Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|2|04|2023}}
Στην περιοχή της Αβινιόν έχουν βρεθεί αρκετά αρχαία αντικείμενα που χρονολογούνται μέχρι και την Παλαιολιθική εποχή. Αρχικά η Αβινιόν ήταν Φωκαϊκό -Ιωνικό χωριό που κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. έγινε ρωμαϊκός οικισμός με το όνομα Αβένιο. Από το 300 μέχρι το 500 μ.Χ. η πόλη δέχτηκε πολλές επιδρομές από Φράγκους, Αλεμάνους, Γότθους και Βουργουνδούς. Το 734 κατακτήθηκε από τους Σαρακηνούς και στη συνέχεια την ελευθέρωσε ο Κάρολος Μαρτέλος το 737. Ενσωματώθηκε με το βασίλειο της Βουργουνδίας το 932 και το 1129 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη κοινότητα από τον κόμη Γουλιέλμο Β'. Αυτό κράτησε μόλις για έναν αιώνα καθώς το 1226, ύστερα από τρίμηνη πολιορκία, την κατέλαβε ο Λουδοβίκος Η' και αφαίρεσε τα όποια προνόμια είχε η πόλη.
Την περίοδο 1309-1376 η Αβινιόν βρισκόταν κάτω από την παπική εξουσία, μια περίοδος που η Δυτική Καθολική Εκκλησία αποκαλεί Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία ή Εξορία της Αβινιόν. Ονομάστηκε έτσι γιατί η εποχή αυτή ήταν πολύ επιζήμια για την Καθολική εκκλησία και αντιθέτως πολύ επικερδής για την πόλη, που διένυσε την χρυσή εποχή της. Από την εγκατάσταση του πρώτου πάπα ο πληθυσμός και η έκταση της πόλης αυξήθηκε σταδιακά. Πολλοί καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων ακολούθησαν τους πάπες και έτσι η πόλη απέκτησε έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, στοιχείο που βοήθησε στην διεύρυνση της πολιτικής της ακτινοβολίας και επιρροής στις γύρω περιοχές. Η ανάπτυξη της πόλης σταμάτησε όταν το 1348 μια επιδημία πανώλους μείωσε σημαντικά τον πληθυσμό, μείωση που συνεχίστηκε με μεγαλύτερο ρυθμό μετά την αποχώρηση του πάπα το 1377. Μετά από μια σύντομη περίοδο ακμής η πόλη πλέον άρχιζε να παρακμάζει.
Νέες επιδημίες πανώλους αποδεκάτισαν ξανά τους κατοίκους της Αβινιόν το 1580 και το 1721 συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην παρακμή της πόλης. Το 1791, ύστερα από απόφαση της Γαλλικής εθνοσυνέλευσης, που επικυρώθηκε από τον πάπα με την συμφωνία του Τολεντίνο, η Αβινιόν προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Τέλος, το 1942 η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε το 1944.