Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision
| Ιρλανδία | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | RTÉ |
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικός Τελικός
The Late Late Show
2006–2015 Eurosong 1987–2001 2008 You're a Star 2003–2005 Εθνικός Διαγωνισμός Τραγουδιού 1965–1982 1984–1986 Εσωτερική Επιλογή
2006–2007
2016–σήμερα |
| Γενική συμμετοχή | |
| Συμμετοχές | 53 (45 τελικοί) |
| Πρώτη συμμετοχή | 1965 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996 |
| Χειρότερη θέση | Τελευταία: 2007, 2013 15η (ΗΜ): 2008, 2016 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| RTÉ page | |
| Η σελίδα της Ιρλανδίας στο Eurovision.tv | |
Η Ιρλανδία συμμετείχε 53 φορές στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που έκανε το ντεμπούτο της στο Διαγωνισμό του 1965 στη Νάπολη. Από τότε, έχουν χάσει μόνο δύο διαγωνισμούς, το 1983 στο Μόναχο και το 2002 στο Τάλιν. Η Ιρλανδία είναι η πιο επιτυχημένη χώρα στον διαγωνισμό, με συνολικά επτά νίκες. To RTÉ είναι ο αντιπροσωπευτικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό, οι ημιτελικοί μεταδίδονται στο RTÉ2 και ο τελικός στον RTÉ One.[1] Όλες οι ιρλανδικές συμμετοχές έχουν πραγματοποιηθεί στα αγγλικά, με εξαίρεση τη συμμετοχή του 1972, "Ceol an Ghrá", η οποία τραγουδήθηκε στα ιρλανδικά. Η Ιρλανδία φιλοξένησε το διαγωνισμό επτά φορές, έξι φορές στην πρωτεύουσα, το Δουβλίνο, με εξαίρεση τη Eurovision του 1993, η οποία διοργανώθηκε στο Μίλστριτ, μια πόλη βορειοδυτικά της Επαρχίας Κόρκ με πληθυσμό 1.500 κατοίκων.[2]
Ο Seán Dunphy τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του 1967, πίσω από τη Σάντι Σο, προτού η Ντάνα δώσει στην Ιρλανδία την πρώτη νίκη της το 1970, ερμηνεύοντας το "All Kinds of Everything". Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας από τη δεκαετία του 1970 ήταν το 1977, όταν οι The Swarbriggs τερμάτισαν τρίτοι. Ο Τζόνι Λόγκαν έδωσε στην Ιρλανδία τη δεύτερη νίκη το 1980, με το "What's Another Year". Στη συνέχεια, ο Λόγκαν έγραψε την συμμετοχή του 1984, "Terminal 3", η οποία τερμάτισε δεύτερη και τραγουδήθηκε από τη Λίντα Μάρτιν. Το 1987, ο Λόγκαν έγινε ο πρώτος και (μέχρι σήμερα) μόνος τραγουδιστής, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, όταν κέρδισε με το "Hold Me Now" που το έγραψε ο ίδιος. Η πιο επιτυχημένη δεκαετία της Ιρλανδίας μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό είναι η δεκαετία του 1990, η οποία ξεκίνησε με τον Liam Reilly να τελειώνει δεύτερος το 1990. Η Ιρλανδία έπειτα πέτυχε μια άνευ προηγουμένου τρεις διαδοχικές νίκες στο διαγωνισμό. Το 1992, η δεύτερη θέση του 1984, Λίντα Μάρτιν, επέστρεψε για να κερδίσει με μια άλλη σύνθεση του Τζόνι Λόγκαν, το "Why Me?". Ακολούθησε η νίκη της Νίαμ Κάβανα το 1993 με το "In Your Eyes" και των Πώλ Χάρρινγκτον και Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν το 1994 με το "Rock 'n' Roll Kids". Η δεκαετία είδε ακόμα μια νίκη το 1996 όταν η Ιμίαρ Χίνι κέρδισε με το "The Voice". Η Ιρλανδία έφτασε επίσης στη δεύτερη θέση το 1997 με τον Marc Roberts.
Στον 21ο αιώνα, η Ιρλανδία τα πήγαινε λιγότερο καλά, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα 3 φορές, με τον Eamonn Toal να βγαίει έκτος το 2000, τον Brian Kennedy να βγααίνει δέκατος το 2006 και τους Jedward να βγαίνουν όγδοοι το 2011. Η Ιρλανδία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για πρώτη φορά το 2007 και για δεύτερη φορά το 2013. Μετά την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό επτά φορές: το 2005, το 2008, το 2009, το 2014, το 2015, το 2016 και το 2017.
Συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η Ιρλανδία έχει διαγωνιστεί σχεδόν συνεχώς από το ντεμπούτο της χώρας το 1965 (απουσιάζει το 1983 και το 2002). Το 1983 μια απεργία στον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα RTÉ της χώρας σήμαινε ότι ο σταθμός δεν διέθετε τους πόρους για να στείλει έναν συμμετέχοντα, ώστε η RTÉ να μεταδώσει τον Διαγωνισμό με το feed της BBC. Το 2002 η Ιρλανδία υποβιβάστηκε από τον διαγωνισμό. Σύμφωνα με τους κανόνες της EBU, η RTÉ εκπέμπει την εκδήλωση εκείνου του έτους, καθώς σκόπευαν να επιστρέψουν το 2003, και ένας τηλεοπτικός σχολιαστής στάλθηκε στην πόλη φιλοξενίας, Τάλιν.
Η Ιρλανδία έχει στείλει 50 συμμετοχές στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από αυτούς τους επτά έχουν κερδίσει και δεκαοκτώ έχουν τελειώσει στην πρώτη πεντάδα. Η Ιρλανδία έχει υποβιβαστεί μία φορά: το 2001 ο Gary O'Shaughnessy τελείωσε εικοστή πρώτη με "Without Your Love". Επιπλέον, έξι ιρλανδικές συμμετοχές εμφανίστηκαν στον ημιτελικό του διαγωνισμού. Το 2005, η Donna & Joe τελείωσε το δέκατο τέταρτο στον προκριματικό, αποτυγχάνοντας να προκριθεί στον τελικό. Το 2006, ο Brian Kennedy τελείωσε το ένατο στο ημιτελικό, εξασφαλίζοντας μια ιρλανδική παρουσία στον τελικό της Αθήνας. Ο Κένεντι τελείωσε το δέκατο στον τελικό. Η Ιρλανδία εμφανίστηκε επίσης στον πρώτο ημιτελικό το 2008 και στον δεύτερο ημιτελικό το 2009, ωστόσο οι εκπρόσωποι δεν κατάφεραν να λάβουν τον τελικό και στα δύο χρόνια.
Τα πρόσφατα αποτελέσματα της Ιρλανδίας στο Διαγωνισμό ήταν χαμηλά σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, τα οποία έληξαν το 2007 και το 2013. Στο Διαγωνισμό το 2007, οι εκπρόσωποι της Ιρλανδίας ήταν παραδοσιακοί ιρλανδικοί μουσικοί οίκος Dervish που παίζουν "Δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοιξη". Η ομάδα, έχοντας αυτόματα προκριθεί για τον τελικό, τελείωσε τελευταία με πέντε πόντους, όλα από την Αλβανία. Το 2008, ο Dustin της Τουρκίας δεν κατάφερε να κερδίσει τον τελικό με το τραγούδι του "Irelande Douze Pointe", χάνοντας στο ημιτελικό στις 20 Μαΐου. Η ίδια μοίρα έπληξε τους Sinéad Mulvey και Black Daisy στο ημιτελικό του 2009 στις 14 Μαΐου.[3] Το 2011, ωστόσο, η τύχη της Ιρλανδίας άλλαξε καθώς έστειλαν τους X Factor φιναλίστ Jedward. Το ντουέτο ολοκληρώθηκε στην όγδοη θέση, με 119 πόντους, καθιστώντας έτσι την πιο επιτυχημένη είσοδο της Ιρλανδίας σε 10 χρόνια. Το μοναδικό Κραγιόν τους ξεπέρασε τα διαγράμματα iTunes στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία και τη Σουηδία. Το Jedward εκπροσώπησε την Ιρλανδία και πάλι το 2012 με το τραγούδι της Waterline, αλλά μετά από το πρώτο ημιτελικό, απονεμήθηκαν μόνο 46 πόντοι, καταλήγοντας στην 19η θέση.
Έξι τραγουδιστές εκπροσώπησαν την Ιρλανδία περισσότερες από μία φορές στον διαγωνισμό: Johnny Logan (1980, 1987), Linda Martin (1984, 1992), Niamh Kavanagh (1993, 2010), Tommy και Jimmy Swarbrigg (ως "The Swarbriggs Plus Two" το 1977), Maxi (ως σολίστ το 1973 και ως τμήμα της Sheeba το 1981) και Jedward το 2011 και το 2012.
Οκτώ άνθρωποι έχουν γράψει και έχουν συνθέσει περισσότερες από μία συμμετοχές στην Ιρλανδία: ο Brendan Graham (1976, 1985, 1994, 1996), ο Johnny Logan (1984, 1987, 1992), οι Tommy και Jimmy Swarbrigg (1975, 1977), Liam Reilly (1990, 1991), Joe Burkett (συνθέτης 1972, στιχουργός 1981) και Niall Mooney & Jonas Gladnikoff (2009, 2010).[4]
Σχεδόν όλες οι συμμετοχές της Ιρλανδίας στη Eurovision πριν από το 1999 διευθύνθηκαν ορχηστικά από τον Noel Kelehan. Οι εξαιρέσεις ήταν το 1965 (Gianni Ferrio), το 1970 (Dolf van der Linden), από το 1972 έως το 1975 (Colman Pearce), το 1979 (Proinncia Ó Duinn), το 1994 (κανένας αγωγοί, αν και ο Kelehan διεξήγαγε άλλες συμμετοχές) ) Ήταν ο μουσικός διευθυντής για το διαγωνισμό που διοργάνωσε στο Δουβλίνο, αλλά η είσοδος της Ιρλανδίας έπαιξε με ένα υπόβαθρο χωρίς ορχήστρα.
Ο Ρόναν Κίτινγκ (ο οποίος παρουσίασε επίσης τον διαγωνισμό του 1997) είχε συνεργαστεί για τη συμμετοχή της Δανίας το 2009.[5]
Ο παρουσιαστής RTÉ Marty Whelan υπήρξε ο εθνικός σχολιαστής από το 2000.[6]
Ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό από νίκες: επτά νίκες συμπεριλαμβανομένων τριών συνεχόμενων νικών. Η χώρα κατέκτησε επίσης τη δεύτερη θέση τέσσερις φορές και μια φορά την τρίτη θέση.
Η Ιρλανδία είναι μια από τις λίγες χώρες που πέτυχαν διαδοχικές νίκες (μαζί με την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Ισραήλ) και η μόνη χώρα που κέρδισε διαδοχικά τρεις φορές και το έθνος κέρδισε και πάλι το 1996, δηλαδή τέσσερις νίκες μέσα σε πέντε χρόνια.
Η Ιρλανδία είναι η μόνη χώρα που φιλοξενεί διαδοχικά τον Διαγωνισμό και είναι μία από τις οκτώ χώρες που ποτέ δεν απέρριψε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.
Από 51 εμφανίσεις και 44 τελικούς, η Ιρλανδία έφθασε στην πρώτη δεκάδα 31 φορές και την πρώτη πεντάδα 18 φορές. Μέχρι το 2016, η Ιρλανδία δεν έχει φτάσει την πρώτη πεντάδα από το 1997.
Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους από μία χώρα σε ένα έτος (μαζί με τη Γαλλία) στο σύστημα ψηφοφορίας «ένας βαθμός ανά κριτή», επιτυγχάνοντας εννέα ψήφους από τους πιθανούς δέκα από το Βέλγιο (το 1970). Η Γαλλία είχε επιτύχει το ίδιο επίτευγμα το 1958.
Η Ιρλανδία έχει κατά μέσο όρο 74 βαθμούς ανά διαγωνισμό, το υψηλότερο κατά μέσο όρο δύο βαθμών πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision του 2014, αποκαλύφθηκε ότι το δίδυμο, Jedward, κατέχει δύο ρεκόρ Eurovision: τα υψηλότερα μαλλιά (18,9 εκ.) και τα μεγαλύτερα μαξιλάρια ώμων.
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Υπόμνημα
| Χρονιά | Καλλιτέχνης [7] | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1965 | Μπατς Μουρ [8] | Αγγλικά | "Walking the Streets in the Rain" | 6 | 11 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1966 | Ντίκι Ροκ [9] | Αγγλικά | "Come Back to Stay" | 4 | 14 | ||
| 1967 | Σιν Ντάνφι [10] | Αγγλικά | "If I Could Choose" | 2 | 22 | ||
| 1968 | Πατ Mακγκίγκαν [11] | Αγγλικά | "Chance of a Lifetime" | 4 | 18 | ||
| 1969 | Μάριελ Ντέι [12] | Αγγλικά | "The Wages of Love" | 7 | 10 | ||
| 1970 | Dana [13] | Αγγλικά | "All Kinds of Everything" | 1 | 32 | ||
| 1971 | Άντζελα Φάρελ [14] | Αγγλικά | "One Day Love" | 11 | 79 | ||
| 1972 | Σάντι Τζόουνς [15] | Ιρλανδικά | "Ceol an Ghrá" | 15 | 72 | ||
| 1973 | Maxi [16] | Αγγλικά | "Do I Dream" | 10 | 80 | ||
| 1974 | Τίνα Ρέινολντς | Αγγλικά | "Cross Your Heart" | 7 | 11 | ||
| 1975 | The Swarbriggs [17] | Αγγλικά | "That's What Friends Are For" | 9 | 68 | ||
| 1976 | Ρεντ Χάρλεϊ [18] | Αγγλικά | "When" | 10 | 54 | ||
| 1977 | The Swarbriggs Plus Two [19] | Αγγλικά | "It's Nice To Be In Love Again" | 3 | 119 | ||
| 1978 | Κολμ Γουίλκινσον [20] | Αγγλικά | "Born To Sing" | 5 | 86 | ||
| 1979 | Κάθαλ Νταν [21] | Αγγλικά | "Happy Man " | 5 | 80 | ||
| 1980 | Τζόνι Λόγκαν [22] | Αγγλικά | "What's Another Year?" | 1 | 143 | ||
| 1981 | Sheeba [23] | Αγγλικά | "Horoscopes " | 5 | 105 | ||
| 1982 | The Duskeys [24] | Αγγλικά | "Here Today Gone Tomorrow" | 11 | 49 | ||
| 1983 | Δε συμμετείχε | ||||||
| 1984 | Λίντα Μάρτιν [25] | Αγγλικά | "Terminal 3" | 2 | 137 | ||
| 1985 | Μαρία Κρίστιαν [26] | Αγγλικά | "Wait Until the Weekend Comes" | 6 | 91 | ||
| 1986 | Luv Bug [27] | Αγγλικά | "You Can Count On Me" | 4 | 96 | ||
| 1987 | Τζόνι Λόγκαν [28] | Αγγλικά | "Hold Me Now" | 1 | 172 | ||
| 1988 | Jump the Gun [29] | Αγγλικά | "Take Him Home" | 8 | 79 | ||
| 1989 | Kiev Connolly[30] & The Missing Passengers | Αγγλικά | "The Real Me" | 18 | 21 | ||
| 1990 | Λίαμ Ρέιλι [31] | Αγγλικά | "Somewhere in Europe" | 2 | 132 | ||
| 1991 | Κιμ Τζάκσον [32] | Αγγλικά | "Could It Be That I'm In Love" | 10 | 47 | ||
| 1992 | Λίντα Μάρτιν [33] | Αγγλικά | "Why Me?" | 1 | 155 | ||
| 1993 | Νίαμ Κάβανα [34] | Αγγλικά | "In Your Eyes" | 1 | 187 | Οικοδέσποινα χώρα | |
| 1994 | Πώλ Χάρρινγκτον & Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν [35] | Αγγλικά | "Rock 'n' Roll Kids" | 1 | 226 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1995 | Έντι Φρίελ [36] | Αγγλικά | "Dreamin'" | 14 | 44 | ||
| 1996 | Ιμίαρ Χίνι [37] | Αγγλικά | "The Voice" | 1 | 162 | 2 | 198 |
| 1997 | Μαρκ Ρόμπερτς [38] | Αγγλικά | "Mysterious Woman" | 2 | 157 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1998 | Ντόουν Μάρτιν [39] | Αγγλικά | "Is Always Over Now?" | 9 | 64 | ||
| 1999 | The Mullans | Αγγλικά | "When You Need Me" | 17 | 18 | ||
| 2000 | Ίμον Τολ | Αγγλικά | "Millennium of Love" | 6 | 92 | ||
| 2001 | Γκάρι Ο' Σόνεσι | Αγγλικά | "Without Your Love" | 21 | 6 | ||
| 2002 | Δε συμμετείχε | ||||||
| 2003 | Μίκι Χαρτ [40] | Αγγλικά | "We've Got the World" | 11 | 53 | ||
| 2004 | Κρις Ντόραν [41] | Αγγλικά | "If My World Stopped Turning" | 23 | 7 | Top 11 την προηγούμενη χρονιά | |
| 2005 | Donna & Joe [42] | Αγγλικά | "Love? " | Δεν προκρίθηκε | 14 | 53 | |
| 2006 | Μπράιαν Κένεντι [43] | Αγγλικά | "Every Song Is a Cry for Love" | 10 | 93 | 9 | 76 |
| 2007 | Dervish [44] | Αγγλικά | "They Can't Stop the Spring" | 24 | 5 | Top 10 την προηγούμενη χρονιά | |
| 2008 | Dustin the Turkey [45] | Αγγλικά | "Irelande Douze Pointe" | Δεν προκρίθηκε | 15 | 22 | |
| 2009 | Sinéad Mulvey[46] & Black Daisy[47] | Αγγλικά | "Et Cetera" | 11 | 52 | ||
| 2010 | Νίαμ Κάβανα [48] | Αγγλικά | "It's for You" | 23 | 25 | 9 | 67 |
| 2011 | Jedward [49] | Αγγλικά | "Lipstick" | 8 | 119 | 8 | 68 |
| 2012 | Αγγλικά | "Waterline" | 19 | 46 | 6 | 92 | |
| 2013 | Ράιαν Ντόλαν [50] | Αγγλικά | "Only Love Survives" | 26 | 5 | 8 | 54 |
| 2014 | Can-Linn feat. Kasey Smith [51] | Αγγλικά | "Heartbeat" | Δεν προκρίθηκε | 12 | 35 | |
| 2015 | Μόλι Στέρλινγκ [52] | Αγγλικά | "Playing with Numbers" | 12 | 35 | ||
| 2016 | Νίκι Μπάιρνε [53] | Αγγλικά | "Sunlight" | 15 | 46 | ||
| 2017 | Μπρένταν Μάρεϊ [54] | Αγγλικά | "Dying to Try" | 13 | 86 | ||
| 2018 | Ράιαν Ο'Σόνεσσυ [55] | Αγγλικά | "Together" | 16 | 136 | 6 | 179 |
| 2019 | Σάρα ΜακΤέρναν | Αγγλικά | "22" | Δεν προκρίθηκε | 18 | 16 | |
- ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν μια χώρα έχει κερδίσει το προηγούμενο έτος, δεν χρειάζεται να διαγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Επιπλέον, ανάμεσα στο 2004 με 2007, οι δέκα πρώτες χώρες που δεν ήταν μέλη των τεσσάρων μεγάλων (Big Four) δεν χρειαζόταν να ανταγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Αν, για παράδειγμα, η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στην πρώτη δεκάδα, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και στη 12η θέση, προκρινόταν στον τελικό του επόμενου έτους, μαζί με τις υπόλοιπες δέκα χώρες.
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιρλανδία ήταν μία από τις δύο χώρες που είχε δύο συμμετοχές στο Congratulations με τα νικητήρια τραγούδια του 1980 (What's Another Year) και του 1987 (Hold Me Now), και τα δύο του Τζόνι Λόγκαν. Ο Ιρλανδός οικοδεσπότης του 1997 Ronan Keating εμφανίστηκε. Ο Johnny Logan παρουσίασε το νέο του "When a Woman Loved a Man". Οι Ιρλανδοί νικητές, Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν και Λίντα Μάρτιν, ερμήνευσαν τα περισσότερα από τα τραγούδια με τον Τζέικομπ Σβέιστρουπ που εκπροσώπησε τη Δανία το 2005. Τελικά αποκαλύφθηκε μετά την παράσταση το "Hold Me Now" του Johnny Logan ψηφίστηκε το τρίτο πιο αγαπημένο τραγούδι στα πρώτα πενήντα χρόνια της Eurovision. Ο Marty Whelan υπέβαλε σχολιασμό του διαγωνισμού για την Ιρλανδία στο RTÉ.
Υπόμνημα
- Νικητής
- Δεύτερη θέση
- Τρίτη θέση
- Τελευταία θέση
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί | Θέση (1980 & 1987) | Βαθμοί (1980 & 1987) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1980 | Τζόνι Λόγκαν | Αγγλικά | "What's Another Year?" | Δεν προκρίθηκε | 12 | 74 | 1 | 143 | |
| 1987 | Τζόνι Λόγκαν | Αγγλικά | "Hold Me Now" | 3 | 262 | 3 | 182 | 1 | 172 |
Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιρλανδία επωφελείται από τη "γειτονική" ψηφοφορία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πριν από την εισαγωγή της τηλεοπτικής μετάδοσης, οι ιρλανδικές επιτροπές τείνουν να απονέμουν στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγο πολύ τον ίδιο αριθμό σημείων με τις άλλες χώρες. Από την εμφάνιση της τηλεοπτικής μετάδοσης, και οι δύο χώρες έδωσαν άνω του μέσου όρου σημεία μεταξύ τους. Συνήθως 8 πόντους. Τα τελευταία χρόνια η Ιρλανδία έδωσε λιγότερες ψήφους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ιρλανδία δεν έχει απονείμει το Ηνωμένο Βασίλειο 12 βαθμούς από το 1997. Η Ιρλανδία έχει επίσης ψηφίσει για χώρες στις οποίες σήμερα ζει μια μεγάλη διασπορά στην Ιρλανδία, όπως η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία. Το 2008, πριν από την επιστροφή των εθνικών δικαστηρίων για να μειωθεί ο αντίκτυπος της ψήφου της διασποράς, η Ιρλανδία έδωσε 8 βαθμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10 στην Πολωνία και 12 στη Λετονία. Το 2014, τόσο στον δεύτερο ημιτελικό όσο και στον τελικό, τα αποτελέσματα τηλεόρασης της Ιρλανδίας κατέταξαν την Πολωνία πρώτη και τη Λιθουανία δεύτερη.
Στατιστικά, η Ιρλανδία είναι η 11η καλύτερη χώρα στην πρόβλεψη του νικητή του διαγωνισμού. Από 32 φορές από την έγκριση του σημερινού συστήματος ψηφοφορίας το 1975 (και εξαιρουμένων των ετών κατά τα οποία η ίδια η Ιρλανδία ήταν ο νικητής, δεδομένου ότι οι χώρες δεν μπορούν να ψηφίσουν μόνοι τους), η Ιρλανδία έχει απονείμει κατά μέσο όρο 8,5 μονάδες στο νικητήριο τραγούδι. Η Ιρλανδία έδωσε 12 φορές στο νικητήριο τραγούδι 12 φορές (1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1989, 1990, 1997, 2000, 2012, 2013 και 2014). Μόνο δύο φορές, το 2003 και το 2011, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να αποδώσει κανένα σημείο στο νικητήριο τραγούδι.
Ως το 2019, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ιρλανδίας έχει ως εξής:
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Η Ιρλανδία ως διοργανώτρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
|---|---|---|---|
| 1971 |  Δουβλίνο |
Gaiety Theatre | Μπερναντέτ νι Γκαλτσόιρ |
| 1981 | RDS Simmonscourt Pavilion | Ντιέριν Νι Βριένι | |
| 1988 | Μισέλ Ρόκα και Πατ Κένι | ||
| 1993 |  Μίλστριτ |
Green Glens Arena | Φιονουάλα Σουένεϊ |
| 1994 | Δουβλίνο |
Point Theatre | Σύνθια νι Μούρτσου και Τζέρι Ράιαν |
| 1995 | Μέρι Κέννεντυ | ||
| 1997 | Κάρι Κράουλι και Ρόναν Κίτινγκ |
Βραβεία Marcel Bezençon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Artistic Award (Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές)
| Χρονιά | Εκτελεστής | Τραγούδι | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί | Οικοδέσποινα πόλη |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Jedward | "Lipstick" | 8η | 119 |  Ντίσελντορφ
|
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Jedward στο Ντίσελντορφ (2011) και στο Μπακού (2012).
Ο Ryan O'Shaughnessy στη Λισαβόνα (2018)
Η Σάρα ΜακΤέρναν στο Τελ Αβίβ (2019)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ RTÉ:Eurovision. RTÉ.ie. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ Millstreet. Cork-Guide.ie. Ανακτήθηκε στος 5 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ «Ireland dumped out of Eurovision». BBC. 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2009.
- ↑ Diggiloo Thrush - Ireland
- ↑ #2 BBC
- ↑ «Marty and the 'cool' Irish». Irish Independent. 23 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ (γέννηση-θάνατος)
- ↑ (Butch Moore) 10 Ιαν. 1938 - 3 Απρ. 2001
- ↑ (Dickie Rock) γ. 10 Οκτ. 1936
- ↑ (Sean Dunphy) 30 Νοεμ. 1937 - 17 Μαΐου 2011
- ↑ (Pat McGeegan) 1935-1987
- ↑ (Muriel Day) γ. 11 Ιαν. 1942
- ↑ (πραγματ. όνομα: Ρόζμαρι Μπράουν) γ. 30 Αυγ. 1951
- ↑ (Angela Farrell) γ. 1952
- ↑ (Sandie Jones) γ. 1951 - θ. 19 Σεπτεμβρίου 2019
- ↑ (πραγμ. όνομα Αϊρίν Μακάμπρεϊ) γ. 23 Φεβρ. 1950
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους Thomas (Tommy) Swarbrigg και John James (Jimmy) Swarbrigg.
- ↑ (Red Hurley) γ. 11 Σεπτ. 1949
- ↑ Δεύτερη συμμετοχή του ντουέτου The Swarbriggs με τους Νίκολα Κερ και Άλμα Κάρολ επιπλέον.
- ↑ (Colm C.T. Wilkinson) γ. 5 Ιουν. 1944
- ↑ (Cathal Dunne) γ. 1951
- ↑ (Johnny Logan) γ. 13 Μαΐου 1954 (1η φορά)
- ↑ Γυναικείο συγκρότημα, αποτελούμενο από την Maxi, τη Μάριον Φόσετ και τη Φράνσις Κάμπελ.
- ↑ Ιρλανδο-ουαλικό κουαρτέτο αποτελούμενο από μέλη ίδιας οικογένειας. Το συγκρότημα αποτελείται από τους: Σάντι Κέλι, Μπάρμπαρα Έλις, Νίνα Ντάσκεϊ και Νταν Ντάσκεϊ.
- ↑ (Linda Martin) γ. 17 Απρ. 1947 (1η φορά)
- ↑ (Maria Christian) γ. 1965
- ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1982. Πρώτα μέλη ήταν οι: Τζουν Κάνινγκαμ, Χιου Κάνινγκαμ, Μαξ Κάνινγκαμ, Ρίκι Μέιλερ και Μάτζελα Γκραντ.
- ↑ (2η φορά)
- ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τους Ρόι Τέιλορ (τραγούδι, μπάσο), Έρικ Σαρπ (κιθάρα), Πίτερ Ιντς (πιάνο, πλήκτρα), Μπράιαν Ο' Ρέιλι (κρουστά) και Κιάραν Γουάιλντ (σαξόφωνο).
- ↑ Πραγματικό όνομα του Κίεβ Κόνολι είναι Κέβιν Κόνολι
- ↑ (Liam Reilly) γ. 29 Ιαν. 1955
- ↑ (Kim Jackson) γ. 22 Αυγ. 1965
- ↑ (2η φορά)
- ↑ (Niamh Kavanagh) γ. 13 Φεβρ. 1968 (1η φορά)
- ↑ Ο Χάρινγκτον γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1960 και ο Μακγκέτιγκαν στις 7 Δεκ. 1950.
- ↑ (Eddie Friel) γ. 1962
- ↑ (Eimear Quinn) γ. 18 Δεκ. 1972
- ↑ (Marc Roberts) γ. 25 Ιουν. 1968
- ↑ (Dawn Martin) γ. 1976
- ↑ (Mickey Harte) γ. 1973
- ↑ (Chris Doran) γ. 22 Νοεμ. 1979
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από την Ντόνα (γ. 30 Μαΐου 1984) τον Τζόζεφ (γ. 1989) Μακ Κολ (McCaul).
- ↑ (Brian Kennedy) γ. 12 Οκτ. 1966
- ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1989. Μέλη: Κάθι Τζόρνταν (τραγούδι, μπντράν και κόκαλα), Μπράιαν Μακντονάου (μάντολα), Τομ Μόροου (βιολί), Μάικλ Χολμς (μπουζούκι), Σέιν Μίτσελ (ακορντεόν) και Λίαμ Κέλι (φλάουτο, φλογέρες).
- ↑ Μαριονέτα με μορφή γαλοπούλας, γ. 13 Νοεμ. 1988. Η φωνή της είναι του Τζον Μόρισον.
- ↑ Η Σινέντ Μάλβεϊ γεννήθηκε στις 22 Ιαν. 1988.
- ↑ Το συγκρότημα Black Daisy ήταν ενεργό το 2008 και αποτελείτο από τις Λέσλι Αν Χάλβεϊ, Άστα Μιλεριένε και Νικόλ Μπίλινγκς.
- ↑ (2η φορά)
- ↑ Δίδυμα αδέρφια. Οι Τζον και Έντουαρντ Γκριμς γεννήθηκαν στις 16 Οκτ. 1991.
- ↑ (Ryan Dolan) γ. 22 Ιουλ. 1985
- ↑ Η Κέισι Σμιθ γεννήθηκε στις 29 Μαρτ. 1990.
- ↑ (Molly Sterling) γ. 1998
- ↑ (Nicky Byrne) γ. 9 Οκτ. 1978
- ↑ Πρώην μέλος του συγκροτήματος Hometown, (Brendan Murray) γ. 16 Νοεμ. 1996
- ↑ Ryan O'Shaughnessy, γ. 27 Σεπτεμβρίου 1992.
Επιπλέον λινκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ireland Eurovision fan website escireland.com
- Βαθμοί προς και από την Ιρλανδία eurovisioncovers.co.uk
| ||||||||||||||||
