Ιμπραήμ Πασάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά τον αντίπαλο της Ελληνικής Επαναστασης. Για τον Μεγάλο Βεζίρη, δείτε: Πάργαλης Ιμπραήμ πασάς.
Ιμπραήμ Πασάς
Ο Ιμπραήμ Πασάς σε έργο του Τζοβάνι Μπότζι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
إبراهيم محمد علي باشا (Αραβικά)
Γέννηση4  Μαρτίου 1789
Δράμα ή Καβάλα[1]
Θάνατος10ιουλ. / 22  Νοεμβρίου 1848γρηγ.[2][3]
Κάιρο
Τόπος ταφήςΚάιρο
ΘρησκείαΣουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςοθωμανικά Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
στρατιωτικός[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧοσιάρ Καντινεφέντι
ΤέκναΙσμαήλ Πασάς
Αχμάντ Ριφάτ Πασάς
Mustafa Fazl Pasha
ΓονείςΜεχμέτ Αλή Πασάς
ΑδέλφιαΜεχμέτ Σαΐντ Πασάς
Τουσούν Πασάς
ΟικογένειαΔυναστεία του Μεχμέτ Αλί Πασά
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιβασιλέας
κυβερνήτης
μπεηλέρμπεης της Αιγύπτου
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Πύργου και του Ξίφους
Τάγμα του Αγίου Ιωσήφ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιμπραήμ Πασάς (إبراهيم باشا στα αραβικά, Καβάλα ή Νικηφόρος Δράμας (4 Μαρτίου 1789 - 10 Νοεμβρίου 1848) ήταν βαλής και μη αναγνωρισμένος Χεδίβης της Αιγύπτου και στρατιωτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Καβάλα, ή κατά μερικούς ιστορικούς στο χωριό Νουσρατλί (σημ. Νικηφόρος) της Δράμας, όπου η οικογένεια του είχε βρει προσωρινό καταφύγιο, κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης επιδημίας πανώλης που είχε ξεσπάσει στην Καβάλα.[4] Ήταν κατά πάσα πιθανότητα γιος του χεδίβη Μεχμέτ Αλή, αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν θετός γιος του και κάποιας χριστιανής, χήρας του Τουρματζή. Παντρεύτηκε την αιχμάλωτη εγγονή του Θ. Ταμπακόπουλου.[5]

Το 1818 κατέλαβε την πρωτεύουσα των Ουαχαμπιτών, Ντιρίγια, και αιχμαλώτισε τον αρχηγό τους, Αμπντουλάχ. Τότε ο Σουλτάνος τον ονόμασε Πασά της Μέκκας και βεζίρη με τρεις Ιππουρίδες. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Κάιρο, όπου ξεκίνησε την αναδιοργάνωση του στρατού και του ναυτικού σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα. Το 1821-1822 έλαβε μέρος στην εκστρατεία στο Σουδάν.

Το 1824, κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, στάλθηκε από τον πατέρα του στην Πελοπόννησο για να βοηθήσει τους Οθωμανούς, επικεφαλής στρατιάς Αιγυπτίων που έφτασε να αριθμεί τουλάχιστον 35.000 άνδρες.[6] Αφού πρώτα στάθμευσε στην Κρήτη, τον Φεβρουάριο του 1825, αποβιβάστηκε στον Μωριά. Κυρίευσε αρχικά την Τρίπολη και το Ναυαρίνο, ωστόσο η επίθεσή του τον Ιούνιο στους Μύλους Αργολίδας αποκρούστηκε από τον Δημήτριο Υψηλάντη. Το 1826 κατέλαβε το Μεσολόγγι και το 1828, και αφού ο στόλος του είχε καταστραφεί στο Ναυαρίνο, αποχώρησε από την Ελλάδα μετά την παρέμβαση των Γάλλων με την Εκστρατεία του Μωριά. Κατά την εκστρατεία αυτή προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πελοπόννησο, πυρπολώντας οικισμούς, κόβοντας ελιές, οπωροφόρα δένδρα και καλώντας τον πληθυσμό να προσκυνήσει (Κοτσώνης, σ. 486).

Το 1831 στράφηκε εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατέλαβε πόλεις της Συρίας και τον επόμενο χρόνο κατατρόπωσε τον οθωμανικό στρατό στο Ικόνιο. Ύστερα από παρέμβαση όμως της Ρωσίας, σταμάτησε την προέλασή του στην Κωνσταντινούπολη. Το 1839 έγιναν ξανά εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ήττα των Οθωμανών στο Νεζίπ.

Απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1848 στο Κάιρο από φυματίωση.

Παρτιτούρα Μουσικού Έργου για τον Ιμπραήμ Πασά. Ιστορικό Αρχείο Ευγενίας Αντωνίου Σκιαθά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.britannica.com/biography/Ibrahim-Pasha.
  2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ibrahim-Pasha. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Dictionary of African Biography». (Αγγλικά) Dictionary of African Biography. Oxford University Press. Νέα Υόρκη. 2012. ISBN-13 978-0-19-538207-5.
  4. Afaf Lutfi al-Sayyid Marsot, Egypt in the reign of Muhammad Ali, Cambridge 1984, σ. 27, όπου το όνομα του χωριού αναφέρεται ως Νασρατλί.
  5. Αλεξίου, Έλλη (2018). Άπαντα Κολοκοτρώνη, Φωτάκος Παρουσίαση. Αθήνα: Μέρμυγκας. σελ. 85. 
  6. Κοτσώνης Λ. Κωνσταντίνος (2005) Αιγυπτιακή Στρατιά εισβολής στην Πελοπόννησο. Συγκρότησις, τακτική, ηγεσία. Πρακτικά Ζ' Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, δημοσιευθέν στο "Πελοποννησιακά", Παράρτ. 27, 2007, σ. 479-481.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μιχαήλ Γιοτσαλίτης, «Ολίγα περί της κατά Κυνουρίας κατ' Ιούλιον 1826 επιδρομής Ιμβραήμ», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. Ζ, σελ. 155-161.
  • Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης 24 Φεβρουαρίου - 23 Μαΐου 1825, εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2012.