Συμμετοχή της Γερμανίας στη Eurovision
| Γερμανία | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | NDR (1996–) (ARD) |
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικός τελικός
1956–1958
1960–1965 1969–1973 1975–1976 1978–1992 1996–2008 2010 2011 (τραγούδι) 2012–2019 Εσωτερική επιλογή
|
| Γενική συμμετοχή | |
| Πρώτη συμμετοχή | 1956 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 1982, 2010 |
| Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1964, 1965, 1974, 1995, 2005, 2015, 2016 |
| Μηδέν βαθμοί | 1964, 1965, 2015 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| NDR page | |
| Η σελίδα της Γερμανίας στο Eurovision.tv | |
Η Γερμανία συμμετείχε επίσημα σε κάθε διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από την αρχή του διαγωνισμού το 1956, εκτός από το 1996, όταν η συμμετοχή της δεν προκρίθηκε από τον ηχητικό προκριματικό γύρο και επομένως δεν εμφανίστηκε στον τελικό του διαγωνισμού και δεν προσμετράται στις εμφανίσεις της Γερμανίας. Καμία άλλη χώρα δεν εκπροσωπήθηκε τόσο συχνά. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έρχονται σε κοντινή απόσταση, έχοντας χάσει μόνο δύο διαγωνισμούς. Πριν τη γερμανική επανένωση το 1990 συμμετείχε ως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, ενώ η Ανατολική Γερμανία (Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας) δεν συμμετείχε. Η Γερμανία κέρδισε δύο διαγωνισμούς, το 1982 και το 2010.
Τη δεκαετία του '50 το καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας στο διαγωνισμό ήταν η 4η θέση το 1957 με τη Μάργκοτ Χίλσερ και το τραγούδι "Telefon, Telefon", ενώ τη δεκαετία του '60 πέτυχε άλλη μια 4η θέση με τον Βιν Χόοπ και το τραγούδι "Bonne nuit ma chérie". Η Γερμανία κέρδισε για πρώτη φορά το διαγωνισμό το 1982, στην 27η προσπάθειά της στο Harrogate, όταν η Νικόλ κέρδισε με το τραγούδι "Ein bißchen Frieden" (Λίγη ειρήνη). Η δεύτερη γερμανική νίκη ήρθε 28 χρόνια αργότερα στο διαγωνισμό του 2010 στο Όσλο, όταν η Λένα κέρδισε με το "Satellite". Η Γερμανία τερμάτισε δεύτερη τέσσερις φορές και τρίτη πέντε φορές, με σύνολο έντεκα τερματισμούς στην πρώτη τριάδα. Η Κάτια Έπσταϊν, η οποία τερμάτισε τρίτη το 1970 και το 1971 και στη συνέχεια δεύτερη το 1980, είναι ο μόνος καλλιτέχνης που τερμάτισε τρεις φορές στην πρώτη τριάδα αλλά ποτέ δεν κέρδισε. Η Γερμανία κατέλαβε επίσης τη δεύτερη θέση με την Λένα Βαλάιτις το 1981 και με την ομάδα Wind το 1985 και το 1987. Οι άλλες τρεις θέσεις επιτεύχθηκαν από τη Μαίρη Ρόος το 1972, τους Mekado το 1994 και τους Surpriz το 1999. Με μία νίκη και τέσσερις θέσεις στην τριάδα είναι μια από τις πιο επιτυχημένες χώρες της δεκαετίας του '80. Η Γερμανία τερμάτισε τελευταία επτά φορές, παίρνοντας μηδέν βαθμούς το 1964, το 1965 και το 2015. Το 2018 κέρδισε ξανά την 4η θέση με τον Μίχαελ Σούλτε και το τραγούδι "You let me walk alone".
Η Γερμανία, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία, είναι μια από τις "Μεγάλες Πέντε (Big Five)" χώρες που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό, ανεξάρτητα από τη θέση στον προηγούμενο διαγωνισμό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι οι μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές του διαγωνισμού και της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU). Από το 1996, το μέλος της κοινοπραξίας του ARD, Norddeutscher Rundfunk (NDR) είναι υπεύθυνο για τη συμμετοχή της Γερμανίας στο διαγωνισμό. Ο ημιτελικός του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision μεταδίδεται από το NDR Fernsehen (EinsFestival και Phoenix τα τελευταία χρόνια) και ο τελικός μεταδίδεται στο Das Erste, το κύριο κανάλι του ARD. Παρότι οι συμμετοχές της Γερμανίας εμφανίζουν υψηλή διακύμανση στις θέσεις που καταλαμβάνουν, το δημόσιο ενδιαφέρον παραμένει έντονο και ο διαγωνισμός είναι ένα από τα υψηλότερης ακροαματικότητας γεγονότα κάθε χρόνο.
Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο εκπρόσωπος της Γερμανίας στο διαγωνισμό επιλέγεται συνήθως μέσω μιας διαδικασίας εθνικής επιλογής, που μεταδίδεται στο δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι Das Erste και διοργανώνεται από έναν από τους εννέα περιφερειακούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς του ARD: από το 1956 έως το 1978 το Hessischer Rundfunk (HR), από το 1979 έως το 1991 το Bayerischer Rundfunk (BR), από το 1992 έως το 1995 το Mitteldeutscher Rundfunk (MDR) και από το 1996 το Norddeutscher Rundfunk (NDR). Μεταξύ 2010 και 2012 ο ιδιωτικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός ProSieben συνεργάστηκε με το NDR.
Η ραδιοφωνική κάλυψη παρείχετο, αν και όχι κάθε χρόνο, από το Deutschlandfunk (DLF) και το Bayern 2 μεταξύ 1970 και 1979, από το hr3 μεταξύ 1980-1985, 1991-1994, καθώς και το 2007 και 2011 (και οι δύο σταθμοί το 1983), το NDR Radio2 μεταξύ 1986-1990, 1995-2006 και 2008-2013 και το WDR1LIVE το 2011.
Από το 2010 η παραγωγός εταιρεία Brainpool, η οποία έχει επίσης τη συμπαραγωγή του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision του 2011 στο Ντίσελντορφ και του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision του 2012 στο Μπακού, συνεργάστηκε με το NDR για τη διεξαγωγή των γερμανικών τελικών.
Η Γερμανία έχει συχνά αλλάξει τη διαδικασία επιλογής της συμμετοχής στο διαγωνισμό, είτε μέσω εθνικού τελικού, είτε με εσωτερική επιλογή (περιστασιακά ένας συνδυασμός και των δύο μορφών).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απουσία του 1996[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ARD είχε επιλέξει έναν καλλιτέχνη και ένα τραγούδι για να εκπροσωπήσει τη χώρα στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 1996, που θα διεξαγόταν στο Όσλο της Νορβηγίας. Λόγω της αύξησης των χωρών που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν στην Eurovision, διαπιστώθηκε αδυναμία να μετάσχουν όλες σε έναν ενιαίο τελικό και εισήχθη ο θεσμός των προκριματικών, ώστε οι συμμετοχές του τελικού να περιοριστούν σε 23 (από τις 30 χώρες που συμμετείχαν). Η Νορβηγία ως οικοδέσποινα χώρα προκρίθηκε αυτόματα κι έτσι τα υπόλοιπα 29 τραγούδια συμμετείχαν σε έναν προκριματικό γύρο, με τα κορυφαία 22 να προκρίνονται για το Όσλο. Η γερμανική συμμετοχή με το τραγούδι "Planet of Blue" του Λέον αποδείχτηκε ατυχής, καθώς απέτυχε να κερδίσει αρκετούς πόντους για να φτάσει στον τελικό, τερματίζοντας στην 24η θέση. Το ARD και η EBU δεν ήταν ικανοποιημένοι από αυτό, καθώς η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος οικονομικός συνεισφέρων τότε και καθιέρωσε στη συνέχεια τον θεσμό των Τοπ-4 (από το 2011 Τοπ-5) χωρών που συμμετέχουν αυτομάτως στον τελικό. Το 1996 ήταν η μόνη χρονιά, που η Γερμανία απουσίασε από το διαγωνισμό.
Δεκαετία 2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη δεκαετία του 2000 η Γερμανία ξεχώρισε με την υιοθέτηση μουσικών στυλ, που δεν είναι συνήθη στην Eurovision, όπως η κάντρι και western μουσική (Texas Lightning - "No No Never" το 2006) και σουίνγκ (Roger Cicero - "Frauen regier'n die Welt" το 2007 και ο Alex Swings Oscar Sings - "Miss Kiss Kiss Bang" το 2009). Η Γερμανία ισοβάθμησε στην τελευταία θέση στο διαγωνισμό του 2008, αλλά κέρδισε την 23η θέση από τους 25 όταν δημοσιεύτηκε το αποτέλεσμα. Το 2009 το ARD πραγματοποίησε εσωτερική επιλογή για πρώτη φορά από το 1995 λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος προβολής των γερμανικών εθνικών τελικών. Ο Άλεξ Κρίστενσεν και ο Όσκαρ Λόια επιλέχθηκαν για να εκπροσωπήσουν τη Γερμανία στο διαγωνισμό του 2009, όπου εμφανίστηκαν στη σκηνή με τη διάσημη burlesque καλλιτέχνη Ντίτα φον Τέεζε. Ωστόσο κατάφεραν να λάβουν μόνο 35 πόντους, τερματίζοντας 20οι από τις 25 χώρες.
Δεκαετία 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2010 το ARD προσκάλεσε τον πρώην συμμετέχοντα και συνθέτη Στέφαν Ράαμπ και το ιδιωτικό δίκτυο ProSieben να συνεργαστούν για να βρουν μια ελπιδοφόρα συμμετοχή για τη χώρα. Έχει ειπωθεί ότι ο Ράαμπ προσεγγίστηκε λόγω των καλών του επιδόσεων στο διαγωνισμό, τερματίζοντας 5ος το 2000 καθώς και γράφοντας συμμετοχές το 1998 και το 2004, οι οποίες τερμάτισαν στην 7η και 8η θέση αντίστοιχα. Ο Ράαμπ συμφώνησε και διεξήγαγε μια τηλεοπτική εκπομπή που ονομάστηκε "Unser Star für Oslo" (Το αστέρι μας για το Όσλο) που μεταδόθηκε στο ARD και στο ProSieben. Η νικήτρια ήταν η Λένα Μάιερ-Λάντρουτ με το "Satellite", η οποία κέρδισε και τον διαγωνισμό. Δύο ακόμα συνεργασίες με το ProSieben έδωσαν τον δεύτερο και τον τρίτο συνεχόμενο τερματισμό στην πρώτη δεκάδα, το 2011 (Λένα Μάιερ-Λάντρουτ με το "Taken by a Stranger") και το 2012 (Ρόμαν Λομπ με το "Standing Still").
Το σερί των κατατάξεων στην κορυφαία δεκάδα διακόπηκε στο διαγωνισμό του 2013, όταν το τραγούδι "Glorious" της Cascada τερμάτισε 21ο με 18 πόντους, με τις χαμηλές κατατάξεις να συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια, αφού η ομάδα Elaiza το 2014, η Άν Σοφί το 2015, η Τζέιμι-Λί και η Λεβίνα τελείωσαν στις θέσεις 18, 27 (τελευταία), 26 (τελευταία) και 25 (προτελευταία) αντίστοιχα. Η Άν Σοφί έγινε η τρίτη συμμετοχή της χώρας που τερμάτισε με μηδέν βαθμούς, μετά τη Νόρα Νόβα το 1964 και την Ούλα Βίζνερ το 1965 και πρώτη από την εισαγωγή του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης το 1975. Το αρνητικό σερί διακόπηκε μόλις το 2018 με την τέταρτη θέση του Μίχαελ Σούλτε με το τραγούδι "You Let Me Walk Alone".
Η Γερμανία και οι "Big Five" ("Μεγάλες Πέντε")[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1998 τέσσερις συγκεκριμένες χώρες προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της Eurovision, ανεξάρτητα από τις θέσεις τους στον πίνακα αποτελεσμάτων του προηγούμενου διαγωνισμού.[2] Αυτές οι χώρες είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία, που αποκόμισαν αυτό το προνόμιο, καθώς είναι οι τέσσερις μεγαλύτεροι οικονομικοί συνεισφέροντες στην EBU. Λόγω της μόνιμης θέσης τους στο διαγωνισμό, αυτές οι χώρες έγιναν γνωστές ως "Big Four". Το 2009 αναφέρθηκε ότι οι Big Four ενδέχετο να χάσουν το προνόμιο αυτό και να υποχρεωθούν να συμμετάσχουν στους ημιτελικούς.[3] Ωστόσο αυτό δεν υλοποιήθηκε και οι Big Four διατήρησαν το προνομιακό καθεστώς τους.[4] Η Ιταλία, που επέστρεψε στο διαγωνισμό το 2011 συμπεριλήφθηκε στις προνομιούχες χώρες, αποκαλούμενες πλέον "Big Five".[5][6]
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Νικητής | |
| Δεύτερη θέση | |
| Τρίτη θέση | |
| Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τραγούδι | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1956 | Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς [7] | Γερμανικά | "Im Wartesaal zum großen Glück" | 2 | Ν/Α[α] | Όχι ημιτελικοί | |
| Φρέντι Κουίν[8] | Γερμανικά | "So geht das jede Nacht" | 2 | Ν/Α[α] | |||
| 1957 | Μάργκοτ Χίλσερ [9] | Γερμανικά | "Telefon, Telefon" | 4 | 8 | ||
| 1958 | Γερμανικά | "Für zwei Groschen Musik" | 7 | 5 | |||
| 1959 | Άλις και Έλεν Κέσλερ [10] | Γερμανικά | "Heute Abend wollen wir tanzen geh'n" | 8 | 5 | ||
| 1960 | Βιν Χόοπ [11] | Γερμανικά | "Bonne nuit ma chérie" | 4 | 11 | ||
| 1961 | Λάλε Άντερσεν | Γερμανικά | "Einmal sehen wir uns wieder" | 13 | 3 | ||
| 1962 | Κόνι Φρόμπες [12] | Γερμανικά | "Zwei kleine Italiener" | 6 | 9 | ||
| 1963 | Χάιντι Μπριλ [13] | Γερμανικά | "Marcel" | 6 | 9 | ||
| 1964 | Νόρα Νόβα [14] | Γερμανικά | "Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne" | 13 | 0 | ||
| 1965 | Ούλα Βίζνερ [15] | Γερμανικά | "Paradies, wo bist du?" | 15 | 0 | ||
| 1966 | Μάργκοτ Έσκενς [16] | Γερμανικά | "Die Zeiger der Uhr" | 10 | 7 | ||
| 1967 | Ίνγκε Μπρικ [17] | Γερμανικά | "Anouschka" | 8 | 7 | ||
| 1968 | Βένκε Μίρε [18] | Γερμανικά | "Ein Hoch der Liebe" | 6 | 11 | ||
| 1969 | Σιβ Μάλμκβιστ [19] | Γερμανικά | "Primaballerina" | 9 | 8 | ||
| 1970 | Κάτια Έπσταϊν [20] | Γερμανικά | "Wunder gibt es immer wieder" | 3 | 12 | ||
| 1971 | Γερμανικά | "Diese Welt" | 3 | 100 | |||
| 1972 | Μαίρη Ρόος [21] | Γερμανικά | "Nur die Liebe läßt uns leben" | 3 | 107 | ||
| 1973 | Γκίτε [22] | Γερμανικά | "Junger Tag" | 8 | 85 | ||
| 1974 | Σίντι & Μπερτ. [23] | Γερμανικά | "Die Sommermelodie" | 14 | 3 | ||
| 1975 | Τζόι Φλέμινγκ [24] | Γερμανικά | "Ein Lied kann eine Brücke sein" | 17 | 15 | ||
| 1976 | Les Humphries Singers [25] | Γερμανικά | "Sing Sang Song" | 15 | 12 | ||
| 1977 | Silver Convention [26] | Αγγλικά | "Telegram" | 8 | 55 | ||
| 1978 | Αϊρίν Σιρ [27] | Γερμανικά | "Feuer" | 6 | 84 | ||
| 1979 | Dschinghis Khan. [28] | Γερμανικά | "Dschinghis Khan" | 4 | 86 | ||
| 1980 | Κάτια Έπσταϊν | Γερμανικά | "Theater" | 2 | 128 | ||
| 1981 | Λένα Βαλάιτις [29] | Γερμανικά | "Johnny Blue" | 2 | 132 | ||
| 1982 | Νικόλ | Γερμανικά | "Ein bißchen Frieden" | 1 | 161 | ||
| 1983 | Χόφμαν & Χόφμαν [30] | Γερμανικά | "Rücksicht" | 5 | 94 | ||
| 1984 | Μαίρη Ρόος | Γερμανικά | "Aufrecht geh'n" | 13 | 34 | ||
| 1985 | Wind [31] | Γερμανικά | "Für alle" | 2 | 105 | ||
| 1986 | Ίνγκριτ Πέτερς [32] | Γερμανικά | "Über die Brücke geh'n" | 8 | 62 | ||
| 1987 | Wind | Γερμανικά | "Laß die Sonne in dein Herz" | 2 | 141 | ||
| 1988 | Maxi Garden & Chris Garden[33] | Γερμανικά | "Lied für einen Freund" | 14 | 48 | ||
| 1989 | Νίνο ντε Άντζελο [34] | Γερμανικά | "Flieger" | 14 | 46 | ||
| 1990[β] | Κρις Κέμπερς [35] | Γερμανικά | "Frei zu leben" | 9 | 60 | ||
| 1991 | Atlantis 2000 [36] | Γερμανικά | "Dieser Traum darf niemals sterben" | 18 | 10 | ||
| 1992 | Wind | Γερμανικά | "Träume sind für alle da" | 16 | 27 | ||
| 1993 | Münchener Freiheit [37] | Γερμανικά | "Viel zu weit" | 18 | 18 | Kvalifikacija za Millstreet | |
| 1994 | Mekado [38] | Γερμανικά | "Wir geben 'ne Party" | 3 | 128 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1995 | Stone & Stone [39] | Γερμανικά | "Verliebt in Dich" | 23 | 1 | ||
| 1996 | Λέον | Γερμανικά | "Planet of Blue" | Δεν προκρίθηκε[γ] | 24 | 24 | |
| 1997 | Μπιάνκα Σόμπουργκ [40] | Γερμανικά | "Zeit" | 18 | 22 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1998 | Γκίλντο Χορν [41] | Γερμανικά | "Guildo hat euch lieb!" | 7 | 86 | ||
| 1999 | Sürpriz [42] | Γερμανικά, Τούρκικα, Αγγλικά, Εβραϊκά | "Reise nach Jerusalem – Kudüs'e seyahat" | 3 | 140 | ||
| 2000 | Στέφαν Ράαμπ | Γερμανικά | "Wadde hadde dudde da?" | 5 | 96 | ||
| 2001 | Μισέλ (Michelle) [43] | Γερμανικά, Αγγλικά | "Wer Liebe lebt" | 8 | 66 | ||
| 2002 | Κορίνα Μέι [44] | Αγγλικά | "I Can't Live Without Music" | 21 | 17 | ||
| 2003 | Λου [45] | Αγγλικά | "Let's Get Happy" | 11 | 53 | ||
| 2004 | Μαξ | Αγγλικά, Τούρκικα | "Can't Wait Until Tonight" | 8 | 93 | Μέλος των "Big 4" | |
| 2005 | Γκράτσια [46] | Αγγλικά | "Run & Hide" | 24 | 4 | ||
| 2006 | Texas Lightning [47] | Αγγλικά | "No No Never" | 14 | 36 | ||
| 2007 | Ρότζερ Τσίτσερο [48] | Γερμανικά, Αγγλικά | "Frauen regier'n die Welt" | 19 | 49 | ||
| 2008 | No Angels [49] | Αγγλικά | "Disappear" | 23 | 14 | ||
| 2009 | Alex Swings[50] Oscar Sings![51] | Αγγλικά | "Miss Kiss Kiss Bang" | 20 | 35 | ||
| 2010 | Λένα Μάιερ-Λάντρουτ | Αγγλικά | "Satellite" | 1 | 246 | ||
| 2011 | Λένα Μάιερ-Λάντρουτ | Αγγλικά | "Taken by a Stranger" | 10 | 107 | Μέλος των "Big 5" | |
| 2012 | Ρόμαν Λομπ | Αγγλικά | "Standing Still" | 8 | 110 | ||
| 2013 | Cascada | Αγγλικά | "Glorious" | 21 | 18 | ||
| 2014 | Elaiza [52] | Αγγλικά | "Is It Right?" | 18 | 39 | ||
| 2015 | Άνν Σοφί [53] | Αγγλικά | "Black Smoke" | 27[δ] | 0 | ||
| 2016 | Τζέιμι-Λι Κρίβιτς [55] | Αγγλικά | "Ghost" | 26 | 11 | ||
| 2017 | Λεβίνα | Αγγλικά | "Perfect Life" | 25 | 6 | ||
| 2018 | Μίχαελ Σούλτε | Αγγλικά | "You Let Me Walk Alone" | 4 | 340 | ||
| 2019 | S!sters | Αγγλικά | "Sister" | 25 | 24 | ||
| 2020 | Μπεν Ντόλιτς | Αγγλικά | "Violent Thing" | Ακυρώθηκε[ε] X | |||
| 2021 | Γιέντρικ Ζίγκβαρτ | Αγγλικά[ζ] | "I Don't Feel Hate" | 25 | 3 | ||
| 2022 | Μάλικ Χάρις[56] | Αγγλικά | " Rockstars " | 25 | 6 | Μέλος των "Big 5" | |
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | 2ος γύρος | Βαθμοί | 1ος γύρος | Βαθμοί | Θέση (το 1982) | Βαθμοί (το 1982) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1982 | Νικόλ | Γερμανικά | "Ein bißchen Frieden" | Δεν προκρίθηκε | 7 | 106 | 1 | 161 | |
Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι το 2021, το ιστορικό ψηφοφορίας της Γερμανίας έχει ως εξής:
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
,_Judith_Rakers_(2009)_and_Stefan_Raab_(2010).jpg)
| Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιστές |
|---|---|---|---|
| 1957 |  Φρανκφούρτη, Έσση
|
Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks | Αναΐντ Ιπλικιάν |
| 1983 | .svg){kind=small} Μόναχο, Βαυαρία
|
Rudi-Sedlmayer-Halle | Μαρλέν Σαρέλ |
| 2011 |  Ντίσελντορφ, Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
|
Esprit Arena | Άνκε Ενγκέλκε, Γιούντιτ Ράκερς και Στέφαν Ράαμπ |
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβείο Barbara Dex[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Ερμηνευτής | Πόλη | Ref. |
|---|---|---|---|
| 1998 | Guildo Horn |  Μπέρμινγχαμ
|
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Γερμανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
| Έτος |  → 12 βαθμοί
|
→ 10 βαθμοί
|
→ 8 βαθμοί
|
|---|---|---|---|
| 1961–1995 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 1996 |  Σουηδία
|
 Πολωνία
|
 Εσθονία
|
| 1997–2003 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 2004 |  Σερβία και Μαυροβούνιο
|
 Ελλάδα
|
 Αλβανία
|
| 2005 |  Πορτογαλία
|
 Κροατία
|
Πολωνία
|
| 2006 |  Φινλανδία
|
 Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
 Τουρκία
|
| 2007 | Τουρκία
|
 Σερβία
|
 Ελβετία
|
| 2008 | Ελλάδα
|
 Αρμενία
|
 Αζερμπαϊτζάν
|
| 2009 | Τουρκία
|
Αρμενία
|
Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
| 2010 |  Βέλγιο
|
Πορτογαλία
|
Ελλάδα
|
| 2011 |  Αυστρία
|
 Δανία
|
 Ιρλανδία
|
| 2012 | Σουηδία
|
Σερβία
|
 Ολλανδία
|
| 2013 |  Ισλανδία
|
 Ουγγαρία
|
Ελλάδα
|
| 2014 | Πολωνία
|
Ελβετία
|
 Ρουμανία
|
| 2015 | Σουηδία
|
 Λετονία
|
 Ισραήλ
|
| 2016 | Ισραήλ Κ.Ε. Πολωνία T.
|
 Γεωργία Κ.Ε.  Αυστραλία T.
|
Βέλγιο Κ.Ε.  Ουκρανία T.
|
| 2017 |  Νορβηγία Κ.Ε.  Βουλγαρία T.
|
Βουλγαρία Κ.Ε. Ουγγαρία T.
|
Ολλανδία Κ.Ε. Ισραήλ T.
|
| 2018 | Σουηδία Κ.Ε. Πολωνία T.
|
Λετονία Κ.Ε. Δανία T.
|
Αυστραλία Κ.Ε. Ουγγαρία T.
|
| 2019 |  Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε. Ελβετία T.
|
Ολλανδία Κ.Ε. Νορβηγία T.
|
Ελβετία Κ.Ε. Ολλανδία T.
|
| 2020 | Ακυρωμένος διαγωνισμός[ε] | ||
| 2021 | Σουηδία Κ.Ε.  Λιθουανία T.
|
 Μάλτα Κ.Ε. Ουκρανία T.
|
Ουκρανία Κ.Ε. Μάλτα T.
|
Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχηγοί αποστολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Αρχηγός αποστολής | Ref. |
|---|---|---|
| 1996–2005 | Γιούργκεν Μέιερ-Μπίιρ | |
| 2007–2008 | Μάνφρεντ Βιτ | |
| 2015 | Τόρστεν Αμαρέλ | |
| 2016–2017 | Καρόλα Κόνζε | |
| 2018–2019 | Κριστόφ Πελλάντερ | |
| 2020 | Αλεξάνδρα Βόλφσλαστ |
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά καιρούς ο διαγωνισμός παρουσιάστηκε στο ARD από διάφορους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς παρουσιαστές, όπως οι Άντο Σλιρ, Τόμας Γκότσαλκ, Γιαν Χόφερ, Βολφ Μίτλερ, Φριτς Έγκνερ και Βέρνερ Φάιγκελ. Ωστόσο, ο Πέτερ Ούρμπαν παρείχε το σχολιασμό για την ARD TV κάθε χρόνο από το 1997, ωστόσο λόγω των προβλημάτων υγείας του το 2009 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από αυτή τη θέση και έτσι, ο Τιμ Φρίλινγκ ήταν ο σχολιαστής στη Μόσχα. Ο Ούρμπαν επέστρεψε στο σχολιασμό για τη Γερμανία το 2010.[64] Το 2020, ο Michael Schulte ήταν έτοιμος να σχολιάσει τον διαγωνισμό μαζί με τον Ούρμπαν. Και οι δύο σχολίασαν την αντικατάσταση Eurovision: Europe Shine A Light, καθώς και την εκπομπή "Eurovision Song Contest 2020 - Das deutsche Finale" από το Elbphilharmonie στο Αμβούργο.[65]
| Χρονιά/ές | Σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμολογίας | Ref. |
|---|---|---|---|
| 1956 | Βολφ Μίτλερ | Χωρίς εκπρόσωπο | |
| 1957 | Γιοάχιμ Φούξμπεργκερ | ||
| 1958 | Κλάουντια Ντόρεν | ||
| 1959 | Έλενα Γκέρχαρτ | Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς | |
| 1960 | Βολφ Μίτλερ | ||
| 1961 | Χάιντς Σενκ | ||
| 1962 | Ρουτ Κάπελσμπεργκερ | Κλάους Χάφενσταϊν | |
| 1963 | Χανς-Γιοάχιμ Φρίντριχς | Βέρνερ Φάιγκελ | |
| 1964 | Χέρμαν Ρόκμαν | Λία Βερ | |
| 1965 | |||
| 1966 | Χανς-Γιοάχιμ Ράουσενμπαχ | Βέρνερ Φάιγκελ | |
| 1967 | Κάριν Τίτσε-Λούντβιχ | ||
| 1968 | Χανς-Ότο Γκρίνεφελτ | ||
| 1969 | |||
| 1970 | Μαρί-Λουίζε Στάινμπαουερ | ||
| 1971 | Χανς Φέρες | Χωρίς εκπρόσωπο | |
| 1972 | |||
| 1973 | |||
| 1974 | Βέρνερ Φάιγκελ | Άγνωστο | |
| 1975 | |||
| 1976 | Μαξ Σάουτσερ | ||
| 1977 | |||
| 1978 | Ούτε Φερχόλεν | ||
| 1979 | Άντο Σλιρ και Γκάμπι Σνέλε | Λότι Όνεσοργκε | |
| 1980 | Άντο Σλιρ | Γκάμπι Σνέλε | |
| 1981 | |||
| 1982 | |||
| 1983 | Κάρολιν Ράιμπερ | ||
| 1984 | Κέρστιν Σβάιγκχεφερ (Schweighöfer) | ||
| 1985 | Κρίστοφ Ντόιμλινγκ | ||
| 1986 | |||
| 1987 | Κρίστοφ Ντόιμλινγκ και Λότι Όνεζοργκε | Κέρστιν Σβάιγκχεφερ | |
| 1988 | Νικόλ και Κλάους Έριχ Μπέτσκες | Λότι Όνεζοργκε | |
| 1989 | Τόμας Γκότσαλκ | Κέρστιν Σβάιγκχεφερ | |
| 1990 | Φριτς Έγκνερ | ||
| 1991 | Μαξ Σάουτσερ | Κρίστιαν Έκχαρντ | |
| 1992 | Γιαν Χόφερ | Κάρμεν Νέμπελ | |
| 1993 | |||
| 1994 | |||
| 1995 | Χόρστ Σένκερ | ||
| 1996 | Ουλφ Άνσοργκε | Δε συμμετείχε | |
| 1997 | Πέτερ Ούρμπαν | Κριστίνα Μεντς | |
| 1998 | Νένα | ||
| 1999 | Ρενάν Ντεμιρκάν | ||
| 2000 | Άξελ Μπούλτχαουπτ (Bulthaupt) | ||
| 2001 | |||
| 2002 | |||
| 2003 | |||
| 2004 | Τόμας Άντερς | ||
| 2005 | Τόμας Χέρμανς | ||
| 2006 | |||
| 2007 | |||
| 2008 | |||
| 2009 | Τιμ Φρίλινγκ | Τόμας Άντερς | |
| 2010 | Πέτερ Ούρμπαν | Χάπε Κέρκελινγκ | |
| 2011 | Ίνα Μίλερ | ||
| 2012 | Άνκε Ένγκελκε | ||
| 2013 | Λένα Μάιερ-Λάντρουτ | ||
| 2014 | Χελένε Φίσερ | ||
| 2015 | Μπάρμπαρα Σένεμπεργκερ (Schöneberger) | ||
| 2016 | |||
| 2017 | |||
| 2018 | |||
| 2019 | |||
| Πέτερ Ούρμπαν, Μίχαελ Σούλτε | Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση | [66][67] | |
| 2021 | Πέτερ Ούρμπαν | Μπάρμπαρα Σένεμπεργκερ | [68][69] |
Διευθυντές ορχηστρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Μαέστρος[η] | Μουσική διεύθυνση | Σημ. | Ref. |
|---|---|---|---|---|
| 1956 |  Φερνάντο Πάγκι
|
N/A | [θ] | [70] |
| 1957 | Γουίλι Μπέρκινγκ | Γουίλι Μπέρκινγκ | [ι] | |
| 1958 | Ντόλφ βαν ντερ Λίντεν
|
N/A | [θ] | |
| 1959 |  Φρανκ Πουρσέλ
| |||
| 1960 | Φραντς Γιόζεφ Μπρόιερ | |||
| 1961 | Φρανκ Πουρσέλ
|
[θ] | ||
| 1962 | Ρολφ Χανς Μίλερ | |||
| 1963 | Γουίλι Μπέρκινγκ | |||
| 1964 | ||||
| 1965 | Άλφρεντ Χάουζε | |||
| 1966 | Γουίλι Μπέρκινγκ | |||
| 1967 | Χανς Μπλουμ | |||
| 1968 | Χορστ Γιανκόφσκι | |||
| 1969 | Χανς Μπλουμ | |||
| 1970 | Κρίστιαν Μπρουν | [71] | ||
| 1971 | Ντίτερ Τσίμερμαν | |||
| 1972 | Πάουλ Κουν | |||
| 1973 | Γκούντερ Έρικ Τένερ | |||
| 1974 | Βέρνερ Σαρφενμπέργκερ | |||
| 1975 | Ράινερ Πιτς | |||
| 1976 | Λες Χάμφρις
|
|||
| 1977 | Ρόνι Χέζλχερστ
|
[θ] | ||
| 1978 | Ζαν Φρανκφούρτερ | |||
| 1979 | Νόρμπερτ Ντάουμ
|
|||
| 1980 | Βόλφγκανγκ Ρέντελμπεργκερ | [72] | ||
| 1981 | ||||
| 1982 | Νόρμπερτ Ντάουμ
|
|||
| 1983 | Ντίτερ Ράιτ | Ντίτερ Ράιτ | ||
| 1984 |  Πιέρ Καό
|
N/A | [θ] | |
| 1985 | Ράινερ Πιτς | |||
| 1986 | Χανς Μπλουμ | |||
| 1987 | Λάσλο Μπένκερ | |||
| 1988 |  Μάικλ Θάτσερ
|
|||
| 1989 | Όχι μαέστρος | |||
| 1990 | Ράινερ Πιτς | |||
| 1991 | Χέρμαν Βάιντορφ | |||
| 1992 | Νόρμπερτ Ντάουμ
|
|||
| 1993 | ||||
| 1994 | ||||
| 1995 | Χέρμαν Βάιντορφ | |||
| 1997 | Όχι μαέστρος | |||
| 1998 | Στέφαν Ράαμπ | [κ] |
Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μάργκοτ Χίλσερ στο Χίλφερσουμ (1958)
Η Κάτια Έπσταϊν στο Άμστερνταμ (1970)
Η Λένα στο Ντίσελντορφ (2011)
,_Bestanddeelnr_923-3699.jpg)
.jpg)
.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
- ↑ Από το 1956 ως το 1990 η χώρα συμμετείχε ως Δυτική Γερμανία. Από το 1991 και μετά την επανένωση της Γερμανίας (3 Οκτωβρίου 1990) συμμετέχει ως Γερμανία.
- ↑ Το 1996 η Γερμανία απέτυχε να προκριθεί στο διαγωνισμό μέσω του προκριματικού γύρου. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision δεν μετράει τη συμμετοχή του 1996 στη λίστα των συμμετοχών της Γερμανίας. Αυτή είναι η μοναδική χρονιά που η Γερμανία δεν ήταν παρούσα στον τελικό του διαγωνισμού.
- ↑ Το 2015, όπου η Αυστρία και η Γερμανία τερμάτισαν και οι δύο χωρίς βαθμούς, η Αυστρία τοποθετήθηκε πάνω από τη Γερμανία, διότι τη βραδιά του τελικού παρουσίασε το τραγούδι της 14η, ενώ η Γερμανία εμφανίστηκε 17η.[54]
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
- ↑ Περιέχει δύο προτάσεις στα γερμανικά.
- ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Γερμανοί εκτός αν έχουν σημαία
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
- ↑ Ο Μπέρκινγκ διηύθυνε, επίσης, τις συμμετοχές του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ελβετίας.
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να μην ερμηνεύτηκε με την ορχήστρα, ο Ράαμπ όμως έλαβε το παραδοσιακό χειροκρότημα των μαέστρων ως ο παραγωγός, ο συνθέτης και ο στιχουργός του τραγουδιού.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «So wird der deutsche Act für den ESC 2021 gesucht». eurovision.de (στα Γερμανικά). 7 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020.
- ↑ O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ISBN 1-84442-586-X.
- ↑ Murray, Gavin (28 Μαΐου 2008). «Big 4 (France: Germany; Spain; United Kingdom): May lose automatic place in Eurovision final». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ Viniker, Barry (14 Σεπτεμβρίου 2008). «Eurovision 'Big Four' final spots confirmed». 'ESCToday'. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2017.
- ↑ Fulton, Rick (14 Μαΐου 2007). «The East V West Song Contest». Daily Record. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2009.
- ↑ (Walter Andreas Schwarz, 2 Ιουν. 1913 - 1 Απρ. 1992)
- ↑ (Αυστριακός, Freddy Quinn, γ. 27 Σεπτ. 1931)
- ↑ (Margot Hielscher, 29 Σεπτ. 1919 - 20 Αυγ. 2017)
- ↑ (Alice & Ellen Kessler, δίδυμες, γ. 20 Αυγ. 1936)
- ↑ (Wyn Hoop, γ. 29 Σεπτ. 1936)
- ↑ (Conny Froboess, γ. 28 Οκτ. 1943)
- ↑ (Heidi Brühl, 30 Ιαν. 1942 - 8 Ιουν. 1991). Απεβίωσε από καρκίνο του μαστού.
- ↑ (Nora Nova, 8 Μαΐου 1928 - 9 Φεβρ. 2022). Βουλγαρικής καταγωγής, η πρώτη Βουλγάρα που πήρε μέρος στην Γιουροβίζιον (εκπροσωπώντας τη Δυτική Γερμανία).
- ↑ (Ulla Wiesner, γ. 12 Δεκ. 1940)
- ↑ (Margot Eskens, γ. 12 Αυγ. 1939)
- ↑ (Inge Brück, γ. 12 Οκτ. 1936)
- ↑ (Wencke Myhre, Νορβηγίδα, γ. 15 Φεβρ. 1947)
- ↑ (Siw Malmkvist, Σουηδή, γ. 31 Δεκ. 1936)
- ↑ Katja Ebstein (γ. 9 Μαρτ. 1945)
- ↑ (Mary Roos, γ. 9 Ιαν. 1949) (1η φορά)
- ↑ (Gitte Hænning από Δανία, γ. 29 Ιουν. 1946)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τη Γιούτα Γκούζενμπουργκερ (γ. 26 Ιαν. 1948) και τον Νόρμπερτ Μπέργκερ (12 Σεπτ. 1945 - 14 Ιουλ. 2012).
- ↑ (γεννήθηκε ως Έρνα Ράαντ, 15 Νοεμ. 1944 - 27 Σεπτ. 2017)
- ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1969 και διαλύθηκε το 1980. Μέλη: Λες Χάμφρις (10 Αυγ. 1940 - 26 Δεκ. 2007), Λίντα Τόμπσον (γ. 21 Σεπτ. 1948), Λιζ Μίτσελ (γ. 12 Ιουλ. 1952), Τζον Λότον (γ. 11 Ιουλ. 1946) και άλλοι.
- ↑ Συγκρότημα της eurodisco, ενεργό από το 1974 ως το 1979. Μέλη: Λίντα Τόμπσον, Πένι Μακ Λιν (γ. 4 Νοεμ. 1946), Τζάκι Κάρτερ, Ραμόνα Γουλφ, Ζέντα Τζακς, Ρόντα Χιθ.
- ↑ (Ireen Sheer, Γερμανοβρετανίδα, γ. 25 Φεβρ. 1949)
- ↑ Συγκρότημα της ποπ, ενεργό από το 1979 ως τα μέσα της δεκαετίας του '80 και από το 2005 ως σήμερα. Μέλη: Βόλφγκανγκ Χάιχελ (γ. 4 Νοεμ. 1950), Χενριέτε Χάιχελ (γ. 13 Νοεμ. 1953), Εντίνα Ποπ (γ. 4 Φεβρ. 1941). Ιδρυτικά μέλη ήταν επίσης ο Στιβ Μπέντερ, που πέθανε από καρκίνο (2 Νοεμ. 1946 - 7 Μαΐου 2006), ο Λούις Χέντρικ Πόντγκιτερ, που απεβίωσε από AIDS (4 Απρ. 1951 - Αύγουστος 1993) και ο Λέσλι Μάντοκι.
- ↑ (Lena Valaitis, γερμανολιθουανή, γ. 7 Σεπτ. 1943)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους αδερφούς Μίχαελ Χόφμαν (γ. 3 Δεκ. 1950) και Γκίντερ Χόφμαν (4 Οκτ. 1951 - 15 Μαρτ. 1984). Ο Γκίντερ αυτοκτόνησε στη Βραζιλία, πέφτοντας από μπαλκόνι.
- ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1985 από τον Αλεξάντερ Χάιλερ. Σημερινά μέλη: Αντρέας Λέμπινγκ, Κάρολιν Φρέλιαν και Γιάσμιν Κνέπκενς. (1η φορά)
- ↑ (Ingrid Peters, γ. 19 Απρ. 1954)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τη Μάικε (γ. 29 Ιουν. 1974) και τη μητέρα της Κρις Γκέρτνερ (γ. 29 Δεκ. 1950)
- ↑ (Nino de Angelo, γ. 18 Δεκ. 1963)
- ↑ (Chris Kempers , γ. 7 Ιαν. 1965) & Ντάνιελ Κόβατς (Daniel Kovac, σλοβένος, γ. 27 Σεπτ. 1956)
- ↑ Βραχύβιο συγκρότημα του 1990-91 που συστάθηκε από τον παραγωγό Άλφονς Βάιντορφ (γ. 1962) και το συνθέτη Χέλμουτ Φράι.
- ↑ Συγκρότημα της ποπ ροκ που συστάθηκε το 1980. Μέλη: Τραγούδι-πλήκτρα: Στέφαν Τσάουνερ (γ. 20 Ιουν. 1952), Κιθάρα: Άρον Στρόμπελ (γ. 26 Ιαν 1958). Πρόσθετα μέλη: Μίχαελ Κούντσι (γ. 27 Αυγ. 1958), Αλεξάντερ Γκρίνβαλντ (γ. 7 Σεπτ. 1954) και Ρέναρντ Χένρι Χάτσκε (γ. 30 Νοεμ. 1955).
- ↑ Γυναικείο συγκρότημα αποτελούμενο από τις Μέλανι Μπέντερ (γ. 7 Δεκ. 1974), Κάτι Κάρνεϊ και Ντόρκας Κίφερ (γ. 21 Ιουν. 1972).
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους συζύγους Γκλεν Πένιστον και Τατιάνα Σεγιέν Πένιστον.
- ↑ Bianca Shomburg (γ. 17 Σεπτ. 1974).
- ↑ Guildo Horn (γ. 15 Φεβρ. 1963).
- ↑ Γερμανοτουρκικό συγκρότημα. Μέλη: Cihan „Chicco“ Özden (γ. 9. Ιουν. 1976), Deniz Filizmen (γ. 30 Ιαν. 1978), Yasemin „Jazz“ Akkar (γ. 5 Οκτ. 1982), Filiz Zeyno (γ. 28 Ιουλ. 1969), Savaş Uçar (γ. 26 Απρ. 1967) και Bülent Ural (γ. 24 Ιαν. 1973).
- ↑ Ψευδώνυμο της Τάνια Χέβερ (γ. 15 Φεβρ. 1972).
- ↑ Corinna May (γ. 10 Οκτ. 1970).
- ↑ Marie-Luise Hoffner (γ. 27 Οκτ. 1963).
- ↑ Καλλιτεχνικό όνομα της Gracia Arabella Baur (γ. 18 Νοεμ. 1982).
- ↑ Γερμανικό κουαρτέτο (συσταθέν το 2000) της κάντρι. Μέλη: Όλι Ντίτριχ (γ. 20 Νοεμ. 1956), Τζέιν Κάμερφορντ (γ. 1 Ιαν. 1959), Γιόν Όλσεν, Μάρκους Σμιτ, Ούβε Φρέντσελ.
- ↑ Roger Cicero (γ. 6 Ιουλ. 1970).
- ↑ Γυναικείο ποπ συγκρότημα ενεργό το 2000–2003 και το 2007–2014. Μέλη: Νάντια Μπενάισα (γ. 26 Απρ. 1982), Λούσι Ντιακόφσκα (γ. 2 Απρ. 1976), Σάντι Μέλινγκ (γ. 27 Απρ. 1981), Βανέσα Πετρούο (γ. 23 Οκτ. 1979) και Τζέσικα Βαλς (γ. 2 Φεβρ. 1977).
- ↑ Alex Christensen (γ. 7 Απρ. 1967)
- ↑ Oscar Loya, Αμερικανός τραγουδιστής (γ. 12 Ιουν. 1979).
- ↑ Γυναικείο τρίο συσταθέν το 2013. Μέλη: Τραγούδι-πιάνο: Ελζμπιέτα Στάινμετς (Elżbieta "Ela" Steinmetz, γ. 11 Οκτ. 1992), Ακορντεόν-φωνητικά: Ιβόν Γκρίνβαλτ (Yvonne Grünwald, γ. 10 Μαΐου 1984) και Μπάσο-φωνητικά: Νάταλι Πλέγκερ (Natalie Plöger, γ. 3 Σεπτ. 1985).
- ↑ Αν Σοφί Ντίρμαϊερ (Ann Sophie Dürmeyer, γ. 1 Σεπτ. 1990).
- ↑ «Rules for the Eurovision Song Contest 2009» (PDF). European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009.
- ↑ Jamie-Lee Kriewitz (γ. 18 Μαρτίου 1998).
- ↑ «Malik Harris - Germany - Turin 2022». Eurovision.tv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Rau, Oliver (23 Μαΐου 2005). «Jürgen Meier-Beer withdraws». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Eurovision Rewrites the Rule Book». dw.com. 7 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (6 Σεπτεμβρίου 2015). «Germany: Carola Conze New Head of Delegation». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (1 Νοεμβρίου 2017). «Germany: Carola Conze Steps Down as Head of Delegation». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (2 Μαρτίου 2019). «Germany: Christoph Pellander To Step Down as Head of Delegation in July». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Kourouvanis, Fotis (5 Δεκεμβρίου 2019). «Germany: New Head of Delegation». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 64,00 64,01 64,02 64,03 64,04 64,05 64,06 64,07 64,08 64,09 64,10 64,11 64,12 64,13 64,14 64,15 «Dr. Peter Urban kommentiert». duesseldorf2011.de (στα Γερμανικά). 17 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011.
- ↑ Bayer, Felix (27 Φεβρουαρίου 2020). «Professionell - aber auch originell?» (στα Γερμανικά). Spiegel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ NDR. «ESC 2020: Ben Dolic bei "Unser Lied für Rotterdam"». eurovision.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Barbara Schöneberger verkündet ESC-Punkte aus Deutschland». eurovision.de (στα Γερμανικά). 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021.
- ↑ NDR. «Barbara Schöneberger moderiert "Countdown für Rotterdam"». eurovision.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2021.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
