De troubadour

"De troubadour"
Συμμετοχή της Eurovision 1969
Χώρα	Ολλανδία
Καλλιτέχνης	Λένι Κουρ
Γλώσσα	Ολλανδικά
Συνθέτης	Ντάβιντ Χαρτσέμα
Στιχουργός	Λένι Κουρ
Μαέστρος	Φρανς ντε Κοκ
Απόδοση σε τελικούς
Απ. τελικού	1η
Βαθ. τελικού	18
Χρονολογία εμφάνισης
	◄ "Morgen" (1968)
	"Waterman" (1970) ►

Το "De troubadour", που τραγουδιέται στα ολλανδικά από την Λένι Κουρ και εκπροσώπησε την Ολλανδία, ήταν - μαζί με τα "Boom Bang-a-Bang", "Un jour, un enfant" και "Vivo cantando" του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ισπανίας αντιστοίχως - ένα από τα τέσσερα νικητήρια τραγούδια του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision το 1969.

Σε μια μπαλάντα εμπνευσμένη τόσο μουσικά όσο και λυρικά από τις παραδόσεις λαϊκών τραγουδιών, η Kuhr τραγουδάει για ένα τροβαδούρο του Μεσαίωνα, περιγράφοντας τον αντίκτυπο που έχει η μουσική στο ακροατήριό του. Η Kuhr επίσης κατέγραψε το τραγούδι στα αγγλικά (με τίτλο "The troubadour"), στα γαλλικά ("Le troubadour"), στα γερμανικά ("Der troubadour"), στα ιταλικά ("Un canta storie") και στα ισπανικά ("El trovador"). Ο Διαγωνισμός του 1969 πραγματοποιήθηκε αμφισβητούμενος στη Μαδρίτη, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο. 5 χρόνια μετά τον διαγωνισμό, η Kuhr κατέγραψε επίσης το τραγούδι με τους αναθεωρημένους ολλανδικούς στίχους, και στη συνέχεια επανατίμησε το "De generaal", το οποίο ήταν φόρος τιμής στον ολλανδό εθνικό προπονητή ποδοσφαίρου Rinus Michels, ο οποίος ονομάστηκε "De Generaal" από τους παίκτες της ολλανδικής ομάδας.

Το τραγούδι ερμηνεύτηκε όγδοο τη νύχτα, μετά τη Λουλού του Ηνωμένου Βασιλείου με το "Boom Bang-a-Bang" και πριν από τον Tommy Körberg της Σουηδίας με το "Judy, min vän". Με το κλείσιμο των ψηφοφοριών, έλαβε 18 πόντους, τοποθετώντας την στην πρώτη θέση σε ένα πεδίο 16 χωρών.

Διαδέχθηκε ως Ολλανδός εκπρόσωπος στο διαγωνισμό του 1970 από τους Hearts of Soul με το "Waterman".

Επιπλέον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]