Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόρινθος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κόρινθο)

Συντεταγμένες: 37°56′19″N 22°55′38″E / 37.93861°N 22.92722°E / 37.93861; 22.92722

Κόρινθος
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κόρινθος
37°56′19″N 22°55′38″E
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
ΔήμοςΚορινθίων
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κορινθίων
 • ΔήμαρχοςΝικόλαος Σταυρέλης
 • Μέλος του/τηςΣύνδεσμος Ιστορικών Πόλεων[1]
Έκταση102,2 km²
Υψόμετρο15μ.
Πληθυσμός56.437 (2021)
Ταχ. κωδ.20 131-132
Τηλ. κωδ.2741
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κόρινθος είναι πόλη και σημαντικό εμπορικό λιμάνι της Πελοποννήσου. Αποτελεί την πρωτεύουσα του Νομού Κορινθίας και την έδρα του ομώνυμου Δήμου[2], ενώ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Περιφέρειας Πελοποννήσου με 56.437 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2021.

Η πόλη ιδρύθηκε ως Νέα Κόρινθος το 1858 μετά από έναν ισχυρό σεισμό όπου κατέστρεψε τον αρχικό οικισμό της Κορίνθου και ο οποίος είχε αναπτυχθεί εντός και γύρω από τον χώρο της αρχαίας Κορίνθου. Λόγω της παρουσίας της στη Βίβλο, υπάρχουν περιοχές εκτός της Ελλάδας που πήραν το όνομα τους από την πόλη.

Κόρινθος
Άγαλμα Πήγασος
Διώρυγα Κορίνθου

Η περιοχή κατοικήθηκε από τα νεολιθικά χρόνια (5.000-3.000 π.Χ.). Η Αρχαία Κόρινθος, υπήρξε σημαντική πόλη κράτος της αρχαιότητας. Οι ιστορικές αναφορές στην πόλη άρχισαν στις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ., όταν η Κόρινθος άρχισε να γίνεται εμπορική δύναμη. Τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ. η πόλη κυβερνήθηκε από την οικογένεια των Βακχιάδων. Ο Κύψελος ανέτρεψε τους Βακχιάδες και από το 657 έως το 550 π.Χ. βασίλεψαν ως τύραννοι ο Κύψελος και ο γιος του Περίανδρος.

Γύρω στο 550 π.Χ., μια ολιγαρχική ομάδα ανέλαβε την εξουσία. Η κυβέρνηση συμμάχησε με τη Σπάρτη και εντάχθηκε στην Πελοποννησιακή Συμμαχία, και η Κόρινθος συμμετείχε στους Περσικούς Πολέμους και τον Πελοποννησιακό πόλεμο ως σύμμαχος της Σπάρτης. Μετά τη νίκη της Σπάρτης στον Πελοποννησιακό πόλεμο οι δύο πόλεις έλυσαν τη συμμαχία τους και η Κόρινθος επεδίωξε μια ανεξάρτητη πολιτική στους πολέμους του πρώιμου 4ου αιώνα π.Χ. Μετά τη μακεδονική κατάκτηση της Ελλάδας, η Ακροκόρινθος ήταν έδρα του τοπικού μακεδονικού στρατιωτικού φυλακίου μέχρι το 243 π.Χ., όταν η πόλη απελευθερώθηκε και εντάχθηκε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, το 146 π.Χ., η Κόρινθος έπεσε και λεηλατήθηκε από τους Ρωμαίους.

Η κατάκτηση της Κορίνθου από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. (Τόμας Άλομ, 1870)

Ως μια ανοικοδομημένη ρωμαϊκή αποικία του 44 π.Χ. η Κόρινθος άκμασε και άνθισε ως η διοικητική πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας.[3]

Η Κόρινθος αποτελεί ιστορική συνέχεια της αρχαίας Κορίνθου. Το 1858 η παλαιά πόλη της Κορίνθου, γνωστή πλέον ως Αρχαία Κόρινθος, ισοπεδώθηκε από σεισμό. Αυτό οδήγησε στο κτίσιμο της νέας πόλης ΝΑ του αρχαίου λιμανιού του Λεχαίου, στις όχθες του Κορινθιακού Κόλπου. Ο σεισμός είχε ένταση 6.5 Ρίχτερ.

Πανοραμική άποψη της πόλης της Κορίνθου, το 1928.

Η πόλη χτυπήθηκε από νέο καταστρεπτικό σεισμό στις 22 Απριλίου του 1928, που κατέστησε την πλειοψηφία των σπιτιών ακατοίκητα και άφησε άστεγες 5000 οικογένειες. Ανοικοδομήθηκε, με τις σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές της εποχής, υπό την επίβλεψη του ΑΟΣΚ (Αυτόνομος Οργανισμός Σεισμοπαθών Κορίνθου), τον οποίον σύστησε η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου και προικοδότησε με 75 εκ. δραχμές, τα έσοδα του τότε Καζίνο Λουτρακίου και ετήσια επιπλέον επιχορήγηση 5 εκατ. δραχμές[4] Το 1933, μια μεγάλη πυρκαγιά οδήγησε σε εκ νέου ανοικοδόμηση της Κορίνθου.

Ο ισχυρός σεισμός 6.6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 24 Φεβρουαρίου 1981, ο οποίος είχε επίκεντρο τις Αλκυονίδες νήσους στον Κορινθιακό κόλπο, έφερε και πάλι την πόλη στο επίκεντρο του πανελλήνιου ενδιαφέροντος, αλλά οι βλάβες ήταν περιορισμένες χάρη στο νέο αντισεισμικό κώδικα.

Η πόλη της Κορίνθου είναι παραθαλάσσια, με το κέντρο της να βρίσκεται σε υψόμετρο 10-15 μέτρων. Εκτείνεται στην άκρη του Ισθμού της Κορίνθου, της στενής λωρίδας γής που ενώνει την Πελοπόννησο με τη Στερεά Ελλάδα, στην ανατολική πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου. Περιστοιχίζεται τις περιοχές του Λεχαίου, των Εξαμιλίων, Ξυλοκέριζας, της Ισθμίας και του Λουτρακίου. Στη συγκεκριμένη τοποθεσία μετακόμισε το 1858, μετά το σεισμό που ισοπέδωσε την παλαιά πόλη που βρισκόταν 8 χλμ. νοτιοδυτικά, στα ρίζα του βουνού Ακροκόρινθος. Στη θέση εκείνη βρίσκεται η Αρχαία Κόρινθος.[5]

Το κλίμα της πόλης είναι μεσογειακό, με ήπιους και υγρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρα. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 15 °C, ενώ οι βροχοπτώσεις είναι αρκετές.

Άποψη της Κορίνθου το 1882
Κλιματικά δεδομένα Βέλο Κορινθίας
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °F (°C) 55
(13)
57
(14)
61
(16)
66
(19)
75
(24)
84
(29)
88
(31)
88
(31)
82
(28)
73
(23)
64
(18)
59
(15)
72
(22)
Μέση Μηνιαία °F (°C) 50
(10)
52
(11)
55
(13)
61
(16)
70
(21)
77
(25)
81
(27)
81
(27)
75
(24)
66
(19)
59
(15)
54
(12)
64
(18)
Μέση Ελάχιστη °F (°C) 45
(7)
45
(7)
48
(9)
52
(11)
59
(15)
68
(20)
72
(22)
72
(22)
66
(19)
59
(15)
52
(11)
46
(8)
57
(14)
Υετός ίντσες (mm) 2,28
(58)
2,4
(61)
1,42
(36)
0,98
(25)
0,94
(24)
0,35
(9)
0,24
(6)
0,2
(5)
0,55
(14)
2,28
(58)
2,2
(56)
2,24
(57)
16,1
(409)
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 107.7 112.6 173.1 211.4 287.7 328.8 340.6 335.6 265.3 194.5 162.8 129.3 2.649,4
Πηγή #1: «Βέλο Κορινθίας». Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012. 
Πηγή #2: Matzarakis, A. P., Katsoulis, V. D., Sunshine duration hours over the Greek region, Theoretical and Applied Climatology, τόμος 83, τεύχος 1, Springer Wien, 2006 : σ. 110

Η Κόρινθος γειτνιάζει με τον οδικό άξονα Αθήνα-Πάτρα, με την πρόσβαση στην πρωτεύουσα να καθίσταται εύκολη είτε μέσω του σύγχρονου αυτοκινητοδρόμου, είτε μέσω του Προαστιακού Σιδηροδρόμου, η λειτουργία του οποίου ξεκίνησε το 2005.

Η σύγχρονη πόλη, όπως ανοικοδομήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, διαθέτει άριστη ρυμοτομία με κάθετες οδούς οι οποίες οδηγούν προς τη θάλασσα. Το κέντρο της Κορίνθου πλαισιώνεται Νότια και Ανατολικά από μια ιδιαίτερα εκτεταμένη περιοχή, γνωστή με το όνομα Μπαθαρίστρα (Ιωνία), η οποία περιλαμβάνει τις συνοικίες Ασπροχώματα, Άγιος Νικόλαος, Συνοικισμός, Διώνη, Αγία Άννα, Καλλιθέα, Φιλοθέη και Νεάπολη. Οι συνοικίες αυτές χαρακτηρίζονται από σχετικά άναρχη δόμηση, καθώς διαμορφώθηκαν σταδιακά και χωρίς οργανωμένο σχέδιο κατά την αθρόα έλευση Ελλήνων προσφύγων που ακολούθησε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Νοτιοδυτικά του κέντρου της πόλης υπάρχουν τέσσερις ακόμα συνοικίες, τα Τσακώνικα, το Κεραμιδάκι, τα Αγιαννιώτικα και ο Άγιος Γεώργιος, με την τελευταία να είναι και η μόνη συνοικία εκτός του κέντρου με σύγχρονο ρυμοτομικό σχέδιο και κάθετες οδούς.

Πολιούχος Άγιος της Κορίνθου είναι ο Απόστολος Παύλος. Ο ομώνυμος μητροπολιτικός ναός δεσπόζει μέσα σ' έναν πανέμορφο κατάφυτο προαύλιο χώρο, στο κέντρο της πόλης. Στο Συνοικισμό κεντρική εκκλησία είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου.

Το κέντρο, σε μεγάλο βαθμό πεζοδρομημένο, συγκεντρώνει τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα. Αξιοπρόσεκτα είναι το Δικαστικό Μέγαρο και το κτήριο της Εθνικής Τράπεζας. Η κεντρική λεωφόρος «Εθνικής Αντιστάσεως» οδηγεί στην «Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου» (γνωστή στους ντόπιους ως «Φλοίσβος»), όπου συναντάται το άγαλμα του περίφημου φτερωτού Πήγασου, συμβόλου της πόλης.

Σημείο αναφοράς αποτελεί η παραλία «Καλάμια», διαθέτουσα πλήθος χώρων εστίασης και διασκέδασης και που αποτελεί μια πολύ πολύ καλά οργανωμένη παραλία.

Η Κόρινθος είναι μεγάλος βιομηχανικός κόμβος σε εθνικό επίπεδο. Το διυλιστήριο Κορίνθου είναι ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα διύλισης πετρελαίου στην Ευρώπη. Στην Κόρινθο παράγονται κεραμικά πλακίδια, καλώδια χαλκού, κόμμεα, γύψος, δερμάτινα προϊόντα, μάρμαρο, προϊόντα κρέατος, ιατρικός εξοπλισμός, μεταλλικό νερό, ποτά και αγροτικά προϊόντα.

Γύρω στο 2005 είχε ξεκινήσει μια περίοδος αποβιομηχάνισης καθώς ένα μεγάλο συγκρότημα παραγωγής αγωγών, ένα εργοστάσιο παραγωγής υφασμάτων και μια μονάδα συσκευασίας κρέατος έκλεισαν.

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1861 1.515 —    
1879 2.649 +74.9%
1889 4.124 +55.7%
1896 4.188 +1.6%
1907 5.340 +27.5%
1920 6.141 +15.0%
1928 9.944 +61.9%
1940 12.715 +27.9%
1951 17.728 +39.4%
1961 15.892 −10.4%
1971 20.773 +30.7%
1981 22.658 +9.1%
1991 28.071 +23.9%
2001 30.434 +8.4%
2011 30.176 −0.8%
2021 56.437 +87.0%

Ο Δήμος Κορινθίων είχε πληθυσμό 58.192 σύμφωνα με την απογραφή του 2011, αποτελώντας τον δεύτερο πολυπληθέστερο δήμο στην Περιφέρεια Πελοποννήσου μετά τον Δήμο Καλαμάτας.[6] Η Δημοτική Ενότητα της Κορίνθου είχε πληθυσμό 38.485 κατοίκων, ενώ πόλη της Κορίνθου είχε πληθυσμό 30.816 κατοίκων, όντας η δεύτερη πολυπληθέστερη στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, πάνω από την Τρίπολη και μετά την Καλαμάτα. Η Δημοτική Ενότητα Κορινθίων περιλαμβάνει την Αρχαία Κόρινθο (με 2.860 κατοίκους), τα Εξαμίλια (με 2.670 κατοίκους), την Ξυλοκέριζα (με 1.363 κατοίκους) και τον Σολομό (με 776 κατοίκους).[6] Η δημοτική ενότητα έχει έκταση 102.187 τ.χλμ. .[7]

Διάγραμμα εξέλιξης πληθυσμού από το 1861

Ιστορικό - Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ιστορικό - Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου, Βάσου Πετρόπουλου - Παν. Γαρταγάνη, ιδρύθηκε με σκοπό την ανεύρεση, συντήρηση και προβολή λαογραφικού υλικού, καθώς και τη διάδοση με κάθε τρόπο των σχετικών γνώσεων και πληροφοριών στο ευρύ κοινό. Οι πλούσιες συλλογές του τοποθετούνται χρονικά από τις αρχές του 19ου αι. ως τα μέσα του 20ού αι. και περιλαμβάνουν γυναικείες και ανδρικές φορεσιές από πολλές περιοχές της Ελλάδας, κεντήματα, υφαντά, έργα αργυροχρυσοχοΐας, μεταλλοτεχνίας και ξυλογλυπτικής καθώς και αγροτικά εργαλεία και οικιακά σκεύη.

Εκκλησιαστικό Μουσείο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εκκλησιαστικό Μουσείο Κορίνθου ιδρύθηκε το 1971 από τον Μητροπολίτη Κορίνθου Παντελεήμονα για να στεγάσει εικόνες και εκκλησιαστικά κειμήλια που αποτελούν τμήμα της τοπικής εκκλησιαστικής ιστορίας. Από το 2010 η συλλογή του εκτίθεται στην Κροκίδειο αίθουσα. [8]

Δημοτική Πινακοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Κορίνθου περιλαμβάνει πίνακες του Σωτήρη Πυλαρινού, ο οποίος δώρισε τη συλλογή του με σκοπό την ίδρυση πινακοθήκης στη γενέτειρά του. Η πινακοθήκη εγκαινιάστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1998 και στεγάζει τόσο έργα από το ατελιέ του ζωγράφου, όσο και μια σειρά σημαντικών έργων διάσημων δημιουργών από την προσωπική συλλογή του. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν τα βραβευμένα Η προσευχή των πεινασμένων, Ο πλούσιος και ο φτωχός και Ο άγνωστος στρατιώτης. Η πινακοθήκη φιλοξενεί επίσης περιοδικές εκθέσεις άλλων καλλιτεχνών.

Στην Κόρινθο λειτουργούν τα ακόλουθα αθλητικά σωματεία:

Έμβλημα του Π.Α.Σ. Κορίνθου
Έμβλημα του Π.Α.Σ. Κορίνθου
Κύριο λήμμα: Π.Α.Σ. Κόρινθος

Αθλητική ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία ιδρύθηκε το 1963 μετά τη συγχώνευση του Παγκορινθιακού με τον Άρη Κορίνθου ως Α.Π.Σ. Κόρινθος. Μετά από νέα συγχώνευση με τον Παγκορινθιακό το 1999 ονομάζεται πλέον Π.Α.Σ. Κόρινθος. Ο Παγκορινθιακός είχε ιδρυθεί το 1959 μετά από τη συγχώνευση δύο ομάδων της Κορίνθου, του Ολυμπιακού και του Αχιλλέα. Ο Π.Α.Σ. Κόρινθος έχει πέντε συμμετοχές στην Α΄ Εθνική, είκοσι επτά συμμετοχές στη Β΄ Εθνική, οκτώ στην Γ΄ Εθνική, έξι στη Δ΄ Εθνική και δύο στην Α΄ Τοπική Κατηγορία της Ε.Π.Σ. Κορινθίας. Η ομάδα δίνει τους εντός έδρας αγώνες της στο Δημοτικό Στάδιο Κορίνθου χωρητικότητας 8.000 θέσεων (ή εναλλακτικά στο Γήπεδο Συνοικισμού).

Πανιώνιος Κορίνθου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έμβλημα του Α.Π.Ο. "Πανιώνιος" Κορίνθου
Το έμβλημα του Α.Π.Ο. "Πανιώνιος" Κορίνθου

Ιδρύθηκε το 2006 και διατηρεί τμήματα καλαθοσφαίρισης παίδων-εφήβων-ανδρών. Στις 8 Νοεμβρίου 2006 αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης ως μέλος της οικογένειας των σωματείων μπάσκετ. Έκτοτε συμμετέχει στα πρωταθλήματα της Ένωσης Σωματείων Καλαθοσφαίρισης Αργολιδοκορινθίας και Κυνουρίας. Έχει ως έδρα το κλειστό γυμναστήριο Κορίνθου. Προπονητές του ΑΠΟ "Πανιώνιος" έχουν διατελέσει καταξιωμένα ονόματα στο χώρο του μπάσκετ, όπως οι Γιάννης Χρυσανθόπουλος και Δημήτρης Μανωλιτσάκης. Σημερινός προπονητής είναι ο Γιώργος Λαζάρου, ο οποίος έχει αγωνισθεί στην Α1 Εθνική κατηγορία ως παίκτης του Ιωνικού Νικαίας.

  • Αγωνιστική πορεία
    • 2006-07: Πρωταθλητής Β' κατηγορίας ΕΣΚΑΚ. Άνοδος στην Α2΄.
    • 2009-10: Πρωταθλητής Α2΄ κατηγορίας ΕΣΚΑΚ. Άνοδος στην Α1΄.
    • 2010-11: Α1΄ κατηγορία ΕΣΚΑΚ.
Η σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον Ισθμό της Κορίνθου

Στην Κόρινθο υπάρχει πυκνό εθνικό οδικό δίκτυο, καθώς είναι η κύρια πύλη εισόδου προς την Πελοπόννησο, τη νοτιότερη περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο αυτοκινητόδρομος Μορέας (Α7) συνδέει την πόλη με την Τρίπολη και την Καλαμάτα. Αυτός αποτελεί διακλάδωση της Ολυμπίας Οδού (Α8) που διέρχεται σε μικρή απόσταση από την πόλη και συνδέει την Αθήνα με την Πάτρα μέσω της Κορίνθου.

Η πρόσβαση στις παραπάνω πόλεις γίνεται μέσω και των αντίστοιχων αυτοκινητοδρόμων (Α7 προς Τρίπολη και Καλαμάτα και Α8 προς Αθήνα και Πάτρα) συν την εθνική οδό 10 που ενώνει τον Ισθμό με την Επίδαυρο.

Το ΚΤΕΛ Κορινθίας παρέχει υπεραστικές υπηρεσίες λεωφορείων προς τη χερσόνησο και την Αθήνα μέσω του σταθμού Ισθμού νοτιοανατολικά του κέντρου της πόλης.[9] Υπάρχουν και αστικά δρομολόγια που καλύπτουν τις περιοχές της πόλης.

1) ΚΟΡΙΝΘΟΣ (ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ) - ΑΚΡΟΚΟΡΙΝΘΟΣ: πρώτο 6:20 - τελευταίο 21:05 / ανά 40' λεπτά

2) ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ - ΚΑΝΤΑΡΕ: πρώτο 06:00 - τελευταίο 21:00

3) ΚΑΛΛΙΘΕΑ - ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ: πρώτο 06:30 - τελευταίο 21:30 / ανά 30΄ λεπτά

4) ΚΟΡΙΝΘΟΣ (ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ) - ΑΛΜΥΡΗ: πρώτο 06:50 - τελευταίο 20:05 / ανά 60' (από 9:05 και μετά κάθε και 5΄ ανά 60΄)

5) ΚΟΡΙΝΘΟΣ (ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ) - ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ: πρώτο 06:30 - τελευταίο 21:30 / ανά 30' (εκτός του 1ου δρομολόγιου όλα τα υπόλοιπα περνούν κάθε παρά 25' και 5'από τη στάση Κόρινθος και κάθε παρά 10΄ και 20΄ από τον προαστιακό)

6) ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ (ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ) - ΚΟΡΙΝΘΟΣ (ΠΕΡΙΒΟΛΆΚΙΑ): πρώτο 06:40 - τελευταίο 20:40 / ανά 60' κάθε παρά 20΄ (κατά τη σχολική περίοδο τα δρομολόγια 1:40 και 20:40 γίνονται 1:55 και 20:55 αντίστοιχα)

Όλες οι γραμμές περνούν από τη κεντρική στάση Κορίνθου στα Περιβολάκια. Η γραμμή 4 Κόρινθος- Αλμυρή ακολουθεί την διαδρομή (ΚΟΡΙΝΘΟΣ- ΕΞΑΜΙΛΙΑ- ΞΥΛΟΚΕΡΙΖΑ-ΚΕΧΡΙΕΣ*-ΛΟΥΤΡΑ-ΑΛΜΥΡΗ) *ΜΕΣΑ ΑΠO ΤΙΣ ΚΕΧΡΙΕΣ ΠΕΡΝA ΑΝΑ 2 ΩΡΕΣ.

Σιδηροδρομικές μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόρινθος απέκτησε πρώτη φορά σιδηροδρομικό σταθμό το 1884 επί των σιδηροδρομικών γραμμών Πειραιά - Πάτρας και Κορίνθου - Καλαμάτας των ΣΠΑΠ. Ο Σταθμός αυτός δε λειτουργεί πια. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2005, άνοιξε ένας νεότερος σιδηροδρομικός σταθμός που εξυπηρετείται από τον Προαστιακό σιδηρόδρομο της Αθήνας ο οποίος συνδέει την πόλη με την Αθήνα, το αεροδρόμιο της Αθήνας και τον Πειραιά. Στις 9 Ιουλίου 2007, ο Προαστιακός ξεκίνησε να ενώνει την Κόρινθο με το Κιάτο και ο παλαιότερος σταθμός έκλεισε. Στις 22 Ιουνίου 2020 η σιδηροδρομική σύνδεση της Κορίνθου επεκτάθηκε δυτικά μέχρι το Αίγιο.[10][11]

Το δρομολόγιο Αθήνα-Κόρινθος εκτιμάται σε περίπου 55 λεπτά. Ο σταθμός απέχει πέντε λεπτά οδικώς από το κέντρο της πόλης και η στάθμευση είναι διαθέσιμη δωρεάν.

Ναυτιλιακές μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι της Κορίνθου, που βρίσκεται βόρεια του κέντρου της πόλης και κοντά στη βορειοδυτική είσοδο της διώρυγας της Κορίνθου, εξυπηρετεί τις τοπικές ανάγκες της βιομηχανίας και της γεωργίας. Χρησιμοποιείται κυρίως από φορτηγά.

Πρόκειται για ένα τεχνητό λιμάνι (με βάθος περίπου 9 μέτρα (30 πόδια), προστατευόμενο από ένα μώλο σκυροδέματος (μήκους περίπου 930 μέτρων, πλάτους 100 μέτρα, επιφάνειας 93.000 m2). Μια νέα προβλήτα ολοκληρώθηκε στα τέλη του 1980 διπλασίασε τη χωρητικότητα του λιμανιού. Η ενισχυμένη μολ προστατεύει αγκυροβολημένα σκάφη από τους ισχυρούς βόρειους ανέμους.

Η κίνηση στο λιμάνι αυξήθηκε ραγδαία από το 1893, με την ολοκλήρωση της διώρυγας της Κορίνθου, που ενώνει τον Κορινθιακό με το Σαρωνικό Κόλπο.

Στο λιμάνι λειτουργεί τελωνείο και φυλάκιο της Ακτοφυλακής. Η κυκλοφορία στο λιμάνι είναι περιορισμένη και επικεντρώνεται στην εξαγωγή τοπικών προϊόντων (φρούτα, λοιπά γεωργικά και άλλα προϊόντα) και σε εισαγωγές. Το λιμάνι λειτουργεί ως μονάδα έκτακτης ανάγκης για αρκετά είδη πλοίων όταν εξελίσσεται απεργία στον Πειραιά.

Παλαιότερα υπήρχε μια ατμοπλοϊκή σύνδεση της πόλης με την Κατάνια, και τη Γένουα στην Ιταλία.

Στην Κόρινθο εδρεύει η Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με δύο τμήματα. Το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων και το Τμήμα Κοινωνικής & Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Λειτουργούν επίσης συνολικά 39 δημόσιες και 11 ιδιωτικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης[4].

Ομάδα Αστρονομίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κορίνθου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ομάδα Αστρονομίας ιδρύθηκε από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορίνθου το Δεκέμβριο του 2013 στα πλαίσια του προγράμματος "Future Library" του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Σκοπό έχει την απλούστευση εννοιών και τη διάδοση της αστρονομίας, της αστροφυσικής και των επιστημών του διαστήματος. Για την επίτευξη των στόχων αυτών διοργανώνει σε συστηματική βάση ομιλίες, επιμορφωτικές παρουσιάσεις, ουράνιες παρατηρήσεις, προγράμματα για σχολικές ομάδες, καθώς και εκπαιδευτικές εκδρομές.

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κόρινθος έχει αδελφοποιηθεί με τις παρακάτω πόλεις:

Φωτογραφικό υλικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποσημειώσεις - Παραπομπές - Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. www.lhc-s.org/member_cities/index.php. Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2024.
  2. «ΦΕΚ B 1292/2010, Kallikratis reform municipalities». Government Gazette. 
  3. «Corinth | Greece | Britannica». 
  4. 4,0 4,1 Πηγή: "Ιστοσελίδα Δήμου Κορινθίων" Αρχειοθετήθηκε 2019-02-16 στο Wayback Machine.. Ανακτήθηκε στις 6/4/2011
  5. Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Επίτομο γεωγραφικό λεξικό της Ελλάδος. 2ος. Αθήνα: Εκδοτική Ερμής. σελ. 374. ISBN 960-320-133-2. 
  6. 6,0 6,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα census11.
  7. «Population & housing census 2001 (incl. area and average elevation)» (PDF). National Statistical Service of Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2015. 
  8. «"Ιστορικό και Περιεχόμενο του Εκκλησιαστικού Μουσείου"». Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. «Corinth – Map and travel Information». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2016. 
  10. «Γενικές πληροφορίες για τον Προαστιακό σιδηρόδρομο Αθηνών». 
  11. «Δρομολόγια Προαστιακού σιδηροδρόμου Αθηνών». 
  12. «Gemellaggio tra Siracusa e Corinto». Liberta Sicilia. 8 January 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 June 2008. https://web.archive.org/web/20080609035549/http://www.libertasicilia.com/press/more.php?id=2477_0_1_0_M. Ανακτήθηκε στις 19 March 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]