ΛΟΑΤ στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Γιουροβίζιον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Photograph of Dana International during a performance
Η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ, ο πρώτος διεμφυλικός συμμετέχων και νικητής του διαγωνισμού, η οποία κέρδισε το 1998 για το Ισραήλ

Ο Διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision περιέχει μία μακρόχρονη βάση φίλων εντός του κινήματος των ΛΟΑΤ+, και οι διοργανωτές της Eurovision προσπάθησαν ενεργά για να τους συμπεριλάβουν στο διαγωνισμό από τη δεκαετία του 1990[1].

Συμμετέχοντες ΛΟΑΤ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάουλ Όσκαρ είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος διαγωνιζόμενος στη Γιουροβίζιον, εκπροσωπώντας την Ισλανδία το 1997. Το 1998 η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ, ο πρώτος διεμφυλικός συμμετέχων του διαγωνισμού, έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης ΛΟΑΤ+ που κέρδισε το διαγωνισμό στο 1998.[2][3] Αρκετά ανοιχτά μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤ+ έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό από τότε: η Κοντσίτα Βουρστ, το ψευδώνυμο του Τόμας Νόιβιρτ, κέρδισε το διαγωνισμό του 2014 για την Αυστρία. Ο ανοιχτά αμφιφυλόφιλος ερμηνευτής Ντάνκαν Λόρενς ήταν ο νικητής του διαγωνισμού του 2019 για τις Κάτω Χώρες.[4][5] Η Μαρίγια Σερίφοβιτς, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό του 2007 για τη Σερβία, στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι ήταν λεσβία το 2013.[6] Η Βικτόρια ντε Αντζέλις, μέλος των Måneskin που κέρδισαν το 2021, προσδιορίζεται ανοιχτά ως αμφιφυλόφιλος, με ένα άλλο μέλος, τον Έταν Τορκίο να αυτοπροσδιορίζεται ως "σεξουαλικά ελεύθερος".[7]

Θέματα ΛΟΑΤ στον διαγωνισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διάφορα διαγωνιζόμενα τραγούδια και εκτελέσεις έχουν συμπεριλάβει αναφορές σε σχέσεις του ίδιου φύλου. Ένα από τα πρώτα νικητήρια τραγούδια του διαγωνισμού, αυτό του 1961 για το Λουξεμβούργο, "Nous les amoureux", επιβεβαιώθηκε από τον ερμηνευτή του Ζαν-Κλοντ Πασκάλ ότι περιέχει αναφορές σε μια ομοφυλοφιλική σχέση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, καθώς αυτό θεωρείται αμφιλεγόμενο στην εποχή του καθώς στις αρχές του 1960 οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν ποινικό αδίκημα σε πολλές χώρες της Ευρώπης.[8] Η Κρίστα Ζίγκφριντς στο τραγούδι της Marry Me το 2013 περιείχε ένα φιλί της ίδιας με μια χορεύτρια, ενώ στο Together του Ράιαν Ο'Σόνεσι το 2018 υπήρχαν δύο άνδρες χορευτές που απεικόνιζαν μια ομοφυλοφιλική σχέση.[9][10] Αρκετές ντραγκ παραστάσεις σε διαγωνισμούς της Γιουροβίζιον, συμπεριλαμβανομένης της αυστριακής Κοντσίτας Βουρστ, του ουκρανού Αντρέι Ντανίλκο, των DQ της Δανίας και των σλοβένων Sestre.[11] Η επιλογή των Σέστρε για να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στη Γιουροβίζιον πυροδότησε διαμαρτυρίες και συζήτηση σχετικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ στη Σλοβενία. Λόγω της διαμάχης, η όλη εξέλιξη οδήγησε στην έκφραση ανησυχιών από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το εν λόγω συγκρότημα επελέγη να εκπροσωπήσει τη Σλοβενία το 2002 και δύο χρόνια αργότερα η χώρα επρόκειτο να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα το οποίο και έγινε.[12][13]

Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιλογή της Ντάνα Ιντερνασιονάλ ως διαγωνιζόμενος του Ισραήλ στον διαγωνισμό του Μπέρμιγχαμ το 1998 χαρακτηρίστηκε από διαμαρτυρίες και θανατικές απειλές από συντηρητικά θρησκευόμενα τμήματα της ισραηλινής κοινωνίας. Φέρεται ότι η φιλοξενία της στο Μπέρμινγχαμ έγινε στο μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης με αλεξίσφαιρα παράθυρα.[14][15]

Τα τελευταία χρόνια, το περιβάλλον της Γιουροβίζιον αποτέλεσε πεδίο διαμάχης για διάφορες ιδεολογικές ομάδες, και το θέμα των ΛΟΑΤ ήταν ένα από τα αμφιλεγόμενα θέματα της Γιουροβίζιον. Η Τουρκία, που συμμετείχε σχεδόν κάθε χρόνο από το 1972 και έπειτα (μάλιστα είχε κερδίσει το 2003) αποσύρθηκε το 2013, αναφέροντας ως λόγους της αποχώρησης της, μεταξύ άλλων, τη δυσαρέσκεια της για το σύστημα ψηφοφορίας. Σε πιο πρόσφατη περίσταση, σε ερώτηση που έγινε στην τουρκική ραδιοτηλεόραση σχετικά με το ενδεχόμενο της επιστροφής της Τουρκίας στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, ανέφεραν τις συμμετοχές των ΛΟΑΤ ως άλλο ένα λόγω για το συνεχόμενο μποϊκοτάζ του διαγωνισμού εκ μέρους της Τουρκίας.[16][17] Ενώ αρχικά σχεδίαζε να μεταδώσει τον διαγωνισμό του 2013, η τουρκική ραδιοτηλεόραση, το TRT, τελικά αποφάσισε να μην τον μεταδώσει λόγω του φιλιού της Ζίγκφριντς.[18] Έχει επίσης αναφερθεί ότι η προβολή των ΛΟΑΤ στο διαγωνισμό ήταν ένας από τους αποφασιστικούς παράγοντες όταν η Ουγγαρία επέλεξε να μην συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2020 καθώς στην κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν παρατηρείται ένα αυξανόμενο αίσθημα κατά των ΛΟΑΤ. Ωστόσο ο ουγγρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας ΜΤΒΑ δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα κάποια αιτιολόγηση για την αποχώρηση της Ουγγαρίας.[19][20]

Το 2013 η Ρωσία έθεσε σε ισχύ ένα νόμο κατά της "ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας" και έπειτα ακολούθησαν, λίγους μήνες μετά, τα γεγονότα της Ουκρανικής κρίσης. Ο διαγωνισμός του 2014 χαρακτηρίστηκε από τη σημαντική αύξηση των αποδοκιμασιών εκ μέρους του κοινού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εμφάνισης της Ρωσικής συμμετοχής και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας όταν η Ρωσία έλαβε τους πόντους της.[2][21] Η νίκη της Κοντσίτα Βουρστ στο διαγωνισμό επικρίθηκε από τη ρωσική πολιτική σκηνή και ιδιαίτερα από τους συντηρητικούς ρώσους πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα εξέφρασαν τη δυσαρέστηση τους με το αποτέλεσμα.[22] Οι παραγωγοί του διαγωνισμού του 2015 στην Αυστρία εγκατέστησαν "τεχνολογία κατά των γιουχαϊσμάτων", με τους Αυστριακούς παρουσιαστές του διαγωνισμού να καλούν επανειλλημένα το κοινό να μην αποδοκιμάσει τη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος στην ψηφοφορία η Πολίνα Γκαγκάρινα δέχθηκε συνέντευξη από την Κοντσίτα στο πράσινο δωμάτιο. Αυτό επικρίθηκε από τους Ρώσους συντηρητικούς όταν δημοσίευσε κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ένα παρασκηνιακό βίντεο που τη δείχνει να αγκαλιάζει την Κοντσίτα.[2][23]

Το θέμα της προβολής των ΛΟΑΤ στο διαγωνισμό έχει απασχολήσει και χώρες που δεν συμμετέχουν στον διαγωνισμό. Η Γιουροβίζιον μεταδίδεται στην Κίνα εδώ και χρόνια, αλλά το 2018 η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση ανακάλεσε τα δικαιώματα μετάδοσης του διαγωνισμού που είχε το Mango TV, μια κινεζική συνδρομητική υπηρεσία.[24] Η ζωντανή μετάδοση του πρώτου ημιτελικού στο Mango TV χαρακτηρίστηκε από λογοκρισία της συμμετοχής του Ράιαν Ο'Σόνεσι, του οποίου η εκτέλεση φέρεται να έρχεται σε αντίθεση με τις κινεζικές κατευθυντήριες γραμμές που απαγορεύουν τις "ανώμαλες σεξουαλικές σχέσεις και συμπεριφορές" λόγω ενός ομοφυλοφιλικού χορού, καθώς και του αλβανού Εουτζέντ Μπουσπέπα λόγω της ανοιχτής εμφάνισης τατουάζ, η οποία παραβίαζε τις κατευθυντήριες γραμμές γύρω από τους αποκαλούμενους "υποπολιτισμούς" και "μη πνευματικούς πολιτισμούς".[25] Ως αποτέλεσμα αυτής της ανάκλησης, η κινεζική υπηρεσία δεν μπόρεσε να μεταδώσει τον δεύτερο ημιτελικό και τον τελικό του 2018, αλλά και οποιονδήποτε μελλοντικό διαγωνισμό.[26]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «How Eurovision became a gay-friendly contest» (στα Αγγλικά). France 24. 22 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 West 2020.
  3. ↑ «Eurovision Song Contest: Birmingham 1998». Eurovision Song Contest. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ Bromwich, Kathryn (6 Ιουλίου 2014). «Conchita Wurst: 'Most artists are sensitive and insecure people. I am too'». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ Moore, Matt (18 Μαΐου 2019). «Dutch Eurovision contestant Duncan Laurence comes out as bisexual». Gay Times. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ «I Am A Lesbian! – Marija Serifovic Opens Up in Her Film "Confession"». InSerbia News. 28 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2015. 
  7. ↑ Parente, Luca (12 Φεβρουαρίου 2021). «Sanremo 2021, i Maneskin si spogliano e parlano di libertà sessuale». NEG Zone (στα Italian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2021. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  8. ↑ «" Nous les amoureux " de Jean-Claude Pascal, une chanson qui annonce la révolution du mouvement gay...». La Première (στα Γαλλικά). 16 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020. 
  9. ↑ «Eurovision 2013 final underway amid lesbian kiss controversy». dw.com. Deutsche Welle. 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. ↑ Reynolds, Daniel (9 Μαΐου 2018). «Ireland's Gay Dance on Eurovision Shows World That 'Love Is Love'». advocate.com. The Advocate. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ Jordan, Paul (24 Οκτωβρίου 2016). «Life's a drag! Eurovision queens past and present». eurovision.tv. European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. ↑ «Transvestite Sisters stir Eurovision storm». bbc.co.uk. BBC News. 5 Μαρτίου 2002. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ Banks, Martin (6 Μαρτίου 2002). «Transvestite Eurosong win sparks Slovenia accession doubts». politico.eu. Politico. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  14. ↑ O'Connor 2010.
  15. ↑ «Transsexual singer stirs up passions». BBC News. BBC. 10 Μαΐου 1998. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  16. ↑ «Turkey to return Eurovision 'if no more bearded divas'». Hürriyet Daily News. 4 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2020. 
  17. ↑ Marshall, Alex (18 Μαρτίου 2020). «Eurovision Song Contest Is Canceled Over Coronavirus Concerns». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. In 2018, the head of Turkey's public broadcaster said the boycott was also partly because some past winners, including the drag queen Conchita Wurst, had gone against Turkey's social values. 
  18. ↑ Morgan, Joe (16 Μαΐου 2013). «Turkey cancels Eurovision Song Contest over lesbian kiss». Gay Star News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  19. ↑ Walker, Shaun· Garamvolgyi, Flora (27 Νοεμβρίου 2019). «Hungary pulls out of Eurovision amid rise in anti-LGBTQ+ rhetoric». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2020. 
  20. ↑ Kozlov, Vladimir (29 Νοεμβρίου 2019). «Hungary Exits 2020 Eurovision Over Contest's LGBT-Friendly Policies: Report». Billboard. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2020. 
  21. ↑ Nelson, Fraser (11 Μαΐου 2014). «Eurovision 2014: the booing of Russia was a disgrace». The Spectator. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  22. ↑ Davies, Caroline (11 Μαΐου 2014). «Conchita Wurst pledges to promote tolerance after jubilant welcome home». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ Aubusson (24 Μαΐου 2015). «Eurovision 2015: Anti-booing technology deployed to protect Russian contestant». The Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  24. ↑ «Eurovision 2013 reaches China». Eurovision Song Contest. 1 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  25. ↑ Royston, Benny (10 Μαΐου 2018). «China banned from broadcasting Eurovision after cutting same-sex dance and tattooed singer». Metro. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
  26. ↑ Bakker, Sietse (10 Μαΐου 2018). «EBU terminates this year's partnership with Mango TV». Eurovision Song Contest. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=ΛΟΑΤ_στον_Διαγωνισμό_Τραγουδιού_Γιουροβίζιον&oldid=10026747"