Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: αγγλόγλωσση ονομασία στους περισσότερους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
 Το λογότυπο της EBU (2012-σήμερα) | |
 Οι χώρες με ένα ή περισσότερα μέλη απεικονίζονται με σκούρο μπλε χρώμα, ενώ τα συνεργαζόμενα μέλη με γαλάζιο. | |
| Συντομογραφία | EBU |
|---|---|
| Προκάτοχος | Διεθνής Ραδιοφωνική Ένωση (αγγλικά: International Broadcasting Union, IBU; γαλλικά: Union Internationale de Radiophonie, UIR) |
| Ίδρυση | 12 Φεβρουαρίου 1950 |
| Τύπος | Ένωση ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών |
| Έδρα | Γενεύη, Ελβετία |
| Υπηρεσίες | Ραδιοτηλεοπτικοί φορείς |
| Μέλη | 116 οργανισμοί από 56 χώρες |
| Πρόεδρος | Delphine Ernotte |
| Γενικός Διευθυντής | Noel Curran[1] |
| Ιστότοπος | Επίσημη ιστοσελίδα |
| δεδομένα () | |
Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (αγγλικά: European Broadcasting Union, EBU; γαλλικά: Union Européenne de Radio-télévision, UER) είναι μια συμμαχία των δημοσίων (κρατικών) οργανισμών μέσων μαζικής ενημέρωσης, η οποία ιδρύθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1950. Η ένωση αποτελείται από 115 οργανισμούς-μέλη σε 56 χώρες[2] και 34 συνεργαζόμενα μέλη από 21 χώρες.[3]
Η EBU είναι ευρέως γνωστή για την παραγωγή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Επίσης φιλοξένησε συζητήσεις μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Ευρωεκλογές που διεξήχθησαν το 2014, παρόλο που δεν σχετίζεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση.[4]
Γενική περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα μέλη της EBU είναι δημόσιοι φορείς των οποίων η παραγωγή προγραμμάτων πραγματοποιείται, χρηματοδοτείται και ελέγχεται από το κοινό, για το κοινό. Οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς καθορίζονται συχνά από το νόμο, αλλά δεν είναι διακεκριμένοι και ανεξάρτητοι και λειτουργούν προς όφελος της κοινωνίας, στο σύνολό της.
Τα μέλη προέρχονται από το βορρά (Ισλανδία), από το νότο (Αίγυπτος), από τη δύση (Ιρλανδία), από την ανατολή (Αζερμπαϊτζάν) και σχεδόν από κάθε άλλη χώρα της γεωγραφικής Ευρώπης. Τα συνεργαζόμενα μέλη προέρχονται από χώρες και εδάφη πέραν της Ευρώπης, όπως ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Ινδία και η Κίνα ενώ από τις ΗΠΑ είναι οι: ABC, CBS, NBC, CPB, WFMT, NPR και American Public Media.
Η ιδιότητα του κάθε μέλους αφορά τις οργανώσεις των μέσων ενημέρωσης, των οποίων τα κράτη είτε είναι εντός της περιοχής των Ευρωπαϊκών εκπομπών όπως ορίζεται από την Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών είτε είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.[5]
Τα μέλη επωφελούνται από:
- Πλήρη πρόσβαση σε παγκόσμιας εμβέλειας περιεχόμενο από αποκλειστικά αθλητικά δικαιώματα έως ανταλλαγές για ειδήσεις, μουσική και προγράμματα για παιδιά.
- Μια φωνή στις Βρυξέλλες και στις διεθνείς πλατφόρμες που ασκούν πιέσεις για τα δημόσια μέσα και εξασφαλίζουν το βέλτιστο νομικό και τεχνικό πλαίσιο.
- Ευκαιρίες για ανταλλαγή, μάθηση και συνεργασία μέσω διασκέψεων, ομάδων εργασίας, κατάρτισης και ειδικών συμβουλών και καθοδήγησης.
- Κέντρα εκμάθησης και ανταλλαγής νέων τεχνολογιών και καινοτομίας με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων που παρέχουν στρατηγικές συμβουλές και καθοδήγηση.
Η μεγαλύτερη παραγωγή της EBU είναι ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision. Η EBU διοργανώνει επίσης τους ομότιτλους διαγωνισμούς χορού, παιδικού τραγουδιού, νέων χορευτών και πολλούς παρόμοιους.
Στις ραδιοφωνικές συνεργασίες περιλαμβάνεται το Euroclassic Notturno που αποτελεί μια εξάωρη ακολουθία κλασικής μουσικής του BBC Radio 3 και μεταδίδεται από το Ηνωμένο Βασίλειο με τον τίτλο "Through the Night" και επίσης διάφορα θεματικά προγράμματα, όπως οι ετήσιες Χριστουγεννιάτικες μουσικές εκδηλώσεις από όλη την Ευρώπη.[6] Η EBU αποτελεί μέλος του Διεθνούς Μουσικού Συμβουλίου (International Music Council, Conseil international de la musique) με έδρα το Παρίσι.
Οι περισσότεροι φορείς-μέλη της EBU έχουν κάνει συμφωνία για τη διεξαγωγή μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και τα εναρκτήρια Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.[7] Ένα άλλο επαναλαμβανόμενο γεγονός, το οποίο μεταδίδεται σε όλη την Ευρώπη μέσω της EBU είναι η πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Βιέννης.[8]
Η Eurovision Media Services είναι το επιχειρηματικό σκέλος της EBU παρέχοντας τις πρώτες υπηρεσίες μέσων μαζικής ενημέρωσης για πολλούς οργανισμούς και αθλητικές ομοσπονδίες σε όλο τον κόσμο.
Το Πρελούδιο στη Δοξολογία (Te Deum) αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του γάλλου συνθέτη Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ, κυρίως μετά την εδραίωσή του ως μουσικό σήμα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Είναι ευρέως γνωστό στους Ευρωπαίους καθώς παίζεται πριν και μετά τους τίτλους του συγκεκριμένου διαγωνισμού και σε άλλα σημαντικά γεγονότα και προγράμματα παραγωγής της EBU.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η EBU είναι διάδοχος της Διεθνούς Ραδιοφωνικής Ένωσης (IBU-UIR) η οποία ιδρύθηκε την 4η Απριλίου του 1925, με έδρα τη Γενεύη και παράρτημα στις Βρυξέλλες. Ενέτεινε τις ανταλλαγές ραδιοφωνικών προγραμμάτων και τις διαμεσολαβητικές τεχνικές διαμάχες μεταξύ των μελών που ασχολήθηκαν κυρίως με τα θέματα των συχνοτήτων και των παρεμβολών τους. Αναλήφθηκε ουσιαστικά από τη Ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όταν η σύγκρουση τερμάτισε στα μάτια των συμμαχικών δυνάμεων ήταν μια συμβιβασμένη οργάνωση που δεν μπορούσαν να εμπιστευτούν.
Την άνοιξη του 1946, εκπρόσωποι της Σοβιετικής ραδιοφωνικής επιτροπής πρότειναν τη δημιουργία μιας νέας οργάνωσης. Ωστόσο, ταυτόχρονα, προετοιμάστηκαν για την διακυβερνητική "Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Διάσκεψη" η οποία διεξήχθη στην Κοπεγχάγη δύο χρόνια αργότερα, καταρτώντας ένα νέο σχέδιο για τη χρήση συχνοτήτων στην περιοχή των Ευρωπαϊκών ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών. Θεωρήθηκε αναγκαία η ύπαρξη ενός οργανισμού ο οποίος θα μπορούσε να εφαρμόσει το "Σχέδιο μήκους κύματος της Κοπεγχάγης" αλλά υπήρξε διαφωνία μεταξύ των ραδιοτηλεοπτικών φορέων και ιδιαίτερα ο φόβος που εξέφρασε το BBC ότι μια νέα ένωση θα μπορούσε να κυριαρχείται από την ΕΣΣΔ παρόλο που πρότεινε να δώσει σε καθένα από τα τότε κράτη-μέλη μία ψήφο. Η Γαλλία πρότεινε τέσσερις ψήφους λόγω της ένταξης των βορειοαφρικανικών αποικιών στο κράτος, ενώ η Μεγάλη Βρετανία θεώρησε ότι θα είχε μια μικρή επιρροή με μία μόνο ψήφο.
Στις 27 Ιουνίου 1946 ιδρύθηκε ο εναλλακτικός Διεθνής Ραδιοφωνικός Οργανισμός (αγγλικά: International Broadcasting Organization, IBO; γαλλικά: Organisation Internationale de Radiodiffusion, OIR) με 26 μέλη χωρίς τη συμμετοχή της Βρετανίας. Την επόμενη μέρα, η IBU συναντήθηκε με το νεοσύστατο IBO στη Γενική Συνέλευση και έγινε προσπάθεια διάλυσής της, η οποία απέτυχε, παρόλο που τα 18 από τα 28 μέλη της έφυγαν από την IBU για να ενταχθούν στον IBO.[9]
Για μια χρονική περίοδο στα τέλη της δεκαετίας του 1940 τόσο η IBU όσο και ο IBO διακρίθηκαν για το ρόλο της οργάνωσης των συχνοτήτων τους, αλλά η Βρετανία αποφάσισε να μην συμμετάσχει σε καμία από τις δύο. Το BBC προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να βρει κατάλληλες ρυθμίσεις εργασίας. Ωστόσο, για πρακτικούς σκοπούς, ο IBO μισθώνει το τεχνικό τμήμα της IBU στις Βρυξέλλες και απασχολεί το προσωπικό της.
Το BBC πρότεινε στη συνέχεια μια νέα λύση βασισμένη στη λειτουργία του IBO αλλάζοντας τον κανονισμό της, ώστε να υπάρχει μόνο ένα μέλος ανά χώρα που συμμετέχει στην ITU, εξασφαλίζοντας μια δυτική πλειοψηφία έναντι της ΕΣΣΔ και των δορυφορικών κρατών της. Τον Αύγουστο του 1949 πραγματοποιήθηκε συνάντηση στην Στρέσα της Ιταλίας, αλλά κατέληξε σε διαφωνία μεταξύ των αντιπροσώπων σχετικά με τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων.
Μια πρόταση ήταν να αντικατασταθεί η ευρωπαϊκή ραδιοτηλεοπτική ζώνη από μια περιοχή που θα απέκλειε την Ανατολική Ευρώπη, το Λεβάντες και τη Βόρεια Αφρική. Μετά την συνάντηση στην Στρέσα της Ιταλίας, προέκυψε συναίνεση μεταξύ των δυτικοευρωπαίων για τη δημιουργία ενός νέου οργανισμού και το BBC πρότεινε την έδρα της στο Λονδίνο. Οι συναντήσεις στο Παρίσι στις 31 Οκτωβρίου και 1η Νοεμβρίου 1949 σφράγισαν τη μοίρα της IBU και του IBO, αλλά αποφασίστηκε να μην επιτρέψει στη Δυτική Γερμανία να ιδρύσει το νέο οργανισμό. Στις 12 Φεβρουαρίου 1950, η νεοσυσταθείσα EBU είχε την πρώτη της συνάντηση με 23 μέλη από την ευρωπαϊκή ραδιοτηλεοπτική ζώνη, στο ξενοδοχείο Imperial στην παραθαλάσσια πόλη της Torquay, στην κομητεία του Ντέβον, στην Αγγλία.
Ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Ian Jacob από το BBC, ο οποίος παρέμεινε για 10 χρόνια, ενώ η λειτουργία του κυριαρχούσε σε μεγάλο βαθμό από το BBC, λόγω των οικονομικών, τεχνικών και προσωπικών του στοιχείων. Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ της EBU και των προκατόχων της ήταν ότι η συμμετοχή της EBU ήταν για ραδιοτηλεοπτικούς φορείς και όχι για κυβερνήσεις. Οι πρώτοι εκπρόσωποι δήλωσαν, ότι οι συναντήσεις της EBU ήταν εγκάρδιες, επαγγελματικές και πολύ διαφορετικές από τον απότομο τόνο των προκατόχων της. Το 1951 ακυρώθηκε η αίτηση περί ιδρύσεως του οργανισμού στη Δυτική Γερμανία η οποία ανέπτυξε εργασιακές σχέσεις με τον μετέπειτα Διεθνή Ραδιοτηλεοπτικό Οργανισμό (αγγλικά: International Radio and Television Organisation, IRTO; γαλλικά: Organisation Internationale de Radiodiffusion et de Télévision, OIRT) ο οποίος μετέφερε τα γραφεία και το τεχνικό τμήμα του (πρώην) IBO από τις Βρυξέλλες στην Πράγα ένα χρόνο πριν. Ωστόσο, την 1η Ιανουαρίου 1993, δύο χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο IRTO απορροφήθηκε μέσω συγχώνευσης από την EBU.
Τεχνικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο στόχος των τεχνικών δραστηριοτήτων της EBU είναι απλά να βοηθήσει τα μέλη της ένωσης σε αυτή την περίοδο των πρωτοφανών τεχνολογικών εξελίξεων. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή τεχνικών πληροφοριών στα μέλη μέσω διασκέψεων και σεμιναρίων, καθώς και σε γραπτή μορφή (όπως η Τεχνική Επισκόπηση της EBU και το περιοδικό tech-i). Η EBU επίσης ενθαρρύνει την ενεργό συνεργασία μεταξύ των μελών της, με βάση το ότι μπορούν να μοιραστούν ελεύθερα τη γνώση και την εμπειρία τους, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να πετύχουν τα μέλη από μόνα τους.
Μεγάλο μέρος αυτής της συνεργασίας επιτυγχάνεται μέσω των Εργατικών Ομάδων που μελετούν συγκεκριμένα τεχνικά θέματα κοινού ενδιαφέροντος: για παράδειγμα, τα μέλη της EBU προετοιμάζονται από καιρό για την αναθεώρηση του σχεδίου της Στοκχόλμης του 1961.
Η EBU δίνει μεγάλη έμφαση στη χρήση ανοικτών προτύπων. Η ευρεία χρήση τους (όπως το MPEG-2, DAB, DVB κ.λπ.) εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα μεταξύ προϊόντων από διάφορους προμηθευτές, και διευκολύνει την ανταλλαγή υλικού προγραμμάτων μεταξύ των μελών της ένωσης και την προώθηση ενός ευρούς βιομηχανικού φάσματος των "οριζόντιων αγορών" προς όφελος όλων των καταναλωτών.
Τα μέλη και το τεχνικό τμήμα της EBU διαδραμάτισαν εδώ και πολύ καιρό σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη πολλών συστημάτων που χρησιμοποιούνται σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, όπως:
- Η διεπαφή ψηφιακού ήχου AES/EBU, επισήμως γνωστό ως AES3.
- Σειριακές και παράλληλες διεπαφές για ψηφιακό βίντεο (Συστάσεις ITU-R 601 και 656).
- RDS (Radio Data System): Ραδιοφωνικό Σύστημα Δεδομένων που χρησιμοποιείται στην εκπομπή των FM.
- Σύσταση Loudness R128 και μετρητές EBU Mode (EBU Tech 3341).
Η EBU ενθάρρυνε επίσης ενεργά την ανάπτυξη και εφαρμογή:
- Digital Audio Broadcasting (DAB: Ψηφιακή εκπομπή ήχου) μέσω Eureka Project 147 και WorldDAB Forum.
- Digital Video Broadcasting (DVB) μέσω DVB Project και DigiTAG.
- του ψηφιακού ραδιοφώνου στις ζώνες συχνοτήτων που χρησιμοποιούνται σήμερα για την εκπομπή των AM μέσω της DRM.
- της τυποποίησης των ψηφιακών συστημάτων εγγραφής βίντεο μέσω του TV-Anytime Forum.
- της ανάπτυξης άλλων δικτύων διανομής περιεχομένου στο διαδίκτυο μέσω P2PTV; EBU Project Group D/P2P, από το Νοέμβριο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2008, με δοκιμή επιλεγμένων καναλιών-μελών, χάρη στην πλατφόρμα διανομής της Octoshape.[10] Η EBU είναι επίσης μέρος του Ευρωπαϊκού Project P2P-Next.
Διαμάχη με την Ελληνική κρατική ραδιοτηλεόραση το 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την Τρίτη 11 Ιουνίου του 2013 η Ελληνική κυβέρνηση έκλεισε τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα ΕΡΤ σε σύντομο χρονικό διάστημα, επικαλούμενη ανησυχίες των κυβερνητικών δαπανών που σχετίζονται με την Κρίση της Ευρωζώνης.[11] Σε απάντηση, η EBU ίδρυσε ένα αυτοσχέδιο στούντιο την ίδια μέρα, κοντά στα πρώην γραφεία της ΕΡΤ στην Αθήνα, προκειμένου να συνεχίσει να παρέχει στα μέλη της EBU υπηρεσίες αναμετάδοσης εκπομπών που παρείχε προηγουμένως η ΕΡΤ.[12]
Η EBU έβγαλε ανακοίνωση εκφράζοντας τη βαθιά απογοήτευσή της για το κλείσιμο της ΕΡΤ και παρότρυνε τον Έλληνα πρωθυπουργό να χρησιμοποιήσει όλες τις εξουσίες του για να ανακαλέσει αμέσως την απόφαση και προσέφερε συμβουλές, βοήθεια και εμπειρογνωμοσύνη που απαιτούνται για την διατήρηση της ΕΡΤ.[13]
Στις 4 Μαΐου 2014, η ΝΕΡΙΤ, ο νέος δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας ξεκίνησε την πανελλαδική μετάδοσή του και μετά από ένα επτάμηνο (4 Δεκεμβρίου) έγινε νέο πλήρες μέλος της ένωσης.[14] Ωστόσο, στις 11 Ιουνίου 2015, δύο χρόνια μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, η ΝΕΡΙΤ Α.Ε. αντικαταστάθηκε από τη νέα ΕΡΤ Α.Ε. η οποία επαναλειτούργησε με ολοκληρωμένο πρόγραμμα.
Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κατάλογος των ενεργών μελών (με τελευταία ενημέρωση τον Αύγουστο του 2019) περιλαμβάνει τους ακόλουθους 72 ραδιοτηλεοπτικούς φορείς από 56 χώρες.[2]
Ενεργά μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χώρα | Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός | Συντομογραφία | Έτος ένταξης |
|---|---|---|---|
 Άγιος Μαρίνος |
Radio and Television of the Republic of San Marino (San Marino RTV) | SMRTV | 1995 |
 Αζερμπαϊτζάν |
Public Television and Radio Broadcasting Company (İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti) Public Television (İctimai Televiziya), Public Radio (İctimai Radio) |
İCTI / İTV | 2007 |
 Αίγυπτος |
Egyptian Radio and Television Union | ERTU | 1985 |
 Αλβανία |
Albanian Radio and Television (Radio Televizioni Shqiptar) | RTSH | 1999 |
 Αλγερία |
National Sound Broadcasting Company - Algerian Radio (Entreprise nationale de radiodiffusion sonore - Radio Algérienne) |
ENRS | 1970 |
| Public Establishment of Television (Établissement public de télévision) | EPTV | ||
| Television Broadcasting Corporation of Algeria (Télédiffusion d’Algérie) | TDA | ||
 Ανδόρρα |
Radio and Television of Andorra (Ràdio i Televisió d'Andorra, S.A.) | RTVA | 2002 |
 Αρμενία |
Public Radio of Armenia (Հայաստանի Հանրային Ռադիո, Hayastani Hanrayin Radio) | ARMR | 2005 |
| Public Television of Armenia (Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն, Hayastani Hanrayin Herrustaynkerut’yun) | ARMTV | ||
 Αυστρία |
Austrian Broadcasting Corporation (Österreichischer Rundfunk) | ORF | 1953 |
 Βατικανό |
Vatican Radio (Radio Vaticana) | VR | 1950 |
 Βέλγιο |
Belgian Radio-Television of the Wallonia-Brussels Federation (Radio-Télévision belge de la Fédération Wallonie-Bruxelles) |
RTBF | 1950 |
| Flemish Radio and Television Broadcasting Organisation (Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie) |
VRT | ||
 Βόρεια Μακεδονία |
Macedonian Radio Television (Македонска Радио Телевизиjа, Makedonska Radio Televizija) | MRT | 1993 |
 Βοσνία και Ερζεγοβίνη |
Radio and Television of Bosnia and Herzegovina (Radiotelevizija Bosne i Hercegovine) | BHRT | 1993 |
 Βουλγαρία |
Bulgarian National Radio (Bŭlgarsko natsionalno radio) | BNR | 1993 |
| Bulgarian National Television (Bŭlgarska natsionalna televiziya) | BNT | ||
 Γαλλία |
Groupe de Radiodiffusion Française: France Télévisions, Radio France, France Médias Monde |
GRF | 1950 |
| TF1 (Bouygues) | TF1 | 1950 | |
| Europe 1 (Lagardère) | E1 | 1978 | |
| Canal+ (Vivendi) | C+ | 1984 | |
 Γερμανία |
Consortium of public broadcasters in Germany (Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland) Bavarian Broadcasting (Bayerischer Rundfunk, BR) Hessian Broadcasting Corporation (Hessischer Rundfunk, hr) Central German Broadcasting (Mitteldeutscher Rundfunk, MDR) Northern German Broadcasting (Norddeutscher Rundfunk, NDR) Radio Bremen (RB) Berlin-Brandenburg Broadcasting (Rundfunk Berlin-Brandenburg, rbb) Saarland Broadcasting (Saarländischer Rundfunk, SR) Southwest Broadcasting (Südwestrundfunk, SWR) West German Broadcasting (Westdeutscher Rundfunk, WDR) German Wave (Deutsche Welle, DW) Germany Radio (Deutschlandradio, DLR) |
ARD | 1952 |
| Second German Television (Zweites Deutsches Fernsehen) | ZDF | 1963 | |
 Γεωργία |
Georgian Public Broadcasting (საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებელი, sakartvelos sazogadoebrivi mauts'q'ebeli) | GPB | 2005 |
 Δανία |
Danish Broadcasting Corporation (Danmarks Radio) | DR | 1950 |
| TV2 Danmark A/S | DK / TV2 | 1989 | |
 Ελβετία |
Swiss Broadcasting Corporation Schweizerische Radio- und Fernsehgesellschaft Société suisse de radiodiffusion et télévision Società svizzera di radiotelevisione Societad Svizra da Radio e Televisiun |
SRG SSR | 1950 |
 Ελλάδα |
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση | ΕΡΤ | 1950-2013 2015 |
 Εσθονία |
Estonian Public Broadcasting (Eesti Rahvusringhääling) | ERR | 1993 |
 Ηνωμένο Βασίλειο |
British Broadcasting Corporation | BBC | 1950 |
| United Kingdom Independent Broadcasting Independent Television (ITV) Scottish Television (STV) Channel Four Television Corporation Channel Four Wales (Sianel Pedwar Cymru) |
UKIB | 1981 | |
 Ιορδανία |
Jordan Radio and Television Corporation (مؤسسة الإذاعة والتلفزيون الأردني) | JRTV | 1970 |
 Ιρλανδία |
Radio and Television of Ireland (Raidió Teilifís Éireann) | RTÉ | 1950 |
| Irish Television Four (Teilifís na Gaeilge Ceathair) | TG4 | 2007 | |
 Ισλανδία |
Icelandic National Broadcasting Service (Ríkisútvarpið) | RÚV | 1956 |
 Ισπανία |
Spanish Radio and Television Corporation (Corporación de Radio y Televisión Española) |
RTVE | 1955 |
 Ισραήλ |
Israeli Public Broadcasting Corporation (תאגיד השידור הישראלי, Ta'agid HaShidur HaYisra'eli) | Kan | 2017 |
 Ιταλία |
Italian radio and television (Radiotelevisione italiana) | Rai | 1950 |
 Κροατία |
Croatian Radiotelevision (Hrvatska radiotelevizija) | HRT | 1993 |
 Κύπρος |
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (Cyprus Broadcasting Corporation, Kıbrıs Radyo Yayın Kurumu) | CyBC | 1969 |
 Λετονία |
Public Broadcasting of Latvia (Latvijas Sabiedriskais medijs) Latvian Radio (Latvijas Radio), Latvian Television (Latvijas Televīzija) |
LSM | 1993 |
 Λευκορωσία |
National State Television and Radio Company of Belarus (Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь / Belteleradio) | BTRC | 1993 |
 Λίβανος |
Télé Liban (تلفزيون لبنان) | TL | 1950 |
 Λιβύη |
Libya National Channel | LNC | 2011 |
 Λιθουανία |
Lithuanian National Radio and Television (Lietuvos nacionalinis radijas ir televizija) | LRT | 1993 |
 Λουξεμβούργο |
RTL Group | RTL | 1950 |
| Sociocultural Broadcasting Institution of the Grand Duchy of Luxembourg (Établissement de Radiodiffusion Socioculturelle du Grand-Duché de Luxembourg - radio 100,7) | ERSL | 1996 | |
 Μάλτα |
Public Broadcasting Services Limited | PBS | 1970 |
 Μαρόκο |
National Radio and Television Society (Société Nationale de Radiodiffusion et de Télévision) | SNRT | 1950 |
 Μαυροβούνιο |
Radio and Television of Montenegro (Radio i televizija Crne Gore, Радио и телевизија Црне Горе) | RTCG | 2006 |
 Μολδαβία |
TeleRadio-Moldova | TRM | 1993 |
 Μονακό |
Groupement de Radiodiffusion monégasque: Radio Monte Carlo (RMC owned by NextRadioTV) Télé Monte Carlo (TMC owned by Groupe TF1) Monaco Média Diffusion (MMD - Télédiffusion de France) |
GRMC | 1950 |
 Νορβηγία |
Norwegian Broadcasting Corporation (Norsk rikskringkasting) | NRK | 1950 |
| TV2 (Egmont Group) | NO / TV2 | 1993 | |
 Ολλανδία |
Dutch Public Broadcaster (Nederlandse Publieke Omroep) AVROTROS BNNVARA Evangelical Broadcasting (Evangelische Omroep, EO) Humanist Broadcasting (Humanistische Omroep - HUMAN) KRO-NCRV (Christian Broadcasting Association) MAX Dutch Broadcast Foundation (Nederlandse Omroep Stichting - NOS) People's University Programme (NTR) PowNed Foundation for Ether Advertisement (Stichting Ether Reclame - STER) Liberal Protestant Radio Broadcasting Corporation (Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep - VPRO) Netherlands Awake (Wakker Nederlands - WNL) |
NPO | 1950 |
 Ουγγαρία |
Media Services and Support Trust Fund (Médiaszolgáltatás-támogató és Vagyonkezelő Alap) Duna Media Service Provider (Duna Médiaszolgáltató) |
MTVA | 2014 |
 Ουκρανία |
National Public Broadcasting Company of Ukraine Natsionalna Suspilna Teleradiokompaniya Ukrayiny |
UA:PBC | 1993 |
 Πολωνία |
Polish Radio (PR S.A.: Polskie Radio) | PR | 1993 |
| Polish Television (TVP S.A.: Telewizja Polska) | TVP | ||
 Πορτογαλία |
Radio and Television of Portugal (Rádio e Televisão de Portugal) | RTP | 1950 |
 Ρουμανία |
Romanian Radio Broadcasting Company (Societatea Română de Radiodifuziune) | ROR | 1993 |
| Romanian Television Corporation (Societatea Românǎ de Televiziune) | RO / TVR | ||
 Ρωσία |
All-Russia State Television/Radio Broadcasting Company (Vserossiyskaya Gosudarstvennaya Televizionnaya i Radioveshchatelnaya Kompaniya) | VGTRK | 1993 |
| Channel One Russia (Perviy kanal Rossii) | C1R | 1996 | |
| Radio House Ostankino (Radio Dom Ostankino) Radio Mayak (MK) Radio Orpheus (Radio Orfey, OP) |
RDO | ||
 Σερβία |
Radio Television of Serbia (Radio-televizija Srbije) | RTS | 2006 |
 Σλοβακία |
Radio and Television of Slovakia (Rozhlas a televízia Slovenska) | RTVS | 2011 |
 Σλοβενία |
Radio-Television of Slovenia (Radiotelevizija Slovenija) | RTVSLO | 1993 |
 Σουηδία |
Swedish Broadcasting Service (Sveriges Rundradiotjänst) Sweden's Television (Sveriges Television, SVT) Sweden's Radio (Sveriges Radio, SR) Swedish Educational Broadcasting Company (Sveriges Utbildningsradio, UR) |
SRT | 1950 |
 Τουρκία |
Turkish Radio and Television Corporation (Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu) |
TRT | 1950 |
 Τσεχία |
Czech Radio (Český rozhlas) | ČR | 1993 |
| Czech Television (Česká televize) | ČT | ||
 Τυνησία |
Tunisian Radio and Television Establishment (Établissement de la radiodiffusion-télévision tunisienne) Radio et télévision tunisienne | ERTT | 1950 |
 Φινλανδία |
Finnish Broadcasting Company (Yleisradio Oy) | Yle | 1950 |
Παλαιότερα ενεργά μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χώρα | Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός | Συντ. | Από | Έως |
|---|---|---|---|---|
 Γιουγκοσλαβία |
Yugoslav Radio Television (Jugoslavenska radiotelevizija) | JRT | 1950 | 1992 |
 Ελλάδα |
Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση | ΝΕΡΙΤ | 2014 | 2015 |
| Ηνωμένο Βασίλειο |
Independent Television Authority | ΙΤΑ | 1959 | 1972 |
| Independent Broadcasting Authority | ΙΒΑ | 1972 | 1981 | |
| Commercial Radio Companies Association | CRCA | 1981 | 2006 | |
 Ισπανία |
Antena 3 Radio (νυν Máxima FM) | A3R | 1986 | 1993 |
| People's Radiowaves of Spain Network (Cadena de Ondas Populares Españolas) |
COPE | 1998 | 2019[15] | |
| Spanish Broadcasting Company (Sociedad Española de Radiodifusión) | SER | 1982 | 2020 | |
 Ισραήλ |
Israel Broadcasting Authority | IBA | 1957 | 2017 |
 Ιταλία  Μονακό |
Télé Monte Carlo (νυν La7) | TMC | 1981 | 2001 |
 Λιβύη |
Libyan Jamahiriya Broadcasting Corporation | LJBC | 1974 | 2011 |
 Ουγγαρία |
Hungarian Radio Corporation (Magyar Rádió) | MR | 1993[16] | 2015 |
| Hungarian Television (Magyar Televízió) | MTV | |||
| Duna Channel (Duna Televízió) | Duna | 2013 | ||
 Σερβία και Μαυροβούνιο |
Alliance of Public Radio and Television (Udruženje javnih radija i televizija) | UJRT | 2001 | 2006 |
 Σλοβακία |
Slovak Radio (Slovenský rozhlas) | SRo | 1993 | 2011 |
| Slovak Television (Slovenská televízia) | STV | |||
| Σουηδία |
TV4 (Bonnier Group) | SE / TV4 | 2004 | 2019[17] |
 Τσεχοσλοβακία |
Czechoslovak Television (Československá televize / Československá televízia) | CST | 1991 | 1992 |
| Φινλανδία |
Commercial Television Three (Mainos-TV Kolme) | FI / MTV | 1993 | 2019[18] |
Συνεργαζόμενα μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οποιοσδήποτε όμιλος ή οργανισμός από ένα κράτος-μέλος της ITU, ο οποίος παρέχει ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες εκτός της περιοχής Ευρωπαϊκών εκπομπών, μπορεί να υποβάλλει αίτηση ένταξης στην EBU ως συνεργαζόμενο μέλος.[19] Ο κατάλογος των συνεργαζόμενων μελών (με τελευταία ενημέρωση τον Ιανουάριο του 2018) περιλαμβάνει τους ακόλουθους 34 φορείς - οργανισμούς από 21 χώρες.[3]
| Χώρα | Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός | Συντ. | Έτος ένταξης |
|---|---|---|---|
 Αυστραλία |
Australian Broadcasting Corporation | ABC | 1950 |
| Free TV Australia | Free | 1962 | |
| Special Broadcasting Service | SBS | 1979 | |
 Βραζιλία |
Rádio Cultura (Padre Anchieta Foundation) | FPA | 2012 |
 Γεωργία |
Rustavi 2 Broadcasting Company | RB | 2003 |
| Teleimedi (Imedi Media Holding) | TEME | 2004 | |
 Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
National Broadcasting Company | NBC | 1953 |
| Columbia Broadcasting System / CBS Corporation | CBS | 1956 | |
| American Broadcasting Company | ABC | 1959 | |
| National Public Radio | NPR | 1971 | |
| WFMT Radio Network | WFMT | 1980 | |
| American Public Media | APM | 2004 | |
 Ιαπωνία |
Japan Broadcasting Corporation (Nippon Hoso Kyokai) | NHK | 1951 |
| Tokyo FM Broadcasting Co., Ltd. | TFM | 1986 | |
| Tokyo Broadcasting System / TBS Television, Inc. | TBS | 2000 | |
 Ινδία |
All India Radio | AIR | 1979 |
 Ιράν |
Islamic Republic of Iran Broadcasting | IRIB | 1969 |
 Καζακστάν |
Khabar Agency | ΚΑ | 2016 |
 Καναδάς |
Canadian Broadcasting Corporation (Societé Radio Canada) | CBC | 1950 |
 Κίνα |
China Media Group | CMG | 2010 |
| Shanghai Media Group | SMG | 2016 | |
 Κούβα |
Cuban Institute of Radio and Television (Instituto Cubano de Radio y Televisión) | ICRT | 1992 |
 Μαλαισία |
Radio Television Malaysia (Radio Televisyen Malaysia) | RTM | 1970 |
 Μαυρίκιος |
Mauritius Broadcasting Corporation | MBC | 1980 |
 Μπανγκλαντές |
National Broadcasting Authority of Bangladesh | NBAB | 1974 |
 Νέα Ζηλανδία |
Radio New Zealand | RNZ | 1950 |
| Television New Zealand | TVNZ | 1980 | |
 Νότια Αφρική |
South African Broadcasting Corporation | SABC | 1951 |
 Νότια Κορέα |
Korean Broadcasting System | KBS | 1974 |
 Ομάν |
Public Authority for Radio and Television of Oman | PART | 1976 |
 Συρία |
Syrian Arab Radio and TV Organization (Organisme de la Radio-Télévision Arabe Syrienne) | ORTAS | 1978 |
 Χιλή |
Universidad Católica de Chile Televisión (Canal 13) | UCTV | 1971 |
 Χονγκ Κονγκ |
Radio Television Hong Kong | RTHK | 1983 |
Παλαιότερα συνεργαζόμενα μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χώρα | Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός | Συντ. | Από | Έως |
|---|---|---|---|---|
 Παλαιστίνη |
Palestinian Broadcasting Corporation (هيئة الإذاعة والتلفزيون الفلسطينية) | PBC | 2009 | 2014 |
Πιθανά μελλοντικά μέλη της EBU[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χώρα | Ραδιοτηλεοπτικός Οργανισμός | Αίτια |
|---|---|---|
 Βόρεια Μακεδονία
|
МРТ (πλήρες μέλος της EBU από το 1993) | H δημόσια ραδιοτηλεόραση MRT, κατόπιν της Συμφωνίας των Πρεσπών, που υπογράφηκε μεταξύ της Βόρειας Μακεδονίας και της Ελλάδας, είναι υποχρεωμένη από την EBU, να αλλάξει όνομα, το οποίο πρέπει να βασίζεται στην νέα σύνθετη ονομασία της χώρας Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας (το υπάρχων όνομα της МРТ βασίζεται στην παλιά ονομασία της χώρας, Δημοκρατία της Μακεδονίας). Παρά την επίσημη αλλαγή του ονόματος, στην χώρα, πολλές ονομασίες εξακολουθούν, να παραμένουν μέχρι στιγμής στην Βόρεια Μακεδονία, καθώς, και διάφορες άλλες πολιτικές εκκρεμότητες, με το όνομα «Μακεδονία», κάτι που δεν είναι αποδεκτό, τόσο από την Ελλάδα, όσο και την Βουλγαρία, καθώς και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. |
| Καζακστάν
|
Khabar Agency (συνεργαζόμενο μέλος της EBU από το 2016) | Το Καζακικό τηλεοπτικό δίκτυο Khabar Agency έχει δείξει ενδιαφέρον για να ενταχθεί στην EBU, διότι ένα μικρό μέρος της χώρας ανήκει γεωγραφικά στην Ευρώπη. Το Καζακστάν λαμβάνει μέρος στις Ευρωπαϊκές Διοργανώσεις Ποδοσφαίρου της UEFA, στην οποία είναι επίσημο μέλος. |
 Κόσοβο
|
RTK (Ραδιοτηλεόραση του Κοσόβου) | H δημόσια ραδιοτηλεόραση του Κοσόβου RTK έχει δείξει ενδιαφέρον για να ενταχθεί στην EBU. Ωστόσο, Τα Ηνωμένα Έθνη διοικούν το Κόσοβο σύμφωνα με την Απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 1999, και με την συνεργασία της ΕΕ από το 2008. Έκτοτε, η Σερβία, διεκδικεί το Κόσοβο ως μέρος της επικράτειάς της, και ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει την περιοχή, υπό την κυριαρχία της, καθότι νομικά αποτελεί την Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων. Ωστόσο, η πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΟΗΕ, αναγνωρίζει το Κόσοβο, ως περιοχή της Σερβίας. Το περιστατικό αυτό, εμποδίζει το RTK, να γίνει μέλος της EBU, καθότι το Κόσοβο, δεν είναι κυρίαρχο κράτος, και ως εκ τούτου το Κόσοβο, δεν έχει το δικαίωμα, να συμμετέχει σε καμία από της διοργανώσεις της EBU, επειδή νομικά είναι μέρος της Σερβίας. |
 Λίχτενσταϊν
|
- | Αυτή τη στιγμή το Λίχτενσταϊν δεν έχει κανέναν κρατικό τηλεοπτικό σταθμό, αλλά αν δημιουργήσει έναν, τότε θα μπορέσει να γίνει μέλος της EBU. Αυτό το γεγονός τους επηρέασε όταν δεν τους επιτράπηκε να συμμετάσχουν στους Διαγωνισμούς Τραγουδιού της Eurovision το 1969 και το 1976. Ωστόσο, λόγω του μικρού πληθυσμού του, το Λίχτενσταϊν, δεν μπήκε ποτέ στην διαδικασία, να δημιουργήσει δημόσια ραδιοτηλεόραση, ενώ τα τελευταία χρόνια, δεν δείχνει ενδιαφέρον να συμμετάσχει σε Διαγωνισμούς Τραγουδιού της Eurovision, παρότι ο διαγωνισμός, είναι δημοφιλής στην χώρα. Το Λίχτενσταϊν, παρακολουθεί και ακούει, εδώ και πολλά χρόνια όλους τους διαγωνισμούς Eurovision (Τραγουδιού, Χορού κ.τ.λ.), μέσω των δημόσιων ραδιοτηλεόρασεων της Ελβετίας (SRG SSR) και της Αυστρίας (ORF), τα οποία λόγω γεωμορφολογίας, έχουν εμβέλεια και στο Λίχτενσταϊν. |
 Μαρόκο
|
2M | Ο δεύτερος ημικρατικός τηλεοπτικός σταθμός του Μαρόκου 2M ζήτησε να γίνει μέλος της EBU. Είναι άγνωστο όμως αν θα συμμετάσχει είτε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού είτε στον Παιδικό Διαγωνισμό της Eurovision. Ωστόσο, το κύριο πρόβλημα, τόσο για το Μαρόκο, όσο και για άλλα αραβικά κράτη που συμμετείχαν ή μετάδοσαν την Eurovision, στο παρελθόν (Τυνησία, Λίβανος και Ιορδανία), είναι ένα καθαρά πολιτικό και θρησκευτικό θέμα, ότι δεν αναγνωρίζουν, κυρίαρχο κράτος, το Ισραήλ και δεν αποδέχονται, την ύπαρξη του καθώς «θεωρούν», ότι είναι «μέρος» του Κράτους της Παλαιστίνης, με αποτέλεσμα όσες αραβικές χώρες συμμετείχαν ή μετάδοσαν στο παρελθόν, διαγωνισμούς της Eurovision, να μποϊκοτάρουν και μην μεταδόσουν, οποιαδήποτε, συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision, καταβάλλοντας μάλιστα και εμπάργκο, μέχρι και τρία χρόνια από την EBU. |
Λογότυπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
|
|
| |
|---|---|---|---|---|
| 1950-1980 | 1980-1993 | 1993-1998 | 1998-2012 | 2012-σήμερα |
Δείτε Επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διαγωνισμός Χορού Eurovision
- Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
- Διαγωνισμός Νέων Χορευτών Eurovision
- Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
- Διαγωνισμός Νέων Μουσικών Eurovision
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «European Broadcasting Union (EBU)». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 «EBU Active Members». ebu.ch. EBU. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «EBU Associate Members». ebu.ch. EBU. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Eurovision Debate». EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «42 countries to take part in 2018 Eurovision Song Contest». EBU. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Joy to the World: a guide to the European Broadcasting Union's Christmas broadcast». CBC Music. https://www.cbcmusic.ca/posts/17773/joy-to-the-world-a-guide-to-the-european-broadcast.
- ↑ «Live Broadcasts Finally Okayed». Variety Asia Online. 10 Ιουλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2008.
- ↑ (EBU), European Broadcasting Union. «EBU - Vienna Philharmonic Orchestra New Year's Concert». www.ebu.ch. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ (EBU), European Broadcasting Union. «50 years of Eurovision (1954-2004)» (PDF). www.ebu.ch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Αυγούστου 2016.
- ↑ «P2P Media Portal Trial». EBU. 10 Ιουλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2008.
- ↑ Greek public broadcaster ERT to be shut down, reopened with fewer employees. EKathimerini.com (2013-06-11). Retrieved on 2014-04-28.
- ↑ O'Carroll, Lisa (12 June 2013). «ERT shutdown: European Broadcasting Union sets up makeshift studio». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/media/2013/jun/12/ert-shutdown-european-broadcasting-union-makeshift-studio-greece.
- ↑ EBU urges Greek government to reverse decision on ERT. (2013-06-11). Retrieved on 2014-04-28.
- ↑ Πλήρες μέλος της EBU η ΝΕΡΙΤ - Κανονικά και στην Eurovision
- ↑ «Radio Cadena COPE abandona la UER» [Radio Cadena COPE leaves the EBU]. 15 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2019.
- ↑ «74 Active Members of the EBU» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016.
- ↑ Granger, Anthony (13 Νοεμβρίου 2019). «Sweden: TV4 Ends Membership of the European Broadcasting Union». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (13 Νοεμβρίου 2019). «Finland: MTV3 Leaves European Broadcasting Union». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Admission». EBU.ch. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||||||