Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2021

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Eurovision 2021)
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2021
Open Up
Eurovision Song Contest 2021 (logo).svg
Ημερομηνίες
1ος Ημιτελικός18 Μαΐου 2021
2ος Ημιτελικός20 Μαΐου 2021
Τελικός22 Μαΐου 2021
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςRotterdam Ahoy
Ρότερνταμ, Ολλανδία
Παρουσιαστές
Σκηνοθέτης
  • Μάρνιξ Κάαρτ
  • Μαρκ Πος
  • Ντάνιελ Γιέλινεκ
Εκτελεστικός επόπτηςΜάρτιν Έστερνταλ
Εκτελεστικός παραγωγός
  • Σίτσε Μπάκερ
  • Αστρίντ Ντιτρενί[1]
Διοργανωτής
Έναρξη διαγωνισμού
  • Ημιτελικός 1: "Feel Something" σε ερμηνεία του Ντάνκαν Λόρενς
  • Ημιτελικός 2: "Forward Unlimited" σε ερμηνεία των Redo και Έφιε ντι Φίσερ
  • Τελικός: Παρέλαση των σημαιών παρουσιάζοντας τις 26 χώρες-φιναλίστ με συνοδεία του τραγουδιού "Venus" σε ρεμίξ του DJ Πιέτερ Γκάμπριελ
Ενδιάμεση πράξη
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών39
Πρώτη εμφάνισηΚανένας
Επιστρέφουν
Αποχωρούν
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα απονέμει δύο σετ των 12, 10, 8-1 βαθμών στα 10 αγαπημένα της τραγούδια: ένα από την κριτική επιτροπή κι ένα από το κοινό
Μηδέν βαθμοί Ηνωμένο Βασίλειο[α]
Νικητής
← 2020Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision2022 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2021 ήταν η 65η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη της χώρας στον διαγωνισμό 2019, με τον Ντάνκαν Λόρενς και το τραγούδι "Arcade".[2] Η Ολλανδία είχε προγραμματιστεί να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού 2020, προτού ακυρωθεί λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Αυτή ήταν η πέμπτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Ολλανδία μετά το 1958, 1970, 1976 και 1980.

Διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς Nederlandse Publieke Omroep (NPO), Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και AVROTROS, διεξήχθη στο Rotterdam Ahoy και αποτελείτο από δύο ημιτελικούς στις 18 και 20 Μαΐου και τον τελικό στις 22 Μαΐου 2021. Η EBU συζήτησε κάποιες εκδηλώσεις ανάμεσα στους διαγωνισμούς του 2020 και του 2021, και αρκετές συμμετέχουσες χώρες επέλεξαν τους ίδιους καλλιτέχνες που θα τις εκπροσωπούσαν το 2020. Τα τρία ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Σαντάλ Γιάνσεν, Εντσίλια Ρόμπλεϊ, Γιαν Σμιτ και Νίκι ντε Γιάγκερ.

Τριάντα εννέα χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Η Ουκρανία και η Βουλγαρία επέστρεψαν μετά την απουσία τους το 2019 ενώ το Μαυροβούνιο και η Ουγγαρία δεν επέστρεψαν μετά τη συμμετοχή τους το 2019. Η Αρμενία και η Λευκορωσία είχαν προγραμματίσει να συμμετάσχουν αλλά η Αρμενία αργότερα αποχώρησε λόγω των κοινωνικών και πολιτικών κρίσεων μετά τον πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ 2020 και η Λευκορωσία αποκλείστηκε καθώς το τραγούδι βρέθηκε ότι παραβίαζε τους κανονισμούς του διαγωνισμού.[3][4][5]

Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Ιταλία με το τραγούδι "Zitti e buoni", σε ερμηνεία των Måneskin και γραμμένο από τα μέλη του συγκροτήματος, τους Νταμιάνο Ντάβιντ, Βικτόρια Ντε Άντζελις, Τόμας Ράτζι και Ίθαν Τόρκιο. Αυτή ήταν η τρίτη νίκη της Ιταλίας στον διαγωνισμό μετά από το 1964 και το 1990, κάνοντάς την επίσης τη δεύτερη χώρα από τις "Μεγάλες Πέντε" που έχει κερδίσει τον διαγωνισμό μετά τη Γερμανία το 2010. Η νίκη των Måneskin επιπλέον, αποτελεί την πρώτη νίκη συγκροτήματος στον διαγωνισμό μετά από αυτή των Lordi στον διαγωνισμό του 2006 για τη Φινλανδία. Η Γαλλία, η Ελβετία, η Ισλανδία και η Ουκρανία ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα, με τη Γαλλία και την Ελβετία να πετυχαίνουν την καλύτερη επίδοση τους μετά από το 1991 και το 1993 αντίστοιχα. Για πρώτη φορά από το 1995, καμία από τις χώρες που τερμάτισαν στις τρεις πρώτες θέσεις, δεν ερμήνευε στα αγγλικά. Ακόμη, ήταν η πρώτη φορά ύστερα από την εισαγωγή του νέου συστήματος ψηφοφορίας το 2016, όπου τέσσερις χώρες έλαβαν μηδέν βαθμούς από την ψηφοφορία του κοινού. Οι χώρες αυτές ήταν η διοργανώτρια Ολλανδία, η Ισπανία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, με την τελευταία να αποτελεί την πρώτη χώρα που έλαβε μηδέν βαθμούς και από το κοινό και από τις επιτροπές. Αυτή ήταν παράλληλα η δεύτερη φορά όπου το Ηνωμένο Βασίλειο έλαβε συνολικά μηδέν βαθμούς στον διαγωνισμό, με την πρώτη να είναι το 2003. Για πρώτη φορά από την πρώτη της εμφάνιση το 2015, η Αυστραλία απέτυχε να προκριθεί στον τελικό και έτσι η Ουκρανία έγινε η μοναδική χώρα που δεν έχει αποτύχει να προκριθεί σε τελικό ύστερα από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004.[β]

Η EBU ανέφερε πως ο διαγωνισμός κατέγραψε κοινό των 183 εκατομμυρίων τηλεθεατών σε 36 ευρωπαϊκές αγορές, μία αύξηση ενός εκατομμυρίου τηλεθεατών από τον προηγούμενο διαγωνισμό και με μία αύξηση 7% μεταξύ των ηλικιών 15-24 ετών.[6][7]

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Rotterdam Ahoy, χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού.

Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Rotterdam Ahoy στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη της χώρας το 2019 με το τραγούδι "Arcade" και τον Ντάνκαν Λόρενς. Είναι η πέμπτη φορά που η Ολλανδία φιλοξενεί τον διαγωνισμό μετά το 1958, 1970, 1976 και 1980. Το Rotterdam Ahoy είχε προηγουμένως φιλοξενήσει τον Παιδικό Διαγωνισμό της Eurovision το 2007 και είχε καθοριστεί να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό 2020, πριν την ακύρωση του.

Επιλογή της διοργανώτριας πόλης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά παράδοση της Eurovision, η Ολλανδία έλαβε το δικαίωμα να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό μετά τη νίκη της στο διαγωνισμό του 2019.[8] Οι ολλανδικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς NPO, NOS και AVROTROS ξεκίνησαν τη διαδικασία υποβολής προσφορών τον ίδιο μήνα, στις 29 Μαΐου,[9] στην οποία πέντε πόλεις - Άρνεμ, Σέρτοχενμπος, Μάαστριχτ, Ρότερνταμ και Ουτρέχτη- υπέβαλαν τα βιβλία προσφοράς τους κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο Χίλβερσουμ στις 10 Ιουλίου 2019.[10] Στις 16 Ιουλίου, το Μάαστριχτ και το Ρότερνταμ προχώρησαν στη δεύτερη φάση,[11] και μετά την επίσκεψη του NPO στις δύο πόλεις,[12] στις 30 Αυγούστου 2019 το Ρότερνταμ ανακοινώθηκε ως διοργανώτρια πόλη του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020.[13]

Μετά την ακύρωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020, η EBU ξεκίνησε συζητήσεις με τους ολλανδικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς AVROTROS, NPO και NOS και με το Ρότερνταμ σχετικά με την πιθανότητα διοργάνωσης του διαγωνισμού 2021 στην πόλη.[14] Στις 23 Απριλίου 2020, το δημοτικό συμβούλιο του Ρότερνταμ ενέκρινε το επιπλέον ποσό μετά την ανακοίνωση στα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης ότι απαιτούνταν επιπλέον €6.7 εκατ. για τη διοργάνωση του διαγωνισμού στο Ρότερνταμ.[15][16] Η απόφαση ελήφθη σύντομα καθώς η EBU έπρεπε να ενημερωθεί μέχρι τα τέλη Απριλίου εάν το Ρότερνταμ ήταν πρόθυμο να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό. Εάν το Ρότερνταμ αρνούνταν να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, οι AVROTROS, NOS και NPO είχαν περιθώριο μέχρι τα μέσα Μαΐου 2020 για να βρουν εναλλακτική λύση.[17]

Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του Eurovision: Europe Shine a Light, στις 16 Μαΐου 2020, το Ρότερνταμ επιβεβαιώθηκε ως διοργανώτρια πόλη του διαγωνισμού του 2021.[18]

Άλλες εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "Τυρκουάζ Χαλί", όπου οι καλλιτέχνες και η αποστολή τους εμφανίζονται μπροστά σε φανς και δημοσιογράφους, πραγματοποιήθηκε στην Αποβάθρα Κρουαζιέρας του Ρότερνταμ, στις 16 Μαΐου 2021.[19][20]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision 2021 ήταν συμπαραγωγή μεταξύ τριών σχετικών ολλανδικών τηλεοπτικών οργανισμών - το AVROTROS, το Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και το Nederlandse Publieke Omroep (NPO) - εκ των οποίων ο καθένας ανέλαβε διαφορετικό ρόλο.[21] Ο Σίτσε Μπάκερ και η Αστρίντ Ντιτρενί λειτουργούν ως εκτελεστικοί παραγωγοί ενώ η Έμιλι Σίκινγκε και η Τζέσικα Σταμ είναι αναπληρωτές εκτελεστικοί παραγωγοί.[22]

Τον Ιανουάριο 2020, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση ανακοίνωσε ότι ο Μάρτιν Έστερνταλ θα είναι ο εκτελεστικός υπεύθυνος του διαγωνισμού μετά το 2020, διαδεχόμενος τον Γιον Όλα Σαντ.[23] Πριν από το διορισμό του, ο Έστερνταλ ήταν εκτελεστικός παραγωγός του Διαγωνισμού το 2013 και το 2016 και ήταν μέλος της ομάδας αναφοράς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision από το 2012 έως το 2018.[24]

Επιπτώσεις της πανδημίας του COVID-19[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 7 Μαΐου 2020, οι ολλανδικές αρχές ανέβαλαν όλες τις πολυπληθείς εκδηλώσεις μέχρι να γίνει διαθέσιμο το εμβόλιο για τον COVID-19.[25] Οι ολλανδικοί τηλεοπτικοί σταθμοί δήλωσαν ότι αξιολογούσαν την απόφαση και πώς θα επηρέαζε την εκδήλωση.[26]

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση κυκλοφόρησε μια σύνοψη σεναρίων έκτακτης ανάγκης για το διαγωνισμό, που περιλάμβανε:[27][28]

  • Η εκδήλωση να διεξαχθεί κανονικά όπως τα προηγούμενα χρόνια (σενάριο Α)
  • Η εκδήλωση να διεξαχθεί με την επιβολή μέτρων κοινωνικής απομάκρυνσης (σενάριο Β)
  • Παροχή της δυνατότητας στους καλλιτέχνες να ερμηνεύσουν το τραγούδι τους από τη χώρα καταγωγής τους εάν υπάρχει αδυναμία ταξιδιού στο Ρότερνταμ (σενάριο Γ)
  • Ένας πλήρως απομακρυσμένος διαγωνισμός με παρουσίαση από το Ρότερνταμ (σενάριο Δ), με όλους τους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν το τραγούδι από τη χώρα τους και χωρίς δημόσιες εκδηλώσεις ή κοινό στο Ρότερνταμ. Αυτό το σενάριο δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια του Παιδικού Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020.

Τον Φεβρουάριο 2021, η EBU και οι ολλανδικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς ανέφεραν ότι απέκλεισαν το ενδεχόμενο πραγματοποίησης του διαγωνισμού όπως τα προηγούμενα χρόνια (σενάριο Α).[29] Το σενάριο Γ υπέστη επίσης μεταβολές - όλα τα τραγούδια θα ερμηνεύονταν εξ αποστάσεως όπως στο σενάριο Δ. Ένα πρωτόκολλο υγείας και ασφάλειας δημοσιεύθηκε στις 2 Μαρτίου 2021, με την EBU να επιβεβαιώνει ότι ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί σύμφωνα με το σενάριο Β ενώ επανέλαβε ότι δεν αποκλείονταν περαιτέρω περιορισμοί σε περίπτωση που οι περιστάσεις αλλάξουν μέχρι τη διεξαγωγή του.[30] Στις 30 Απριλίου 2021, η EBU επιβεβαίωσε το σενάριο B για τον διαγωνισμό.

Σενάρια διοργάνωσης (από 3 Φεβρουαρίου 2021)[31]
Πτυχή διαγωνισμού Σενάριο A
(Κανονικά)
Σενάριο B
(1.5 μέτρο απόσταση) †
Σενάριο C
(Ταξιδιωτικοί περιορισμοί)
Σενάριο D
(Καθολική καραντίνα)
Σόου από το Ahoy Ναι Ναι Ναι Ναι
Συμμετέχοντες στο Ρότερνταμ Όλοι Όλοι/οι περισσότεροι Κανένας Κανένας
Κοινό στο στάδιο 100% 0-80% 0-80% Κανένας
Άλλες εκδηλώσεις στο Ρότερνταμ Ναι Προσαρμοσμένα Μειωμένα Κανένα
Κέντρο Τύπου 1,500 στο κέντρο 500 στο κέντρο
1,000 εικονικά
1,500 εικονικά 1,500 εικονικά

Την 1η Απριλίου 2021 ανακοινώθηκε ότι θα επιτρεπόταν ένα κοινό 3.500 ατόμων σε καθένα από τα εννέα σόου, συμπεριλαμβανομένων των τριών ζωντανών εκπομπών και των έξι προβών ; το υπουργικό συμβούλιο της Ολλανδίας έδωσε την έγκρισή τους στις 29 Απριλίου. Όλα τα μέλη του κοινού πρέπει να έχουν βγει αρνητικά στο τεστ για τον COVID-19.[32][33][34]

Λόγω των μέτρων ασφαλείας για την πανδημία, το "Τυρκουάζ Χαλί" ήταν το μοναδικό γεγονός με κόσμο για το 2021. Επιπλέον εκδηλώσεις ήταν : η τελετή έναρξης, που δεν πραγματοποιήθηκε ; το Eurovision Village που διεξήχθη διαδικτυακά από τις 15 έως τις 23 Μαΐου ; EuroClub και το EuroCafé ακυρώθηκαν για αυτήν τη χρονιά.[35][36][37]

Μορφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οπτικός σχεδιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, μαζί με πιθανά σενάρια, η EBU επιβεβαίωσε ότι ο προγραμματισμένος οπτικός σχεδιασμός και σλόγκαν για το 2020, το "Open Up", θα χρησιμοποιούνταν και για τον διαγωνισμό του 2021.[27] Το ανανεωμένο επίσημο λογότυπο και το σήμα (branding) παρουσιάστηκαν στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Σχεδιασμένο από την CLEVER°FRANKE, είναι μια "αφηρημένη παρουσίαση εμπνευσμένη από τον παγκόσμιο χάρτη και συνδέει οπτικά τη θέση των πρωτευουσών των [τότε] 41 συμμετεχουσών χωρών με το Ρότερνταμ ως την καρδιά της Ευρώπης που χτυπά".[38][39] Η ανανεωμένη οπτική ταυτότητα, σχεδιασμένη από τους MediaMonks και NEP, χτίστηκε γύρω από μοτίβα και "κομμάτια" που συμβολίζουν τις Κάτω Χώρες.

Παρουσιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαντάλ Γιάνσεν, ο Γιαν Σμιτ και η Εντσίλια Ρόμπλεϊ, οι τρεις από τους τέσσερις παρουσιαστές του διαγωνισμού του 2021.

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, μαζί με πιθανά σενάρια, η EBU επιβεβαίωσε ότι οι προγραμματισμένοι παρουσιαστές του 2020 θα ήταν οι παρουσιαστές και στον διαγωνισμό 2021: η ηθοποιός και τηλεπαρουσιάστρια Σαντάλ Γιάνσεν, ο τραγουδιστής και σχολιαστής του διαγωνισμού Γιαν Σμιτ, η τραγουδίστρια Εντσίλια Ρόμπλεϊ, που εκπροσώπησε την Ολλανδία στους διαγωνισμούς 1998 και 2007, η βλόγκερ ομορφιάς Νίκι ντε Γιάγκερ (NikkieTutorials).[27][40]

Επιπλέον, η ντε Γιάγκερ και η Κρίστα Ζίγκφριντς (εκπρόσωπος της Φινλανδίας στο διαγωνισμό του 2013) είναι οι παρουσιάστριες του διαδικτυακού περιεχομένου του διαγωνισμού.[41][42] Η Ζίγκφριντς φιλοξενεί το Krista Calling, μια εβδομαδιαία σειρά στο YouTube με κάλυψη από τα παρασκήνια του διαγωνισμού, και η ντε Γιάγκερ φιλοξενεί το LookLab with NikkieTutorials, μια διαδικτυακή εκπομπή συνεντεύξεων στο οποίο συμμετέχουν 38 συμμετέχοντες, με τη Βασίλισσα Μάξιμα να εμφανίζεται ως ειδική προσκεκλημμένη.[γ][44][45] Οι Κόος βαν Πλατέρινγκεν, Χίλα Νουρζάι και Σάμια Χαφσάουι φιλοξενήσουν τις συνεντεύξεις τύπου του διαγωνισμού[46] ενώ ο Van Plateringen και η Fenna Ramos ήταν οι οικοδεσπότες στο Τυρκουάζ Χαλί.

Σχεδιασμός σκηνής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κύρια σκηνή και το green room μέσα στο στάδιο.

Με την ανακοίνωση των ημερομηνιών διεξαγωγής του διαγωνισμού, ο Σίτσε Μπάκερ, εκτελεστικός παραγωγός του διαγωνισμού, ανακοίνωσε ότι η σκηνή που αναμενόταν να χρησιμοποιηθεί το 2020, θα χρησιμοποιηθεί το 2021.[47][48] Ο σχεδιασμός είναι επηρεασμένος από το σλόγκαν του διαγωνισμού "Open Up" και το τυπικό ολλανδικό επίπεδο τοπίο. Η σκηνή σχεδιάστηκε από τον Γερμανό Φλόριαν Βίντερ, ο οποίος σχεδίασε επίσης της σκηνές των διαγωνισμών 2011-12, 2015 και 2017-19. Τα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνουν μια περιστρεφόμενη κύρια οθόνη LED που έχει πλάτος 52 μέτρα (171 πόδια) και ύψος 12 μέτρα (39 πόδια) και μια ανασυρόμενη ημιδιάφανη οθόνη LED που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φόντο για τη δευτερεύουσα σκηνή. Ο σχεδιασμός της σκηνής συμπληρώνεται από εφέ επαυξημένης πραγματικότητας. Σε αντίθεση με τον διαγωνισμό του 2019, το γκριν ρουμ βρίσκεται εντός του χώρου της κύριας εκδήλωσης και καταλαμβάνει όλο τον χώρο που προοριζόταν για το μόνιμο κοινό ώστε να διευκολυνθεί η κοινωνική αποστασιοποίηση.[49][50]

Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Ιουνίου 2020, η EBU ανακοίνωσε ότι τα ηχογραφημένα φωνητικά θα επιτρέπονται για ένα έτος. Η χρήση ηχογραφημένων υποστηρικτικών φωνητικών θα είναι εντελώς προαιρετική. Κάθε αποστολή μπορεί να επιλέξει να χρησιμοποιήσει τραγουδιστές φωνητικών, είτε εντός είτε εκτός σκηνής. Επιτρέπεται επίσης ένας συνδυασμός ζωντανών και ηχογραφημένων φωνητικών. Όλα τα κύρια φωνητικά που εκτελούν τη μελωδία του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης χρήσης του λεγόμενου λιντ νταμπ, θα εξακολουθούν να είναι ζωντανά στη σκηνή ή εκτός σκηνής.[51][52]

Στις 18 Νοεμβρίου 2020, η EBU αποκάλυψε ότι, ως μέτρο για τη διασφάλιση ότι όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας θα δημιουργήσει μια ηχογραφημένη "ζωντανή κασέτα" πριν από το διαγωνισμό, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν ένας συμμετέχων δεν μπορεί να ταξιδέψει στο Ρότερνταμ ή υποστεί καραντίνα κατά την άφιξη. Οι ηχογραφήσεις θα πραγματοποιηθούν σε σκηνικό στούντιο, σε πραγματικό χρόνο (όπως θα ήταν στο διαγωνισμό) χωρίς καμία τροποποίηση στα φωνητικά ή οποιοδήποτε μέρος της ίδιας της παράστασης μετά την ηχογράφηση. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα σύνολο οδηγιών παραγωγής για να διασφαλιστεί η δικαιοσύνη και η ακεραιότητα των ηχογραφήσεων.[53] Οι παρακάτω χώρες έχουν επιβεβαιώσει την τοποθεσία των γυρισμάτων για τα αντίστοιχα live-on-tape τους:[54]

Οι υπόλοιποι όροι για τους συμμετέχοντες παραμένουν οι ίδιοι. Περιλαμβάνει τη μέγιστη διάρκεια ενός τραγουδιού στα τρία λεπτά, ότι μπορούν να υπάρξουν μέχρι έξι άτομα στη σκηνή και ότι οι συνθέσεις (στίχοι και μουσική) να μην κυκλοφόρησαν εμπορικά πριν την 1η Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους. Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού 2020, η EBU πρότεινε την περίπτωση να επιτραπούν στα τραγούδια που είχαν επιλεγεί για τον διαγωνισμό 2020 να διαγωνιστούν το 2021[87] ; αυτό έπρεπε να συζητηθεί με την ομάδα αναφοράς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision και τους εθνικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς.[88] Η Βικτόρια, η διαγωνιζόμενη για τη Βουλγαρία το 2020, εξέφρασε δημόσια την υποστήριξή της σε μια τέτοια κίνηση. Ωστόσο, στις 20 Μαρτίου 2020, η ομάδα αναφοράς αποφάσισε ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, τα τραγούδια του 2020 δεν μπορούσαν να διαγωνιστούν το 2021.

Κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Νοεμβρίου 2020, η EBU επιβεβαίωσε ότι δεν θα πραγματοποιούνταν η κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς για τον διαγωνισμό 2021. Αντίθετα, οι ημιτελικοί θα χρησιμοποιούσαν την κατανομή των χωρών όπως αυτές καθορίστηκαν από την κλήρωση που πραγματοποιήθηκε για τον διαγωνισμό του 2020, στις 28 Ιανουαρίου 2020 στο Δημαρχείο του Ρότερνταμ, και την οποία παρουσίασαν οι Σαντάλ Γιάνσεν, Γιαν Σμιτ και Εντσίλια Ρόμπλεϊ. Η κλήρωση αυτή καθόρισε επίσης σε ποιον ημιτελικό θα συμμετείχε και θα ψήφισε καθεμιά από τις έξι αυτόματα προκρινόμενες χώρες - οι Big Five και η Ολλανδία. Η EBU αποφάσισε επίσης να διατηρήσει την 23η σειρά εμφάνισης της Ολλανδίας στον μεγάλο τελικό που είχε αποφασιστεί από τον διαγωνισμό του 2020.[89]

Τα δοχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την κλήρωση κατανομής είχαν ως εξής:

Δοχείο 1 Δοχείο 2 Δοχείο 3 Δοχείο 4 Δοχείο 5

Ταχυδρομικές κάρτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα των καρτ-ποστάλ του 2021 αποκαλύφθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2020.[94] Οι "καρτ-ποστάλ" είναι μικρά εισαγωγικά βίντεο που παρουσιάζονται στην τηλεόραση τη στιγμή που η σκηνή προετοιμάζεται για τον επόμενο συμμετέχοντα να ερμηνεύσει τη συμμετοχή του και έχουν διάρκεια 40 δευτερόλεπτα.[95] Οι καρτ-ποστάλ του 2021, που μαγνητοσκοπήθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου 2021 και σκηνοθετήθηκαν από τον Μαρτίιν Νιέμαν και τον Λόρενς Ντρένθε, ενώ ο Κέβιν Σοάρες ήταν ο εκτελεστικός παραγωγός, βασίζονται στο θέμα "Open Up" του διαγωνισμού, αλλά σε απόκλιση από την αρχική ιδέα που δημιουργήθηκε για τις καρτ-ποστάλ του διαγωνισμού του 2020 λόγω ανησυχιών σχετικά με τον ταξιδιωτικό περιορισμό, οι καρτ-ποστάλ περιλάμβαναν τώρα τους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται μέσω λήψης βίντεο στη χώρα καταγωγής τους, στο πλαίσιο ενός λεγόμενου "μικροσκοπικού σπιτιού" που έχει δημιουργηθεί σε διάφορες τοποθεσίες γύρω από την Ολλανδία, διακοσμημένα με αντικείμενα προσωπικά για τον καλλιτέχνη (ες). Στο τέλος κάθε καρτ-ποστάλ, μια χρωματική "ράβδωση" για κάθε χώρα χτυπά το σπίτι και διαθλάται, μιμείται το πρίσμα και μεταβαίνει στη σκηνή, όπου το ανώτατο μέρος της, φωτίζεται με τα χρώματα της χώρας, χρησιμοποιώντας επαυξημένη πραγματικότητα. Η παραγωγή των καρτ-ποστάλ έγινε από το πρακτορείο IDTV με έδρα το Άμστερνταμ, με επιπλέον μετα-παραγωγή και εργασία VFX από το πρακτορείο STORM με έδρα την Αμβέρσα.[96][97][98] Οι ακόλουθες τοποθεσίες χρησιμοποιήθηκαν για κάθε συμμετέχουσα χώρα:[99][100]

Παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 4 Μαΐου 2021, η EBU έδωσε πληροφορίες σχετικά με τις παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού.[101]

Ο πρώτος ημιτελικός άνοιξε με τον Ντάνκαν Λόρενς να ερμηνεύει το "Feel Something",[102] και εμφάνισε, επίσης, την τραγουδίστρια Νταβίνα Μικέλε και την ηθοποιό Θέκλα Ρόιτεν σε μια διαλειμματική πράξη με τίτλο "The Power of Water", με επίκεντρο την ιστορία της Ολλανδίας για τη διαχείριση του νερού.[103][104]

Ο δεύτερος ημιτελικός άνοιξε από τον breakdancer Ρεντουάν Αϊτ Τσιτ (Redo) και την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό Έφιε ντι Φίσερ,[105][106][107] ενώ στην ενδιάμεση παράσταση θα είναι ο χορευτής μπαλέτου Αχμάντ Γιούντε και ο BMX-er Ντεζ Μάαρσεν.[108] Οι δύο πράξεις ονομάστηκαν "Forward Unlimited" και "Close Encounter of a Special Kind", αντίστοιχα.

Ο μεγάλος τελικός άνοιξε με μια παρέλαση των σημαιών, παρουσιάζοντας όλους τους 26 φιναλίστ, συνοδευόμενη από ένα ρεμίξ του "Venus", το οποίο παρήγαγε και ερμήνευσε ο 16χρονος DJ Πιέτερ Γκάμπριελ, με τους παρουσιαστές Σαντάλ Γιάνσεν, Γιαν Σμιτ και Εντσίλια Ρόμπλεϊ να τραγουδούν κάποια κομμάτια του τραγουδιού.[109][110] Η διαλειμματική ενδιάμεση πράξη περιλάμβανε ένα ποτ-πουρί των "Hero", "Ten Feet Tall" και "Titanium" σε ερμηνεία των DJ Afrojack, οι τραγουδιστές Γκλένις Γκρέις (η οποία εκπροσώπησε την Ολλανδία στο διαγωνισμό του 2005) και Wulf μαζί με συμφωνική ορχήστρα που αποτελούταν από νέους μουσικούς από όλη την Ολλανδία, ειδικά διαμορφωμένο για αυτήν την περίσταση.[111][112] Επίσης, η διαλειμματική πράξη περιλάμβανε το "Rock the Roof", όπου έξι πρώην νικητές της Eurovision — η Λένι Κουρ (1969), οι Teach-In με την Γκέτι Κάσπερς (1975), η Σάντρα Κιμ (1986), η Έλενα Παπαρίζου (2005), οι Lordi (2006) και ο Μονς Σέλμερλεβ (2015) — ερμήνευσαν τα νικητήρια τραγούδια τους – "De troubadour", "Ding-a-dong", "J'aime la vie", "My Number One", "Hard Rock Hallelujah" and "Heroes" respectively – πάνω από οροφές ορισμένων τοποθεσιών στο Ρότερνταμ.[113] Έπειτα, ο Ντάνκαν Λόρενς ερμήνευσε το νικητήριο τραγούδι του, το "Arcade", μαζί με ένα νέο single του, το "Stars".[ζ][115][110] Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δευτερολέπτων της ψηφοφορίας, ένα χορευτικό σκετς ερμηνεύτηκε, με την ονομασία "The Human Countdown".

Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  Χώρες που θα συμμετέχουν στον πρώτο ημιτελικό
  Χώρες που έχουν προκριθεί στον τελικό και θα ψηφίσουν στον πρώτο ημιτελικό
  Χώρες που θα συμμετέχουν στον δεύτερο ημιτελικό
  Χώρες που έχουν προκριθεί στον τελικό και θα ψηφίσουν στον δεύτερο ημιτελικό

Η EBU ανακοίνωσε αρχικά στις 26 Οκτωβρίου 2020 πως 41 χώρες θα συμμετείχαν στον διαγωνισμό, αποτελώντας έτσι τον ίδιο ακριβώς αριθμό χωρών που προοριζόταν να συμμετάσχει στον ακυρωμένο διαγωνισμό του 2020. Η Βουλγαρία και η Ουκρανία επιστρέφουν ύστερα από δύο χρόνια απουσίας ενώ, η Ουγγαρία και το Μαυροβούνιο αποχώρησαν έχοντας συμμετάσχει στον τελευταίο διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2019. [3]

Τον Μάρτιο του 2021, η Αρμενία και η Λευκορωσία αποχώρησαν επίσης από τον διαγωνισμό. Η Αρμενία αποχώρησε λόγω της κοινωνικοπολιτικής κρίσης στη χώρα μετά τη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 ενώ, η Λευκορωσία αποκλείστηκε αφού τα 2 νέα τραγούδια των Galasy ZMesta απορρίφθηκαν από την EBU λόγω παραβίασης των κανόνων του διαγωνισμού, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των συμμετοχών σε 39.[4][5]

Καλλιτέχνες που επιστρέφουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού 2020, οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί των ακόλουθων χωρών 24 χωρών επέλεξαν μέσω εσωτερικής επιλογής τους ίδιους καλλιτέχνες: Άγιος Μαρίνος, Αζερμπαϊτζάν, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Ισραήλ, Λετονία, Μάλτα, Μολδαβία, Ολλανδία, Ουκρανία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τσεχία.[116] Ενώ, οι The Roop και ο Ούκου Σουβίστε που είχαν επιλεχθεί να εκπροσωπήσουν τη Λιθουανία και την Εσθονία αντίστοιχα στον διαγωνισμό του 2020, επανεπιλέχθηκαν για το 2021 έχοντας κερδίσει ωστόσο τους διαγωνισμούς προεπιλογής στις χώρες τους.[117]

Από τις επιστροφές των καλλιτεχνών, ο διαγωνισμός πρόκειται να περιλαμβάνει τρεις καλλιτέχνες οι οποίοι προηγουμένως συμμετείχαν στον διαγωνισμό ως κύριοι εκπρόσωποι των χωρών τους και πέντε καλλιτέχνες που είχαν λάβει μέρος είτε στα φωνητικά σε προηγούμενους διαγωνισμούς ή στον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision.

Καλλιτέχνης Χώρα Προηγούμενα χρόνια
Νατάλια Γκορντιένκο Μολδαβία 2006 (μαζί με τον Arsenium)[118]
Σένχιτ Άγιος Μαρίνος 2011[119]
Σάνια Βούτσιτς (μέλος των Hurricane) Σερβία 2016
Κσένιγια Κνέζεβιτς (μέλος των Hurricane) 2015 (στα φωνητικά για τον Knez, εκπροσωπώντας το Μαυροβούνιο)[120]
Destiny Μάλτα Junior Eurovision 2015
2019 (στα φωνητικά για τη Μισέλα Πέις)[121]
Στεφανία Λυμπερακάκη Ελλάδα Junior Eurovision 2016 (εκπροσωπώντας την Ολλανδία ως μέλος των Kisses)[122]
Βίνσεντ Μπουένο Αυστρία 2017 (στα φωνητικά για τον Νέιθαν Τρεντ)[123]
Vasil Βόρεια Μακεδονία 2019 (στα φωνητικά για την Ταμάρα Τοντέβσκα)[124]

1ος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος ημιτελικός πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Δεκαέξι χώρες συμμετείχαν στον πρώτο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν τόσο οι διαγωνιζόμενες χώρες όσο και η Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία.[89] Η Λευκορωσία αρχικά κληρώθηκε να συμμετάσχει στο πρώτο μισό του ημιτελικού, αλλά αποκλείστηκε αφού τα δύο νέα τραγούδια απορρίφθηκαν από την EBU λόγω παραβίασης των κανόνων του διαγωνισμού.[5]

Υπόμνημα:   †  Χώρες που προκρίθηκαν στον τελικό

Σειρά[125] Χώρα[3] Ερμηνευτής[126] Τραγούδι[126] Γλώσσα Θέση Βαθμοί
01 Λιθουανία The Roop "Discoteque" Αγγλικά 4 203
02 Σλοβενία Άνα Σόκλιτς "Amen" Αγγλικά 13 44
03 Ρωσία Μανίζα "Russian Woman" Ρωσικά, Αγγλικά 3 226
04 Σουηδία Tusse "Voices" Αγγλικά 7 142
05 Αυστραλία[η] Montaigne "Technicolour" Αγγλικά 14 28
06 Βόρεια Μακεδονία Vasil "Here I Stand" Αγγλικά 15 26
07 Ιρλανδία Λέσλι Ρόι "Maps" Αγγλικά 16 20
08 Κύπρος Έλενα Τσαγκρινού "El Diablo" Αγγλικά[θ] 6 170
09 Νορβηγία Tix "Fallen Angel" Αγγλικά 10 115
10 Κροατία Αλμπίνα Γκρτσιτς "Tick-Tock" Αγγλικά, Κροατικά 11 110
11 Βέλγιο Hooverphonic "The Wrong Place" Αγγλικά 9 117
12 Ισραήλ Έντεν Αλέν "Set Me Free" Αγγλικά[ι] 5 192
13 Ρουμανία Roxen "Amnesia" Αγγλικά 12 85
14 Αζερμπαϊτζάν Efendi "Mata Hari" Αγγλικά[κ] 8 138
15 Ουκρανία Go_A "Shum" (Шум) Ουκρανικά 2 267
16 Μάλτα Destiny "Je me casse" Αγγλικά[λ] 1 325

2ος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δεύτερος ημιτελικός πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Δεκαεπτά χώρες συμμετείχαν στον δεύτερο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν τόσο οι διαγωνιζόμενες χώρες όσο και η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ισπανία.[89] Η Αρμενία αρχικά κληρώθηκε να συμμετάσχει στο δεύτερο μισό του ημιτελικού, αλλά αποχώρησε λόγω των επακόλουθων της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 και των διαδηλώσεων στην Αρμενία το 2020 και το 2021.[4]

Υπόμνημα:   †  Χώρες που προκρίθηκαν στον τελικό

Σειρά[125] Χώρα[3] Ερμηνευτής[126] Τραγούδι[126] Γλώσσα Θέση Βαθμοί
01 Άγιος Μαρίνος Σένχιτ[μ] "Adrenalina" Αγγλικά[ν] 9 118
02 Εσθονία Ούκου Σουβίστε "The Lucky One" Αγγλικά 13 58
03 Τσεχία Benny Cristo "Omaga" Αγγλικά[ξ] 15 23
04 Ελλάδα Stefania "Last Dance" Αγγλικά 6 184
05 Αυστρία Βίνσεντ Μπουένο "Amen" Αγγλικά 12 66
06 Πολωνία Ράφαου Μπζοζόφσκι "The Ride" Αγγλικά 14 35
07 Μολδαβία Νατάλια Γκορντιένκο "Sugar" Αγγλικά 7 179
08 Ισλανδία[ο] Daði og Gagnamagnið "10 Years" Αγγλικά 2 288
09 Σερβία Hurricane "Loco Loco" Σερβικά[π] 8 124
10 Γεωργία Τόρνικε Κιπιάνι "You" Αγγλικά 16 16
11 Αλβανία Άντζελα Περιστέρη "Karma" Αλβανικά 10 112
12 Πορτογαλία The Black Mamba "Love Is on My Side" Αγγλικά 4 239
13 Βουλγαρία Victoria "Growing Up Is Getting Old" Αγγλικά 3 250
14 Φινλανδία Blind Channel "Dark Side" Αγγλικά 5 234
15 Λετονία Σαμάντα Τίνα "The Moon Is Rising" Αγγλικά 17 14
16 Ελβετία Gjon's Tears "Tout l'univers" Γαλλικά 1 291
17 Δανία Fyr & Flamme "Øve os på hinanden" Δανικά 11 89

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Είκοσι έξι χώρες συμμετείχαν συνολικά στον τελικό: η διοργανώτρια χώρα, οι Μεγάλες Πέντε και οι δέκα χώρες με την υψηλότερη βαθμολογία από κάθε ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν όλες οι τριάντα εννέα συμμετέχουσες χώρες.

Σειρά[130] Χώρα[3] Ερμηνευτής[131] Τραγούδι[131] Γλώσσα Θέση Βαθμοί
01 Κύπρος Έλενα Τσαγκρινού "El Diablo" Αγγλικά 16 94
02 Αλβανία Άντζελα Περιστέρη "Karma" Αλβανικά 21 57
03 Ισραήλ Έντεν Αλέν "Set Me Free" Αγγλικά 17 93
04 Βέλγιο Hooverphonic "The Wrong Place" Αγγλικά 19 74
05 Ρωσία Μανίζα "Russian Woman" Ρωσικά, Αγγλικά 9 204
06 Μάλτα Destiny "Je me casse" Αγγλικά 7 255
07 Πορτογαλία The Black Mamba "Love Is on My Side" Αγγλικά 12 153
08 Σερβία Hurricane "Loco Loco" Σερβικά[ρ] 15 102
09 Ηνωμένο Βασίλειο Τζέιμς Νιούμαν "Embers" Αγγλικά 26 0
10 Ελλάδα Stefania "Last Dance" Αγγλικά 10[σ] 170
11 Ελβετία Gjon's Tears "Tout l'univers" Γαλλικά 3 432
12 Ισλανδία[ο] Daði og Gagnamagnið "10 Years" Αγγλικά 4 378
13 Ισπανία Μπλας Καντό "Voy a quedarme" Ισπανικά 24 6
14 Μολδαβία Νατάλια Γκορντιένκο "Sugar" Αγγλικά 13 115
15 Γερμανία Γιέντρικ Ζίγκβαρτ "I Don't Feel Hate" Αγγλικά 25 3
16 Φινλανδία Blind Channel "Dark Side" Αγγλικά 6 301
17 Βουλγαρία Victoria "Growing Up Is Getting Old" Αγγλικά 11 170
18 Λιθουανία The Roop "Discoteque" Αγγλικά 8 220
19 Ουκρανία Go_A "Shum" (Шум) Ουκρανικά 5 364
20 Γαλλία Μπαρμπαρά Πραβί "Voilà" Γαλλικά 2 499
21 Αζερμπαϊτζάν Efendi "Mata Hari" Αγγλικά 20 65
22 Νορβηγία Tix "Fallen Angel" Αγγλικά 18 75
23 Ολλανδία Ζανγκού Μακρόι "Birth of a New Age" Αγγλικά, Σρανάν Τόνγκο 23 11
24 Ιταλία Måneskin "Zitti e buoni" Ιταλικά 1 524
25 Σουηδία Tusse "Voices" Αγγλικά 14 109
26 Άγιος Μαρίνος Σένχιτ[μ] "Adrenalina" Αγγλικά[τ] 22 50

Αναλυτικά αποτελέσματα βαθμολογίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα ψηφοφορίας (Κριτικές Επιτροπές)[132]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Televoting
Λιθουανία
Σλοβενία
Ρωσία
Σουηδία
Αυστραλία
Βόρεια Μακεδονία
Ιρλανδία
Κύπρος
Νορβηγία
Κροατία
Βέλγιο
Ισραήλ
Ρουμανία
Αζερμπαϊτζάν
Ουκρανία
Μάλτα
Γερμανία
Ιταλία
Ολλανδία
Διαγωνιζόμενοι
Λιθουανία 203 137 2 7 2 5 3 6 2 12 8 1 4 4 7 3
Σλοβενία 44 8 3 6 4 3 7 4 4 5
Ρωσία 225 108 10 6 7 7 8 8 3 8 12 6 5 12 1 7 5 12
Σουηδία 142 51 3 7 6 1 1 7 10 1 6 5 4 6 3 10 12 4 5
Αυστραλία 28 2 8 1 2 2 12 1
Βόρεια Μακεδονία 23 11 4 2 6
Ιρλανδία 20 4 1 3 2 1 3 3 2 1
Κύπρος 170 78 4 12 8 4 10 4 4 5 10 10 3 2 8 5 3
Νορβηγία 115 77 2 3 8 1 2 3 7 2 6 4
Κροατία 110 53 1 7 3 8 10 5 1 1 1 5 8 3 2 2
Βέλγιο 117 47 10 5 6 2 4 4 7 2 10 10 10
Ισραήλ 192 93 7 2 10 10 8 12 1 8 7 4 1 6 3 12 8
Ρουμανία 85 27 5 10 2 3 5 7 7 12 6 1
Αζερμπαϊτζάν 138 91 8 4 3 5 6 7 6 6 2
Ουκρανία 267 164 12 1 5 5 4 5 6 7 5 10 4 10 8 7 8 6
Μάλτα 325 151 6 6 12 12 12 10 12 12 12 12 8 8 12 10 5 10 8 7
Αποτελέσματα ψηφοφορίας (Televoting)[132]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Λιθουανία
Σλοβενία
Ρωσία
Σουηδία
Αυστραλία
Βόρεια Μακεδονία
Ιρλανδία
Κύπρος
Νορβηγία
Κροατία
Βέλγιο
Ισραήλ
Ρουμανία
Αζερμπαϊτζάν
Ουκρανία
Μάλτα
Γερμανία
Ιταλία
Ολλανδία
Διαγωνιζόμενοι
Λιθουανία 203 66 7 10 8 4 12 12 12 3 8 5 6 3 12 7 12 8 8
Σλοβενία 44 36 3 5
Ρωσία 225 117 8 7 3 7 8 1 7 4 10 2 12 5 8 6 2 6 7 5
Σουηδία 142 91 5 2 2 4 3 10 7 2 1 3 10 2
Αυστραλία 28 26 1 1
Βόρεια Μακεδονία 23 12 8 1 2
Ιρλανδία 20 16 1 2 1
Κύπρος 170 92 4 1 5 4 6 6 6 3 6 3 6 4 4 4 12 1 2 1
Νορβηγία 115 38 6 6 6 12 3 2 1 2 6 4 3 10 2 6 4 1 3
Κροατία 110 57 12 2 5 12 7 2 1 3 2 7
Βέλγιο 117 70 10 4 3 5 2 2 1 1 5 3 4 7
Ισραήλ 192 99 2 4 6 4 1 5 10 5 4 4 10 12 7 5 5 3 6
Ρουμανία 85 58 3 5 1 5 3 10
Αζερμπαϊτζάν 138 47 3 3 10 1 1 7 4 6 8 5 7 7 10 8 2 5 4
Ουκρανία 267 103 12 10 12 7 12 5 8 6 7 12 10 8 12 7 4 10 12 10
Μάλτα 325 174 7 5 8 8 10 10 10 8 8 7 12 10 8 6 8 8 6 12

12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώρες με έντονους χαρακτήρες έδωσαν τους 24 βαθμούς (12 βαθμούς και από το κοινό και από την Επιτροπές) στην αντίστοιχη συμμετοχή.

Κριτικές επιτροπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσαν οι κριτικές επιτροπές κάθε χώρας στον 1ο ημιτελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
8 Μάλτα Αυστραλία, Ιρλανδία, Κροατία, Κύπρος, Νορβηγία, Ρουμανία, Ρωσία, Σουηδία
3 Ρωσία Αζερμπαϊτζάν, Βέλγιο, Ολλανδία
2 Ισραήλ Βόρεια Μακεδονία, Ιταλία
1 Αυστραλία Ουκρανία
Κύπρος Σλοβενία
Λιθουανία Ισραήλ
Ρουμανία Μάλτα
Σουηδία Γερμανία
Ουκρανία Λιθουανία
Τηλεψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσε το κοινό κάθε χώρας στον 1ο ημιτελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
6 Ουκρανία Αυστραλία, Ιταλία, Κροατία, Λιθουανία, Ρουμανία, Ρωσία
5 Λιθουανία Γερμανία, Ιρλανδία, Κύπρος, Νορβηγία, Ουκρανία
2 Κροατία Βόρεια Μακεδονία, Σλοβενία
Μάλτα Βέλγιο, Ολλανδία
1 Κύπρος Μάλτα
Ισραήλ Αζερμπαϊτζάν
Νορβηγία Σουηδία
Ρωσία Ισραήλ

Ημιτελικός 2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα ψηφοφορίας (Κριτικές Επιτροπές)[133]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Televoting
Άγιος Μαρίνος
Εσθονία
Τσεχία
Ελλάδα
Αυστρία
Πολωνία
Μολδαβία
Ισλανδία
Σερβία
Γεωργία
Αλβανία
Πορτογαλία
Βουλγαρία
Φινλανδία
Λετονία
Ελβετία
Δανία
Γαλλία
Ισπανία
Ηνωμένο Βασίλειο
Διαγωνιζόμενοι
Άγιος Μαρίνος 118 42 1 2 10 1 10 10 3 2 1 8 2 2 2 2 5 8 3 4
Εσθονία 58 29 1 4 3 1 3 1 7 3 3 1 2
Τσεχία 23 0 4 1 6 5 5 2
Ελλάδα 184 80 10 3 5 12 8 7 8 10 3 10 6 1 2 12 7
Αυστρία 66 13 4 4 3 5 7 2 6 5 1 7 3 6
Πολωνία 35 17 12 2 3 1
Μολδαβία 179 123 8 12 2 7 4 3 12 4 1 3
Ισλανδία 288 148 1 8 10 7 10 3 6 12 7 4 10 8 12 8 8 6 8 12
Σερβία 124 68 4 5 4 3 6 2 2 5 4 3 4 5 4 5
Γεωργία 16 15 1
Αλβανία 112 38 7 2 1 6 3 6 5 5 8 4 4 5 5 10 2 1
Πορτογαλία 239 111 2 6 12 5 7 1 2 8 7 10 1 8 7 8 10 4 10 10 10
Βουλγαρία 250 101 5 10 7 8 8 5 12 10 10 8 2 12 12 6 12 6 4 5 7
Φινλανδία 234 150 3 7 6 5 2 6 6 4 6 6 7 6 7 7 6
Λετονία 14 10 4
Ελβετία 291 135 6 12 8 12 8 7 12 5 12 12 7 10 10 12 3 12 8
Δανία 89 80 3 4 1 1
Αποτελέσματα ψηφοφορίας (Televoting)[133]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Άγιος Μαρίνος
Εσθονία
Τσεχία
Ελλάδα
Αυστρία
Πολωνία
Μολδαβία
Ισλανδία
Σερβία
Γεωργία
Αλβανία
Πορτογαλία
Βουλγαρία
Φινλανδία
Λετονία
Ελβετία
Δανία
Γαλλία
Ισπανία
Ηνωμένο Βασίλειο
Διαγωνιζόμενοι
Άγιος Μαρίνος 118 76 4 2 2 3 3 12 7 1 2 4 2
Εσθονία 58 29 1 3 1 7 10 1 6
Τσεχία 23 23
Ελλάδα 184 104 5 2 12 5 8 10 10 10 8 2 1 2 3 1 1
Αυστρία 66 53 2 3 4 4
Πολωνία 35 18 1 7 1 1 7
Μολδαβία 179 56 12 12 12 12 6 7 6 12 12 5 12 12 3
Ισλανδία 288 140 8 7 10 5 10 10 6 7 7 1 7 6 12 7 7 12 6 8 12
Σερβία 124 56 7 5 4 12 1 1 1 4 2 10 12 7 2
Γεωργία 16 1 3 3 3 2 3 1
Αλβανία 112 74 2 10 2 2 1 2 1 4 3 8 3
Πορτογαλία 239 128 3 5 4 3 7 5 4 8 4 6 5 6 5 10 8 10 12 6
Βουλγαρία 250 149 4 2 6 6 4 4 5 4 6 8 8 5 4 2 3 5 5 10 10
Φινλανδία 234 84 10 10 8 8 5 12 8 10 10 6 5 6 12 8 6 10 2 6 8
Λετονία 14 4 1 5 4
Ελβετία 291 156 6 6 7 7 8 8 10 7 5 3 12 8 7 10 6 7 8 7 3
Δανία 89 9 1 8 3 1 3 6 12 2 4 2 4 3 8 4 5 4 5 5

12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώρες με έντονους χαρακτήρες έδωσαν τους 24 βαθμούς (12 βαθμούς και από το κοινό και από την Επιτροπές) στην αντίστοιχη συμμετοχή.

Κριτικές επιτροπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσαν οι κριτικές επιτροπές κάθε χώρας στον 2ο ημιτελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
7 Ελβετία Αλβανία, Αυστρία, Γεωργία, Δανία, Εσθονία, Ισλανδία, Ισπανία
4 Βουλγαρία Ελβετία, Μολδαβία, Πορτογαλία, Φινλανδία
3 Ισλανδία Ηνωμένο Βασίλειο, Λετονία, Σερβία
2 Ελλάδα Γαλλία, Πολωνία
Μολδαβία Βουλγαρία, Ελλάδα
1 Πολωνία Άγιος Μαρίνος
Πορτογαλία Τσεχία
Τηλεψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσε το κοινό κάθε χώρας στον 2ο ημιτελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
8 Μολδαβία Άγιος Μαρίνος, Γαλλία, Εσθονία, Ελλάδα, Λετονία, Πορτογαλία, Σερβία, Τσεχία
3 Ισλανδία Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Φινλανδία
2 Φινλανδία Βουλγαρία, Πολωνία
Σερβία Αυστρία, Ελβετία
1 Δανία Ισλανδία
Ελλάδα Μολδαβία
Πορτογαλία Ισπανία
Άγιος Μαρίνος Γεωργία
Ελβετία Αλβανία

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα ψηφοφορίας τελικού (Κριτικές Επιτροπές)[134]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Televoting
Ισραήλ
Πολωνία
Άγιος Μαρίνος
Αλβανία
Μάλτα
Εσθονία
Βόρεια Μακεδονία
Αζερμπαϊτζάν
Νορβηγία
Ισπανία
Αυστρία
Ηνωμένο Βασίλειο
Ιταλία
Σλοβενία
Ελλάδα
Λετονία
Ιρλανδία
Μολδαβία
Σερβία
Βουλγαρία
Κύπρος
Βέλγιο
Γερμανία
Αυστραλία
Φινλανδία
Πορτογαλία
Ουκρανία
Ισλανδία
Ρουμανία
Κροατία
Τσεχία
Γεωργία
Λιθουανία
Δανία
Ρωσία
Γαλλία
Σουηδία
Ελβετία
Ολλανδία
Διαγωνιζόμενοι
Κύπρος 94 44 3 7 4 2 6 12 1 7 4 2 2
Αλβανία 57 35 2 12 7 1
Ισραήλ 93 20 6 8 8 3 6 4 1 2 3 7 5 1 1 5 5 4 4
Βέλγιο 74 3 6 3 3 1 5 6 3 3 4 5 6 3 7 3 6 1 6
Ρωσία 204 100 7 1 1 12 8 2 1 10 6 7 2 1 4 10 2 4 2 10 3 3 8
Μάλτα 255 47 5 4 7 8 1 5 7 12 8 4 7 5 6 2 10 7 5 10 5 8 12 1 4 5 1 12 3 7 1 3 4 4 12 6 7
Πορτογαλία 153 27 8 7 5 2 5 7 7 6 2 5 6 1 1 2 10 10 1 12 8 6 8 7
Σερβία 102 82 1 12 7
Ηνωμένο Βασίλειο 0 0
Ελλάδα 170 79 8 6 6 10 1 1 3 8 3 8 12 2 4 7 12
Ελβετία 432 165 12 7 4 12 10 12 6 7 10 10 8 7 12 5 3 1 2 12 10 10 12 7 8 12 7 8 5 10 8 12 1 7 5 5
Ισλανδία 378 180 10 8 4 2 7 12 10 8 10 10 8 5 7 3 3 8 8 8 4 10 8 6 4 10 3 7 5 10
Ισπανία 6 0 2 4
Μολδαβία 115 62 5 8 10 12 6 12
Γερμανία 3 0 2 1
Φινλανδία 301 218 2 1 3 2 7 1 4 10 4 4 10 1 3 8 5 8 1 8 1
Βουλγαρία 170 30 1 3 6 1 6 4 5 5 8 5 1 12 6 5 6 2 10 12 8 2 4 4 2 6 6 10
Λιθουανία 220 165 10 6 2 2 12 6 4 1 3 2 3 4
Ουκρανία 364 267 4 5 4 6 3 1 1 7 6 10 5 5 2 3 5 7 12 8 3
Γαλλία 499 251 8 12 10 3 10 7 4 4 12 8 12 3 2 5 3 12 4 12 7 7 12 7 7 6 10 6 4 6 10 5 6 12 12
Αζερμπαϊτζάν 65 33 2 2 2 6 3 5 8 2 2
Νορβηγία 75 60 2 7 1 3 2
Ολλανδία 11 0 3 2 3 1 2
Ιταλία 524 318 5 10 4 3 10 5 6 12 4 8 8 10 8 2 6 6 6 3 12 7 3 12 6 12 10 10 10 8
Σουηδία 109 63 8 3 5 10 4 4 4 5 2 1
Άγιος Μαρίνος 50 13 12 5 1 3 7 5 4
Αποτελέσματα ψηφοφορίας τελικού (Televoting)[134]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  100% Televoting
  100% Κριτικές Επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Ισραήλ
Πολωνία
Άγιος Μαρίνος
Αλβανία
Μάλτα
Εσθονία
Βόρεια Μακεδονία
Αζερμπαϊτζάν
Νορβηγία
Ισπανία
Αυστρία
Ηνωμένο Βασίλειο
Ιταλία
Σλοβενία
Ελλάδα
Λετονία
Ιρλανδία
Μολδαβία
Σερβία
Βουλγαρία
Κύπρος
Βέλγιο
Γερμανία
Αυστραλία
Φινλανδία
Πορτογαλία
Ουκρανία
Ισλανδία
Ρουμανία
Κροατία
Τσεχία
Γεωργία
Λιθουανία
Δανία
Ρωσία
Γαλλία
Σουηδία
Ελβετία
Ολλανδία
Διαγωνιζόμενοι
Κύπρος 94 50 8 2 2 6 12 2 12
Αλβανία 57 22 10 10 7 1 7
Ισραήλ 93 73 12 2 1 5
Βέλγιο 74 71 1 2
Ρωσία 204 104 10 2 1 6 1 6 7 1 1 10 12 6 7 3 5 1 1 4 3 5 4 4
Μάλτα 255 208 5 3 3 2 6 3 4 1 2 8 3 2 2 2 1
Πορτογαλία 153 126 1 2 2 8 8 6
Σερβία 102 20 4 12 12 4 12 5 3 2 12 3 1 12
Ηνωμένο Βασίλειο 0 0
Ελλάδα 170 91 7 8 8 7 3 2 12 2 8 12 10
Ελβετία 432 267 6 7 3 12 2 7 4 2 7 5 1 5 4 4 3 4 1 3 4 2 5 7 6 7 6 5 5 3 6 6 5 6 5 7
Ισλανδία 378 198 1 8 5 3 10 5 10 10 6 3 5 10 5 5 6 12 12 3 6 4 7 1 3 12 1 4 10 5 8
Ισπανία 6 6
Μολδαβία 115 53 6 7 1 2 2 8 12 12 2 3 7
Γερμανία 3 3
Φινλανδία 301 83 4 6 4 3 7 12 2 5 6 2 4 7 8 4 6 8 5 5 7 8 4 6 8 3 5 8 12 6 6 4 7 7 8 1 12 4 4
Βουλγαρία 170 140 2 5 8 8 7
Λιθουανία 220 55 3 4 6 10 12 4 3 12 5 12 12 2 5 7 12 6 5 10 4 3 1 10 4 2 7 1 3
Ουκρανία 364 97 12 12 5 4 1 5 4 8 5 6 7 4 12 7 5 6 8 10 8 6 6 10 4 10 10 10 8 7 8 10 6 12 1 7 12 4 2 5
Γαλλία 499 248 8 5 10 6 3 7 5 2 4 12 6 5 1 6 8 3 7 6 10 10 8 12 10 4 6 12 5 7 8 7 2 5 8 3 6 6 6 12
Αζερμπαϊτζάν 65 32 2 3 1 2 1 4 4 3 4 2 3 4
Νορβηγία 75 15 3 10 4 7 1 2 2 2 1 1 1 4 1 5 8 8
Ολλανδία 11 11
Ιταλία 524 206 7 10 12 10 12 8 8 10 7 10 8 3 10 10 7 6 8 12 12 10 8 7 7 8 7 12 5 10 10 6 8 10 5 10 10 3 10 2
Σουηδία 109 46 1 1 8 1 8 1 1 3 1 3 3 4 2 10 1 10 2 3
Άγιος Μαρίνος 50 37 3 3 7

12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώρες με έντονους χαρακτήρες έδωσαν τους 24 βαθμούς (12 βαθμούς και από το κοινό και από τις Επιτροπές) στην αντίστοιχη συμμετοχή.

Κριτικές επιτροπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσαν οι κριτικές επιτροπές κάθε χώρας στον τελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
8 Γαλλία Άγιος Μαρίνος, Γερμανία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισπανία, Ολλανδία, Σερβία
Ελβετία Αλβανία, Βέλγιο, Δανία, Εσθονία, Ισλανδία, Ισραήλ, Λετονία, Φινλανδία
4 Ιταλία Γεωργία, Κροατία, Ουκρανία, Σλοβενία
Μάλτα Αυστραλία, Νορβηγία, Ρουμανία, Σουηδία
2 Βουλγαρία Μολδαβία, Πορτογαλία
Ελλάδα Γαλλία, Κύπρος
Μολδαβία Βουλγαρία, Ρωσία
1 Αλβανία Μάλτα
Κύπρος Ελλάδα
Ισλανδία Αυστρία
Λιθουανία Ιταλία
Πορτογαλία Τσεχία
Ρωσία Αζερμπαϊτζάν
Άγιος Μαρίνος Πολωνία
Σερβία Βόρεια Μακεδονία
Ουκρανία Λιθουανία
Τηλεψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι 12 βαθμοί που έδωσε το κοινό κάθε χώρας στον τελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
5 Ιταλία Άγιος Μαρίνος, Βουλγαρία, Μάλτα, Ουκρανία, Σερβία
Λιθουανία Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Λετονία, Νορβηγία
Σερβία Αυστρία, Βόρεια Μακεδονία, Ελβετία, Κροατία, Σλοβενία
Ουκρανία Γαλλία, Ισραήλ, Ιταλία, Λιθουανία, Πολωνία
4 Γαλλία Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία
3 Φινλανδία Εσθονία, Ισλανδία, Σουηδία
Ισλανδία Αυστραλία, Δανία, Φινλανδία
2 Κύπρος Ελλάδα, Ρωσία
Ελλάδα Γεωργία, Κύπρος
Μολδαβία Τσεχία, Ρουμανία
1 Ισραήλ Αζερμπαϊτζάν
Ρωσία Μολδαβία
Ελβετία Αλβανία

Άλλες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιλεξιμότητα για πιθανή συμμετοχή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision απαιτεί έναν εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα με ενεργό συμμετοχή στην EBU που θα μπορεί να εκπέμπει τον διαγωνισμό μέσω του δικτύου της Eurovision. Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) εκδίδει πρόσκληση συμμετοχής στον διαγωνισμό σε όλα τα ενεργά μέλη. Η Αυστραλία δεν χρειάζεται να λάβει πρόσκληση για τον Διαγωνισμό 2021, καθώς έχει λάβει το δικαίωμα συμμετοχής τουλάχιστον μέχρι το 2023.

Ενεργά μέλη της EBU[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ανδόρρα – Τον Νοέμβριο του 2019, το κυβερνών κόμμα της Ανδόρρας, υποστήριξε την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό, με την εκτίμηση του κόστους ως προϋπόθεση.[135] Τον Μάιο του 2020, επιβεβαιώθηκε από τη ραδιοτηλεόραση της Ανδόρρας RTVA, πως τελικά η χώρα δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2021[136]. Δεν απέκλεισε ωστόσο, το ενδεχόμενο να επιστρέψει το 2022.[137]
  • Αρμενία – Ενώ αρχικά ήταν προγραμματισμένο να συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2020, η Αρμενία επιβεβαίωσε τη συμμετοχή της για το διαγωνισμό του 2021 όταν η τελική λίστα των διαγωνιζομένων ανακοινώθηκε από την EBU τον Οκτώβριο του 2020 και ήταν να συμμετάσχουν στο δεύτερο μισό του δεύτερου ημιτελικού.[3][89] Ωστόσο, στις 5 Μαρτίου 2021, η Δημόσια Τηλεοπτική Εταιρία της Αρμενίας (AMPTV) ανακοίνωσε ότι ήταν αδύνατο να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό, λόγω των επακόλουθων της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 και των διαδηλώσεων στην Αρμενία το 2020 και το 2021.[4]
  • Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Τον Οκτώβριο του 2020, η ραδιοτηλεόραση της Βοσνίας, BHRT, επιβεβαίωσε ότι η χώρα δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2021 επικαλούμενη τα συνεχόμενα οικονομικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο φορέας. Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη συμμετείχε τελευταία φορά στον διαγωνισμό το 2016.[138]
  • Λευκορωσία – Ενώ αρχικά είχε προγραμματιστεί να συμμετέχει στον διαγωνισμό με τους Galasy ZMesta, στις 11 Μαρτίου 2021 η EBU δημοσίευσε μια δήλωση, δηλώνοντας ότι μετά από έλεγχο της συμμετοχής, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "το τραγούδι θέτει υπό αμφισβήτηση τη μη πολιτική φύση του Διαγωνισμού". Ως αποτέλεσμα, η EBU είχε κηρύξει τη συμμετοχή μη επιλέξιμη για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό και ζήτησε από τον Λευκορωσικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό BTRC να υποβάλει είτε μια νέα έκδοση του τραγουδιού είτε ένα εντελώς νέο τραγούδι που συμμορφώνεται με τους κανόνες ή να αντιμετωπίσει τον αποκλεισμό.[139] Στις 26 Μαρτίου 2021 η EBU δήλωσε ότι η νέα συμμετοχή που υποβλήθηκε, εξετάστηκε προσεκτικά για να αξιολογηθεί κατά πόσο είναι επιλέξιμη να συμμετάσχει στον διαγωνισμό. Τελικά, συνήχθη το συμπέρασμα ότι η νέα συμμετοχή παραβιάζει επίσης τους κανόνες του διαγωνισμού και έτσι η χώρα αποκλείστηκε. [5]
  • Λουξεμβούργο Λουξεμβούργο – Τον Ιούλιο του 2020, η τηλεόραση του Λουξεμβούργου RTL, ανακοίνωσε πως η χώρα δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2021, αναφέροντας πως το πρόγραμμα τους δεν εστιάζεται στην ψυχαγωγία και στα μουσικά γεγονότα και πως η συμμετοχή στον διαγωνισμό θα έθετε τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα σε οικονομική πίεση.[140]
  • Μαρόκο – Απαντώντας στις φήμες ότι η EBU είχε συζητήσει με το Μαρόκο σχετικά με τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, ο Καρίμ Σμπάι, διευθυντής επικοινωνιών της Société Nationale de Radiodiffusion et de Télévision (SNRT) του Μαρόκου, δήλωσε το Φεβρουάριο του 2020 ότι η πιθανή επιστροφή του Μαρόκου στο διαγωνισμό δεν έχει ακόμη συζητηθεί.[141] Η χώρα τελικά δεν βρισκόταν στην τελική λίστα των συμμετεχόντων. Το Μαρόκο συμμετείχε τελευταία φορά στον διαγωνισμό το 1980.
  • Μαυροβούνιο – Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Μαυροβουνίου, RTCG, επιβεβαίωσε τον Οκτώβριο του 2020 πως η χώρα δεν θα συμμετείχε στον διαγωνισμό το 2021. Η χώρα είχε ανακοινώσει την αποχώρηση της από τον διαγωνισμό του 2020 επικαλούμενη τα μέτρια αποτελέσματα των προηγούμενων χρόνων και ζητήματα που σχετίζονται με το κόστος συμμετοχής. Ωστόσο η αποχώρηση δεν πραγματοποιήθηκε λόγω ακύρωσης του διαγωνισμού.[142]
  • Μονακό – Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Μονακό, TMC, επιβεβαίωσε τον Σεπτέμβριο του 2020 πως η χώρα δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2021.[143]
  • Ουγγαρία – Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ουγγαρίας, MTVA, είχε ανακοινώσει την αποχώρηση του από τον διαγωνισμό του 2020, αναφέροντας πως οι δημιουργοί του A Dal (εθνικός τελικός της χώρας από το 2012), "αντί να πάρουν μέρος στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 2020, θέλουν να ασχοληθούν με τη στήριξη της ποπ σκηνής της χώρας". Η αποχώρηση της χώρας ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της ακύρωσης του διαγωνισμού. Στην επίσημη λίστα των συμμετεχόντων για τον διαγωνισμό του 2021, η Ουγγαρία εξακολουθούσε να μην συμπεριλαμβάνεται χωρίς περεταίρω εξήγηση.[3]
  • Σλοβακία – Τον Ιούλιο του 2020, ένας εκπρόσωπος του RTVS ανέφερε πως η χώρα ήταν απίθανο να συμμετάσχει στον διαγωνισμό και, τον Αύγουστο του 2020 το RTVS επιβεβαίωσε τη μη επιστροφή της χώρας χωρίς ωστόσο, να αποκλείει μια ενδεχόμενη επιστροφή στο μέλλον.[144]
  • Τουρκία – Τον Μάιο του 2020, ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας και διευθυντής εξωτερικών υποθέσεων για την ΕΕ, Φαρούκ Καϊμακτζού, ανακοίνωσε ότι ήλπιζε να δει τη χώρα να επιστρέφει στον διαγωνισμό. [145] Ωστόσο, η χώρα δεν βρισκόταν τελικά στην επίσημη λίστα των συμμετεχόντων.[3] Η χώρα συμμετείχε τελευταία φορά στον διαγωνισμό το 2012.

Συνεργαζόμενα μέλη της EBU[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Flag of the United States.svg ΗΠΑ – Τον Ιανουάριο του 2020, η EBU ανέφερε ότι θα αξιολογούσε μία συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στον διαγωνισμό, εάν η αντίστοιχη έκδοση Αμερικανικού Διαγωνισμού Τραγουδιού γινόταν επιτυχία. Αρκετοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεργαζόμενα μέλη της EBU[146].
  • Καζακστάν Καζακστάν – Τον Αύγουστο του 2020, η EBU ανακοίνωσε πως δεν είχε πλάνα να προσκαλέσει το Καζακστάν να συμμετάσχει στον διαγωνισμό το 2021.[147]

Μη μέλη της EBU[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κόσοβο – Τον Αύγουστο του 2020, η EBU ανακοίνωσε πως δεν είχε πλάνα να προσκαλέσει το Κόσοβο να συμμετάσχει στον διαγωνισμό το 2021.[148]
  • Λίχτενσταϊν – Τον Ιούλιο του 2020, ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λιχτενστάιν, 1 FL TV, ανακοίνωσε πως είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο ντεμπούτου στον διαγωνισμό το 2021. Ο φορέας είχε προσπαθήσει να γίνει μέλος της EBU στο παρελθόν αλλά τα πλάνα ματαιώθηκαν με τον ξαφνικό θάνατο του διευθυντή του καναλιού, Πέτερ Κέλμπελ. Θα χρειαζόταν παράλληλα οικονομική υποστήριξη από την κυβέρνηση του Λιχτενστάιν για να ρυθμίσει το κόστος ένταξης στην EBU καθώς και της συμμετοχής στον διαγωνισμό.[149]

Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί, σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η EBU παρέχει διεθνείς ζωντανές μεταδόσεις τόσο των ημιτελικών όσο και του τελικού στο επίσημο κανάλι της στο YouTube χωρίς τη δυνατότητα σχολιασμού. Οι ζωντανές μεταδόσεις είναι μπλοκαρισμένες στους τηλεθεατές στην Αυστραλία, την Ελλάδα, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουκρανία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά τις ζωντανές μεταδόσεις, όλα τα τρία σόου ήταν διαθέσιμα για κάθε χώρα που είναι στη λίστα παρακάτω, με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες.[150][151]

Εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βαθμοί που δίνονται από τις κριτικές επιτροπές ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του τελικού από έναν εκπρόσωπο από κάθε συμμετέχουσα χώρα με την εξής σειρά:[152]

  1. Ισραήλ – Λούσι Αγιούμπ (Συν-παρουσιάστρια του διαγωνισμού του 2019)[153]
  2. Πολωνία – Ίντα Νοβακόφσκα (Συν-παρουσιάστρια του Παιδικού Διαγωνισμού το 2019 και το 2020)[154]
  3. Άγιος Μαρίνος – Μόνικα Φάμπρι[155]
  4. Αλβανία – Άντρι Τζάχου[156]
  5. Μάλτα – Στέφανι Σπιτέρι
  6. Εσθονία – Sissi
  7. Βόρεια Μακεδονία – Βάνε Μαρκόσκι
  8. Αζερμπαϊτζάν – Έλλ & Νίκκι (Νικήτες του διαγωνισμού 2011. Ο Έλνταρ Γκάσιμοβ συν-παρουσίασε τον διαγωνισμό του 2012)[157]
  9. Νορβηγία – Silje Skjemstad Cruz
  10. Ισπανία – Νιέβες Άλβαρεθ
  11. Αυστρία – Φίλιπ Χάνσα[158]
  12. Ηνωμένο Βασίλειο – Αμάντα Χόλντεν[159]
  13. Ιταλία – Καρολίνα Ντι Ντομένικο[160]
  14. Σλοβενία – Λορέλα Φλέγκο[161]
  15. Ελλάδα – Μανώλης Γκίνης[162]
  16. Λετονία – Αμινάτα Σαβαντόγκο (Εκπροσώπησε τη Λετονία το 2015)[163]
  17. Ιρλανδία – Ράιαν Ο'Σόγκνεσι (Εκπροσώπησε την Ιρλανδία το 2018)[164]
  18. Μολδαβία – Σεργκέι Στεπάνοφ (εκπροσώπησε τη χώρα το 2010 και 2017 ως μέλος των SunStroke Project)
  19. Σερβία – Ντραγκάνα Κοσγιερίνα
  20. Βουλγαρία – Τζοάννα Ντράγκνεβα (εκπροσώπησε τη χώρα το 2008 ως μέλος των Deep Zone Project)
  21. Κύπρος – Λουκάς Χάματσος [165]
  22. Βέλγιο – Ντανίρα Μπουχρίς Τερκεσίδη
  23. Γερμανία – Μπαρμπάρα Σενεμπέργκερ[166]
  24. Αυστραλία – Joel Creasey
  25. Φινλανδία – Κάτρι Νόρλιν[167]
  26. Πορτογαλία – Ελίσα[168]
  27. Ουκρανία – Tayanna[169]
  28. Ισλανδία – Χάννες Όλι Άγκουστσον[170]
  29. Ρουμανία – Καταλίνα Πόνορ[171]
  30. Κροατία – Ιβάν Ντόριαν Μολνάρ[172]
  31. Τσεχία – Τατιάνα Κουτσαροβά[173]
  32. Γεωργία – Ότο Νεμσάντζε (Εκπροσώπησε τη Γεωργία το 2019)[174]
  33. Λιθουανία – Άντριους Μανόντοβας (Εκπροσώπησε τη Λιθουανία το 2006 ως μέλος των LT United)[175]
  34. Δανία – Τίνα Μούλερ[176]
  35. Ρωσία – Πωλίνα Γκαγκάρινα (εκπροσώπησε τη Ρωσία το 2015)
  36. Γαλλία – Κάρλα (Γαλλίδα εκπρόσωπος στη Junior Eurovision 2019)[177]
  37. Σουηδία – Καρόλα (Σουηδή εκπρόσωπος το 1983 και το 2006, νικήτρια του διαγωνισμού του 1991)[178]
  38. Ελβετία – Ανζελίκ Μπελντνέ[179]
  39. Ολλανδία – Ρόμι Μόντεϊρο[180]

Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλοι οι συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικοί φορείς μπορούν να επιλέξουν να έχουν σχολιαστές επί τόπου (στη χώρα τους) ή απομακρυσμένους (στη διοργανώτρια χώρα), που παρέχουν μια εικόνα για την εκπομπή στο τοπικό κοινό τους και, ενώ πρέπει να μεταδώσουν τουλάχιστον τον ημιτελικό στον οποίο ψηφίζουν και τον τελικό, οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς μεταδίδουν και τις τρεις εκπομπές με διαφορετικά σχέδια προγραμματισμού. Ομοίως, ορισμένοι μη συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικοί φορείς ενδέχεται να εξακολουθούν να θέλουν να μεταδώσουν τον διαγωνισμό. Αυτοί είναι οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς που έχουν επιβεβαιώσει τα προγράμματα μετάδοσης ή/και τους σχολιαστές τους:

Χώρα Σόου Ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Σχολιαστής Πηγή
Συμμετέχουσες χώρες
Άγιος Μαρίνος Όλα τα σόου San Marino RTV, Radio San Marino Λία Φιόριο και Τζιτζί Ρεστίβο [181]
Αζερμπαϊτζάν Όλα τα σόου İTV Μουράντ Αρίφ [182]
Αλβανία Όλα τα σόου RTSH, RTSH Muzikë, Radio Tirana 1 Άντρι Τζάχου [183][184][185]
Αυστραλία Όλα τα σόου[υ] SBS Μιφ Γουόρχερστ και Τζόελ Κρίζι [186][187]
Αυστρία Όλα τα σόου ORF 1 Άντι Νολ [188]
Βέλγιο Όλα τα σόου Eén Ολλανδικά: Πέτερ βαν ντε Βέιρε [189][190]
Ketnet Ολλανδική περιγραφή ήχου
Τελικός Radio 2 Ολλανδικά: Άνια Ντάεμς και Showbizz Bart
Όλα τα σόου La Une,[φ] RTBF Auvio Γαλλικά: Φάνι Γιαντρέν[χ] και Ζαν-Λουί Λαχάγιε [191][192]
1ος ημιτελικός και τελικός VivaCité[ψ]
Βόρεια Μακεδονία Όλα τα σόου MRT 1, MRT 2 Έλι Τανάσκοβσκα [193][194]
Βουλγαρία Όλα τα σόου BNT1 Έλενα Ρόσμπεργκ και Πέτκο Κράλεφ [195][196][197]
Γαλλία Ημιτελικοί France 4, Culturebox Λοράνς Μποκολινί [198]
Τελικός France 2 Στεφάν Μπερν και Λοράνς Μποκολινί
Γερμανία Ημιτελικοί One Πέτερ Ούρμπαν [199]
Τελικός Das Erste, One
Γεωργία Όλα τα σόου GPB 1 Νίκα Λομπιλάντζε [200][201]
Δανία Όλα τα σόου DR1 Χένρικ Μίλινγκ και Νικολάι Μόλμπεχ [202]
Ελβετία Ημιτελικοί SRF zwei Γερμανικά: Σβέν Επινέ [203]
Τελικός SRF 1
Ημιτελικοί RTS 2 Γαλλικά: Ζαν Μαρκ Ρισάρ και Νικολάς Τανέ [204]
Τελικός RTS 1 Γαλλικά: Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Νικολάς Τανέ και Ζοζέφ Γκοργκονί
2ος ημιτελικός RSI La 2 Ιταλικά: Κλαρίσα Τάμι [205][206]
Τελικός RSI La 1 Ιταλικά: Κλαρίσα Τάμι και Sebalter
Ελλάδα Όλα τα σόου ΕΡΤ1 Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης [207][208]
Δεύτερο Πρόγραμμα, Η Φωνή της Ελλάδας Δημήτρης Μεϊδάνης [209]
Τελικός Γιώργος Κατσαρός [210]
Εσθονία Όλα τα σόου ETV Εσθονικά: Μάρκο Ρέϊκοπ [211]
ETV+ Ρωσικά: Αλεξάντρ Χομποτόφ και Γιούλια Καλέντα [212]
ERR Νοηματική: πολλοί ερμηνευτές [213]
Ηνωμένο Βασίλειο Ημιτελικοί BBC Four Σκοτ Μιλς, Σάρα Κοξ[ω] και Τσέλσι Γκριμς [215][216]
Τελικός BBC One Γκράχαμ Νόρτον
BBC Radio 2 Κεν Μπρους
Ιρλανδία Ημιτελικοί RTÉ2 Μάρτι Ουέλαν [217][218]
Τελικός RTÉ One
1ος ημιτελικός RTÉ Radio 1 Νιλ Ντόερτι και Ζμπιζέκ Ζαλίνσκι [219][220]
Τελικός RTÉ 2fm
Ισλανδία Όλα τα σόου RÚV Ισλανδικά: Γκίσλι Μαρτέιν Μπάλντουρσον [221]
RÚV 2 Νοηματική: Έλσα Μπιερνσντότιρ [222][223][224]
2ος ημιτελικός και τελικός Rás 2 Άγνωστο [225][226][227]
Όλα τα σόου RUV.is Αγγλικά: Άλεξ Έλιοτ [228]
Ισπανία Ημιτελικοί La 2 Τόνι Αγκιλάρ, Χούλια Βαρέλα και Βίκτορ Εσκουδέρο [229]
Τελικός La 1
Τελικός Radio Nacional, Radio Exterior Ιμανόλ Ντουράν [230][231]
Ισραήλ Όλα τα σόου Kan 11, Kan Educational [αα], Kan Tarbut Γκεούλα Ίβεν-Σάαρ και Ασάφ Λίμπερμαν [232]
Ιταλία Ημιτελικοί Rai 4 Έμα Στοκχόλμα και Σαβέριο Ραϊμόντο [233][234][235]
Τελικός Rai 1 Γκαμπριέλε Κόρσι και Κριστιάνο Μαλγκιόγκλιο
Ημιτελικοί Rai Radio 2 Έμα Στοκχόλμα και Σαβέριο Ραϊμόντο
Τελικός Έμα Στοκχόλμα και Τζίνο Καστάλντο
Κροατία Όλα τα σόου HRT1 Ντούτσκο Κούρλιτς [236][237]
Τελικός HR 2 Άγνωστο [238]
Κύπρος Όλα τα σόου ΡΙΚ 1, ΡΙΚ HD, ΡΙΚ Sat Λούης Πατσαλίδης [239]
Λετονία Ημιτελικοί LTV1 Τομ Γκρίβινς [240][241][242]
Τελικός Τομ Γκρίβινς και Μαρίγια Ναούμοβα
Λιθουανία Όλα τα σόου LRT televizija, LRT Radijas Ραιμούνας Ζίλαϊς [243][175]
Μάλτα Όλα τα σόου TVM Χωρίς σχολιασμό [244]
Μολδαβία Όλα τα σόου Moldova 1, Radio Moldova Άγνωστο [245]
Νορβηγία Όλα τα σόου NRK1 Μάρτε Στούκστατ [246][247]
Τελικός NRK3 Μάρτιν Λέπεροϊεντ και Αντελίνα Ιμπίσι [248]
NRK P1 Όλε-Κρίστιαν Όιεν [249]
Ολλανδία Όλα τα σόου NPO 1, BVN Κόρναλντ Μάας και Σάντερ Λαντίνγκα [250][251]
NPO 1 Extra Νοηματική: πολλοί ερμηνεύτες [252]
NPO Zappelin Extra Ολλανδική περιγραφή ήχου
Τελικός NPO Radio 2 Γούτερ βαν ντερ Γκος και Φρανκ βαν'τ Χοφ [253]
Ουκρανία Όλα τα σόου UA:First Τιμούρ Μιροσνιτσένκο [254]
STB Σέρχιι Πραϊτούλα [255]
Τελικός UA:Ukrainian radio Ολένα Ζελιντσένκο [256][257]
UA:Radio Promin Άννα Ζακλέτσκα και Ντμίτρο Ζακαρτσένκο [258]
Πολωνία Όλα τα σόου TVP1, TVP Polonia Μάρεκ Σιερόκι και Αλεξάντερ Σικόρα [259][260][261]
Πορτογαλία Όλα τα σόου[αβ] RTP1, RTP Internacional, RTP África Χοσέ Κάρλος Μαλάτο και Νούνο Γκαλόπιμ [168][263]
Ρουμανία Όλα τα σόου TVR1, TVRi Μπόγκνταν Στανέσκου [264][265]
Ρωσία Όλα τα σόου Channel One Γιούρι Ακσγιούτα και Γιάνα Τσουρίκοβα [266]
Σερβία Όλα τα σόου RTS 1, RTS Planeta, RTS Svet Ντούσκα Βούτσινιτς-Λούτσιτς [267][268][269]
Τελικός Radio Belgrade 1 Καταρίνα Επτστάιν και Νικολέτα Ντοιτσίνοβιτς [270]
Σλοβενία Ημιτελικοί TV Slovenija 2 Μόιτσα Μάβετς [271][272][161][273]
Τελικός TV Slovenija 1
Όλα τα σόου RTV 4D, Radio Val 202
Σουηδία Όλα τα σόου SVT1 Έντουαρντ αφ Σιλέν και Κρίστερ Μπιέρκμαν [178]
SR P4 Καρολίνα Νορέν [274]
Τσεχία Ημιτελικοί ČT2 Γιαν Μαξιάν και Άλμπερτ Τσερνί [275][276]
Τελικός ČT1
Φινλανδία Όλα τα σόου Yle TV1 Φινλανδικά: Μίκο Σιλβενόινεν
Σουηδικά: Εύα Φράντς και Γιόχαν Λίντρους
Ρωσικά: Λέβαν Τβαλτβάντζε
[277][278]
Yle Radio Suomi Φινλανδικά: Σάνα Πιρκαλάινεν και Τόνι Λάακσονεν
Yle X3M Σουηδικα: Εύα Φράντς και Γιόχαν Λίντρους
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές σε μη συμμετέχουσες χώρες
Χώρα Σόου Ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Σχολιαστής Ref(s)
Καναδάς Όλα τα σόου Omni Television Χωρίς σχολιασμός [279]
Καζακστάν Όλα τα σόου Khabar Agency Καλντιμπέκ Ζαισανμπάχ και Μαχαμπάτ Έσεν [280][281]
Κοσσυφοπέδιο Όλα τα σόου RTK Άγνωστο [282]
Σλοβακία Τελικός Rádio FM Ντανιέλ Μπαλάτζ, Λουσία Χαβερλίκ, Παβόλ Χουμπινάκ και Γιούραϊ Μαλίτσεκ [283][284]
Σουρινάμ Τελικός ATV Άγνωστο [285]
Ηνωμένες Πολιτείες Όλα τα σόου Peacock Χωρίς σχολιασμό [αγ]
Τελικός WJFD-FM Ίβαν Σπένς και Ρος Μίντλτον [292]

Γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποκλεισμός Λευκορωσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού ανακοινώθηκε το "Ya nauchu tebya (I'll Teach You)" ως συμμετοχή της Λευκορωσίας για το διαγωνισμό στις 9 Μαρτίου του 2021, η EBU αποφάσισε ότι το τραγούδι δεν συμμορφώθηκε με τους κανόνες του διαγωνισμού κατά πολιτικών συμμετοχών και ότι το τραγούδι δεν ήταν κατάλληλο για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό, εκτός εάν τροποποιηθεί.[293] Αφού δεν τήρησε την παρατεταμένη προθεσμία για την υποβολή μιας επιλέξιμης συμμετοχής, με τη δεύτερη συμμετοχή τους να μην συμμορφώνεται με τους κανόνες, ανακοινώθηκε στις 26 Μαρτίου 2021 ότι η Λευκορωσία είχε αποκλειστεί.[294]

Πρόβα Ουκρανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν τη δεύτερη πρόβα της Ουκρανίας στις 12 Μαΐου, η τραγουδίστρια του συγκροτήματος Go A, Κατερίνα Παβλένκο, ανέφερε πως δεν ένιωθε καλά. Παράλληλα με το πρωτόκολλο υγείας και ασφάλειας του διαγωνισμού, η Παβλένκο αναγκάστηκε να τεθεί σε καραντίνα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της. Τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος βρέθηκαν αρνητικά και μπόρεσαν να κάνουν πρόβα, με την Ολλανδή τραγουδίστρια Έμι φαν Στάιν στη θέση της Παβλένκο.[295][296][297] Η Παβλένκο έκανε την επόμενη ημέρα ένα τεστ αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης COVID-19, το οποίο βγήκε αρνητικό και της επέτρεψε να κάνει πρόβα ξανά.[298]

Η φαν Στάιν έλαβε θετικές αντιδράσεις για την ερμηνεία της, ιδιαίτερα για την προφορά των ουκρανικών στίχων, και προσκλήθηκε να κάτσει μαζί με την ουκρανική αποστολή στο γκριν ρουμ κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού.[299]

Κρούσματα COVID-19[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ζώνη δειγματοληπτικού ελέγχου για τον COVID-19 στήθηκε έξω από το Rotterdam Ahoy κατά τη διάρκεια των εβδομάδων της Eurovision.

Ενόψει της εκδήλωσης στο Τυρκουάζ Χαλί, δυο μέλη από την πολωνική και την ισλανδική αποστολή βρέθηκαν θετικά στον COVID-19. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι αποστολές απουσίασαν από την εκδήλωση καθώς τέθηκαν σε αυτο-απομόνωση σύμφωνα με τα πρωτόκολλα υγείας και ασφάλειας του διαγωνισμού.[300][301] Οι αποστολές της Ρουμανίας και της Μάλτας απουσίασαν από την εκδήλωση, λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα καθώς καθώς διαμένουν στο ίδιο ξενοδοχείο με τις αποστολές της Πολωνίας και της Ισλανδίας.[302]

Όλα τα υπόλοιπα μέλη της πολωνικής και ισλανδικής αποστολής βρέθηκαν αρνητικά αλλά παρέμειναν σε καραντίνα μέχρι τη μετάδοση του δεύτερου ημιτελικού για προληπτικούς λόγους.[303][304] Ωστόσο, αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι το μέλος της ισλανδικής αποστολής Daði og Gagnamagnið βρέθηκε θετικός και ως αποτέλεσμα, το συγκρότημα αποχώρησε από το να συμμετάσχει στα ζωντανά σόου.[128][129] Αποσπάσματα από την πρόβα τους στο Rotterdam Ahoy μεταδόθηκαν στον δεύτερο ημιτελικό. Αυτά τα αποσπάσματα μεταδόθηκαν επίσης στον τελικό. Τα υπόλοιπα μέλη της πολωνικής αποστολής απελευθερώθηκαν από την απομόνωση.[305]

Στις 20 Μαΐου 2021, η EBU επιβεβαίωσε ότι ο Ντάνκαν Λόρενς βρέθηκε θετικός και συνεπώς δεν τραγούδησε ζωντανά στον τελικό.[306] Θα ερμήνευε το νικητήριο τραγούδι "Arcade" και το νέο του single "Stars" ενώ θα παρουσίαζε τη βαθμολογία της ολλανδικής επιτροπής. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε η Romy Monteiro.[125][307] Το προ-ηχογραφημένο βίντεο της ερμηνείας του Λώρενς μεταδόθηκε στον τελικό.[114][110]

Την ημέρα μετά τον τελικό, ένα μέλος της Νορβηγικής αντιπροσωπίας βγήκε θετικό στο τεστ και παρέμεινε στο Ρότερνταμ. Αργότερα, επιβεβαιώθηκε ότι έξι επιπρόσθετα μέλη της αντιπροσωπίας είχαν βγει θετικά στο τεστ, όταν επέστρεψαν στη Νορβηγία.[308]

Τεχνικά ζητήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποβολή καταγγελίας της αποστολής του Αγίου Μαρίνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ερμηνείας του Αγίου Μαρίνου στον τελικό των κριτικών επιτροπών, η περιστρεφόμενη πλατφόρμα δυσλειτούργησε καθώς δεν σταμάτησε όταν θα έπρεπε, θέτοντας σε απειλή τους χορευτές και τη Σένχιτ, καθώς θα μπορούσαν να χτυπήσουν και να παρασυρθούν από την πλατφόρμα. Η αντιπροσωπεία του Αγίου Μαρίνου υπέβαλε αργότερα μια καταγγελία, ισχυριζόμενη ότι όλες οι λήψεις από την κάμερα παραμορφώθηκαν. Στη συνέχεια, η αντιπροσωπεία προσέφερε στους Σένχιτ και Flo Rida να αποχωρήσουν από την εκδήλωση, οι οποίοι τελικά αποφάσισαν να μείνουν. Ο εκτελεστικός επόπτης του διαγωνισμού, Μάρτιν Έστερνταλ, ζήτησε συγγνώμη από την αντιπροσωπεία και επιβεβαίωσε ότι θα προστατευθούν στον υψηλότερο βαθμό.[309] Δεν προέκυψαν προβλήματα κατά τη διάρκεια του μεγάλου τελικού.

Καταστροφή κάμερας πριν την εμφάνιση της Ιρλανδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του στησίματος για την εμφάνιση της Ιρλανδίας στον πρώτο ημιτελικό, μια κάμερα έσπασε και συνεπώς προκλήθηκε εκτεταμένη καθυστέρηση μετά την εμφάνιση της ταχυδρομικής κάρτας. Η συμπαρουσιάστρια Σάνταλ Γιάνσεν αναγκάστηκε να επιστρέψει στο γκριν ρουμ προκειμένου να καλύψει τον χρόνο.[310]

Λογοκρισία ιταλικών στίχων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικοί στίχοι του ιταλικού τραγουδιού άλλαξαν μεταξύ της επιλογής του στο Φεστιβάλ του Σανρέμο και του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, λόγω βωμολοχίας (οι αρχικές λέξεις όπως το coglioni και το cazzo καταργήθηκαν).[311] Ωστόσο, με την επαναλαμβανόμενη απόδοσή τους μετά τη νίκη του διαγωνισμού, οι Måneskin παρουσίασαν τη μη λογοκρισμένη έκδοση του τραγουδιού.[312]

Ψευδείς ισχυρισμοί χρήσης ναρκωτικών για την Ιταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια στιγμή κατά τη διάρκεια της μετάδοσης στο green room, ο Νταμιάνο Ντάβιντ, επικεφαλής τραγουδιστής των Måneskin, ισχυρίστηκε από ορισμένους διαδικτυακούς θεατές στα κοινωνικά μέσα ότι είδε να ρουθουνίζει μια γραμμή κοκαΐνης όταν ήταν σκυμμένος πάνω από ένα τραπέζι, αν και δεν υπήρχαν ναρκωτικά στο βίντεο και ο τραγουδιστής καθόταν μακριά από το τραπέζι, κοντά στα μέλη της ιταλικής αντιπροσωπείας.[313][314][315] Στη συνέντευξη τύπου του συγκροτήματος μετά τη νίκη τους, ένας Σουηδός δημοσιογράφος ρώτησε για τους ισχυρισμούς, τους οποίους ο Ντάβιντ αρνήθηκε υποδηλώνοντας ότι ο συνάδελφός του Τόμας Ράτζι είχε σπάσει ένα ποτήρι, συνεχίζοντας να λέει "Δεν παίρνω ναρκωτικά, παρακαλώ παιδιά, μην το λέτε αυτό".[316] Το συγκρότημα αργότερα δημοσίευσε μια δήλωση στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram, αναφέροντας: "Είμαστε πραγματικά σοκαρισμένοι για το τι λένε ορισμένοι για τον Νταμιάνο να κάνει ναρκωτικά. Πραγματικά είμαστε ενάντια στα ναρκωτικά και δεν πήραμε ποτέ κοκαΐνη. Είμαστε έτοιμοι να υποβληθούμε σε τεστ, γιατί δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε."[317] Η EBU δημοσίευσε μια δήλωση την επόμενη μέρα, δηλώνοντας ότι το συγκρότημα, η διοίκησή τους και ο Ιταλός επικεφαλής της αντιπροσωπείας αρνήθηκαν οποιαδήποτε κατηγορία, και ο εν λόγω τραγουδιστής, Ντάβιντ, ζήτησε να εξεταστεί το ίδιο βράδυ, αλλά καθώς δεν ήταν δυνατή η άμεση διοργάνωση των δοκιμών, "θα έκανε μια εθελοντική δοκιμή ναρκωτικών μετά την άφιξή του στο σπίτι". Επιβεβαιώθηκε επίσης ότι "βρέθηκε σπασμένο γυαλί μετά από επιτόπιο έλεγχο".[318] Η υπόθεση κατηγορήθηκε ως επί το πλείστον στον επιλαχόντα γαλλικό τύπο,[319] αλλά η France Télévisions ανακοίνωσε ότι δεν θα υποβάλει επίσημες κατηγορίες, ενώ στον ιταλικό τύπο χαρακτηρίστηκε ως αστείο των κοινωνικών μέσων που έχει πάει πολύ μακριά και έγινε ψεύτικο νέο.[320][321]

Στις 24 Μαΐου, η EBU δημοσίευσε μια δήλωση που επιβεβαιώνει ότι δεν έγινε χρήση ναρκωτικών στο green room κατά τη διάρκεια του τελικού, μετά από αρνητική δοκιμή ναρκωτικών και επιθεώρηση όλων των διαθέσιμων βίντεο. Η EBU εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για "ανακριβείς εικασίες που οδηγούν σε ψεύτικες ειδήσεις που επισκιάζουν το πνεύμα και το αποτέλεσμα της εκδήλωσης και επηρέασαν άδικα το συγκρότημα".[322]

Θέματα στην ολλανδική τηλεψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η EBU επιβεβαίωσε στις 24 Μαΐου ότι είχαν προβλήματα με τον χειρισμό της ολλανδικής τηλεψηφοφορίας στον τελικό. Πολλά άτομα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμαρτύρονταν για την καταμέτρηση των ψήφων τους και είχαν λάβει τα κείμενα επιβεβαίωσης μόνο λίγες ώρες μετά την παράσταση. Η EBU αργότερα επιβεβαίωσε στη NOS ότι αυτές οι ψήφοι δεν μετρήθηκαν λόγω προβλήματος με έναν ολλανδικό πάροχο τηλεφωνικού δικτύου, ενώ διευκρίνισε ότι δεν είχαν καμία εξουσία επί του θέματος. Η ολλανδική τηλεψηφοφορία, ωστόσο, παραμένει σε ισχύ.[323][324]

Άλλα βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν δόθηκαν για πρώτη φορά στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2002 στο Τάλιν της Εσθονίας όταν τιμήθηκαν τα καλύτερα τραγούδια που τότε έλαβαν μέρος. Δημιουργήθηκαν από τον Κρίστερ Μπιέρκμαν (εκπρόσωπο της Σουηδίας το 1992) και τον Ρίτσαρντ Χέρρεϊ (μέλος του γκρουπ Herreys που νίκησε τον διαγωνισμό το 1984). Τα βραβεία πήραν το όνομά τους από τον δημιουργό του ετήσιου αυτού διαγωνισμού, Μαρσέλ Μπεζανσόν.[325] Αυτά τα βραβεία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Βραβείο Τύπου, Καλλιτεχνικό Βραβείο και Βραβείο Συνθέτη. Οι νικητές ανακοινώνονται λίγο πριν τον τελικό του διαγωνισμού.

Κατηγορία[326] Χώρα Τραγούδι Ερμηνευτής Συνθέτης
Καλλιτεχνικό Βραβείο Γαλλία "Voilà" Μπαρμπαρά Πραβί Μπαρμπαρά Πραβί, Igit, Λιλί Ποέ
Βραβείο Συνθέτη Ελβετία "Tout l'univers" Gjon's Tears Γκιόν Μουχαρεμάι, Γούρτερ Χάρντι, Νίνα Σάμπερμανς
Βραβείο Τύπου Γαλλία "Voilà" Μπαρμπαρά Πραβί Μπαρμπαρά Πραβί, Igit, Λιλί Ποέ

Βραβείο Barbara Dex[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ είναι ένα χιουμοριστικό βραβείο που δίνεται κάθε χρόνο στον καλλιτέχνη με τη χειρότερη ενδυμασία. Πήρε το όνομά του από την εκπρόσωπο του Βελγίου που τερμάτισε στην τελευταία θέση στον διαγωνισμό 1993 φορώντας ένα φόρεμα που είχε σχεδιάσει η ίδια. Το βραβείο απονεμόταν από το House of Eurovision από το 1997 έως το 2016 και απονέμεται από το Songfestival.be από το 2017.[327]

Θέση Χώρα Ερμηνευτής
1 Νορβηγία Tix
2 Ρουμανία Roxen
3 Κροατία Αλμπίνα Γκρσιτς
4 Ηνωμένο Βασίλειο Τζέιμς Νιούμαν
5 Ισραήλ Έντεν Αλέν

OGAE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: OGAE

Ο OGAE (Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision) είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 1984 στη Σαβονλίνα της Φινλανδίας από τον Γιαριπέκα Κοκαλάινεν.[328] Ο οργανισμός αποτελείται από ένα δίκτυο με πάνω από 40 ενώσεις φίλων της Eurovision στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση, μη πολιτική και μη κερδοσκοπική οργάνωση.[329] Σε αυτό που έχει γίνει μια ετήσια παράδοση για τις ενώσεις φίλων του OGAE, μια δημοσκόπηση είναι ενεργή πριν τη διεξαγωγή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision και επιτρέπει στα μέλη να ψηφίζουν τα αγαπημένα τους τραγούδια. Οι πρώτες πέντε χώρες μετά από την ψηφοφορία όλων των 43 κλαμπ, έχουν ως εξής:[330]

Χώρα Ερμηνευτής Τραγούδι Αποτέλεσμα OGAE
Μάλτα Ντέστινι "Je me casse" 363
Ελβετία Gjon's Tears "Tout l'univers" 358
Γαλλία Μπαρμπαρά Πραβί "Voilà" 318
Λιθουανία The Roop "Discoteque" 301
Κύπρος Έλενα Τσαγκρινού "El Diablo" 238

Εναλλακτικά προγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Eurovision Song Celebration: Live-On-Tape[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η EBU ανακοίνωσε στις 29 Μαρτίου 2021 ότι το Eurovision Song Celebration θα επέστρεφε για τη δεύτερη έκδοση. Το σόου του 2021, το οποίο θα παρουσιάζει η Κρίστα Ζίγκφριντς (εκπρόσωπος για τη Φινλανδία το 2013), θα κάνει πρεμιέρα στις 29 Μαΐου και θα προβάλλει όλες τις 39 εφεδρικές ερμηνείες, δηλαδή τα 'live-on-tape', μαζί με επιπρόσθετο υλικό. Όπως και στο προηγούμενο Song Celebration, οι θαυμαστές του διαγωνισμού θα κληθούν να συνεισφέρουν στην εκπομπή στέλνοντας βιντεοκλίπ από τις αγαπημένες τους συμμετοχές.[41][331]

Krista Calling[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κρίστα Ζίγκφριντς θα παρουσιάσει επίσης το Krista Calling, μια σειρά μπακστέιτζ που θα μεταδοθεί στο επίσημο κανάλι του διαγωνισμού στο YouTube.[332] Η σειρά θα κάνει πρεμιέρα στις 28 Απριλίου 2021 και θα διαρκέσει έξι επεισόδια έως τις 21 Μαΐου και θα περιλαμβάνει συνεντεύξεις και κάλυψη από τα παρασκήνια από το Ρότερνταμ.[331][333]

LookLab with NikkieTutorials[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με τον κύριο διαγωνισμό, η Νίκι ντε Γιάγκερ θα παρουσιάσει επίσης το "LookLab with NikkieTutorials", μια σειρά ομιλίας που θα μεταδοθεί στο επίσημο κανάλι του διαγωνισμού στο YouTube.[42] Η σειρά θα προβληθεί καθημερινά από τις 10 έως τις 21 Μαΐου 2021, και θα περιλαμβάνει και τους 39 συμμετέχοντες "συζητώντας τη λάμψη, τη γοητεία και τα κουτσομπολιά του 65ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision".

Επίσημο άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021
Compilation από Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Κυκλοφόρησε23 Απριλίου 2021
Μουσικό είδοςΠοπ
Διάρκεια
  • 56:29 (CD 1)
  • 58:54 (CD 2)
ΓλώσσαΔιάφορες
ΔισκογραφικήUniversal
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)
Eurovision: A Tribute to the Artists and Songs 2020
(2020)
Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021
(2021)

To Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021 είναι το επίσημο μουσικό album του διαγωνισμού από την EBU και δημοσιευμένο από τη Universal Music Group στις 23 Απριλίου 2021.[334] Στο album περιλαμβάνονται όλα τα 39 τραγούδια που συμμετέχουν στον διαγωνισμό, μαζί με τους ημι-φιναλίστ που απέτυχαν να προκριθούν στον τελικό.

Charts[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chart (2021) Θέση
Dutch Compilation Albums (Compilation Top 30)[335] 1
German Compilation Albums (Offizielle Top 100)[336] 3
Swedish Physical Albums (Sverigetopplistan)[337] 4
UK Compilation Albums (OCC)[338] 7
Chart (2021) Θέση
Austrian Compilation Albums (Ö3 Austria) 2
Dutch Compilation Albums (Compilation Top 30) 1
German Compilation Albums (Offizielle Top 100) 3
Irish Compilation Albums (IRMA) 26
Swedish Physical Albums (Sverigetopplistan) 4
UK Compilation Albums (OCC) 7

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η μοναδική χώρα που τερμάτισε στο διαγωνισμό με 0 βαθμούς. Παρά το γεγονός ότι έλαβαν βαθμούς από τις επιτροπές, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ολλανδία απέτυχαν να συγκεντρώσουν βαθμούς από την ψηφοφορία του κοινού.
  2. Καμία χώρα δεν έχει συμμετάσχει στον τελικό από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004. Η Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι έχει προκριθεί κάθε φορά στον τελικό, δε συμμετείχε το 2015 και το 2019. Επίσης, το 2020 ο διαγωνισμός ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του COVID-19.
  3. Ο Τόρνικε Κιπιάνι από τη Γεωργία επέλεξε να μη συμμετάσχει στη σειρά.[43]
  4. Η Αρμενία αποχώρησε από τον διαγωνισμό στις 5 Μαρτίου του 2021.[90][91][92]
  5. Η Λευκορωσία αποκλείστηκε από το διαγωνισμό στις 26 Μαρτίου του 2021.[93]
  6. Προηχογραφημένη ερμηνεία, λόγω του ότι ο Λόρενς βγήκε θετικός σε τεστ COVID-19 δύο μέρες πριν τον τελικό.[114]
  7. Λόγω των ταξιδιωτικών περιορισμών που σχετίζονται με την πανδημία του κορωνοϊού στη χώρα, η αποστολή της Αυστραλίας δεν παρευρέθηκε ζωντανά στο Ρότερνταμ αλλά αντ' αυτού διαγωνίστηκε χρησιμοποιώντας την ηχογραφημένη 'live-on-tape' ερμηνεία της.[127]
  8. Περιέχει επαναλαμβανόμενες φράσεις στα ισπανικά.
  9. Περιέχει φράσεις στα εβραϊκά.
  10. Περιέχει έναν επαναλαμβανόμενο ψαλμό στα αζέρικα.
  11. Περιέχει μια επαναλαμβανόμενη φράση στα γαλλικά.
  12. 12,0 12,1 Το τραγούδι περιλαμβάνει φωνητικά από τον Flo Rida.
  13. Περιλαμβάνει μια επαναλαμβανόμενη λέξη στα ιταλικά.
  14. Περιέχει μία φράση στα τσεχικά.
  15. 15,0 15,1 Μετά από ένα θετικό τεστ COVID-19 σε μέλος του συγκροτήματος Gagnamagnið, η Ισλανδία διαγωνίστηκε χρησιμοποιώντας πλάνα από την πρόβα τους στο Rotterdam Ahoy, που ηχογραφήθηκαν στις 13 Μαΐου.[128][129]
  16. Περιέχει μία φράση στα αγγλικά και μία επαναλαμβανόμενη λέξη στα ισπανικά.
  17. Περιέχει μία φράση στα αγγλικά και μία επαναλαμβανόμενη λέξη στα ισπανικά.
  18. Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό βαθμών με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα τερμάτισε στη δέκατη θέση λόγω του ότι έλαβε περισσότερους βαθμούς στην ψηφοφορία του κοινού.
  19. Περιλαμβάνει μια επαναλαμβανόμενη λέξη στα ιταλικά.
  20. Τα τρία σόου θα μεταδοθούν ζωντανά και θα μεταδοθούν ξανά τις βραδιές μεταξύ 21 και 23 Μαΐου.
  21. Ο δεύτερος ημιτελικός προβλήθηκε στο La Une με 90 λεπτά καθυστέρηση.
  22. Αργοπορημένη αντικατάσταση για τη Μορίν Λουίς που δεν ήταν παρούσα λόγω του ότι βγήκε θετική σε τεστ COVID-19.
  23. Ο τελικός προβλήθηκε στο VivaCité με 60 λεπτά καθυστέρηση.
  24. Αργοπορημένη αντικατάσταση για τον Ράιλαν Κλαρκ-Νιλ που ήταν απών λόγω ασθένειας αλλά εμφανιζόταν σε προ-ηχογραφημένα κομμάτια.[214]
  25. Λόγω της συνεχιζόμενης