Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Ιρλανδία
Flag of Ireland.svg
Τηλεοπτ. φορέας RTÉ
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές 53 (45 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή 1965
Καλύτερη θέση

1η: 1970, 1980, 1987,

1992, 1993, 1994, 1996
Χειρότερη θέση Τελευταία: 2007, 2013
15η (ΗΜ): 2008, 2016
Επιπλέον σύνδεσμοι
RTÉ page
Η σελίδα της Ιρλανδίας στο Eurovision.tv

Η Ιρλανδία συμμετείχε 53 φορές στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που έκανε το ντεμπούτο της στο Διαγωνισμό του 1965 στη Νάπολη. Από τότε, έχουν χάσει μόνο δύο διαγωνισμούς, το 1983 στο Μόναχο και το 2002 στο Ταλίν. Η Ιρλανδία είναι η πιο επιτυχημένη χώρα στον διαγωνισμό, με συνολικά επτά νίκες. To RTÉ είναι ο αντιπροσωπευτικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό, οι ημιτελικοί μεταδίδονται στο RTÉ2 και ο τελικός στον RTÉ One.[1] Όλες οι ιρλανδικές συμμετοχές έχουν πραγματοποιηθεί στα αγγλικά, με εξαίρεση τη συμμετοχή του 1972, "Ceol an Ghrá", η οποία τραγουδήθηκε στα ιρλανδικά. Η Ιρλανδία φιλοξένησε το διαγωνισμό επτά φορές, έξι φορές στην πρωτεύουσα, το Δουβλίνο, με εξαίρεση τη Eurovision του 1993, η οποία διοργανώθηκε στο Μίλστριτ, μια πόλη βορειοδυτικά της Επαρχίας Κόρκ με πληθυσμό 1.500 κατοίκων.[2]

Ο Seán Dunphy τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του 1967, πίσω από τη Σάντι Σο, προτού η Ντάνα δώσει στην Ιρλανδία την πρώτη νίκη της το 1970, ερμηνεύοντας το "All Kinds of Everything". Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας από τη δεκαετία του 1970 ήταν το 1977, όταν οι The Swarbriggs τερμάτισαν τρίτοι. Ο Τζώνι Λόγκαν έδωσε στην Ιρλανδία τη δεύτερη νίκη το 1980, με το "What's Another Year". Στη συνέχεια, η Λόγκαν έγραψε την συμμετοχή του 1984, "Terminal 3", η οποία τερμάτισε δεύτερη και τραγουδήθηκε από τη Λίντα Μάρτιν. Το 1987, ο Λόγκαν έγινε ο πρώτος και (μέχρι σήμερα) μόνος τραγουδιστής, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, όταν κέρδισε με το "Hold Me Now" που το έγραψε ο ίδιος. Η πιο επιτυχημένη δεκαετία της Ιρλανδίας μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό είναι η δεκαετία του 1990, η οποία ξεκίνησε με τον Liam Reilly να τελειώνει δεύτερος το 1990. Η Ιρλανδία έπειτα πέτυχε μια άνευ προηγουμένου τρεις διαδοχικές νίκες στο διαγωνισμό. Το 1992, η δεύτερη θέση του 1984, Λίντα Μάρτιν, επέστρεψε για να κερδίσει με μια άλλη σύνθεση του Τζώνι Λόγκαν, το "Why Me?". Ακολούθησε η νίκη της Νίαμ Κάβανα το 1993 με το "In Your Eyes" και των Πώλ Χάρρινγκτον και Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν το 1994 με το "Rock 'n' Roll Kids". Η δεκαετία είδε ακόμα μια νίκη το 1996 όταν η Ιμίαρ Χίνι κέρδισε με το "The Voice". Η Ιρλανδία έφτασε επίσης στη δεύτερη θέση το 1997 με τον Marc Roberts.

Στον 21ο αιώνα, η Ιρλανδία τα πήγαινε λιγότερο καλά, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα 3 φορές, με τον Eamonn Toal να βγαίει έκτος το 2000, τον Brian Kennedy να βγααίνει δέκατος το 2006 και τους Jedward να βγαίνουν όγδοοι το 2011. Η Ιρλανδία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για πρώτη φορά το 2007 και για δεύτερη φορά το 2013. Μετά την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό επτά φορές: το 2005, το 2008, το 2009, το 2014, το 2015, το 2016 και το 2017.

Συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζώνι Λόγκαν, που κέρδισε τον διαγωνισμό για την Ιρλανδία δύο φορές σαν σόλο καλλιτέχνης, το 1980 και το 1987 και συνθέτης/στιχουργός της νικητήριας συμμετοχής του 1992

Η Ιρλανδία έχει διαγωνιστεί σχεδόν συνεχώς από το ντεμπούτο της χώρας το 1965 (απουσιάζει το 1983 και το 2002). Το 1983 μια απεργία στον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα RTÉ της χώρας σήμαινε ότι ο σταθμός δεν διέθετε τους πόρους για να στείλει έναν συμμετέχοντα, ώστε η RTÉ να μεταδώσει τον Διαγωνισμό με το feed της BBC. Το 2002 η Ιρλανδία υποβιβάστηκε από τον διαγωνισμό. Σύμφωνα με τους κανόνες της EBU, η RTÉ εκπέμπει την εκδήλωση εκείνου του έτους, καθώς σκόπευαν να επιστρέψουν το 2003, και ένας τηλεοπτικός σχολιαστής στάλθηκε στην πόλη φιλοξενίας, Ταλίν.

Η Ιρλανδία έχει στείλει 50 συμμετοχές στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από αυτούς τους επτά έχουν κερδίσει και δεκαοκτώ έχουν τελειώσει στην πρώτη πεντάδα. Η Ιρλανδία έχει υποβιβαστεί μία φορά: το 2001 ο Gary O'Shaughnessy τελείωσε εικοστή πρώτη με "Without Your Love". Επιπλέον, έξι ιρλανδικές συμμετοχές εμφανίστηκαν στον ημιτελικό του διαγωνισμού. Το 2005, η Donna & Joe τελείωσε το δέκατο τέταρτο στον προκριματικό, αποτυγχάνοντας να προκριθεί στον τελικό. Το 2006, ο Brian Kennedy τελείωσε το ένατο στο ημιτελικό, εξασφαλίζοντας μια ιρλανδική παρουσία στον τελικό της Αθήνας. Ο Κένεντι τελείωσε το δέκατο στον τελικό. Η Ιρλανδία εμφανίστηκε επίσης στον πρώτο ημιτελικό το 2008 και στον δεύτερο ημιτελικό το 2009, ωστόσο οι εκπρόσωποι δεν κατάφεραν να λάβουν τον τελικό και στα δύο χρόνια.

Τα πρόσφατα αποτελέσματα της Ιρλανδίας στο Διαγωνισμό ήταν χαμηλά σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, τα οποία έληξαν το 2007 και το 2013. Στο Διαγωνισμό το 2007, οι εκπρόσωποι της Ιρλανδίας ήταν παραδοσιακοί ιρλανδικοί μουσικοί οίκος Dervish που παίζουν "Δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοιξη". Η ομάδα, έχοντας αυτόματα προκριθεί για τον τελικό, τελείωσε τελευταία με πέντε πόντους, όλα από την Αλβανία. Το 2008, ο Dustin της Τουρκίας δεν κατάφερε να κερδίσει τον τελικό με το τραγούδι του "Irelande Douze Pointe", χάνοντας στο ημιτελικό στις 20 Μαΐου. Η ίδια μοίρα έπληξε τους Sinéad Mulvey και Black Daisy στο ημιτελικό του 2009 στις 14 Μαΐου.[3] Το 2011, ωστόσο, η τύχη της Ιρλανδίας άλλαξε καθώς έστειλαν τους X Factor φιναλίστ Jedward. Το ντουέτο ολοκληρώθηκε στην όγδοη θέση, με 119 πόντους, καθιστώντας έτσι την πιο επιτυχημένη είσοδο της Ιρλανδίας σε 10 χρόνια. Το μοναδικό Κραγιόν τους ξεπέρασε τα διαγράμματα iTunes στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία και τη Σουηδία. Το Jedward εκπροσώπησε την Ιρλανδία και πάλι το 2012 με το τραγούδι της Waterline, αλλά μετά από το πρώτο ημιτελικό, απονεμήθηκαν μόνο 46 πόντοι, καταλήγοντας στην 19η θέση.

Έξι τραγουδιστές εκπροσώπησαν την Ιρλανδία περισσότερες από μία φορές στον διαγωνισμό: Johnny Logan (1980, 1987), Linda Martin (1984, 1992), Niamh Kavanagh (1993, 2010), Tommy και Jimmy Swarbrigg (ως "The Swarbriggs Plus Two" το 1977), Maxi (ως σολίστ το 1973 και ως τμήμα της Sheeba το 1981) και Jedward το 2011 και το 2012.

Οκτώ άνθρωποι έχουν γράψει και έχουν συνθέσει περισσότερες από μία συμμετοχές στην Ιρλανδία: ο Brendan Graham (1976, 1985, 1994, 1996), ο Johnny Logan (1984, 1987, 1992), οι Tommy και Jimmy Swarbrigg (1975, 1977), Liam Reilly (1990, 1991), Joe Burkett (συνθέτης 1972, στιχουργός 1981) και Niall Mooney & Jonas Gladnikoff (2009, 2010).[4]

Σχεδόν όλες οι συμμετοχές της Ιρλανδίας στη Eurovision πριν από το 1999 διευθύνθηκαν ορχηστικά από τον Noel Kelehan. Οι εξαιρέσεις ήταν το 1965 (Gianni Ferrio), το 1970 (Dolf van der Linden), από το 1972 έως το 1975 (Colman Pearce), το 1979 (Proinncia Ó Duinn), το 1994 (κανένας αγωγοί, αν και ο Kelehan διεξήγαγε άλλες συμμετοχές) ) Ήταν ο μουσικός διευθυντής για το διαγωνισμό που διοργάνωσε στο Δουβλίνο, αλλά η είσοδος της Ιρλανδίας έπαιξε με ένα υπόβαθρο χωρίς ορχήστρα.

Ο Ρόναν Κίτινγκ (ο οποίος παρουσίασε επίσης τον διαγωνισμό του 1997) είχε συνεργαστεί για τη συμμετοχή της Δανίας το 2009.[5]

Ο παρουσιαστής RTÉ Marty Whelan υπήρξε ο εθνικός σχολιαστής από το 2000.[6]

Ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό από νίκες: επτά νίκες συμπεριλαμβανομένων τριών συνεχόμενων νικών. Η χώρα κατέκτησε επίσης τη δεύτερη θέση τέσσερις φορές και μια φορά την τρίτη θέση.

Η Ιρλανδία είναι μια από τις λίγες χώρες που πέτυχαν διαδοχικές νίκες (μαζί με την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Ισραήλ) και η μόνη χώρα που κέρδισε διαδοχικά τρεις φορές και το έθνος κέρδισε και πάλι το 1996, δηλαδή τέσσερις νίκες μέσα σε πέντε χρόνια.

Η Ιρλανδία είναι η μόνη χώρα που φιλοξενεί διαδοχικά τον Διαγωνισμό και είναι μία από τις οκτώ χώρες που ποτέ δεν απέρριψε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Από 51 εμφανίσεις και 44 τελικούς, η Ιρλανδία έφθασε στην πρώτη δεκάδα 31 φορές και την πρώτη πεντάδα 18 φορές. Μέχρι το 2016, η Ιρλανδία δεν έχει φτάσει την πρώτη πεντάδα από το 1997.

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους από μία χώρα σε ένα έτος (μαζί με τη Γαλλία) στο σύστημα ψηφοφορίας «ένας βαθμός ανά κριτή», επιτυγχάνοντας εννέα ψήφους από τους πιθανούς δέκα από το Βέλγιο (το 1970). Η Γαλλία είχε επιτύχει το ίδιο επίτευγμα το 1958.

Η Ιρλανδία έχει κατά μέσο όρο 74 βαθμούς ανά διαγωνισμό, το υψηλότερο κατά μέσο όρο δύο βαθμών πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision του 2014, αποκαλύφθηκε ότι το δίδυμο, Jedward, κατέχει δύο ρεκόρ Eurovision: τα υψηλότερα μαλλιά (18,9 εκ.) και τα μεγαλύτερα μαξιλάρια ώμων.

Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπόμνημα
  Νικητής
  Δεύτερη θέση
  Τρίτη θέση
  Τελευταία θέση
Χρονιά Καλλιτέχνης [7] Γλώσσα Τίτλος Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1965 Μπατς Μουρ [8] Αγγλικά "Walking the Streets in the Rain" 6 11 Όχι ημιτελικοί
1966 Ντίκι Ροκ [9] Αγγλικά "Come Back to Stay" 4 14
1967 Σιν Ντάνφι [10] Αγγλικά "If I Could Choose" 2 22
1968 Πατ Mακγκίγκαν [11] Αγγλικά "Chance of a Lifetime" 4 18
1969 Μάριελ Ντέι [12] Αγγλικά "The Wages of Love" 7 10
1970 Dana [13] Αγγλικά "All Kinds of Everything" 1 32
1971 Άντζελα Φάρελ [14] Αγγλικά "One Day Love" 11 79
1972 Σάντι Τζόουνς [15] Ιρλανδικά "Ceol an Ghrá" 15 72
1973 Maxi [16] Αγγλικά "Do I Dream" 10 80
1974 Τίνα Ρέινολντς Αγγλικά "Cross Your Heart" 7 11
1975 The Swarbriggs [17] Αγγλικά "That's What Friends Are For" 9 68
1976 Ρεντ Χάρλεϊ [18] Αγγλικά "When" 10 54
1977 The Swarbriggs Plus Two [19] Αγγλικά "It's Nice To Be In Love Again" 3 119
1978 Κολμ Γουίλκινσον [20] Αγγλικά "Born To Sing" 5 86
1979 Κάθαλ Νταν [21] Αγγλικά "Happy Man " 5 80
1980 Τζώνι Λόγκαν [22] Αγγλικά "What's Another Year?" 1 143
1981 Sheeba [23] Αγγλικά "Horoscopes " 5 105
1982 The Duskeys [24] Αγγλικά "Here Today Gone Tomorrow" 11 49
1983 Δε συμμετείχε
1984 Λίντα Μάρτιν [25] Αγγλικά "Terminal 3" 2 137
1985 Μαρία Κρίστιαν [26] Αγγλικά "Wait Until the Weekend Comes" 6 91
1986 Luv Bug [27] Αγγλικά "You Can Count On Me" 4 96
1987 Τζώνι Λόγκαν [28] Αγγλικά "Hold Me Now" 1 172
1988 Jump the Gun [29] Αγγλικά "Take Him Home" 8 79
1989 Kiev Connolly[30] & The Missing Passengers Αγγλικά "The Real Me" 18 21
1990 Λίαμ Ρέιλι [31] Αγγλικά "Somewhere in Europe" 2 132
1991 Κιμ Τζάκσον [32] Αγγλικά "Could It Be That I'm In Love" 10 47
1992 Λίντα Μάρτιν [33] Αγγλικά "Why Me?" 1 155
1993 Νίαμ Κάβανα [34] Αγγλικά "In Your Eyes" 1 187 Οικοδέσποινα χώρα
1994 Πώλ Χάρρινγκτον & Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν [35] Αγγλικά "Rock 'n' Roll Kids" 1 226 Όχι ημιτελικοί
1995 Έντι Φρίελ [36] Αγγλικά "Dreamin'" 14 44
1996 Ιμίαρ Χίνι [37] Αγγλικά "The Voice" 1 162 2 198
1997 Μαρκ Ρόμπερτς [38] Αγγλικά "Mysterious Woman" 2 157 Όχι ημιτελικοί
1998 Ντόουν Μάρτιν [39] Αγγλικά "Is Always Over Now?" 9 64
1999 The Mullans Αγγλικά "When You Need Me" 17 18
2000 Ίμον Τολ Αγγλικά "Millennium of Love" 6 92
2001 Γκάρι Ο' Σόνεσι Αγγλικά "Without Your Love" 21 6
2002 Δε συμμετείχε
2003 Μίκι Χαρτ [40] Αγγλικά "We've Got the World" 11 53
2004 Κρις Ντόραν [41] Αγγλικά "If My World Stopped Turning" 23 7 Top 11 την προηγούμενη χρονιά
2005 Donna & Joe [42] Αγγλικά "Love? " Δεν προκρίθηκε 14 53
2006 Μπράιαν Κένεντι [43] Αγγλικά "Every Song Is a Cry for Love" 10 93 9 76
2007 Dervish [44] Αγγλικά "They Can't Stop the Spring" 24 5 Top 10 την προηγούμενη χρονιά
2008 Dustin the Turkey [45] Αγγλικά "Irelande Douze Pointe" Δεν προκρίθηκε 15 22
2009 Sinéad Mulvey[46] & Black Daisy[47] Αγγλικά "Et Cetera" 11 52
2010 Νίαμ Κάβανα [48] Αγγλικά "It's for You" 23 25 9 67
2011 Jedward [49] Αγγλικά "Lipstick" 8 119 8 68
2012 Αγγλικά "Waterline" 19 46 6 92
2013 Ράιαν Ντόλαν [50] Αγγλικά "Only Love Survives" 26 5 8 54
2014 Can-Linn feat. Kasey Smith [51] Αγγλικά "Heartbeat" Δεν προκρίθηκε 12 35
2015 Μόλι Στέρλινγκ [52] Αγγλικά "Playing with Numbers" 12 35
2016 Νίκι Μπάιρνε [53] Αγγλικά "Sunlight" 15 46
2017 Μπρένταν Μάρεϊ [54] Αγγλικά "Dying to Try" 13 86
2018 Ράιαν Ο'Σόνεσσυ [55] Αγγλικά "Together" 16 136 6 179
2019 Σάρα ΜακΤέρναν Αγγλικά "22" Δεν προκρίθηκε 18 16
  • ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν μια χώρα έχει κερδίσει το προηγούμενο έτος, δεν χρειάζεται να διαγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Επιπλέον, ανάμεσα στο 2004 με 2007, οι δέκα πρώτες χώρες που δεν ήταν μέλη των τεσσάρων μεγάλων (Big Four) δεν χρειαζόταν να ανταγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Αν, για παράδειγμα, η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στην πρώτη δεκάδα, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και στη 12η θέση, προκρινόταν στον τελικό του επόμενου έτους, μαζί με τις υπόλοιπες δέκα χώρες.

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιρλανδία ήταν μία από τις δύο χώρες που είχε δύο συμμετοχές στο Congratulations με τα νικητήρια τραγούδια του 1980 (What's Another Year) και του 1987 (Hold Me Now), και τα δύο του Τζώνι Λόγκαν. Ο Ιρλανδός οικοδεσπότης του 1997 Ronan Keating εμφανίστηκε. Ο Johnny Logan παρουσίασε το νέο του "When a Woman Loved a Man". Οι Ιρλανδοί νικητές, Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν και Λίντα Μάρτιν, ερμήνευσαν τα περισσότερα από τα τραγούδια με τον Τζέικομπ Σβέιστρουπ που εκπροσώπησε τη Δανία το 2005. Τελικά αποκαλύφθηκε μετά την παράσταση το "Hold Me Now" του Johnny Logan ψηφίστηκε το τρίτο πιο αγαπημένο τραγούδι στα πρώτα πενήντα χρόνια της Eurovision. Ο Marty Whelan υπέβαλε σχολιασμό του διαγωνισμού για την Ιρλανδία στο RTÉ.

Υπόμνημα

     Νικητής
     Δεύτερη θέση
     Τρίτη θέση
     Τελευταία θέση
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί Θέση (1980 & 1987) Βαθμοί (1980 & 1987)
1980 Τζώνι Λόγκαν Αγγλικά "What's Another Year?" Δεν προκρίθηκε 12 74 1 143
1987 Τζώνι Λόγκαν Αγγλικά "Hold Me Now" 3 262 3 182 1 172

Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιρλανδία επωφελείται από τη "γειτονική" ψηφοφορία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πριν από την εισαγωγή της τηλεοπτικής μετάδοσης, οι ιρλανδικές επιτροπές τείνουν να απονέμουν στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγο πολύ τον ίδιο αριθμό σημείων με τις άλλες χώρες. Από την εμφάνιση της τηλεοπτικής μετάδοσης, και οι δύο χώρες έδωσαν άνω του μέσου όρου σημεία μεταξύ τους. Συνήθως 8 πόντους. Τα τελευταία χρόνια η Ιρλανδία έδωσε λιγότερες ψήφους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ιρλανδία δεν έχει απονείμει το Ηνωμένο Βασίλειο 12 βαθμούς από το 1997. Η Ιρλανδία έχει επίσης ψηφίσει για χώρες στις οποίες σήμερα ζει μια μεγάλη διασπορά στην Ιρλανδία, όπως η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία. Το 2008, πριν από την επιστροφή των εθνικών δικαστηρίων για να μειωθεί ο αντίκτυπος της ψήφου της διασποράς, η Ιρλανδία έδωσε 8 βαθμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10 στην Πολωνία και 12 στη Λετονία. Το 2014, τόσο στον δεύτερο ημιτελικό όσο και στον τελικό, τα αποτελέσματα τηλεόρασης της Ιρλανδίας κατέταξαν την Πολωνία πρώτη και τη Λιθουανία δεύτερη.

Στατιστικά, η Ιρλανδία είναι η 11η καλύτερη χώρα στην πρόβλεψη του νικητή του διαγωνισμού. Από 32 φορές από την έγκριση του σημερινού συστήματος ψηφοφορίας το 1975 (και εξαιρουμένων των ετών κατά τα οποία η ίδια η Ιρλανδία ήταν ο νικητής, δεδομένου ότι οι χώρες δεν μπορούν να ψηφίσουν μόνοι τους), η Ιρλανδία έχει απονείμει κατά μέσο όρο 8,5 μονάδες στο νικητήριο τραγούδι. Η Ιρλανδία έδωσε 12 φορές στο νικητήριο τραγούδι 12 φορές (1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1989, 1990, 1997, 2000, 2012, 2013 και 2014). Μόνο δύο φορές, το 2003 και το 2011, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να αποδώσει κανένα σημείο στο νικητήριο τραγούδι.

Ως το 2017, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ιρλανδίας έχει ως εξής:

Η Ιρλανδία ως διοργανώτρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
1971 IRL Dublin flag.svg Δουβλίνο Gaiety Theatre Μπερναντέτ νι Γκαλτσόιρ
1981 RDS Simmonscourt Pavilion Ντιέριν Νι Βριένι
1988 Μισέλ Ρόκα και Πατ Κένι
1993 Cork county arms.png Μίλστριτ Green Glens Arena Φιονουάλα Σουένεϊ
1994 IRL Dublin flag.svg Δουβλίνο Point Theatre Σύνθια νι Μούρτσου και Τζέρι Ράιαν
1995 Μέρι Κέννεντυ
1997 Κάρι Κράουλι και Ρόναν Κίτινγκ

Βραβεία Marcel Bezençon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon

Artistic Award (Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές)

Χρονιά Εκτελεστής Τραγούδι Τελικό αποτέλεσμα Βαθμοί Οικοδέσποινα πόλη
2011 Jedward "Lipstick" 8η 119 Flag of Germany.svg Ντίσελντορφ

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Τηλεοπτικός σχολιαστής Ραδιοφωνικός σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών
1965 Bunny Carr Kevin Roche Frank Hall
1966 Brendan O'Reilly
1967 Gay Byrne
1968
1969 Gay Byrne John Skehan
1970 Valerie McGovern
1971 Noel Andrews N/A
1972 Mike Murphy Kevin Roche & Liam Devally
1973 Liam Devally
1974 Brendan Balfe
1975
1976
1977
1978 Larry Gogan John Skehan
1979 Mike Murphy David Heffernan
1980 Larry Gogan Pat Kenny
1981 John Skehan
1982
1983 Terry Wogan (μέσω BBC) Brendan Balfe Δε συμμετείχε
1984 Gay Byrne Larry Gogan John Skehan
1985 Linda Martin
1986 Brendan Balfe
1987 Marty Whelan
1988 Mike Murphy
1989 Ronan Collins & Michelle Rocca Eileen Dunne
1990 Jimmy Greeley & Clíona Ní Bhuachalla
1991 Pat Kenny
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999 Clare McNamara
2000 Marty Whelan Derek Mooney
2001 Bláthnaid Ní Chofaigh
2002 Όχι ραδιοφωνικός σχολιασμός Δε συμμετείχε
2003 Marty Whelan & Phil Coulter Pamela Flood
2004 Marty Whelan Johnny Logan
2005 Dana
2006 Eimear Quinn
2007 Linda Martin
2008 Larry Gogan Niamh Kavanagh
2009 Maxi Derek Mooney
2010
2011 Shay Byrne and Zbyszek Zalinski
2012 Gráinne Seoige
2013 Nicky Byrne
2014
2015
2016 Neil Doherty και Zbyszek Zalinski Sinéad Kennedy
2017 rowspan="2" Nicky Byrne
2018
2019 Sinéad Kennedy

Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ RTÉ:Eurovision. RTÉ.ie. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2007.
  2. ↑ Millstreet. Cork-Guide.ie. Ανακτήθηκε στος 5 Σεπτεμβρίου 2007.
  3. ↑ «Ireland dumped out of Eurovision». BBC. 2009-05-15. Ανακτήθηκε στις 2009-05-15. 
  4. ↑ Diggiloo Thrush - Ireland
  5. ↑ #2 BBC
  6. ↑ «Marty and the 'cool' Irish». Irish Independent. 2006-05-23. Ανακτήθηκε στις 2008-11-22. 
  7. ↑ (γέννηση-θάνατος)
  8. ↑ (Butch Moore) 10 Ιαν. 1938 - 3 Απρ. 2001
  9. ↑ (Dickie Rock) γ. 10 Οκτ. 1936
  10. ↑ (Sean Dunphy) 30 Νοεμ. 1937 - 17 Μαΐου 2011
  11. ↑ (Pat McGeegan) 1935-1987
  12. ↑ (Muriel Day) γ. 11 Ιαν. 1942
  13. ↑ (πραγματ. όνομα: Ρόζμαρι Μπράουν) γ. 30 Αυγ. 1951
  14. ↑ (Angela Farrell) γ. 1952
  15. ↑ (Sandie Jones) γ. 1951
  16. ↑ (πραγμ. όνομα Αϊρίν Μακάμπρεϊ) γ. 23 Φεβρ. 1950
  17. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους Thomas (Tommy) Swarbrigg και John James (Jimmy) Swarbrigg.
  18. ↑ (Red Hurley) γ. 11 Σεπτ. 1949
  19. ↑ Δεύτερη συμμετοχή του ντουέτου The Swarbriggs με τους Νίκολα Κερ και Άλμα Κάρολ επιπλέον.
  20. ↑ (Colm C.T. Wilkinson) γ. 5 Ιουν. 1944
  21. ↑ (Cathal Dunne) γ. 1951
  22. ↑ (Johnny Logan) γ. 13 Μαΐου 1954 (1η φορά)
  23. ↑ Γυναικείο συγκρότημα, αποτελούμενο από την Maxi, τη Μάριον Φόσετ και τη Φράνσις Κάμπελ.
  24. ↑ Ιρλανδο-ουαλικό κουαρτέτο αποτελούμενο από μέλη ίδιας οικογένειας. Το συγκρότημα αποτελείται από τους: Σάντι Κέλι, Μπάρμπαρα Έλις, Νίνα Ντάσκεϊ και Νταν Ντάσκεϊ.
  25. ↑ (Linda Martin) γ. 17 Απρ. 1947 (1η φορά)
  26. ↑ (Maria Christian) γ. 1965
  27. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1982. Πρώτα μέλη ήταν οι: Τζουν Κάνινγκαμ, Χιου Κάνινγκαμ, Μαξ Κάνινγκαμ, Ρίκι Μέιλερ και Μάτζελα Γκραντ.
  28. ↑ (2η φορά)
  29. ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τους Ρόι Τέιλορ (τραγούδι, μπάσο), Έρικ Σαρπ (κιθάρα), Πίτερ Ιντς (πιάνο, πλήκτρα), Μπράιαν Ο' Ρέιλι (κρουστά) και Κιάραν Γουάιλντ (σαξόφωνο).
  30. ↑ Πραγματικό όνομα του Κίεβ Κόνολι είναι Κέβιν Κόνολι
  31. ↑ (Liam Reilly) γ. 29 Ιαν. 1955
  32. ↑ (Kim Jackson) γ. 22 Αυγ. 1965
  33. ↑ (2η φορά)
  34. ↑ (Niamh Kavanagh) γ. 13 Φεβρ. 1968 (1η φορά)
  35. ↑ Ο Χάρινγκτον γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1960 και ο Μακγκέτιγκαν στις 7 Δεκ. 1950.
  36. ↑ (Eddie Friel) γ. 1962
  37. ↑ (Eimear Quinn) γ. 18 Δεκ. 1972
  38. ↑ (Marc Roberts) γ. 25 Ιουν. 1968
  39. ↑ (Dawn Martin) γ. 1976
  40. ↑ (Mickey Harte) γ. 1973
  41. ↑ (Chris Doran) γ. 22 Νοεμ. 1979
  42. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από την Ντόνα (γ. 30 Μαΐου 1984) τον Τζόζεφ (γ. 1989) Μακ Κολ (McCaul).
  43. ↑ (Brian Kennedy) γ. 12 Οκτ. 1966
  44. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1989. Μέλη: Κάθι Τζόρνταν (τραγούδι, μπντράν και κόκαλα), Μπράιαν Μακντονάου (μάντολα), Τομ Μόροου (βιολί), Μάικλ Χολμς (μπουζούκι), Σέιν Μίτσελ (ακορντεόν) και Λίαμ Κέλι (φλάουτο, φλογέρες).
  45. ↑ Μαριονέτα με μορφή γαλοπούλας, γ. 13 Νοεμ. 1988. Η φωνή της είναι του Τζον Μόρισον.
  46. ↑ Η Σινέντ Μάλβεϊ γεννήθηκε στις 22 Ιαν. 1988.
  47. ↑ Το συγκρότημα Black Daisy ήταν ενεργό το 2008 και αποτελείτο από τις Λέσλι Αν Χάλβεϊ, Άστα Μιλεριένε και Νικόλ Μπίλινγκς.
  48. ↑ (2η φορά)
  49. ↑ Δίδυμα αδέρφια. Οι Τζον και Έντουαρντ Γκριμς γεννήθηκαν στις 16 Οκτ. 1991.
  50. ↑ (Ryan Dolan) γ. 22 Ιουλ. 1985
  51. ↑ Η Κέισι Σμιθ γεννήθηκε στις 29 Μαρτ. 1990.
  52. ↑ (Molly Sterling) γ. 1998
  53. ↑ (Nicky Byrne) γ. 9 Οκτ. 1978
  54. ↑ Πρώην μέλος του συγκροτήματος Hometown, (Brendan Murray) γ. 16 Νοεμ. 1996
  55. ↑ Ryan O'Shaughnessy, γ. 27 Σεπτεμβρίου 1992.

Επιπλέον λινκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Χώρες του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision έως σήμερα
Ενεργές χώρεςEscportal.png
Ανενεργές χώρες
Χώρες που δεν υπάρχουν πια
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Ιρλανδίας_στη_Eurovision&oldid=7569678"