Συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision
| Ισραήλ | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | IPBC/Kan Πρώην φορείς
1973–2017: IBA
|
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εσωτερική επιλογή
1973–1977
1988 (καλλιτέχνης) 1990 1998–2000 2002–2004 2007 2012 2015 (τραγούδι) 2017–2019 (τραγούδι) 2021 (καλλιτέχνης) Εθνικός τελικός
2021 (τραγούδι)
Israel Song Festival 1978–1979 Kdam Eurovision 1981–1983 1985–1987 1988 (τραγούδι) 1989 1991–1993 1995–1996 2001 2005–2006 2008–2011 2013–2014 HaKokhav HaBa 2015 (καλλιτέχνης) 2016 2017-2019 (καλλιτέχνης) 2020 |
| Γενική συμμετοχή | |
| Συμμετοχές | 42 (36 τελικοί) |
| Πρώτη συμμετοχή | 1973 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 1978, 1979, 1998, 2018 |
| Χειρότερη θέση | 24η ΗΤ: 2007 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| IBA page | |
| Η σελίδα του Ισραήλ στο Eurovision.tv | |
Το Ισραήλ συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 41 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο του το 1973. Το Ισραήλ είναι σε θέση να συμμετάσχει στο διαγωνισμό αφού το IBA είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης, η οποία είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση. Το Ισραήλ έχει κερδίσει τον διαγωνισμό μόνο τέσσερις φορές.
Η πρώτη εμφάνιση του Ισραήλ στο διαγωνισμό το 1973 ήταν επιτυχημένη, με την Ilanit να τερματίζει τέταρτη. Το 1978 και το 1979, το Ισραήλ πέτυχε τις νίκες του, με νίκες για τους Ιζχάρ Κοέν και τους Alphabeta, με το τραγούδι "A-Ba-Ni-Bi" και τους Γκάλι Ατάρι και τους Milk and Honey με το "Hallelujah". Τα καλύτερα αποτελέσματα της χώρας στη δεκαετία του '80 ήταν οι δεύτερες θέσεις για τους Avi Toledano το 1982 και το Ofra Haza το 1983. Ο πρώην νικητής Ιζχάρ Κοέν επέστρεψε για την πέμπτη θέση το 1985. Οι Duo Datz τερμάτισαν τρίτοι το 1991, προτού το Ισραήλ πέτυχε την τρίτη του νίκη το 1998, με την Ντάνα Ιντερνάσιοναλ και το "Diva". Στη συνέχεια, οι Eden τερμάτισαν πέμπτοι το 1999. Το Ισραήλ φιλοξένησε το διαγωνισμό δύο φορές, το 1979 και το 1999, και οι δύο φορές στην Ιερουσαλήμ. Το 1980, το IBA αρνήθηκε να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό για δεύτερη συνεχή χρονιά για οικονομικούς λόγους. Αντ' αυτού, ο διαγωνισμός διεξήχθη στη Χάγη. Δεδομένου ότι η ημερομηνία που είχε οριστεί για το διαγωνισμό του 1980 έρχεται σε σύγκρουση με την Yom Hazikaron - Ισραηλινή Ημέρα Μνήμης - το Ισραήλ δεν συμμετείχε. Αυτή είναι η μοναδική φορά που η νικήτρια χώρα δεν ανταγωνίζεται το επόμενο έτος. Από το 2014, το Ισραήλ έχει το ρεκόρ για τις περισσότερες συμμετοχές στον διαγωνισμό χωρίς ποτέ να έχει τερματίσει τελευταία, αλλά κατέκτησε την προτελευταία θέση τρεις φορές, το 1986, το 1993 και το 2006.
Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, το Ισραήλ απέτυχε να φτάσει στο τελικό έξι φορές. Το 2014, η χώρα δεν κατάφερε να προκριθεί για τέταρτη συνεχή χρονιά, όταν η Mei Feingold τερμάτισε 14η (από τους 15) στον δεύτερο ημιτελικό, παρά το γεγονός ότι ήταν ένα από τα φαβορί για να προκριθεί. Το 2015, το Ισραήλ έφτασε στον τελικό για πρώτη φορά σε πέντε χρόνια, με τον Nadav Guedj να τερματίζει ένατος. Ο μόνος Ισραηλινός συμμετέχοντας που επέτυχε ένα καλύτερο αποτέλεσμα τον 21ο αιώνα είναι η Shiri Maimon το 2005, η οποία έδωσε στη χώρα τον δέκατο τερματισμό στην πρώτη πεντάδα, τερματίζοντας τέταρτη. Εν τέλει το η 2018 η Νέτα Μπαρζιλάι και το τραγούδι της "Toy" κατάφερε να κερδίσει την πρώτη θέση.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει τρεις ισραηλινές νίκες στο διαγωνισμό. Οι Ιζχάρ Κοέν και Alphabeta κέρδισαν στο Παρίσι το 1978 με το uptempo "A-Ba-Ni-Bi". Στην πατρίδα της Ιερουσαλήμ το επόμενο έτος, το Ισραήλ κέρδισε και πάλι, αυτή τη φορά με το ανθεμικό "Hallelujah" που ερμήνευσαν οι Γκάλι Ατάρι και Milk and Honey. Ασυνήθιστα, το Ισραήλ δεν υπερασπίστηκε τον τίτλο το 1980 (βλ. Παρακάτω). Η τρίτη νίκη ήρθε περίπου 20 χρόνια αργότερα στο Μπέρμιγχαμ το 1998. Η τραγουδίστρια Ντάνα Ιντερνάσιοναλ κέρδισε κορυφαίες διακρίσεις με το τραγούδι Diva, ξεκινώντας διαδεδομένες εορταστικές εκδηλώσεις στο Ισραήλ.
Άλλες παρουσιάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες επιλογές του Ισραήλ επελέγησαν από την Αρχή του Ισραήλ. Ο πρώτος τραγουδιστής που εκπροσωπεί τη χώρα το 1973 ήταν ο Ilanit, ο οποίος τερμάτισε 4ος. Η κριτική αυξήθηκε μετά την αποστολή της πάλι τέσσερα χρόνια αργότερα, οδηγώντας σε έναν κανόνα ότι ο νικητής του ήδη καθιερωμένου εβραϊκού Φεστιβάλ Τραγουδιού και Χορού θα εκπροσωπήσει επίσης το Ισραήλ στο διαγωνισμό. Οι νικητές του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision του 1978 και του 1979 επελέγησαν με αυτή τη μέθοδο. Από το 1981 η διαδικασία επιλογής χειρίστηκε η Kdam Eurovision με τις εξαιρέσεις των ετών 1990, 1998, 1999, 2000, 2002-2004, 2006-2007 και 2010, όπου οι επιλογές επιλέχθηκαν και πάλι από τον IBA.
Ο νικητής του Εβραϊκού Φεστιβάλ Τραγουδιού και Χορωδίας του 1980, μιας μπάντας που ονομάζεται The Brothers & Sisters με το τραγούδι "Pizmon Chozer", δεν συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού. Αφού κέρδισε το διαγωνισμό το 1978 και το 1979, ο IBA δεν ήταν σε θέση να διοργανώσει την εκδήλωση για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η οργάνωση του φεστιβάλ μεταδόθηκε στη συνέχεια στις Κάτω Χώρες, οι οποίες τελικά συμφώνησαν να το οργανώσουν. Επειδή είχε περάσει πολύς χρόνος, ήταν δύσκολο να βρεθεί μια κατάλληλη ημερομηνία για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού. Η επιλεγμένη ημερομηνία συνέπεσε με μια ημέρα μνήμης στο Ισραήλ και η χώρα αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Αυτό κατέστησε το Ισραήλ τη μοναδική χώρα μέχρι σήμερα ανίκανη να υπερασπιστεί τον τίτλο της.
Εκτός από τις νίκες του, οι συμμετοχές του Ισραήλ είχαν μια μικτή υποδοχή στο διαγωνισμό. Ο Avi Toledano (1982) και ο Ofra Haza (1983) σημείωσαν καλά με μεγάλους αριθμούς αναγέννησης, αλλά το στυλ όλων των τραγουδιών έγινε όλο και λιγότερο δημοφιλές αργότερα τη δεκαετία και η είσοδος του Ισραήλ το 1986 Yavo Yom από Moti Giladi & Sarai Tzuriel Το 19ο, τη χειρότερη εμφάνιση της χώρας.
Το 1987 το Ισραήλ τελείωσε το 8ο με Shir Habatlanim από το σατιρικό duo Lazy Bums. Λόγω της σατιρικής του φύσης, προτρέπεται τότε ο Ισραηλινός Υπουργός Πολιτισμού, Yitzhak Navon, να απειλήσει να παραιτηθεί, αν το τραγούδι συνέχισε να αντιπροσωπεύει το Ισραήλ τη νύχτα του διαγωνισμού. Ωστόσο, δεν το έκανε.
Το 1990 η αισθησιακή μπαλάντα της Ρίτας δεν έγινε δεκτή, αλλά το 1991 οι Orna και Moshe Datz έφτασαν στην τρίτη θέση, το καλύτερο αποτέλεσμα του Ισραήλ από το 1983. Η τρίτη νίκη του Ισραήλ έγινε το 1998, όταν η Dana International κέρδισε το στέμμα με το τραγούδι της "Diva". Το Ισραήλ είχε επίσης 5η θέση από την Eden όταν φιλοξένησε τον διαγωνισμό του 1999. Ωστόσο, η δισκογραφική προσπάθεια του Ping-Pong το 2000 απέτυχε άσχημα, αν και η ομάδα σημειώθηκε για τους αισιόδοξους στίχους τους και το μήνυμα της συμφιλίωσης και της ειρήνης στη Δυτική Ασία. Πήγαν όσο φώναζαν συριακές σημαίες στο τέλος της παράστασης τους, θυμώντας μερικούς Ισραηλινούς.
Το 2004 ο David D'Or ήρθε στην 11η θέση στον ημιτελικό με το τραγούδι "Leha'amin" (להאמין), αφήνοντας το Ισραήλ έξω από τους τελικούς για πρώτη φορά από το 1997. Η απόδοση του Shiri Maymon στο Κίεβο το 2005 έφερε το Ισραήλ στην κορυφή Πέντε, και εξασφάλισε μια θέση στον τελικό της Αθήνας το 2006. Το 2006, το Ισραήλ εκπροσωπήθηκε από τον τραγουδιστή Eddie Butler, ο οποίος τελείωσε το 5ο ως τμήμα της Eden το 1999. Ωστόσο, η απόδοση του τραγουδιού "Together We Are One" ολοκληρώθηκε 23η, με μόλις τέσσερα σημεία.
Η επιτροπή της Eurovision της IBA επέλεξε το συγκρότημα Teapacks να εκπροσωπήσει το Ισραήλ στο ημιτελικό του 2007 στο Ελσίνκι. Η χιουμοριστική είσοδός τους "Push the Button" δεν έφτασε καλά, τελειώνοντας στην 24η θέση από έναν ημιτελικό αγώνα 28 και δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό. Το Ισραήλ έπρεπε να αγωνιστεί στον ημιτελικό του Βελιγραδίου 2008, από τον οποίο πέρασε στον τελικό. Ο Boaz τελείωσε το ένατο. Στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2009, ένας αραβικός πολίτης του Ισραήλ εκπροσώπησε τη χώρα για πρώτη φορά, όπως η Mira Awad παρουσίασε μαζί με τον εβραϊκό-ισραηλινό τραγουδιστή Noa στη Μόσχα. Το Ισραήλ εκπροσωπήθηκε το 2010 από τον Harel Skaat, ο οποίος ήρθε στην 14η θέση στον τελικό.
Οι συμμετοχές του Ισραήλ στους τελευταίους τέσσερις διαγωνισμούς από το 2011 έως το 2014 ήταν λιγότερο επιτυχημένες, καθώς ο πρώην νικητής της Eurovision Dana International στο Ντίσελντορφ, το συγκρότημα Izabo στο Μπακού, ο Moran Mazor στο Malmö και ο Mei Finegold στην Κοπεγχάγη, όλοι δεν κατάφεραν να τερματίσουν. Ωστόσο, ο 16χρονος Nadav Guedj προσδιόρισε το Golden Boy το 2015, το πρώτο ισραηλινό τραγούδι χωρίς εβραϊκό στίχο.
Αραβική αντίδραση στη συμμετοχή του Ισραήλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1978, κατά τη διάρκεια της ισραηλινής συμμετοχής, ο ιορδανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός JRTV ανέστειλε την εκπομπή και έδειξε φωτογραφίες από λουλούδια. Όταν έγινε φανερό κατά τα τελευταία στάδια της σειράς ψηφοφορίας ότι το Ισραήλ επρόκειτο να κερδίσει τον διαγωνισμό, η JRTV τερμάτισε απότομα τη μετάδοση.[1] Στη συνέχεια, τα μέσα ενημέρωσης της Ιορδανίας αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι το Ισραήλ είχε κερδίσει και ανακοίνωσε ότι ο νικητής ήταν το Βέλγιο (το οποίο είχε έρθει στη δεύτερη θέση).[2] Με σύμπτωση, το Ισραήλ δεν μεταδίδει ούτε τη νίκη, καθώς ο IBA δεν αγόρασε αρκετό χρόνο εκπομπής. Η νίκη μεταδόθηκε την επόμενη μέρα.
Την εποχή εκείνη, η ισραηλινή τηλεόραση ήταν στα σπάργανα και εκπέμπει ασπρόμαυρα. Πολλοί/περισσότεροι Ισραηλινοί παρακολουθούσαν επομένως τα διεθνή γεγονότα στο χρώμα, χρησιμοποιώντας το σήμα από τη γειτονική Ιορδανία. Καθώς η Ιορδανία δεν μεταδίδει την ισραηλινή είσοδο και η IBA δεν μεταδίδει τα αποτελέσματα της εκδήλωσης, η νίκη έγινε γνωστή μόνο ως αποτέλεσμα ραδιοφωνικών εκπομπών.
Λόγω της συμμετοχής του Ισραήλ στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, πολλά αραβικά κράτη που είναι επιλέξιμα για συμμετοχή δεν το κάνουν. Η Τυνησία, το Μαρόκο και ο Λίβανος είναι υποθέσεις. Η Τυνησίας ήταν έτοιμη να συμμετάσχει το 1977, αλλά αποφάσισε να μην το κάνει τελικά. Ο Λίβανος επρόκειτο να συμμετάσχει το 2005, όταν αποσύρθηκε (επιβάλλοντας πρόστιμο από την EBU) επειδή ο νόμος του Λιβάνου δεν επιτρέπει την αναγνώριση του Ισραήλ και, κατά συνέπεια, η λιβανέζικη τηλεόραση δεν θα διαβιβάσει κανένα ισραηλινό υλικό - κάτι που θα αποτελούσε παραβίαση των νόμων της EBU.[3]
Μπορεί αρχικά να είχε ανακοινώσει την συμμετοχή του για τον διαγωνισμό του 2020, τελικά το Ισραήλ αποχώρησε από τον διαγωνισμό το 2020 ο οποίος αργότερα ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Το RTCG αργότερα ισχυρίστηκε ότι αποχώρησε λόγω κακών αποτελεσμάτων και οικονομικών δυσκολιών.
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Νικητής | |
| Δεύτερη θέση | |
| Τρίτη θέση | |
| Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1973 | Ιλανίτ | Εβραϊκά | "Ey Sham" (אי שם) | 4 | 97 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1974 | Kaveret (a.k.a. Poogy) [4] | Εβραϊκά | "Natati La Khayay" (נתתי לה חיי) | 7 | 11 | ||
| 1975 | Σλόμο Άρτσι [5] | Εβραϊκά | "At Va'Ani" (את ואני) | 11 | 40 | ||
| 1976 | Chocolate, Menta, Mastik | Εβραϊκά | "Emor Shalom" (אמור שלום) | 6 | 77 | ||
| 1977 | Ιλανίτ | Εβραϊκά | "Ahava Hi Shir Lishnayim" (אהבה היא שיר לשניים) | 11 | 49 | ||
| 1978 | Ιζχάρ Κοέν & Alphabeta | Εβραϊκά | "A-Ba-Ni-Bi" (א-ב-ני-בי) | 1 | 157 | ||
| 1979 | Γκάλι Ατάρι & Milk and Honey | Εβραϊκά | "Hallelujah" (הללויה) | 1 | 125 | ||
| 1980 | The Brothers & the Sisters | Εβραϊκά | "Pizmon Chozer" (פזמון חוזר) | Αποχώρησε X | |||
| 1981 | Hakol Over Habibi (αλλιώς Habibi Group) | Εβραϊκά | "Halayla" (הלילה) | 7 | 56 | ||
| 1982 | Άβι Τολεντάνο [6] | Εβραϊκά | "Hora" (הורה) | 2 | 100 | ||
| 1983 | Όφρα Χάζα | Εβραϊκά | "Khay" (חי) | 2 | 136 | ||
| 1984 | Ιλανίτ | Εβραϊκά | "Balalaika" (בללייקה) | Αποχώρησε X | |||
| 1985 | Ιζχάρ Κοέν | Εβραϊκά | "Olé, Olé" (עולה, עולה) | 5 | 93 | ||
| 1986 | Μότι Γκιλάντι [7] & Σαράι Τζουριέλ [8] | Εβραϊκά | "Yavo Yom" (יבוא יום) | 19 | 7 | ||
| 1987 | Datner & Kushnir [9] | Εβραϊκά | "Shir Habatlanim" (שיר הבטלנים) | 8 | 73 | ||
| 1988 | Γιαρντένα Αράζι | Εβραϊκά | "Ben Adam" (בן אדם) | 7 | 85 | ||
| 1989 | Gili & Galit [10] | Εβραϊκά | "Derekh Hamelekh" (דרך המלך) | 12 | 50 | ||
| 1990 | Ρίτα [11] | Εβραϊκά | "Shara Barkhovot" (שרה ברחובות) | 18 | 16 | ||
| 1991 | Duo Datz | Εβραϊκά | "Kan" (כאן) | 3 | 139 | ||
| 1992 | Ντάφνα Ντέκελ [12] | Εβραϊκά | "Ze Rak Sport" (זה רק ספורט) | 6 | 85 | ||
| 1993 | Sarah'le Sharon & The Shiru Group [13] | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Shiru" (שירו) | 24 | 4 | ||
| 1994 | Δε συμμετείχε | ||||||
| 1995 | Λιόρα [14] | Εβραϊκά | "Amen" (אמן) | 8 | 81 | ||
| 1996 | Galit Bell | Εβραϊκά | "Shalom Olam" (שלום עולם) | Δεν προκρίθηκε[α] | 28 | 12 | |
| 1997 | Δε συμμετείχε | Όχι ημιτελικοί | |||||
| 1998 | Dana International | Εβραϊκά | "Diva" (דיווה) | 1 | 172[β] | ||
| 1999 | Eden | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Yom Huledet (Happy Birthday)" (יום הולדת) | 5 | 93 | ||
| 2000 | PingPong [15] | Εβραϊκά | "Sameyakh" (שמח) | 22 | 7 | ||
| 2001 | Ταλ Σόντακ [16] | Εβραϊκά | "En Davar" (אין דבר) | 16 | 25 | ||
| 2002 | Σαρίτ Χαντάντ [17] | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Nadlik Beyakhad Ner (Light A Candle)" (נדליק ביחד נר) | 12 | 37 | ||
| 2003 | Λίορ Ναρκίς [18] | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Milim La'Ahava (Words For Love)" (מילים לאהבה) | 19 | 17 | ||
| 2004 | Ντέιβιντ Ντ' Ορ [19] | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Leha'Amin" (להאמין) | Δεν προκρίθηκε | 11 | 57 | |
| 2005 | Σίρι Μαϊμόν [20] | Αγγλικά, Εβραϊκά | "Hasheket Shenish'ar" (השקט שנשאר) | 4 | 154 | 7 | 158 |
| 2006 | Έντι Μπάτλερ [21] | Αγγλικά, Εβραϊκά | "Together We Are One" | 23 | 4 | Top 11 το 2005[γ] | |
| 2007 | Teapacks | Αγγλικά, Γαλλικά, Εβραϊκά | "Push The Button" | Δεν προκρίθηκε | 24 | 17 | |
| 2008 | Μπόαζ Μαούντα | Εβραϊκά, Αγγλικά | "The Fire In Your Eyes" | 9 | 124 | 5 | 104 |
| 2009 | Νόα[22] και Μίρα Αγουάντ[23] | Αγγλικά, Αραβικά, Εβραϊκά | "There Must Be Another Way" | 16 | 53 | 7 | 75 |
| 2010 | Χαρέλ Σκάατ [24] | Εβραϊκά | "Milim" (מילים) | 14 | 69 | 8 | 71 |
| 2011 | Ντάνα Ιντερνάσιοναλ | Εβραϊκά, Αγγλικά | "Ding Dong" (דינג דונג) | Δεν προκρίθηκε | 15 | 38 | |
| 2012 | Izabo [25] | Αγγλικά, Εβραϊκά | "Time" | 13 | 33 | ||
| 2013 | Μοράν Μαζόρ | Εβραϊκά | "Rak bishvilo" (רק בשבילו) | 14 | 40 | ||
| 2014 | Μέι Φάινγκολντ | Αγγλικά, Εβραϊκά | "Same Heart" (אותו לב) | 14 | 19 | ||
| 2015 | Ναντάβ Γκουέτζ | Αγγλικά | "Golden Boy" | 9 | 97 | 3 | 151 |
| 2016 | Χόβι Σταρ | Αγγλικά | "Made of Stars" | 14 | 135 | 7 | 147 |
| 2017 | Ίμρι Ζιβ | Αγγλικά | "I Feel Alive" | 23 | 39 | 3 | 207 |
| 2018 | Νέτα Μπαρζιλάι | Αγγλικά | "Toy" | 1 | 529 | 1 | 283 |
| 2019 | Κόμπι Μαρίμι | Αγγλικά | "Home" | 23 | 35 | Οικοδέσποινα χώρα[δ] | |
| 2020 | Έντεν Αλέν | Αγγλικά, Αμχαρικά[ε] | "Feker Libi" (ፍቅር ልቤ) | Ακυρώθηκε[ζ] X | |||
| 2021 | Έντεν Αλέν[26] | Αγγλικά, Αμχαρικά | "Feker Libi" (ፍቅር ልቤ) | ||||
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | 2ος γύρος | Βαθμοί | 1ος γύρος | Βαθμοί | Θέση (το 1998) | Βαθμοί (το 1998) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | Ντάνα Ιντερνάσιοναλ | Εβραϊκά | "Diva (דיווה)" | Δεν προκρίθηκε | 13 | 39 | 1 | 172 | |
Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως το 2019, το ιστορικό ψηφοφορίας του Ισραήλ έχει ως εξής:
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
|---|---|---|---|
| 1979 |  Ιερουσαλήμ
|
Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο | Γιαρντένα Αράζι και Ντάνιελ Πίιρ |
| 1999 | Ντάφνα Ντέκελ, Σιγκάλ Σαχαμόβ και Γιγκάλ Ραβίντ | ||
| 2019 |  Τελ Αβίβ
|
Expo Tel Aviv | Ερέζ Ταλ, Μπάρ Ρεφαέλι, Ασσί Αζάρ, Λούσι Αγιούμπ |
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβεία Marcel Bezençon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Κατηγορία | Τραγούδι | Σύνθεση Στίχοι (σ) / Μουσική (μ) |
Ερμηνευτής | Τελικός | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Press Award | "Milim" (מילים) | Τόμερ Χαντάντι (μ), Νόαμ Χορέβ (σ) | Χάρελ Σκάατ | 14η | 71 |  Όσλο
|
|
| Artistic Award[η] | ||||||||
| Composer Award |
Νικητές από μέλη του OGAE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Θέση | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2018 | "Toy" | Νέτα Μπαρζιλάι | 1 | 529 |  Λισαβόνα
|
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε το Ισραήλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
| Έτος |  → 12 βαθμοί
|
→ 10 βαθμοί
|
→ 8 βαθμοί
|
|---|---|---|---|
| 1961–1995 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 1996 |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
 Ιρλανδία
|
 Σουηδία
|
| 1997–2003 | Όχι ημιτελικοί | ||
| 2004 |  Ελλάδα
|
 Ουκρανία
|
 Σερβία και Μαυροβούνιο
|
| 2005 |  Ρουμανία
|
 Μολδαβία
|
 Ουγγαρία
|
| 2006 |  Ρωσία
|
 Αρμενία
|
Ουκρανία
|
| 2007 |  Λευκορωσία
|
 Λετονία
|
 Γεωργία
|
| 2008 | Ρωσία
|
Αρμενία
|
Ρουμανία
|
| 2009 |  Ισλανδία
|
Αρμενία
|
Ρουμανία
|
| 2010 | Αρμενία
|
 Κύπρος
|
Ρουμανία
|
| 2011 | Σουηδία
|
 Δανία
|
Ουκρανία
|
| 2012 | Ρωσία
|
Κύπρος
|
Ρουμανία
|
| 2013 |  Αζερμπαϊτζάν
|
Ρουμανία
|
Αρμενία
|
| 2014 | Ρουμανία
|
 Αυστρία
|
 Σλοβενία
|
| 2015 | Σουηδία
|
 Μάλτα
|
 Τσεχία
|
| 2016 |  Αυστραλία Κ.Ε. Αυστραλία T.
|
Ουκρανία Κ.Ε.  Βουλγαρία T.
|
 ΠΓΔΜ Κ.Ε.  Βέλγιο T.
|
| 2017 | Ουγγαρία Κ.Ε. Βουλγαρία T.
|
Νορβηγία Κ.Ε. Ρουμανία T.
|
Αυστρία Κ.Ε. Ουγγαρία T.
|
| 2018 | Αυστρία Κ.Ε. Τσεχία T.
|
Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε. Κύπρος T.
|
 Ελβετία Κ.Ε. Αυστρία T.
|
| 2019 | Ελλάδα Κ.Ε. Αυστραλία T.
|
 Εσθονία Κ.Ε. Εσθονία T.
|
Αυστραλία Κ.Ε. Κύπρος T.
|
| 2020 | Ακυρωμένος διαγωνισμός | ||
Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχηγοί αποστολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Αρχηγός αποστολής | Ref. |
|---|---|---|
| 2002–2006 | Ιτζάκ Σόνενσχαιν |
Σχολιαστές και παρουσιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χρονιά | Σχολιαστής | Παρουσιαστής βαθμών |
|---|---|---|
| 1973 | Κανείς σχολιαστής | N/A |
| 1974 | Yitzhak Shim'oni | |
| 1975 | ||
| 1976 | ||
| 1977 | ||
| 1978 | ||
| 1979 | Yoram Arbel | Dan Kaner |
| 1980 | Δεν μεταδόθηκε | Το Ισραήλ δεν έλαβε μέρος |
| 1981 | Κανείς σχολιαστής | Dan Kaner |
| 1982 | Yitzhak Shim'oni | |
| 1983 | ||
| 1984 | Δεν έλαβε μέρος το Ισραήλ | |
| 1985 | Yitzhak Shim'oni | |
| 1986 | ||
| 1987 | ||
| 1988 | ||
| 1989 | ||
| 1990 | ||
| 1991 | ||
| 1992 | Daniel Pe'er | |
| 1993 | Daniel Pe'er | Danny Rup |
| 1994 | Κανείς σχολιαστής | Δεν έλαβε μέρος το Ισραήλ |
| 1995 | Daniel Pe'er | |
| 1996 | Δεν έλαβε μέρος το Ισραήλ | |
| 1997 | Δεν μεταδόθηκε | |
| 1998 | Κανείς παρουσιαστής | Yigal Ravid |
| 1999 | Yoav Ginai | |
| 2000 | ||
| 2001 | ||
| 2002 | Michal Zoharetz | |
| 2003 | ||
| 2004 | Merav Miller | |
| 2005 | Dana Herman | |
| 2006 | ||
| 2007 | Jason Danino-Holt | |
| 2008 | Noa Barak-Weshler | |
| 2009 | Ofer Nachshon | |
| 2010 | ||
| 2011 | ||
| 2012 | ||
| 2013 | ||
| 2014 | ||
| 2015 | ||
| 2016 | ||
| 2017 | ||
| 2018 | Ασάφ Λίμπερμαν και Σιρ Ρέουβεν (πρώτος ημιτελικός) Ιτάι Χερμάν και Γκοέλ Πίντο (δεύτερος ημιτελικός) Ερέζ Ταλ[31] και Ιντίτ Χέρσκοβιτς (τελικός) |
Λούσι Αγιούμπ |
| 2019 | Σάρον Τάιχερ και Εράν Ζαράχοβιτς | Ιζχάρ Κοέν |
Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Chocolate, Menta, Mastik (1976)
H Dana International στο Μπέρμιγχαμ (1998)
O David D'Or στην Κωνσταντινούπολη (2004)
Ο Κόμπι Μαρίμι στο Τελ Αβίβ (2019)
.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Το 1996 το Ισραήλ απέτυχε να προκριθεί στο διαγωνισμό μέσω του προκριματικού γύρου. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision δεν μετράει τη συμμετοχή του 1996 στη λίστα των συμμετοχών του Ισραήλ.
- ↑ Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
- ↑ Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
- ↑ Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
- ↑ Περιέχει φράσεις στα Εβραϊκά και στα Αραβικά.
- ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
- ↑ Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ISBN 1-84442-586-X.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1978». esctoday.com. 2005. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007.
- ↑ «Lebanon withdraws from Eurovision». BBC News. 18 Μαρτίου 2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4362373.stm. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2006.
- ↑ Συγκρότημα της ροκ, ενεργό το 1973-76. Μέλη: Ντάνι Σάντερσον (γ. 30 Νοεμ. 1950, φωνή- ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα), Γκίντι Γκοβ (γ. 4 Αυγ. 1950 - τραγούδι, κρουστά), Ιτζχάκ Κλέπτερ (ψευδώνυμο: Τσόρτσιλ - τραγούδι, ηλεκτρική και ρυθμική κιθάρα, Αλόν Ολεάρτσικ (τραγούδι, μπάσο), Εφρέμ Σαμίρ (τραγούδι, ρυθμική και δωδεκάχορδη κιθάρα, φυσαρμόνικα, πλήκτρα και μπάσο), Μέιρ Φένινγκστεϊν (ψευδώνυμο: Poogy, τραγούδι, ντραμς, κρουστά), Γιόνι Ρέτστερ (γ. 18 Νοεμ. 1951, τραγούδι, πλήκτρα).
- ↑ Shlomo Artzi (γ. 26 Νοεμ. 1949).
- ↑ Avi Toledano, Ισραηλινός, γεννημένος στο Μαρόκο στις 4 Απρ. 1948.
- ↑ Moti Giladi, γ. 18 Δεκ. 1946.
- ↑ Sarai Tzuriel, γ. 24 Δεκ. 1952.
- ↑ Ντουέτο (Lazy Bums), ενεργό το 1987-89, αποτελούμενο από τους Νάθαν Ντάτνερ (Nathan Dattner, γ. 17 Απρ. 1956) και Άβι Κουσνίρ (Avi Kuschnir, γ. 26 Αυγ. 1960)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τον μικρό Γκίλι Νετανέλ (Gili Netanel, γ. 1977) και την Γκαλίτ Μπουργκ (Galit Burg, γ. 1968)
- ↑ Rita Yahan Farouz, γ. 24 Μαρτ. 1962.
- ↑ Dafna Dekel, γ. 7 Μαΐου 1966.
- ↑ Συγκρότημα αποτελούμενο από τους Σάρα Λε Σαρόν (Sarah'le Sharon), Μπένι Νάντλερ (Benny Nadler), Γκάι Μπράτσα (Guy Bracha), Τζούλια Πρόιτερ (Julia Proiter) και Ρέιτσελ Χάιμ ( Rachel Haim).
- ↑ Liora Simon, γ. 1970.
- ↑ Κουαρτέτο της ποπ (διαλύθηκαν) με μέλη τους Γκάι Ασίφ (Guy Assif), Αχάλ Εντέν (Ahal Eden), Ρόι Αράντ (Roy Arad) και Ιφάτ Γκιλάντι (Yifat Giladi)
- ↑ Tal Sondak (γ. 23 Ιουλ. 1976).
- ↑ Sarit Hadad, γ. 20 Σεπτ. 1978.
- ↑ Lior Narkis, γ. 8 Νοεμ. 1976, με μικτή σερβική, ιρακινή και εβραϊκή καταγωγή)
- ↑ David D'Or, ψευδώνυμο του David Nehaisi , γ. 2 Οκτ. 1965
- ↑ Shiri Maimon (γ. 17 Μαΐου 1981)
- ↑ Eddie Butler (γ. 2 Οκτ. 1971) (2η φορά).
- ↑ Achinoam Nini, γ. 23 Ιουν. 1969 γνωστή εκτός Ισραήλ ως Noa
- ↑ Mira Awad, γ. 11 Ιουν. 1975, Ισραηλινή-Παλαιστίνια)
- ↑ Harel Skaat, γ. 8 Αυγ. 1981.
- ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1989. Μέλη: Ραν Σεμ Τοβ (Ran Shem Tov), Σίρι Χαντάρ (Shiri Hadar), Τζόναθαν Λεβί (Jonathan Levi) και Νιρ Μαντσούρ (Nir Mantzur).
- ↑ «Eden Alene - Israel - Rotterdam 2021». Eurovision.tv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Israeli grand slam in the Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. 31 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «OGAE POLL 2018 – FINAL Results». OGAE. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ › misc https://www.haaretz.co.il › misc Check
|url=value (βοήθεια). Missing or empty|title=(βοήθεια) - ↑ https://www.makorrishon.co.il/nrg/online/5/ART/935/702.html. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ @kann (23 Απριλίου 2018). «יש לנו ציוץ דוז פואה» (Tweet) – μέσω Twitter.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
