Πάτρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
allo Dimos allo poleodomiko sygkrotima. den tautizetai o Dimos me to poleodomiko sygkrotima. yparxei pigi gi' afto?
Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
| Υψόμετρο =
| Υψόμετρο =
}}
}}
Η '''Πάτρα''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνικά]]: ''Πάτραι'') είναι η μεγαλύτερη πόλη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] με 167.446 κατοίκους, σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|Απογραφή του 2011]]<ref>[http://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SAM03/- ΕΛΣΤΑΤ, δημογραφικά 2011, πίνακας Γ01]</ref><ref>[http://web3.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας], ''Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας'', τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)</ref>. Το πολεοδομικό συγκρότημα της Πάτρας είναι το τρίτο μεγαλύτερο στην Ελλάδα με πληθυσμό 213.984 κατοίκους (2011)<ref>[http://www.statistics.gr/el/statistics?p_p_id=documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN&p_p_lifecycle=2&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_cacheability=cacheLevelPage&p_p_col_id=column-2&p_p_col_count=4&p_p_col_pos=1&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_javax.faces.resource=document&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_ln=downloadResources&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_documentID=151627&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_locale=el Μόνιμος πληθυσμός Δήμου Πατρέων (Απογραφή 2011)]</ref><ref>{{πηγή|Όπως διαμορφώθηκε με την απορρόφηση γειτονικών καποδιστριακών δήμων σύμφωνα με το [[πρόγραμμα Καλλικράτης]].}}</ref>. Η Πάτρα είναι πρωτεύουσα του [[Νομός Αχαΐας|νομού Αχαΐας]], της [[Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας|Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας]] και έδρα του [[Δήμος Πατρέων|ομώνυμου δήμου]].
Η '''Πάτρα''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνικά]]: ''Πάτραι'') είναι η μεγαλύτερη πόλη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] με 167.446 κατοίκους, σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|Απογραφή του 2011]]<ref>[http://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SAM03/- ΕΛΣΤΑΤ, δημογραφικά 2011, πίνακας Γ01]</ref><ref>[http://web3.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας], ''Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας'', τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)</ref>. Ο Δήμος Πατρέων είναι τρίτος μεγαλύτερος στην Ελλάδα με πληθυσμό 213.984 κατοίκους (2011)<ref>[http://www.statistics.gr/el/statistics?p_p_id=documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN&p_p_lifecycle=2&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_cacheability=cacheLevelPage&p_p_col_id=column-2&p_p_col_count=4&p_p_col_pos=1&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_javax.faces.resource=document&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_ln=downloadResources&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_documentID=151627&_documents_WAR_publicationsportlet_INSTANCE_qDQ8fBKKo4lN_locale=el Μόνιμος πληθυσμός Δήμου Πατρέων (Απογραφή 2011)]</ref>. Η Πάτρα είναι πρωτεύουσα του [[Νομός Αχαΐας|νομού Αχαΐας]], της [[Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας|Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας]] και έδρα του [[Δήμος Πατρέων|ομώνυμου δήμου]].


Η [[πόλη]]ς της Πάτρας διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα [[Λιμάνι|λιμάνια]] της χώρας και το σημαντικότερο με επικοινωνία προς την ευρωπαϊκή δύση. Σημαντικό από συγκοινωνιακή και εμπορική σκοπιά. Από αυτό αποπλέουν πλοία με προορισμό την [[Κεφαλλονιά]], την [[Ιθάκη]] και την [[Κέρκυρα]], αλλά και τα [[Ιταλία|ιταλικά]] λιμάνια [[Μπάρι]], [[Ανκόνα]] και [[Βενετία]].
Η [[πόλη]]ς της Πάτρας διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα [[Λιμάνι|λιμάνια]] της χώρας και το σημαντικότερο με επικοινωνία προς την ευρωπαϊκή δύση. Σημαντικό από συγκοινωνιακή και εμπορική σκοπιά. Από αυτό αποπλέουν πλοία με προορισμό την [[Κεφαλλονιά]], την [[Ιθάκη]] και την [[Κέρκυρα]], αλλά και τα [[Ιταλία|ιταλικά]] λιμάνια [[Μπάρι]], [[Ανκόνα]] και [[Βενετία]].

Έκδοση από την 17:10, 25 Ιουνίου 2017

Αυτό το λήμμα αφορά πόλη. Για τον δήμο, δείτε: Δήμος Πατρέων.

Συντεταγμένες: 38°15′N 21°44′E / 38.25°N 21.74°E / 38.25; 21.74

Πάτρα
Πόλη
Εικόνα
η Πάτρα και το όρος Βαράσοβα από τις σκάλες της οδού Αγίου Νικολάου

Έμβλημα
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Πάτρα
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτική Ελλάδα
ΔήμοςΠατρέων
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςΚώστας Πελετίδης
Πληθυσμός173.600[1]
Ταχυδρομικός κώδικας26x xx
Τηλεφωνικός κωδικός2610
ΠολιούχοςΑπόστολος Ανδρέας
Ιστοσελίδαe-patras.gr

Η Πάτρα (αρχαία ελληνικά: Πάτραι) είναι η μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου με 167.446 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011[2][3]. Ο Δήμος Πατρέων είναι τρίτος μεγαλύτερος στην Ελλάδα με πληθυσμό 213.984 κατοίκους (2011)[4]. Η Πάτρα είναι πρωτεύουσα του νομού Αχαΐας, της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και έδρα του ομώνυμου δήμου.

Η πόλης της Πάτρας διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας και το σημαντικότερο με επικοινωνία προς την ευρωπαϊκή δύση. Σημαντικό από συγκοινωνιακή και εμπορική σκοπιά. Από αυτό αποπλέουν πλοία με προορισμό την Κεφαλλονιά, την Ιθάκη και την Κέρκυρα, αλλά και τα ιταλικά λιμάνια Μπάρι, Ανκόνα και Βενετία.

Γενικά στοιχεία

Η Πάτρα είναι το μεγαλύτερο οικονομικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της Πελοποννήσου και της δυτικής Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χιλιετιών της ιστορίας της και ειδικότερα στη Ρωμαϊκή περίοδο, η Πάτρα αποτέλεσε κοσμοπολίτικο κέντρο της Μεσογείου.

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, είναι ο τόπος του μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος είναι και ο πολιούχος της πόλης. Επίσης στην πόλη δεσπόζει ο επιβλητικός Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέα που αποτελεί την μεγαλύτερη εκκλησία της Ελλάδας και μία από τις μεγαλύτερες των Βαλκανίων, όπου εκεί επίσης βρίσκονται φυλαγμένα λείψανα του αγίου και μικρά τμήματα του σταυρού που μαρτύρησε και μαζί με τον παλαιότερο όμορο και ομώνυμο μικρότερο ναό συνθέτουν έναν σημαντικό χώρο προσκηνύματος για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς από όλον τον κόσμο.

Κατά την Επανάσταση του ’21 η Πάτρα ήταν από τις πρώτες πόλεις της Πελοποννήσου που εξεγέρθηκαν εναντίον των Τούρκων, αν και παρέμεινε υπό την κατοχή τους έως το 1828 (βλέπε: Ξεσηκωμός της Πάτρας).

Αποκαλείται Πύλη της Ελλάδας προς τη Δύση, καθώς είναι διεθνές εμπορικό κέντρο, μεγάλο λιμάνι και κομβικό σημείο για το εμπόριο και την επικοινωνία με την Ιταλία και την Ευρωπαϊκή Δύση ευρύτερα.

Η πόλη διαθέτει δύο πανεπιστήμια (Το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο) και ένα Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Τ.Ε.Ι.) και συνδεδεμένα με αυτά ερευνητικά ινστιτούτα, που την καθιστούν επιστημονικό κέντρο με σημαντικές επιδόσεις στην τεχνική εκπαίδευση.

Η σύγχρονη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου συνδέει το προάστιο της Πάτρας Ρίο με το Αντίρριο της Αιτωλοακαρνανίας, ενώνοντας την Πελοπόννησο με τη δυτική Στερεά Ελλάδα.

Η πόλη καυχιέται για το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό, μεσογειακού τύπου καρναβάλι της, το περίφημο Πατρινό καρναβάλι, τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του οποίου είναι τα σατιρικά και φαντασμαγορικά άρματα και οι θεαματικοί χοροί και παρελάσεις.

Η τοπική πολιτιστική σκηνή ξεχωρίζει στις θεατρικές και τις πλαστικές τέχνες και τη σύγχρονη αστική λογοτεχνία. Η πόλη της Πάτρας ήταν επίσης η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2006.

Η Πάτρα έχει μακρά παράδοση στα πολιτικά πράγματα της χώρας, έχοντας αναδείξει μεγάλο αριθμό Πρωθυπουργών στην ελληνική ιστορία: η οικογένεια Παπανδρέου (τρεις Πρωθυπουργοί, Γεώργιος, Ανδρέας, Γιώργος), ο Δημήτριος Γούναρης, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είναι μερικά γνωστά παραδείγματα. Πατρινός ήταν και ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος.

Ονομασία

Η πιο κοινή εξήγηση που δίδεται για το όνομα της πόλης βασίζεται στην μυθολογία και σύμφωνα με αυτή προέρχεται από τον Πατρέα, το μυθικό οικιστή της πόλης, έναν Αχαιό από τη Σπάρτη[5]. Κατά τον μύθο, ο Πατρέας, αφού ήρθε επικεφαλής αποίκων στην περιοχή της Αρόης, έδιωξε τους Ίωνες κατοίκους της και μεγάλωσε την πόλη μέσω της συνένωσης των προϊστορικών οικισμών της Αρόης, της Άνθειας και της Μεσσάτιδος και έδωσε στο συνοικισμό το όνομα Πάτραι (πληθυντικός αριθμός).

Τοποθεσία και γεωγραφία

Δορυφορική φωτογραφία της Πάτρας από τη NASA

Η Πάτρα βρίσκεται στα βόρεια παράλια της Πελοποννήσου. Εκτείνεται από τις δυτικές απολήξεις του Παναχαϊκού όρους μέχρι και τις ακτές του Πατραϊκού κόλπου, ο οποίος στην ουσία είναι μια εγκόλπωση του Ιονίου πελάγους.

Ένα κεντρικό χαρακτηριστικό της αστικής γεωγραφίας της Πάτρας είναι η διαίρεσή της στην Άνω και Κάτω πόλη, που συνδέονται μεταξύ τους με σκάλες. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη φυσική γεωγραφία της περιοχής και του μοντέλου ανθρώπινης κατοίκησης. Η Κάτω πόλη, η οποία περιλαμβάνει τον αστικό πυρήνα του 19ου αιώνα και το λιμάνι, βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και απλώνεται μεταξύ των εκβολών των ποταμών Γλαύκου και Χαράδρου και είναι χτισμένη πάνω σε ένα αρχικά ποταμογενές και ελώδες έδαφος, ενώ η Άνω πόλη καλύπτει την περιοχή των παλαιότερων οικισμών, γύρω από το φρούριο, πάνω στις δυτικότερες υπώρειες του Παναχαϊκού όρους (1.928 μέτρα)[6] πριν τον Πατραϊκό Κόλπο.

Το μεγαλύτερο ποτάμι της περιοχής είναι ο Γλαύκος που ρέει νότια της Πάτρας και πηγάζει από το Παναχαϊκό. Τα νερά του συγκεντρώνονται από το 1925 σε μια μικρή ορεινή δεξαμενή κοντά στο χωριό Σούλι και στη συνέχεια διοχετεύονται με αγωγούς, ώστε να παράγουν ενέργεια στον υδροηλεκτρικό σταθμό Γλαύκου, το παλαιότερο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Ελλάδας.[7] Τα νερά χρησιμοποιούνται επίσης για την άρδευση των περιβολιών της Εγλυκάδας και για την ύδρευση της πόλης. Άλλα ποτάμια είναι ο Χάραδρος, ο Μείλιχος και ο ορμητικός χείμαρρος Διακονιάρης.

Μεγάλης σημασίας για τη βιοποικιλότητα της περιοχής και για τη διαφύλαξη του κλίματος της, έχει το έλος της Αγυιάς, ένα μικρό και παράκτιο υδατικό οικοσύστημα, μόλις 30 εκταρίων που βρίσκεται βόρεια του κέντρου της πόλης. Κύρια χαρακτηριστικά του υγροτόπου είναι η προφανής σπανιότητα της διάσωσής του στην καρδιά ενός πυκνοκατοικημένου αστικού κέντρου, με ένα σχετικά ξηρό κλίμα και το θεωρούμενο ως υψηλό, επίπεδο της βιοποικιλότητας με πάνω από 90 είδη πουλιών να έχουν παρατηρηθεί στην περιοχή ως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με μια μελέτη του γραφείου Πάτρας της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας.[8]

Σεισμοί

Γεωφυσικό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η έντονη σεισμικότητα που παρουσιάζει, η οποία έχει καταγραφεί από τους ιστορικούς χρόνους και έχει προκαλέσει συχνές καταστροφές μέχρι πρόσφατα και ειδικότερα τον Ιούνιο του 2008 με σεισμό μεγέθους 6,5 (7,1 σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Ιταλίας) στην κλίμακα Ρίχτερ, το 1993 με ένα σεισμό μεγέθους 5,0 με επίκεντρο κοντά στην Πάτρα και τον σεισμό του Αιγίου του 1995. Έντονη σεισμικότητα επίσης παρουσιάζει το στενό Ρίου - Αντιρρίου, ενώ τα γειτονικά Ιόνια Νησιά έχουν χτυπηθεί συχνά από ισχυρούς σεισμούς. Κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας το πιο γνωστό παράδειγμα σεισμογενούς καταστροφής στην περιοχή ήταν η βύθιση της Αχαϊκής πόλης Ελίκη.

Κλίμα

Η περιοχή έχει εύκρατο μεσογειακό κλίμα με κρύους αλλά σχετικά ήπιους και υγρούς χειμώνες και θερμά ξηρά καλοκαίρια χωρίς να λείπουν και κάποιες βροχοπτώσεις (κυρίως τοπικές μπόρες). Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ είναι 41,3 °C ενώ η χαμηλότερη −4,5 °C.

Κλιματικά δεδομένα Πάτρας
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) 14.5 15.0 16.8 19.7 24.2 28.0 30.1 30.9 28.2 24.1 19.5 16.1 22,3
Μέση Μηνιαία °C (°F) 10.0 10.6 12.5 15.6 20.0 24.1 26.4 26.7 23.5 18.9 14.5 11.4 17,4
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 6.1 6.4 7.7 10.2 13.9 17.4 19.4 19.6 17.2 13.8 10.3 7.6 12,5
Υετός mm (ίντσες) 89,1 81,7 63,3 47,8 28,9 7,5 4,6 5,2 28,3 72,2 118 116,1 662,7
υγρασίας 69.1 67.4 67.1 66.4 64.5 61.9 59.8 59.3 63.0 66.9 70.9 71.2 65,6
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων 12.0 10.6 9.9 8.4 5.3 2.2 1.0 1.0 3.6 7.8 11.0 13.2 86
Πηγή: Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία[9]

Ιστορία

Κύριο λήμμα: Ιστορία της Πάτρας
Το Ρωμαϊκό Ωδείο
Μνημείο για την Ελληνική Επανάσταση(1821-1829) στην πλατεία Αγίου Γεωργίου
Άποψη της οδού Μαιζώνος από την Πλατεία Γεωργίου Α΄ σε επιστολικό δελτάριο των αρχών του 20ου αι.

Αρχαιότητα

H αρχαία Πάτρα είχε ως πυρήνα την Αρόη. Ο Πατρεύς, Αχαιός από τη Σπάρτη, επειδή δεν ήθελε να υποστεί τις συνέπειες της κατάκτησης της πόλης του από τους Δωριείς, ήρθε επικεφαλής αποίκων (οικιστής) στην περιοχή της Αρόης και κατάφερε να διώξει τους Ίωνες κατοίκους. Μεγάλωσε και οχύρωσε την πόλη, κατάφερε ακόμη να κάνει την πολιτική συνένωση επτά Προϊστορικών αγροτικών συνοικισμών και της έδωσε το όνομά του.[5] Χτισμένη σε στρατηγική θέση, παραθαλάσσια με καλυμμένα τα νώτα της από το Παναχαϊκό όρος και σε μικρή απόσταση από τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, πολύ κοντά στα Ιόνια νησιά και στο δρόμο προς την Ιταλία, η Πάτρα ήταν προικισμένη με όλες τις προϋποθέσεις για να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην ιστορία. Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο τη βρίσκουμε άλλοτε με το μέρος των Αθηναίων και άλλοτε των Πελοποννησίων. Το τέλος πάντως του πολέμου τη βρίσκει με το μέρος των νικητών.

Σημαντική ήταν η συμβολή της Πάτρας στη συγκρότηση της Αχαϊκής Συμπολιτείας (280 π.Χ.). Πρόκειται για την αναβίωση της ομοσπονδίας των Αχαιών, "Το κοινό των Αχαιών". Οι πόλεις Πάτραι, Δύμη, Αίγιο, Βούρα, Φαραί, Τριταία, Πελλήνη, Αιγείρα, Λεόντιο και Κερύνεια ιδρύουν την Συμπολιτεία. Η λειτουργία της βασιζόταν σε θεσμούς ισότητας και δημοκρατίας.

Η Πάτρα υποτάχθηκε στην Ρώμη το 146 π.Χ.. Ο Αύγουστος είχε διακρίνει (31 π.Χ.) την προνομιακή και επίκαιρη θέση της Πάτρας και φρόντισε να εγκατασταθούν εδώ ως άποικοι παλαίμαχοι Ρωμαίοι. Από τότε παραχωρήθηκαν μόνο στους Πατρινούς (από όλους τους Αχαιούς), η ελευθερία και η αυτοδιοίκηση που μπορούσαν ν' απολαμβάνουν οι Ρωμαίοι ως άποικοι.

Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες Τιβέριος, Νέρων και Αδριανός αλλά και άλλοι έδωσαν κατά καιρούς προνόμια στην Πάτρα, η οποία γρήγορα μεταβλήθηκε σε λαμπρή και πασίγνωστη πόλη. Κατά το 2ο αιώνα μ.Χ. η Πάτρα βρίσκεται στη μεγαλύτερη ακμή της, τότε την επισκέπτεται ο περιηγητής Παυσανίας. Την εποχή αυτή εκτεινόταν στα νότια και νοτιοδυτικά της ακρόπολης και ήταν στολισμένη με πολλά ιερά και άλλα οικοδομήματα. Μερικά από αυτά περιγράφει ο περιηγητής στα Αχαϊκά του.

Η παρουσία και η δραστηριότητα του Αποστόλου Ανδρέα στην πόλη κατά την εποχή του Νέρωνα της δίνει έναν καινούργιο χαρακτήρα. Τη μεταβάλλει σε πεδίο σύγκρουσης ποικίλων θρησκευτικών αποκλίσεων μέχρι την τελική επικράτηση του Χριστιανισμού.

Το νόμισμα της αρχαίας Πάτρας

Αρχαίο κέρμα της Πάτρας. 2ος - 1ος αι. π.Χ.

Ένα αργυρό ημίδραχμο της εποχής του 2ου - 1ου αι. π.Χ. απεικονίζει την κεφαλή της Αφροδίτης σε δεξί προφίλ. Η πίσω όψη φέρει τα γράμματα ΔΑ MACIC που τα περιβάλλει ένα δάφνινο στεφάνι. Έχει διάμετρο 17 χιλ. και ζυγίζει 2,04 γραμ.[10]

Βυζαντινή περίοδος

Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας του Ρωμαϊκού κράτους στην Κωνσταντινούπολη, 330 μ.Χ., η Πάτρα άρχισε να παρακμάζει. Στα 807 μ.Χ., η πόλη πολιορκήθηκε από τους Σλάβους και τους Αβάρους, αποτυγχάνοντας να την καταλάβουν. Η ήττα τους -η οποία αποδόθηκε από τους κατοίκους σε θαύμα του Αγίου Ανδρέα - ανάγκασε του Σλάβους να εγκαταλείψουν την Πελοπόννησο,ενώ κάποιες ολιγομελείς ομάδες εγκαταστάθηκαν στην ορεινή ενδοχώρα της Αχαίας. Στους επόμενους αιώνες στην πόλη αναπτύσσεται η μεταξουργία και το εμπόριο εώς το 1205 οπότε και πέφτει στα χέρια των Φράγκων σταυροφόρων της Κωνσταντινούπολης και αποτέλεσε μία από τις 12 Βαρονίες του πριγκιπάτου της Αχαίας. Το 1429 απελευθερώνεται από τα στρατεύματα του Δεσπότη του Μυστρά και μετέπειτα αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Το 1461 καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς.

Εξεγέρσεις πριν το 1821

Η πρώτη επαναστατική κίνηση κατά των Τούρκων έγινε το 1466 υπό τον επίσκοπο Πατρών Νεόφυτο. Η δεύτερη έγινε το 1532 με τη βοήθεια του Ισπανικού στόλου υπό την ηγεσία του Ανδρέα Doria. Η τρίτη εξέγερση έγινε τον Οκτώβριο του 1571, μετά την ναυμαχία της Ναυπάκτου. Τότε η πόλη εξεγέρθηκε κατά των Τούρκων όπως έκαναν και άλλες περιοχές της Στερεάς και της Πελοποννήσου. Επικεφαλής της εξέγερσης ήταν ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός Α', οι πρόκριτοι Δημήτριος (ανηψιός του Γερμανού, Σοφιανός, Σταμάτης και Καραγιάννης, ίσως ο τιμαριούχος της περιοχής Ιωάννης Τσερνοτάμπεης και ο ηγούμενος της Μονής Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ισαάκ και άλλοι. Σε όλη την Πελοπόννησο επικρατούσε ήδη αναβρασμός από το προηγούμενο έτος όταν οι Τούρκοι έκαναν μεγάλες λεηλασίες, καταστροφές εκκλησιών και μοναστηριών και βασανιστήρια μοναχών προκειμένου να συγκεντρώσουν πόρους για την εκστρατεία κατά της Κύπρου. Η νίκη του χριστιανικού στόλου στη Ναύπακτο, στον οποίο συμμετείχαν και πολλοί Έλληνες, και οι ελπίδες για βοήθεια από την Ιερά Συμμαχία οδήγησε σε αυθόρμητη εξέγερση στην Πελοπόννησο αλλά και σε μακρινότερες περιοχές της Ελλάδας όπως το Άγιο Όρος, το Πήλιο και οι Σέρρες. Μόλις έγινε γνωστή στην Πάτρα η καταστροφή του Οθωμανικού στόλου στη Ναύπακτο, το γεγονός πανηγυρίστηκε με δοξολογίες και χαρμόσυνες εκδηλώσεις. Ο μητροπολίτης Γερμανός ο Α' ήλθε σε συνεννόηση με πέντε προκρίτους και κατοίκους γειτονικών περιοχών της Πελοποννήσου και της Στερεάς για την προετοιμασία της εξέγερσης. Στα παράλια του Πατραϊκού καταδιώκονταν και σφάζονταν Τούρκοι που έφταναν από τον κατεστραμένο στόλο τους. Η προδοσία της κίνησης από έναν Αιγιώτη, η αδυναμία του χριστιανικού στόλου να μεταφέρει τον πόλεμο στην ξηρά και η αριθμητική υπεροχή των Τούρκων οδήγησαν στην γρήγορη καταστολή της εξέγερσης. Ο επίσκοπος Γερμανός θανατώθηκε και τεμαχίστηκε μαζί με τον ανηψιό του. Το ίδιο υπέστησαν και οι πρόκριτοι Σοφιανός από την Πάτρα, ο Πετρόπουλος από τον Μυστρά και άλλοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί. Η πόλη των Πατρών καταστράφηκε ώστε περιηγητής της εποχή την περιγράφει ως πλήρως ερημωμένη.[11]

Το 1687 οι Ενετοί πολιορκούν ξανά την Πάτρα και την διατηρούν, μαζί με όλη σχεδόν την Πελοπόννησο μέχρι το 1715. Η πόλη γνώρισε καταστροφές από τους Τουρκαλβανούς κατά την Ορλωφική επανάσταση το 1770. Στις 25 Μαρτίου 1821 στην Πάτρα κηρύσσεται η Ελληνική Επανάσταση από τον Δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό και τους προκρίτους της Αχαΐας οι οποίοι ξεκινούν να πολιορκούν το κάστρο της πόλης (βλέπε λεπτομέρειες στο άρθρο Ξεσηκωμός της Πάτρας). Η πόλη γνώρισε πολλές πολιορκίες από τα ελληνικά επαναστατικά στρατεύματα αλλά το κάστρο της ήταν δύσκολο να καταληφθεί. Το 1828 ο Γάλλος στρατάρχης Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών καταλαμβάνει με Γαλλικά στρατεύματα την πόλη εκδιώκοντας την Τουρκο-Αυγυπτιακή φρουρά του Ιμπραήμ και παραδίδει την πόλη στη νεοσύστατη Ελληνική Κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια του επαναστατικού αγώνα καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Η σύγχρονη πόλη κτίσθηκε από τον Καποδίστρια στο χώρο της αρχαίας.

Η Πάτρα σήμερα είναι μια σύγχρονη μεγάλη πόλη με σημαντική βιομηχανική και εμπορική κίνηση, ενώ το λιμάνι της είναι ένα από τα σημαντικότερα της Ελλάδας και αποτελεί την κύρια πύλη προς τη Δύση.

Σημαντική είναι η προσφορά της και στην επιστημονική και πολιτιστική ζωή της χώρας, με το Πανεπιστήμιο Πατρών της, το Τ.Ε.Ι., το Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Καρναβάλι της, το Διεθνές Φεστιβάλ κ.α.

Αξιοθέατα

Η οδός Γεροκωστοπούλου στολισμένη κατά τη διάρκεια του Πατρινού καρναβαλιού
Το θέατρο "Απόλλων", έργο του Ερνστ Τσίλλερ
  • Μυκηναϊκοί Τάφοι Βούντενης: Ο αρχαιολογικός χώρος της Βούντενης βρίσκεται 4,5 χμ ανατολικά της Πάτρας και πρόκειται για μεγάλο μυκηναϊκό νεκροταφείο.
  • Βόρειο Νεκροταφείο Πάτρας: Το ρωμαϊκό αυτό μνημείο χρονολογείται μεταξύ του τέλους του 1ου αι. μ.Χ και του τέλους του 2ου αι. μ.Χ. Έχοντας σχήμα σταυρού, όπως ο ναός της Ίσιδας στην Πομπηία, αποτελεί το μοναδικό μνημείο με αυτή τη μορφή που βρέθηκε στην Πάτρα.
  • Πηγή Δήμητρας: Το σημερινό πηγάδι του Αγ. Ανδρέα παραπλεύρως του παλαιού Ι. Ναού το οποίο άλλοτε ήταν πηγή της θεάς Δήμητρας που λειτουργούσε και ως μαντείο.
  • Ρωμαϊκό Ωδείο: Στα δυτικά της Ακρόπολης στην Άνω πόλη βρίσκεται το ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας (160 π.Χ.), παλαιότερο από το Ωδείο (Ηρώδειο) της Αθήνας.
  • Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο (Στάδιο): Κοντά στο Αρχαίο Ωδείο, στην οδό Ηφαίστου, ήρθαν στο φως ερείπια αμφιθεάτρου πιθανόν του 1ου μ.Χ αιώνα. Μαζί με το γειτονικό Αρχαίο Ωδείο θα αποτελέσουν ένα ενιαίο σύνολο μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Σήμερα ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής του αρχαιολογικού χώρου ανασκάπτεται, ανάμεσα στις οδούς Παντανάσσης, Ηφαίστου και Γεροκωστόπουλου.
  • Ρωμαϊκό Υδραγωγείο: Το πρώτο συστηματικό υδραγωγείο της Πάτρας βρίσκεται στα ριζά του λόφου του Δασυλλίου και είναι έργο ρωμαϊκό.
  • Ρωμαϊκό Νυμφαίο: Γερμανού 36-40 Μνημειώδες κτίσμα του 3ου αιώνα, χώρος αναψυχής με πίδακες νερού και κήπους. Ι. Βλάχου 3 & Κανάρη Τμήμα μεγάλου συγκροτήματος, πιθανόν θερμών. Στους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους ο χώρος χρησιμοποιήθηκε πιθανόν ως εκκλησία και αργότερα ως νεκροταφείο.
  • Ρωμαϊκή Γέφυρα του Μείλιχου (γέφυρα Παυσανία): Στην διασταύρωση της Ν. Εθνικής οδού με την οδό Αρέθα βρίσκεται καλά διατηρημένη ρωμαϊκή γέφυρα με δύο τούβλινες καμάρες που στηρίζονται πάνω σε περίτεχνες βάσεις από πελεκητές πέτρες.
  • Το Κάστρο της Πάτρας: Το Κάστρο της πόλης είναι κτισμένο σε χαμηλό λόφο του Παναχαϊκού όρους σε απόσταση 800 μ. περίπου από την ακτή. Οικοδομήθηκε από τον Ιουστινιανό περίπου το 551 μ.Χ. για την άμυνα της περιοχής και των κατοίκων της.
  • Χαμάμ Πάτρας: Τα Λουτρά - Χαμάμ Πατρών κτίστηκαν κατά το 16ο αιώνα επί Ενετοκρατίας και διατηρήθηκε αργότερα από τους Τούρκους για τους οποίους είχε ιδιαίτερη σημασία η συνήθεια των θερμών λουτρών. Τα χαμάμ λειτουργούν από τότε μέχρι και σήμερα και συγκαταλέγονται στα παλιότερα σωζόμενα, σε χρήση, τουρκικά θερμόλουτρα στην Ευρώπη.
  • Θέατρο "Απόλλων": Κατασκευάστηκε το 1872 με σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ. Είναι το παλιότερο από τα σωζόμενα κλειστά θέατρα των νεοτέρων χρόνων στην Ελλάδα και το εντυπωσιακότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της Πάτρας.
  • Aποθήκες "Μπάρρυ": Συγκρότημα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής συνδεδεμένο με την εποχή ακμής της πόλης. Χρησιμοποιήθηκε ως εργοστάσιο νηματοποιίας, κλωστικής, αλευροποιίας και κατεργασίας σταφίδας. Σήμερα λειτουργεί ως κέντρο τεχνών και στεγάζει το info center της Πάτρας.
  • Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο: Νεοκλασικό κτίριο του Δανού αρχιτέκτονα Χανς Κρίστιαν Χάνσεν το οποίο λειτούργησε ως νοσοκομείο από το 1872 έως το 1973. Σήμερα λειτουργεί ως Πολιτιστικό Πολυκέντρο της Πάτρας.
  • Δημοτικά Σφαγεία: Ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, τα πέτρινα κτίσματα των Δημοτικών Σφαγείων λειτουργούσαν έως το 1998. Σήμερα έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες αποκατάστασης για την μετατροπή του χώρου σε μεγάλο εκθεσιακό κέντρο τοπικών προϊόντων.
Αχάια Κλάους, κελάρι
  • Αχάια Κλάους: Ο Πύργος της Αχάια Κλάους είναι το πρώτο ελληνικό οινοποιείο που χτίστηκε το 1861 και μέχρι σήμερα παράγει μερικά από τα πιο διάσημα ελληνικά κρασιά. Στους χώρους του ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το καταπράσινο περιβάλλον, τα ιστορικά κτίρια, τα ξυλόγλυπτα βαρέλια παλαίωσης από το 1873 της φημισμένης Μαυροδάφνης, καθώς επίσης, στην Κάβα Δανιηλίδος, να δοκιμάσει μερικά από τα εκλεκτά κρασιά της Αχαΐα Clauss.
  • Υ.Η.Σ. Γλαύκου (Υδροηλεκτρικός Σταθμός): Το πρώτο Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Ελλάδος, λειτουργεί από το 1927 ως δημοτική επιχείρηση. Σήμερα ανήκει στη ΔΕΗ η οποία έχει δημιουργήσει Μουσείο της ιστορίας του σταθμού. Βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή, Γλαύκος, 8 χλμ. νοτιοανατολικά του κέντρου της Πάτρας.
  • Το Σπίτι του Κωστή Παλαμά: Διατηρητέο κτίριο επί της οδού Κορίνθου 241 στο κέντρο της πόλης, όπου γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς και η Ιταλίδα πεζογράφος Ματθίλδη Σεράο.
  • Δημοτική Βιβλιοθήκη: Στο κέντρο της Πάτρας, δίπλα από το Δημαρχείο, βρίσκεται το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει σήμερα 120.000 τόμους βιβλία, καθώς και μεγάλο αριθμό περιοδικών, ιστορικά έγγραφα, φωτογραφικό αρχείο κ.ά. Επίσης, σε ειδικό τμήμα της Βιβλιοθήκης φυλάσσονται πολύτιμα έγγραφα και βιβλία με υπογραφές μεγάλων προσωπικοτήτων (π.χ. Κωστή Παλαμά, Γιάννη Ρίτσου, Μουσολίνι κ.ά.). Η Βιβλιοθήκη διαθέτει δανειστικό τμήμα λογοτεχνικών βιβλίων και δανειστικό τμήμα παιδικών βιβλίων στο ισόγειο.
  • Ο φάρος της Πάτρας: Στην περιοχή Αγ. Ανδρέα κατασκευάστηκε το 1999 ο σύγχρονος φάρος ο οποίος είναι πιστό αντίγραφο του παλαιού κατασκευής 1892 ο οποίος κατεδαφίστηκε το 1972. Βρίσκεται απέναντι από την εκκλησία του Αγ. Ανδρέα. Στο χώρο αυτό λειτουργεί καφετέρια και ουζερί και χρησιμοποιείται επίσης σαν χώρος για εκδηλώσεις και συναυλίες.

Πνευματική δραστηριότητα και προσωπικότητες της Πάτρας

Ο Παλαμάς και οι σύγχρονοί του

Μεγάλη πνευματική δραστηριότητα παρουσίασε και μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες ανέδειξε η Πάτρα μετά την Επανάσταση. Ο Κωστής Παλαμάς ήταν Πατρινός, αν και αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Μεσολόγγι σε παιδική ηλικία λόγω του θανάτου των γονέων του. Ήδη από το 1850 λειτουργούν στην πόλη Γυμνάσια, ιδιωτικά Λύκεια και ιδρύεται επιβλητικό δημοτικό θέατρο που εντυπωσιάζει ακόμα. Εφημερίδες και περιοδικά, όπως το « Επί τα Πρόσσω», αναρχικών αποκλίσεων, ενισχύουν τον πνευματικό χαρακτήρα της Πάτρας. Κίνημα εργατικό, ριζοσπαστισμός, αναρχισμός και μεγαλοϊδεατισμός συνυπάρχουν.

Εμφανίζονται μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες, όπως ο εκπρόσωπος της παλαιάς Αθηναϊκής Σχολής ποιητής Σπυρίδων Βασιλειάδης, ο Ανδρέας Ρηγόπουλος, ο Παναγιώτης Συνοδινός, ο σατιρικός Ηλίας Συνοδινός, ο Νικόλαος Κονεμένος που ζει εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και τυπώνει τα γλωσσικά του κηρύγματα. Ακολουθούν οι σοφοί αρχαιοελληνιστές Μιχ. Βαμβακερός (θείος του ποιητή Ιω. Γρυπάρη) και Μ. Μελισσηνός, και ο μεταφραστής της Παγκοσμίου Ιστορίας του Μύλλερ σοφός ιστορικός Ιωάννης Παπαλουκάς. Σύγχρονοί τους είναι ο Στέφ. Μυρτίλος, ο Δανιήλ Παναγιωτόπουλος, ο Γεώργιος Παπαδημητρίου, ο Δ. Πανόπουλος, ο Γ. Τσαγκρής, ο Αλφρέδος Μόον. Ο ελληνοκεντρικός Περικλής Γιαννόπουλος αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση για την πατρινή διανόηση.

Μεταγενέστεροι διανοούμενοι

Πολιτικοί, όπως ο Λουκάς και ο Θάνος Κανακάρης Ρούφος, ο επί πολλά χρόνια Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Δημήτριος Μπουκαούρης και ιδίως ο Δημήτριος Γούναρης και ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, αποτελούν σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες, αν και δεν άφησαν συγγραφικό έργο. Η κυρίαρχη όμως πνευματική προσωπικότητα της Πάτρας των δύο τελευταίων αιώνων είναι ο σοφός πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος με το τεράστιο συγγραφικό και διδακτικό του έργο. Το έργο του Κανελλόπουλου περιλαμβάνεται σε δεκάδες τόμους πολιτικής ιστορίας και ιστορίας του πνεύματος, κοινωνιολογίας και φιλοσοφίας, καθώς και έργο λογοτεχνικό.

Σύγχρονες προσωπικότητες

Ως προς τη σύγχρονη εποχή, μπορούν να αναφερθούν οι ιστορικοί της Πάτρας Κώστας Τριανταφύλλου και Χρήστος Μούλιας και οι φιλόλογοι - νεοελληνίστριες Μαρία Δημάκη[12] και Βασιλική Λαμπροπούλου[13].

Μεταφορές και συγκοινωνίες

Οδικές και αστικές

Η Πάτρα είναι κόμβος τριών μεγάλων οδών. Στα ανατολικά της πόλης βρίσκεται η Εθνική Οδός 8α, η οποία συνδέει την πόλη με την Αθήνα, την Κόρινθο και πόλεις της Βόρειας Πελοποννήσου. Στα βόρεια υπάρχει η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και η Εθνική Οδός 5, η οποία συνδέει την πόλη με την Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο, ενώ νότια υπάρχει η Εθνική Οδός 9, η οποία συνδέει την πόλη με τον Πύργο, την Καλαμάτα και άλλες πόλεις της δυτικής Πελοποννήσου.

Οι δημόσιες μεταφορές της Πάτρας αποτελούνται από δεκαπέντε δρομολόγια λεωφορείων του Αστικού ΚΤΕΛ Πάτρας και της δημοτικής συγκοινωνίας και από ένα δρομολόγιο τραίνου του ΟΣΕ, το οποίο συνδέει το κέντρο της πόλης με το Ρίο. Τα ταξί της πόλης είναι χρώματος βυσσινί.

Αεροπορικές

Η Πάτρα συνδέεται με ευρωπαϊκούς προορισμούς μέσω αεροδρομίου του Αράξου που απέχει περίπου 45 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Για τη θερινή περίοδο του 2012 διεξάγονται τακτικές πτήσεις της Ryanair από και προς Λονδίνο (Στάνστεντ), Πάφο και Μιλάνο (Μπέργκαμο) και πτήσεις άλλων εταιριών από και προς Ελβετία και Γερμανία όπως και πτήσεις τσάρτερ. Η πρόσβαση στο αεροδρόμιο είναι αποκλειστικά οδική και η συγκοινωνία με την πόλη της Πάτρας διεξάγεται με λεωφορείο του ΚΤΕΛ Αχαΐας, με ταξί ή με ιδιωτικά μέσα. Η χρονική απόσταση Πάτρας-Αεροδρομίου είναι περίπου 40 λεπτά.

Θαλάσσιες

Άποψη της Πάτρας το καλοκαίρι, κατά τη δύση του ήλιου από το ύψος εισερχόμενου πλοίου
Ειδυλλιακή άποψη της αποβάθρας περί τα τέλη του 19ου αιώνα. Περιοδικό Εστία του 1894.

Το λιμάνι ανέκαθεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Κατά τον προηγούμενο αιώνα γνώρισε μία περίοδο μεγάλης άνθησης ως κέντρο σταφιδεμπορίου. Τα πλεονεκτήματα γεωγραφικής θέσης του επιφύλαξαν μια εκτεταμένη περίοδο ακμής, που σημάδεψε τη ζωή της Πάτρας και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τα χαρακτηριστικά της τοπικής οικονομίας.

Στη συνέχεια, η κάμψη και παρακμή του σταφιδεμπορίου, συμπαρέσυρε και το λιμάνι σε μία περίοδο στασιμότητας και αργότερα παρακμής, που έγινε ιδιαίτερα έντονη τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Όμως η ανάπτυξη των πορθμειακών μεταφορών, οδήγησε σε μία νέα περίοδο ακμής, που άρχισε τη δεκαετία του 1960 και συνεχίζεται και σήμερα με πολύ θετικές προοπτικές.

Το χαρακτηριστικά του λιμανιού σε όλη την περίοδο του μεσοπολέμου μέχρι και τις αρχές του Β' παγκόσμιου πολέμου ορίζουν ένα εύρωστο λιμάνι με έντονη εμπορευματική δραστηριότητα. Υπήρχε ναυτική σύνδεση των Πατρών με όλη σχεδόν τη δυτική Ελλάδα, καθώς και με την Ιταλία και την Αλβανία.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δημιουργεί μία τομή που ακολουθείται από μία φάση απραξίας και αναδιοργάνωσης μετά την απελευθέρωση. Από το 1951-52 αρχίζει να ανακτά σημαντική εμπορευματική δραστηριότητα στα πλαίσια των αλλαγμένων μεταπολεμικών συνθηκών. Από το τέλος της δεκαετίας του '50 δρομολογούνται οι συνθήκες που καθόρισαν τον σημερινό χαρακτήρα του λιμανιού.

Μέσα στα τελευταία 30 χρόνια, τόσο η Πάτρα όσο και το λιμάνι της άλλαξαν δραστικά. Ιδιαίτερες αλλαγές στο χαρακτήρα του λιμανιού έγιναν και τα τελευταία τρία χρόνια, οι οποίες οφείλονται κυρίως στην πρόσφατη κρίση των Βαλκανίων, όπου οι προτιμήσεις τουριστικών και εμπορευματικών ροών άλλαξαν.

Οι ριζικές διαφοροποιήσεις, που οφείλονται σε τοπικές συνθήκες και σε γενικότερες πανελλήνιες εξελικτικές τάσεις, έκαναν το λιμάνι πράγματι αγνώριστο. Ως χρονολογία ορόσημο μπορεί να χαρακτηριστεί το 1960, γιατί είναι η χρονιά εκείνη που δρομολογείται το πρώτο οχηματαγωγό πλοίο (ferry-boat) στη γραμμή Ελλάδας - Ιταλίας. Ήταν το οχηματαγωγό "Εγνατία" και το παρθενικό του ταξίδι χαιρετίστηκε με μουσική και πυροτεχνήματα. Η γραμμή αυτή ξεκίνησε με μία συνεργασία της ελληνικής ΕΛΜΕΣ (Ελληνικαί Μεσογειακαί Γραμμαί Α.Ε.) και της ιταλικής Adriatica di Navigazione S.p.A., η οποία το επόμενο χρόνο δρομολόγησε και το νεοναυπηγημένο "Άππια".

Η θέση της Πάτρας ως πλησιέστερου σημαντικού ηπειρωτικού λιμένος προς τη δυτική Ευρώπη, ως αστικού κέντρου υπερτοπικής κλίμακας και συγκοινωνιακού κόμβου, ευνόησε τη χρησιμοποίησή της από τους τουρίστες, είτε ως σημείο εισόδου - εξόδου, είτε ως σημείο διέλευσης. Γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για την πολεοδομική της διαμόρφωση, μιας και το λιμάνι, η σιδηροδρομική γραμμή και ο σταθμός, καταλαμβάνουν σημαντικό, αν όχι ολόκληρο μέρος, από την παραλία της πόλης, και που σε συνδυασμό με την ύπαρξη των βιομηχανιών στα νοτιοδυτικά παράλια (Ακτή Δυμαίων) καθιστούν την Πάτρα μια "παραθαλάσσια πόλη χωρίς θάλασσα".

Σήμερα, το λιμάνι αποτελεί τη σημαντικότερη τερματική εγκατάσταση θαλάσσιων μεταφορών της Δυτικής Ελλάδας και το σημαντικότερο σημείο πορθμειακής σύνδεσης της χώρας με την Ιταλία, ενώ ο ρόλος του στο δίκτυο των εσωτερικών ακτοπλοϊκών συνδέσεων με τα νησιά του Ιονίου έχει αποδυναμωθεί, μετά την ανάπτυξη του λιμανιού της Κυλλήνης ως κύριου σημείου συνδέσεως της Ζακύνθου και της Κεφαλλονιάς.

Οι εξελίξεις της διεθνούς μεταφορικής αγοράς στην ευρύτερη περιοχή της Αδριατικής και των Βαλκανίων, αναδεικνύουν και αναβαθμίζουν το ρόλο του λιμανιού της Πάτρας στο διεθνές δίκτυο των μεταφορών. Η κρίση των Βαλκανίων έχει ως αποτέλεσμα την εκτροπή πολύ σημαντικού τμήματος του διεθνούς εμπορίου της χώρας στη θαλάσσια οδό εξυπηρέτησης. Ενώ το ποσοστό του διεθνούς εμπορίου της χώρας που εξυπηρετείται οδικά παραμένει σταθερό στην τάξη του 7-8% ετησίως, η κατανομή των φόρτων μεταξύ θαλάσσιου δρόμου της Αδριατικής και των χερσαίων διαδρομών, έχει μεταστραφεί, από 80-20% περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, σε 50-50% για το 1993. Από τον φόρτο αυτό, το 1993 η Πάτρα εξυπηρετεί περίπου το 80%, ενώ η Ηγουμενίτσα το υπόλοιπο 20%.

Οι προβλέψεις συγκλίνουν στο ότι ακόμα και μετά την αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας στα Βαλκάνια, θα παραμείνει εξυπηρετούμενο από τη θαλάσσια οδό το μεγαλύτερο μέρος από την εκτραπείσα κίνηση. Οι προβλεπόμενοι φόρτοι για το 2010 ανέρχονται σε 190.000 - 280.000 φορτηγά, 280.000 - 300.000 ιδιωτικά αυτοκίνητα, 10.000 λεωφορεία, 40.000 δίκυκλα και 1.700.000 επιβάτες το χρόνο. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 1992 τα αντίστοιχα νούμερα ήσαν: 948.226 επιβάτες, 110.999 φορτηγά, 6.806 λεωφορεία, 153.096 επιβατικά και 17.883 δίκυκλα.

Ιατρική περίθαλψη

Στην πόλη υπάρχουν τα εξής νοσοκομεία:

Διεθνείς σχέσεις

Η Πάτρα είναι μέλος του πιλοτικού προγράμματος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Διαπολιτισμικές πόλεις».[14]

Αδελφές πόλεις

Η Πάτρα είναι αδελφοποιημένη με τις πόλεις:[15]

Φωτοθήκη

Δείτε επίσης

Παραπομπές και υποσημειώσεις

  1. Ελληνική απογραφή 2021.
  2. ΕΛΣΤΑΤ, δημογραφικά 2011, πίνακας Γ01
  3. Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)
  4. Μόνιμος πληθυσμός Δήμου Πατρέων (Απογραφή 2011)
  5. 5,0 5,1 "Ἐπὶ τούτου. Πατρεῖ τῷ Πρευγένους κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ πόλιν, ἥντινα Πάτρας καὶ ἐς ἡμᾶς καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ Πατρέως τούτου, συνεπελάβοντο Λακεδαιμόνιοι τοῦ οἰκισμοῦ." Παυσανίας, Λακωνικά, Κεφάλαιο Β΄
  6. Region of Western Greece: Geography. Ανακτήθηκε: 09/02/2007.
  7. Στ. Ν. Θωμόπουλου, Ιστορία της πόλεως των Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1821, Πάτραι 1952 (επιμέλεια: K.N. Τριανταφύλλου)
  8. Hellenic Ornithological Society - Birds, birding and conservation in Greece
  9. «Το κλίμα της Πάτρας». Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. 
  10. John Ward (1832-1912) και Sir George Francis Hill (1867-1948), επιμ. (1902). Greek coins and their parent cities (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Murray. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009. 
  11. Κονταλή Ν. Αθηνά, "Η εξέγερση της Πάτρας κατά των Οθωμανών (1571) και ο ηγετικός ρόλος του μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού Α'", Πελοποννησιακά, Παράρτ. 28 (2009), σελ. 101-116
  12. Eρευνήτρια της ζωής και του έργου του Σπ. Βασιλειάδη.
  13. Παπαδιαμαντολόγος με σωρεία άρθρων και διαλέξεων για τον μεγάλο Σκιαθίτη. Το έργο της Λαμπροπούλου αποτελεί σταθμό στις παπαδιαμαντικές σπουδές στις οποίες ανοίγει νέους δρόμους και νέους ορίζοντες. Αλλά και στην έρευνα όλης της νεοελληνικής λογοτεχνίας το έργο της είναι όχι μόνο σημαντικό αλλά και ρηξικέλευθο.
  14. Council of Europe (2011). «Intercultural city: Patras, Greece». coe.int. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2011. 
  15. Βλ. λχ. Πάτρα. Αδελφοποιημένες πόλεις, el.db-city.com. Ανακτήθηκε: 29/05/2017.
  16. Wikipedia: Aleksinac, Sister cities
  17. Градови партнери [City of Banja Luka - Partner cities]. Administrative Office of the City of Banja Luka (στα Σερβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2013. 
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 «Patras Municipality - Fraternize Cities». Patras Municipality. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2011. 
  19. «Limassol Twinned Cities». Limassol (Lemesos) Municipality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2013. 
  20. Sister Cities International
  21. Απόφαση αδελφοποίησης με πόλη Γου Σι (pdf).
  22. Kalingrad and Patras to become twin cities
  23. Russian Sailing Ship Docks in Patras for Twinning with Kaliningrad
  24. Saint Andrew of Patras, peloponnese.eu. Ανακτήθηκε: 30/11/2015.

Πηγές

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  • Βασίλης Κ. Λάζαρης (επιμ.), Στέφανου Ν. Θωμόπουλου "Ιστορία της Πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821". Έκδοση τέταρτη στη δημοτική γλώσσα και με βάση τα χειρόγραφα του συγγραφέα, Τόμοι Α'-Β' Αχαϊκές Εκδόσεις, Πάτρα 1998-1999. ISBN 960-7960-10-6 (set)
  • Άννα Λαμπροπούλου, Αφέντρα Μουτζάλη, "Η Πάτρα κατά την παλαιοχριστιανική και μεσοβυζαντινή περίοδο", στο Πάτρα. Πολιτιστική πρωτεύουσα 2006, έκδ. Κ. Στάϊκος, Πάτρα 2006, σελ. 45­-95
  • Άννα Λαμπροπούλου, Αφέντρα Μουτζάλη , "Πρωτοβυζαντινό λουτρό στην Πάτρα: Τεκμήρια γιά την επιβίωση της πόλης στους σκοτεινούς χρόνους", Σύμμεικτα, τομ. 16 (2003-2004), σελ. 315-356
  • Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010
  • Ξενοφών Αργ. Παπαευθυμίου, Σιωπηλοί μάρτυρες. Τα βιομηχανικά κτίρια της Πάτρας και η αρχιτεκτονική τους, Εκδόσεις Πελοπόννησος, Πάτρα 2014. ISBN 978-618-81328-0-1
  • Ελένη Σαράντη, "Η Πάτρα όπως την είδαν οι περιηγητές από το 1204 ως το 1500", Μνήμων, 5 (1975), σελ. 7-34
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση
  • Ανδρέας Τσιλίρας (επιμ.), Δημοτικές εκλογές στην Πάτρα, Εκδόσεις Πελοπόννησος, Πάτρα 2014. ISBN 978-960-88372-9-4
  • Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ