Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2014

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το «Eurovision 2014» ανακατευθύνει εδώ. Για τον παιδικό διαγωνισμό, δείτε: Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2014.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2014
#JoinUs
Ημερομηνίες
1ος Ημιτελικός6 Μαΐου 2014 (2014-05-06)
2ος Ημιτελικός8 Μαΐου 2014 (2014-05-08)
Τελικός10 Μαΐου 2014 (2014-05-10)
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςB&W Hallerne
Κοπεγχάγη, Δανία
Παρουσιαστές
ΣκηνοθέτηςΠερ Ζακάριασεν
Εκτελεστικός επόπτηςΓιον Όλα Σαντ[1]
Εκτελεστικός παραγωγόςΠερνίλε Γκαάρντμπο
ΔιοργανωτήςDanmarks Radio (DR)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμού
  • Ημιτελικός 1: "Only Teardrops" σε ερμηνεία της Εμελί ντε Φόρεστ συνοδευόμενη από τη Χορωδία της Ευρώπης
  • Ημιτελικός 2: Παράσταση βασισμένη στο "Jalousie 'Tango Tzigane'" σε σύνθεση του Γιάκομπ Γκάντε
  • Τελικός: Παρέλαση των Χωρών
Ενδιάμεση πράξη
  • Ημιτελικός 1: "The Ugly Duckling" (μουσική από τον Μπεντ Φάμπρικ, διασκευασμένη από τον Μάικ Σεριντάν)
  • Ημιτελικός 2: Παρουσίαση της Αυστραλίας με την Τζέσικα Μάουμποϊ να ερμηνεύει το "Sea of Flags"
  • Eurovision Dance: Μια ομάδα από ταλαντούχους χορευτές από όλη την Ευρώπη με ηλικίες από 8 έως 86 έτη
  • Τελικός: "Ωδή στη Χαρά" από τους Momoland (συμμετέχουν οι Annika Aakjær, Bjørn Fjæstad, Martin Greis, Elen Lura Haakesen, Louise Hart, Claus Hempler, Boi Holm, Christian Hougaard, Jimmy Jørgensen και Mark Linn
  • "12 Point Song" από τους παρουσιαστές
  • "Only Teardrops" και "Rainmaker" από την Εμελί ντε Φόρεστ και τους 26 φιναλίστ
  • Υπήρχε ένα ακυρωμένο interval act: Trip To The Future
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών37
Πρώτη εμφάνισηΚαμία
Επιστρέφουν
Αποχωρούν
frameless}}ΠορτογαλίαΙσπανίαΆγιος ΜαρίνοςΓαλλίαΗνωμένο ΒασίλειοΙρλανδίαΙσλανδίαΒέλγιοΟλλανδίαΕλβετίαΓερμανίαΔανίαΜάλταΙταλίαΝορβηγίαΣουηδίαΦινλανδίαΕσθονίαΛετονίαΛιθουανίαΣλοβακίαΑυστρίαΣλοβενίαΟυγγαρίαΚροατίαΒοσνία και ΕρζεγοβίνηΜαυροβούνιοΣερβίαΑλβανίαΠρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της ΜακεδονίαςΕλλάδαΒουλγαρίαΡουμανίαΜολδαβίαΟυκρανίαΛευκορωσίαΡωσίαΓεωργίαΑζερμπαϊτζάνΤουρκίαΚύπροςΙσραήλΑρμενίαΜαρόκοΛιχτενστάινΑνδόραΜονακόΠολωνίαΤσεχίαΛουξεμβούργοΛίβανοςΤυνησία
frameless}}
     Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που δεν πέρασαν στον τελικό     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 2014
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα απονέμει 12, 10, 8-1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα της τραγούδια
Μηδέν βαθμοίΚανένας
Νικητής Αυστρία
"Rise Like a Phoenix"
← 2013Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision2015 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2014 ήταν η 59η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Διεξήχθη στην Κοπεγχάγη της Δανίας μετά τη νίκη της χώρας στο διαγωνισμό του 2013, με το τραγούδι "Only Teardrops" από την Εμελί ντε Φόρεστ. Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η Δανία και η Κοπεγχάγη διοργάνωσε τον διαγωνισμό, καθώς η τελευταία ήταν το 2001, ενώ ταυτόχρονα ήταν η τέταρτη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια που μία σκανδιναβική χώρα διοργάνωσε το διαγωνισμό. Υπό την διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU) και του οικοδεσπότη ραδιοτηλεοπτικού φορέα Danmarks Radio (DR), ο διαγωνισμός έλαβε χώρα στο B&W Hallerne[2] και αποτελούνταν από δύο ημιτελικούς στις 6 και 8 Μαΐου και έναν τελικό στις 10 Μαΐου 2014.[3] Οι τρεις ζωντανές εκπομπές παρουσιάστηκαν από τη Δανή τηλεοπτική παρουσιάστρια Λίζε Ρένε, τον μουσικό Νικολάι Κόπελ και τον ηθοποιό Πίλου Άσμπεκ.[4]

Τριάντα επτά χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Αυτό περιελάμβανε την επιστροφή της Πολωνίας και της Πορτογαλίας, μετά από απουσίες δύο ετών και ενός έτους αντίστοιχα. Συνολικά, υπήρχαν δύο λιγότερες χώρες που διαγωνίστηκαν σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, με τριάντα επτά συμμετέχοντες, ο μικρότερος αριθμός από το 2006. Η Βουλγαρία, η Κροατία, η Κύπρος και η Σερβία ανακοίνωσαν ότι δεν θα λάβουν μέρος.

Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Αυστρία με το τραγούδι "Rise Like a Phoenix", ερμηνευμένο από την Κοντσίτα Βουρστ και γραμμένο από τους Τσάρλεϊ Μέισον, Τζόι Πατούλκα, Άλι Τσουκόφσκι και Γιούλιαν Μάας.[5] Η νίκη της Αυστρίας ήταν η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των νικών για οποιαδήποτε χώρα εκείνη την εποχή - 48 χρόνια, χωρίς να έχει κερδίσει από το 1966. Η Ολλανδία, η Σουηδία, η Αρμενία και η Ουγγαρία ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, με την Ολλανδία να πετυχαίνει το καλύτερο αποτέλεσμα από τη νίκη της το 1975, την Ουγγαρία να πετυχαίνει το καλύτερο αποτέλεσμα από την τέταρτη θέση της το 1994 και την Αρμενία να ισοφαρίζει το καλύτερο αποτέλεσμα από το 2008. Από τις χώρες των "Μεγάλων Πέντε", μόνο η Ισπανία πέτυχε μια θέση στην πρώτη δεκάδα, ενώ η Γαλλία τερμάτισε στην τελευταία θέση για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Eurovision. Εν τω μεταξύ, ο Άγιος Μαρίνος και το Μαυροβούνιο προκρίθηκαν για πρώτη φορά στον τελικό.

Καταγράφηκε νέο ρεκόρ 195 εκατομμυρίων θεατών για τον διαγωνισμό.[1]

Το επίσημο άλμπουμ συλλογής του διαγωνισμού του 2014 κυκλοφόρησε από την Universal Music Group στις 14 Απριλίου 2014 και περιελάμβανε και τα 37 τραγούδια από τον διαγωνισμό, συμπεριλαμβανομένου του επίσημου θέματος #JoinUs που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης πράξης του τελικού. Ο οικοδεσπότης ραδιοτηλεοπτικός φορέας, DR, και η EBU κέρδισαν το Διεθνές Τηλεοπτικό Βραβείο στα βραβεία Ondas για την παραγωγή του διαγωνισμού. Οι διοργανωτές της παράστασης από την Κοπεγχάγη δαπάνησαν συνολικά 112 εκατομμύρια κορώνες Δανίας για τον διαγωνισμό, τρεις φορές περισσότερο από ό,τι αναμενόταν και επιπλέον κατηγορήθηκαν έντονα για περιπτώσεις νεποτισμού εντός της οργάνωσης.[6]

B&W Hallerne, Κοπεγχάγη – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 2014

Στις 2 Σεπτεμβρίου 2013, ο δανικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός DR ανακοίνωσε ότι επέλεξε την Κοπεγχάγη ως διοργανώτρια πόλη του διαγωνισμού του 2014. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στο πρώην ναυπηγείο Refshaleøen [en], στο B&W Hallerne, με σύνθημα το hashtag κοινωνικής δικτύωσης "#JoinUs". Η τοποθεσία είχε ανακαινιστεί για να φιλοξενήσει την εκδήλωση, με τη γύρω περιοχή να μετατραπεί σε "Eurovision Island"—ένα συγκρότημα εμπνευσμένο από το Ολυμπιακό Πάρκο που φιλοξενεί το χώρο της εκδήλωσης, το κέντρο τύπου και άλλες ανέσεις.[2]

Ο δήμαρχος της Κοπεγχάγης, Φρανκ Γιένσεν [en], δήλωσε στα τέλη Αυγούστου ότι η πόλη θα συνεισέφερε στον προϋπολογισμό με 40 εκατ. δανικές κορώνες (€5.36 εκατ.). Ανακοίνωσε επίσης ότι ο στόχος ήταν η Eurovision 2014 να είναι ο πιο πράσινος διαγωνισμός μέχρι σήμερα, από τότε που η Κοπεγχάγη είχε εκλεγεί Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2014.[7]

Οι αρχικά υποψήφιες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στάδιο Πάρκεν, φιλοξένησε τη Eurovision το 2001.
Jyske Bank Boxen, φιλοξένησε τον τελικό του Dansk Melodi Grand Prix 2013.

Αρχικά πέντε πόλεις της Δανίας είχαν βάλει υποψηφιότητα για να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό σε μια από τις αρένες τους.[8] Η Κοπεγχάγη με το Στάδιο Πάρκεν στο οποίο διοργανώθηκε ο διαγωνισμός το 2001 και το Χέρνιγκ με το Jyske Bank Boxen στο οποίο διοργανώθηκε ο τελικός του Melodi Grand Prix το 2013, ήταν οι πρώτες πόλεις που υπέβαλαν υποψηφιότητα.[9] Ακολούθησαν το Άλμποργκ και η Φρεντερίκια με το Gigantium και το MesseC αντίστοιχα.[10][11] Πέμπτη πόλη που τέθηκε ως υποψήφια ήταν το Χόρσεν με το Fængslet, το οποίο υπήρξε φυλακή για κάποια χρόνια.[12] Αν και δεν είναι πόλη της Δανίας, το Μάλμε που διοργάνωσε τον περσινό διαγωνισμό υπήρξε εικασία των οπαδών, οι οποίοι ήθελαν την πόλη να διοργανώνει το διαγωνισμό ξανά.

Το Άλμποργκ δημοσίευσε στις 17 Ιουνίου 2013 πως αποσύρει τη φιλοξενία του διαγωνισμού. Επίσης και η Φρεντερίκια αποσύρθηκε από υποψήφια για τη διοργάνωση λόγω έλλειψης μεγάλου χώρου. To Parken Stadium όπου σε αυτό έγινε ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision το 2001 απέσυρε την υποψηφιότητά του στις 28 Ιουνίου 2013. To Χόρσενς και το Χέρνινγκ αποσύρθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου 2013. Έτσι η Κοπεγχάγη ανακοινώθηκε από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό της Δανίας DR πως αυτή θα διοργανώσει τον διαγωνισμό το 2014.

Στις 19 Ιουνίου 2013, η προθεσμία για την υποβολή προσφορών για τη διοργάνωση του διαγωνισμού [22] αναφέρθηκε ότι η Wonderful Copenhagen, το επίσημο συνέδριο, εκδήλωση και γραφείο επισκεπτών της ευρύτερης περιοχής της Κοπεγχάγης, πρότεινε τρεις διαφορετικούς χώρους στην προσφορά της για τη φιλοξενία του διαγωνισμού: Το στάδιο Parken, μια μεγάλη σκηνή στο έδαφος του DR Byen και το B&W Hallerne.[13][14] Στις 25 Ιουνίου 2013, ο Δήμος της Fredericia ανακοίνωσε ότι η Περιφέρεια Triangle είχε αποσύρει την προσφορά της για τη διοργάνωση του διαγωνισμού, λόγω της έλλειψης κατάλληλου χώρου. Το DR απαιτούσε το χώρο φιλοξενίας να μην έχει κολόνες που να εμποδίζουν οποιαδήποτε θέα και εσωτερικό ύψος τουλάχιστον 16 μέτρων. Ωστόσο, κανένας χώρος στην περιοχή δεν πληρούσε αυτές τις απαιτήσεις και, ως εκ τούτου, η Fredericia δεν ήταν πλέον στο τρέξιμο για να γίνει πόλη υποδοχής του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision 2014.[15] Στις 28 Ιουνίου 2013, ο Anders Hørsholt, Διευθύνων Σύμβουλος της Parken Sport & Entertainment, δήλωσε ότι το Στάδιο Parken δεν ήταν πλέον σε λειτουργία για τη διοργάνωση του διαγωνισμού λόγω του ότι αρκετοί ποδοσφαιρικοί αγώνες είχαν ήδη προγραμματιστεί να γίνουν στο γήπεδο κατά τις εβδομάδες που προηγήθηκαν στον διαγωνισμό.[16] Υπόμνημα   dagger  Χώρος διεξαγωγής

Πόλη Τοποθεσία Σημειώσεις
Άαλμποργκ Gigantium Διοργάνωσε το Dansk Melodi Grand Prix το 2006, 2010 και το 2012. Απέσυρε την υποψηφιότητα στις 17 Ιουνίου 2013.[17]
Κοπεγχάγη Μια μεγάλη σκηνή στο έδαφος του DR Byen
B&W Hallerne dagger[18]
Στάδιο Πάρκεν Διοργάνωσε τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 2001. Απέσυρε στις 28 Ιουνίου 2013.[16]
Φρεντερίκια Messe C Απέσυρε στις 26 Ιουνίου 2013.[19]
Χέρνινγκ Jyske Bank Boxen Διοργάνωσε τον τελικό του Dansk Melodi Grand Prix 2013.
Χόρσενς Fængslet

Το Eurovision Village (Χωριό της Eurovision) ήταν η επίσημη περιοχή των θαυμαστών και των χορηγών του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision κατά τη διάρκεια της εβδομάδας εκδηλώσεων. Εκεί ήταν δυνατή η παρακολούθηση παραστάσεων από ντόπιους καλλιτέχνες, καθώς και οι ζωντανές εκπομπές που μεταδίδονται από τον κεντρικό χώρο. Βρισκόταν στην πλατεία Nytorv και ήταν ανοιχτό από τις 4 έως τις 11 Μαΐου 2014.[20]

Το EuroClub ήταν ο χώρος για τα επίσημα after party και τις ιδιωτικές εμφανίσεις των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό. Σε αντίθεση με το Eurovision Village, η πρόσβαση στο EuroClub περιοριζόταν σε διαπιστευμένους θαυμαστές, αντιπροσώπους και Τύπο. Βρισκόταν στο VEGA CPH Music Club.[21]

Η εκδήλωση "Κόκκινο Χαλί", όπου οι διαγωνιζόμενοι και οι αντιπροσωπείες τους παρουσιάζονται ενώπιον του διαπιστευμένου Τύπου και των θαυμαστών, πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο της Κοπεγχάγης στις 4 Μαΐου 2014 στις 17:00 CET, και ακολούθησε η Τελετή Έναρξης.[22]

Ο διαγωνισμός περιελάμβανε δύο ημιτελικούς και έναν τελικό, ένα format που έχει χρησιμοποιηθεί από το 2008. Οι δέκα χώρες με τις υψηλότερες βαθμολογίες σε κάθε ημιτελικό προκρίνονται στον τελικό όπου εντάσσονται μαζί με τη χώρα φιλοξενίας, Δανία και τους πέντε κύριους χορηγούς (Μεγάλοι Πέντε): Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο.

Κάθε συμμετέχουσα χώρα είχε τη δική της εθνική κριτική επιτροπή, η οποία απαρτιζόταν από πέντε επαγγελματίες μέλη της μουσικής βιομηχανίας. Κάθε μέλος της κριτικής επιτροπής του αντίστοιχου έθνους έπρεπε να ταξινομήσει κάθε τραγούδι εκτός από εκείνο της χώρας του. Τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών από κάθε μέλος της κριτικής επιτροπής ενός συγκεκριμένου έθνους συνδυάστηκαν για να προκύψουν συνολική κατάταξη από την πρώτη έως την τελευταία θέση. Ομοίως, τα αποτελέσματα τηλεοπτικής μετάδοσης ερμηνεύτηκαν επίσης ως πλήρης κατάταξη, λαμβάνοντας υπόψη το πλήρες αποτέλεσμα τηλεοπτικής μετάδοσης και όχι μόνο την πρώτη δεκάδα. Ο συνδυασμός της πλήρους κατάταξης της κριτικής επιτροπής και της πλήρους κατάταξης της τηλεόρασης δημιούργησε μια συνολική κατάταξη όλων των ανταγωνιστικών συμμετοχών. Το τραγούδι που σημείωσε τη μεγαλύτερη συνολική κατάταξη έλαβε 12 πόντους, ενώ το δέκατο καλύτερα τραγούδι έλαβε 1 πόντο.[23] Σε περίπτωση αποτυχίας τηλεψηφοφορίας (ανεπαρκής αριθμός ψήφων/τεχνικών θεμάτων) ή αποτυχίας της κριτικής επιτροπής (τεχνικό ζήτημα/παραβίαση κανόνων), κάθε χώρα χρησιμοποίησε μόνο κριτική επιτροπή ή τηλεψηφοφορία αντίστοιχα.[24][25]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, η EBU δημοσίευσε τους επίσημους κανόνες για τον διαγωνισμό του 2014, ο οποίος εισήγαγε αλλαγές στον κανόνα σχετικά με την ψηφοφορία της κριτικής επιτροπής.[26] Οι κανόνες αποσκοπούσαν στην παροχή μεγαλύτερης διαφάνειας σε κάθε εθνική κριτική επιτροπή πέντε μελών με την αποδέσμευση των ονομάτων όλων των συμβούλων την 1η Μαΐου 2014 πριν από την έναρξη του διαγωνισμού και την παροχή πλήρους βαθμολογίας σε κάθε κριτή μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού. Επιπλέον, τα μέλη της κριτικής επιτροπής σε μια κριτική επιτροπή ενός συγκεκριμένου έθνους μπορούν να υπηρετήσουν μόνο ως κριτές, αν δεν έχουν ήδη συμμετάσχει ως τέτοιοι σε μία από τις δύο προηγούμενες εκδόσεις του διαγωνισμού.[27]

Κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κλήρωση που καθόρισε την κατανομή των ημιτελικών πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2014 στο Δημαρχείο της Κοπεγχάγης.[28] Πριν από την κλήρωση κατανομής, στις 24 Νοεμβρίου 2013 ανακοινώθηκε ότι η Νορβηγία και η Σουηδία θα διαγωνισθούν σε διαφορετικούς ημιτελικούς προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η διαθεσιμότητα εισιτηρίων για επισκέπτες και από τις δύο χώρες. Η κλήρωση στα κεντρικά γραφεία της EBU καθόρισε ότι η Σουηδία θα διαγωνισθεί στον πρώτο ημιτελικό, ενώ η Νορβηγία στον δεύτερο ημιτελικό.[29] Η EBU κατένειμε επίσης το Ισραήλ στον δεύτερο ημιτελικό μετά από αίτημα της αντιπροσωπείας, προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές με την Ημέρα της Ανεξαρτησίας που συμπίπτει με την ημερομηνία του πρώτου ημιτελικού.[30] Οι υπόλοιπες συμμετέχουσες χώρες, εξαιρουμένων των αυτόματων φιναλίστ (Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο), χωρίστηκαν σε έξι δοχεία, με βάση τα πρότυπα ψηφοφορίας από τα προηγούμενα δέκα χρόνια.[31]

Τα δοχεία υπολογίστηκαν από τον συνεργάτη τηλεψηφοφορίας Digame και ήταν ως εξής:[32]

Δοχείο 1 Δοχείο 2 Δοχείο 3 Δοχείο 4 Δοχείο 5 Δοχείο 6

Όπως και το 2013, ο διοργανωτής ραδιοτηλεοπτικός φορέας DR και οι παραγωγοί του καθόρισαν τη σειρά εκτέλεσης για κάθε εκπομπή με μόνο την αρχική θέση της διοργανώτριας χώρας να καθορίζεται με κλήρωση.[33] Η κλήρωση που πραγματοποιήθηκε κατά τη συνάντηση των αρχηγών των αντιπροσωπειών στις 17 Μαρτίου 2014 στην Κοπεγχάγη καθόρισε ότι η Δανία θα ήταν 23η στον τελικό.[34] Στις 24 Μαρτίου 2014, κυκλοφόρησε η σειρά εμφάνισης των δύο ημιτελικών.[35] Πριν από τη δημιουργία της σειράς εμφάνισης του τελικού, πραγματοποιήθηκε μια κλήρωση κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων τύπων των πρικριθέντων των ημιτελικών, μετά την ολοκλήρωση κάθε ημιτελικού και κατά τη διάρκεια των επιμέρους συνεντεύξεων Τύπου στις 6 Μαΐου 2014 για τους Μεγάλους Πέντε (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο). Η κλήρωση καθόρισε αν η χώρα θα εμφανιζόταν στο πρώτο ή στο δεύτερο μισό του τελικού. Οι παραγωγοί δημοσίευσαν την τελική σειρά εκτέλεσης λίγο πριν από τις 02:00 (CEST) στις 9 Μαΐου 2014. Η Ουκρανία επιλέχθηκε για να εμφανιστεί πρώτη, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο επελέγη για να εμφανιστεί τελευταίο.[36]

Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την Ουκρανική επανάσταση του 2014 και την επακόλουθη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία. Οι ψήφοι που δόθηκαν μέσω ουκρανικών παρόχων τηλεπικοινωνιών που εξυπηρετούν την Κριμαία καταμετρήθηκαν στις ψήφους της Ουκρανίας.[37]

Οι παρουσιαστές του διαγωνισμού.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2014, το DR ανακοίνωσε πως θα ήταν τρεις οι παρουσιαστές του διαγωνισμού, η Λίζελ Ρένε, ο Νικολάι Κόπελ και ο Πίλου Άσμπεκ. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, ένας από τους δύο άντρες θα παρουσίαζε και στο green room της Eurovision όταν ήταν απαραίτητο. Ήταν δύο άντρες και μια γυναίκα, αφού πέρσι η Εμελί ντε Φόρεστ εμφανίστηκε μαζί με δύο άντρες επί σκηνής.[38]

Γραφικός σχεδιασμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γραφικός σχεδιασμός του διαγωνισμού αποκαλύφθηκε από την EBU στις 18 Δεκεμβρίου 2013. Η θεματική τέχνη περιλαμβάνει ένα μπλε και μοβ διαμάντι, όπου μέσα σε αυτό βρίσκεται το γενικό λογότυπο του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision με τη σημαία της Δανίας καθώς και το hashtag και σύνθημα "#JoinUs" στο κέντρο του διαμαντιού.[39]

Οι καρτ ποστάλ που χρησιμοποιήθηκαν για την εισαγωγή μιας χώρας και των συμμετεχόντων γυρίστηκαν στις αντίστοιχες χώρες τους και παρουσίαζαν τους καλλιτέχνες να χρησιμοποιούν μοναδικούς τρόπους για να δημιουργήσουν τη σημαία της χώρας τους, π.χ. η καρτ ποστάλ για το Ηνωμένο Βασίλειο παρουσιάζει τη Μόλι να δημιουργεί τη σημαία του Ηνωμένου Βασιλείου από λεωφορεία AEC Routemaster, φορτηγά Royal Mail και άτομα που φορούν μπλε αδιάβροχα μαζί με λωρίδες κόκκινου και λευκού χαρτιού, και η καρτ ποστάλ για τη Δανία παρουσιάζει τον Basim και τους τραγουδιστές του να χρησιμοποιούν παλιά έπιπλα και κόκκινη και λευκή μπογιά για να ζωγραφίσουν τη σημαία της Δανίας.[40] Οι καρτ-ποστάλ στη συνέχεια τελείωσαν με τη λήψη μιας φωτογραφίας σε μια κάμερα ή ένα τηλέφωνο και ένα κοντινό πλάνο του προκύπτοντος έργου τέχνης εμφανίστηκε στην οθόνη. Η σημαία που δημιουργήθηκε από τους καλλιτέχνες στη συνέχεια αποτυπώνεται σε διαμάντι και μεταβαίνει στην επίσημη σημαία.

Εθνικός διοργανωτής ραδιοτηλεοπτικός φορέας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Περνίλε Γκαάρντμπο (Pernille Gaardbo) διορίστηκε από τη Γενική Διευθύντρια του DR, Μαρία Ρούρμπαϊ Ρουν (Maria Rørbye Rønn) ως εκτελεστική παραγωγό για τον διαγωνισμό, τρεις ημέρες μετά τη νίκη της Δανίας στο διαγωνισμό του 2013.[41] Η Μαρία Ρούρμπαϊ Ρουν δήλωσε σε συνέντευξή της ότι "Επιλέγοντας την Περνίλε Γκαάρντμπο, έχουμε ένα άτομο που έχει όλες τις απαραίτητες ηγετικές ικανότητες, οι οποίες είναι απαραίτητες για να τρέξει ένα έργο αυτού του μεγέθους, και την τεχνική γνώση για μια τόσο μεγάλη τηλεοπτική παραγωγή, που είναι ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision".[41] Η Γκαάρντμπο εργάστηκε για τον οικοδεσπότη ραδιοτηλεοπτικό φορέα για 17 χρόνια, 12 από τα οποία ήταν επόπτης του DR Medieservice.[41]

Τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας της Δανίας, ο Πρίγκιπας Φρειδερίκος της Δανίας και η Πριγκίπισσα Μαίρη παρευρέθηκαν στον τελικό ως προσκεκλημένοι.[42][43] Τον Μάρτιο του 2014, ο οικοδεσπότης ραδιοτηλεοπτικός φορέας DR κάλεσε την Τζέσικα Μάουμποϊ να παίξει κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης πράξης του δεύτερου ημιτελικού στις 8 Μαΐου 2014, μέρος της αναγνώρισης της DR για την αφοσίωση της Αυστραλίας στον διαγωνισμό.[44] Η Μάουμποϊ ερμήνευσε το τραγούδι "Sea of Flags" κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης πράξης.[45]

  Χώρες που συμμετείχαν στον 1ο ημιτελικό.
  Χώρες που ψήφισαν στον 1ο ημιτελικό.
  Χώρες που συμμετείχαν στον 2ο ημιτελικό.
  Χώρες που ψήφισαν στον 2ο ημιτελικό.

Τριάντα επτά χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό του 2014. Η Πολωνία και η Πορτογαλία επέστρεψαν και οι δύο στον διαγωνισμό, έχοντας συμμετάσχει για τελευταία φορά το 2011 και το 2012 αντίστοιχα.[46][47] Ωστόσο, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς της Βουλγαρίας, η Βουλγαρική Εθνική Τηλεόραση (BNT),[48] της Κροατίας, η Hrvatska radiotelevizija (HRT),[49] της Κύπρου, το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ)[50] και της Σερβίας, η Ραδιοτηλεόραση της Σερβίας (RTS)[51] δε συμμετείχαν στον διαγωνισμό του 2014.

Καλλιτέχνες που επανήλθαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βαλεντίνα Μονέττα εκπροσώπησε το Σαν Μαρίνο για τρίτη διαδοχική χρονιά, αφού εκπροσώπησε προηγουμένως το μικροκράτος στους διαγωνισμούς του 2012 και του 2013.[52] Αυτό καθιστά τη Monetta την τέταρτη κύρια τραγουδίστρια που πήρε μέρος σε τρεις συνεχόμενους αγώνες (και τη μοναδική από αυτές που δεν κέρδισε σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις), μετά από τις Λις Άσια και Κόρι Μπρόκεν, που αγωνίσθηκαν τα έτη 1956, 1957 και 1958, και τον Ούντο Γιούργκενς, ο οποίος αγωνίστηκε το 1964, το 1965 και το 1966.

Οι Πάουλα Σέλινγκ και Ovi επέστρεψαν ως δίδυμο, εκπροσωπώντας παλαιότερα τη Ρουμανία το 2010.[53]

Οι Αδελφές Τολματσέβυ, οι οποίες εκπροσώπησαν τη Ρωσία, συμμετείχαν προηγουμένως και κέρδισαν τον Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2006.

Η σλαβομακεδόνισσα τραγουδίστρια Ταμάρα Τοντέβσκα που εκπροσώπησε προηγουμένως την ΠΓΔΜ το 2008, πήρε μέρος ξανά ως τραγουδίστρια φωνητικών.[54] Θα εκπροσωπήσει αργότερα ξανά την ΠΓΔΜ το 2019.

Η Μαρτίνα Μάγερλε, η οποία εκπροσώπησε τη Σλοβενία το 2009 και παρείχε πολυάριθμες υποστηρικτικές φωνές για την Κροατία (2003), το Μαυροβούνιο (2008) και τη Σλοβενία (2007, 2011, 2012), επέστρεψε ως τραγουδίστρια φωνητικών για το Μαυροβούνιο.[55]

Ο Sarunas Kirdeikis εκπροσώπησε τη Λιθουανία το 2010 ως μέλος της InCulto. Επέστρεψε ως χορευτής της λιθουανικής τραγουδίστριας, Βίλγια Ματατσιουναιτέ.

Σε αυτό τον ημιτελικό ψήφισαν η Γαλλία, η Δανία και η Ισπανία.[56]

  Προκριθέντες
Σειρά[35] Χώρα[32] Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση[57] Βαθμοί
01 Αρμενία Αράμ MP3 "Not Alone" Αγγλικά 4 121
02 Λετονία Aerzemnieki "Cake To Bake" Αγγλικά[α] 13 33
03 Εσθονία Tanja "Amazing" Αγγλικά 12 36
04 Σουηδία Σάνα Νίλσεν "Undo" Αγγλικά 2 131
05 Ισλανδία Pollapönk "No Prejudice" Αγγλικά 8 61
06 Αλβανία Hersi "One Night's Anger" Αγγλικά 15 22
07 Ρωσία Αδελφές Τολματσέβυ "Shine" Αγγλικά 6 63
08 Αζερμπαϊτζάν Ντιλάρα Καζίμοβα "Start a Fire" Αγγλικά 9 57
09 Ουκρανία Μαρία Γιαρεμτσούκ "Tick-Tock" Αγγλικά 5 118
10 Βέλγιο Αξέλ Ιρσού "Mother" Αγγλικά 14 28
11 Μολδαβία Κριστίνα Σκαρλάτ "Wild Soul" Αγγλικά 16 13
12 Άγιος Μαρίνος Βαλεντίνα Μονέττα "Maybe (Forse)" Αγγλικά 10 40
13 Πορτογαλία Σούζι "Quero Ser Tua" Πορτογαλικά 11 39
14 Ολλανδία The Common Linnets "Calm After The Storm" Αγγλικά 1 150
15 Μαυροβούνιο Σεργκέι Τσέτκοβιτς "Moj svijet" (Мој свијет) Μαυροβουνιακά 7 63
16 Ουγγαρία Ανδράς Καλάι Σόντερς "Running" Αγγλικά 3 127

Σε αυτό τον ημιτελικό ψήφισαν η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιταλία.[56]

  Προκριθέντες
Σειρά[35] Χώρα[32] Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση[58] Βαθμοί
01 Μάλτα Firelight "Coming Home" Αγγλικά 9 63
02 Ισραήλ Μέι Φάινγκολντ "Same Heart" Αγγλικά, Εβραϊκά 14 19
03 Νορβηγία Καρλ Έσπεν "Silent Storm" Αγγλικά 6 77
04 Γεωργία The Shin & Μάρικο "Three Minutes to Earth" Αγγλικά 15 15
05 Πολωνία Ντόναταν & Κλέο "My Słowianie (We Are Slavic)" Πολωνικά, Αγγλικά 8 70
06 Αυστρία Κοντσίτα Βουρστ "Rise Like a Phoenix" Αγγλικά 1 169
07 Λιθουανία Βίλιγια Ματατσιουναϊτέ "Attention" Αγγλικά 11 36
08 Φινλανδία Softengine "Something Better" Αγγλικά 3 97
09 Ιρλανδία Can-linn feat. Κέισι Σμιθ "Heartbeat" Αγγλικά 12 35
10 Λευκορωσία Teo "Cheesecake" Αγγλικά 5 87
11 Βόρεια Μακεδονία Τιγιάνα "To the Sky" Αγγλικά 13 33
12 Ελβετία Sebalter "Hunter of Stars" Αγγλικά 4 92
13 Ελλάδα Freaky Fortune feat. Riskykidd "Rise Up" Αγγλικά 7 74
14 Σλοβενία Τινκάρα Κόβατς "Round and Round (Spet)" Αγγλικά, Σλοβενικά 10 52
15 Ρουμανία Πάουλα Σέλινγκ & Ovi "Miracle" Αγγλικά 2 125

Όπως και στον διαγωνισμό του 2013, ο νικητής ανακοινώθηκε μόλις ήταν μαθηματικά αδύνατο να προλάβει να τον φτάσει ο δεύτερος. Σε αυτή την περίπτωση, ο νικητής είχε καθοριστεί με την 34η ψήφο από τις 37, που προέρχονταν από την Ουκρανία.

  Νικητής
Σειρά[36] Χώρα[32] Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση[59] Βαθμοί
01 Ουκρανία Μαρία Γιαρεμτσούκ "Tick-Tock" Αγγλικά 6 113
02 Λευκορωσία Teo "Cheesecake" Αγγλικά 16 43
03 Αζερμπαϊτζάν Ντιλάρα Καζίμοβα "Start a Fire" Αγγλικά 22 33
04 Ισλανδία Pollapönk "No Prejudice" Αγγλικά 15 58
05 Νορβηγία Καρλ Έσπεν "Silent Storm" Αγγλικά 8 88
06 Ρουμανία Πάουλα Σέλινγκ & Ovi "Miracle" Αγγλικά 12 72
07 Αρμενία Αράμ MP3 "Not Alone" Αγγλικά 4 174
08 Μαυροβούνιο Σεργκέι Τσέτκοβιτς "Moj svijet" (Мој свијет) Μαυροβουνιακά 19 37
09 Πολωνία Ντόναταν & Κλέο "My Słowianie (We Are Slavic)" Πολωνικά, Αγγλικά 14 62
10 Ελλάδα Freaky Fortune feat. RiskyKidd "Rise Up" Αγγλικά 20 35
11 Αυστρία Κοντσίτα Βουρστ "Rise Like a Phoenix" Αγγλικά 1 290
12 Γερμανία Elaiza "Is It Right" Αγγλικά 18 39
13 Σουηδία Σάνα Νίλσεν "Undo" Αγγλικά 3 218
14 Γαλλία Twin Twin "Moustache" Γαλλικά[β] 26 2
15 Ρωσία Αδελφές Τολματσέβυ "Shine" Αγγλικά 7 89
16 Ιταλία Έμμα Μαρόνε "La mia città" Ιταλικά[γ] 21 33
17 Σλοβενία Τινκάρα Κόβατς "Round and Round (Spet)" Αγγλικά, Σλοβενικά 25 9
18 Φινλανδία Softengine "Something Better" Αγγλικά 11 72
19 Ισπανία Ρουτ Λορένθο "Dancing in the Rain" Ισπανικά, Αγγλικά 10 74
20 Ελβετία Sebalter "Hunter of Stars" Αγγλικά 13 64
21 Ουγγαρία Ανδράς Καλάι Σόντερς "Running" Αγγλικά 5 143
22 Μάλτα Firelight "Coming Home" Αγγλικά 23 32
23 Δανία Μπαζίμ "Cliché Love Song" Αγγλικά 9 74
24 Ολλανδία The Common Linnets "Calm After the Storm" Αγγλικά 2 238
25 Άγιος Μαρίνος Βαλεντίνα Μονέττα "Maybe (Forse)" Αγγλικά 24 14
26 Ηνωμένο Βασίλειο Μόλι "Children of the Universe" Αγγλικά 17 40

Αναλυτικά αποτελέσματα βαθμολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πλήρη αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της τηλεψηφοφορίας και των αποτελεσμάτων από τα μεμονωμένα μέλη της κριτικής επιτροπής, δημοσιεύτηκαν λίγο μετά τον τελικό.[60]

Πρώτος ημιτελικός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλβανία, το Μαυροβούνιο, ο Άγιος Μαρίνος και η Μολδαβία χρησιμοποίησαν κριτική επιτροπή λόγω αδυναμίας παροχής αποτελεσμάτων τηλεψηφοφορίας.[61]

  Προκριθέντες
Αναλυτικά αποτελέσματα ψηφοφορίας του πρώτου ημιτελικού[61][62][63]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  50% επιτροπές και κοινό
  100% επιτροπές
Συνολικά
Αρμενία
Λετονία
Εσθονία
Σουηδία
Ισλανδία
Αλβανία
Ρωσία
Αζερμπαϊτζάν
Ουκρανία
Βέλγιο
Μολδαβία
Άγιος Μαρίνος
Πορτογαλία
Ολλανδία
Μαυροβούνιο
Ουγγαρία
Δανία
Γαλλία
Ισπανία
Διαγωνιζόμενοι
Αρμενία 121 6 5 8 3 5 12 12 3 10 4 12 10 8 5 12 6
Λετονία 33 6 1 6 7 5 2 3 2 1
Εσθονία 36 5 10 5 5 5 4 2
Σουηδία 131 4 8 7 10 6 6 10 8 10 3 8 8 5 10 10 6 12
Ισλανδία 61 5 2 7 3 4 7 1 7 6 8 8 3
Αλβανία 22 2 5 1 12 2
Ρωσία 63 7 4 1 2 2 10 6 1 12 5 4 5 4
Αζερμπαϊτζάν 57 2 4 1 7 10 5 6 6 2 4 7 1 2
Ουκρανία 118 12 7 10 6 7 3 7 12 7 8 4 7 5 8 3 7 5
Βέλγιο 28 6 4 4 7 1 3 2 1
Μολδαβία 13 4 1 2 6
Άγιος Μαρίνος 40 2 1 3 4 8 3 6 4 1 7 1
Πορτογαλία 39 3 4 1 1 6 3 2 3 3 5 8
Ολλανδία 150 10 12 12 12 12 2 2 3 7 10 2 12 12 1 12 12 10 7
Μαυροβούνιο 63 8 3 12 5 2 1 5 6 6 4 7 4
Ουγγαρία 127 1 3 8 10 8 10 8 8 8 12 4 8 10 10 6 3 10

Ακολουθεί μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον πρώτο ημιτελικό.

# Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
8 Ολλανδία Άγιος Μαρίνος, Δανία, Εσθονία, Ισλανδία, Λετονία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Σουηδία
4 Αρμενία Γαλλία, Ολλανδία, Ουκρανία, Ρωσία
2 Ουκρανία Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία
1 Σουηδία Ισπανία
Αλβανία Μαυροβούνιο
Ρωσία Μολδαβία
Μαυροβούνιο Αλβανία
Ουγγαρία Βέλγιο

Δεύτερος ημιτελικός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γεωργία και η ΠΓΔΜ χρησιμοποίησαν κριτική επιτροπή είτε λόγω τεχνικών προβλημάτων με την τηλεψηφοφορία είτε λόγω ανεπαρκούς αριθμού ψήφων κατά την περίοδο της τηλεψηφοφορίας.[65]

  Προκριθέντες
Αναλυτικά αποτελέσματα ψηφοφορίας του δεύτερου ημιτελικού[65][66][67]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  50% επιτροπές και κοινό
  100% επιτροπές
Συνολικά
Μάλτα
Ισραήλ
Νορβηγία
Γεωργία
Πολωνία
Αυστρία
Λιθουανία
Φινλανδία
Ιρλανδία
Λευκορωσία
ΠΓΔΜ
Ελβετία
Ελλάδα
Σλοβενία
Ρουμανία
Γερμανία
Ιταλία
Ηνωμένο Βασίλειο
Διαγωνιζόμενοι
Μάλτα 63 2 8 4 1 1 5 3 4 12 5 3 3 5 7
Ισραήλ 19 3 2 5 6 1 2
Νορβηγία 77 7 5 6 5 8 10 8 4 2 7 4 4 7
Γεωργία 15 2 6 5 1 1
Πολωνία 70 1 4 7 2 4 2 10 3 3 3 5 12 10 4
Αυστρία 169 10 10 8 10 10 10 12 12 7 6 12 12 10 12 4 12 12
Λιθουανία 36 5 7 2 5 6 1 10
Φινλανδία 97 3 12 1 8 8 5 10 10 8 4 2 5 5 8 8
Ιρλανδία 35 4 1 3 5 4 7 1 2 1 2 5
Λευκορωσία 87 6 7 1 12 7 10 12 7 1 2 8 6 8
ΠΓΔΜ 33 3 2 2 1 1 10 12 2
Ελβετία 92 5 5 12 6 7 8 6 3 1 5 8 10 10 3 3
Ελλάδα 74 8 6 6 3 1 3 4 4 12 4 3 7 6 6 1
Σλοβενία 52 8 4 4 3 7 3 2 6 6 7 2
Ρουμανία 125 12 12 10 6 12 2 6 7 8 8 7 10 7 8 4 6

Ακολουθεί μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον δεύτερο ημιτελικό.

# Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
7 Αυστρία Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ιταλία, Ρουμανία, Φινλανδία
3 Ρουμανία Αυστρία, Ισραήλ, Μάλτα
2 Λευκορωσία Γεωργία, Λιθουανία
1 Μάλτα ΠΓΔΜ
Πολωνία Γερμανία
Φινλανδία Νορβηγία
Βόρεια Μακεδονία Σλοβενία
Ελβετία Πολωνία
Ελλάδα Λευκορωσία

  Νικητής
Αναλυτικά αποτελέσματα ψηφοφορίας του τελικού[69][70][71]
Τρόπος ψηφοφορίας:
  50% επιτροπές και κοινό
  100% κοινό
  100% επιτροπές
Συνολικά
Αζερμπαϊτζάν
Ελλάδα
Πολωνία
Αλβανία
Άγιος Μαρίνος
Δανία
Μαυροβούνιο
Ρουμανία
Ρωσία
Ολλανδία
Μάλτα
Γαλλία
Ηνωμένο Βασίλειο
Λετονία
Αρμενία
Ισλανδία
ΠΓΔΜ
Σουηδία
Λευκορωσία
Γερμανία
Ισραήλ
Πορτογαλία
Νορβηγία
Εσθονία
Ουγγαρία
Μολδαβία
Ιρλανδία
Φινλανδία
Λιθουανία
Αυστρία
Ισπανία
Βέλγιο
Ιταλία
Ουκρανία
Ελβετία
Γεωργία
Σλοβενία
Διαγωνιζόμενοι
Ουκρανία 113 10 5 5 1 7 7 7 8 5 8 2 10 2 5 5 6 4 10 6
Λευκορωσία 43 7 1 12 8 1 5 3 6
Αζερμπαϊτζάν 33 12 10 3 1 7
Ισλανδία 58 8 5 1 6 7 4 4 2 6 5 2 1 7
Νορβηγία 88 3 7 6 1 10 2 2 5 1 3 4 5 3 3 7 7 8 1 5 5
Ρουμανία 72 6 8 4 1 8 1 4 12 2 8 8 5 5
Αρμενία 174 7 1 6 2 10 7 8 7 6 12 10 2 8 5 10 6 6 4 5 7 3 4 12 4 10 12
Μαυροβούνιο 37 6 12 12 7
Πολωνία 62 2 1 4 5 3 5 2 7 10 2 3 2 8 7 1
Ελλάδα 35 4 2 4 1 2 7 6 2 3 4
Αυστρία 290 1 12 5 8 2 8 5 12 10 10 12 6 10 3 12 7 12 12 10 4 10 7 12 12 10 12 12 12 8 12 10 12
Γερμανία 39 8 4 2 6 5 7 5 2
Σουηδία 218 2 4 7 10 12 3 12 2 8 7 4 7 8 7 10 8 8 10 8 6 4 10 7 6 10 10 12 6 2 8
Γαλλία 2 1 1
Ρωσία 89 12 10 5 2 10 6 12 3 2 1 8 6 4 8
Ιταλία 33 10 6 12 1 2 2
Σλοβενία 9 8 1
Φινλανδία 72 3 3 4 2 6 3 5 6 4 7 6 6 4 3 6 4
Ισπανία 74 2 12 5 6 5 4 2 1 4 5 2 6 4 2 2 8 4
Ελβετία 64 4 10 5 6 3 3 1 5 3 7 1 5 2 3 2 1 3
Ουγγαρία 143 8 6 8 7 3 12 10 6 4 1 6 10 7 5 7 6 7 4 1 5 7 2 7 3 1
Μάλτα 32 5 1 4 5 10 3 3 1
Δανία 74 6 1 4 1 3 3 1 8 8 8 5 1 6 1 3 6 3 6
Ολλανδία 238 8 12 2 10 3 3 8 8 12 4 12 7 10 2 12 10 12 12 12 10 8 12 10 7 8 4 10 10
Άγιος Μαρίνος 14 3 3 3 4 1
Ηνωμένο Βασίλειο 40 5 7 4 4 3 8 5 1 3

Παρακάτω είναι μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον τελικό.

N. Συμμετέχων Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
13 Αυστρία Βέλγιο, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιταλία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Σουηδία, Φινλανδία
8 Ολλανδία Γερμανία, Εσθονία, Ισλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Νορβηγία, Ουγγαρία, Πολωνία
3 Αρμενία Αυστρία, Γαλλία, Γεωργία
Σουηδία Δανία, Ουκρανία, Ρουμανία
2 Μαυροβούνιο Αρμενία, ΠΓΔΜ
Ρωσία Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία
1 Ιταλία Μάλτα
Αζερμπαϊτζάν Άγιος Μαρίνος
Λευκορωσία Ρωσία
Ρουμανία Μολδαβία
Ισπανία Αλβανία
Ουγγαρία Μαυροβούνιο

Εκπρόσωποι βαθμών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σειρά με την οποία κάθε χώρα ανακοίνωσε τις ψήφους της καθορίστηκε με κλήρωση μετά τα αποτελέσματα της κριτικής επιτροπής από την τελική πρόβα τζενεράλε. Ένας αλγόριθμος που εφαρμόστηκε από την NRK, με βάση την ψήφο της κριτικής επιτροπής, χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερο σασπένς. Οι εκπρόσωποι εμφανίζονται δίπλα σε κάθε χώρα.[73]

  1. Αζερμπαϊτζάν – Σαμπίνα Μπαμπάεβα
  2. Ελλάδα – Ανδριάνα Μαγκανιά
  3. Πολωνία – Παουλίνα Τσίλεφσκα [pl] (Paulina Chylewska)
  4. Αλβανία – Άντρι Τζάχου [en]
  5. Άγιος Μαρίνος – Μικέλε Περνιόλα
  6. Δανία – Σόφι Λάρσεν-Κάλκε
  7. Μαυροβούνιο – Τιάνα Μίσκοβιτς
  8. Ρουμανία – Σόνια Άργκιντ Ιονέσκου
  9. Ρωσία – Αλσού
  10. Ολλανδία – Τιμ Ντάουσμα [en]
  11. Μάλτα – Βαλεντίνα Ρόσι
  12. Γαλλία – Ελοντί Σιγκό
  13. Ηνωμένο Βασίλειο – Σκοτ Μιλς [en]
  14. Λετονία – Ραλφς Άιλαντς [en]
  15. Αρμενία – Άννα Αβανεσιάν [hy]
  16. Ισλανδία – Μπένεντικτ Φάλσον
  17. Βόρεια Μακεδονία – Μάρκο Μαρκ
  18. Σουηδία – Alcazar
  19. Λευκορωσία – Αλιόνα Λανσκάγια
  20. Γερμανία – Ελένε Φίσερ
  21. Ισραήλ – Όφερ Ναχσόν [he]
  22. Πορτογαλία – Ζοάνα Τέλες
  23. Νορβηγία – Μαργκρέτε Ρεντ [en] (Margrethe Røed)
  24. Εσθονία – Λάουρι Πίλαπ [en] (Lauri Pihlap)
  25. Ουγγαρία – Εύα Νοβοντόμσκι [en]
  26. Μολδαβία – Ολίβια Φουρτούνα
  27. Ιρλανδία – Νίκι Μπάιρν [en]
  28. Φινλανδία – Redrama [en]
  29. Λιθουανία – Ιγκνάς Κρουπαβίτσιους
  30. Αυστρία – Κάτι Μπέλοβιτς [en]
  31. Ισπανία – Καρολίνα Κασάδο [es]
  32. Βέλγιο – Ανζελίκ Βλιέγκ (Angelique Vlieghe)
  33. Ιταλία – Λίνους
  34. Ουκρανία – Ζλάτα Όγκνιεβιτς
  35. Ελβετία – Κουρτ Εσμπάχερ [de] (Kurt Aeschbacher)
  36. Γεωργία – Σόφο Γκελοβάνι & Νόντικο Τατισβίλι
  37. Σλοβενία – Ούλα Φουρλάν [sl]
Περαιτέρω πληροφορίες: Κατάλογος χωρών της Eurovision

Η επιλεξιμότητα για πιθανή συμμετοχή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision απαιτεί εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα με ενεργό μέλος της EBU που θα μπορεί να μεταδώσει τον διαγωνισμό μέσω του δικτύου της Eurovision. Η EBU απηύθυνε πρόσκληση συμμετοχής στον διαγωνισμό σε όλα τα ενεργά μέλη.[74]

  • Ανδόρρα – Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ανδόρας, Ràdio i Televisió d'Andorra (RTVA), ενημέρωσε έναν ειδησεογραφικό ιστότοπο της Eurovision ότι λόγω οικονομικών λόγων και περιορισμών του προϋπολογισμού, η Ανδόρα δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2014.[75]
  • Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Παρά το γεγονός ότι ο Βοσνιακός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Εθνική Ραδιοτηλεόραση της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (BHRT) δήλωσε αρχικά την πρόθεσή του να συμμετάσχει στον διαγωνισμό, στις 18 Δεκεμβρίου 2013 ανακοινώθηκε ότι δεν θα λάβουν μέρος λόγω έλλειψης χορηγίας.[76][77]
  • Βουλγαρία – Παρά τις αρχικές ενδείξεις ότι ο βουλγαρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας, η Βουλγαρική Εθνική Τηλεόραση (BNT) είχε προγραμματίσει να συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2014, στις 22 Νοεμβρίου 2013, η BNT ανακοίνωσε τη μη συμμετοχή της στον διαγωνισμό, επικαλούμενη ακριβό κόστος συμμετοχής και περιορισμένα κεφάλαια λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό ως λόγους αυτής της απόφασης.[48][78][79]
  • Κροατία – Ο Κροατικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός, Κροατική Ραδιοτηλεόραση (HRT), ανακοίνωσε στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 ότι δεν θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό του 2014, επικαλούμενος την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς και μια σειρά από κακά αποτελέσματα μεταξύ 2010 και 2013 που επηρέασαν την απόφασή τους να κάνουν διάλειμμα ενός έτους. Η τελευταία φορά που η Κροατία προκρίθηκε στον μεγάλο τελικό πριν από το 2016 ήταν το 2009.[49]
  • Κύπρος – Στις 3 Οκτωβρίου 2013, ο κυπριακός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ) ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό του 2014, αναφέροντας την κοινή γνώμη σχετικά με την κυπριακή οικονομική κρίση 2012–13 και τους οικονομικούς περιορισμούς ως παράγοντες που επηρέασαν αυτή την απόφαση.[50]
  • Λουξεμβούργο – Ο διευθύνων σύμβουλος του RTL Télé Lëtzebuerg, Alain Berwick, δήλωσε ότι το Λουξεμβούργο δεν θα επιστρέψει στον διαγωνισμό, αναφέροντας την πιθανή οικονομική επιβάρυνση της φιλοξενίας του διαγωνισμού και την έλλειψη δημόσιου ενδιαφέροντος ως λόγους για αυτήν την απόφαση.[80] Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας επιβεβαίωσε περαιτέρω στις 24 Ιουλίου 2013 ότι το Λουξεμβούργο δεν θα συμμετείχε στον διαγωνισμό του 2014.[81]
  • Μαρόκο – Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013, ο μαροκινός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Société Nationale de Radiodiffusion et de Télévision (SNRT) ενημέρωσε και επιβεβαίωσε σε έναν ειδησεογραφικό ιστότοπο της Eurovision ότι δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να επιστρέψει στο εγγύς μέλλον, αλλά επί του παρόντος δεν σχεδιάζει να κάνουν την επιστροφή τους στο διαγωνισμό του 2014.[82]
  • Μονακό – Ο Μονεγασκικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Télé Monte Carlo (TMC) ενημέρωσε έναν ιστότοπο ειδήσεων της Eurovision ότι το Μονακό δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2014.[83]
  • Σερβία – Στις 22 Νοεμβρίου 2013, ο σερβικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Ραδιοτηλεόραση της Σερβίας (RTS) ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετείχε στον διαγωνισμό του 2014 λόγω οικονομικών δυσκολιών και έλλειψης διαθέσιμης χορηγίας για μια πιθανή σερβική συμμετοχή.[51]
  • Σλοβακία – Ο σλοβακικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Ραδιοτηλεόραση της Σλοβακίας (RTVS) ανακοίνωσε μέσω της επίσημης ροής του Twitter την 1η Σεπτεμβρίου 2013 ότι η Σλοβακία δεν θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό του 2014.[84] Η μη συμμετοχή επιβεβαιώθηκε περαιτέρω στις 9 Σεπτεμβρίου 2013.[85]
  • Τουρκία – Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013, ο γενικός διευθυντής της Τουρκικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (TRT), İbrahim Şahin, δήλωσε ότι δεν υπάρχουν σχέδια για επιστροφή στον διαγωνισμό υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Η δυσαρέσκεια για την εισαγωγή ενός μικτού συστήματος ψηφοφορίας με κριτική επιτροπή/τηλεψηφοφορία και η τρέχουσα κατάσταση των "Μεγάλων Πέντε" αναφέρθηκαν για άλλη μια φορά ως λόγοι αυτής της απόφασης.[86] Η μη συμμετοχή επιβεβαιώθηκε περαιτέρω στις 7 Νοεμβρίου 2013.[87]
  • Τσεχία – Ο τσεχικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Česká televize (ČT) επιβεβαίωσε στις 30 Σεπτεμβρίου 2013 ότι δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2014, αναφέροντας ως λόγο τα χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης και τα κακά αποτελέσματα.[88]
  • Κόσοβο – Ενώ η Ραδιοτηλεόραση του Κοσσυφοπεδίου (RTK) δεν εξέφρασε καμία πρόθεση σχετικά με τον διαγωνισμό του 2014, ο υφυπουργός Εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου Petrit Selimi είπε στο σουηδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα Korrespondenterna ότι πίστευε ότι το Κοσσυφοπέδιο, του οποίου το καθεστώς αμφισβητείται, θα λάβει EBU συμμετοχή και αποδοχή στη Eurovision εγκαίρως για την έκδοση του 2014.[89][90] Ωστόσο, το Κοσσυφοπέδιο δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητη χώρα από τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την πλήρη ένταξη στην EBU.[91]
  • Λίχτενσταϊν – Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας 1 Fürstentum Liechtenstein Television (1FLTV) είχε αρχικά την πρόθεση να συμμετάσχει στον διαγωνισμό του 2013, ενώ εκκρεμούσαν επιδοτήσεις από την κυβέρνηση του Λιχτενστάιν προκειμένου να ενταχθεί στην EBU.[92] Ωστόσο, τέτοιες οικονομικές προσφορές δεν χορηγήθηκαν ποτέ. Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας εκείνη την εποχή είχε δηλώσει ότι θα προσπαθούσαν ξανά με στόχο να κάνουν το ντεμπούτο τους το 2014.[93] Στις 10 Σεπτεμβρίου 2013, το 1FLTV ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι παρόν σε κανέναν προβλέψιμο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision έως ότου χορηγηθεί τέτοια οικονομική υποστήριξη από την κυβέρνηση του Λιχτενστάιν.[94]

Οι περισσότερες χώρες έστειλαν σχολιαστές στην Κοπεγχάγη ή σχολίασαν από τη χώρα τους, προκειμένου να προσθέσουν πληροφορίες στους συμμετέχοντες και, εάν χρειαστεί, να παράσχουν πληροφορίες ψηφοφορίας.

Αναφέρθηκε από την EBU ότι ο διαγωνισμός του 2014 προβλήθηκε από ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό με ρεκόρ 195 εκατομμυρίων θεατών.[1]

Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές στις συμμετέχουσες χώρες
Χώρα Σόου Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί Σχολιαστές Πηγές
Άγιος Μαρίνος Όλα τα σόου San Marino RTV, Radio San Marino Ιταλικά: Λία Φιόριο και Τζιτζί Ρεστίβο [95]
SMtv Web TV Αγγλικά: Τζον Κένεντι Ο'Κόνορ και Γιαμαρι Μίλκοβιτς [96]
Αζερμπαϊτζάν Όλα τα σόου İTV, İTV Radio Κονούλ Αριφγκιζί [97]
Αλβανία Όλα τα σόου TVSH, RTSH Muzikë, Radio Tirana Άντρι Τζάχου [98]
Αρμενία Ημιτελικοί Armenia 1 Έρικ Ανταρανιάν και Άννα Αβανεσιάν [99]
Τελικός Άρεβικ Ουντουμιάν και Τιγκράν Ντανιελιάν
Αυστρία Όλα τα σόου ORF 1 Άντι Νολ [100]
Βέλγιο Όλα τα σόου La Une Γαλλικά: Ζαν-Λουί Λαχάγιε και Μορίν Λουίς [101]
Όλα τα σόου één, Radio 2 Ολλανδικά: Πέτερ βαν ντε Βέιρε και Εύα Ντάλεμαν [102]
Τελικός VivaCité Γαλλικά: Ολιβιέ Ζιλέν [103]
Γαλλία Ημιτελικός 1 France Ô Οντρί Σοβό και Μπρουνό Μπερμπερές [104]
Τελικός France 3 Σιρίλ Φερό και Νατάσα Σαν Πιέρ [105]
Γερμανία Όλα τα σόου[ι] EinsPlus, One Πέτερ Ούρμπαν [106]
Ημιτελικοί Phoenix
Τελικός Das Erste
Γεωργία Όλα τα σόου 1TV Λάντο Τατισβίλι και Ταμούνα Μουσερίντζε [107][108]
Δανία Ημιτελικοί DR1 Άντερς Μπίσγκααρντ [109][110]
Τελικός Όλε Τόπχολμ [111]
DR3 Πέτερ Φάλκτοφτ και Έσμπερ Μπιέρε Χάνσεν [112]
DR Ramasjang Εκτελεστές νοηματικής γλώσσας [113]
DR P4 Άντερς Μπίσγκααρντ [109][110]
Ελβετία Ημιτελικοί SRF zwei Γερμανικά: Σβεν Έπινεϊ [114]
Τελικός SRF 1
Ημιτελικός 2 RTS Deux Γαλλικά: Ζαν Μαρκ Ρισάρ και Βαλέρι Ογκιέ [115][116]
Τελικός RTS Un
Ημιτελικός 2 RSI La 2 Ιταλικά: Αλεσάντρο Μπερτόλιο και Σάντι Άλτερματ [117]
Τελικός RSI La 1
Ελλάδα Όλα τα σόου ΝΕΡΙΤ 1, ΝΕΡΙΤ HD Μαρία Κοζάκου [118]
Τελικός Γιώργος Καπουτζίδης
Εσθονία Όλα τα σόου ETV Μάρκο Ράικοπ [119]
Ημιτελικός 1/Τελικός Raadio 2 Μαρτ Γιούρ και Άντρους Κιβιρέϊκ [120]
Ηνωμένο Βασίλειο Ημιτελικοί BBC Three Σκοτ Μιλς και Λάουρα Γουίτμορ [121]
Τελικός BBC One Γκράχαμ Νόρτον [122]
Ημιτελικός 2 BBC Radio 2 Eurovision Άνα Ματρόνικ [123]
Τελικός BBC Radio 2 Κεν Μπρους [122]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας Ημιτελικοί RTÉ2 Μάρτι Ουέλαν [124]
Τελικός RTÉ One
Ημιτελικός 2/Τελικός RTÉ Radio 1 Σάι Μπάιρνε και Ζμπισντέκ Ζαλίνσκι [125]
Ισλανδία Όλα τα σόου RÚV, Rás 2 Φελίξ Μπέργκσον [126][127]
Ισπανία Ημιτελικός 1 La 2 Χοσέ Μαρία Ίνιγο [128]
Τελικός La 1
Cadena COPE Πάκο Γκονσάλες και Ομάδα του Tiempo de juego [es] [129]
Ona FM [es]Cadena SER Catalunya Σέρχι Μας [es] [130]
Ισραήλ Όλα τα σόου Channel 1 Χωρίς σχολιασμό, Εβραϊκοί υπότιτλοι [131]
Channel 33 Χωρίς σχολιασμό, Αραβικοί υπότιτλοι
IBA 88FM Κόμπι Μενόρα και Γιουβάλ Κασπίν [he] [132]
Ιταλία Ημιτελικοί Rai 4 Μάρκο Αρντεμάνι και Φιλίπο Σολιμπέλο [133]
Τελικός Rai 2 Λίνους και Νίκολα Σαβίνο [134][135]
Λετονία Όλα τα σόου LTV1 Βάλτερς Φρίντενμπεργκς και Κάρλις Μπουμέιστερς [136]
Λευκορωσία Όλα τα σόου Belarus-1, Belarus 24 Εβγένι Περλίν [137][138]
Λιθουανία Όλα τα σόου LRT televizija, LRT Radijas Ντάριους Ουζκουράιτις [139][140]
Μάλτα Όλα τα σόου TVM Κάρλο Μποργκ Μπονάτσι [141]
Μαυροβούνιο Όλα τα σόου TVCG 2 Ντράζεν Μπάουκοβιτς και Τιγιάνα Μίσκοβιτς [142]
Radio Crne Gore, Radio 98 Σόνια Σάβοβιτς και Σάνια Πέγιοβιτς
Μολδαβία Όλα τα σόου Moldova 1, Radio Moldova Ντανιέλα Μπάμπιτσι [143][144]
Νορβηγία Όλα τα σόου NRK1 Όλαφ Φίκσμο-Σλέταν [145]
Τελικός NRK3 Ρόνι Μπρέντε Άασε, Σίλγιε Νόρντνες και Μάρκους Νέμπι [146]
Ολλανδία Όλα τα σόου NPO 1, BVN Γιαν Σμιτ και Κόρναλτ Μάας [147][148]
Ουγγαρία Όλα τα σόου M1 Γκάμπορ Γκουντέλ Τακάτς [149][150]
Ουκρανία Όλα τα σόου First National Τιμούρ Μιροσνιτσένκο και Τετιάνα Τερέχοβα [151][152][153]
UR-2 Ολένα Ζελιντσένκο [154]
ΠΓΔΜ Όλα τα σόου MRT 1, MRT Sat, Radio Skopje Καρολίνα Πετκόβσκα [155][156][157]
Πολωνία Όλα τα σόου[κ] TVP1, TVP Polonia, TVP Rozrywka, TVP HD Άρτουρ Όζεχ [158]
Πορτογαλία Όλα τα σόου[λ] RTP1 Σίλβια Αλμπέρτο [159]
Ρουμανία Όλα τα σόου TVR 1, TVRi, TVR HD Μπογκντάν Στανέσκου [160]
Ρωσία Όλα τα σόου Russia-1 Ντμίτρι Γκουμπερνιέβ και Όλγα Σέλεστ [161][162]
Σλοβενία Ημιτελικοί TV SLO 2 Αντρέι Χόφερ [163]
Τελικός TV SLO 1, Televizija Maribor
Ημιτελικός 2/Τελικός Radio Val 202, Radio Maribor
Σουηδία Όλα τα σόου SVT1 Έντουαρντ αφ Σιλέν και Μάλιν Όλσον [164]
SR P4 Καρολίνα Νορέν και Ρόνι Ρίτερλαντ [165]
Φινλανδία Όλα τα σόου Yle TV2, Yle Radio Suomi
  • Φινλανδικά: Σάνα Πιρκαλάινεν και Γιόρμα Χιετεμάκι
  • Σουηδικά: Εύα Φράντζ και Γιόχαν Λίντρους
[166]
Yle Radio Suomi Φινλανδικά: Σάνα Πιρκαλάινεν και Γιόρμα Χιετεμάκι
Yle Radio Vega Σουηδικά: Εύα Φράντζ και Γιόχαν Λίντρους
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές σε μη-συμμετέχουσες χώρες
Χώρα Σόου Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί Σχολιαστές Πηγές
Αυστραλία Όλα τα σόου SBS Τζούλια Ζεμίρο και Σαμ Πανγκ [167]
Καναδάς Όλα τα σόου[μ] OutTV Άνταμ Ρόλινς και Τόμι Ντι. [168]
Καζακστάν Όλα τα σόου Khabar TV Ντιάνα Σνέγκινα και Καλντιμπέκ Ζαισανμπάχ [169]
Κροατία Τελικός HRT 1, HR 2 Αλεξάνταρ "Άκο" Κοσταντίνοφ [170][171]
Κύπρος Όλα τα σόου ΡΙΚ1 Μελίνα Καραγεωργίου [172]
Νέα Ζηλανδία Όλα τα σόου BBC UKTV Χωρίς σχολιασμό [173]
Νήσοι Φερόες Όλα τα σόου SvF Άγνωστο [174]
Σερβία Όλα τα σόου RTS1, RTS HD, RTS SAT Σιλβάνα Γκρουτζίτς [175][176]
Τελικός Ντραγκολζάμπ Ιλίτς
Σλοβακία Όλα τα σόου Rádio FM Ντάνιελ Μπαλάζ [sk] και Παβόλ Χουμπινιάκ [177][178]
Τελικός Γιουράι Μαλίτσεκ [sk]

Δηλώσεις του αρμένιου διαγωνιζόμενου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την εβδομάδα του διαγωνισμού, ο αρμένιος διαγωνιζόμενος Αράμ MP3 σχολίασε την εικόνα της Κοντσίτα Βουρστ λέγοντας ότι ο τρόπος ζωής της ήταν "μη φυσικός"[179] και ότι έπρεπε να αποφασίσει να είναι γυναίκα ή άνδρας. Η δήλωση προκάλεσε διαμάχη, μετά από την οποία ο Αράμ MP3 εξέφρασε συγγνώμη και πρόσθεσε ότι αυτό που είπε ότι σήμαινε ότι ήταν ένα αστείο.[180] Η Βουρστ δέχτηκε τη συγνώμη λέγοντας: "Πρέπει να πω ότι αν είναι αστείο δεν είναι αστείο ... αλλά μου ζήτησε συγγνώμη και αυτό είναι εντάξει από μέρους μου."[181][182]

Η κριτική επιτροπή της Γεωργίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ψήφοι της κριτικής επιτροπής της Γεωργίας στον Μεγάλο Τελικό κρίθηκαν όλες άκυρες, καθώς όλα τα μέλη της κριτικής επιτροπής είχαν ψηφίσει ακριβώς το ίδιο από 3 έως 12 βαθμούς.[183] Σύμφωνα με την EBU, αυτό αποτελεί στατιστική αδυναμία. Ως εκ τούτου, μόνο το αποτέλεσμα τηλεψηφοφορίας της Γεωργίας χρησιμοποιήθηκε για τη διανομή των γεωργιανών πόντων στον Μεγάλο Τελικό.[183]

Σχόλια του εκπρόσωπου βαθμολογίας στης Λιθουανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λιθουανός εκπρόσωπος Ignas Krupavičius, λίγο πριν ανακοινώσει ότι δέκα βαθμοί της ψήφου της χώρας του είχαν εκχωρηθεί στην Κοντσίτα Βουρστ, αναφέρθηκε στη γενειάδα του Wurst ης Βουρστ λέγοντας "Τώρα είναι ώρα για ξύρισμα", στη συνέχεια έβγαλε ένα ξυράφι και προσποιήθηκε ότι ξύρισε το πρόσωπό του, πριν γελάσει με το αστείο. Ο παρουσιαστής Νικολάι Κόπελ απάντησε "Ώρα για ξύρισμα; Νομίζω πως όχι.", επειδή η επόμενη χώρα που θα ανακοίνωνε τις ψήφους της ήταν η Αυστρία. Ο Βρετανός σχολιαστής Γκράχαμ Νόρτον εξέφρασε επίσης την απογοήτευσή του για το αστείο και υποστήριξε την απάντηση του Κόπελ.[184]

Αντίδραση στη συμμετοχή της Ρωσίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αδερφές εκπροσωπώντας τη Ρωσία με το τραγούδι "Shine"

Οι Αδελφές Τολματσέβυ της Ρωσίας αποδοκιμάστηκαν από το κοινό, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού και όταν ανακοινώθηκε ότι προκρίθηκαν στον τελικό.[185] Η συμμετοχή της Ρωσίας αποδοκιμάστηκε επίσης κατά τη διάρκεια του τελικού, αλλά και όταν η Ρωσίδα εκπρόσωπος έδωσε τις τρεις πρώτες ψήφους της χώρας. Η αποδοκιμασία ακούστηκε επίσης όταν χώρες έδωσαν βαθμούς στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων γειτονικών χωρών όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Λευκορωσία.[186]

Ο Fraser Nelson, συντάκτης του περιοδικού The Spectator, έγραψε: "Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που άκουσα ένα κοινό της Eurovision να αποδοκιμάζει κανέναν· κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ το 2003, κανείς δεν αποδοκίμασε τη Βρετανία. [...] Υπάρχει διαφορά μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και του ρωσικού λαού, και τα κορίτσια ήταν εκεί για να εκπροσωπήσουν τον τελευταίο. Δεν τους άξιζε η παρρησία. Και οι Δανοί έκαναν λάθος που έκαναν την αποδοκιμασία τόσο αισθητή".[187]

Διαταραχή ασφάλειας του διαδικτυακού ακτιβιστή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού η Κοντσίτα Βουρστ κέρδισε και εκτέλεσε ξανά το τραγούδι, και λίγο πριν το τέλος της τηλεοπτικής εκπομπής, πατήστε φωτογράφοι γεμάτοι γύρω από το Wurst για φωτογραφίες. Κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης, ο Εσθονός ακτιβιστής "Free Anakata" Meelis Kaldalu κατάφερε να παραβιάσει την ασφάλεια και να προσεγγίσει την Wurst δίνοντας τα λουλούδια της και τη σημαία της Δανίας. Αποδέχτηκε τα λουλούδια και ο Καλδάλου γονάτισε μπροστά της. αυτό που είπε δεν μπορούσε να ακουστεί. Καθώς το προσωπικό ασφαλείας διαπίστωσε ότι η Kaldalu δεν έπρεπε να είναι εκεί, άρχισαν να τον απομακρύνουν, και ο Kaldalu παρήγαγε ένα κομμάτι χαρτί, το οποίο είχε κρυώσει κάτω από το πουκάμισό του, διαβάζοντας "#free anakata".[188][189]

Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν για πρώτη φορά δόθηκαν κατά τη διάρκεια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2002 στο Τάλιν της Εσθονίας, τιμώντας τα καλύτερα τραγούδια που πήραν μέρος τότε.[190] Ιδρύθηκαν από τον Christer Björkman (εκπρόσωπος της Σουηδίας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 1992, ενώ ήταν και επικεφαλής της σουηδικής αποστολής το 2013 και το 2015) και τον Richard Herrey (μέλος των Herreys που νίκησαν τον διαγωνισμό του 1984). Τα βραβεία αυτά έχουν το όνομα του πρώην διευθυντή της EBU, Μαρσέλ Μπεζανσόν και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:[191]

Κατηγορία Χώρα Τραγούδι Καλλιτέχνης Συνθέτης/ες
Καλλιτεχνικό Βραβείο Ολλανδία "Calm After the Storm" The Common Linnets Ίλσε ΝτεΛάνγκε, Τζέι Μπί Μέιτζερς, Ρόμπ Κρόσμπι, Μάθιου Κρόσμπι, Τζέικ Εθερίτζε
Βραβείο Συνθέτη
Βραβείο Τύπου Αυστρία "Rise Like a Phoenix" Κοντσίτα Βουρστ Τσάρλεϊ Μάσον, Τζόι Πατούλκα, Αλί Ζουκόφσκι, Τζούλιαν Μάας

Το OGAE είναι μία ετήσια παράδοση, που δημιουργήθηκε το 1984, η οποία επιτρέπει στα μέλη-κλαμπ (γύρω στα 30) να ψηφίζουν κάθε χρόνο για το αγαπημένο τους τραγούδι. Μετά από όλες τις ψηφοφορίες, η καταχώριση στην κορυφή της ψηφοφορίας του 2014 ήταν το "Undo" που ερμήνευσε η Σάνα Νίλσεν. Tα πέντε κορυφαία αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω.[192]

Χώρα Τραγούδι Καλλιτέχνης Αποτέλεσμα ΟGAE
Σουηδία "Undo" Σάνα Νίλσεν 354
Ουγγαρία "Running" Ανδράς Καλάι Σόντερς 262
Ισραήλ "Same Heart" Μέι Φάινγκολντ 233
Αυστρία "Rise Like a Phoenix" Κοντσίτα Βουρστ 221
Ηνωμένο Βασίλειο "Children of the Universe" Μόλι 162

Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περαιτέρω πληροφορίες: Barbara Dex Award

Το χιουμοριστικό βραβείο για το χειρότερο ντύσιμο κέρδισε η συμμετοχή της Λιθουανίας με τη Βιλίγια.[193][194]

Θέση Χώρα Ερμηνευτής Ψήφοι
1 Λιθουανία Βίλιγια Ματατσιουναϊτέ 311
2 Ιταλία Έμμα Μαρόνε 90
3 Μολδαβία Κριστίνα Σκαρλάτ 90
4 Γεωργία The Shin & Μάρικο 76
5 Αλβανία Hersi 64

Τα Βραβεία Ondas είναι μια τελετή βράβευσης που διοργανώνεται από το Radio Barcelona, θυγατρική της Cadena SER, από το 1954. Απονέμονται ως αναγνώριση επαγγελματιών στους τομείς της ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής μετάδοσης, του κινηματογράφου και της μουσικής βιομηχανίας.[195] Οι αποδέκτες του 61ου βραβείου Ondas ανακοινώθηκαν στις 6 Νοεμβρίου 2014, όπου ο δανικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας DR και η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση έλαβαν το Διεθνές Τηλεοπτικό Βραβείο, για την παραγωγή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2014.[196][197] Το βραβείο παραδόθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2014 στο Liceu της Βαρκελώνης.[196]

Έτος Υποψήφιο(α) Βραβείο Αποτέλεσμα
2014 DRΕυρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση Διεθνές Τηλεοπτικό Βραβείο Νίκη
Eurovision Song Contest: Copenhagen 2014
Compilation από Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Κυκλοφορία14 Απριλίου 2014
Μουσικό είδοςΠοπ
Διάρκεια
  • 56:39 (CD 1)
  • 57:25 (CD 2)
ΔισκογραφικήUniversal
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)
Eurovision Song Contest: Malmö 2013
(2013)
Eurovision Song Contest: Copenhagen 2014
(2014)
Eurovision Song Contest: Vienna 2015
(2015)

To Eurovision Song Contest: Copenhagen 2014 είναι το επίσημο άλμπουμ συλλογής του διαγωνισμού, που συγκεντρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την Universal Music Group στις 14 Απριλίου 2014. Το άλμπουμ περιλαμβάνει και τις 37 συμμετοχές, συμπεριλαμβανομένων των ημι-φιναλίστ που δεν κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό. Περιλάμβανε επίσης ως μπόνους κομμάτι, το επίσημο θέμα #JoinUs, το "Rainmaker", που ερμηνεύτηκε από τη νικήτρια του διαγωνισμού του 2013, Εμελί ντε Φόρεστ.[198]

Chart (2014) Θέση
German Compilation Albums (Offizielle Top 100)[199] 2

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Περιέχει λίγες λέξεις στα Λετονικά
  2. Περιέχει λίγες φράσεις στα Αγγλικά και μία στα Ισπανικά
  3. Περιέχει λίγες λέξεις στα Αγγλικά
  4. 4,0 4,1 Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό βαθμών με το Μαυροβούνιο, η Ρωσία θεωρείται ότι τερμάτισε στην έκτη θέση λόγω της λήψης βαθμών από μεγαλύτερο αριθμό χωρών.
  5. 5,0 5,1 Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό βαθμών με την Ισπανία, η Δανία θεωρείται ότι τερμάτισε στην ένατη θέση λόγω της λήψης βαθμών από μεγαλύτερο αριθμό χωρών.
  6. 6,0 6,1 Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό βαθμών με τη Ρουμανία, η Φινλανδία θεωρείται ότι τερμάτισε στην ενδέκατη θέση λόγω της λήψης βαθμών από μεγαλύτερο αριθμό χωρών.
  7. 7,0 7,1 Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό πόντων στην τηλεψηφοφορία με την Ελλάδα, η Δανία θεωρείται ότι τερμάτισε υψηλότερα λόγω της λήψης βαθμών από μεγαλύτερο αριθμό χωρών στην τηλεψηφοφορία.
  8. 8,0 8,1 Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό βαθμών με το Αζερμπαϊτζάν, η Ιταλία θεωρείται ότι τερμάτισε στην εικοστή πρώτη θέση λόγω της λήψης βαθμών από μεγαλύτερο αριθμό χωρών.
  9. Οι μεταδόσεις όλων των εκπομπών στη Γερμανία στο Einsfestival καθυστέρησαν.
  10. Οι τρεις ζωντανές εκπομπές μεταδόθηκαν στο TVP Rozrywka με μία ημέρα καθυστέρηση.
  11. Το RTP παρείχε καθυστερημένη μετάδοση του δεύτερου ημιτελικού.
  12. Το OutTV μετέδωσε τις τρεις εκπομπές στον Καναδά μεταξύ 20 και 22 Ιουνίου 2014.
  1. 1,0 1,1 1,2 Bakker, Sietse (4 Ιουνίου 2014). «Eurovision Song Contest 2014 reaches 195 million worldwide». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 Siim, Jarmo (2 Σεπτεμβρίου 2013). «Copenhagen announced as host city of Eurovision 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2013. 
  3. Siim, Jarmo (8 Ιουλίου 2013). «Eurovision 2014 grand final set for 10 May». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2013. 
  4. Siim, Jarmo (4 Φεβρουαρίου 2014). «Koppel, Asbaek, and Ronne to Host Eurovision 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2014. 
  5. BBC News (1 Ιανουαρίου 1970). «BBC News – Austria wins Eurovision Song Contest». bbc.co.uk/news. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014. 
  6. "Eurovision became three times more expensive than planned" Αρχειοθετήθηκε 8 August 2014 στο Wayback Machine. (in Danish). Denmark's Radio. Retrieved 4 August 2014.
  7. London, Stephane (4 Σεπτεμβρίου 2013). «Denmark 2014: From a shipyard to a Eurovision temple». ESCToday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2013. 
  8. «These cities want to host Eurovision 2014». Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  9. Jiandani, Sanjay. «Denmark: Copenhagen and Herning bid to host Eurovision 2014». esctoday. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2013. 
  10. Jiandani, Sanjay. «Denmark: Aalborg to enter host city race?». esctoday. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2013. 
  11. Jiandani, Sanjay. «Denmark: Fredericia joins the bidding race». esctoday. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2013. 
  12. Jiandani, Sanjay. «Denmark: Horsens bids to host Eurovision in a prison». esctoday. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013. 
  13. Kolby, Maiken (19 Ιουνίου 2013). «Her skal Det Internationale Melodi Grand Prix 2014 holdes» [Here the Eurovision Song Contest 2014 held]. Ekstra Bladet (στα Danish). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  14. Kolby, Maiken (19 Ιουνίου 2013). «Sådan ser det ud, hvis DR holder Melodi Grand Prix i egen baghave» [What it looks like if DR keeps Eurovision Song Contest in own backyard]. Ekstra Bladet (στα Danish). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  15. «Trekantområdet trækker sit kandidatur som vært for ESC 2014» [Triangle Region withdraws its candidacy as host of ESC 2014]. Fredericia Kommune (στα Danish). 25 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  16. 16,0 16,1 «Fodbold sparker Melodi Grand Prix ud af Parken» [Football kicks Eurovision out of park]. Danmarks Radio (στα Danish). 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  17. «Aalborg melder sig ud af Grand Prix-ræs» [Aalborg pulls out of the Eurovision race]. DR (στα Δανικά). 17 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2013. 
  18. Goos, Sebastian (29 Ιουνίου 2013). «Sharing Copenhagen with the World 2014 – Eurovision Song Contest i København» [Eurovision Song Contest in Copenhagen]. Wonderful Copenhagen (στα Δανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2013. 
  19. Juhász, Ervin (26 Ιουνίου 2013). «Denmark: Fredericia withdraws the bid for 2014». escxtra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  20. Edwards, Samantha (12 Μαΐου 2014). «In numbers: Copenhagen hosts Eurovision Song Contest 2014». Campaign. 
  21. Vivas, Gabriel (11 Απριλίου 2014). «Eurovision 2014: Tim Schou to host the Euroclub nights». EscToday. 
  22. Russell, Peter (4 Μαΐου 2014). «Tonight: Eurovision Song Contest 2014 Opening Ceremony». EscToday. 
  23. «About Voting». European Broadcasting Union. eurovision.tv. Μάιος 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2015. 
  24. «Full Splitt Results». European Broadcasting Union. eurovision.tv. Μάιος 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2015. 
  25. «Full Splitt Results». European Broadcasting Union. eurovision.tv. Μάιος 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2015. 
  26. «Rules of the 59th Eurovision Song Contest» (PDF). European Broadcasting Union. eurovision.tv. 20 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. 
  27. Siim, Jarmo (20 Σεπτεμβρίου 2013). «Jury rules tightened for 2014 Eurovision Song Contest». European Broadcasting Union. eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. 
  28. Jiandani, Sanjay (13 Ιανουαρίου 2014). «Eurovision 2014: Semi-finals allocation draw on 20 January». ESCToday.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  29. Siim, Jarmo (24 Νοεμβρίου 2013). «Sweden and Norway drawn into Semi-Finals». Eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013. 
  30. Hidalgo, Rodrigo Romero (13 Ιανουαρίου 2014). «General: Semifinal allocation draw». escXtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  31. «Spænding: Så skal der trækkes lod mellem Grand Prix-landene» [Tension: Here's how the Eurovision countries will be split] (στα Δανικά). DR. 13 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  32. 32,0 32,1 32,2 32,3 Siim, Jarmo (17 Ιανουαρίου 2014). «Slovenia joins Eurovision 2014, Semi-Final Allocation Draw on Monday». Eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2014. 
  33. Theilen, David (30 Οκτωβρίου 2013). «Jury rules tightened for 2014 Eurovision Song Contest». wiwibloggs.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2013. [χρειάζεται καλύτερη πηγή]
  34. Waddell, Nathan (17 Μαρτίου 2014). «General: Denmark drawn 23rd in Grand Final». escXtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  35. 35,0 35,1 35,2 Siim, Jarmo (24 Μαρτίου 2014). «Running order for Eurovision Semi-Finals decided». Eurovision.tv. European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2014. 
  36. 36,0 36,1 Eurovision.tv (9 Μαΐου 2014). «Running order for the Grand Final revealed!». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2014. 
  37. Dolgov, Anna (7 Μαΐου 2014). «Eurovision Turns Political as Russia and Ukraine Prepare for Finals». The Moscow Times. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014. 
  38. EBU (4 Φεβρουαρίου 2014). «Koppel, Asbæk, Rønne to host Eurovision 2014». EBU. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2023. 
  39. Storvik-Green, Simon (2 Σεπτεμβρίου 2013). «Eurovision 2014 slogan revealed: 'Join Us'!». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014. 
  40. Siim, Jarmo (14 Μαΐου 2014). «Which postcard is your favourite?». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2014. 
  41. 41,0 41,1 41,2 Storvik-Green, Simon (21 Μαΐου 2013). «Executive Producer appointed for Eurovision 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2014. 
  42. Hello Magazine (28 Απριλίου 2014). «Danish Royals will attend the 2014 Eurovision Song Contest». hellomagazine.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  43. Seven News (29 Απριλίου 2014). «Princess Mary to attend Eurovision». Au.news.yahoo.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  44. Storvik-Green, Simon (25 Μαρτίου 2014). «Australian superstar to sing at Eurovision». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014. 
  45. Vincent, Peter (9 Μαΐου 2014). «Jessica Mauboy performs at Eurovision Song Contest». The Sydney Morning Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2014. 
  46. Jiandani, Sanjay (7 Νοεμβρίου 2013). «Portugal: RTP confirms participation in Eurovision 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2013. 
  47. Jiandani, Sanjay (5 Δεκεμβρίου 2013). «TVP will participate in Copenhagen». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. 
  48. 48,0 48,1 Jiandani, Sanjay (22 Νοεμβρίου 2013). «Bulgaria: BNT will not participate in Copenhagen». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2013. 
  49. 49,0 49,1 Jiandani, Sanjay (19 Σεπτεμβρίου 2013). «Croatia: HRT will not participate in Eurovision 2014». ESCToday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2013. 
  50. 50,0 50,1 Jiandani, Sanjay (3 Οκτωβρίου 2013). «Eurovision 2014: Cyprus will not participate in Copenhagen». ESCtoday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2013. 
  51. 51,0 51,1 Juhász, Ervin (22 Νοεμβρίου 2013). «Serbia: RTS not going to Copenhagen». escXtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013. 
  52. Storvik-Green, Simon (19 Ιουνίου 2013). «Valentina Monetta to represent San Marino in 2014». European Broadcasting Union. eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013. 
  53. Weaver, Jessica (1 Μαρτίου 2014). «Romania: Paula & Ovi to Copenhagen!». ESCToday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2014. 
  54. Ranta, Riku (5 Οκτωβρίου 2013). «FYR Macedonia: Eurovision entry presented in January». escwebs.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2013. 
  55. Granger, Anthony (23 Μαρτίου 2014). «Montenegro: Martina To Sing Backing Vocals For Sergej». eurovoix.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2014. 
  56. 56,0 56,1 Escuerdo, Victor M. (20 Ιανουαρίου 2014). «Allocation Draw results: Who's in which Semi-Final?». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2014. 
  57. «First Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  58. «Second Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  59. «Grand Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  60. Eurovision.tv (21 Μαρτίου 2014). «Voting at the Eurovision Song Contest». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2014. 
  61. 61,0 61,1 61,2 «Full Split Results | First Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 13 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  62. «Results of the First Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  63. «Eurovision Song Contest 2014 First Semi-Final – Scoreboard». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022. 
  64. 64,0 64,1 eurovision.tv (11 Μαΐου 2014). «Scoreboards in 2014: Detailed voting result - Eurovision Song Contest 2014 First Semi Final». eurovision.tv. European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2014. 
  65. 65,0 65,1 65,2 «Full Split Results | Second Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 13 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  66. «Results of the Second Semi-Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  67. «Eurovision Song Contest 2014 Second Semi-Final – Scoreboard». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022. 
  68. 68,0 68,1 eurovision.tv (11 Μαΐου 2014). «Scoreboards in 2014: Detailed voting result - Eurovision Song Contest 2014 Second Semi Final». eurovision.tv. European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2014. 
  69. 69,0 69,1 «Full Split Results | Grand Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 13 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  70. «Results of the Grand Final of Copenhagen 2014». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2021. 
  71. «Eurovision Song Contest 2014 Grand Final – Scoreboard». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022. 
  72. 72,0 72,1 eurovision.tv (11 Μαΐου 2014). «Scoreboards in 2014: Detailed voting result - Eurovision Song Contest 2014 Grand Final». eurovision.tv. European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2014. 
  73. Roxburgh, Gordon (10 Μαΐου 2014). «'Good evening Copenhagen' – Voting order revealed». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2014. 
  74. «Which countries can take part?». European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2014. 
  75. Jiandani, Sanjay (6 Σεπτεμβρίου 2013). «Andorra: RTVA will not return to Eurovision in 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013. 
  76. Jiandani, Sanjay (19 Δεκεμβρίου 2013). «Eurovision 2014: Bosnia & Herzegovina will not compete in Copenhagen». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2013. 
  77. Granger, Anthony (18 Δεκεμβρίου 2013). «Bosnia & Herzegovina: BHRT Are Out of Eurovision». Eurovoix.com. BHRT. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2013. 
  78. Fisher, Luke (22 Ιουλίου 2013). «Bulgaria: Prospective Director Generals outline Eurovision Plans». escXtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013. 
  79. Fisher, Luke (22 Νοεμβρίου 2013). «Bulgaria: BNT not entering in 2014». escXtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013. 
  80. Repo, Juha (24 Απριλίου 2013). «Luxembourg: Is there ever any hope of a return to Eurovision?». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013. 
  81. Jiandani, Sanjay (24 Ιουλίου 2013). «Luxembourg: RTL will not return to Eurovision in 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2013. 
  82. Jiandani, Sanjay (11 Σεπτεμβρίου 2013). «Morocco: SNRT will not return to Eurovision in 2014». ESCtoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2013. 
  83. Jiandani, Sanjay (17 Σεπτεμβρίου 2013). «Monaco: TMC will not return to Eurovision in 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013. 
  84. Granger, Anthony (1 Σεπτεμβρίου 2013). «Slovakia: No To 2014». Eurovoix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2013. 
  85. Jiandani, Sanjay (9 Σεπτεμβρίου 2013). «Slovakia: RTVS will not return to Eurovision in 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2013. 
  86. N., Danny (14 Σεπτεμβρίου 2013). «Turkey: 'No plans to return' under current system». escXtra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2013. 
  87. Jiandani, Sanjay (7 Νοεμβρίου 2013). «Turkey: TRT will not participate in Eurovision 2014». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2013. 
  88. Jiandani, Sanjay (30 Σεπτεμβρίου 2013). «Czech Republic will not participate in Copenhagen». esctoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2013. 
  89. «Kosovo drömmer om Eurovision» [Kosovo dreaming of Eurovision]. SVT News (στα Σουηδικά). Sveriges Television. 14 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  90. Therese (15 Μαΐου 2013). «Musik är makt» [Music is power] (στα Σουηδικά). Fabric of Minds. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013. 
  91. «RTK pledges to adopt core public service values». European Broadcasting Union. 8 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2013. 
  92. Eurovisiontimes (29 Νοεμβρίου 2011). «No Participation of Liechtenstein at Eurovision 2012». Eurovision Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2012. 
  93. Granger, Anthony (19 Ιανουαρίου 2013). «Liechtenstein: No 2013 Participation». Eurovoix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2013. 
  94. Jiandani, Sanjay (10 Σεπτεμβρίου 2013). «Liechtenstein: No debut in Eurovision 2014!». ESCToday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2013. 
  95. «San Marino, confermati Lia Fiorio e Gigi Restivo al commento dell'ESC: è record» (στα it). Eurofestival News. 3 April 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 April 2014. https://web.archive.org/web/20140407080332/http://eurofestivalnews.com/2014/04/03/san-marino-lia-fiorio-gigi-restivo-commento-dellesc/. Ανακτήθηκε στις 3 April 2014. 
  96. «San Marino RTV: doppio commento in inglese e speciali sull'ESC 2014» (στα it). Eurofestival News. 11 April 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 April 2014. https://web.archive.org/web/20140413131350/http://eurofestivalnews.com/2014/04/11/san-marino-rtv-commento-in-inglese-speciali-sullesc-2014/. Ανακτήθηκε στις 18 April 2014. 
  97. «"Eurovision 2014": Azərbaycan təmsilçisi finalda yarışmaq hüququnu qazanıb» ["Eurovision 2014": The representative of Azerbaijan won the right to compete in the finals]. İctimai Television (στα Αζερμπαϊτζανικά). 7 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2014. 
  98. Xhahun, Andri (1 Μαΐου 2014). «Eurovision Song Contest 2014 Live në RTSH me Andri Xhahun» [Eurovision Song Contest 2014 Live on RTSH with Andri Xhahun]. Info Media Albania (στα Αλβανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014. 
  99. News.am (6 Μαΐου 2014). «"Եվրատեսիլ 2014". Արամ MP3-ի մասին ֆիլմը, talk show-ն եւ մեկնաբանները» ["Eurovision 2014". Aram MP3-about film, talk show-and commentators]. news.am (στα Αρμενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  100. «Österreich im zweiten Song-Contest-Semifinale am 8. Mai» [Austria in the second Eurovision Song Contest semi-final on May 8]. ORF (στα Γερμανικά). 19 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014. 
  101. Bertinchamps, Pierre (18 Μαρτίου 2014). «L'#Eurovision bouscule " The Voice Belgique " !» [Eurovision shakes up "The Voice Belgique"!] (στα Γαλλικά). tuner.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2014. 
  102. Saerens, Zico (8 Απριλίου 2014). «Peter Van de Veire en Eva Daeleman verslaan Songfestival» [Peter Van de Veire and Eve Daeleman commentates at Eurovision] (στα Ολλανδικά). deredactie.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2014. 
  103. «RTBF – Vivacite, Nos émissions – Eurovision» [RTBF – Vivacite, Our programmes – Eurovision] (στα Γαλλικά). 5 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  104. Gauthier, Clément (8 Απριλίου 2014). «Eurovision 2014 : un dispositif de choix pour les Twin Twin» [Eurovision 2014: a device of choice for Twin Twin] (στα Γαλλικά). toutelatele.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2014. 
  105. Jiandani, Sanjay (12 Νοεμβρίου 2013). «France: National final on January 26; winner announced on March 2». Esctoday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  106. «Der TV-Fahrplan für den ESC 2014 und weiteren Specials» [The TV schedule for the ESC 2014 and other specials] (στα Γερμανικά). ESCfans.de. 4 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2014. 
  107. «Videos 06.05.2014». GPB. 6 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2014. 
  108. «The Shin & მარიკო 8 მაისს, ევროფესტივალის მეორე ნახევარფინალურ საღამოზე გამოვლენ» [The Shin & Mariko to Participate at the 2014 ESC, on May 8] (στα Γεωργιανά και Αγγλικά). GPB. 23 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2014. 
  109. 109,0 109,1 Bygbjerg, Søren (5 Μαΐου 2014). «Kommentator har mistet stemmen: Her er DRs nødplan» [Commentator loses his voice: Here is DR emergency plan] (στα Δανικά). DR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014. 
  110. 110,0 110,1 Bygbjerg, Søren (7 Μαΐου 2014). «Surt show: Grand prix-kommentator stadig syg» [Shit! Grand Prix commentator still sick] (στα Δανικά). Fyens Stiftstidende. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2014. 
  111. Bygbjerg, Søren (8 Μαρτίου 2014). «Bare rolig: Tøpholm fortsat kommentator på Eurovision» [Do not worry: Tøpholm is still a commentator for Eurovision] (στα Δανικά). DR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2014. 
  112. Bygbjerg, Søren (27 Απριλίου 2014). «Monte Carlo kommenterer Eurovision på DR3: Det handler ikke om musik!» [Monte Carlo comments on Eurovision on DR3: It's not about music!] (στα Δανικά). DR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  113. «Eurovision Song Contest i DR» [Eurovision Song Contest on DR] (στα Δανικά). DR. 30 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014. 
  114. «Eurovision Song Contest 2014 – Internationales erstes Halbfinal live aus Kopenhagen/Dänemark» [Eurovision Song Contest 2014 – International first semi-final live from Copenhagen, Denmark] (στα Γερμανικά). SRF. 4 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  115. Gavillet, Pascal (2 February 2014). «Le Tessinois Sebalter représentera la Suisse à l'Eurovision» (στα γαλλικά). TDG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 March 2014. https://web.archive.org/web/20140307125723/http://www.tdg.ch/culture/musique/Le-Tessinois-Sebalter-representera-la-Suisse-a-l-Eurovision/story/28489880. Ανακτήθηκε στις 7 March 2014. 
  116. «ESC 2014 – Entscheidungsshow – Sebalter vertritt die Schweiz» [ESC 2014 – decision show – Sebalter represents Switzerland] (στα Γερμανικά). SRF. 1 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2014. 
  117. «Intervista esclusiva a Sandy Altermatt e Alessandro Bertoglio (RSI)» (στα it). Eurofestival News. 10 February 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 March 2014. https://web.archive.org/web/20140308064332/http://eurofestivalnews.com/2014/02/10/intervista-esclusiva-sandy-altermatt-e-alessandro-bertoglio-rsi/. Ανακτήθηκε στις 10 February 2014. 
  118. Bagiokis, Alexis (27 Απριλίου 2014). «Ο Γ.Καπουτζίδης και στο φετινό τελικό της Eurovision. Η ελληνική αποστολή πετάει την Τρίτη για Κοπεγχάγη» [G.Kapoutzidis in this year's Eurovision final. The Greek delegation flies to Copenhagen on Tuesday]. mikrofwno.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28