Μετάβαση στο περιεχόμενο

Melodifestivalen

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον φετινό διαγωνισμό, δείτε: Melodifestivalen 2024.
Melodifestivalen
Επίσης γνωστό ωςMelfest
Mello
ΕίδοςΔιαγωνισμός τραγουδιού
ΠαρουσιαστήςΚατάλογος παρουσιαστών
ΧώραΣουηδία
ΓλώσσαΣουηδικά
Διάρκεια1 ώρα και 30 λεπτά (ημιτελικοί και γύρος δεύτερης ευκαιρίας)
2 ώρες (τελικός)
Αριθμός επεισοδίων59 διαγωνισμοί
Παραγωγή
ΠαραγωγόςSveriges Television (SVT)
Μετάδοση
ΚανάλιSveriges Television (SVT) και Sveriges Radio (SR)
Προβολή29 Ιανουαρίου 1959, πριν 65 έτη (1959-01-29) - Σήμερα
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημη ιστοσελίδα

Το Melodifestivalen ("το Φεστιβάλ Μελωδίας" στα σουηδικά) είναι ετήσιος μουσικός διαγωνισμός, που οργανώνεται από τους σουηδικούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς Sveriges Television (SVT) και Sveriges Radio (SR). Καθορίζει τον εκπρόσωπο της χώρας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision και λαμβάνει χώρα σχεδόν κάθε χρόνο από το 1959. Από το 2000 ο διαγωνισμός είναι από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα της Σουηδίας,[1] ενώ μεταδίδεται και στο ραδιόφωνο και στο διαδίκτυο. Το 2012 τους ημιτελικούς παρακολούθησαν 3,3 εκατομμύρια τηλεθεατές και περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι στη Σουηδία παρακολούθησαν τον τελικό, δηλαδή σχεδόν ο μισός σουηδικός πληθυσμός.[2][3]

Ο διαγωνισμός έχει βγάλει έξι νικητές της Σουηδίας στη Eurovision και 18 εκπροσώπους της χώρας που κατέλαβαν μια θέση στην πεντάδα στον τελικό του διαγωνισμού. Ο νικητής του Melodifestivalen επιλέγεται από κριτικές επιτροπές ενώ από το 1999 ψηφίζει και το κοινό μέσω τηλεφώνου, η οποία έχει την ίδια επιρροή στο τελικό αποτέλεσμα. Ο διαγωνισμός έχει σημαντική επιρροή στα μουσικά charts στη Σουηδία.

Η εισαγωγή των ημιτελικών το 2002 αύξησε τον αριθμό των διαγωνιζόμενων από περίπου 12 σε 32. Μια εκδοχή του διαγωνισμού για τα παιδιά, το Lilla Melodifestivalen, ξεκίνησε την ίδια χρονιά. Ενορχηστρωμένα ποπ τραγούδια, γνωστά στην τοπική κοινωνία ως μουσική schlager, έχουν τόσο έντονη παρουσία ώστε το φεστιβάλ αυτό αναφέρεται μερικές φορές ως Schlagerfestivalen από τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης.[4][5] Ωστόσο, και άλλα μουσικά στυλ όπως ραπ, ρέγγε και ροκ έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Η εισαγωγή του τελικού στη Στοκχόλμη έχει προσελκύσει μεγάλο τουρισμό στην πόλη.[6]

Με επτά έθνη να συμμετέχουν, ο πρώτος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Εurovision πραγματοποιήθηκε στο Λουγκάνο της Ελβετίας τον Μάιο του 1956. Η πρώτη συμμετοχή της Σουηδίας έγινε στον τρίτο Διαγωνισμό Τραγουδιού το 1958. Μετά από εσωτερική επιλογή, η οποία δεν μεταδόθηκε στα σουηδικά μέσα ενημέρωσης, το Sveriges Radio επέλεξε να στείλει την Άλις Μπαμπς στον διαγωνισμό που έγινε στο Χίλβερσουμ. Το τραγούδι που επιλέχθηκε ήταν το "Samma stjärna lyser för oss två", που αργότερα μετονομάστηκε σε "Lilla stjärna".[7] Κατέκτησε την τέταρτη θέση στον Διαγωνισμό της Eurovision στις 12 Μαρτίου 1958.

Το πρώτο Melodifestivalen, που ενσωματώθηκε στη ραδιοφωνική εκπομπή Säg det med musik, έλαβε χώρα στις 29 Ιανουαρίου 1959 στο Τσίρκους στη Στοκχόλμη; οχτώ τραγούδια συμμετείχαν. Τέσσερις επιτροπές από τη Στοκχόλμη, το Γκέτεμποργκ, το Μάλμε και τη Λούλεο ανέδειξαν τον νικητή.[7] Τον διαγωνισμό κέρδισε ο Siw Malmkvist με το τραγούδι "Augustin" αλλά το Sveriges Radio αποφάσισε ότι το νικητήριο τραγούδι - ανεξάρτητα από τον αρχικό του ερμηνευτή - θα το τραγουδούσε η Brita Borg στη Eurovision. Αυτή η πολιτική - της εσωτερικής επιλογής του καλλιτέχνη για τη Eurovision και της επιλογής άλλων καλλιτεχνών να τραγουδιών τα υποψήφια τραγούδια στο Melodifestivalen - σταμάτησε το 1961. Ο διαγωνισμός έγινε τηλεοπτικό πρόγραμμα το 1960, γνωστό ως Eurovisionschlagern, svensk final. Κατά τα πρώτα χρόνια, μεταδιδόταν στη Νορβηγία και στη Δανία από το Nordvision network.[7] Ο διαγωνισμός υιοθέτησε το σημερινό όνομά του, Melodifestivalen, το 1967.

Το Melodifestival απέτυχε να πραγματοποιηθεί σε τρεις περιπτώσεις. Το 1964 ο διαγωνισμός ακυρώθηκε εξαιτίας προβλημάτων υγείας ενός συμμετέχοντα καλλιτέχνη; η Σουηδία δεν συμμετείχε στη Eurovision εκείνη τη χρονιά.[7] Το 1970 η Σουηδία δεν συμμετείχε για δεύτερη φορά εξαιτίας της ισοφάρισης τεσσάρων χωρών στην πρώτη θέση, το 1969.[7] Μετά τη διοργάνωση το 1975 του Διαγωνισμού στη Στοκχόλμη, υποστηρίχθηκε ότι η Σουηδία δεν πρέπει να ξοδέψει χρήματα με στόχο τη νίκη και τη διοργάνωση ξανά της Eurovision. Αυτό οδήγησε σε μαζικές διαδηλώσεις κατά της εμπορικής μουσικής και τη διοργάνωση του μη-εμπορικού Alternativfestivalen.[7] Παρόλα αυτά, η Σουηδία αποφάσισε να μην συμμετάσχει στη Eurovision του 1976 αλλά επέστρεψε το 1977.

Εκατοντάδες τραγούδια και καλλιτέχνες έχουν συμμετάσχει στο Melodifestivalen μέχρι σήμερα. Παρόλο που στιχουργοί που δεν μένουν στη Σουηδία μπορούσαν να συμμετέχουν στο Melodifestivalen, το 2012 ήταν η πρώτη φορά που ξένοι στιχουργοί μπορούσαν επίσημα να υποβάλλουν τη συμμετοχή τους, δεδομένου ότι θα συνεργάζονταν με έναν Σουηδό στιχουργό. Για να είναι έγκυροι, οι στιχουργοί και οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι τουλάχιστον 16 ετών την ημέρα του πρώτου ημιτελικού της Eurovision.

Μέχρι το 2001, η συμμετοχή στο φεστιβάλ πραγματοποιούνταν μόνο μια μέρα. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ποίκιλε από πέντε έως δώδεκα. Ένα σύστημα από δυο γύρους χρησιμοποιούνταν από το 1981 έως το 1998, κατά το οποίο πέντε συμμετέχοντες απορρίπτονταν στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας. Η αποτυχία να φτάσει στον δεύτερο γύρο με αυτό το σύστημα θεωρούνταν μια μεγάλη αποτυχία για έναν καλλιτέχνη ; όταν η Ελισάμπετ Αντρέασεν απέτυχε να προκριθεί το 1984, αυτό σχεδόν τελείωσε την καριέρα της.[7] Η εισαγωγή εβδομαδιαίων ημιτελικών το 2002 αύξησε τον αριθμό των διαγωνιζομένων σε τριάντα δυο. Τουλάχιστον δέκα διαγωνιζόμενοι πρέπει να ερμηνεύσουν ένα τραγούδι στα σουηδικά. Ένα CD με τα διαγωνιζόμενα τραγούδια κάθε χρονιάς κυκλοφορεί από το 2001 και ένα DVD από τους ημιτελικούς και τον τελικό από το 2003.

Το Melodifestivalen θεωρείται το μαξιλάρι για την επιτυχία δημοφιλών Σουηδών καλλιτεχνών στο εξωτερικό όπως οι ABBA, ο Τόμι Κέρμπεργκ και η Λίσα Νόίλσον. Ο διαγωνισμός έχει φιλοξενήσει καλλιτέχνες εκτός Σουηδίας, συμπεριλαμβανομένων των Baccara, Αλάνα Μάιλς, Κατρίνα Λεσκάνιτς και Κορνέλις Βρίσβαϊκ. Οι συμμετέχοντες του Melodifestivalen έχουν επίσης εκπροσωπήσει - και ανεπιτυχώς προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν - άλλες χώρες στη Eurovision. Αν και η επιτυχία των νικητών του Melodifestivalen είναι δεδομένη στη Σουηδία, οι περισσότεροι συμμετέχοντες επιστρέφουν στην αφάνεια και ελάχιστοι αποκτούν μια μεγάλη διεθνή επιτυχία. Η επίδραση που έχει ο διαγωνισμός στα σουηδικά τσαρτς σημαίνει ότι ένας καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να νικήσει στον διαγωνισμό για να πουλήσει δίσκους στη χώρα. Για παράδειγμα, το τραγούδι που κατέκτησε την τελευταία θέση στο Melodifestivalen το 1990, το "Symfonin" της Loa Falkman, κατέλαβε την πρώτη θέση στα σουηδικά τσαρτ. Το πιο πρόσφατο γεγονός ήταν το 2016 με το τραγούδι των Samir & Viktor "Bada Nakna". Το 2007 είκοσι ένας συμμετέχοντες συμμετείχαν στο Sverigetopplistan. Την εβδομάδα μετά τον τελικό του 2008, τα τραγούδια του Melodifestivalen έφτιαξαν τη λίστα με τα δεκαπέντε κορυφαία τραγούδια των σουηδικών chart.

Επιλογή των συμμετεχόντων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαδικασία επιλογής των είκοσι οκτώ φιναλίστ από τους εκατοντάδες υποψηφίους διαρκεί πάνω από δέκα μήνες. Το SVT επιλέγει δεκατέσσερις υποψήφιους από τις προτάσεις που υποβάλλονται. Δεκατρείς επιπλέον υποψήφιοι προέρχονται από τις προσκλήσεις που στέλνει το SVT ή από άλλους υποψήφιους που το SVT έχει επιλέξει ως επιλαχόντες από τις προτάσεις που έχουν υποβληθεί. Τέλος η εικοστή όγδοη υποψηφιότητα επιλέγεται από τον διαγωνισμό "Svensktoppen Nästa". Η όλη διαδικασία μπορεί να ξεκινήσει από τον Μάιο του προηγούμενου έτους και να ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο.

Το SVT ξεκινά να αναζητά τα τραγούδια εννέα μήνες πριν από την έναρξη της τηλεοπτικής μετάδοσης του Melodifestival (λίγο μετά τον τελικό της Eurovision του προηγούμενου έτους). Η προθεσμία για την υποβολή των τραγουδιών είναι ο Σεπτέμβριος και τα τραγούδια μπορούν να είναι σε οποιαδήποτε γλώσσα. Στην προ-επιλογή, η διάρκεια του τραγουδιού περιορίζεται στα τρία λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα ; τα τραγούδια πρέπει να μειωθούν στα τρία λεπτά εάν προκριθούν στα τελικά είκοσι οχτώ και όσα τραγούδια προκρίνονται πρέπει επίσης να κυκλοφορήσουν ένα ρεμίξ.

Η διαδικασία υποβολής των τραγουδιών εποπτεύεται από μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας Μουσικής, σκοπός της οποίας είναι να μειώσει τον αριθμό των τραγουδιών, τα οποία είναι πάνω από 3,000 ετησίως από το 2002, σε περίπου 1,200. Τα 3,440 υποψήφια τραγούδια που προκρίθηκαν στο Melodifestivalen το 2009 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός τραγουδιών στην ιστορία του διαγωνισμού. Οι προτιμήσεις της Σουηδικής Ακαδημίας Μουσικής δίνονται σε μια δεκαεξαμελή επιτροπή από επαγγελματίες της μουσικής, υπαλλήλους του SVT και άλλα μέλη. Η επιτροπή αποτελείται από εφήβους μέχρι ανθρώπους που διανύουν τη δεκαετία των πενήντα. Τα τραγούδια που προκρίνονται, μαζί με τους συνθέτες και τους στιχουργούς τους, ανακοινώνονται στα τέλη Σεπτεμβρίου. Αυτή η ανακοίνωση συχνά ακολουθείται από έντονες εικασίες για το ποιος θα ερμηνεύσει τα τραγούδια. Οι στιχουργοί που προκρίνονται πρέπει να δώσουν συνεντεύξεις στο SVT, να κάνουν μια συνέντευξη τύπου πριν τον διαγωνισμό και να παραμείνουν ανοιχτοί σε δημόσιες εμφανίσεις εάν το τραγούδι τους περάσει στον τελικό.

Το SVT επιλέγει καλλιτέχνες για τα υποψήφια τραγούδια. Οι καλλιτέχνες που ερμηνεύουν το δοκιμαστικό ενός τραγουδιού αυτόματα εισέρχονται στον διαγωνισμό ; πρέπει να ερμηνεύσουν τα τραγούδια τους εάν δεν μπορέσουν να βρεθούν εναλλακτικοί ερμηνευτές. Τα τραγούδια των καλλιτεχνών κινδυνεύουν να αποκλειστούν από τη διαδικασία εάν οι ίδιοι αρνηθούν. Στο παρελθόν, αυτός ο κανονισμός οδήγησε στον αποκλεισμό του, μεταξύ άλλων, "När löven faller" της Καρόλα το 2003 και του "So Good" του Στέφεν Σίμοντς το 2006. Το SVT μπορεί επίσης να δώσει τραγούδια σε άλλους καλλιτέχνες χωρίς να λάβει υπόψη το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη που ερμήνευσε το δοκιμαστικό. Αυτό εμπόδισε την Brandsta City Släckers (2004) και την Pernilla Wahlgren (2005) να ερμηνεύσουν τα τραγούδια που είχαν υποβάλλει. Τα τραγούδια που αποκλείονται από τη διαδικασία ενδέχεται να αντικατασταθούν χωρίς ενημέρωση. Το 2006 το "Naughty Boy" της Χάνα Γκραφ (αντικατάσταση του τραγουδιού του Σίμοντς) κατέλαβε τη δεύτερη θέση από το τέλος στον ημιτελικό του. Το 2002 και το 2007, αντίθετα, τα τραγούδια που αντικαταστάθηκαν, ερμηνεύτηκαν από τον Γιαν Γιόχανσεν και τον Μωνς Ζέλμερλεφ και κατέλαβαν μια θέση μέσα στην τελική δεκάδα. Οι διαγωνιζόμενοι που θα ερμηνεύσουν τα είκοσι οχτώ προκρινόμενα τραγούδια ανακοινώνονται στα τέλη Νοεμβρίου. Ο τραγουδιστής και οι στιχουργοί είναι κοινοί. Επομένως, οι καλλιτέχνες συχνά επιβεβαιώνουν ότι θα συμμετάσχουν πριν την επίσημη ανακοίνωση.

Οι υποψηφιότητες για το Melodifestivalen κάθε χρονιάς ανακοινώνονται τον Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους. Οι ημιτελικοί λαμβάνουν χώρα σε πόλεις σε όλη τη Σουηδία. Το στάδιο Ericsson Globe 16,300 θέσεων στη Στοκχόλμη έχει φιλοξενήσει τους τελικούς από το 2002 (όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι ημιτελικοί) μέχρι το 2012. Το 2013 ο τελικός φιλοξενήθηκε στο νεοαγερθέν Friends Arena στη Στοκχόλμη. Στο Γκέτεμποργκ φιλοξενήθηκε ο τελικός το 2005.

Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε τα πρώτα χρόνια σε έναν μόνο χώρο : το Cirkus στη Στοκχόλμη, όπου φιλοξενήθηκαν οι πρώτοι δέκα διαγωνισμοί. Το Cirkus έχει φιλοξενήσει τον τελικό του Melodifestivalen δεκαεπτά φορές συνολικά. Το Stockholm Globe Arena έχει φιλοξενήσει επτά τελικούς και το SVT στη Στοκχόλμη έχει φιλοξενήσει πέντε. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά έξω από τη Στοκχόλμη το 1975 ως μέρος μιας πολιτικής αποκέντρωσης. Η Στοκχόλμη έχει φιλοξενήσει τριάντα επτά τελικούς στο σύνολο, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων δεκατεσσάρων. Το Γκέτεμποργκ έχει φιλοξενήσει οκτώ και το Μάλμε επτά. Ο τελικός του διαγωνισμού δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ αλλού πέρα από αυτές τις πόλεις. Παλιότερα ο οικοδεσπότης του Melodifestival του προηγούμενου έτους θα ήταν και ο οικοδεσπότης στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision στην περίπτωση μιας νίκης της Σουηδίας. Η Eurovision του 1985 έλαβε χώρα στο Γκέτεμποργκ και ο διαγωνισμός του 1992 στο Μάλμε. Από το 2002 η μόνη πόλη που έχει φιλοξενήσει πάνω από τρεις ημιτελικούς είναι το Γκέτεμποργκ, που φιλοξενεί έναν ημιτελικό κάθε χρόνο από το 2003. Το 2008 η Andra Chansen φιλοξενήθηκε στην Κίρουνα, βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Από το 2013 οι τελικοί του Melodifestivalen φιλοξενούνται στο Friends Arena.

Γύροι που προβάλλονται στη τηλεόραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τηλεοπτικό Melodifestival διαρκεί πέντε εβδομάδες και αποτελείται από έξι ζωντανά σόου : 4 ημιτελικούς, στους οποίους διαγωνίζονται οκτώ τραγούδια ; ένας γύρος Δεύτερης Ευκαιρίας όπου διαγωνίζονται τα τραγούδια που απέτυχαν να προκριθούν από τους ημιτελικούς ; και ο μεγάλος τελικός. Δέκα τραγούδια διαγωνίζονται στον τελικό : δυο τραγούδια προκρίνονται αυτόματα από κάθε ημιτελικό και τα δυο πιο δημοφιλή τραγούδια από τον γύρο Δεύτερης Ευκαιρίας. Το 2015 προκρίθηκαν επτά τραγούδια από κάθε ημιτελικό και δώδεκα διαγωνίστηκαν στον τελικό.

Ημιτελικοί και Δεύτερη Ευκαιρία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν την εφαρμογή της σημερινής μορφής των ημιτελικών το 2002, ο διαγωνισμός ήταν συνήθως ένα ζωντανό σόου. Με το σημερινό σύστημα, τέσσερις ημιτελικοί μεταδίδονται στις 20:00 CET σε τέσσερα συνεχόμενα Σαββατόβραδα. Οι ημιτελικοί ξεκινούν στις αρχές Φεβρουαρίου και επτά τραγούδια διαγωνίζονται σε κάθε σόου.

Στους ημιτελικούς δεν χρησιμοποιούνται κριτικές επιτροπές ; η τηλεφωνική ψηφοφορία αποφασίζει για το αποτέλεσμα. Τα τραγούδια ερμηνεύονται ζωντανά με τις τηλεφωνικές γραμμές να είναι ανοιχτές για τον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας ; τα δυο τραγούδια με τις λιγότερες ψήφους δεν προκρίνονται στον δεύτερο γύρο. Τα τραγούδια που λαμβάνουν την πρώτη και δεύτερη θέση προκρίνονται στον τελικό και τα τραγούδια που λαμβάνουν την τρίτη και τέταρτη θέση περνούν στον γύρο της Δεύτερης Ευκαιρίας. Οι δυο φιναλίστ ερμηνεύουν ξανά τα τραγούδια τους στο τέλος του σόου. Ένα παρόμοιο σύστημα υιοθετήθηκε από την ίδια τη Eurovision το 2004.

Ο γύρος της Δεύτερης Ευκαιρίας (Andra chansen) είναι ο πέμπτος ημιτελικός από τον οποίο επιλέγονται τα εναπομείναντα τέσσερα υποψήφια τραγούδια για τον τελικό. Τα τραγούδια που έχουν λάβει την τρίτη και τέταρτη θέση από κάθε ημιτελικό (οκτώ τραγούδια στο σύνολο) διαγωνίζονται. Ο πρώτος γύρος της Δεύτερης Ευκαιρίας το 2002 είχε μια επιτροπή από προηγούμενους νικητές, οι οποίοι αποφάσιζαν τους δυο φιναλίστ. Από το 2003 έως το 2006, τα τραγούδια παρουσιάζονταν ξανά ζωντανά και η ψηφοφορία μείωνε τα τραγούδια σε τρία ή τέσσερα. Ένας επιπλέον γύρος αποφάσιζε τους δυο φιναλίστ. Το πρόγραμμα μεταδιδόταν τα απογεύματα της Κυριακής μετά τον τέταρτο ημιτελικό. Λάμβανε χώρα σε έναν μικρότερο χώρο από αυτούς που φιλοξενούσαν τους ημιτελικούς —όπως το Berns Salonger στη Στοκχόλμη, όπου φιλοξενήθηκε η Δεύτερη Ευκαιρία το 2005.

Το 2007 η Δεύτερη Ευκαιρία μετατράπηκε σε ημιτελικό και πραγματοποιούνταν σε έναν χώρο παρομοίων διαστάσεων με τους υπόλοιπους ημιτελικούς και τον τελικό. Η Δεύτερη Ευκαιρία πραγματοποιείται το Σάββατο βράδυ, προσθέτοντας μια επιπλέον εβδομάδα στη διάρκεια του Melodifestivalen. Η μορφή της ψηφοφορίας έχει αλλάξει με την εισαγωγή ενός συστήματος νοκάουτ. Το σύστημα αυτό τοποθετεί τα οκτώ τραγούδια σε ζευγάρια των δυο και έπειτα τα μειώνει στα τέσσερα προτού τα βάλει πάλι σε ζευγάρια. Οι νικητές του δεύτερου γύρου πηγαίνουν απευθείας στον τελικό. Οι δυο φιναλίστ δεν ερμηνεύουν τα τραγούδια τους στο τέλος του προγράμματος.

Το 2015 το σύστημα επιλογής των τραγουδιών άλλαξε ξανά. Τα οκτώ τραγούδια διαιρούνται σε τέσσερις ομάδες, με ένα τραγούδι από κάθε ομάδα να προκρίνεται στον τελικό και να ανεβάζει τον αριθμό των φιναλίστ στους 12.

Ο τελικός πραγματοποιείται στις 20:00 CET και ημέρα Σάββατο στα μέσα του Μαρτίου. Δώδεκα τραγούδια (11 τραγούδια το 2009, 10 πριν το 2015) συμμετέχουν : δυο από κάθε ημιτελικό, τέσσερα από τη Δεύτερη Ευκαιρία και, μόνο το 2009, η επιλογή της επιτροπής. Η σειρά εμφάνισης των τραγουδιών αποφασίζεται από την επιτροπή του διαγωνισμού μια εβδομάδα πριν έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι παρόμοια τραγούδια και καλλιτέχνες δεν διαγωνίζονται μαζί στον τελικό. Οι ενδυματολογικές πρόβες για τον τελικό λαμβάνουν χώρα την προηγούμενη ημέρα (Παρασκευή) και τα εισιτήρια εξαντλούνται γρήγορα. Ο τελικός του Melodifestivalen προσελκύει αρκετό τουρισμό στη διοργανώτρια πόλη ; το 2006 έγινε μια έρευνα και έδειξε ότι το 54% των θεατών είχαν ταξιδέψει από άλλη πόλη. Από αυτούς, το 6% είχαν έρθει από το εξωτερικό.

Ο νικητής λαμβάνει το βραβείο Den stora Sångfågeln (Το μεγάλο πουλί του τραγουδιού) από τον νικητή του προηγούμενου έτους. Το βραβείο, σχεδιασμένο από τον Ερνστ Μπίλγκρεν, αποκαλύφθηκε το 2005 και απονεμήθηκε σε όλους τους προηγούμενους νικητές του Melodifestivalen στο γκαλά Alla tiders Melodifestival τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Ο νικητής του διαγωνισμού ερμηνεύει το τραγούδι του στο τέλος της εκδήλωσης.

Πριν την εισαγωγή του σημερινού συστήματος ψηφοφορίας το 1999, μια ομάδα από επιτροπές με βάση την περιοχή ή την ηλικία αποφάσιζαν για τον νικητή του Melodifestivalen. Το 1993 η τηλεψηφοφορία χρησιμοποιήθηκε πειραματικά αλλά αποδείχθηκε ανεπιτυχής. Το τηλεφωνικό σύστημα της Σουηδίας έπεσε εξαιτίας του μεγάλου αριθμού τηλεφωνημάτων και ο σουηδικός τύπος ισχυρίστηκε ότι η χρήση της τηλεψηφοφορίας είχε αλλάξει δραστικά τα αποτελέσματα. Οι βραδινές εφημερίδες ισχυρίστηκαν ότι επρόκειτο για τις ψήφους της επιτροπής που έδειξαν ότι ο νικητής, το "Eloise" του Arvingarna, θα είχε τερματίσει τέταρτος εάν δεν υπολογίζονταν οι ψήφοι της επιτροπής. Το SVT δεν επιβεβαίωσε ποτέ την εγκυρότητα αυτών των ισχυρισμών.

Η σημερινή μορφή της ψηφοφορίας ανακοινώθηκε το 1999 και είναι παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιήθηκε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Η ψηφοφορία γίνεται σε δυο φάσεις - στην πρώτη φάση οι επιτροπές ανακοινώνουν τους βαθμούς τους και στη δεύτερη φάση ανακοινώνονται τα αποτελέσματα της τηλεψηφοφορίας. Η γενική αξία των ψήφων συνήθως είναι 2 x 473 πόντους, που σημαίνει ότι οι ψήφοι του κοινού και των επιτροπών είναι 50/50 στο τελικό αποτέλεσμα. Οι επιτροπές, συνήθως 11, εκπροσωπούν είτε περιοχές της Σουηδίας είτε, από το 2010, χώρες που συμμετέχουν την ίδια χρονιά στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Κάθε επιτροπή απονέμει 1, 2, 4, 6, 8, 10, 12 πόντους στα καλύτερα επτά τραγούδια της επιλογής τους. Μετά την ψηφοφορία των επιτροπών, αποκαλύπτεται η τηλεψηφοφορία από τους οικοδεσπότες σε αύξουσα σειρά. Από το 1999 έως το 2011, οι πόντοι της τηλεψηφοφορίας άλλαξαν ; τα επτά καλύτερα τραγούδια λάμβαναν 11, 22, 44, 66, 88, 110, 132 πόντους. Από το 2011 και μετά, οι πόντοι της ψηφοφορίας του κοινού δίνονται σε κάθε υποψήφιο βάσει του ποσοστού του στις συνολικές ψήφους. Εάν ένας υποψήφιος λάβει το 10% των ψήφων του κοινου, αυτό θα ισοδυναμεί με το 10% των 473 πόντων, δηλαδή 48 πόντους. Το τραγούδι με τον μεγαλύτερο αριθμό πόντων στο τέλος της ψηφοφορίας είναι ο νικητής.

Οι τηλεφωνικές γραμμές ανοίγουν αυτόματα με την έναρξη και δεν κλείνουν μέχρι το τέλος της ψηφοφορίας των επιτροπών. Δυο τηλεφωνικοί αριθμοί χρησιμοποιούνται για κάθε τραγούδι, δίνοντας την επιλογή στους ψηφοφόρους να δωρίσουν χρήματα στον φιλανθρωπικό οργανισμό Radiohjälpen του SVT ή όχι. Οι τηλεθεατές μπορούν επίσης να ψηφίσουν με μήνυμα και μόνο οι κάτοικοι της Σουηδίας έχουν δικαίωμα ψήφου.

Οι ψήφοι των επιτροπών ανακοινώνονται από άτομα που δεν είναι μέλη των επιτροπών. Οι ψήφοι διαβάζονται με αύξουσα σειρά, ξεκινώντας από τον 1 πόντο και τελειώνοντας με τους 12 πόντους. Από το 2012, τα περισσότερα άτομα ανακοινώνουν τους βαθμούς στα αγγλικά και οι οικοδεσπότες τους επαναλαμβάνουν στα σουηδικά.

Καθώς ανακοινώνονται οι πόντοι, αναρτώνται παράλληλα σε έναν πίνακα. Το SVT αλλάζει συχνά τον τρόπο με τον οποίο οι ψήφοι των επιτροπών ανακοινώνονται κάθε χρόνο. Για παράδειγμα, οι φιναλίστ του Expedition: Robinson ανακοίνωσαν τις ψήφους των επιτροπών το 2004 ενώ το 2006 ο Φρέντρικ Λίντστρεμ ανακοίνωσε τις ψήφους των επιτροπών μέσω της χρήσης των διαλέκτων της κάθε περιοχής. Ο τελικός του Melodifestivalen έχει σπάσει τα ρεκόρ της ψηφοφορίας σε αρκετές περιπτώσεις ; το 2007 η ψηφοφορία ξεπέρασε για πρώτη φορά τα δυο εκατομμύρια.

Σε περίπτωση ισοψηφίας, το τραγούδι που έχει λάβει τις περισσότερες ψήφους από το κοινό λαμβάνει την υψηλότερη θέση. Στην ιστορία του διαγωνισμού έχουν υπάρξει δυο ισοψηφίες στην πρώτη θέση. Το 1969 ο Τόμι Κέρμπεργκ ισοψήφισε στην πρώτη θέση με τον Γιάν Μάλμσιε. Οι επιτροπές ψήφισαν τον αγαπημένο τους μεταξύ των δυο, οδηγώντας τον Τόμι Κέρμπεργκ στη νίκη. Το 1978 ο Μπιέρν Σκιφς ισοψήφισε στην πρώτη θέση με τους Lasse Holm & Wizex ; μια παρόμοια διαδικασία ισοψηφίας οδήγησε στη νίκη του Σκιφς.

Οι 55 από τους 56 εκπροσώπους της Σουηδίας στη Eurovision προήλθαν από το Melodifestivalen. Η Σουηδία έχει κερδίσει τη Eurovision έξι φορές : το 1974, 1984, 1991, 1999, 2012, 2015 και 2023. Η Σουηδία έχει τον μεγαλύτερο αριθμό νικών για μια χώρα στη Eurovision μαζι με την Ιρλανδία. Ο νικητής του 1974, "Waterloo" των ABBA, ψηφίστηκε ως το πιο δημοφιλές τραγούδι του Melodifestivalen όλων των εποχών στο γκαλά Alla tiders Melodifestival τον Μάρτιο του 2005. Το ίδιο έτος, ψηφίστηκε ως το πιο δημοφιλές τραγούδι της Eurovision στο γκαλά για τα 55 χρόνια ύπαρξης του διαγωνισμού στην Κοπενγχάγη.

Έτος Καλλιτέχνης Τραγούδι Θέση στη Eurovision
1958 Alice Babs "Lilla stjärna"
1959 Siw Malmkvist "Augustin" 9η (καλλιτέχνης Brita Borg)
1960 Östen Warnebring Inger Berggren "Alla andra får varann" 10η (καλλιτέχνης Siw Malmkvist)
1961 Siw Malmkvist Gunnar Wiklund "April, april" 14η (καλλιτέχνης Lill-Babs)
1962 Inger Berggren Lily Berglund "Sol och vår" 7η (καλλιτέχνης Inger Berggren)
1963 Monica Zetterlund Carli Thornehave "En gång i Stockholm" 13η (καλλιτέχνης Monica Zetterlund)
1965 Ingvar Wixell "Annorstädes vals" 10η (τραγούδι "Absent Friend")
1966 Lill Lindfors & Svante Thuresson "Nygammal vals"
1967 Östen Warnebring "Som en dröm"
1968 Claes-Göran Hederström "Det börjar verka kärlek, banne mej"
1969 Tommy Körberg "Judy, min vän"
1971 Family Four "Vita vidder"
1972 Family Four "Härliga sommardag" 13η
1973 Malta "Sommaren som aldrig säger nej" 5η (τραγούδι "You're Summer")
1974 ABBA "Waterloo"
1975 Lasse Berghagen "Jennie, Jennie"
1977 Forbes "Beatles" 18η
1978 Björn Skifs "Det blir alltid värre framåt natten" 14η
1979 Ted Gärdestad "Satellit" 17η
1983 Carola Häggkvist "Främling"
1984 Herreys "Diggi-Loo Diggi-Ley"
1985 Kikki Danielsson "Bra vibrationer"
1986 Lasse Holm & Monica Törnell "E' de' det här du kallar kärlek?"
1989 Tommy Nilsson "En dag"
1991 Carola Häggkvist "Fångad av en stormvind"
1995 Jan Johansen "Se på mej"
1996 One More Time "Den vilda"
1999 Charlotte Nilsson "Tusen och en natt" 1η (τραγούδι "Take Me to Your Heaven")
2001 Friends "Lyssna till ditt hjärta" 5η (τραγούδι "Listen To Your Heartbeat")
2003 Fame "Give Me Your Love"
2004 Lena Philipsson "Det gör ont" 5η (τραγούδι "It Hurts")
2006 Carola Häggkvist "Evighet" 5η (τραγούδι "Invincible")
2011 Eric Saade "Popular"
2012 Λορίν "Euphoria"
2014 Σάνα Νίλσεν "Undo"
2015 Μονς Σέλμερλεβ "Heroes"
2016 Frans "If I Were Sorry"
2017 Ρόμπιν Μπένγκτσον "I Can't Go On"
2018 Benjamin Ingrosso "Dance You Off"
2019 Γιον Λούντβικ "Too Late for Love"
2020 The Mamas "Move" Ακυρώθηκε
2021 Tusse "Voices" 14η
2022 Κορνέλια Γιάκομπς "Hold Me Closer"
2023 Λορίν "Tattoo"

Αυτή η λίστα δείχνει όσους παρουσίασαν το Melodifestivalen. Το 1986 υπήρξαν για πρώτη φορά δυο παρουσιαστές ενώ το 2000, 2004, 2005, 2006 διάφοροι παρουσίασαν τα σόου. Το Melodifestivalen δεν πραγματοποιήθηκε το 1964, 1970, 1976 λόγω της μη συμμετοχής της Σουηδίας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Έτος Παρουσιαστής (-ές)
1959 Thore Ehrling
1960 Jeannette von Heidenstam
1961 Jeannette von Heidenstam
1962 Bengt Feldreich
1963 Sven Lindahl
1965 Birgitta Sandstedt
1966 Sven Lindahl
1967 Maud Husberg
1968 Magnus Banck
1969 Pekka Langer
1971 Lennart Hyland
1972 Gunilla Marcus
1973 Alicia Lundberg
1974 Johan Sandström
1975 Karin Falck
1977 Ulf Elfving
1978 Ulf Elfving
1979 Ulf Elfving
1980 Bengt Bedrup
1981 Janne Loffe Carlsson
1982 Fredrik Belfrage
1983 Bibi Johns
1984 Fredrik Belfrage
1985 Eva Andersson
1986 Lennart Swahn, Tommy Engstrand
1987 Fredrik Belfrage
1988 Bengt Grafström
1989 Yvonne Ryding Bergqvist, John Chrispinsson
1990 Carin Hjulström
1991 Harald Treutiger
1992 Adde Malmberg, Claes Malmberg
1993 Triple & Touch
1994 Kattis Ahlström, Sven Melander
1995 Pernilla Månsson Colt
1996 Pontus Gårdinger, Siw Malmkvist
1997 Jan Jingryd
1998 Pernilla Månsson Colt, Magnus Karlsson
1999 Anders Lundin, Vendela Kirsebom Thommesen
2000 Carola Häggkvist, Lotta Engberg, Lena Philipsson

Loa Falkman, Tommy Körberg, Elisabeth Andreassen

Arja Saijonmaa, Lasse Berghagen, Lasse Holm,

Björn Skifs

2001 Josefine Sundström και Henrik Olsson
2002 Kristin Kaspersen και Claes Åkesson
2003 Mark Levengood και Jonas Gardell
2004 Charlotte Perrelli, Ola Lindholm, Peter Settman

Liza Marklund, Elin "Grynet" Ek, Henrik Johnsson

2005 Alexandra Pascalidou και Shan Atçi (ημιτελικός 1)

Henrik Schyffert και Erik Haag (ημιτελικός 2)

Johanna Westman και Markoolio (ημιτελικός 3)

Kayo και Micke Leijnegard (ημιτελικός 4)

Annika Jankell (δεύτερη ευκαιρία)

Jill Johnson και Mark Levengood (τελικός)

2006 Lena Philipsson (ημιτελικοί και τελικός)

Carin Hjulström-Livh, Henrik Johnson

2007 Kristian Luuk
2008 Kristian Luuk
2009 Petra Mede
2010 Måns Zelmerlöw, Christine Meltzer, Dolph Lundgren
2011 Rickard Olsson, Marie Serneholt
2012 Gina Dirawi, Sarah Dawn Finer, Helena Bergström
2013 Gina Dirawi, Danny Saucedo
2014 Nour El-Refai, Anders Jansson
2015 Sanna Nielsen, Robin Paulsson
2016 Gina Dirawi (όλο τον διαγωνισμό)

Petra Mede (ημιτελικός 1)

Charlotte Perrelli (ημιτελικός 2)

Henrik Schyffert (ημιτελικός 3)

Sarah Dawn Finer (ημιτελικός 4)

Ola Salo, Peter Jöback (δεύτερη ευκαιρία)

William Spetz (τελικός)

2017 Clara Henry, David Lindgren, Hasse Andersson
2018 David Lindgren, Fab Freddie
2019 Sarah Dawn Finer, Kodjo Akolor, Marika Carlsson, Eric Saade

Παρουσιαστές που συμμετείχαν στη Eurovision

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρουσιαστής Έτος που συμμετείχε Θέση Πόντοι
Tommy Körberg 1969 8
1988 12η 52
Lasse Berghagen 1975 72
Björn Skifs 1978 14η 26
1981 10η 50
Elisabeth Andreassen (part of Chips) 1982 67
Carola Häggkvist 1983 126
1991 146
2006 170
Lasse Holm (with Monica Törnell) 1986 78
Lotta Engberg 1987 12η 50
Jill Johnson 1998 10η 53
Charlotte Perrelli 1999 163
2008 18η 47
Lena Philipsson 2004 170
Ola Salo (as member of The Ark) 2007 18η 51
Sanna Nielsen 2014 218
Måns Zelmerlöw 2015 365

Παρουσιαστές που παρουσίασαν τη Eurovision στη Σουηδία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρουσιαστής Έτος Διοργανώτρια πόλη
Karin Falck 1975 Στοκχόλμη
Harald Treutiger 1992 Μάλμε
Kattis Ahlström 2000 Στοκχόλμη
Anders Lundin
Petra Mede 2013 Μάλμε
2016 Στοκχόλμη
Måns Zelmerlöw 2016 Στοκχόλμη

Μουσικά στυλ και παρουσίαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εικόνα του Melodifestivalen έχει εξελιχθεί από την αρχή της ύπαρξής του, ωστόσο μια λέξη έχει ορίσει τη μουσική του διαγωνισμού : schlager. Στη Σουηδία, schlager (γερμανική λέξη που σημαίνει "επιτυχία") εκπροσωπεί κάθε τραγούδι που σχετίζεται με τον διαγωνισμό, από την τζαζ που κυριαρχούσε τη δεκαετία του 1960 μέχρι νεότερες υποψηφιότητες όπως η Linda Bengtzing το 2006. Η Christine Demsteader της εφημερίδας The Local περιέγραψε το schlager ως "χαρακτηριζούμενο τυπικά από μια ενοχλητική επαναλαμβανόμενη μελωδία και στίχους μικρής ή καθόλου σημασίας".

Καλλιτέχνες της τζαζ μουσικής όπως η Monica Zetterlund και η Östen Warnerbring κέρδισαν το Melodifestivalen τη δεκαετία του 1960. Οι ABBA, που κέρδισαν τη Eurovision το 1974, έγιναν η πιο πετυχημένη μουσική εξαγωγή της Σουηδίας. Το γκρουπ επηρέασε όχι μόνο το Melodifestivalen αλλά όλη τη μουσική σκηνή της Σουηδίας. Ο πρώιμος εικοστός πρώτος αιώνας έχει δει μια μεγαλύτερη ποικιλία στον διαγωνισμό, όπως ο νικητής Afro-dite το 2002 και το The Ark το 2007.

  • Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (1999, second edition 2006). Stockholm: Premium Publishing AB
  1. «Television in Sweden - SWEDEN.SE». web.archive.org. 13 Μαΐου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. «MMS» (PDF). mms.se (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2018. 
  3. «Över fyra miljoner såg finalen» (στα sv). Aftonbladet. http://www.aftonbladet.se/nojesbladet/melodifestivalen/article14510903.ab. Ανακτήθηκε στις 2018-03-04. 
  4. «Aftonbladet: "Jag koncentrerar mig på schlagerfestivalen"». web.archive.org. 17 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  5. «tv4.se - Agnes diskad från Schlagerfestivalen». web.archive.org. 26 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. «404 - Visitstockholm» (PDF). www.stockholmtown.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Leif., Thorsson, (2006). Melodifestivalen genom tiderna : de svenska uttagningarna och internationella finalerna (Ny utökad och revid. utg έκδοση). Stockholm: Premium Förlag. ISBN 9189136292. 977752349. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]