Συμμετοχή του Μονακό στη Eurovision
| Μονακό | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | TMC |
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εσωτερική επιλογή
1959–1979
2004–2006 |
| Γενική συμμετοχή | |
| Συμμετοχές | 24 (21 τελικοί) |
| Πρώτη συμμετοχή | 1959 |
| Τελευταία συμμετοχή | 2006 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 1971 |
| Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1959, 1966 |
| Μηδέν βαθμοί | 1966 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| Η σελίδα του Μονακό στο Eurovision.tv | |
Το Μονακό έχει συμμετάσχει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 24 φορές από το ντεμπούτο του το 1959. Η μόνη νίκη της χώρας στον διαγωνισμό ήρθε το 1971 όταν η Séverine παρουσίασε το "Un banc, un arbre, une rue". Το 1972, το Μονακό αναμενόταν να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, αλλά δεν αποδέχθηκε να τον φιλοξενησει. Το Μονακό εξακολουθεί να είναι το μοναδικό μικροκράτος που έχει κερδίσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.
Το Μονακό τερμάτισε τελευταίο στο διαγωνισμό το 1959 πριν από την επίτευξη τριών κορυφαίων τριών αποτελεσμάτων στη δεκαετία του 1960. Δύο από αυτούς επιτεύχθηκαν από τον François Deguelt, ο οποίος τελείωσε τρίτος το 1960 και δεύτερος το 1962. O Romuald τελείωσε επίσης τρίτος το 1964. Η νίκη της Severine το 1971 ήταν το πρώτο από τα πέντε κορυφαία τέσσερα αποτελέσματα σε οκτώ χρόνια. Οι άλλοι επιτεύχθηκαν από τον Romauld (ο οποίος επέστρεψε στην τέταρτη θέση το 1974), τη Mary Christy που ήταν τρίτη το 1976, την Michèle Torr που ήρθε τέταρτη το 1977 και τους Caline & Olivier Toussaint που ήταν τέταρτοι το 1978. Μετά τη συμμετοχή του το 1979, η χώρα αποχώρησε από το διαγωνισμό για 25 χρόνια.
Το Μονακό επέστρεψε στο διαγωνισμό για τρία χρόνια από το 2004 έως το 2006, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί από τους ημιτελικούς. Ο τηλεοπτικός οργανισμός του Μονακό αποσύρθηκε κατόπιν από τον διαγωνισμό λέγοντας ότι τα περιφερειακά πρότυπα ψηφοφορίας στον διαγωνισμό δεν έδωσαν αποτελεσματικά στον Μονακό καμία πιθανότητα να προκριθεί στον τελικό.[1][2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μονακό συμμετείχε στο διαγωνισμό 21 φορές μεταξύ του ντεμπούτο του το 1959 και του 1979. Στη συνέχεια, η χώρα αποσύρθηκε από το διαγωνισμό για οικονομικούς λόγους. Μόλις επέστρεψε το 2004, 25 χρόνια μετά την τελευταία συμμετοχή του.[3] Αποσύρεται ξανά το 2007, αφού δεν κατάφερε να τερματίσει για τον τελικό για τρία συναπτά έτη.[4]
Το Μονακό κέρδισε το διαγωνισμό το 1971, με το τραγούδι "Un banc, un arbre, une rue", το οποίο εκτελείται από την Séverine.[5] Η νίκη του Μονακό είναι ιδιαίτερα σημαντική στην ιστορία της Eurovision, επειδή ο τραγουδοποιός, ο τραγουδιστής και ο σκηνοθέτης δεν ήταν από τη χώρα που εκπροσωπούσαν, αλλά από τη Γαλλία. Η Séverine δήλωσε ακόμη στους δημοσιογράφους ότι ποτέ δεν είχε φτάσει στο Μονακό, ξεχνώντας ότι το βίντεο κλιπ γυρίστηκε εκεί.[6] Ο παραγωγός της Séverine ήταν ανέντιμος μαζί της και έκλεψε το βραβείο της, οπότε δεν πήρε ποτέ την αμοιβή της για τη νίκη της, ακόμα και μετά από το μήνυμά της.[7] Παρ 'όλα αυτά, η τραγουδίστρια εξακολουθεί να είναι ένας μεγάλος ανεμιστήρας του διαγωνισμού.[8]
Η επόμενη βέλτιστη τοποθέτηση του Μονακό είναι η δεύτερη που έχει επιτύχει μία φορά το 1962. Ήταν τρίτη τρεις φορές, το 1960, το 1964 και το 1976. Και διαρκεί δύο φορές, το 1959 και το 1966.[9] Το Μονακό είναι μεταξύ των οκτώ χωρών που τελείωσαν τελευταία στην πρώτη τους συμμετοχή, ενώ άλλες είναι η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Μάλτα, η Τουρκία, η Λιθουανία, η Τσεχική Δημοκρατία και ο Άγιος Μαρίνος.
Οικοδέσποινα χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μονακό δεν διοργάνωσε ποτέ το διαγωνισμό. Μετά τη νίκη του το 1971, η χώρα αποφάσισε να διοργανώσει τον διαγωνισμό του 1972 ως υπαίθριο show, ορίζοντας την ημερομηνία τον Ιούνιο και όχι την αρχή της άνοιξης.[10] Ωστόσο, λόγω της έλλειψης κεφαλαίων και υλικού, η Télé Monte Carlo ζήτησε βοήθεια από τον γαλλικό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα ORTF, ο οποίος δέχτηκε να διοργανώσει τον διαγωνισμό. Επειδή η TMC ήθελε να πραγματοποιηθεί το θέαμα στο Μονακό, ενώ η ORTF το ήθελε στη Γαλλία, οι διαπραγματεύσεις δεν πέτυχαν ποτέ. Ο Μονακό έφυγε από την EBU.[11] Η EBU ζήτησε από την Ισπανία και τη Γερμανία, οι οποίες αντίστοιχα ολοκλήρωσαν τη δεύτερη και την τρίτη θέση στο διαγωνισμό του 1971, αλλά οι χώρες δεν ενδιαφέρονται να διοργανώσουν τον διαγωνισμό του 1972. Τελικά διοργανώθηκε από το BBC στο Εδιμβούργο.[10]
Απουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μονακό απουσιάζει από το διαγωνισμό μεταξύ 1980 και 2003, πριν επιστρέψει για τρία χρόνια από το 2004-2006, αλλά οι Maryon (2004), Lise Darly (2005) και Séverine Ferrer (2006) δεν κατάφεραν να προκριθούν από τους ημιτελικούς. Η TMC εξέπεμψε το διαγωνισμό του 2007 ανοίγοντας το δρόμο για συμμετοχή στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2008. Ωστόσο, η TMC αποφάσισε να την απορρίψει.[12][13]
Η TMC είχε ανακοινώσει ότι ήταν δυνατό να επιστρέψει ο Μονακό στο διαγωνισμό το 2009 μετά από δύο χρόνια απουσίας μετά από συνομιλίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Οργανώσεων (EBU), τον διοργανωτή του διαγωνισμού, καθώς και νέα μέτρα ψηφοφορίας που εφαρμόστηκαν στον διαγωνισμό εκείνο το έτος.[14] Παρά το γεγονός αυτό, το Μονακό δεν ανταγωνίστηκε στη Μόσχα το 2009.[15] Η EBU ανακοίνωσε ότι θα καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες για να φέρουν το Μονακό πίσω στο Διαγωνισμό το 2010, παράλληλα με άλλους συμμετέχοντες.
Οι αξιωματούχοι έχουν καταγγείλει τη γεωπολιτική ψήφο μεταξύ των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και των χωρών της Σκανδιναβίας, αφήνοντας ουσιαστικά καμία πιθανότητα να προκριθεί το πριγκηπάτο. Επίσης, λυπάται που ο διαγωνισμός αφορά περισσότερο την παράσταση από το τραγούδι.
Επιπλέον, το Μονακό δεν διαθέτει πλέον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Η TMC αποτελεί πλέον μέρος του ομίλου TF1, του κορυφαίου ιδιωτικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα στη Γαλλία και είναι πλέον διαθέσιμος παντού στη Γαλλία. Τα προγράμματα TMC δεν περιστρέφονται πλέον γύρω από το πριγκιπάτο. Η ομάδα TF1, που είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής των γαλλικών δημόσιων καναλιών, είναι πολύ απίθανο η TMC να μεταδίδει εκ νέου τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Όταν η TMC το έπραξε μεταξύ 2004 και 2006, το ακροατήριό της ήταν πολύ χαμηλότερο από αυτό του γαλλικού δημόσιου καναλιού. Τα χρόνια αυτά, η κυβέρνηση και ο δήμος του Μονακό επέλεξαν τον διαγωνιζόμενο και χρηματοδότησαν την αντιπροσωπεία, ενώ συνήθως είναι υπεύθυνος για έναν ραδιοτηλεοπτικό φορέα ή έναν παραγωγό.[16]
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Νικητής | |
| Δεύτερη θέση | |
| Τρίτη θέση | |
| Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1959 | Ζακ Πίλς [17] | Γαλλικά | "Mon ami Pierrot" | 11 | 1 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1960 | Φρανσουά Ντεγκέλτ [18] | Γαλλικά | "Ce soir-là" | 3 | 15 | ||
| 1961 | Κολέτ Ντεριάλ [19] | Γαλλικά | "Allons, allons les enfants" | 10 | 6 | ||
| 1962 | Φρανσουά Ντεγκέλτ [20] | Γαλλικά | "Dis rien" | 2 | 13 | ||
| 1963 | Φρανσουάζ Αρντί [21] | Γαλλικά | "L'amour s'en va" | 5 | 25 | ||
| 1964 | Ρομουάλντ [22] | Γαλλικά | "Où sont-elles passées" | 3 | 15 | ||
| 1965 | Μαρζορί Νοέλ [23] | Γαλλικά | "Va dire à l'amour" | 9 | 7 | ||
| 1966 | Τερέζα [24] | Γαλλικά | "Bien plus fort" | 17 | 0 | ||
| 1967 | Μινούς Μπαρελί [25] | Γαλλικά | "Boum-Badaboum" | 5 | 10 | ||
| 1968 | Line & Willy [26] | Γαλλικά | "À chacun sa chanson" | 7 | 8 | ||
| 1969 | Jean Jacques [27] | Γαλλικά | "Maman, Maman" | 6 | 11 | ||
| 1970 | Ντομινίκ Ντισό [28] | Γαλλικά | "Marlène" | 9 | 5 | ||
| 1971 | Σεβερίν | Γαλλικά | "Un banc, un arbre, une rue" | 1 | 128 | ||
| 1972 | Πίτερ Μακ Λέιν [29] | Γαλλικά | "Comme on s'aime" | 16 | 65 | ||
| 1973 | Μαρί [30] | Γαλλικά | "Un train qui part" | 8 | 65 | ||
| 1974 | Ρομουάλντ [31] | Γαλλικά | "Celui qui reste et celui qui s'en va" | 4 | 14 | ||
| 1975 | Σοφί [32] | Γαλλικά | "Une chanson c'est une lettre" | 13 | 22 | ||
| 1976 | Μέρι Κρίστυ [33] | Γαλλικά | "Toi, la musique et moi" | 3 | 93 | ||
| 1977 | Μισέλ Τορ [34] | Γαλλικά | "Une petite française" | 4 | 96 | ||
| 1978 | Καλίν & Ολιβιέ Τουσέν [35] | Γαλλικά | "Les jardins de Monaco" | 4 | 107 | ||
| 1979 | Λοράν Βαγκενέρ [36] | Γαλλικά | "Notre vie c'est la musique" | 16 | 12 | ||
| Δεν συμμετείχε από το 1980 έως το 2003 | |||||||
| 2004 | Maryon [37] | Γαλλικά | "Notre planète" | Δεν προκρίθηκε | 20 | 10 | |
| 2005 | Λιζ Νταρλί [38] | Γαλλικά | "Tout de moi" | 24 | 22 | ||
| 2006 | Σεβερίν Φερέρ [39] | Γαλλικά, Ταϊτινά | "La Coco-Dance" | 21 | 14 | ||
| Δεν συμμετέχει από το 2007 έως σήμερα | |||||||
Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανάμεσα στα χρόνια 1959 και 2006, το ιστορικό ψηφοφορίας του Μονακό είχε ως εξής:
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε το Μονακό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
| Χρονιά |  → 12 βαθμοί
|
→ 10 βαθμοί
|
→ 8 βαθμοί
|
|---|---|---|---|
| 1959–1974 | Άλλο σύστημα ψηφοφορίας | ||
| 1975 |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
 Ολλανδία
|
 Φινλανδία
|
| 1976 |  Γαλλία
|
Ηνωμένο Βασίλειο
|
 Βέλγιο
|
| 1977 | Ηνωμένο Βασίλειο
|
 Ελλάδα
|
 Ιρλανδία
|
| 1978 | Βέλγιο
|
 Γερμανία
|
 Ιταλία
|
| 1979 | Γερμανία
|
Γαλλία
|
 Ισραήλ
|
| 1980–2003 | Δε συμμετείχε | ||
| 2004 | Γαλλία
|
Ελλάδα
|
 Τουρκία
|
| 2005 | Ισραήλ
|
 Δανία
|
 Ελβετία
|
| 2006 |  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
Ιρλανδία
|
 Λετονία
|
| 2007–2021 | Δε συμμετείχε | ||
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
| Χρονιά | → 12 βαθμοί
|
→ 10 βαθμοί
|
→ 8 βαθμοί
|
|---|---|---|---|
| 1959–1995 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 1996 | Δε συμμετείχε | ||
| 1997–2003 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 2004 |  Κύπρος
|
Δανία
|
Ολλανδία
|
| 2005 | Ισραήλ
|
Δανία
|
Ολλανδία
|
| 2006 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
Κύπρος
|
 Σουηδία
|
| 2007–2021 | Δε συμμετείχε | ||
Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχηγοί αποστολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Αρχηγός αποστολής | Ref. |
|---|---|---|
| 2005 | Φιλίπ Μποσκαγκλί |
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1959 έως το 1970, το Μονακό δεν είχε τους δικούς του σχολιαστές στο φεστιβάλ, το Télé Monte Carlo χρησιμοποίησε τον γαλλικό σχολιασμό αντ' αυτού (RTF 1959–1964 και ORTF 1965–1970). Από το 1971 έως το 1979 και μεταξύ 2004 και 2006, το TMC μετέδωσε το διαγωνισμό με τους δικούς του σχολιαστές, αλλά ήταν Γάλλοι. Καθώς το TMC ήταν διαθέσιμο στη Νοτιοανατολική Γαλλία από τη δεκαετία του 1980 και από ψηφιακή επίγεια τηλεόραση σε ολόκληρη τη χώρα από το 2005, το γαλλικό κοινό μπόρεσε να παρακολουθήσει το Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision τόσο στο France 3 όσο και στο TMC το 2004, 2005 και 2006 (το ημιτελικός του 2004 μόνο στο TMC).
| Χρονιά | Σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Ref. |
|---|---|---|---|
| 1959 | Κλοντ Νταρζέ | Άγνωστο | |
| 1960 | Πιέρ Τσερνιά | ||
| 1961 | Ρομπέρ Μποβέ | ||
| 1962 | Πιέρ Τσερνιά | ||
| 1963 | |||
| 1964 | Ρομπέρ Μποβέ | ||
| 1965 | Πιέρ Τσερνιά | ||
| 1966 | Φρανσουά Ντεγκέλ | ||
| 1967 | Πιέρ Τσερνιά | ||
| 1968 | |||
| 1969 | |||
| 1970 | |||
| 1971 | Ζορζ ντε Κον | N/A | |
| 1972 | Χοσέ Σακρέ | ||
| 1973 | Ελέν Βιντά | ||
| 1974 | Καρόλ Σαμπριέ | Σοφί Εκιέ | |
| 1975 | Χοσέ Σακρέ | Καρόλ Σαμπριέ | |
| 1976 | Ελέν Βιντά | ||
| 1977 | Ζορζ ντε Κον | ||
| 1978 | Χοσέ Σακρέ | ||
| 1979 | |||
| 1980–2003 | Δε μεταδόθηκε | Δε συμμετείχε | |
| 2004 | Μπερνάρ Μοντιέλ, Ζενί Γκοντουλά | Αν Αλεγρινί | |
| 2005 | |||
| 2006 | Μπερνάρ Μοντιέλ, Εγκλαντίν Εμεγιέ | Εγκλαντίν Εμεγιέ | |
| 2007 | Άγνωστο (τελικός) | Δε συμμετείχε | |
| 2008–2021 | Δε μεταδόθηκε |
Διευθυντές ορχηστρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Μαέστρος[α] | Σημ. | Ref. |
|---|---|---|---|
| 1959 | Φρανκ Πουρσέλ
|
[β] | [41] |
| 1960 | Ραϊμόν Λεφέβρ
|
||
| 1961 | |||
| 1962 | |||
| 1963 | |||
| 1964 | Μισέλ Κολομπιέ
|
||
| 1965 | Ρεϊμόν Μπερνάρ
|
||
| 1966 | Αλέν Γκοραγκέρ
|
||
| 1967 | Εμέ Μπαρελί
|
||
| 1968 | Μισέλ Κολομπιέ
|
||
| 1969 | Ερβέ Ρόι
|
||
| 1970 | Τζίμι Γουόλτερ
|
[42] | |
| 1971 | Ζαν Κλοντ Πετίτ
|
||
| 1972 | Ρεϊμόν Μπερνάρ
|
||
| 1973 | Ζαν Κλοντ Βανιέ
|
||
| 1974 | Ρεϊμόν Ντονέ
|
||
| 1975 | Αντρέ Ποπ
|
||
| 1976 | Ρεϊμόν Ντονέ
|
||
| 1977 | Υβόν Ριολάν
|
||
| 1978 | |||
| 1979 | Ζεράρ Σαλές
|
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kasapoglou, Yiorgos (12 Δεκεμβρίου 2006). «Monaco withdraws». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ Viniker, Barry (14 Δεκεμβρίου 2006). «Monaco - it's not the money!». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1980 | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. 19 Απριλίου 1980. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Eurovision Song Contest 2007 Semi-Final | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. 10 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1971 | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. 3 Απριλίου 1971. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ John Kennedy O'Connor (2005). The Eurovision Song Contest. 50 Years. The Official History. London: Carlton Books Limited. σελ. 47.
- ↑ Jean-Pierre Hautier (2010). La folie de l’Eurovision. Brussels: Éditions de l’Arbre. σελ. 37.
- ↑ Jan Feddersen and Ivor Lyttle (2005). Congratulations. 50 Years of The Eurovision Song Contest. The Official DVD. 1956-1980. Copenhagen: CMC Entertainment. σελ. 7.
- ↑ «Monaco | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 10,0 10,1 «Seeking out more about the 1972 contest? | News | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. 25 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ John Kennedy O'Connor (2005). The Eurovision Song Contest. 50 Years. The Official History. London: Carlton Books Limited. σελ. 48.
- ↑ Kuipers, Michael (26 Δεκεμβρίου 2006). «Monaco to show Eurovision 2007». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ Floras, Stella (6 Δεκεμβρίου 2007). «Monaco will not return in 2008». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2007.
- ↑ Kuipers, Michael (19 Νοεμβρίου 2008). «Monaco back in Moscow?». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Konstantopoulos, Fotis (27 Νοεμβρίου 2008). «San Marino & Monaco out?». Oikotimes. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Adrien Paredes (2011). «Eurovision : Monaco, 40 ans plus tard». Monaco Hebdo.
- ↑ (Jacques Pills, Γάλλος, 7 Ιανουαρίου 1906 - 12 Σεπτεμβρίου 1970)
- ↑ (François Deguelt, Γάλλος, 4 Δεκεμβρίου 1932-22 Ιανουαρίου 2014) (1η συμμετοχή)
- ↑ (Colette Deréal, Γαλλίδα, 22 Σεπτεμβρίου 1927 - 12 Απριλίου 1988)
- ↑ (2η συμμετοχή)
- ↑ (Françoise Hardy, Γαλλίδα, 17 Ιανουαρίου 1944-)
- ↑ (Romuald Figuier, Γάλλος, 5 Μαΐου 1941-) (1η συμμετοχή)
- ↑ (Marjorie Noël, Γαλλίδα, 25 Δεκεμβρίου 1945 - 30 Απριλίου 2000)
- ↑ από Κροατία, (Tereza Kesovija, 3 Οκτωβρίου 1938-)
- ↑ (Minouche Barelli, 13 Δεκεμβρίου 1947 - 20 Φεβρουαρίου 2004)
- ↑ [ντουέτο αποτελούμενο από τη Γαλλίδα Λιν και το Γάλλο Γουίλι]
- ↑ (Jean-Jacques Bortolaï, Γάλλος, 17 Ιανουαρίου 1956-)
- ↑ (Dominique Dussault, Γαλλίδα, 1954-)
- ↑ (Peter McLane, Γάλλος, κατά κόσμον Vincent Reichenauer, 13 Δεκεμβρίου 1945-) & Αν-Μαρί Γκοντάρ (Anne-Marie Godart, Γαλλίδα, 1950- )
- ↑ (Marie-France Dufour, Γαλλίδα, 8 Αυγούστου 1949 - 18 Οκτωβρίου 1990-πέθανε από λευχαιμία)
- ↑ (2η συμμετοχή)
- ↑ (Sophie Arlette Hecquet, Γαλλίδα, 9 Οκτωβρίου 1944-)
- ↑ (Marie Ruggeri, Γαλλίδα, 21 Ιουλίου 1952-)
- ↑ (Michèle Torr, Γαλλίδα, 7 Απριλίου 1947-)
- ↑ (Olivier Toussaint)- Γάλλοι
- ↑ (Jean Baudlot, Γάλλος, 16 Φεβρουαρίου 1947-)
- ↑ (Maryon Gargiulo, Γαλλίδα, 7 Απριλίου 1987-)
- ↑ (Lise Darly, Γαλλίδα, 27 Δεκεμβρίου 1981-)
- ↑ (Séverine Ferrer, Γαλλίδα, 31 Οκτωβρίου 1977-)
- ↑ «Monaco decides on participation next week». ESCToday. 18 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βαθμοί από και προς Μονακό eurovisioncovers.co.uk
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
