Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βενζυλαμίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από C6H5CH2NH2)
Βενζυλαμίνη
Γενικά
Όνομα IUPAC Φαινυλομεθαναμίνη
Άλλες ονομασίες Βενζυλαμίνη
Αμινομεθυλοβενζόλιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C7H9N
Μοριακή μάζα 107,15 amu
Συντομογραφίες BnNH2
Αριθμός CAS 100-46-9
SMILES NCc1ccccc1
InChI 1S/C7H9N/c8-6-7-4-2-1-3-5-7/h1-5H,6,8H2
Αριθμός RTECS DP1488500
Αριθμός UN A1O31ROR09
PubChem CID 7504
ChemSpider ID 7223
Δομή
Διπολική ροπή 1,38
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης 10 °C (283,16 K)[1]
Σημείο βρασμού 185 °C (458,16 K)[1]
Πυκνότητα 981 kg/m3[2]
Διαλυτότητα
στο νερό
32,4 kg/m3
Διαλυτότητα
σε άλλους διαλύτες
αιθανόλη
διαιθυλαιθέρα
προπανόνη
βενζόλιο
χλωροφόρμιο
τετραϋδροφουράνιο
εξάνιο
Δείκτης διάθλασης ,
nD
1,543
Εμφάνιση Άχρωμο υγρό
Χημικές ιδιότητες
pKa 9,34[3]
Ελάχιστη θερμοκρασία
ανάφλεξης
85 °C[1][2]
Επικινδυνότητα
Εύφλεκτη (F)
Φράσεις κινδύνου R21/22 R34[2]
Φράσεις ασφαλείας (S2), S9, S16, S33[2]
Κίνδυνοι κατά
NFPA 704

2
3
0
 
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η βενζυλαμίνη ή φαινυλομεθαναμίνη ή αμινομεθυλοβενζόλιο είναι μια πρωτοταγής αρωματική αμίνη, με χημικό τύπο C7H9N. Το μόριὀ της αποτελείται από μια βενζυλική ομάδα (PhCH2- ή Bn-) και μια αμινομάδα (-ΝΗ2). Στις «συνηθισμένες συνθήκες», δηλαδή θερμοκρασία 25 °C και πίεση 1 atm, η βενζυλαμίνη είναι ένα άχρωμο υγρό με οσμή που μοιάζει μ' αυτήν της αμμωνίας. Είναι μια ένωση που χρησιμοποιείται συχνά ως μητρική ύλη για τη σύνθεση άλλων.

Από βενζυλαλογονίδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση αμμωνίας σε βενζυλαλογονίδιο[4][5]:

Με επίδραση νατραμίδιου σε βενζυλαλογονίδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση διαλύματος νατραμίδιου σε βενζυλαλογονίδιο[7]:

Με αντιδραστήρια Grignard

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέσω οργανομαγνησιακών ενώσεων και χλωραμίνης[8]:

Αναγωγή νιτροφαινυλομεθανίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αναγωγή νιτροφαινυλομεθανίου[9]:


ή

Αναγωγή βενζονιτριλίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αναγωγή βενζονιτριλιου[10]:

Αποικοδόμηση 2-φαινυλαιθαναμιδίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αποικοδόμηαη 2-φαινυλαιθαναμιδίου κατά Hofmann[11]:

Αναγωγική αμίνωση βενζαλδεΰδης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αναγωγική αμίνωση βενζαλδεΰδης παράγεται βενζυλαμίνη[12]:


ή

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμπεριφορά βάσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμπεριφορά βάσης - Παράγει άλατα με οξέα[13]:


Επίδραση νιτρώδους οξέος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το νιτρώδες οξύ είναι σχετικά ασταθές και γι' αυτό παράγεται συνήθως επί τόπου («in citu») με την παρακάτω αντίδραση:

1. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλική αλκοόλη[14]:

2. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλκυλοβενζυλαιθέρα[15]:

3. Απαμίνωση - μετατροπή σε ιωδομεθυλοβενζόλιο[16]:

4. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλομεθυλοβενζόλιο[17]:

5. Απαμίνωση - μετατροπή σε φθορομεθυλοβενζόλιο[18]:

6. Απαμίνωση - μετατροπή σε νιτρομεθυλοβενζόλιο[19]:

7. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλική θειόλη[20]:

8. Απαμίνωση - μετατροπή σε φαινυλαιθανονιτρίλιο[21]:

9. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλαρύλιο[22]:

Παράγει δευτεροταγείς βενζυλαμίνες με αλκυλαλογονίδια (RX). Π.χ.[23]::

Ακυλίωση αμινομάδας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με ακυλαλογονίδια[24].:

2. Με ανυδρίτες καρβονικών οξέων[25]:

3. Με εστέρες[25]:

Με καρβονυλικές ενώσεις δείνει ιμίνες. Π.χ. με αλδεΰδες (RCHO) δίνει[12]:

Οξειδώνεται προς νιτροφαινυλομεθάνιο:

Μετά την παραγωγή Ν,Ν-διαλκυλοβενζυλαμίνης, μπορεί να υδρογονολυθεί, σχηματίζοντας τολουόλιο και δευτεροταγή αμίνη[26]:


Δίνει αντιδράσεις προσθήκης σε αλκένια. Π.χ. με αιθένιο δίνει αιθυλοβενζυλαμίνη:

Σημειώσεις και αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Record in the GESTIS Substance Database from the IFA
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Benzylamine at en:Sigma-Aldrich
  3. Hall, H.K. (1957). J. Am. Chem. Soc. 79 (20): 5441. doi:10.1021/ja01577a030.
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Α.
  5. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.1,
  6. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.2,
  7. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, 359, §16.4.7α
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β4.
  9. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2α.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2β.
  11. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 325, §18.2Δ,
  12. 12,0 12,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218-219, §9.5.6.
  13. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.1. και §10.5.2α.
  14. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1α.
  15. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1β.
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1γ.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1δ
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ε.
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ζ.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1η.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1θ.
  22. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ι.
  23. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2Α.
  24. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.4.
  25. 25,0 25,1 SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Γ.
  26. Gatto, V. J.; Miller, S. R.; Gokel, G. W. (1993), "4,13-Diaza-18-Crown-6", Org. Synth.; Coll. Vol. 8: 152 (example of alklylation of benzylamine followed by hydrogenolysis).
  1. Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  2. Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  3. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982