Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
To φθοροχλωριούχο βηρύλλιο[3] (αγγλικά beryllium chloride fluoride) είναι ανόργανη ένωση, που περιέχει βηρύλλιο, φθόριο και χλώριο, με εμπειρικό τύπο BeClF. Αποτελεί μικτό άλας του βηρυλλίου με φθόριο και χλώριο.
π • σ • ε
Ανόργανες ενώσεις (και ορυκτά) φθορίου (F) |
---|
| Μόνο με υδρογόνο (H) | | | Με άλλα αλογόνα (Cl,Br,I,At) | | | Με χαλκογόνα (O,S,Se,Te,Po) | | | Με πνικτογόνα (N,P,As,Sb,Bi) | | | Με στοιχεία της ομάδας του άνθρακα (C,Si,Ge,Sn,Pb) | | | Με βόριο (B) | | | Με μέταλλα | | | Με ευγενή αέρια (He,Ne,Ar,Kr,Xe,Rn) | | | Ορυκτά φθορίου | |
|
π • σ • ε
Ανόργανες ενώσεις (και ορυκτά) χλωρίου (Cl) |
---|
| Μόνο με υδρογόνο (H) | | | Με άλλα αλογόνα (F,Br,I,At) | | | Με χαλκογόνα (O,S,Se,Te,Po) | | | Με πνικτογόνα (N,P,As,Sb,Bi) | | | Με στοιχεία της ομάδας του άνθρακα (C,Si,Ge,Sn,Pb) | | | Με μέταλλα | | | Με ευγενή αέρια (He,Ne,Ar,Kr,Xe,Rn) | | | Ορυκτά χλωρίου | |
|