου, Γενική Οργανική Χημεία, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1985
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Πολυχρόνη Σ. Καραγκιοζίδη: Ονοματολογία οργανικών ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1991, Έκδοση Β΄.
- Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985, Έκδοση Β΄.
- Δ. Νικολαΐδη: Ειδικά κεφάλαια Οργανικής Χημεία, Θεσσαλονίκη 1983.
|