Μέταλλα

Κρύσταλλοι γαλλίου.

Τα μέταλλα είναι μια μεγάλη κατηγορία χημικών στοιχείων που εμφανίζουν ορισμένες κοινές ιδιότητες, όπως είναι η λάμψη, η υψηλή ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, ο σχηματισμός ελασμάτων (ελατά) και συρμάτων (όλκιμα). Τα περισσότερα, αλλά όχι όλα, έχουν μεγάλη πυκνότητα και είναι σκληρά και ανθεκτικά. Διακρίνονται από τα αμέταλλα, που αποτελούν επίσης τη δεύτερη μεγάλη κατηγορία των στοιχείων, τόσο από τις φυσικές όσο, κυρίως, από τις χημικές τους ιδιότητες.

Χαρακτηριστικά μέταλλα είναι ο σίδηρος, ο χρυσός, ο χαλκός, το αργίλιο (αλουμίνιο), το νάτριο, το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, το τιτάνιο, το ουράνιο.

Με εξαίρεση τον υδράργυρο, ο οποίος στερεοποιείται στους -38,87 °C και έτσι στην καθημερινότητα είναι υγρός, όλα τα μέταλλα σε θερμοκρασία δωματίου (20 °C) είναι στερεά. Έχουν επίσης το χαρακτηριστικό αργυρό ή πλατινένιο χρώμα, με εξαίρεση τον χαλκό (ερυθρός) και τον χρυσό (κίτρινος).

Ο κλάδος που μελετά τις τεχνικές με τις οποίες εξάγονται τα μέταλλα από τα μεταλλεύματα, καθώς και ο καθαρισμός τους, όπως επίσης και όλες τις απαραίτητες εργασίες λήψης καθαρών μετάλλων ή κραμάτων ή άλλων ενώσεων αυτών, ονομάζεται μεταλλουργία.

Τα μέταλλα προσφέρονται για την κατασκευή πλήθους προϊόντων με μεθόδους που αποτελούν το κύριο αντικείμενο της μεταλλοτεχνίας ή «μεταλλοτεχνικής» που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της Μεταλλογνωσίας. Για την καλύτερη παραγωγή προϊόντων, συχνά χρησιμοποιούνται αναμείξεις αυτών, τα κράματα.

Δείτε επίσης

• Έγχρωμα μέταλλα
• Ελαφρά μέταλλα
• Ευγενή μέταλλα
• Λευκά μέταλλα
• Πυρίμαχα μέταλλα
• Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων

Περαιτέρω ανάγνωση

• Choptuik M. W., Lehner L. & Pretorias F. 2015, "Probing strong-field gravity through numerical simulation", in A. Ashtekar, B. K. Berger, J. Isenberg & M. MacCallum (eds), General Relativity and Gravitation: A Centennial Perspective, Cambridge University Press, Cambridge, (ISBN 978-1-107-03731-1).
• Cox, P. A. (1997). The elements: Their origin, abundance and distribution. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-855298-7. 
• Crow J. M. 2016, "Impossible alloys: How to make never-before-seen metals", New Scientist, 12 October.
• Hadhazy A. 2016, "Galactic 'Gold Mine' Explains the Origin of Nature's Heaviest Elements", Science Spotlights, 10 May 2016, accessed 11 July 2016.
• Hofmann S. 2002, On Beyond Uranium: Journey to the End of the Periodic Table, Taylor & Francis, London, (ISBN 978-0-415-28495-0).
• Padmanabhan T. 2001, Theoretical Astrophysics, vol. 2, Stars and Stellar Systems, Cambridge University Press, Cambridge, (ISBN 978-0-521-56241-6).
• Parish R. V. 1977, The metallic elements, Longman, London, (ISBN 978-0-582-44278-8).
• Podosek F. A. 2011, "Noble gases", in H. D. Holland & K. K. Turekian (eds), Isotope Geochemistry: From the Treatise on Geochemistry, Elsevier, Amsterdam, pp. 467–492, (ISBN 978-0-08-096710-3).
• Raymond R. 1984, Out of the fiery furnace: The impact of metals on the history of mankind, Macmillan Australia, Melbourne, (ISBN 978-0-333-38024-6).
• Rehder D. 2010, Chemistry in Space: From Interstellar Matter to the Origin of Life, Wiley-VCH, Weinheim, (ISBN 978-3-527-32689-1).
• Russell A. M. & Lee K. L. 2005, Structure–property relations in nonferrous metals, John Wiley & Sons, Hoboken, New Jersey, (ISBN 978-0-471-64952-6).
• Street A. & Alexander W. 1998, Metals in the service of man, 11_th ed., Penguin Books, London, (ISBN 978-0-14-025776-2).
• Wilson A. J. 1994, The living rock: The story of metals since earliest times and their impact on developing civilization, Woodhead Publishing, Cambridge, (ISBN 978-1-85573-154-7).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος of ASM International (formerly the American Society for Metals).
• Επίσημος ιστότοπος of The Minerals, Metals & Materials Society.
• Ερασιτεχνική ιστοσελίδα σχετικά με τη μεταλλουργία και τη σημασία των μετάλλων.