Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004 | |
---|---|
Under The Same Sky | |
![]() | |
Ημερομηνίες | |
Ημιτελικός | 12 Μαΐου 2004 |
Τελικός | 15 Μαΐου 2004 |
Διοργάνωση | |
Χώρος Διεξαγωγής | Abdi İpekçi Arena Κωνσταντινούπολη, Τουρκία |
Παρουσιαστές | |
Σκηνοθέτης | Σβέν Στοζάνκοβιτς |
Εκτελεστικός επόπτης | Σβάντε Στοκσέλιους |
Εκτελεστικός παραγωγός | Μπουλέντ Οσμά |
Διοργανωτής | Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT) |
Έναρξη διαγωνισμού | Σερτάμπ Ερενέρ |
Κατά τη διάρκεια του σόου |
|
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 36 |
Πρώτη εμφάνιση | |
Επιστρέφουν | |
Αποχωρούν | Κανένας |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα δίνει 12, 10, 8 έως 1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια |
Μηδέν βαθμοί | |
Νικητής | |
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2004 ήταν ο 49ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision και πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας, μετά τη νίκη της Σερτάμπ Ερενέρ στο διαγωνισμό του 2003 με το τραγούδι "Everyway That I Can" στη Ρίγα της Λετονίας. Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Τουρκία, 29 χρόνια μετά το ντεμπούτο της χώρας. Με τη διοργάνωση να αναλαμβάνουν η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και η Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT), ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Abdi İpekçi Arena και, για πρώτη φορά, αποτελούταν από έναν ημιτελικό στις 12 Μαΐου και τον τελικό στις 15 Μαΐου 2004.[1] Τα δύο ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Κόρχαν Αμπάι και Μελτέμ Τζούμπουλ.
Ήταν ο πρώτος διαγωνισμός της Eurovision που λάμβανε χώρα σε μια διηπειρωτική χώρα και πόλη, σε μια χώρα με την πλειονότητα να είναι Μουσουλμάνοι και σε μια Τουρκόγλωσση χώρα.
Τριάντα έξι χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό, προσπερνώντας το ρεκόρ των είκοσι έξι στην προηγούμενη έκδοση. Η Αλβανία, η Ανδόρρα, η Λευκορωσία και η Σερβία και Μαυροβούνιο συμμετείχαν για πρώτη φορά εκείνη τη χρονιά. Το παλιό σύστημα υποβιβασμού αντικαταστάθηκε με ημιτελικό. Αυτό έγινε για να εξυπηρετήσει τον αυξανόμενο αριθμό χωρών που ήθελαν να συμμετάσχουν. Η νέα μορφή επέτρεψε σε όλες τις χώρες να συμμετέχουν κάθε χρόνο, αντί να αναγκάζονται να απέχουν σύμφωνα με τους κανόνες υποβιβασμού, που ήταν το πρότυπο από το 1994. Εξαιτίας αυτού, η Δανία, η Ελβετία, η Λιθουανία, το Μονακό, η ΠΓΔΜ και η Φινλανδία, επέστρεψαν όλοι στο διαγωνισμό.
Νικήτρια αναδείχθηκε η Ουκρανία με το "Wild Dances", ερμηνευμένο από τη Ρουσλάνα και γραμμένο από την ίδια και τον Ολεξάντερ Ξενοφόντοφ (το σύζυγο της). Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Ουκρανίας στο διαγωνισμό, 1 χρόνο μετά το ντεμπούτο της. Η Σερβία και Μαυροβούνιο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα. Αυτή ήταν και η τρίτη συνεχής χρονιά στην οποία το διαγωνισμό κέρδισε μια γυναίκα, ερμηνεύοντας ένα τραγούδι που αποτελείται τουλάχιστον εν μέρει από τον εαυτό της (που ήταν οι δύο προηγούμενες Marie N και Σερτάμπ Ερενέρ, οι οποίες συνυπέγραψαν τα τραγούδια τους για το 2002 και 2003).
Εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη φορά που μια μη νικηφόρα συμμετοχή σημείωσε πάνω από 200 βαθμούς. Πριν από αυτόν τον διαγωνισμό, μόνο οι νικητήριες συμμετοχές το 1994 και το 1997 κατάφεραν να σκοράρουν πάνω από 200 βαθμούς. Σε αυτό το διαγωνισμό, τα τραγούδια που τερμάτισαν στην πρώτη τριάδα πήραν πάνω από 200 βαθμούς.
Διοργανώτρια πόλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο διαγωνισμός έλαβε μέρος στην Κωνσταντινούπολη μετά τη νίκη της Τουρκίας στο διαγωνισμό του 2003 στη Ρίγα της Λεττονίας, με το "Everyway That I Can" της Σερτάμπ Ερενέρ. Αρχικά, το Mydonose Showland επιλέχθηκε από το TRT για να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, αλλά τελικά επιλέχθηκε η Αρένα του Αμπντί Ιπεκτσί, λόγω της μεγάλης χωρητικότητάς της.[1] Ο Κόρχαν Αμπάι και η Μελτέμ Τζούμπουλ ήταν οι παρουσιαστές του σόου.
Στον ημιτελικό και στον τελικό, η Μελτέμ Τζουμπούλ "ζέστανε" το κοινό με μία ευρέως γνωστή επιτυχία του διαγωνισμού, το "Nel blu dipinto di blu (Volare)", από τον Ντομένικο Μοντούνιο. Η Σερτάμπ Ερενέρ επέστρεψε στη σκηνή το 2004 για να παρουσιάσει το νικητήριο τραγούδι του 2003, το "Everyway That I Can" και ένα καινούριο της τραγούδι, το "Leave". Επίσης, η Σερτάμπ έκανε συνεντεύξεις με διαγωνιζόμενους στο "πράσινο δωμάτιο" (green room). Το τουρκικό χορευτικό συγκρότημα Fire of Anatolia παρουσίασε χορούς στο κλείσιμο του διαγωνισμού.[1] Ένα επίσημο CD κυκλοφόρησε στην αγορά και για πρώτη φορά, όλος ο διαγωνισμός καταγράφηκε σε DVD, που περιελάμβανε τον ημιτελικό και τον τελικό.
Πρωτιές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νέο επίσημο γενικό λογότυπο του διαγωνισμού χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά φέτος, με τη σημαία της καρδιάς στο κέντρο λόγω αλλαγής για μελλοντικούς διαγωνισμούς. Το σύνθημα για τον διαγωνισμό της Κωνσταντινούπολης ήταν "Under the Same Sky", το οποίο ανακοίνωσε τη σημασία μιας ενωμένης Ευρώπης και της τουρκικής ολοκλήρωσης.
Η χρονιά αυτή ήταν επίσης αξιοσημείωτη καθώς ήταν ο πρώτος χρόνος που η Τουρκία ψήφισε υπέρ της Κύπρου και για δεύτερη συνεχή χρονιά η Κύπρος ψήφισε την Τουρκία. Παρ 'όλα αυτά, σε μια κίνηση που εξόργισε κάποιους Κυπρίους, όταν η χώρα παρουσίασε τις ψήφους της, δεν παρουσιάστηκε κανένας χάρτης του νησιού (όλοι οι άλλοι παρουσιαστές προηγήθηκαν με τη χώρα τους να επισημαίνεται σε χάρτη). Αυτό οφείλεται στην αναγνώριση της Τουρκίας από το βόρειο μισό του νησιού ως ανεξάρτητης δημοκρατίας (που δεν αναγνωρίζεται από κανένα άλλο κράτος). Είναι πιθανόν η Τουρκία να απομακρυνθεί από την εμφάνιση του χάρτη, διότι θα είχε επισημάνει μόνο το νότιο τμήμα του νησιού, και έτσι εξόργισε τη διεθνή κοινότητα.[1]
Αυτός ήταν και ο πρώτος χρόνος που οι βαθμολογίες ξαναδιαβάζονταν μόνο από τους οικοδεσπότες σε μία γλώσσα. Πριν από το 2004, κάθε βαθμός επαναλήφθηκε στα γαλλικά και στα αγγλικά, αλλά λόγω του γεγονότος ότι 36 χώρες ψήφισαν και τα επόμενα χρόνια, για να εξοικονομήσουν χρόνο, οι οικοδεσπότες ξαναδιαβάζουν κάθε βαθμολογία σε μία μόνο γλώσσα. Αυτό ήταν το αντίθετο από τον αρχικό εκπρόσωπο χώρας που μίλησε.
Επίσης, φέτος ήταν η πρώτη φορά που μια μη κερδοφόρα συμμετοχή σημείωσε πάνω από 200 πόντους. Πριν από αυτόν τον διαγωνισμό, μόνο το "Rock 'n' Roll Kids" και το "Love Shine a Light", οι νικητές του 1994 και το 1997 είχαν περάσει αυτούς τους βαθμούς. Σε αυτό το διαγωνισμό, όλα τα τραγούδια που τερμάτισαν στις 3 πρώτες θέσεις πήραν πάνω από 200 βαθμούς.
Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο φετινός διαγωνισμός της Eurovision ήταν ο πρώτος που διεξήχθη σε δύο ημέρες, με έναν ημιτελικό που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη και τον μεγάλο τελικό που πραγματοποιήθηκε το επόμενο Σάββατο. Κάτω από αυτό το νέο σχήμα, απευθείας πρόκριση στον τελικό δόθηκαν στις "Μεγάλες 4: Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο (ως τους μεγαλύτερους οικονομικούς συντελεστές στην EBU) και τις χώρες που τερμάτισαν στην πρώτη δεκάδα στο διαγωνισμό του 2003. Η Ανδόρα, η Αλβανία, η Λευκορωσία και η Σερβία και Μαυροβούνιο συμμετείχαν στον διαγωνισμό για πρώτη φορά, με το Μονακό να επιστρέφει μετά από 25 χρόνια απουσίας. Το Λουξεμβούργο επρόκειτο να επιστρέψει μετά από απουσία 11 ετών, αλλά αργότερα έφυγε μετά από οικονομικές ασυμφωνίες μεταξύ της RTL και της EBU. Όλες οι συμμετέχουσες χώρες είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν τόσο στον ημιτελικό γύρο όσο και στον μεγάλο τελικό. Αυτό ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο ψηφίστηκαν όλες οι 36 συμμετέχουσες χώρες βάσει δημόσιας τηλεφωνικής ψηφοφορίας. Ωστόσο, η Γαλλία, η Πολωνία και η Ρωσία δεν μεταδίδουν τον ημιτελικό (καθώς δεν συμμετείχαν σε αυτόν) και, συνεπώς, δεν έδωσαν ψήφους, όπως οι άλλες τριάντα τρεις χώρες.
Προβλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λίγο πριν την έναρξη της σλοβενικής συμμετοχής, ο τουρκικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έλαβε κατά λάθος ένα διαφημιστικό διάλειμμα το οποίο σήμαινε ότι το σλοβένικο τραγούδι δεν ακούστηκε από Τούρκους θεατές και κατά συνέπεια η Τουρκία δεν έδωσε ψήφο για το τραγούδι. Υπήρχαν τεχνικά προβλήματα όταν σε ένα σύντομο διάλειμμα στα μέσα του τραγουδιού (που χρησιμοποιήθηκαν για το διαφημιστικό διάλειμμα), οι οικοδεσπότες προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με διάφορα μέρη στην Ευρώπη. Προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τη Γερμανία, την Ισπανία και την Τουρκία, αλλά τελικά μπόρεσαν να λάβουν απάντηση από τη Γερμανία. Κατά την εισαγωγή της ρουμανικής κάρτας, οι πληροφορίες για τη ρουμανική είσοδο εμφανίστηκαν στην οθόνη, αλλά γρήγορα απομακρύνθηκαν. Ένας μικρό πρόβλημα εμφανίστηκε όταν, στο δρόμο της για να παρουσιάσει το νικητή και να δώσει το τρόπαιο, το παπούτσι της Σερτάμπ Ερενέρ κόλλησε σε μια σχάρα ομιλητή από την πλευρά της σκηνής και έπρεπε να απελευθερωθεί. Ωστόσο, αυτό δεν καθυστέρησε τις διαδικασίες, και εκτός από τα παραπάνω η εκπομπή έτρεξε ομαλά.
Μια ώρα μετά την εκπομπή του ημιτελικού, η EBU ανακάλυψε ότι υπήρξαν προβλήματα με την καταμέτρηση των ψήφων στο Μονακό και την Κροατία. Η Digame, θυγατρική της Deutsche Telekom, η οποία ήταν υπεύθυνη για την επεξεργασία όλων των ψήφων (από το 2004), ανέφερε ότι αντιμετώπισαν προβλήματα με το λογισμικό υπολογισμού τους και ότι υπήρξε πρόβλημα με την ψηφοφορία κειμένου στην Κροατία. Όταν μετρήθηκαν οι ψηφοφορίες, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η Κροατία είχε κερδίσει 4 πόντους, πράγμα που αντιβαίνει στους κανόνες της Eurovision. Αργότερα, μια επίσημη δήλωση της EBU αναφέρει ότι υπήρξαν τεχνικά προβλήματα στην πλευρά του κροατικού παρόχου κινητής τηλεφωνίας, ο οποίος παραμελήθηκε να διαγράψει τις ψευδείς ψήφους από τα αποτελέσματα. Συνεπώς, μερικές ψήφοι δεν καταμετρήθηκαν στα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν στο τέλος της εκπομπής του ημιτελικού. Όταν τα αποτελέσματα διορθώθηκαν για να συμπεριλάβουν αυτές τις πρόσθετες ψήφους, διαπιστώθηκε ότι δεν επηρέασαν ποιες χώρες είχαν επιλεγεί για τον τελικό.
Μορφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δομή ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όλες οι χώρες του διαγωνισμού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν προκρίθηκαν για τον τελικό, είχαν δικαίωμα ψήφου για άλλες χώρες. Αφού ολοκληρώθηκαν όλες οι εμφανίσεις, κάθε χώρα άνοιξε τις τηλεφωνικές γραμμές για να επιτρέψει στους θεατές να ψηφίσουν για το αγαπημένο τους τραγούδι. Ωστόσο, η ψηφοφορία για τη χώρα στην οποία βρίσκεστε δεν επιτρέπεται. Κάθε χώρα απονέμει βαθμούς βάσει του αριθμού των ψηφισάντων για κάθε τραγούδι: το τραγούδι που έλαβε τις περισσότερες ψήφους θεατών έλαβε 12 βαθμούς, οι δεύτεροι 10 βαθμοί, οι τρίτοι 8 βαθμοί και στη συνέχεια οι 7, 6, 5 κ.λπ.
Σε περίπτωση ισοπαλίας, ο αριθμός των χωρών που θα ψηφίσουν για τα δεσμευτικά τραγούδια θα μετριέται και το τραγούδι με τις περισσότερες χώρες που του απονέμονται πόντους θα είναι ο νικητής. Σε περίπτωση περαιτέρω ισοπαλίας, τότε θα χρησιμοποιηθεί η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως για τον υπολογισμό του αριθμού των 12 πόντων, 10 πόντων κλπ., για να βρεθεί ένας τελικός νικητής.
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ημιτελικός έλαβε χώρα στις 12 Μαΐου 2004 στις 21.00 (Ώρα Κεντρικής Ευρώπης). 22 χώρες συμμετείχαν αλλά 33 ψήφισαν με εξαίρεση τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Πολωνία. Αυτός ήταν ο πρώτος ημιτελικός στην ιστορία της Eurovision
Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίθηκαν για τον τελικό.
Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | Θέση | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | ![]() |
Γιάρι Σίλανπα | "Takes 2 to Tango" | Αγγλικά | 14 | 51 |
02 | ![]() |
Αλεξάντρα & Κοσταντίν | "My Galileo" | Αγγλικά | 19 | 10 |
03 | ![]() |
Πιέρο & The Musisians | "Celebrate" | Αγγλικά | 22 | 0 |
04 | ![]() |
Φόμις & Κλέινς | "Dziesma Par Laimi" | Λετονικά | 17 | 23 |
05 | ![]() |
Νταβίντ Ντορ | "Leha'amin" (להאמין) | Αγγλικά, Εβραϊκά | 11 | 57 |
06 | ![]() |
Μάρτα Ρούρε | "Jugarem A Estimar-Nos" | Καταλανικά | 18 | 12 |
07 | ![]() |
Σοφία Βιτόρια | "Foi Magia" | Πορτογαλικά | 15 | 38 |
08 | ![]() |
Γιουλί & Λούντβιγκ | "On Again... Off Again" | Αγγλικά | 8 | 74 |
09 | ![]() |
Μαριόν | "Notre planète" | Γαλλικά | 19 | 10 |
10 | ![]() |
Σάκης Ρουβάς | "Shake It" | Αγγλικά | 3 | 238 |
11 | ![]() |
Ρουσλάνα | "Wild Dances" | Αγγλικά, Ουκρανικά | 2 | 256 |
12 | ![]() |
Λίνας & Σιμόνα | "What's Happened to Your Love?" | Αγγλικά | 16 | 26 |
13 | ![]() |
Ανιέζα Σαχίνι | "The Image of You" | Αγγλικά | 4 | 167 |
14 | ![]() |
Λίζα Αντρέας | "Stronger Every Minute" | Αγγλικά | 5 | 149 |
15 | ![]() |
Τόσε Πρόεσκι | "Life" | Αγγλικά | 10 | 71 |
16 | ![]() |
Πλάτιν | "Stay Forever" | Αγγλικά | 21 | 5 |
17 | ![]() |
Neiokõsõ | "Tii" | Βόρο | 11 | 57 |
18 | ![]() |
Ιβάν Μίκουλιτς | "You Are The Only One" | Αγγλικά | 9 | 72 |
19 | ![]() |
Τόμας Θόρνταρσον | "Shame On You" | Αγγλικά | 13 | 56 |
20 | ![]() |
Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς & Ad-Hoc Orchestra | "Lane moje" (Лане моје) | Σερβικά | 1 | 263 |
21 | ![]() |
Ντίν | "In the Disco" | Αγγλικά | 7 | 133 |
22 | ![]() |
Re-union | "Without You" | Αγγλικά | 6 | 146 |
Tελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι φιναλίστ ήταν:
- Οι τέσσερις αυτόματοι φιναλίστ (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο)
- Οι 10 πρώτες χώρες του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2003
- Οι 10 χώρες που προκρίθηκαν από τον ημιτελικό
Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου 2005 και ώρα 21:00 (Κεντρική Ώρα Ευρώπης) και κερδήθηκε από την Ουκρανία.
Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της Eurovision 2005.
Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | Θέση | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | ![]() |
Ραμόν | "Para llenarme de ti" | Ισπανικά | 10 | 87 |
02 | ![]() |
Tie Break | "Du bist" | Γερμανικά | 21 | 9 |
03 | ![]() |
Knut Anders Sørum | "Ηigh" | Αγγλικά | 24 | 3 |
04 | ![]() |
Ζονατά Κεραντά | "À chaque pas" | Γαλλικά, Ισπανικά | 15 | 40 |
05 | ![]() |
Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς | "Lane moje" (Лане моје) | Σερβικά | 2 | 263 |
06 | ![]() |
Γιουλί & Λούντβιγκ | "On Again...Off Again" | Αγγλικά | 12 | 50 |
07 | ![]() |
Re-union | "Without You" | Αγγλικά | 20 | 11 |
08 | ![]() |
Μαξιμίλιαν Μούτσκε | "Can't Wait Until Tonight" | Αγγλικά, Τούρκικα | 8 | 93 |
09 | ![]() |
Ανιέζα Σαχίνι | "The Image of You" | Αγγλικά | 7 | 106 |
10 | ![]() |
Ρουσλάνα | "Wild Dances" | Αγγλικά, Ουκρανικά | 1 | 280 |
11 | ![]() |
Ιβάν Μικουλίτς | "You Are The Only One" | Αγγλικά | 12 | 50 |
12 | ![]() |
Ντίν | "In the Disco" | Αγγλικά | 9 | 91 |
13 | ![]() |
Ξαντί | "1 Life" | Αγγλικά | 22 | 7 |
14 | ![]() |
Γιούλια Σαβισέβα | "Belive Me" | Αγγλικά | 11 | 67 |
15 | ![]() |
Τόσε Πρόεσκι | "Life" | Αγγλικά | 14 | 47 |
16 | ![]() |
Σάκης Ρουβάς | "Shake It" | Αγγλικά | 3 | 252 |
17 | ![]() |
Γιόνσι | "Heaven" | Αγγλικά | 19 | 16 |
18 | ![]() |
Κρις Ντόραν | "If My World Stopped Turning" | Αγγλικά | 22 | 7 |
19 | ![]() |
Blue Cafe | "Love Song" | Αγγλικά, Ισπανικά | 17 | 27 |
20 | ![]() |
Τζέιμς Φοξ | "Hold On To Our Love" | Αγγλικά | 16 | 29 |
21 | ![]() |
Λίζα Αντρέας | "Stronger Every Minute" | Αγγλικά | 5 | 170 |
22 | ![]() |
Athena | "For Real" | Αγγλικά | 4 | 195 |
23 | ![]() |
Σάντα Λάντοσι | "I Admit" | Αγγλικά | 18 | 18 |
24 | ![]() |
Λένα Φίλιπσον | "It Hurts" | Αγγλικά | 6 | 170 |
Σειρά ψηφοφορίας και Εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάθε χώρα όρισε έναν εκπρόσωπο προκειμένου να ανακοινώσει τη βαθμολογία για κάθε διαγωνιζόμενη χώρα.[2]
Ανδόρρα - Πάτι Μολνέ
Αλβανία - Ζάνι Τσίκο
Αυστρία - Ντόντο Ρόστσιτς
Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Μίγια Μάρτινα (συμμετοχή της Βοσνίας στο διαγωνισμό του 2003)
Βέλγιο - Μαρτίνε Πρένεν
Λευκορωσία - Ντένις Κουριάν
Ελβετία - Εμέλ Αϊκανάτ
Σερβία και Μαυροβούνιο - Νατάσα Μιλίκοβιτς
Κύπρος - Λούκας Χαμάτσος
Γερμανία - Τόμας Άντερς
Δανία - Καμίλα Ότεσεν
Εσθονία - Μαρία-Λις Ίλους (συμμετοχή της Εσθονίας στους διαγωνισμούς του 1996 και 1997)
Ισπανία - Άνε Ιγαρτιμπούρου
Φινλανδία - Άννα Στένλουντ
Γαλλία - Άλεξ Τέιλορ
Ηνωμένο Βασίλειο - Λορέιν Κέλι
Ελλάδα - Αλέξης Κωστάλας
Κροατία - Μπάρμπαρα Κολάρ
Δημοκρατία της Ιρλανδίας -Τζόνι Λόγκαν (ο μόνος δις νικητής στον διαγωνισμό την περίοδο εκείνη - το 1980 και το 1987)
Ισραήλ - Μεράβ Μίλερ
Ισλανδία - Σιγρούν Οσκ Κριστιανσδότιρ
Λιθουανία - Ρολάντας Βιλκόντσιους
Λετονία - Λάουρις Ρέινικς (συμμετοχή της Λετονίας στο διαγωνισμό του 2003 ως μέλος των F.L.Y.)
Μονακό - Αν Αλεγκρινί
Μάλτα - Κλερ Έτζιους
Βόρεια Μακεδονία - Καρολίνα Πετκόφσκα
Ολλανδία - Έστερ Χαρτ (συμμετοχή της Ολλανδίας στο διαγωνισμό του 2003)
Νορβηγία - Ίνγκφιλντ Χέλιεσεν
Πολωνία - Ματσιέι Ορλός
Πορτογαλία - Ιζαμπέλ Αντζελίνο
Ρουμανία - Άντρια Μαρίν
Ρωσία - Γιάνα Τσουρίκοβα
Σουηδία - Γιόβαν Ράντομιρ
Σλοβενία - Πέτερ Πόλες
Τουρκία - Μελτέμ Ερσάν Γιαζγκάν
Ουκρανία - Παύλο Σίλκο (παρουσιαστής του διαγωνισμού το 2005)
Πίνακες βαθμολογίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον ημιτελικό:
N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
---|---|---|
9 | Σερβία και Μαυροβούνιο | Αυστρία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Γερμανία, Ολλανδία, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία |
7 | Ελλάδα | Αλβανία, Κύπρος, Ισραήλ, Μάλτα, Ρουμανία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο |
4 | Ουκρανία | Λευκορωσία, Εσθονία, Λιθουανία, Πορτογαλία |
2 | ||
Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Δανία, Νορβηγία | |
Κύπρος | Ελλάδα, Μονακό | |
Εσθονία | Φινλανδία, Λετονία | |
Ολλανδία | Βελγιο, Ιρλανδία | |
1 | ||
Αλβανία | ΠΓΔΜ | |
Ανδόρρα | Ισπανία | |
Δανία | Ισλανδία | |
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας | Σερβία και Μαυροβούνιο | |
Πορτογαλία | Ανδόρρα |
Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:
N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
---|---|---|
8 | Ουκρανία | Εσθονία, Ισραήλ, Ισλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρωσία, Τουρκία |
7 | Σερβία και Μαυροβούνιο | Αυστρία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σουηδία, Ελβετία, Σλοβενία, Ουκρανία |
5 | Ελλάδα | Αλβανία, Κύπρος, Μάλτα, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο |
4 | Σουηδία | Δανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Νορβηγία |
Τουρκία | Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία | |
2 | Ισπανία | Ανδόρρα, Πορτογαλία |
1 | Αλβανία | ΠΓΔΜ |
Κύπρος | Ελλάδα | |
Γαλλία | Μονακό | |
Γερμανία | Ισπανία | |
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας | Σερβία και Μαυροβούνιο | |
Ρωσία | Λευκορωσία |
Βραβεία AP[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατηγορία | Χώρα | Τραγούδι | Ερμηνευτής/ές | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|
Βραβείο Καλλιτέχνη | ![]() |
"Life" | Τόσε Πρόεσκι | 14η | 47 |
Βραβείο Συνθέτη | ![]() |
"Hold Onto Our Love" | Τζέιμς Φοξ | 16η | 29 |
Βραβείο Ερμηνείας | ![]() |
"Wild Dances" | Ρουσλάνα | 1η | 280 |
Βραβείο Τραγουδιού | ![]() |
"Foi Magia" | Σοφία Βιτόρια | 15η (στον ημιτελικό) | 38 (στον ημιτελικό) |
Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα εν λόγω βραβεία απονεμήθηκαν για άλλη μία χρονιά και φέρουν το όνομα του εμπνευστή του διαγωνισμού, Μαρσέλ Μπεζανσόν.[3] Υποδιαιρούνται σε 3 κατηγορίες: Βραβείο Τύπου, Καλλιτέχνη και Συνθέτη.[4]
Κατηγορία | Χώρα | Τραγούδι | Ερμηνευτής/ές | Συνθέτης/ες | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
Βραβείο Καλλιτέχνη (ψηφίζεται από τους προηγούμενους νικητές του διαγωνισμού) |
![]() |
"Wild Dances" | Ruslana | Oleksandr Ksenofontov Ruslana Lyzhychko |
1η | 280 |
Βραβείο Συνθέτη | ![]() |
"Stronger Every Minute" | Λίζα Αντρέας | Μάικ Κονάρις (m & l) | 5η | 170 |
Βραβείο Τύπου | ![]() |
"Lane moje" (Лане моје) | Ζέλικο Ζοκσίμοβιτς | Ζέλικο Ζοκσίμοβιτς | 2η | 263 |
Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βραβείο Barbara Dex απονεμήθηκε από την ιστοσελίδα των φίλων του διαγωνισμού "House of Eurovision" και είναι ένα χιουμοριστικό βραβείο που δίνεται στο χειρότερο ντυμένο καλλιτέχνη κάθε χρόνο στο διαγωνισμό. Πήρε το όνομά του από το βελγικό καλλιτέχνη, Μπάρμπαρα Ντεξ, η οποία ήρθε τελευταία στο διαγωνισμό του 1993, που φόρεσε το φόρεμα που σχεδίασε η ίδια.[5] Το 2004 το βραβείο κέρδισε η Σάντα Λάντοσι, συμμετοχή της Ρουμανίας, με το τραγούδι "I Admit".
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχολιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ημιτελικός δεν μεταδόθηκε στη Γαλλία, στην Πολωνία και στη Ρωσία.
Αλβανία - Λέον Μένκσι (TVSH)
Ανδόρρα - Μέρι Πικάρτ & Ζοζέπ Γιουίς Τραμπάλ (RTVA)
Αυστρία - Άντι Κνολ (ORF2), Μάρτιν Μπλούμεναου (Τελικός - Hitradio Ö3)
Λευκορωσία - Άλες Κρουγκλιάκοβ (Belarus 1)
Βέλγιο - Ολλανδικά: Αντρέ Φερμόιλεν και Μπαρτ Πίτερς (VRT TV1),[6] Ζιλιέν Πουτ και Μισέλ Φογιέ (Τελικός - VRT Radio 2), Γαλλικά: Ζαν-Πιερ Οτιέ (La Une),[7] Πατρίκ Ντιαμέλ και Σερζ Οτιέ (Τελικός - La Première)
Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Ντέγιαν Κούκριτς (BHTV1)
Κροατία - Αλεξάνταρ "Aco" Κοσταντίνοφ[8]
Κύπρος - Εύη Παπαμιχαήλ (ΡΙΚ 1)[9]
Δανία - Γιούργκεν ντε Μίλιους (DR1)[10]
Εσθονία - Μάρκο Ράικοπ (ETV)[11] και Βέλο Ραντ (Raadio 2)
Φινλανδία - Φινλανδικά: Μάρκους Κάγιο και Άσκο Μουρτομάκι (YLE TV2),[12] Σουηδικά: Τόμας Λούντιν (YLE FST), Σάνα Κόγιο & Γιόρμα Χιτεμάκι (YLE Radio Suomi)[13]
Γαλλία - Λοράν Ρουκιέ και Έλσα Φαγιέρ (Τελικός - France 3),[7] Ζαν-Λικ Ντελαρί (Τελικός - France Bleu)
Γερμανία - Πέτερ Ούρμπαν (Όλος ο διαγωνισμός - Das Erste),[14] Τόμας Μορ (Deutschlandfunk/NDR 2)[15]
Ελλάδα - Δάφνη Μπόκοτα (ΝΕΤ)[16]
Ισλανδία - Γκίσλι Μάρτεϊν Μπάλντουρσον (Sjónvarpið)[17]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας - Μάρτι Γουέλαν (Όλος ο διαγωνισμός - RTÉ One),[18] Μπρένταν Μπάλφι (Τελικός - RTÉ Radio 1)
Ισραήλ - Χωρίς σχολιαστή
Λετονία - Κάρλις Στράιπς
Λιθουανία - Νταρίους Ουζκουράιτις
Βόρεια Μακεδονία - Μιλάνκα Ράσιτς
Μάλτα - Έιλιν Μόντεσιν[19]
Μεξικό - Αντρέα Λεγαρέτα και Εουχένιο Ντέρμπες (Canal de las Estrellas)
Μονακό - Μπερνάρ Μοντιέλ & Ζενί Γκοντουλά (TMC Monte Carlo)
Ολλανδία - Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ και Κόρναντ Μάας (Nederland 2),[20] Χάιλκο Σπαν και Ρον Στέλτι (Radio 3)
Νορβηγία - Γιοστάιν Πέντερσεν (NRK1)[21]
Πολωνία - Αρτούρ Ορζέχ (TVP1)[22]
Πορτογαλία - Ελάντιο Κλίμακο (RTP1)[23]
Ρουμανία - Άντρια Ντεμιρτζιάν (TVR1)
Ρωσία - Γιούρι Ακσιούτα και Ελένα Μπατίνοβα (Channel One)
Σερβία και Μαυροβούνιο - Ντούσκα Βούτσινιτς-Λούτσιτς (RTS1), Ντράζεν Μπάουκοβιτς & Ταμάρα Ιβάνκοβιτς (TVCG2))
Σλοβενία - Andrea F
Ισπανία - Μπεατρίθ Πέκερ (ημιτελικός TVE2, τελικός TVE1)[24]
Σουηδία - Πέκα Χάινο (SVT1),[25] Καρολίνα Νορέν (SR P3)[26]
Ελβετία - Γερμανικά: Μάρκο Φρίτσε (SF1),[27] Γαλλικά: Ζαν-Μαρκ Ρισάρ και Αλέν Μορισόντ (TSR1), Ιταλικά: Ντανιέλα Τάμι και Κλαούντιο Λατσαρίνο (TSI 1)
Τουρκία - [Μπουλέντ Οζβερέν και Ντιντέμ Τολουνάι (TRT 1),[28] Ουμίτ Τουντσάγ, Οσμάν Ερκάν και Γκιουλσάχ Μπαντά (Τελικός - TRT Radyo 3)
Ουκρανία - Ροντιόν Πριντσέβσκι (First National TV Channel),[29]
Ηνωμένο Βασίλειο - Πάντι Ο' Κόνελ (ημιτελικός - BBC Three), Τέρι Γουόγκαν (Τελικός - BBC One), Κεν Μπρους (Τελικός - BBC Radio 2)
Επίσημο μουσικό άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Eurovision Song Contest: Istanbul 2004 | ||
![]() | ||
άλμπουμ συλλογής - Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision | ||
Κυκλοφόρησε | 26 Απριλίου 2004 | |
Ηχογραφήθηκε | 2003-2004 | |
Μουσικό είδος | Pop | |
Διάρκεια |
| |
Γλώσσα | πολλές | |
Δισκογραφική | EMI / CMC | |
Δισκογραφικό χρονολόγιο (Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision) | ||
---|---|---|
Eurovision Song Contest: Riga 2003 | Eurovision Song Contest: Istanbul 2004 | Eurovision Song Contest: Kyiv 2005 |
2003 | 2004 | 2005 |
Το Eurovision Song Contest: Istanbul 2004 ήταν το επίσημο άλμπουμ του διαγωνισμού του 2004, το οποίο συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την EMI και την CMC στις 26 Απριλίου 2004. Το άλμπουμ περιελάμβανε και τα 36 τραγούδια που εισήλθαν στο διαγωνισμό του 2004, περιλαμβάνοντας τους ημι-φιναλίστ που απέτυχαν να προκριθούν στον τελικό.[30]
Τσαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τσαρτ (2004) | Θέση στα τσαρτ |
---|---|
German Compilation Albums (Offizielle Top 100) | 3[31] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Bakker, Sietse (25 Δεκεμβρίου 2009). «The end of a decade: Istanbul 2004». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 29-1-2007 στο Wayback Machine.
- ↑ «Marcel Bezençon Award - an introduction». Poplight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2009.
- ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2012 | News | Eurovision Song Contest - Baku 2012». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ van Thillo, Edwin. «Barbara Dex Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Bart Peeters co-commentator op songfestival : showbizz». Mijnnieuws.skynetblogs.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 7,0 7,1 Christian Masson. «2004 - Istanbul». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «• Pogledaj temu - Prijedlog - Eurosong večer(i) na HRT-u!». Forum.hrt.hr. 27 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
- ↑ «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ [2] Αρχειοθετήθηκε 2-9-2011 στο Wayback Machine.
- ↑ [3] Αρχειοθετήθηκε 30-11-2006 στο Wayback Machine.
- ↑ Julkaistu To, 29/04/2010 - 10:19 (29 Απριλίου 2010). «YLE Radio Suomen kommentaattorit | Euroviisut | yle.fi | Arkistoitu». yle.fi. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Dr. Peter Urban kommentiert - Düsseldorf 2011». Duesseldorf2011.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten». Eurovision.de. 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987-2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Fréttablaðið, 15.05.2004». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «RTE so lonely after loss of Gerry - Marty». 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2010.
He has been providing commentary for Irish viewers since 2000 and maintains great enthusiasm for the much lampooned contest.
- ↑ [4] Αρχειοθετήθηκε 12-2-2010 στο Wayback Machine.
- ↑ «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Alt du trenger å vite om MGP - Melodi Grand Prix - Melodi Grand Prix - NRK». Nrk.no. 27 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Pliki użytkownika Eurowizja». Chomikuj.pl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Swedes stay at home with Eurovision fever». The Local. 16 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Marco Fritsche kommentiert "Eurovision Song Contest"». persoenlich.com. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ «2004 semifinal Meltem Cumbul and Korhan Abay». YouTube. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Запитання "Телекритики": - Що, на вашу думку, потрібно для того, щоб українське ТБ на належному рівні організувало трансляцію "Євробачення-2005"?». Telekritika.ua. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Sietse Bakker (31 Μαρτίου 2004). «2004 album to be released as double cd». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ «Eurovision Song Contest 2004». Offiziellecharts.de. GfK Entertainment Charts. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018. Unknown parameter
|rowheader=
ignored (βοήθεια)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eurovision Song Contest 2004 της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|
|