Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2005

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2005
Awakening

Ημερομηνίες
Ημιτελικός	19 Μαΐου 2005
Τελικός	21 Μαΐου 2005
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγής	Παλάτι των Σπορ Κίεβο, Ουκρανία
Παρουσιαστές	Μαρία Εφροσίνινα Παύλο Σύλκο
Σκηνοθέτης	Σβέν Στοζάνκοβιτς
Εκτελεστικός επόπτης	Σβάντε Στοκσέλιους
Εκτελεστικός παραγωγός	Παύλο Γκρίτσακ
Διοργανωτής	National Television Company of Ukraine (NTU)
Έναρξη διαγωνισμού	Ημιτελικός: Εταιρία Μουσικής και Χορού Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, A-6 Μπαλέτο και Diezel DJ Power (Freak show) Τελικός: Ρουσλάνα ερμηνεύει ένα ποτ-πουρί των "Wild Dances" και "Heart on Fire"
Ενδιάμεση πράξη	Ημιτελικός: Το μπαλέτο της Irina Mazur, "Life" Τελικός: Ανατόλιι Ζαλέφσκι και Ρουσλάνα ερμηνεύουν "The Same Star", Κρουστά Κιέβου ARS NOVA
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών	39
Πρώτη εμφάνιση	Βουλγαρία Μολδαβία
Επιστρέφουν	Ουγγαρία
Αποχωρούν	Καμία
Χάρτης συμμετοχών Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που δεν πέρασαν στον τελικό Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 2005
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίας	Κάθε χώρα ψηφίζει 10 τραγούδια, δίνοντάς τους από 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 και 12 βαθμούς
Νικητής	Ελλάδα "My Number One"
← 2004 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 2006 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2005 ήταν ο 50ός ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο της Ουκρανίας, μετά τη νίκη της Ρουσλάνα στο διαγωνισμό του 2004 με το τραγούδι "Wild Dances". Με τον διαγωνισμό να οργανώνουν η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) και ο διοργανωτής ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός National Television Company of Ukraine (NTU), ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Παλάτι των Σπορ και αποτελούταν από τον ημιτελικό στις 19 Μαΐου και τον τελικό στις 21 Μαΐου 2005. Τα δύο ζωντανά σόου παρουσίασαν οι δύο τηλεοπτικοί παρουσιαστές Μαρία Εφροσνίνα και Παύλο Σύλκο.

Τριάντα εννέα χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό, τρεις παραπάνω από το προηγούμενο ρεκόρ των τριάντα έξι, που έγινε την προηγούμενη χρονιά. Η Βουλγαρία και η Μολδαβία έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση εκείνη τη χρονιά, με την Ουγγαρία να επιστρέφει μετά από έξι χρόνια απουσίας, η οποία συμμετείχε τελευταία φορά το 1998.

Ο νικητής για το 2005 ήταν η Ελλάδα με το τραγούδι "My Number One" που ερμήνευσε η Έλενα Παπαρίζου και που έγραψαν οι Μάνος Ψαλτάκης, Χρήστος Δάντης και Ναταλία Γερμανού. Σημείωσε 230 πόντους, κερδίζοντας τη Μάλτα στη δεύτερη θέση με ένα περιθώριο 38 βαθμών. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη για την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, μετά από 31 χρόνια συμμετοχής. Η Ρουμανία, το Ισραήλ και η Λετονία τερμάτισαν στην τρίτη, τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα, γεμίζοντας έτσι την πρώτη πεντάδα. Η Μάλτα ισοφάρισε το καλύτερο της αποτέλεσμα από το 2002, ενώ η Ρουμανία πέτυχε το καλύτερο της αποτέλεσμα στην ιστορία της Eurovision. Ασυνήθιστα, οι "Μεγάλες Τέσσερις" (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο) κατέληξαν ως οι "Τελευταίες Τέσσερις", τερματίζοντας όλες στις τελευταίες τέσσερις θέσεις του βαθμολογικού πίνακα στον τελικό, μαζί με την οικοδέσποινα Ουκρανία, που τερμάτισε 20η.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Palace of Sports, Κίεβο – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 2005.

Το Κίεβο είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, που βρίσκεται στο βόρειο κεντρικό τμήμα της χώρας στο Δνείπερο. Το Παλάτι των Σπορ, ένας εσωτερικός χώρος πολλαπλών χρήσεων, επιβεβαιώθηκε από τους επισήμους ως χώρος φιλοξενίας τον Σεπτέμβριο του 2004.^[1] Ωστόσο, προκειμένου να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, οι εγκαταστάσεις είχαν φτάσει στο επίπεδο που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU).

Στα τέλη Δεκεμβρίου 2004, άρχισαν οι εργασίες για την ανακαίνιση της αίθουσας,^[2] για την οποία διατέθηκαν περίπου 4 εκατομμύρια φράγκα.^[3] Οι εργασίες ανακαίνισης θα είχαν ολοκληρωθεί έως τις 20 Απριλίου,^[4] ωστόσο, ολοκληρώθηκαν στις αρχές Μαΐου.^[5]^[6] Η αρένα μπορεί να φιλοξενήσει πάνω από 5.000 καθιστούς θεατές. Επιπλέον, ελήφθησαν υπόψη 2.000 εκπρόσωποι Τύπου.

Τα δωμάτια του ξενοδοχείου ήταν λιγοστά καθώς οι διοργανωτές του διαγωνισμού ζήτησαν από την ουκρανική κυβέρνηση να θέσει ένα μπλοκ στις κρατήσεις που δεν ελέγχονταν μέσω επίσημων εκχωρήσεων αντιπροσωπείας ή πακέτων περιηγήσεων: αυτό οδήγησε στην ακύρωση των κρατήσεων ξενοδοχείων πολλών ατόμων.^[7]

Οι διοργανωτές ήλπιζαν ότι το γεγονός αυτό θα ενισχύσει την εικόνα της Ουκρανίας στο εξωτερικό και θα αυξήσει τον τουρισμό, ενώ η νέα κυβέρνηση της χώρας ήλπιζε ότι θα δώσει επίσης μια μικρή ώθηση στο μακροπρόθεσμο στόχο της απόκτησης της προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μορφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οπτικός σχεδιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το επίσημο λογότυπο του διαγωνισμού παρέμεινε το ίδιο με το διαγωνισμό του 2004 με τη σημαία της χώρας στην καρδιά να αλλάζει. Μετά το σύνθημα του διαγωνισμού της Κωνσταντινούπολης "Under The Same Sky" ("Κάτω από τον Ίδιο Ουρανό"), το σύνθημα για τον διαγωνισμό του 2005 ήταν "Awakening" ("Αφυπνίζοντας"), το οποίο συμβόλιζε την αφύπνιση της χώρας και το ότι πόλη ήταν έτοιμη να συστηθεί στην Ευρώπη. Οι καρτ-ποστάλ (ένα σύντομο κλιπ που εμφανιζόταν μεταξύ των συμμετοχών των χωρών) για τον διαγωνισμό του 2005 απεικόνιζαν τον πολιτισμό και την κληρονομιά της Ουκρανίας μαζί με μια πιο σύγχρονη και βιομηχανική χώρα.

Αυτή ήταν η πρώτη έκδοση που μεταδόθηκε σε μορφή ευρείας οθόνης 16:9.^[8]

Παρουσιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι οικοδεσπότες του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision στο Κίεβο ήταν η τηλεοπτική παρουσιάστρια Μαρία "Μάσα" Εφρόσνινα και ο DJ Παύλο "Πάσα" Σύλκο. Η προηγούμενη νικήτρια της Eurovision Ρουσλάνα επέστρεψε στη σκηνή στο Κίεβο για την εκτέλεση τραγουδιών της στο διάλειμμα που έγινε ανάμεσα στο διαγωνιστικό και στο βαθμολογικό μέρος του διαγωνισμού και για να πάρει συνέντευξη από τους διαγωνιζόμενους στα παρασκήνια στο "πράσινο δωμάτιο". Οι διάσημοι Ουκρανοί πυγμάχοι Βιτάλι και Βλαντίμιρ Κλίτσκο άνοιξαν την τηλεψηφοφορία, ενώ το ειδικό βραβείο απονεμήθηκε στο νικητή από τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιούστσενκο.

Δημοσιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα ειδικό CD και DVD κυκλοφόρησαν και μια καινοτομία στα CD και στα DVD ήταν ότι όλες οι συμμετέχουσες χώρες στα εξώφυλλα είχαν τη σημαία τους μέσα σε σχήμα καρδιάς. Η EBU ανέθεσε επίσης τη συγγραφή βιβλίου με τίτλο "Ο διαγωνισμός της Eurovision – Η Επίσημη Ιστορία", με συγγραφέα τον Βρετανοαμερικάνο συγγραφέα Τζον Κένεντι Ο' Κόνορ για να γιορτάσουν την πεντηκοστή επέτειο του διαγωνισμού.^[9] Το βιβλίο παρουσιάστηκε στην οθόνη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος μεταξύ των τραγουδιών 12 και 13 (Σερβία και Μαυροβούνιο, Δανία). Το βιβλίο εκδόθηκε στα Αγγλικά, στα Γερμανικά, στα Γαλλικά, στα Ολλανδικά, στα Σουηδικά, στα Δανέζικα και στα Φινλανδικά.

Κατά τη διάρκεια του ημιτελικού, υπήρχαν λίγες μειώσεις στον ήχο, κυρίως κατά τη διάρκεια του νορβηγικού τραγουδιού, λίγο μετά την εισαγωγή. Αυτά δεν επιδιορθώθηκαν για το DVD.

Περιστατικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005 δεν αποτέλεσε εξαίρεση για σκάνδαλα σχετικά με τους εκπροσώπους των χωρών που συμμετείχαν. Η Γερμανίδα συμμετέχουσα στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision απέρριψε τις εκκλήσεις να παραιτηθεί αφού ο παραγωγός της παραδέχτηκε ότι χειραγωγούσε τα ποπ τσαρτ της χώρας με μαζικές αγορές του σινγκλ της.

Η Γκράτσια Μπάουρ υπερασπίστηκε τον παραγωγό της, Ντέιβιντ Μπράντες, επίσης πίσω από την ελβετική συμμετοχή "Cool Vibes" των Vanilla Ninja, και είπε ότι θα πήγαινε στον τελικό στο Κίεβο παρά τα παράπονα άλλων Γερμανών τραγουδιστών. Το ντεμπούτο της Βουλγαρίας επισκιάστηκε από ένα σκάνδαλο. Το τραγούδι "Lorraine" των Kaffe κατηγορήθηκε για λογοκλοπή. Το τραγούδι ακουγόταν πολύ παρόμοιο με μια άλλη συμμετοχή, του Ruslan Mainov το 2001. Υπήρξαν επίσης προβλήματα στη Μάλτα με την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, έτσι ώστε οι τηλεθεατές δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν την εθνική τους επιλογή από την αρχή. Υπήρξε μια διαμάχη σχετικά με τη συμμετοχή της Τουρκίας: το TRT πήρε μια ψεύτικη κριτική επιτροπή η οποία οδήγησε στη νίκη του τραγουδιού "Rimi Rimi Ley" της Γκουλσερέν, την οποία συμμετοχή η νικήτρια του 2003 Σερτάμπ Ερενέρ, δήλωσε ότι δεν ήταν η καλύτερη επιλογή. Υπήρχαν παρόμοιες αντιπαραθέσεις στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η οποία οδήγησε σε μια ενδεχόμενη νίκη για τον Μάρτιν Βούτσιτς. Η ουκρανική συμμετοχή έπρεπε να αλλάξει, διότι έφερνε ένα πολιτικό μήνυμα προς τους ανθρώπους, και η EBU δήλωσε ότι καμία πολιτική δεν θα μπορούσε να συμμετέχει στο διαγωνισμό. Η συμμετοχή της Σερβίας και Μαυροβουνίου επισκιάστηκε από ένα σκάνδαλο και μια κατηγορία λογοκλοπής. Η συμμετοχή της Πορτογαλίας, "Amar", είχε πολύ κακή ποιότητα ήχου, με το μικρόφωνο της γυναίκας τραγουδίστριας να παραλείπει τον ήχο πολλές φορές στη σκηνή.

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι το πρόγραμμα διήρκεσε μόλις λιγότερο από 3,5 ώρες. Αυτό οφείλεται κυρίως στην εξαιρετικά μεγάλη διαδικασία ψηφοφορίας, όπου 39 χώρες ψήφισαν, διαβάζοντας κάθε βαθμολογία. Πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανού σχολιαστή Τέρι Γουόγκαν, παρατήρησε και χαρακτήρισε τη διαδικασία "μαραθώνιο". Όταν η Ρωσία ψήφισε δήλωσε "Πόσες χώρες έχουμε ακόμα; Τι ώρα είναι;". Επειδή η παράσταση υπερέβη τον χρόνο τόσο άσχημα, η EBU μετά άλλαξε τον τρόπο που οι ψήφοι ανακοινώνονται. Το 2006, οι ψήφοι ανακοινώθηκαν με μια πολύ συντομότερη μέθοδο, καθώς μόνο οι 3 πρώτες βαθμολογίες διαβάστηκαν (οι υπόλοιπες εμφανίστηκαν στον πίνακα αυτόματα).

Η Ρουσλάνα επρόκειτο επίσης να παρουσιάσει το διαγωνισμό, όμως αποσύρθηκε πριν από το διαγωνισμό για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της κακής δεξιότητάς της στα αγγλικά. Άνοιξε το διαγωνισμό, και έκανε μερικές σύντομες συνεντεύξεις στο "πράσινο δωμάτιο" σε διαφορετικές στιγμές στην εκδήλωση.

Στον ημιτελικό, ο πρώτος φιναλίστ ήταν η Ουγγαρία όπως φαίνεται στην κάρτα, αλλά αντί να δείξει τη σημαία της Ουγγαρίας, έδειξε τη βουλγαρική σημαία κατά λάθος.

Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρουσλάνα στην τελετή έναρξης του τελικού

Τριάντα εννέα χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό του 2005. Η Ουγγαρία επέστρεψε μετά από μια εξαετή απουσία, συμμετέχοντας τελευταία φορά το 1998. Η Βουλγαρία και η Μολδαβία συμμετείχανστο διαγωνισμό για πρώτη φορά.

Ο Λίβανος επίσης αναμενόταν να κάνει ντεμπούτο με το τραγούδι "Quand tout s'enfuit", που θα ερμήνευε η Αλίν Λαχούντ, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφού η EBU τους ενημέρωσε ότι οι κανόνες του διαγωνισμού απαιτούσαν να μεταδώσουν την ισραηλινή συμμετοχή κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και ότι θα επιτρεπόταν η ψηφοφορία σε αυτό (το Ισραήλ), το οποίο αντιτίθεται στο λιβανικό δίκαιο και απαγορεύει οποιαδήποτε αναγνώριση του Ισραήλ. Πολλά από τα φαβορί, κυρίως η Ισλανδία, η Λευκορωσία και οι Κάτω Χώρες, απέτυχαν να προκριθούν από τον ημιτελικό (ίσως να ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη στο διαγωνισμό του 2005).

Καλλιτέχνες που επιστρέφουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριοι καλλιτέχνες
Καλλιτέχνης	Χώρα	Προηγούμενα χρόνια
Κωνσταντίνος Χριστοφόρου	Κύπρος	1996, 2002 (ως μέλος των One)
Έλενα Παπαρίζου	Ελλάδα	2001 (ως μέλος των Antique)
Σέλμα	Ισλανδία	1999
Κιάρα	Μάλτα	1998
Δευτερεύοντες καλλιτέχνες
Άναμπελ Κόντε	Ανδόρρα	1995 (για την Ισπανία)
Ελίνα Κωνσταντοπούλου	Κύπρος	1995 (για την Ελλάδα)
Άλεξ Παναγή	Ελλάδα	1995 (για την Κύπρος) 2000 (ως μέλος των Voice, για την Κύπρος)

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ημιτελικός πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου 2005 και ώρα 21:00 (Ώρα Κεντρικής Ευρώπης). 25 χώρες που εκτέλεσαν τα τραγούδια τους, από τις οποίες μόνο οι 10 προκρίθηκαν για τον τελικό και όλες οι 39 συμμετέχοντες ψήφισαν.

Με έντονους χαρακτήρες παρουσιάζονται οι χώρες που προκρίθηκαν για τον τελικό..

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα^[10]	Θέση^[11]	Βαθμοί
01	Αυστρία	Global.Kryner	"Y así"	Αγγλικά, Ισπανικά	21	30
02	Λιθουανία	Laura & The Lovers	"Little by Little"	Αγγλικά	25	17
03	Πορτογαλία	2B	"Amar"	Πορτογαλικά, Αγγλικά	17	51
04	Μολδαβία	Zdob şi Zdub	"Boonika bate doba"	Αγγλικά, Ρουμάνικα	2	207
05	Λετονία	Walters & Kazha	"The War Is Not Over"	Αγγλικά	10	85
06	Μονακό	Λιζ Νταρλί	"Tout de moi"	Γαλλικά	24	22
07	Ισραήλ	Σίρι Μαϊμόν	"Hasheket Shenish'ar" (השקט שנשאר)	Εβραϊκά, Αγγλικά	7	158
08	Λευκορωσία	Αντζέλικα Αγκουρμπάς	"Love Me Tonight"	Αγγλικά	13	67
09	Ολλανδία	Γκλένις Γκρέις	"My Impossible Dream"	Αγγλικά	14	53
10	Ισλανδία	Σέλμα	"If I Had Your Love"	Αγγλικά	16	52
11	Βέλγιο	Νούνο Ρεζέντε	"Le grand soir"	Γαλλικά	22	29
12	Εσθονία	Suntribe	"Let's Get Loud"	Αγγλικά	20	31
13	Νορβηγία	Wig Wam	"In My Dreams"	Αγγλικά	6	164
14	Ρουμανία	Λουμινίτσα Άνγκελ & Sistem	"Let Me Try"	Αγγλικά	1	235
15	Ουγγαρία	NOX	"Forogj, világ!"	Ουγγρικά	5	167
16	Φινλανδία	Χέιρ Ρόνινγκ	"Why?"	Αγγλικά	18	50
17	ΠΓΔΜ	Μάρτιν Βούτσιτς	"Make My Day"	Αγγλικά	9	97
18	Ανδόρρα	Μαριάν βαν ντε Βαλ	"La mirada interior"	Καταλανικά	23	27
19	Ελβετία	Vanilla Ninja	"Cool Vibes"	Αγγλικά	8	114
20	Κροατία	Μπόρις Νόβκοβιτς feat. Lado Members	"Vukovi umiru sami"	Κροατικά	4	169
21	Βουλγαρία	Kaffe	"Lorraine"	Αγγλικά	19	49
22	Ιρλανδία	Ντόνα και Τζο	"Love?"	Αγγλικά	14	53
23	Σλοβενία	Ομάρ Ναμπέρ	"Stop"	Σλοβένικα	12	69
24	Δανία	Γιάκομπ Σβέινστρουπ	"Talking to You"	Αγγλικά	3	185
25	Πολωνία	Ivan & Delfin	"Czarna dziewczyna"	Πολωνικά, Ρωσικά	11	81

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βαθμοί που δόθηκαν στην Ελλάδα.

Οι φιναλίστ ήταν:

οι τέσσερις αυτόματοι φιναλίστ Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο,
οι κορυφαίες 10 χώρες του διαγωνισμού του 2004 (άλλοι από τους αυτόματους φιναλίστ),
οι κορυφαίες 10 χώρες που προκρίθηκαν από τον ημιτελικό.

Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαΐου 2005 και ώρα 21:00 (Κεντρική Ώρα Ευρώπης) και κερδήθηκε από την Ελλάδα.

Οι χώρες τα ονόματα των οποίων είναι γραμμένα με έντονους χαρακτήρες αυτόματα προκρίνονται για τον τελικό του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision το 2006.

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα	Θέση^[12]	Βαθμοί
01	Ουγγαρία	NOX	"Forogj, Vilag"	Ουγγρικά	12	97
02	Ηνωμένο Βασίλειο	Τζαβάιν	"Touch my Fire"	Αγγλικά	22	18
03	Μάλτα	Κιάρα	"Αngel"	Αγγλικά	2	192
04	Ρουμανία	Λουμινίτσα Άνγκελ & Sistem	"Let me Try"	Αγγλικά	3	158
05	Νορβηγία	Wig Wam	"In My Dreams"	Αγγλικά	9	125
06	Τουρκία	Γκουλσερέν	"Rimi Rimi Ley"	Τουρκικά	13	92
07	Μολδαβία	Zdob şi Zdub	"Bunica Bate Doba"	Αγγλικά, Ρουμανικά	6	148
08	Αλβανία	Λεντίνα Τσέλο	"Tomorrow I Go"	Αγγλικά	16	53
09	Κύπρος	Κωνσταντίνος Χριστοφόρου	"Ela Ela (Come Baby)"	Αγγλικά	18	46
10	Ισπανία	Son de Sol	"Brujeria"	Ισπανικά	21	28
11	Ισραήλ	Σίρι Μαϊμόν	"Hasheket Shenish'ar" (השקט שנשאר)	Αγγλικά, Εβραϊκά	4	154
12	Σερβία και Μαυροβούνιο	No Name	"Zauvijek Moja"	Μαυροβουνιακά	7	137
13	Δανία	Γιάκομπ Σβέινστρουπ	"Talking to You"	Αγγλικά	10	125
14	Σουηδία	Μάρτιν Στένμαρκ	"Las Vegas"	Αγγλικά	19	30
15	ΠΓΔΜ	Μάρτιν Βούτσιτς	"Make My Day"	Αγγλικά	17	52
16	Ουκρανία	Greenjolly	"Razom Nas Bahato"	Αγγλικά, Ουκρανικά	20	30
17	Γερμανία	Γκράσια	"Run and Hide"	Αγγλικά	24	4
18	Κροατία	Μπόρις Νόβκοβιτς feat. Lado Members	"Vukovi Umiru Sami"	Κροατικά	11	115
19	Ελλάδα	Έλενα Παπαρίζου	"My Number One"	Αγγλικά	1	230
20	Ρωσία	Νατάλια Ποντόλσκαγια	"Nobody Hurt No One"	Αγγλικά	15	57
21	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Femminem	"Call Me"	Αγγλικά	14	79
22	Ελβετία	Vanilla Ninja	"Cool Vibes"	Αγγλικά	8	128
23	Λετονία	Walters & Kazha	"The War is Not Over"	Αγγλικά	5	153
24	Γαλλία	Ορτάλ	"Chacun Pense a Soi"	Γαλλικά	23	11

Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η EBU εισήγαγε έναν ακοινοποίητο αριθμό κατώτατων αριθμών τηλεψηφοφορίας που θα έπρεπε να καταχωρίζονται σε κάθε χώρα που ψήφισε, προκειμένου να ισχύσουν οι ψήφοι της χώρας αυτής. Εάν ο αριθμός αυτός δεν είχε επιτευχθεί, η εφεδρική κριτική επιτροπή της χώρας θα ψήφιζε αντ 'αυτού. Στο ημιτελικό αυτό επηρέασε το Μονακό, την Ανδόρα και την Αλβανία και στον τελικό την Ανδόρα, το Μονακό και τη Μολδαβία.

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

		Συνολικά	Αυστρία	Λιθουανία	Πορτογαλία	Μονακό	Λευκορωσία	Ολλανδία	Ισλανδία	Βέλγιο	Εσθονία	Φινλανδία	Ανδόρρα	Βουλγαρία	Ιρλανδία	Σλοβενία	Πολωνία	Ουγγαρία	Ηνωμένο Βασίλειο	Μάλτα	Ρουμανία	Νορβηγία	Τουρκία	Μολδαβία	Αλβανία	Κύπρος	Ισπανία	Ισραήλ	Σερβία και Μαυροβούνιο	Δανία	Σουηδία	ΠΓΔΜ	Ουκρανία	Γερμανία	Κροατία	Ελλάδα	Ρωσία	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Ελβετία	Λετονία	Γαλλία
Τρόπος ψηφοφορίας: 100% Τηλεψηφοφορία 100% Επιτροπές		Αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας
		Συνολικά
Διαγωνιζόμενοι	Αυστρία	30																		7	6				10						5						1	1
	Λιθουανία	17					8																	5				4
	Πορτογαλία	51											10								12												5				12				12
	Μολδαβία	207	8	10	8		10		10	10		8	4	5	1	12	6	3	10			4	6	3	7		6	5		12	3	8	1	6		12		6	12	6	5
	Λεττονία	85		12	4				6	7		2		10	3							7		6	6	5			12			2				2			1
	Μονακό	22				2														10																					10
	Ισραήλ	158		2	6	5		12		12	10		3			8	5	1	1	12	3		4	7		4	4	6	6	6	7	3	4	3		5	3		8		8
	Λευκορωσία	67		3			3	1	2										6				12				1		7	3		7				4		8	10
	Ολλανδία	53						8	5				12			1				5	2			4		6		2	8
	Ισλανδία	52				10			4						8					6						10		3					2		7						2
	Βέλγιο	29			12	3					6																				1										7
	Εσθονία	31		5		1	12										1	6						1	2	3
	Νορβηγία	164	2	6	1	8	6		7	5	2	12	2	6		7		12	2		5		2	10	3	12	7	7	3	2	2	4		4	8	6		4		7
	Ρουμανία	235	10		10	12		7	12	3	8	5	8	1	7		12	4	5	4	4	1	5	8	1	7	8	8	10	7		12	12	5	5	1	7	12	3	5	6
	Ουγγαρία	167	7		7		5		8	4		7	6	4	6	10		5	4	1	1	8	7		4	1	12	1	2	8		6	3	8	3	10		5	7	3	4
	Φινλανδία	50						6			1			8	10					3						8									10		4
	ΠΓΔΜ	97	4					3			3					4					8	12	10		8					10	12			10	1		2			10
	Ανδόρρα	27				4					7																				6		10
	Ελβετία	114	1	8	2		7	2	3	8		6		12	2	2	3	10	3			3	3	2	5	2	5		1			5		2	4		6	3	2	2
	Κροατία	169	12	4	3	6	4	5		1	4	4	1	3	4	6	8	2	12		10		8		12		3				10			12	6	7	10			12
	Βουλγαρία	49				7													8											5	4	10	6	1				7		1
	Ιρλανδία	53												2		5	10			2		5	1				2	12	5	4		1								4
	Σλοβενία	69	3					4	1	2		1					2	7	7			10									8			7		3			6	8
	Δανία	185	6	7	5		2	10			12	10	7	7	12	3	7	8		8	7	6		12			10	10	4				8		12		5	2	4		1
	Πολωνία	81	5	1			1			6	5	3	5		5		4					2								1			7		2	8	8	10	5		3

12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω είναι μια περίληψη όλων των 12 βαθμών του ημιτελικού:

N.	Διαγωνιζόμενος	Χώρα που δίνει το δωδεκάρι
6	Ρουμανία	Κύπρος, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισραήλ, Μολδαβία, Ισπανία
5	Κροατία	Αυστρία, Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Σερβία & Μαυροβούνιο, Σλοβενία
4
	Δανία	Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία
	Μολδαβία	Ρουμανία, Ρωσία, Τουρκία, Ουκρανία
3
	Ισραήλ	Ανδόρρα, Λευκορωσία, Μονακό
	Νορβηγία	Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία
	Πορτογαλία	Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία
2
	Λεττονία	Λιθουανία, Μάλτα
	ΠΓΔΜ	Αλβανία, Κροατία
1
	Λευκορωσία	Βουλγαρία
	Βέλγιο	Πορτογαλία
	Εσθονία	Λετονία
	Ουγγαρία	Πολωνία
	Ιρλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο
	Ολλανδία	Βέλγιο
	Ελβετία	Εσθονία

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

		Συνολικά	Αυστρία	Λιθουανία	Πορτογαλία	Μονακό	Λευκορωσία	Ολλανδία	Ισλανδία	Βέλγιο	Εσθονία	Φινλανδία	Ανδόρρα	Βουλγαρία	Ιρλανδία	Σλοβενία	Πολωνία	Ουγγαρία	Ηνωμένο Βασίλειο	Μάλτα	Ρουμανία	Νορβηγία	Τουρκία	Μολδαβία	Αλβανία	Κύπρος	Ισπανία	Ισραήλ	Σερβία και Μαυροβούνιο	Δανία	Σουηδία	ΠΓΔΜ	Ουκρανία	Γερμανία	Κροατία	Ελλάδα	Ρωσία	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Ελβετία	Λετονία	Γαλλία
Τρόπος ψηφοφορίας: 100% Τηλεψηφοφορία 100% Επιτροπές		Αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας
		Συνολικά
Διαγωνιζόμενοι	Ουγγαρία	97			2		2		6	2	3		6	5			10				8		6			7	5	8	6			1	2		6	2	3	1		3	3
	Ηνωμένο Βασίλειο	18													8					4			1			5
	Μάλτα	192	5	2		5	5	5	4	8	4	8			10	1		5	10		2	10	8		4	6	7	10		10	6		10	8	4	8	12		3	5	7
	Ρουμανία	158	6		12	4	1	3	5	7			7	8	5		7	10		7		6	4	7	5	8	12	12	3	3	2	2				5		2			5
	Νορβηγία	125		5			4	1	12	3	8	12	2	1	4	4	8		5	5				3		3	3	1	2	12	8		6			4		3		6
	Τουρκία	92	7					12		10				3					1		3				8					8		4		10				8	6		12
	Μολδαβία	148	2	10	10		7		8	1	6			6		3	3	4	2	2	12		7			2	4	4	5			5	12	1	1	7	10	4		8	2
	Αλβανία	53	3																				2						8			12			2	10		5	10		1
	Κύπρος	46												10					3	12	1				7				1							12
	Ισπανία	28			8								12																										4		4
	Ισραήλ	154	1	3	5	12	8	7		6	1	5	8		6			8	7	8	7	5	3	6	3		6			5	1		7	5			8		1	2	10
	Σερβία και Μαυροβούνιο	137	12			6	3	4						4		10		2			6			1	6	10					4	10	3	3	12	6	6	10	12	1	6
	Δανία	125		4	1	10		8	10	4	5	2	3		7		5	6	8	3	4	12					10	3			10			6						4
	Σουηδία	30				3						6										1		5			2			7		6
	ΠΓΔΜ	52				1								7		5							5		10				7						8			7	2
	Ουκρανία	30			7												12							8			1										2
	Γερμανία	4				2																		2
	Κροατία	115	8	6		7		2	1		2	1		2		12	2	7			5	2			2				10			8	8	2			1	12	8	7
	Ελλάδα	230	4	1	3			10	2	12		3	4	12	2	2	1	12	12	6	10	4	12	4	12	12	8	7	12	2	12	7		12	5		4	6	7		8
	Ρωσία	57		7			12				7	7												10									4							10
	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	79	10					6							1	8			4			7	10						4	4	7	3			10				5
	Ελβετία	128		8	4	8	10		7		12	10	1		3	6	6	3		1		3				4		2		1	5		5	4	3	3	7			12
	Λετονία	153		12	6		6		3	5	10	4	10		12	7	4	1	6	10		8		12		1		6		6	3		1	7	7	1	5
	Γαλλία	11											5												1			5

12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω είναι μια περίληψη όλων των 12 βαθμών του τελικού:

N.	Διαγωνιζόμενος	Χώρα που δίνει το δωδεκάρι
10	Ελλάδα	Αλβανία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρος, Γερμανία, Ουγγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο, Σουηδία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο
3	Λετονία	Ιρλανδία, Λιθουανία, Μολδαβία
	Νορβηγία	Δανία, Ισλανδία, Φινλανδία
	Ρουμανία	Ισπανία, Ισραήλ, Πορτογαλία
	Σερβία και Μαυροβούνιο	Αυστρία, Ελβετία, Κροατία
2	Κροατία	Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σλοβενία
	Κύπρος	Ελλάδα, Μάλτα
	Μολδαβία	Ουκρανία, Ρουμανία
	Ελβετία	Εσθονία, Λεττονία
	Τουρκία	Γαλλία, Ολλανδία
1	Αλβανία	ΠΓΔΜ
	Δανία	Νορβηγία
	Ισραήλ	Μονακό
	Μάλτα	Ρωσία
	Ρωσία	Λευκορωσία
	Ισπανία	Ανδόρρα
	Ουκρανία	Πολωνία

Άλλες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τσεχία – Ο τσεχικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Česká televize (ČT) ζήτησε αρχικά να συμμετάσχει στον Διαγωνισμό του 2005, ωστόσο, ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός επανεξέτασε το ντεμπούτο του διαγωνισμού και στη συνέχεια απέσυρε την αίτηση του στις 3 Δεκεμβρίου 2004.^[13]
Λίβανος – Ο Λίβανος επίσης αναμενόταν να κάνει ντεμπούτο με το τραγούδι "Quand tout s'enfuit", που θα ερμήνευε η Αλίν Λαχούντ, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφού η EBU τους ενημέρωσε ότι οι κανόνες του διαγωνισμού απαιτούσαν να μεταδώσουν την ισραηλινή συμμετοχή κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και ότι θα επιτρεπόταν η ψηφοφορία σε αυτό (το Ισραήλ), το οποίο αντιτίθεται στο λιβανικό δίκαιο και απαγορεύει οποιαδήποτε αναγνώριση του Ισραήλ. ^[14]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005 απονεμήθηκαν και τα βραβεία που ονομάστηκαν στη μνήμη του Μαρσέλ Μπεζανσόν.^[15] Τα βραβεία διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: βραβείο Τύπου, Καλλιτεχνικό βραβείο και Βραβείο Συνθέτη.^[16]

Κατηγορία	Χώρα	Τραγούδι	Ερμηνευτής/ές	Συνθέτης/ες	Τελικό αποτέλεσμα	Βαθμοί
Καλλιτεχνικό Βραβείο (όπως το ψήφισαν οι προηγούμενοι νικητές του διαγωνισμού)	Ελλάδα ! Ελλάδα	"My Number One"	Έλενα Παπαρίζου	Μάνος Ψαλτάκης Χρήστος Δάντης Ναταλία Γερμανού	1η	230
Βραβείο Συνθέτη	Σερβία και Μαυροβούνιο	"Zauvijek moja"	No Name	Σλάβεν Κνέζοβιτς Μίλαν Πέριτς	7η	137
Βραβείο Τύπου	Μάλτα ! Μάλτα	"Angel "	Κιάρα	Κιάρα Σιρακούζα	2η	192

Βραβεία Μπάρμπαρα Ντεξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χιουμοριστικό βραβείο για τον πιο κακοντυμένο, που απονεμήθηκε από τον δικτυακό τόπο House of Eurovision κέρδισε ο Μάρτιν Βούτσιτς από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.^[17]

Θέση^[18]	Χώρα^[18]	Ερμηνευτής^[18]	Βαθμοί^[18]
1	ΠΓΔΜ	Martin Vučić	42
2	Ισλανδία	Σέλμα	39
3	Πορτογαλία	2B	34
4	Νορβηγία	Wig Wam	29
5	Λευκορωσία	Angelica Agurbash	21

Διεθνής αναμετάδοση και ψηφοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σειρά ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώρες που δεν προκρίθηκαν στον τελικό έδωσαν την ψήφο τους πρώτα. Στη συνέχεια, όλοι οι φιναλίστ έδωσαν την ψήφο τους, κατά σειρά επίδοσης. Οι χώρες έδωσαν τις ψήφους τους με την ακόλουθη σειρά:

Αυστρία ! Αυστρία – Ντόντο Ρόστσιτς
Λιθουανία – Ρολάντας Βιλκόντσιους
Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Ισαμπέλ Ανγκελίνο
Μονακό – Ανν Αλεγκρίνι
Λευκορωσία ! Λευκορωσία – Έλενα Πονομάρεβα
Ολλανδία – Νάνσι Κόολεν
Ισλανδία – Ραγκνχίλντουρ Στέινουνν Γιονσντότιρ
Βέλγιο ! Βέλγιο – Αρμέλ Γκίσεν
Εσθονία – Μάαργια-Λίις Ίλους
(Εκπροσώπησε την Εσθονία το 1996 και το 1997)
Φινλανδία – Γιάρι Σιλλανπέε
(Εκπροσώπησε τη Φινλανδία το 2004)
Ανδόρρα ! Ανδόρρα – Ρουθ Γκουμπάου
Βουλγαρία ! Βουλγαρία – Εβγκένια Ατανάσοβα
Ιρλανδία – Ντάνα Ρόζμαρι Σκάλλον
(Νικήτρια του διαγωνισμού το 1970, για την Ιρλανδία)
Σλοβενία – Καταρίνα Τσας
Πολωνία – Ματσιέι Ορλός
Ουγγαρία – Ζσούζσα Ντεμτσάκ
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Τσέριλ Μπέικερ
(Νικήτρια του διαγωνισμού το 1981, για το Ηνωμένο Βασίλειο, σαν μέλος των Bucks Fizz)
Μάλτα – Βαλερί Βέλλα
Ρουμανία – Μπέρτι Μπαρμπέρα
Νορβηγία – Ίνγκβιλντ Χέλιεσεν
Τουρκία – Μελτέμ Ερσάν Γιαζγκάν
Μολδαβία – Έλενα Καμερζάν
Αλβανία ! Αλβανία – Ζάνι Τσίκο
Κύπρος – Μέλανι Στέλιου
Ισπανία – Αϊνιόα Αρμπίθου
Ισραήλ – Ντάνα Χέρμαν
Σερβία και Μαυροβούνιο – Νίνα Ραντούλοβιτς
Δανία – Γκρι Γιοχάνσεν
(Εκπροσώπησε τη Δανία το 1983)
Σουηδία – Αννίκα Γιάνκελλ
Βόρεια Μακεδονία ! Βόρεια Μακεδονία – Καρολίνα Γκότσεβα
(Εκπροσώπησε την Πρώην Γιουγκοσλαβικη Δημοκρατία της Μακεδόνιας στο 2002 και το 2007)
Ουκρανία – Μαρία Όρλοβα
Γερμανία – Τόμας Χέρμανς
Κροατία – Μπάρμπαρα Κόλαρ
Ελλάδα – Αλέξης Κωστάλας
Ρωσία – Γιάνα Τσουρίκοβα
Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Άνα Μιργιάνα Ρατσάνοβιτς
Ελβετία ! Ελβετία – Σέσιλ Μπέχλερ
Λετονία – Μαρίγια Ναούμοβα
(Νικήτρια του διαγωνισμού το 2002, για τη Λεττονία και παρουσιάστρια του διαγωνισμού το 2003, μαζί με τον Ρέναρς Κάουπερς)
Γαλλία – Μαρί Μιριάμ
(Νικήτρια του διαγωνισμού το 1977, για τη Γαλλία)

Σχολιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλβανία ! Αλβανία – Λέον Μένκσι (TVSH)
Ανδόρρα ! Ανδόρρα –Μέρι Πικάρτ και Ζοζέπ Γιουίς Τραμπάλ (RTVA)
Αυστρία ! Αυστρία – Άντι Κνολ (ORF2) και Μάρτιν Μπλούμεναου (Hitradio Ö3)
Λευκορωσία ! Λευκορωσία – Ντένις Κουριάν (Belarus 1)
Βέλγιο ! Βέλγιο – Γαλλικά: Ζαν-Πιερ Οτιέ (La Une),^[19] Πατρίκ Ντιαμέλ και Κάρλο ντε Πασκάλε (La Première), Ολλανδικά: Αντρέ Φερμόιλεν και Άνια Ντεμς (Ολλανδικά, één),^[20] Ζιλιέν Πουτ και Μισέλ Φογιέ (Ολλανδικά, Radio 2)
Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Ντέγιαν Κούκριτς (BHT1)
Βουλγαρία ! Βουλγαρία – Έλενα Ρόσμπεργκ και Γκεόργκι Κουσβάλιεφ
Κροατία ! Κροατία – Αλεξάνταρ "Aco" Κοσταντίνοφ^[21]
Κύπρος – Εύη Παπαμιχαήλ (ΡΙΚ 1)^[22]
Δανία ! Δανία – Γιούργκεν ντε Μίλιους (DR1)^[23]
Εσθονία ! Εσθονία – Μάρκο Ράικοπ ^[24]
Φινλανδία ! Φινλανδία – Φινλανδικά: Γιάνα Πέλκονεν, Χάικι Πάσονεν και Άσκο Μουρτομάκι (YLE TV2),^[25] Σουηδικά: Τόμας Λούντιν (YLE FST), Σάνα Κόγιο και Γιόρμα Χιτεμάκι (YLE Radio Suomi)^[26]
Γαλλία ! Γαλλία – Ζιλιέν Λεπέρ και Γκι Καρλιέ (France 3, τελικός), Πέγκι Ολμί (France 4, ημιτελικός),^[19] Ζαν Λικ Ντελαρί (France Bleu, τελικός)
Γερμανία ! Γερμανία – Πέτερ Ούρμπαν (όλος ο διαγωνισμός, Das Erste),^[27] Τόμας Μορ (Deutschlandfunk/NDR 2)^[28]
Ελλάδα ! Ελλάδα – Αλεξάνδρα Πασχαλίδου (ΝΕΤ)
Ουγγαρία ! Ουγγαρία – Ζούζα Ντεμτσάκ, Αντράς Φάμπερ και Νταβίντ Σαντό ^[29]
Ισλανδία ! Ισλανδία – Γκίσλι Μαρτέιν Μπάλντουρσον (Sjónvarpið)^[30]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Μάρτι Γουέλαν (όλος ο διαγωνισμός, RTÉ One),^[31] Ρόναν Κόλινς (Όλος ο διαγωνισμός, RTÉ Radio 1)
Ισραήλ ! Ισραήλ – Χωρίς σχολιαστή
Λετονία ! Λετονία – Κάρλις Στράιπς
Λιθουανία ! Λιθουανία – Νταρίους Ουζκουράιτις
Βόρεια Μακεδονία – Μιλάνκα Ράσιτς
Μάλτα ! Μάλτα – Αϊλίν Μοντεσίν^[32]
Μολδαβία ! Μολδαβία – Βιτάλιε Ροτάρου
Μονακό ! Μονακό – Μπερνάρ Μοντιέλ και Ζενί Γκοντουλά (TMC Monte Carlo)^[19]
Ολλανδία ! Ολλανδία – Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ και Κόρναλντ Μάας (Nederland 2),^[33] Χάιλκο Σπαν και Ρον Στούλτι (Radio 3FM)
Νορβηγία ! Νορβηγία – Γιοστάιν Πέντερσεν (NRK1)^[34]
Πολωνία ! Πολωνία – Αρτούρ Ορζέχ (TVP1)^[35]
Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Ελάντιο Κλίμακο (RTP1)^[36]
Ρουμανία ! Ρουμανία – Άντρια Ντεμιρτζιάν (TVR1)
Ρωσία ! Ρωσία – Γιούρι Ακσιούτα και Ελένα Μπατίνοβα (Channel One)
Σερβία και Μαυροβούνιο – Ντούσκα Βούτσινιτς-Λούτσιτς (σερβικά, RTS1), Ντράζεν Μπάουκοβιτς, Ταμάρα Ιβάνκοβιτς (ημιτελικός & τελικός) & Ντανιέλ Πόποβιτς (τελικός) (μαυροβουνιακά, TVCG 2)
Σλοβενία ! Σλοβενία – Μόιτσα Μάβετς
Ισπανία ! Ισπανία – Μπεατρίθ Πέκερ (TVE1)^[37]
Σουηδία ! Σουηδία – Πέκα Χάινο (SVT1),^[38] Καρολίνα Νορέν (SR P3)^[39]
Ελβετία ! Ελβετία – γερμανικά: Σάντρα Στούντερ (SF 1), γαλλικά: Ζαν Μαρκ Ρισάρ και Μαρί Τερέζ Πορσέ (TSR 2),^[19] ιταλικά: Ντανιέλα Τάμι και Κλαούντιο Λατσαρίνο (TSI 1)
Τουρκία ! Τουρκία – Μπουλέντ Οσβερέν (TRT 1), Ουμίτ Τουντσάγ και Τζανάν Κουμπασάρ (τελικός, TRT Radyo 3)
Ουκρανία ! Ουκρανία – Γιαροσλάβ Τσορνένκι (First National TV Channel),^[40] Γκαλίνα Μπάμπι (National Radio)
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Τέρι Γουόγκαν (τελικός, BBC One), Πάντι Ο' Κόνελ (ημιτελικός, BBC Three), Κεν Μπρους (τελικός, BBC Radio 2)

Επίσημο μουσικό άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Eurovision Song Contest: Kyiv 2005

άλμπουμ συλλογής από Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

Κυκλοφόρησε

2 Μαΐου 2005

Ηχογραφήθηκε

2004-2005

Μουσικό είδος

Pop

Διάρκεια

60:17 (CD 1)
56:54 (CD 2)

Γλώσσα

πολλές

Δισκογραφική

EMI / CMC

Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)

Eurovision Song Contest: Istanbul 2004

Eurovision Song Contest: Kyiv 2005

Eurovision Song Contest: Athens 2006

Δισκογραφικό χρονολόγιο
()

2004

2005

2006

Το Eurovision Song Contest: Kyiv 2005 ήταν το επίσημο άλμπουμ του διαγωνισμού του 2005, το οποίο συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την EMI και την CMC στις 2 Μαΐου 2005. Το άλμπουμ περιελάμβανε και τα 39 τραγούδια που εισήλθαν στο διαγωνισμό του 2004, περιλαμβάνοντας τους ημι-φιναλίστ που απέτυχαν να προκριθούν στον τελικό.^[41]

Το αρχικό εξώφυλλο που σχεδιάστηκε για το άλμπουμ, άλλαξε μετά την αποχώρηση του Λίβανος από το διαγωνισμό του 2005, αφού ανακοίνωσε ότι θα βάλει διαφημίσεις την ώρα που η συμμετοχή του Ισραήλ θα θα ερμηνευόταν. Αν τελικά συμμετείχε, θα ήταν το κομμάτι 4 του δεύτερου δίσκου με το τραγούδι "Quand tout s'enfuit" από την Αλίν Λαχούντ.^[42]

Ειπώθηκε ότι τα εμπορεύματα της Eurovision 2005 έκαναν ρεκόρ πωλήσεων.^[43]

Τσαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τσαρτ (2005)	Θέση στα τσαρτ
German Compilation Albums (Offizielle Top 100)	2^[44]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Eurovision NTU and EBU confirm: Palats Sportu - ESCToday.com». 6 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ «Eurovision Renovation of Palats Sportu has begun». ESCToday.com. 26 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ «Eurovision NTU President doubts about Palats Sportu expenses». ESCToday.com. 27 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ «Eurovision 'Palats Sportu must be finished by 20 April'». ESCToday.com. 27 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ «Eurovision Kyiv: The stage is taking shape». ESCToday.com. 4 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ «Eurovision Palats Sportu scene is getting ready». ESCToday.com. 11 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
↑ Marone, John. «Where Do We Put The Foreign Tourists?». The Ukrainian Observer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2006.
↑ Murray, Richard. «The Eurovision Song Contest 2005». Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020.
↑ O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest – The Official History. Carlton Books, UK (ISBN 978-1-84442-994-3)
↑ «Eurovision Song Contest 2005». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2012.
↑ «Semi-Final of Kyiv 2005». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.
↑ «Grand Final of Kyiv 2005». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.
↑ Bakker, Sietse (3 Δεκεμβρίου 2004). «CZECH REPUBLIC WITHDRAWS». Esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
↑ Bakker, Sietse (18 Μαρτίου 2005). «BREAKING NEWS: LEBANON WITHDRAWS». Esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2008.
↑ «Marcel Bezençon Award - an introduction». Poplight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2009.
↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2012 | News | Eurovision Song Contest - Baku 2012». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
↑ Van Bedts, Raf (25 Μαΐου 2005). «Martin Vucic wint Barbara Dex-award 2005». eurosong.be (στα Ολλανδικά). eurosong.be. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
↑ ^18,0 ^18,1 ^18,2 ^18,3 Van Bedts, Raf (25 Μαΐου 2005). «Martin Vucic wint Barbara Dex-award 2005». eurosong.be (στα Ολλανδικά). eurosong.be. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
↑ ^19,0 ^19,1 ^19,2 ^19,3 Christian Masson. «2005 - Kiev». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Congratulations: 50 jaar Songfestival!». VRTFansite.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Pogledajte temu - Prijedlog - Eurosong večer(i) na HRT-u!». forum.hrt.hr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
↑ «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
↑ «Also, escestonia.com closes Estonia: Sahlene to be ETV's spokeperson». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2011.
↑ «Selostajat ja taustalaulajat lĂ¤pi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ Julkaistu To (29 Απριλίου 2010). «YLE Radio Suomen kommentaattorit». yle.fi. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Dr. Peter Urban kommentiert - Düsseldorf 2011». Duesseldorf2011.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten». Eurovision.de. 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2012.
↑ «Múmiapop Kijevből a királyi tévében». 26 Μαΐου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011.
↑ «Fréttablaðið, 21.05.2005». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «RTE so lonely after loss of Gerry – Marty». 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2010. He has been providing commentary for Irish viewers since 2000 and maintains great enthusiasm for the much lampooned contest.
↑ «MALTA Valerie Vella chosen as commentator». 5 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010.
↑ «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Adresse Kiev - NRK». Nrk.no. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Pliki użytkownika Eurowizja». Chomikuj.pl. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
↑ «Swedes stay at home with Eurovision fever». The Local. 16 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
↑ «10 обранців приєднаються до 14 уже відібраних учасників конкурсу Євробачення, фінальне змагання відбудеться завтра - Новости на Киев 2000». Kiev2000.com. 20 Μαΐου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012.
↑ Sietse Bakker (31 Μαρτίου 2004). «2004 album to be released as double cd». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014.
↑ Sietse Bakker (18 Μαρτίου 2005). «Lebanon withdraws». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014.
↑ Phillips, Roel (19 Μαΐου 2005). «Record sales of Eurovision merchandising». esctoday.com. ESCTOday. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014.
↑ «Eurovision Song Contest 2005». Offiziellecharts.de. GfK Entertainment Charts. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2018.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2005

Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

Διαγωνισμοί

50's	Λουγκάνο 1956 Φρανκφούρτη 1957 Χίλφερσουμ 1958 Κάννες 1959

60's	Λονδίνο 1960 Κάννες 1961 Λουξεμβούργο 1962 Λονδίνο 1963 Κοπεγχάγη 1964 Νάπολη 1965 Λουξεμβούργο 1966 Βιέννη 1967 Λονδίνο 1968 Μαδρίτη 1969

70's	Άμστερνταμ 1970 Δουβλίνο 1971 Εδιμβούργο 1972 Λουξεμβούργο 1973 Μπράιτον 1974 Στοκχόλμη 1975 Χάγη 1976 Λονδίνο 1977 Παρίσι 1978 Ιερουσαλήμ 1979

80's	Χάγη 1980 Δουβλίνο 1981 Χάρογκεϊτ 1982 Μόναχο 1983 Λουξεμβούργο 1984 Γκέτεμποργκ 1985 Μπέργκεν 1986 Βρυξέλλες 1987 Δουβλίνο 1988 Λωζάνη 1989

90's	Ζάγκρεμπ 1990 Ρώμη 1991 Μάλμε 1992 Μίλστριτ 1993 Δουβλίνο 1994 Δουβλίνο 1995 Όσλο 1996 Δουβλίνο 1997 Μπέρμιγχαμ 1998 Ιερουσαλήμ 1999

00's	Στοκχόλμη 2000 Κοπεγχάγη 2001 Τάλιν 2002 Ρίγα 2003 Κωνσταντινούπολη 2004 Κίεβο 2005 Αθήνα 2006 Ελσίνκι 2007 Βελιγράδι 2008 Μόσχα 2009

10's	Όσλο 2010 Ντίσελντορφ 2011 Μπακού 2012 Μάλμε 2013 Κοπεγχάγη 2014 Βιέννη 2015 Στοκχόλμη 2016 Κίεβο 2017 Λισαβόνα 2018 Τελ Αβίβ 2019

20's	~~2020~~ Ρότερνταμ 2021 Τορίνο 2022 Λίβερπουλ 2023

Χώρες

Ενεργές	Άγιος Μαρίνος Αζερμπαϊτζάν Αλβανία Αρμενία Αυστραλία Αυστρία Βέλγιο Γαλλία Γερμανία Γεωργία Δανία Ελβετία Ελλάδα Εσθονία Ηνωμένο Βασίλειο Ιρλανδία Ισλανδία Ισπανία Ισραήλ Ιταλία Κροατία Κύπρος Λετονία Λιθουανία Μάλτα Μολδαβία Νορβηγία Ολλανδία Ουκρανία Πολωνία Πορτογαλία Ρουμανία Σερβία Σλοβενία Σουηδία Τσεχία Φινλανδία

Ανενεργές	Ανδόρρα Βόρεια Μακεδονία Βοσνία και Ερζεγοβίνη Βουλγαρία Λουξεμβούργο Μαρόκο Μαυροβούνιο Μονακό Ουγγαρία Σλοβακία Τουρκία

Δεν πληρούν τις προϋποθέσεις	Κόσοβο Λίβανος Λίχτενσταϊν Νήσοι Φερόες Τυνησία

Τέθηκαν σε διαθεσιμότητα	Λευκορωσία ~~Ρωσία~~

Δεν υπάρχουν πλέον	Γιουγκοσλαβία Σερβία και Μαυροβούνιο

Διεθνείς σχέσεις	Αρμενία–Αζερμπαϊτζάν Ρωσία–Ουκρανία

Κριτές

Τωρινές	Αλβανία Αρμενία Αυστραλία Δανία Εσθονία Ισλανδία Ισραήλ Ιταλία Λετονία Νορβηγία Ουκρανία Πολωνία Πορτογαλία Σερβία Σλοβενία Σουηδία Φιλανδία

Πρώην	Βέλγιο Βόρεια Μακεδονία Γαλλία Γιουγκοσλαβία Ελβετία (Concours Eurovision, Die Grosse Entscheidungsshow) Ελλάδα (Ελληνικός Τελικός, Eurosong) Εσθονία Ηνωμένο Βασίλειο Ιρλανδία Ισπανία Ισραήλ Λετονία (Eirodziesma, Dziesma) Μάλτα Μαυροβούνιο Ουγγαρία Ολλανδία Πολωνία Σερβία και Μαυροβούνιο Φιλανδία

Άλλα βραβεία

Βραβεία Marcel Bezençon

OGAE (Διαγωνισμός Βίντεο OGAE, Διαγωνισμός OGAE Δεύτερης Ευκαιρίας)

Βραβείο Barbara Dex

Ειδικά σόου

EBU	Eurovision Song Contest Previews Songs of Europe (1981) Kvalifikacija za Millstreet (1993) Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision (2005) Eurovision Song Contest's Greatest Hits (2015) Eurovision Home Concerts (2020) Eurovision: Europe Shine A Light (2020)

Εθνικά	Die Grand Prix Hitliste (2006) Het Grote Songfestivalfeest (2019) Der kleine Song Contest (2020) Eurovision 2020 – das deutsche Finale (2020) Eurovision: Come Together (2020) Sveriges 12:a (2020)

Κατηγορία