Συμμετοχή της Ουκρανίας στη Eurovision

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ουκρανία
Ουκρανία
Τηλεοπτ. φορέαςUA:PBC
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές17 (17 τελικοί)
Διοργανώσεις2005, 2017
Πρώτη συμμετοχή2003
Καλύτερη θέση1η: 2004, 2016, 2022
Χειρότερη θέση24η: 2017
Επιπλέον σύνδεσμοι
Επίσημη ιστοσελίδα
Η σελίδα της Ουκρανίας στο Eurovision.tv

Η Ουκρανία έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 17 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 2003 κερδίζοντας τρεις φορές. Η πρώτη νίκη της Ουκρανίας ήρθε από τη Ρουσλάνα, που κέρδισε το διαγωνισμό το 2004 με το "Wild Dances", η δεύτερη νίκη ήρθε το 2016 με το τραγούδι "1944" της Τζαμάλα και η τρίτη νίκη ήρθε το 2022 από τους Kalush Orchestra και το τραγούδι "Stefania", κάνοντας έτσι την Ουκρανία την πρώτη Ανατολικοευρωπαϊκή χώρα και την πρώτη στον 21ο αιώνα που κέρδισε τρεις φορές. Η ουκρανική πρωτεύουσα, το Κίεβο ήταν η πόλη φιλοξενίας του διαγωνισμού και για το 2005 και για το 2017.

Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ουκρανία είναι η μοναδική χώρα εκτός των Μεγάλων Πέντε που έχει προκριθεί στον τελικό σε κάθε διαγωνισμό που συμμετείχε (η Ουκρανία απείχε το 2015 και το 2019), καθώς και έχει τερματίσει εκτός της πρώτης δεκάδας μόνο έξι φορές.[1] Η Ουκρανία έχει συνολικά οκτώ πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα, με τον Βέρκα Σέρντιουτσκα (2007) και την Άνι Λόρακ (2008) να τερματίζουν στη δεύτερη θέση, με τη Ζλάτα Όγκνιεβιτς στην τρίτη θέση (2013), με τη Μίκα Νιούτον στην τέταρτη (2011) και με τους Go_A στην πέμπτη θέση (2021), μαζί με τις νίκες τους. Οι μόνες χώρες που έχουν περισσότερες φορές τερματίσει στις πρώτες πέντε θέσεις είναι η Σουηδία (12) και η Ρωσία (10).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ουκρανία έκανε το ντεμπούτο της το 2003, όταν ο Ολέξαντρ Πονομάριοφ τερμάτισε στην 14η θέση με το τραγούδι "Hasta la vista".

Η Ουκρανία κέρδισε τον διαγωνισμό στη δεύτερη προσπάθεια το 2004, όταν η Ρουσλάνα κέρδισε με το τραγούδι "Wild Dances", νικώντας τη δεύτερη θέση Σερβία και Μαυροβούνιο με 17 βαθμούς διαφορά, 280 προς 263. Αργότερα μέσα στη χρονιά, υποστήριξε την Πορτοκαλί Επανάσταση και έγινε Βουλευτής για ένα χρόνο ως μέρος της συμμαχίας του νέου προέδρου.

Το 2016, η Ουκρανία έγινε η πρώτη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης που κέρδισε τον διαγωνισμό δύο φορές, όταν η Τζαμάλα νίκησε με το τραγούδι της "1944". Η τηλεψηφοφορία κερδήθηκε από τη Ρωσία και η κριτική επιτροπή από την Αυστραλία. Η Ουκρανία βγήκε δεύτερη και στα δύο, αλλά κέρδισε συνολικά με 534 βαθμούς, με την Αυστραλία να βγαίνει δεύτερη με 511 βαθμούς και τη Ρωσία τρίτη με 491 βαθμούς. Το 2017, η Ουκρανία προκρίθηκε για τον τελικό ως διοργανώτρια, ωστόσο πέτυχε το χειρότερο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα – την 24η θέση με 36 βαθμούς.

Η Ουκρανία απουσίασε δύο φορές από τον διαγωνισμό, το 2015 και το 2019, για λόγους που σχετίζονται με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία:

  • Ο ουκρανικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας NTU δε συμμετείχε στον διαγωνισμό του 2015 λόγω οικονομικών δυσκολιών σε σχέση με τον πόλεμο στο Ντονμπάς.[2] Ωστόσο, η Ουκρανία μετέδωσε τον διαγωνισμό παρόλο που δεν συμμετείχε.[3] Το NTU δεσμεύτηκε να επαναφέρει την Ουκρανία στον διαγωνισμό για το 2016, ο οποίος οριστικοποιήθηκε και ανακοινώθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2015.[4]
  • Το Vidbir, η εθνική επιλογή της Ουκρανίας για τον διαγωνισμό του 2019, κερδήθηκε από τη Μαρούβ με το "Siren Song". Ωστόσο, ο ουκρανικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός UA:PBC ζήτησε από οποιονδήποτε πιθανό εκπρόσωπο στον διαγωνισμό να υπογράψει σύμβαση που θα τους απαγόρευε να εμφανιστούν στη Ρωσία. Η νικήτρια Maruv, καθώς και οι επιλαχόντες Freedom Jazz, Kazka και Brunettes Shoot Blondes, αρνήθηκαν όλοι να υπογράψουν το συμβόλαιο, οδηγώντας στην απόσυρση της Ουκρανίας από τον διαγωνισμό στις 27 Φεβρουαρίου.[5]

Το 2020, οι Go_A κέρδισαν την εθνική επιλογή Vidbir και επρόκειτο να εκπροσωπήσουν την Ουκρανία με το τραγούδι "Solovey", πριν ο διαγωνισμός ακυρωθεί λόγω της πανδημίας του COVID-19. Αντίθετα, επιλέχθηκαν εσωτερικά για να εκπροσωπήσουν τη χώρα την επόμενη χρονιά με το τραγούδι "Shum", με το οποίο τερμάτισαν στην πέμπτη θέση. Μετά τον διαγωνισμό, το "Shum" μπήκε στο Billboard Global 200 την εβδομάδα της 5ης Ιουνίου, στη θέση 158, και έγινε το πρώτο τραγούδι στην Ουκρανική γλώσσα που κυκλοφόρησε εκεί.[6] Η Ουκρανία κέρδισε τον διαγωνισμό για τρίτη φορά το 2022, με το τραγούδι "Stefania" που ερμήνευσαν οι Kalush Orchestra. Το "Stefania" αργότερα ξεπέρασε την κορυφή του "Shum" στο Billboard Global 200, καταγράφοντας στη θέση 85.[7]

Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ουκρανία είναι η μόνη χώρα που έχει προκριθεί στον τελικό από κάθε Eurovision στην οποία συμμετείχαν (απουσίασαν από τους διαγωνισμούς του 2015 και του 2019).[α] Η Ουκρανία έχει ένα σύνολο από 11 τερματισμούς στην πρώτη δεκάδα (μεταξύ αυτών είναι οκτώ φινιρίσματα στην πρώτη πεντάδα). Η συμμετοχή και η επιτυχία της Ουκρανίας στον διαγωνισμό έχει αναγνωριστεί ως παράγοντας της αυξανόμενης ήπιας δύναμης και της διεθνούς εικόνας της χώρας.[8]

Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω είναι οι συμμετοχές της Ουκρανίας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision μαζί με το αποτέλεσμα τους.[9]

Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
3
 Τρίτη θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
2003 Ολέξαντρ Πονομάριοφ "Hasta la Vista" Αγγλικά[β] 14 30 Όχι ημιτελικοί
2004 Ρουσλάνα "Wild Dances" Αγγλικά, Ουκρανικά 1 280 2 256
2005 Greenjolly "Razom nas bahato" (Разом нас багато) Αγγλικά, Ουκρανικά[γ] 20 30 Διοργανώτρια χώρα[δ]
2006 Τίνα Κάρολ "Show Me Your Love" Αγγλικά 7 145 7 146
2007 Βέρκα Σέρντιουτσκα "Dancing Lasha Tumbai" Γερμανικά, Αγγλικά[ε] 2 235 Top 10 το 2006[ζ]
2008 Άνι Λόρακ "Shady Lady" Αγγλικά 2 230 1 152
2009 Σβετλάνα Λομπόντα "Be My Valentine (Anti-Crisis Girl)" Αγγλικά 12 76 6 80
2010 Αλιόσα "Sweet People" Αγγλικά 10 108 7 77
2011 Μίκα Νιούτον "Angel" Αγγλικά 4 159 6 81
2012 Γκαϊτάνα "Be My Guest" Αγγλικά 15[η] 65 8 64
2013 Ζλάτα Όγκνιεβιτς "Gravity" Αγγλικά 3 214 3 140
2014 Μαρίγια Γιάρεμτσουκ "Tick-Tock" Αγγλικά 6 113 5 118
2015 Δε συμμετείχε
2016 Τζαμάλα "1944" Αγγλικά, Κριμαϊκά Ταταρικά 1 534 2 287
2017 O.Torvald "Time" Αγγλικά 24 36 Διοργανώτρια χώρα[δ]
2018 MELOVIN "Under the Ladder" Αγγλικά 17 130 6 179
2019 Μαρούβ "Siren Song" Αγγλικά Αποχώρησε[θ] X
2020 Go_A "Solovey" (Соловей) Ουκρανικά Ακυρώθηκε[ι] X
2021 Go_A "Shum" (Шум) Ουκρανικά 5 364 2 267
2022 Kalush Orchestra "Stefania" (Стефанія) Ουκρανικά 1 631 1 337
2023 Tvorchi "Heart of Steel" Αγγλικά, Ουκρανικά TBD 13 Μαΐου 2023 †[10] Προκρίθηκε αυτόματα[κ]

Διαδικασία επιλογής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Διαδικασία επιλογής Κανάλι
2003 Εσωτερική επιλογή NTU
2004
2005 Εθνικός τελικός με 19 συμμετέχοντες
2006 Εθνικός τελικός με 3 συμμετέχοντες
2007 Εθνικός τελικός με 7 συμμετέχοντες
2008 Εσωτερική επιλογή - Καλλιτέχνης: Εθνικός τελικός με 5 τραγούδια
2009 Εθνικός τελικός με 14 συμμετέχοντες
2010 Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2011 Εθνικός τελικός με 31 συμμετέχοντες
2012 Εθνικός τελικός με 21 συμμετέχοντες
2013 Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2014 Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2016 Vidbir με 18 συμμετέχοντες UA:PBC
STB
2017 Vidbir με 24 συμμετέχοντες
2018 Vidbir με 18 συμμετέχοντες
2019 Vidbir με 16 συμμετέχοντες
2020
2021 Εσωτερική επιλογή

Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έως το 2022, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ουκρανίας έχει ως εξής:

Διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παρουσιαστές του διαγωνισμού του 2017.
Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
2005 Flag of Kyiv Kurovskyi.svg Κίεβο Palace of Sports Μαρία Εφροσίνινα και Παύλο Σύλκο
2017 Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κιέβου Βολοντιμίρ Όσταπτσουκ, Ολεκσάντρ Σκίσκο και Τιμούρ Μιροσνιτσένκο

Διαγωνισμός του 2023[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη νίκη της το 2022, δόθηκε αρχικά η ευκαιρία στην Ουκρανία να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό του 2023, ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) αποφάσισε αργότερα ότι η χώρα δεν θα μπορούσε να φιλοξενήσει λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια που προκλήθηκαν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, καθιστώντας την Ουκρανία την πρώτη χώρα μετά το Ισραήλ το 1979 που κέρδισε τον διαγωνισμό αλλά δεν τον φιλοξενούσε την επόμενη χρονιά.[11] Η επιλαχούσα του 2022, το Ηνωμένο Βασίλειο, θα φιλοξενήσει τον διαγωνισμό του 2023 για λογαριασμό της Ουκρανίας και η Ουκρανία θα λάβει αυτόματη πρόκριση για τον τελικό.[12]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Marcel Bezençon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Ερμηνευτής Τελικός Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2007 Press Award "Dancing Lasha Tumbai" (Данцінґ Лаша Тумбай) Βέρκα Σέρντιουτσκα 2 235 Φινλανδία Ελσίνκι
[13]
2004 Artistic Award[λ] "Wild Dances" Ρουσλάνα 1 280 Τουρκία Κωνσταντινούπολη
[13]
2008 Artistic Award[μ] "Shady Lady" Άνι Λόρακ 2 230 Σερβία Βελιγράδι
[14]
2016 Artistic Award[ν] "1944" Τζαμάλα 1 534 Σουηδία Στοκχόλμη
[15]

Βραβείο Barbara Dex[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Διοργανώτρια πόλη Ref.
2007 Βέρκα Σέρντιουτσκα Φινλανδία Ελσίνκι
[16]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Ουκρανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά Ουκρανία → 12 βαθμοί Ουκρανία → 10 βαθμοί Ουκρανία → 8 βαθμοί
2003 Ρωσία Βέλγιο Πολωνία
2004 Σερβία και Μαυροβούνιο Ρωσία Ελλάδα
2005 Μολδαβία Μάλτα Κροατία
2006 Ρωσία Βοσνία και Ερζεγοβίνη Αρμενία
2007 Λευκορωσία Ρωσία Γεωργία
2008 Ρωσία Αζερμπαϊτζάν Γεωργία
2009 Νορβηγία Αζερμπαϊτζάν Ρωσία
2010 Αζερμπαϊτζάν Ρωσία Τουρκία
2011 Γεωργία Αζερμπαϊτζάν Ρωσία
2012 Αζερμπαϊτζάν Ρωσία Μολδαβία
2013 Λευκορωσία Αζερμπαϊτζάν Μολδαβία
2014 Σουηδία Αρμενία Αυστρία
2015 Δε συμμετείχε
2016 Λιθουανία Κ.Ε.
Ρωσία T. 		Βέλγιο Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T. 		Λετονία Κ.Ε.
Πολωνία T.
2017 Λευκορωσία Κ.Ε.
Μολδαβία T. 		Πορτογαλία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Ουγγαρία Κ.Ε.
Λευκορωσία T.
2018 Γαλλία Κ.Ε.
Ισραήλ T. 		Ισραήλ Κ.Ε.
Τσεχία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Δανία T.
2019 Δε συμμετείχε
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Ιταλία Κ.Ε.
Ιταλία T. 		Γαλλία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Ελβετία Κ.Ε.
Φινλανδία T.
2022 Ηνωμένο Βασίλειο Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Πορτογαλία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Ισλανδία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά Ουκρανία → 12 βαθμοί Ουκρανία → 10 βαθμοί Ουκρανία → 8 βαθμοί
2003 Όχι ημιτελικοί
2004 Σερβία και Μαυροβούνιο Ελλάδα Κροατία
2005 Μολδαβία Ουγγαρία Πολωνία
2006 Ρωσία Πολωνία Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2007 Λευκορωσία Γεωργία Σερβία
2008 Γεωργία Λευκορωσία Πορτογαλία
2009 Αζερμπαϊτζάν Νορβηγία Μολδαβία
2010 Αζερμπαϊτζάν Τουρκία Αρμενία
2011 Σλοβακία Λευκορωσία Εσθονία
2012 Λευκορωσία Γεωργία Σερβία
2013 Λευκορωσία Μολδαβία Μαυροβούνιο
2014 Αρμενία Σουηδία Ουγγαρία
2015 Δε συμμετείχε
2016 Αυστραλία Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Βέλγιο Κ.Ε.
Λευκορωσία T. 		Λιθουανία Κ.Ε.
Γεωργία T.
2017 Λευκορωσία Κ.Ε.
Λευκορωσία T. 		Νορβηγία Κ.Ε.
Βουλγαρία T. 		Βουλγαρία Κ.Ε.
Εσθονία T.
2018 Ολλανδία Κ.Ε.
Μολδαβία T. 		Λετονία Κ.Ε.
Δανία T. 		Γεωργία Κ.Ε.
Νορβηγία T.
2019 Δε συμμετείχε
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Αυστραλία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Βέλγιο Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T. 		Κροατία Κ.Ε.
Μάλτα T.
2022 Ολλανδία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Αρμενία Κ.Ε.
Μολδαβία T. 		Πορτογαλία Κ.Ε.
Ισλανδία T.

Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχηγοί αποστολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Αρχηγός αποστολής Ref.
2004 Παύλο Γκριτσάκ
[17]
2007—2016 Βικτόρια Ρομάνοβα
[18]
2017—2022 Οξάνα Σκιμπίνσκα
[19]

Σχολιαστές και παρουσιαστές βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Τηλεοπτικός σχολιαστής Ραδιοφωνικός παρουσιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
NTU/UA:PBC STB
2002 Παύλο Σύλκο και Μαρία Ορλόβα Δε μεταδώθηκε Δε μεταδώθηκε Δε συμμετείχε
[20]
2003 Παύλο Σύλκο και Ντμίτρο Κριζανίβσκι Λιουντμίλα Χαρίβ
[21][22][23]
2004 Ροντιόν Πριντσέβσκι (Rodion Pryntsevsky) Παύλο Σύλκο
[24]
2005 Γιαροσλάβ Κορνένκι Γκαλίνα Μπαμπίγι Μαρία Ορλόβα
[25][26][27]
2006 Παύλο Σύλκο Δε μεταδώθηκε Ιγκόρ Ποσυπάϊκο
2007 Τιμούρ Μιροσνιτσένκο Κατερίνα Οσάντχα
2008 Μαρίσια Χόρομπετς
2009
2010 Ιρίνα Ζουράβσκα
2011 Τιμούρ Μιροσνιτσένκο και Τετιάνα Τερέκχοβα Ολένα Ζελιντσένκο Ρουσλάνα
[28]
2012 Ολεσκίυ Ματτίας
2013
2014 Ζλάτα Όγκνιεβιτς
2015 Δε μεταδόθηκε Δε συμμετείχε
2016 Ολένα Ζελιντσένκο Βέρκα Σέρντιουτσκα
2017 Άντρι Χοροντίσκι και Τετιάνα Τερέκχοβα Ζλάτα Όγκνιεβιτς
2018 Τιμούρ Μιροσνιτσένκο (όλα τα σόου)
Μαρία Γιαρεμτσούκ (ημιτελικός 1)
Αλιόσα (ημιτελικός 2)
Τζαμάλα (τελικός) 		Σέρχιι Πραϊτούλα Νάτα Ζιζτσένκο
2019 Τιμούρ Μιροσνιτσένκο Δε μεταδόθηκε Δε συμμετείχε
[29]
2021 Ολένα Ζελιντσένκο (UR1)
Άννα Ζακλέτσκα και Ντμίτρο Ζακαρτσένκο (Radio Promin)		 Tayanna [30][31][32][33][34][35]
2022 Δε μεταδόθηκε Τιμούρ Μιροσνιτσένκο (ημιτελικοί)[ξ]
Άννα Ζακλέτσκα, Ντμίτρο Ζακαρτσένκο (τελικός) 		Κατερίνα Παβλένκο
[37][36][38]

Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Καμία χώρα δεν συμμετείχε πάντα στον τελικό από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004. Η Ουκρανία, παρόλο που έφτανε πάντα στον τελικό, παρέλειψε τον διαγωνισμό το 2015 και το 2019. Επιπλέον, ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του COVID-19. Οι "Μεγάλοι Πέντε" (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο) επίσης δεν υπολογίζονται σε αυτή τη λίστα αφού λαμβάνουν αυτόματη πρόκριση στον τελικό.
  2. ↑ Περιέχει λίγες λέξεις στα Ισπανικά.
  3. ↑ Το τραγούδι περιέχει λίγες φράσεις σε Τσεχικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Πολωνικά, Ρωσικά και Ισπανικά.
  4. ↑ 4,0 4,1 Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
  5. ↑ Το τραγούδι περιέχει φράσεις σε Ουκρανικά και Ρωσικά.
  6. ↑ Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  7. ↑ Το 2012, η Κύπρος και η Ουκρανία τερμάτισαν με 65 βαθμούς η καθεμιά στον τελικό. Ωστόσο, με τους κανόνες του διαγωνισμού, η Ουκρανία τερμάτισε 15η και η Κύπρος 16η, επειδή η Ουκρανία έλαβε βαθμούς από περισσότερες χώρες απ΄ ότι η Κύπρος.
  8. ↑ Ο Ουκρανικός τηλεοπτικός φορέας, UA:PBC, απαίτησε από τον καλλιτέχνη που θα εκπροσωπούσε τη χώρα να υπογράψει ένα συμβόλαιο το οποίο έλεγε ότι δεν θα ερμηνευε στη Ρωσία άν εκπροσωπούσε την Ουκρανία τον διαγωνισμό του 2019. Ούτε ο νικητής, ούτε ο δεύτερος αλλά ούτε και ο τρίτος από την εθνική επιλογή δεν ήθελαν να υπογράψουν, κάνοντας έτσι την Ουκρανία να αποχωρήσει από το διαγωνισμό.
  9. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  10. ↑ Μετά τη νίκη της Ουκρανίας το 2022, δε τους επετράπη να διοργανώσουν το διαγωνισμό, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια που προκαλούνται από τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Αντ' αυτού, το Ηνωμένο Βασίλειο που τερμάτισε στη δεύτερη θέση έγινε η διοργανώτρια χώρα και η Ουκρανία θα προκριθεί αυτόματα στον τελικό ως η νικήτρια χώρα της προηγούμενης χρονιάς.
  11. ↑ Ψηφίστηκε από προηγούμενους νικητές.
  12. ↑ Ψηφίστηκε από προηγούμενους νικητές.
  13. ↑ Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές.
  14. ↑ Οι ημιτελικοί στο Radio Promin μεταδόθηκαν με τον τηλεοπτικό σχολιασμό του Μιροσνιτσένκο, ενώ οι ραδιοφωνικοί παρουσιαστές Ολεξάντρα Φράνκο και Γιεβχέν Παυλιουκόφσκι παρείχαν συζητήσεις στο στούντιο κατά τη διάρκεια διαλειμμάτων για τηλεοπτικές διαφημίσεις.[36]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ jjs1990 (29 Μαΐου 2018). «Who has the BEST (and WORST) qualification rate at EUROVISION?». Eurovision Ireland (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2019. 
  2. ↑ Nocito, Eric (19 Σεπτεμβρίου 2014). «Ukraine withdraws from Eurovision 2015!». ESCReporter.com. ESC Reporter. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2014. 
  3. ↑ «Євробачення–2015» українці дивилися найгірше за останні вісім років
  4. ↑ Jiandani, Sanjay (16 Σεπτεμβρίου 2015). «Ukraine: NTU confirms participation in Eurovision 2016». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. ↑ Cobb, Ryan (27 Φεβρουαρίου 2019). «Ukraine withdraws from Eurovision 2019». ESCXTRA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2022. 
  6. ↑ «Billboard Global Excl. US Chart». Billboard. https://www.billboard.com/charts/billboard-global-excl-us/2021-06-05. Ανακτήθηκε στις 2021-06-09. 
  7. ↑ Cabral, R. J. (15 Σεπτεμβρίου 2020). «Billboard Global 200». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  8. ↑ Dickinson, Peter (1 Ιουνίου 2021). «Why Eurovision is Ukraine's soft power secret weapon». Atlantic Council. Atlantic Council. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2021. 
  9. ↑ «Ukraine – Eurovision Song Contest». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
  10. ↑ «Liverpool will host Eurovision 2023». Eurovision.tv (στα Αγγλικά). European Broadcasting Union (EBU). 7 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. 
  11. ↑ «EBU Statement on Hosting of 2023 Eurovision Song Contest». Eurovision.tv (στα Αγγλικά). European Broadcasting Union (EBU). 17 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2022. 
  12. ↑ «United Kingdom to host Eurovision Song Contest 2023». Eurovision.tv. European Broadcasting Union. 25 Ιουλίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Floras, Stella (27 Μαΐου 2008). «The 2008 Bezençon Awards winners». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2016». eurovision.tv. 15 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ Победительницу "Евровидения" Руслану Лыжичко чуть не разорвали на куски
  18. ↑ «Исполнительные продюсеры "Евровидения-2017" со скандалом покинули проект». lb.ua. 13 Φεβρουαρίου 2017. 
  19. ↑ «Украинцы не смогут голосовать на «Евровидении-2019»». atr.ua. 28 Φεβρουαρίου 2019. 
  20. ↑ Украина впервые стала участником конкурса "Евровидение"
  21. ↑ Polishchuk, Tetiana. «"Євробачення" — готовність № 1». The Day. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  22. ↑ «Украинская песня в ЕВРОвалюте: курс упал… на восток». Detector media (former Telekritika). Kievskiye Vedomosti. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  23. ↑ «DJ Паша: "У "Євробаченні" переможе темна конячка"». Vysokyi Zamok. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013. 
  24. ↑ Запитання „Детектор медіа”: - Що, на вашу думку, потрібно для того, щоб українське ТБ на належному рівні організувало трансляцію „Євробачення-2005”? (στα Ουκρανικά). Detector media (former Telekritika). 25 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  25. ↑ Zahorodnyi, Oleksandr (20 Μαΐου 2005). «10 обранців приєднаються до 14 уже відібраних учасників конкурсу Євробачення, фінальне змагання відбудеться завтра» (στα Ουκρανικά). 1+1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013. 
  26. ↑ Bakhteev, Borys (24 Μαΐου 2005). "Євробаченню" – п'ятірка. Трансляції – трієчка (στα Ουκρανικά). Detector media (former Telekritika). Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013. 
  27. ↑ Галина Бабій (στα Ουκρανικά). Ukrainian Radio. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013. 
  28. ↑ Busa, Alexandru (13 Μαΐου 2011). «Ruslana to announce the Ukrainian votes». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2020. 
  29. ↑ Katsun, Yuliya (11 Μαΐου 2019). «"Евровидение-2019": кто будет комментировать конкурс на СТБ и UA: Перший». KP.ua (στα Ρωσικά). KP. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  30. ↑ Herbert, Emily (5 Απριλίου 2021). «Ukraine: Timur Miroshnychenko to Commentate on Eurovision 2021». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021. 
  31. ↑ «UΛ: Суспільне мовлення і телеканал СТБ забезпечили підготовку Go_A до виступу на Євробаченні». STB (στα Ουκρανικά). 21 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2021. 
  32. ↑ «Ukrainian radio (1st channel) programm schedule on 22 May 2021» (στα Ουκρανικά). 
  33. ↑ «Євробачення». Ukranian Radio (στα Ουκρανικά). NRCU. 22 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021. 
  34. ↑ «Євробачення-2021: як голосувати і де дивитися». UA:Перший (στα Ουκρανικά). 18 Μαΐου 2021. 
  35. ↑ Ukraine at Eurovision [@uapbc] (17 Μαΐου 2021). «TAYANNA will be the spokesperson of Ukraine in the Grand Final! The runner-up of #Vidbir2017 and #Vidbir2018 will announce our national jury votes this Saturday» (Tweet) – μέσω Twitter. 
  36. ↑ 36,0 36,1 «Євробачення». Ukrainian Radio. 10 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  37. ↑ UA:PBC. Євробачення-2022: де дивитися та як голосувати. Δελτίο τύπου.
  38. ↑ «Фінал Євробачення 2022» [Eurovision Song Contest 2022 Final]. Ukrainian Radio. 14 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022. 
  39. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (20 Μαρτίου 2021). «Greece: Four dancers to accompany Stefania in Rotterdam». EscToday. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2021. 
  40. ↑ https://ria.ru/20090428/169442170.html.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  41. ↑ https://glavcom.ua/publications/114289-evrovidenie-2011-posle-vystuplenija-mika-njuton-vypila-shnapsa-i-poterjalas.html.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  42. ↑ https://mediananny.com/novosti/18937/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  43. ↑ https://tv.ua/news/883401-evrovidenie-2013-video-vystuplenija-zlaty-ognevich-v-polufinale.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  44. ↑ https://tv.ua/news/895119-evrovidenie-2014-ukraina-proshla-v-final.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  45. ↑ https://mediananny.com/novosti/2315962/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  46. ↑ https://mediananny.com/raznoe/2327387/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  47. ↑ https://stv.detector.media/reformuvannya/tv/ua_pershiy_ta_stb_translyuvatimut_evrobachennya2021/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  48. ↑ UA:PBC. Євробачення-2022: де дивитися, сценічні костюми і плани в Турині — підсумки пресконференції. Δελτίο τύπου.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 «В чем и за сколько выступали на Евровидении украинцы». 
  50. ↑ «Топ-10 нарядов украинских артистов на "Евровидении"». 
  51. ↑ «Yianna Terzi's costume designer for the Eurovision Song Contest». infegreece.gr. 2 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018. 
  52. ↑ «Ukraine: International team». 
  53. ↑ «Мика Ньютон наденет перья от Victoria's Secret». 6 Μαΐου 2011. 
  54. ↑ «Гайтана берет на "Евровидение" любовников». 
  55. ↑ «Кто пошил Злате Огневич платье для "Евровидения"?». 16 Μαΐου 2013. 
  56. ↑ «Евровидение 2014: как создавали сценический наряд для Марии Яремчук». 6 Μαΐου 2014. 
  57. ↑ «Спецпроект Vogue&Jamala: украинские дизайнеры представили наряды для "Евровидения"». 
  58. ↑ «Який номер готують організатори Нацвідбору для виступу Go-A на Євробаченні-2021 | Євробачення 2021». 22 Απριλίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Ουκρανία Συμμετοχή της Ουκρανίας στη Eurovision
(Σημείωση: Συμμετοχές που δεν σημειώθηκαν είναι όταν η Ουκρανία δε συμμετείχε)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Ουκρανίας_στη_Eurovision&oldid=9963083"