Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision

Ιρλανδία
Τηλεοπτ. φορέας	RTÉ
Εθνικοί τρόποι επιλογής	Εθνικός τελικός The Late Late Show Eurosong 1987–2001 2008-2015 You're a Star 2003–2005 Εθνικός Διαγωνισμός Τραγουδιού 1965–1982 1984–1986 The Late Late Show 2006–2007 Εσωτερική επιλογή 2016–2021
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές	54 (45 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή	1965
Καλύτερη θέση	1η: 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996
Χειρότερη θέση	Τελευταία: 2007, 2013, 2021 ΗΤ
Επιπλέον σύνδεσμοι
RTÉ page
Η σελίδα της Ιρλανδίας στο Eurovision.tv

Η Ιρλανδία συμμετείχε 53 φορές στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που έκανε το ντεμπούτο της στο Διαγωνισμό του 1965 στη Νάπολη. Από τότε, έχουν χάσει μόνο δύο διαγωνισμούς, το 1983 στο Μόναχο και το 2002 στο Τάλιν. Η Ιρλανδία είναι η πιο επιτυχημένη χώρα στον διαγωνισμό, με συνολικά επτά νίκες. To RTÉ είναι ο αντιπροσωπευτικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό, οι ημιτελικοί μεταδίδονται στο RTÉ2 και ο τελικός στον RTÉ One. Όλες οι ιρλανδικές συμμετοχές έχουν πραγματοποιηθεί στα αγγλικά, με εξαίρεση τη συμμετοχή του 1972, "Ceol an Ghrá", η οποία τραγουδήθηκε στα ιρλανδικά. Η Ιρλανδία φιλοξένησε το διαγωνισμό επτά φορές, έξι φορές στην πρωτεύουσα, το Δουβλίνο, με εξαίρεση τη Eurovision του 1993, η οποία διοργανώθηκε στο Μίλστριτ, μια πόλη βορειοδυτικά της Επαρχίας Κόρκ με πληθυσμό 1.500 κατοίκων.

Ο Seán Dunphy τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του 1967, πίσω από τη Σάντι Σο, προτού η Ντάνα δώσει στην Ιρλανδία την πρώτη νίκη της το 1970, ερμηνεύοντας το "All Kinds of Everything". Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας από τη δεκαετία του 1970 ήταν το 1977, όταν οι The Swarbriggs τερμάτισαν τρίτοι. Ο Τζόνι Λόγκαν έδωσε στην Ιρλανδία τη δεύτερη νίκη το 1980, με το "What's Another Year". Στη συνέχεια, ο Λόγκαν έγραψε την συμμετοχή του 1984, "Terminal 3", η οποία τερμάτισε δεύτερη και τραγουδήθηκε από τη Λίντα Μάρτιν. Το 1987, ο Λόγκαν έγινε ο πρώτος και (μέχρι σήμερα) μόνος τραγουδιστής, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, όταν κέρδισε με το "Hold Me Now" που το έγραψε ο ίδιος. Η πιο επιτυχημένη δεκαετία της Ιρλανδίας μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό είναι η δεκαετία του 1990, η οποία ξεκίνησε με τον Liam Reilly να τελειώνει δεύτερος το 1990. Η Ιρλανδία έπειτα πέτυχε μια άνευ προηγουμένου τρεις διαδοχικές νίκες στο διαγωνισμό. Το 1992, η δεύτερη θέση του 1984, Λίντα Μάρτιν, επέστρεψε για να κερδίσει με μια άλλη σύνθεση του Τζόνι Λόγκαν, το "Why Me?". Ακολούθησε η νίκη της Νίαμ Κάβανα το 1993 με το "In Your Eyes" και των Πώλ Χάρρινγκτον και Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν το 1994 με το "Rock 'n' Roll Kids". Η δεκαετία είδε ακόμα μια νίκη το 1996 όταν η Ιμίαρ Χίνι κέρδισε με το "The Voice". Η Ιρλανδία έφτασε επίσης στη δεύτερη θέση το 1997 με τον Marc Roberts.

Στον 21ο αιώνα, η Ιρλανδία τα πήγαινε λιγότερο καλά, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα 3 φορές, με τον Eamonn Toal να βγαίει έκτος το 2000, τον Brian Kennedy να βγααίνει δέκατος το 2006 και τους Jedward να βγαίνουν όγδοοι το 2011. Η Ιρλανδία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για πρώτη φορά το 2007 και για δεύτερη φορά το 2013. Μετά την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό επτά φορές: το 2005, το 2008, το 2009, το 2014, το 2015, το 2016 και το 2017.

Συμμετοχή

Ο Τζόνι Λόγκαν, που κέρδισε τον διαγωνισμό για την Ιρλανδία δύο φορές σαν σόλο καλλιτέχνης, το 1980 και το 1987 και συνθέτης/στιχουργός της νικητήριας συμμετοχής του 1992

Η Ιρλανδία έχει διαγωνιστεί σχεδόν συνεχώς από το ντεμπούτο της χώρας το 1965 (απουσιάζει το 1983 και το 2002). Το 1983 μια απεργία στον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα RTÉ της χώρας σήμαινε ότι ο σταθμός δεν διέθετε τους πόρους για να στείλει έναν συμμετέχοντα, ώστε η RTÉ να μεταδώσει τον Διαγωνισμό με το feed της BBC. Το 2002 η Ιρλανδία υποβιβάστηκε από τον διαγωνισμό. Σύμφωνα με τους κανόνες της EBU, η RTÉ εκπέμπει την εκδήλωση εκείνου του έτους, καθώς σκόπευαν να επιστρέψουν το 2003, και ένας τηλεοπτικός σχολιαστής στάλθηκε στην πόλη φιλοξενίας, Τάλιν.

Η Ιρλανδία έχει στείλει 50 συμμετοχές στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από αυτούς τους επτά έχουν κερδίσει και δεκαοκτώ έχουν τελειώσει στην πρώτη πεντάδα. Η Ιρλανδία έχει υποβιβαστεί μία φορά: το 2001 ο Gary O'Shaughnessy τελείωσε εικοστή πρώτη με "Without Your Love". Επιπλέον, έξι ιρλανδικές συμμετοχές εμφανίστηκαν στον ημιτελικό του διαγωνισμού. Το 2005, η Donna & Joe τελείωσε το δέκατο τέταρτο στον προκριματικό, αποτυγχάνοντας να προκριθεί στον τελικό. Το 2006, ο Brian Kennedy τελείωσε το ένατο στο ημιτελικό, εξασφαλίζοντας μια ιρλανδική παρουσία στον τελικό της Αθήνας. Ο Κένεντι τελείωσε το δέκατο στον τελικό. Η Ιρλανδία εμφανίστηκε επίσης στον πρώτο ημιτελικό το 2008 και στον δεύτερο ημιτελικό το 2009, ωστόσο οι εκπρόσωποι δεν κατάφεραν να λάβουν τον τελικό και στα δύο χρόνια.

Τα πρόσφατα αποτελέσματα της Ιρλανδίας στο Διαγωνισμό ήταν χαμηλά σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, τα οποία έληξαν το 2007 και το 2013. Στο Διαγωνισμό το 2007, οι εκπρόσωποι της Ιρλανδίας ήταν παραδοσιακοί ιρλανδικοί μουσικοί οίκος Dervish που παίζουν "Δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοιξη". Η ομάδα, έχοντας αυτόματα προκριθεί για τον τελικό, τελείωσε τελευταία με πέντε πόντους, όλα από την Αλβανία. Το 2008, ο Dustin της Τουρκίας δεν κατάφερε να κερδίσει τον τελικό με το τραγούδι του "Irelande Douze Pointe", χάνοντας στο ημιτελικό στις 20 Μαΐου. Η ίδια μοίρα έπληξε τους Sinéad Mulvey και Black Daisy στο ημιτελικό του 2009 στις 14 Μαΐου. Το 2011, ωστόσο, η τύχη της Ιρλανδίας άλλαξε καθώς έστειλαν τους X Factor φιναλίστ Jedward. Το ντουέτο ολοκληρώθηκε στην όγδοη θέση, με 119 πόντους, καθιστώντας έτσι την πιο επιτυχημένη είσοδο της Ιρλανδίας σε 10 χρόνια. Το μοναδικό Κραγιόν τους ξεπέρασε τα διαγράμματα iTunes στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία και τη Σουηδία. Το Jedward εκπροσώπησε την Ιρλανδία και πάλι το 2012 με το τραγούδι της Waterline, αλλά μετά από το πρώτο ημιτελικό, απονεμήθηκαν μόνο 46 πόντοι, καταλήγοντας στην 19η θέση.

Έξι τραγουδιστές εκπροσώπησαν την Ιρλανδία περισσότερες από μία φορές στον διαγωνισμό: Johnny Logan (1980, 1987), Linda Martin (1984, 1992), Niamh Kavanagh (1993, 2010), Tommy και Jimmy Swarbrigg (ως "The Swarbriggs Plus Two" το 1977), Maxi (ως σολίστ το 1973 και ως τμήμα της Sheeba το 1981) και Jedward το 2011 και το 2012.

Οκτώ άνθρωποι έχουν γράψει και έχουν συνθέσει περισσότερες από μία συμμετοχές στην Ιρλανδία: ο Brendan Graham (1976, 1985, 1994, 1996), ο Johnny Logan (1984, 1987, 1992), οι Tommy και Jimmy Swarbrigg (1975, 1977), Liam Reilly (1990, 1991), Joe Burkett (συνθέτης 1972, στιχουργός 1981) και Niall Mooney & Jonas Gladnikoff (2009, 2010).

Σχεδόν όλες οι συμμετοχές της Ιρλανδίας στη Eurovision πριν από το 1999 διευθύνθηκαν ορχηστικά από τον Noel Kelehan. Οι εξαιρέσεις ήταν το 1965 (Gianni Ferrio), το 1970 (Dolf van der Linden), από το 1972 έως το 1975 (Colman Pearce), το 1979 (Proinncia Ó Duinn), το 1994 (κανένας αγωγοί, αν και ο Kelehan διεξήγαγε άλλες συμμετοχές) ) Ήταν ο μουσικός διευθυντής για το διαγωνισμό που διοργάνωσε στο Δουβλίνο, αλλά η είσοδος της Ιρλανδίας έπαιξε με ένα υπόβαθρο χωρίς ορχήστρα.

Ο Ρόναν Κίτινγκ (ο οποίος παρουσίασε επίσης τον διαγωνισμό του 1997) είχε συνεργαστεί για τη συμμετοχή της Δανίας το 2009.

Ο παρουσιαστής RTÉ Marty Whelan υπήρξε ο εθνικός σχολιαστής από το 2000.

Ρεκόρ

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό από νίκες: επτά νίκες συμπεριλαμβανομένων τριών συνεχόμενων νικών. Η χώρα κατέκτησε επίσης τη δεύτερη θέση τέσσερις φορές και μια φορά την τρίτη θέση.

Η Ιρλανδία είναι μια από τις λίγες χώρες που πέτυχαν διαδοχικές νίκες (μαζί με την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Ισραήλ) και η μόνη χώρα που κέρδισε διαδοχικά τρεις φορές και το έθνος κέρδισε και πάλι το 1996, δηλαδή τέσσερις νίκες μέσα σε πέντε χρόνια.

Η Ιρλανδία είναι η μόνη χώρα που φιλοξενεί διαδοχικά τον Διαγωνισμό και είναι μία από τις οκτώ χώρες που ποτέ δεν απέρριψε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Από 51 εμφανίσεις και 44 τελικούς, η Ιρλανδία έφθασε στην πρώτη δεκάδα 31 φορές και την πρώτη πεντάδα 18 φορές. Μέχρι το 2016, η Ιρλανδία δεν έχει φτάσει την πρώτη πεντάδα από το 1997.

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους από μία χώρα σε ένα έτος (μαζί με τη Γαλλία) στο σύστημα ψηφοφορίας «ένας βαθμός ανά κριτή», επιτυγχάνοντας εννέα ψήφους από τους πιθανούς δέκα από το Βέλγιο (το 1970). Η Γαλλία είχε επιτύχει το ίδιο επίτευγμα το 1958.

Η Ιρλανδία έχει κατά μέσο όρο 74 βαθμούς ανά διαγωνισμό, το υψηλότερο κατά μέσο όρο δύο βαθμών πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision του 2014, αποκαλύφθηκε ότι το δίδυμο, Jedward, κατέχει δύο ρεκόρ Eurovision: τα υψηλότερα μαλλιά (18,9 εκ.) και τα μεγαλύτερα μαξιλάρια ώμων.

Συμμετοχές

Υπόμνημα

	Νικητής
	Δεύτερη θέση
	Τρίτη θέση
	Τελευταία θέση
X	Αποχώρηση

Χρονιά	Καλλιτέχνης	Γλώσσα	Τίτλος	Τελικός	Βαθμοί	Ημιτελικός	Βαθμοί
1965	Μπατς Μουρ	Αγγλικά	"Walking the Streets in the Rain"	6	11	Όχι ημιτελικοί
1966	Ντίκι Ροκ	Αγγλικά	"Come Back to Stay"	4	14
1967	Σιν Ντάνφι	Αγγλικά	"If I Could Choose"	2	22
1968	Πατ Μακγκίγκαν	Αγγλικά	"Chance of a Lifetime"	4	18
1969	Μάριελ Ντέι	Αγγλικά	"The Wages of Love"	7	10
1970	Ντάνα Ρόζμαρι Μπράουν	Αγγλικά	"All Kinds of Everything"	1	32
1971	Άντζελα Φάρελ	Αγγλικά	"One Day Love"	11	79
1972	Σάντι Τζόουνς	Ιρλανδικά	"Ceol an Ghrá"	15	72
1973	Maxi	Αγγλικά	"Do I Dream"	10	80
1974	Τίνα Ρέινολντς	Αγγλικά	"Cross Your Heart"	7	11
1975	The Swarbriggs	Αγγλικά	"That's What Friends Are For"	9	68
1976	Ρεντ Χάρλεϊ	Αγγλικά	"When"	10	54
1977	The Swarbriggs Plus Two	Αγγλικά	"It's Nice To Be In Love Again"	3	119
1978	Κολμ Γουίλκινσον	Αγγλικά	"Born To Sing"	5	86
1979	Κάθαλ Νταν	Αγγλικά	"Happy Man "	5	80
1980	Τζόνι Λόγκαν	Αγγλικά	"What's Another Year?"	1	143
1981	Sheeba	Αγγλικά	"Horoscopes"	5	105
1982	The Duskeys	Αγγλικά	"Here Today Gone Tomorrow"	11	49
1983	Δε συμμετείχε
1984	Λίντα Μάρτιν	Αγγλικά	"Terminal 3"	2	137
1985	Μαρία Κρίστιαν	Αγγλικά	"Wait Until the Weekend Comes"	6	91
1986	Luv Bug	Αγγλικά	"You Can Count On Me"	4	96
1987	Τζόνι Λόγκαν	Αγγλικά	"Hold Me Now"	1	172
1988	Jump the Gun	Αγγλικά	"Take Him Home"	8	79
1989	Kiev Connolly & The Missing Passengers	Αγγλικά	"The Real Me"	18	21
1990	Λίαμ Ρέιλι	Αγγλικά	"Somewhere in Europe"	2	132
1991	Κιμ Τζάκσον	Αγγλικά	"Could It Be That I'm In Love"	10	47
1992	Λίντα Μάρτιν	Αγγλικά	"Why Me?"	1	155
1993	Νίαμ Κάβανα	Αγγλικά	"In Your Eyes"	1	187	Kvalifikacija za Millstreet
1994	Πώλ Χάρρινγκτον & Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν	Αγγλικά	"Rock 'n' Roll Kids"	1	226	Όχι ημιτελικοί
1995	Έντι Φρίελ	Αγγλικά	"Dreamin'"	14	44
1996	Ιμίαρ Χίνι	Αγγλικά	"The Voice"	1	162	2	198
1997	Μαρκ Ρόμπερτς	Αγγλικά	"Mysterious Woman"	2	157	Όχι ημιτελικοί
1998	Ντόουν Μάρτιν	Αγγλικά	"Is Always Over Now?"	9	64
1999	The Mullans	Αγγλικά	"When You Need Me"	17	18
2000	Ίμον Τολ	Αγγλικά	"Millennium of Love"	6	92
2001	Γκάρι Ο' Σόνεσι	Αγγλικά	"Without Your Love"	21	6
2002	Δε συμμετείχε
2003	Μίκι Χαρτ	Αγγλικά	"We've Got the World"	11	53
2004	Κρις Ντόραν	Αγγλικά	"If My World Stopped Turning"	23	7	Top 11 το 2003
2005	Donna & Joe	Αγγλικά	"Love? "	Δεν προκρίθηκε		14	53
2006	Μπράιαν Κένεντι	Αγγλικά	"Every Song Is a Cry for Love"	10	93	9	76
2007	Dervish	Αγγλικά	"They Can't Stop the Spring"	24	5	Top 10 το 2006
2008	Dustin the Turkey	Αγγλικά	"Irelande Douze Pointe"	Δεν προκρίθηκε		15	22
2009	Sinéad Mulvey & Black Daisy	Αγγλικά	"Et Cetera"			11	52
2010	Νίαμ Κάβανα	Αγγλικά	"It's for You"	23	25	9	67
2011	Jedward	Αγγλικά	"Lipstick"	8	119	8	68
2012		Αγγλικά	"Waterline"	19	46	6	92
2013	Ράιαν Ντόλαν	Αγγλικά	"Only Love Survives"	26	5	8	54
2014	Can-Linn feat. Kasey Smith	Αγγλικά	"Heartbeat"	Δεν προκρίθηκε		12	35
2015	Μόλι Στέρλινγκ	Αγγλικά	"Playing with Numbers"			12	35
2016	Νίκι Μπάιρνε	Αγγλικά	"Sunlight"			15	46
2017	Μπρένταν Μάρεϊ	Αγγλικά	"Dying to Try"			13	86
2018	Ράιαν Ο'Σόνεσσυ	Αγγλικά	"Together"	16	136	6	179
2019	Σάρα ΜακΤέρναν	Αγγλικά	"22"	Δεν προκρίθηκε		18	16
2020	Λέσλι Ρόι	Αγγλικά	"Story of My Life"	Ακυρώθηκε X
2021	Λέσλι Ρόι	Αγγλικά	"Maps"	Δεν προκρίθηκε		16	20

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision

Η Ιρλανδία ήταν μία από τις δύο χώρες που είχε δύο συμμετοχές στο Congratulations με τα νικητήρια τραγούδια του 1980 (What's Another Year) και του 1987 (Hold Me Now), και τα δύο του Τζόνι Λόγκαν. Ο Ιρλανδός οικοδεσπότης του 1997 Ronan Keating εμφανίστηκε. Ο Johnny Logan παρουσίασε το νέο του "When a Woman Loved a Man". Οι Ιρλανδοί νικητές, Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν και Λίντα Μάρτιν, ερμήνευσαν τα περισσότερα από τα τραγούδια με τον Τζέικομπ Σβέιστρουπ που εκπροσώπησε τη Δανία το 2005. Τελικά αποκαλύφθηκε μετά την παράσταση το "Hold Me Now" του Johnny Logan ψηφίστηκε το τρίτο πιο αγαπημένο τραγούδι στα πρώτα πενήντα χρόνια της Eurovision. Ο Marty Whelan υπέβαλε σχολιασμό του διαγωνισμού για την Ιρλανδία στο RTÉ.

Χρονιά	Καλλιτέχνης	Γλώσσα	Τίτλος	2ος γύρος	Βαθμοί	1ος γύρος	Βαθμοί	Θέση (1980 & 1987)	Βαθμοί (1980 & 1987)
1980	Τζόνι Λόγκαν	Αγγλικά	"What's Another Year?"	Δεν προκρίθηκε		12	74	1	143
1987	Τζόνι Λόγκαν	Αγγλικά	"Hold Me Now"	3	262	3	182	1	172

Ιστορικό ψηφοφορίας

Η Ιρλανδία επωφελείται από τη "γειτονική" ψηφοφορία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πριν από την εισαγωγή της τηλεοπτικής μετάδοσης, οι ιρλανδικές επιτροπές τείνουν να απονέμουν στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγο πολύ τον ίδιο αριθμό σημείων με τις άλλες χώρες. Από την εμφάνιση της τηλεοπτικής μετάδοσης, και οι δύο χώρες έδωσαν άνω του μέσου όρου σημεία μεταξύ τους. Συνήθως 8 πόντους. Τα τελευταία χρόνια η Ιρλανδία έδωσε λιγότερες ψήφους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ιρλανδία δεν έχει απονείμει το Ηνωμένο Βασίλειο 12 βαθμούς από το 1997. Η Ιρλανδία έχει επίσης ψηφίσει για χώρες στις οποίες σήμερα ζει μια μεγάλη διασπορά στην Ιρλανδία, όπως η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία. Το 2008, πριν από την επιστροφή των εθνικών δικαστηρίων για να μειωθεί ο αντίκτυπος της ψήφου της διασποράς, η Ιρλανδία έδωσε 8 βαθμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10 στην Πολωνία και 12 στη Λετονία. Το 2014, τόσο στον δεύτερο ημιτελικό όσο και στον τελικό, τα αποτελέσματα τηλεόρασης της Ιρλανδίας κατέταξαν την Πολωνία πρώτη και τη Λιθουανία δεύτερη.

Στατιστικά, η Ιρλανδία είναι η 11η καλύτερη χώρα στην πρόβλεψη του νικητή του διαγωνισμού. Από 32 φορές από την έγκριση του σημερινού συστήματος ψηφοφορίας το 1975 (και εξαιρουμένων των ετών κατά τα οποία η ίδια η Ιρλανδία ήταν ο νικητής, δεδομένου ότι οι χώρες δεν μπορούν να ψηφίσουν μόνοι τους), η Ιρλανδία έχει απονείμει κατά μέσο όρο 8,5 μονάδες στο νικητήριο τραγούδι. Η Ιρλανδία έδωσε 12 φορές στο νικητήριο τραγούδι 12 φορές (1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1989, 1990, 1997, 2000, 2012, 2013 και 2014). Μόνο δύο φορές, το 2003 και το 2011, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να αποδώσει κανένα σημείο στο νικητήριο τραγούδι.

Ως το 2021, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ιρλανδίας έχει ως εξής:

Βαθμοί που έδωσε σε τελικούς μόνο
Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένο Βασίλειο	252
2	Σουηδία	196
3	Γαλλία	174
4	Νορβηγία	171
5	Γερμανία	168

Βαθμοί που έλαβε σε τελικούς μόνο
Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένο Βασίλειο	253
2	Σουηδία	227
3	Ελβετία	182
4	Αυστρία	172
5	Νορβηγία	170

Βαθμοί που έδωσε σε ημιτελικούς και τελικούς
Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένο Βασίλειο	252
2	Σουηδία	249
3	Νορβηγία	240
4	Λιθουανία	227
5	Ολλανδία	199

Βαθμοί που έλαβε σε ημιτελικούς και τελικούς
Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένο Βασίλειο	325
2	Σουηδία	245
3	Ελβετία	217
4	Αυστρία	214
5	Βέλγιο	211

Διοργανώσεις

Η Ιρλανδία είναι η μόνη χώρα που φιλοξένησε πολλούς διαγωνισμούς συνεχόμενα: τρεις διαδοχικούς διαγωνισμούς μεταξύ 1993 και 1995. Έξι από τους επτά διαγωνισμούς που πραγματοποιήθηκαν στην Ιρλανδία διοργανώθηκαν στο Δουβλίνο, από αυτούς οι τρείς στο Θέατρο Πόιντ, οι δύο στο RDS και ένας στο Gaiety Theatre. Επιπλέον, ο Διαγωνισμός του 1993 διοργανώθηκε στο Μίλστριτ της Κομητείας Κορκ. Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού του 1994, το χορευτικό συγκρότημα Riverdance έκανε το ντεμπούτο του ως ενδιάμεση διαλειμματική πράξη.

Χρονιά	Πόλη	Τοποθεσία	Παρουσιαστές
1971	Δουβλίνο	Gaiety Theatre	Μπερναντέτ νι Γκαλτσόιρ
1981		RDS Simmonscourt Pavilion	Ντοϊριν Νι Βριένι
1988			Μικέλε Ρόκα και Πατ Κένι
1993	Μίλστριτ	Green Glens Arena	Φιονούλα Σουίνι
1994	Δουβλίνο	Θέατρο Πόιντ	Σίνθια Νι Εμχέρτσου και Τζέρι Ράιαν
1995			Μαίρη Κέννεντυ
1997			Κάρι Κράουλεϊ και Ρόναν Κίτινγκ

Βραβεία

Βραβεία Marcel Bezençon

Χρονιά	Κατηγορία	Εκτελεστής	Τραγούδι	Θέση	Βαθμοί	Διοργανώτρια πόλη	Ref.
2011	Artistic Award	Jedward	"Lipstick"	8	119	Ντίσελντορφ

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Ιρλανδία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά	→ 12 βαθμοί	→ 10 βαθμοί	→ 8 βαθμοί
1965–1974	Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975	Γαλλία	Λουξεμβούργο	Ολλανδία
1976	Ιταλία	Αυστρία	Μονακό
1977	Φινλανδία	Γαλλία	Ιταλία
1978	Βέλγιο	Ιταλία	Ισραήλ
1979	Ισραήλ	Ολλανδία	Νορβηγία
1980	Ελβετία	Αυστρία	Λουξεμβούργο
1981	Ελβετία	Ηνωμένο Βασίλειο	Κύπρος
1982	Γερμανία	Λουξεμβούργο	Ελβετία
1983	Δε συμμετείχε
1984	Σουηδία	Δανία	Ηνωμένο Βασίλειο
1985	Νορβηγία	Σουηδία	Ισραήλ
1986	Βέλγιο	Ελβετία	Γερμανία
1987	Ιταλία	Γαλλία	Κύπρος
1988	Λουξεμβούργο	Ελβετία	Νορβηγία
1989	Γιουγκοσλαβία	Δανία	Φινλανδία
1990	Ιταλία	Γερμανία	Γαλλία
1991	Μάλτα	Ιταλία	Ισραήλ
1992	Αυστρία	Μάλτα	Ολλανδία
1993	Ολλανδία	Γαλλία	Ηνωμένο Βασίλειο
1994	Ουγγαρία	Μάλτα	Πορτογαλία
1995	Σουηδία	Νορβηγία	Σλοβενία
1996	Σουηδία	Ισλανδία	Αυστρία
1997	Ηνωμένο Βασίλειο	Γαλλία	Εσθονία
1998	Μάλτα	Ολλανδία	Γερμανία
1999	Σλοβενία	Βέλγιο	Εσθονία
2000	Δανία	Ρωσία	Λετονία
2001	Δανία	Εσθονία	Σουηδία
2002	Δε συμμετείχε
2003	Νορβηγία	Βέλγιο	Εσθονία
2004	Σουηδία	Κύπρος	Ηνωμένο Βασίλειο
2005	Λετονία	Μάλτα	Ηνωμένο Βασίλειο
2006	Λιθουανία	Φινλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο
2007	Λιθουανία	Λετονία	Ουκρανία
2008	Λετονία	Πολωνία	Ηνωμένο Βασίλειο
2009	Ισλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο	Νορβηγία
2010	Δανία	Βέλγιο	Γερμανία
2011	Δανία	Λιθουανία	Μολδαβία
2012	Σουηδία	Γερμανία	Εσθονία
2013	Δανία	Ρωσία	Ουκρανία
2014	Αυστρία	Ολλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο
2015	Λετονία	Σουηδία	Ρωσία
2016	Βέλγιο Κ.Ε. Λιθουανία T.	Βουλγαρία Κ.Ε. Πολωνία T.	Ολλανδία Κ.Ε. Ρωσία T.
2017	Βέλγιο Κ.Ε. Ρουμανία T.	Βουλγαρία Κ.Ε. Πορτογαλία T.	Ρουμανία Κ.Ε. Μολδαβία T.
2018	Κύπρος Κ.Ε. Λιθουανία T.	Βουλγαρία Κ.Ε. Ηνωμένο Βασίλειο T.	Γερμανία Κ.Ε. Γερμανία T.
2019	Σουηδία Κ.Ε. Νορβηγία T.	Ελβετία Κ.Ε. Αυστραλία T.	Ολλανδία Κ.Ε. Ολλανδία T.
2020	Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021	Γαλλία Κ.Ε. Λιθουανία T.	Μάλτα Κ.Ε. Ισλανδία T.	Ισλανδία Κ.Ε. Ουκρανία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά	→ 12 βαθμοί	→ 10 βαθμοί	→ 8 βαθμοί
1965–1995	Όχι ημιτελικοί
1996	Σουηδία	Σλοβενία	Ηνωμένο Βασίλειο
1997–2003	Όχι ημιτελικοί
2004	Ολλανδία	Ουκρανία	Κύπρος
2005	Δανία	Νορβηγία	Ρουμανία
2006	Λιθουανία	Φινλανδία	Σουηδία
2007	Λετονία	Πολωνία	Σερβία
2008	Πολωνία	Ελλάδα	Νορβηγία
2009	Λιθουανία	Πολωνία	Νορβηγία
2010	Λιθουανία	Αζερμπαϊτζάν	Τουρκία
2011	Δανία	Εσθονία	Σουηδία
2012	Ρουμανία	Ελλάδα	Ρωσία
2013	Δανία	Ρωσία	Εσθονία
2014	Αυστρία	Φινλανδία	Νορβηγία
2015	Λετονία	Σουηδία	Ισραήλ
2016	Βέλγιο Κ.Ε. Λιθουανία T.	Βουλγαρία Κ.Ε. Πολωνία T.	Σλοβενία Κ.Ε. Αυστραλία T.
2017	Βουλγαρία Κ.Ε. Λιθουανία T.	Αυστρία Κ.Ε. Βουλγαρία T.	Ελβετία Κ.Ε. Ρουμανία T.
2018	Κύπρος Κ.Ε. Λιθουανία T.	Ισραήλ Κ.Ε. Εσθονία T.	Εσθονία Κ.Ε. Αυστρία T.
2019	Σουηδία Κ.Ε. Λιθουανία T.	Ελβετία Κ.Ε. Νορβηγία T.	Ολλανδία Κ.Ε. Ολλανδία T.
2020	Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021	Μάλτα Κ.Ε. Λιθουανία T.	Κροατία Κ.Ε. Μάλτα T.	Ρωσία Κ.Ε. Ουκρανία T.

Σχετική συμμετοχή

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών

Με τα χρόνια ο σχολιασμός για το RTÉ έγινε από αρκετούς έμπειρους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς παρουσιαστές, όπως οι Λάρι Γκόγκαν, Τζίμι Γκρίλι, Γκέι Μπάιρνε, Ρόναν Κόλινς, Πατ Κένι και Μάικ Μέρφι. Ωστόσο, ο Μάρτι Ουέλαν είναι ο τηλεοπτικός σχολιαστής της RTÉ από το 2000, παρόλο που ο ίδιος ο Ουέλαν είχε σχολιάσει προηγουμένως την εκδήλωση του 1987. Η Ιρλανδία δεν συμμετείχε στην έκδοση του 1983 στη Γερμανία, ούτε έστειλε σχολιαστή στο Μόναχο εκείνο το έτος, αλλά αντ' αυτού τον μετέδωσε μέσω του BBC με τον Τέρι Ουόγκαν ως σχολιαστή, ο οποίος καλωσόρισε τους θεατές στην Ιρλανδία κατά την εισαγωγή του. Το RTÉ Radio, ωστόσο, παρείχε σχόλια από τον Μπρένταν Μπάλφε.

Χρονιά	Τηλεοπτικός σχολιαστής	Ραδιοφωνικός σχολιαστής	Εκπρόσωπος βαθμών	Ref.
1965	Μπάνι Καρ	Κέβιν Ρότσε	Φρανκ Χολ
1966	Μπρένταν Ο' Ρέιλι
1967			Γκέι Μπάιρνε
1968
1969	Γκέι Μπάιρνε		Τζον Σκέαν
1970	Βάλερι ΜακΓκόβερν
1971	Νόελ Άντριους		Όχι εκπρόσωπος βαθμών
1972	Μάικ Μέρφι	Κέβιν Ρότσε και Λίαμ Ντέβαλι
1973		Λίαμ Ντέβαλι
1974			Μπρένταν Μπάλφε
1975
1976
1977
1978	Λάρι Γκόγκαν		Τζον Σκέαν
1979	Μάικ Μέρφι		Ντέιβιντ Χέφερναν
1980	Λάρι Γκόγκαν	Πατ Κένι
1981			Τζον Σκέαν
1982
1983	Τέρι Ουόγκαν (μέσω BBC)	Μπρένταν Μπάλφε	Δε συμμετείχε
1984	Γκέι Μπάιρνε	Λάρι Γκόγκαν	Τζον Σκέαν
1985	Λίντα Μάρτιν
1986	Μπρένταν Μπάλφε
1987	Μάρτι Ουέλαν
1988	Μάικ Μέρφι
1989	Ρόναν Κόλινς και Μισέλ Ρόκα		Έιλιν Νταν
1990	Τζίμι Γκρίλι και Κλίονα Νι Μπουακάλα
1991	Πατ Κένι
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999			Κλερ ΜακΝαμάρα
2000	Μάρτι Ουέλαν		Ντέρεκ Μούνι
2001			Μπλάθναιντ Νι Κλόφαιγκ
2002		Δε μεταδόθηκε	Δε συμμετείχε
2003	Μάρτι Ουέλαν και Φιλ Κούλτερ		Πάμελα Φλοντ
2004	Μάρτι Ουέλαν		Τζόνι Λόγκαν
2005			Ντάνα Ρόζμαρι Μπράουν
2006			Ιμίαρ Χίνι
2007			Λίντα Μάρτιν
2008		Λάρι Γκόγκαν	Νίαμ Κάβανα
2009		Maxi	Ντέρεκ Μούνι
2010
2011		Σάι Μπάιρνε και Ζμπισντέκ Ζαλίνσκι
2012			Γκρέιν Σόιγκ
2013			Νίκι Μπάιρνε
2014
2015
2016		Νιλ Ντόερτι και Ζμπισντέκ Ζαλίνσκι	Σινέντ Κέννεντυ
2017			Νίκι Μπάιρνε
2018
2019			Σινέντ Κέννεντυ

Διευθυντές ορχηστρών

Χρονιά	Μαέστρος	Μουσική διεύθυνση	Σημ.	Ref.
1965	Τζιάνι Φέριο	N/A
1966	Νόελ Κέλιαν
1967
1968
1969
1970	Ντολφ βαν ντερ Λίντεν
1971	Νόελ Κέλιαν	Κόλμαν Πέρς
1972	Κόλμαν Πέρς	N/A
1973
1974
1975
1976	Νόελ Κέλιαν
1977
1978
1979	Προϊνσίας Ο Ντουίν
1980	Νόελ Κέλιαν
1981		Νόελ Κέλιαν
1982		N/A
1984
1985
1986
1987
1988		Νόελ Κέλιαν
1989		N/A
1990
1991
1992
1993		Νόελ Κέλιαν
1994	Όχι μαέστρος
1995	Νόελ Κέλιαν
1996		N/A
1997	Όχι μαέστρος	Φρανκ Μακνάμαρα
1998	Νόελ Κέλιαν	N/A

Άλμπουμ

• 

  Η Dervish στο Ελσίνκι (2007)

• 

  Οι Dustin the Turkey στο Βελιγράδι (2008)

• 

  Οι Jedward στο Ντίσελντορφ (2011) και στο Μπακού (2012).

• 

  Ο Ryan Dolan στο Μάλμε (2013)

• 

  Η Kasey Smith στην Κοπεγχάγη (2014)

• 

  Η Molly Sterling στην Βιέννη (2015)

• 

  Ο Nicky Byrne στην Στοκχόλμη (2016)

• 

  0 Brendan Murrey στο Κίεβο (2017)

• 

  Ο Ryan O'Shaughnessy στη Λισαβόνα (2018)

• 

  Η Σάρα ΜακΤέρναν στο Τελ Αβίβ (2019)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ireland Eurovision fan website escireland.com
• Βαθμοί προς και από την Ιρλανδία eurovisioncovers.co.uk