Προπενυλοβενζόλιο
| Προπενυλοβενζόλιο | |||
|---|---|---|---|
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | προπενυλοβενζένιο | ||
| Άλλες ονομασίες | Προπενυλοβενζόλιο 1-φαινυλυλοπροπένιο β-μεθυλοστυρένιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C9H10 | ||
| Μοριακή μάζα | 118,176 amu[1] | ||
| Σύντομος συντακτικός τύπος |
C6H5CH=CHCH3 | ||
| Συντομογραφίες | BMS | ||
| Αριθμός CAS | 637-50-3 (trans-) | ||
| SMILES | CC=Cc1ccccc1 | ||
| PubChem CID | 252325 (trans-) | ||
| ChemSpider ID | 221081 (cis-)[2] | ||
| Δομή | |||
| Ισομέρεια | |||
| Ισομερή θέσης | >6 | ||
| Γεωμετρικά ισομερή | 2 | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Σημείο τήξης | −60 °C (cis-) -61 °C (trans-) | ||
| Σημείο βρασμού | 175 °C (cis-) 172 °C (trans-) | ||
| Κρίσιμη θερμοκρασία | 674 K (cis-) | ||
| Κρίσιμη πίεση | 3,47 mPa (cis-) | ||
| Πυκνότητα | 914 kg/m3 (-cis) 901,9 kg/m3 (-trans) | ||
| Δείκτης διάθλασης , nD |
1,5508 (-cis) | ||
| Τάση ατμών | 2,2 mm Hg (-cis, 25 °C) | ||
| Εμφάνιση | Άχρωμο ελαιώδες υγρό | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
60 °C (-trans) | ||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Το προπενυλοβενζόλιο ή 1-φαινυλοπροπένιο ή β-μεθυλοστυρένιο (BMS: B-MethylStyrene, σε δύο γεωμετρικά ισομερή) ανήκει στην οικογένεια των αρωματικών υδρογονανθράκων. Είναι ένα άχρωμο ελαιώδες υγρό.
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Δεσμοί[3] | ||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
|---|---|---|---|---|
| C#3-H | σ | 2sp3-1s | 109 pm | 3% C- H+ |
| C#2-#6,#1΄-#2΄-H | σ | 2sp2-1s | 106 pm | 3% C- H+ |
| C#1-#6-C#2-#6,#1 | σ | 2sp2-2sp2 | 147 pm | |
| C#1...C#6 | π[4] | 2p-2p | 147 pm | |
| C#1΄-C#1 | σ | 2sp2-2sp2 | 147 pm | |
| C#1΄-C#2΄ | σ | 2sp2-2sp2 | 134 pm | |
| C#2΄-C#3΄ | σ | 2sp2-2sp3 | 151 pm | |
| Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο | ||||
| C#3΄ | -0,09 | |||
| C#2-#6,#1΄,#2΄ | -0,03 | |||
| C#1 | 0,00 | |||
| H | +0,03 | |||
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταλυτική αφυδρογόνωση προπυλοβενζολίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτή είναι η κύρια βιομηχανική εφαρμογή του προπυλοβενζολίου, από την οποία παράγεται κυρίως προπενυλοβενζόλιο:
![{\displaystyle \mathrm {PhCH_{2}CH_{2}CH_{3}{\xrightarrow[{Pd,Pt}]{\triangle }}PhCH=CHCH_{3}+H_{2}} }](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/8e0ce4e5557ffaff1d3d2f3923ac7b6dfff9121d)
Μεθοδος Fittιng
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από φαινυλαλογονίδιο και 1-αλοπροπένιο - Μεθοδος Fittιng[5]:
Μέθοδος Grignard
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από φαινυλαλογονίδιο και 1-αλοπροπένιο – Μέθοδος Grignard[6]:
Μέθοδος Friedel-Crafts
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με προπενυλίωση κατά Friedel-Crafts[7]::
Με αφυδάτωση αλκοόλης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με ενδομοριακή αφυδάτωση 1-φαινυλο-1-προπανόλης παράγεται προπενυλοβενζόλιο. Η αντίδραση ευνοείται σε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, >150 °C. Σε χαμηλότερες ευνοείται η διαμοριακή αφυδάτωση που δίνει 1-φαινυλο-1-(1'-φαινυλοπροποξυ)προπάνιο, ενώ χωρίς καθόλου θέρμανση παράγεται o όξινος θειικός (1-φαινυλοπροπυλ)εστέρας (CH3CH2CH(Ph)OSO3H), που αποτελεί την ενδιάμεση ένωση για τις αφυδατώσεις.[8]:
![{\displaystyle \mathrm {PhCH(OH)CH_{2}CH_{3}{\xrightarrow[{>150^{o}C}]{\pi .H_{2}SO_{4}}}PhCH=CHCH_{3}+H_{2}O} }](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/21848125d6c874e444a564088e8a718907acb44f)
Παραπομπές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διαδικτυακός τόπος WolframAlpha
- ↑ Διαδικτυακός τόπος ChemSpider
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
- ↑ Δεσμός 6 κέντρων και 6 ηλεκτρονίων
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982,σελ. 359, §16.4.3.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 359, §16.4.5.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982,σελ. 358, §16.3.Γ1 και σελ. 359, §16.4.4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.3.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982