Συμμετοχή της Γερμανίας στη Eurovision

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γερμανία
Τηλεοπτ. φορέαςNDR (1996–) (ARD)
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές65
Διοργανώσεις1957, 1983, 2011
Πρώτη συμμετοχή1956
Καλύτερη θέση1η: 1982, 2010
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1964, 1965, 1974, 1995, 2005, 2015, 2016, 2022, 2023
Μηδέν βαθμοί1964, 1965, 2015
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδατου NDR
Η σελίδα της Γερμανίας στο Eurovision.tv

Η Γερμανία συμμετείχε επίσημα σε κάθε Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision από την αρχή του διαγωνισμού το 1956, εκτός από το 1996, όταν η συμμετοχή της δεν προκρίθηκε από τον ηχητικό προκριματικό γύρο και κατά συνέπεια δεν εμφανίστηκε στον τελικό μετάδοσης και δεν υπολογίζεται ως μία από τις 65 εμφανίσεις της Γερμανίας. Καμία άλλη χώρα δεν εκπροσωπήθηκε τόσο συχνά. Η Γερμανία, μαζί με τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Ιταλία, είναι μια από τις "Μεγάλες Πέντε" χώρες που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό, λόγω του ότι είναι οι μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές στην Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU). Ο τελικός μεταδίδεται στη Γερμανία από το εμβληματικό κανάλι του ARD, το Das Erste.

Η Γερμανία κέρδισε για πρώτη φορά τον διαγωνισμό στην 27η προσπάθεια το 1982 στο Χαρογκέιτ, όταν η Νικόλ κέρδισε με το "Ein bißchen Frieden". Η δεύτερη γερμανική νίκη ήρθε 28 χρόνια αργότερα στον διαγωνισμό του 2010 στο Όσλο, όταν η Λένα κέρδισε με το "Satellite". Η Κάτια Έπσταϊν, η οποία τερμάτισε τρίτη το 1970 και το 1971, στη συνέχεια δεύτερη το 1980, είναι η μόνη ερμηνεύτρια που μπήκε στην πρώτη τριάδα σε τρεις περιπτώσεις. Η Γερμανία έχει συνολικά 11 τερματισμούς στην πρώτη τριάδα, τερματίζοντας επίσης δεύτερη με τη Λένα Βαλάιτις (1981) και δύο φορές με το συγκρότημα Wind (1985 και 1987) και τερμάτισε τρίτη με τους Μαίρη Ρόος (1972), Mekado (1994) και Sürpriz (1999). Η Γερμανία τερμάτισε τελευταία εννέα φορές, λαμβάνοντας μηδέν βαθμούς το 1964, το 1965 και το 2015.

Αν και δεν είχε φτάσει στην πρώτη δεκάδα σε 13 από τους τελευταίους 18 διαγωνισμούς (2005–22), ο Μίχαελ Σούλτε πέτυχε το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα της Γερμανίας του 21ου αιώνα, τερματίζοντας τέταρτος στο διαγωνισμό του 2018. Αν και οι Γερμανοί διαγωνιζόμενοι είχαν διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας, το ενδιαφέρον του κοινού παραμένει υψηλό και ο διαγωνισμός είναι ένα από τα γεγονότα με τις περισσότερες προβολές κάθε χρόνο.

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο εκπρόσωπος της Γερμανίας στο διαγωνισμό επιλέγεται συνήθως μέσω μιας διαδικασίας εθνικής επιλογής, που μεταδίδεται στο δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι Das Erste και διοργανώνεται από έναν από τους εννέα περιφερειακούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς του ARD: από το 1956 έως το 1978 το Hessischer Rundfunk (HR), από το 1979 έως το 1991 το Bayerischer Rundfunk (BR), από το 1992 έως το 1995 το Mitteldeutscher Rundfunk (MDR) και από το 1996 το Norddeutscher Rundfunk (NDR). Μεταξύ 2010 και 2012 ο ιδιωτικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός ProSieben συνεργάστηκε με το NDR.

Η ραδιοφωνική κάλυψη παρείχετο, αν και όχι κάθε χρόνο, από το Deutschlandfunk (DLF) και το Bayern 2 μεταξύ 1970 και 1979, από το hr3 μεταξύ 1980-1985, 1991-1994, καθώς και το 2007 και 2011 (και οι δύο σταθμοί το 1983), το NDR Radio2 μεταξύ 1986-1990, 1995-2006 και 2008-2013 και το WDR1LIVE το 2011.

Από το 2010 η παραγωγός εταιρεία Brainpool, η οποία έχει επίσης τη συμπαραγωγή του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision του 2011 στο Ντίσελντορφ και του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision του 2012 στο Μπακού, συνεργάστηκε με το NDR για τη διεξαγωγή των γερμανικών τελικών.

Η Γερμανία έχει συχνά αλλάξει τη διαδικασία επιλογής της συμμετοχής στο διαγωνισμό, είτε μέσω εθνικού τελικού, είτε με εσωτερική επιλογή (περιστασιακά ένας συνδυασμός και των δύο μορφών).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας συμμετείχε στον διαγωνισμό από την ίδρυσή του το 1956. Η Γερμανία συμμετείχε στην πρώτη έκδοση το 1956, αλλά η θέση της στον διαγωνισμό δεν καταγράφηκε καθώς ανακοινώθηκε μόνο ο νικητής, η Ελβετία.[1] Πριν από την επανένωση της Γερμανίας το 1990, η χώρα παρουσιαζόταν περιστασιακά ως "Δυτική Γερμανία". Η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία) δεν συμμετείχε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, και αντ' αυτού έλαβε μέρος στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Intervision.

Με μία νίκη (1982) και τέσσερα αποτελέσματα στη δεύτερη θέση (1980, 1981, 1985 και 1987), η Γερμανία είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη χώρα στον διαγωνισμό τη δεκαετία του 1980, πίσω από την Ιρλανδία, η οποία είχε δύο νίκες τη δεκαετία.

Απουσία του 1996[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ARD είχε επιλέξει έναν καλλιτέχνη και ένα τραγούδι για να εκπροσωπήσει τη χώρα στο 1996, που θα διεξαγόταν στο Όσλο της Νορβηγίας. Λόγω της αύξησης των χωρών που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν στην Eurovision, διαπιστώθηκε αδυναμία να μετάσχουν όλες σε έναν ενιαίο τελικό και εισήχθη ο θεσμός των προκριματικών, ώστε οι συμμετοχές του τελικού να περιοριστούν σε 23 (από τις 30 χώρες που συμμετείχαν). Η Νορβηγία ως οικοδέσποινα χώρα προκρίθηκε αυτόματα κι έτσι τα υπόλοιπα 29 τραγούδια συμμετείχαν σε έναν ηχητικό, μη τηλεοπτικό προκριματικό γύρο, με τα κορυφαία 22 τραγούδια να προκρίνονται για το Όσλο. Η γερμανική συμμετοχή με το τραγούδι "Planet of Blue" του Λέον αποδείχτηκε ατυχής, καθώς απέτυχε να κερδίσει αρκετούς πόντους για να φτάσει στον τελικό, τερματίζοντας στην 24η θέση. Το ARD και η EBU δεν ήταν ικανοποιημένοι από αυτό, καθώς η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος οικονομικός συντελεστής τότε. Το 1996 ήταν η μόνη χρονιά, που η Γερμανία απουσίασε από το διαγωνισμό.

Δεκαετία 2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του 2000 η Γερμανία ξεχώρισε με την υιοθέτηση μουσικών στυλ, που δεν είναι συνήθη στην Eurovision, όπως η κάντρι και western μουσική (Texas Lightning - "No No Never" το 2006) και σουίνγκ (Roger Cicero - "Frauen regier'n die Welt" το 2007 και ο Alex Swings Oscar Sings - "Miss Kiss Kiss Bang" το 2009). Η Γερμανία ισοβάθμησε στην τελευταία θέση στο διαγωνισμό του 2008, αλλά κέρδισε την 23η θέση από τους 25 όταν δημοσιεύτηκε το αποτέλεσμα. Το 2009 το ARD πραγματοποίησε εσωτερική επιλογή για πρώτη φορά από το 1995 λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος προβολής των γερμανικών εθνικών τελικών.[2] Ο Άλεξ Κρίστενσεν και ο Όσκαρ Λόια επιλέχθηκαν για να εκπροσωπήσουν τη Γερμανία στο διαγωνισμό του 2009, όπου εμφανίστηκαν στη σκηνή με τη διάσημη burlesque καλλιτέχνη Ντίτα φον Τέεζε. Ωστόσο κατάφεραν να λάβουν μόνο 35 πόντους, τερματίζοντας 20οι από τις 25 χώρες.

Δεκαετία 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2010 το ARD προσκάλεσε τον πρώην συμμετέχοντα και συνθέτη Στέφαν Ράαμπ και το ιδιωτικό δίκτυο ProSieben να συνεργαστούν για να βρουν μια ελπιδοφόρα συμμετοχή για τη χώρα. Έχει ειπωθεί ότι ο Ράαμπ προσεγγίστηκε λόγω των καλών του επιδόσεων στο διαγωνισμό, τερματίζοντας 5ος το 2000 καθώς και γράφοντας συμμετοχές το 1998 και το 2004, οι οποίες τερμάτισαν στην 7η και 8η θέση αντίστοιχα. Ο Ράαμπ συμφώνησε και διεξήγαγε μια τηλεοπτική εκπομπή που ονομάστηκε "Unser Star für Oslo" (Το αστέρι μας για το Όσλο) που μεταδόθηκε στο ARD και στο ProSieben. Η νικήτρια ήταν η Λένα Μάιερ-Λάντρουτ με το "Satellite", η οποία κέρδισε και τον διαγωνισμό. Δύο ακόμα συνεργασίες με το ProSieben έδωσαν τον δεύτερο και τον τρίτο συνεχόμενο τερματισμό στην πρώτη δεκάδα, το 2011 (Λένα Μάιερ-Λάντρουτ με το "Taken by a Stranger") και το 2012 (Ρόμαν Λομπ με το "Standing Still").

Το σερί των κατατάξεων στην κορυφαία δεκάδα διακόπηκε στο διαγωνισμό του 2013, όταν το τραγούδι "Glorious" της Cascada τερμάτισε 21ο με 18 πόντους, με τις χαμηλές κατατάξεις να συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια, αφού η ομάδα Elaiza το 2014, η Άν Σοφί το 2015, η Τζέιμι-Λί και η Λεβίνα τελείωσαν στις θέσεις 18, 27 (τελευταία), 26 (τελευταία) και 25 (προτελευταία) αντίστοιχα. Η Άν Σοφί έγινε η τρίτη συμμετοχή της χώρας που τερμάτισε με μηδέν βαθμούς, μετά τη Νόρα Νόβα το 1964 και την Ούλα Βίζνερ το 1965 και πρώτη από την εισαγωγή του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης το 1975. Το αρνητικό σερί διακόπηκε μόλις το 2018 με την τέταρτη θέση του Μίχαελ Σούλτε με το τραγούδι "You Let Me Walk Alone".

Η τύχη της Γερμανίας άλλαξε το 2018, όταν ο Μίχαελ Σούλτε την επανέφερε στην πρώτη 5άδα για πρώτη φορά από το 2010 με το "You Let Me Walk Alone", τερματίζοντας στην τέταρτη θέση. Αυτή είναι η πρώτη φορά από το 2012 που περισσότερες από μία χώρες από τις "Μεγάλες Πέντε" μπαίνουν στην πρώτη δεκάδα (με την Ιταλία να τερματίζει πέμπτη) και η δεύτερη φορά (μετά το 2002) που δύο χώρες των "Μεγάλων Πέντε" μπαίνουν στην πρώτη πεντάδα από τη θέσπιση του κανόνα. Το επόμενο έτος, το ντουέτο Sisters με το τραγούδι "Sister" δεν μπόρεσε να επαναλάβει την ίδια επιτυχία, καθώς δεν έλαβε πόντους από την τηλεψηφοφορία, τερματίζοντας στην 25η θέση της γενικής κατάταξης με 24 βαθμούς.

Δεκαετία 2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο ακόμη αποτελέσματα στην τελευταία πεντάδα κατέγραψε η Γερμανία στην αρχή της δεκαετίας, αυτό των Γιέντρικ Ζίγκβαρτ το 2021 (επίσης δεν έλαβε βαθμούς από την τηλεψηφοφορία) και Μάλικ Χάρις το 2022 (δεν έλαβε βαθμούς από την κριτική επιτροπή).

Η Γερμανία και οι "Big Five" ("Μεγάλες Πέντε")[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Μεγάλοι Πέντε (Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)

Από το 1999, η Γερμανία, μαζί με μαζί με τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ισπανία, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της Eurovision ανεξάρτητα από τα αποτελέσματά τους σε προηγούμενους διαγωνισμούς.[3] Αυτές οι χώρες κέρδισαν αυτό το ειδικό καθεστώς με το να είναι οι τέσσερις μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές στην EBU και στη συνέχεια έγιναν γνωστές ως οι "Μεγάλες Τέσσερις". Το 2008, αναφέρθηκε ότι οι "Μεγάλοι Τέσσερις" θα μπορούσαν να χάσουν την ιδιότητά τους και να αναγκαστούν να αγωνιστούν στους ημιτελικούς,[4] ωστόσο, αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ και ο κανόνας παρέμεινε σε ισχύ.[5] Όταν η Ιταλία επέστρεψε στον διαγωνισμό το 2011, της δόθηκε το ίδιο άθικτο καθεστώς, αναβαθμίζοντας έτσι τις χώρες σε "Μεγάλες Πέντε".[6][7]

Η Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα των "Μεγάλων Πέντε" που κέρδισε το διαγωνισμό μετά την εισαγωγή του κανόνα, χάρη στην Λένα το 2010. Όσον αφορά την επιτυχία, αυτή τη στιγμή είναι δεύτερη πίσω από την Ιταλία, η οποία κέρδισε το 2021 με τους Måneskin και τερμάτισε δεύτερη το 2011 με τον Ραφαέλ Γκουαλάτσι και ξανά το 2019 με τον Μαχμούντ. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την απουσία της Ιταλίας από τον διαγωνισμό για τα πρώτα έντεκα χρόνια ύπαρξης του κανόνα, η Γερμανία παραμένει η μόνη χώρα που έχει κερδίσει από τους αρχικούς "Μεγάλους Τέσσερις".

Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
3
 Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1956 Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς[8] "Im Wartesaal zum großen Glück" Γερμανικά 2 —[α] Όχι ημιτελικοί
Φρέντι Κουίν[9] "So geht das jede Nacht" Γερμανικά 2
1957 Μάργκοτ Χίλσερ[10] "Telefon, Telefon" Γερμανικά[β] 4 8
1958 Μάργκοτ Χίλσερ "Für zwei Groschen Musik" Γερμανικά 7 5
1959 Άλις και Έλεν Κέσλερ[11] "Heute Abend wollen wir tanzen geh'n" Γερμανικά 8 5
1960 Βιν Χόοπ[12] "Bonne nuit ma chérie" Γερμανικά 4 11
1961 Λάλε Άντερσεν "Einmal sehen wir uns wieder" Γερμανικά 13 3
1962 Κόνι Φρόμπες[13] "Zwei kleine Italiener" Γερμανικά 6 9
1963 Χάιντι Μπριλ[14] "Marcel" Γερμανικά 6 9
1964 Νόρα Νόβα[15] "Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne" Γερμανικά 13 0
1965 Ούλα Βίζνερ[16] "Paradies, wo bist du?" Γερμανικά 15 0
1966 Μάργκοτ Έσκενς[17] "Die Zeiger der Uhr" Γερμανικά 10 7
1967 Ίνγκε Μπρικ[18] "Anouschka" Γερμανικά 8 7
1968 Βένκε Μίρε[19] "Ein Hoch der Liebe" Γερμανικά[γ] 6 11
1969 Σιβ Μάλμκβιστ[20] "Primaballerina" Γερμανικά 9 8
1970 Κάτια Έπσταϊν[21] "Wunder gibt es immer wieder" Γερμανικά 3 12
1971 Κάτια Έπσταϊν "Diese Welt" Γερμανικά 3 100
1972 Μαίρη Ρόος[22] "Nur die Liebe läßt uns leben" Γερμανικά 3 107
1973 Γκίτε[23] "Junger Tag" Γερμανικά 8 85
1974 Σίντι & Μπερτ[24] "Die Sommermelodie" Γερμανικά 14 3
1975 Τζόι Φλέμινγκ[25] "Ein Lied kann eine Brücke sein" Γερμανικά, Αγγλικά 17 15
1976 Les Humphries Singers[26] "Sing Sang Song" Γερμανικά 15 12
1977 Silver Convention[27] "Telegram" Αγγλικά 8 55
1978 Αϊρίν Σιρ[28] "Feuer" Γερμανικά 6 84
1979 Dschinghis Khan[29] "Dschinghis Khan" Γερμανικά 4 86
1980 Κάτια Έπσταϊν "Theater" Γερμανικά 2 128
1981 Λένα Βαλάιτις[30] "Johnny Blue" Γερμανικά 2 132
1982 Νικόλ "Ein bißchen Frieden" Γερμανικά[δ] 1 161
1983 Χόφμαν & Χόφμαν[31] "Rücksicht" Γερμανικά 5 94
1984 Μαίρη Ρόος "Aufrecht geh'n" Γερμανικά 13 34
1985 Wind[32] "Für alle" Γερμανικά 2 105
1986 Ίνγκριτ Πέτερς[33] "Über die Brücke geh'n" Γερμανικά 8 62
1987 Wind "Laß die Sonne in dein Herz" Γερμανικά 2 141
1988 Μάικε & Κρις Γκέρτνερ[34] "Lied für einen Freund" Γερμανικά 14 48
1989 Νίνο ντε Άντζελο[35] "Flieger" Γερμανικά 14 46
1990[ε] Κρις Κέμπερς[36] & Ντάνιελ Κόβατς[37] "Frei zu leben" Γερμανικά 9 60
1991 Atlantis 2000[38] "Dieser Traum darf niemals sterben" Γερμανικά 18 10
1992 Wind "Träume sind für alle da" Γερμανικά 16 27
1993 Münchener Freiheit[39] "Viel zu weit" Γερμανικά 18 18 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Mekado[40] "Wir geben 'ne Party" Γερμανικά 3 128 Όχι ημιτελικοί
1995 Stone & Stone[41] "Verliebt in Dich" Γερμανικά 23 1
1996 Λέον "Planet of Blue" Γερμανικά Δεν προκρίθηκε[ζ] 24 24
1997 Μπιάνκα Σόμπουργκ[42] "Zeit" Γερμανικά 18 22 Όχι ημιτελικοί
1998 Γκίλντο Χορν[43] "Guildo hat euch lieb!" Γερμανικά 7 86[η]
1999 Sürpriz[44] "Reise nach Jerusalem – Kudüs'e Seyahat" Γερμανικά, Τουρκικά, Αγγλικά, Εβραϊκά 3 140
2000 Στέφαν Ράαμπ "Wadde hadde dudde da?" Γερμανικά, Αγγλικά 5 96
2001 Μισέλ[45] "Wer Liebe lebt" Γερμανικά, Αγγλικά 8 66
2002 Κορίνα Μέι[46] "I Can't Live Without Music" Αγγλικά 21 17
2003 Λου[47] "Let's Get Happy" Αγγλικά 11 53
2004 Μαξ "Can't Wait Until Tonight" Αγγλικά, Τουρκικά 8 93 Μέλος των "Big 4"
2005 Γκράσια[48] "Run & Hide" Αγγλικά 24 4
2006 Texas Lightning[49] "No No Never" Αγγλικά 14 36
2007 Ρότζερ Τσίτσερο[50] "Frauen regier'n die Welt" Γερμανικά, Αγγλικά 19 49
2008 No Angels[51] "Disappear" Αγγλικά 23 14
2009 Alex Swings[52] Oscar Sings![53] "Miss Kiss Kiss Bang" Αγγλικά 20 35
2010 Λένα "Satellite" Αγγλικά 1 246
2011 Λένα "Taken by a Stranger" Αγγλικά 10 107 Μέλος των "Big 5"
2012 Ρόμαν Λομπ "Standing Still" Αγγλικά 8 110
2013 Cascada "Glorious" Αγγλικά 21 18
2014 Elaiza "Is It Right?" Αγγλικά 18 39
2015 Άνν Σοφί "Black Smoke" Αγγλικά 27[θ] 0
2016 Τζέιμι-Λι Κρίβιτς "Ghost" Αγγλικά 26 11
2017 Λεβίνα "Perfect Life" Αγγλικά 25 6
2018 Μίχαελ Σούλτε "You Let Me Walk Alone" Αγγλικά 4 340
2019 S!sters "Sister" Αγγλικά 25 24
2020 Μπεν Ντόλιτς "Violent Thing" Αγγλικά Ακυρώθηκε[ι] X
2021 Γιέντρικ Ζίγκβαρτ "I Don't Feel Hate" Αγγλικά[κ] 25 3
2022 Μάλικ Χάρις "Rockstars" Αγγλικά 25 6
2023 Lord of the Lost "Blood & Glitter" Αγγλικά 26 18
2024 Ισαάκ "Always on the Run" Αγγλικά Ανερχόμενος †

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
Χρονιά Καλλιτέχνης Τίτλος Γλώσσα 2ος γύρος Βαθμοί 1ος γύρος Βαθμοί Θέση (το 1982) Βαθμοί (το 1982)
1982 Νικόλ "Ein bißchen Frieden" Γερμανικά Δεν προκρίθηκε 7 106 1 161

Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Γερμανίας έχει ως εξής:

Διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παρουσιαστές του 2011
Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιστές
1957 Φρανκφούρτη, Έσση Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks Αναΐντ Ιπλικιάν
1983 Μόναχο, Βαυαρία Rudi-Sedlmayer-Halle Μαρλέν Σαρέλ
2011 Ντίσελντορφ, Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία Esprit Arena Άνκε Ενγκέλκε, Γιούντιτ Ράκερς και Στέφαν Ράαμπ

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβείο Barbara Dex[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Πόλη Ref.
1998 Guildo Horn Μπέρμινγχαμ
[55]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Γερμανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά → 12 βαθμοί → 10 βαθμοί → 8 βαθμοί
1956–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975 Φινλανδία Ηνωμένο Βασίλειο Ολλανδία
1976 Γαλλία Αυστρία Ηνωμένο Βασίλειο
1977 Γαλλία Ηνωμένο Βασίλειο Βέλγιο
1978 Ισραήλ Γαλλία Ηνωμένο Βασίλειο
1979 Ισπανία Δανία Ηνωμένο Βασίλειο
1980 Ιρλανδία Ελβετία Ολλανδία
1981 Γαλλία Σουηδία Πορτογαλία
1982 Ισραήλ Νορβηγία Λουξεμβούργο
1983 Σουηδία Ισραήλ Λουξεμβούργο
1984 Σουηδία Ιρλανδία Πορτογαλία
1985 Νορβηγία Αυστρία Σουηδία
1986 Λουξεμβούργο Ολλανδία Τουρκία
1987 Ιταλία Ισλανδία Ισραήλ
1988 Ελβετία Ηνωμένο Βασίλειο Τουρκία
1989 Ηνωμένο Βασίλειο Ισπανία Σουηδία
1990 Ισπανία Γαλλία Βέλγιο
1991 Σουηδία Μάλτα Γαλλία
1992 Ηνωμένο Βασίλειο Ιρλανδία Πορτογαλία
1993 Ελβετία Νορβηγία Σουηδία
1994 Ιρλανδία Πολωνία Γαλλία
1995 Σουηδία Ισλανδία Γαλλία
1996 Αποκλείστηκε
1997 Τουρκία Ηνωμένο Βασίλειο Ιρλανδία
1998 Τουρκία Κροατία Μάλτα
1999 Τουρκία Κροατία Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2000 Δανία Τουρκία Σουηδία
2001 Δανία Εσθονία Ελλάδα
2002 Λετονία Μάλτα Ηνωμένο Βασίλειο
2003 Πολωνία Τουρκία Ρωσία
2004 Τουρκία Σερβία και Μαυροβούνιο Κύπρος
2005 Ελλάδα Τουρκία Μάλτα
2006 Τουρκία Φινλανδία Ελλάδα
2007 Τουρκία Ελλάδα Σερβία
2008 Ελλάδα Τουρκία Σερβία
2009 Νορβηγία Τουρκία Ηνωμένο Βασίλειο
2010 Βέλγιο Τουρκία Ελλάδα
2011 Αυστρία Ελλάδα Ιρλανδία
2012 Σουηδία Σερβία Τουρκία
2013 Ουγγαρία Δανία Ισλανδία
2014 Ολλανδία Πολωνία Δανία
2015 Ρωσία Σουηδία Βέλγιο
2016 Ισραήλ Κ.Ε.
Ρωσία T. 		Σουηδία Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Γεωργία Κ.Ε.
Σουηδία T.
2017 Νορβηγία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Πορτογαλία Κ.Ε.
Βέλγιο T. 		Βουλγαρία Κ.Ε.
Κροατία T.
2018 Σουηδία Κ.Ε.
Ιταλία T. 		Αυστρία Κ.Ε.
Ισραήλ T. 		Ιρλανδία Κ.Ε.
Τσεχία T.
2019 Ιταλία Κ.Ε.
Νορβηγία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ελβετία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Ρωσία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός[ι]
2021 Γαλλία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Ελβετία Κ.Ε.
Γαλλία T. 		Μάλτα Κ.Ε.
Φινλανδία T.
2022 Ηνωμένο Βασίλειο Κ.Ε.
Ουκρανία T. 		Ουκρανία Κ.Ε.
Μολδαβία T. 		Ισπανία Κ.Ε.
Πολωνία T.
2023 Σουηδία Κ.Ε.
Φινλανδία T. 		Εσθονία Κ.Ε.
Ιταλία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Αλβανία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά → 12 βαθμοί → 10 βαθμοί → 8 βαθμοί
1961–1995 Όχι ημιτελικοί
1996 Σουηδία Πολωνία Εσθονία
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004 Σερβία και Μαυροβούνιο Ελλάδα Αλβανία
2005 Πορτογαλία Κροατία Πολωνία
2006 Φινλανδία Βοσνία και Ερζεγοβίνη Τουρκία
2007 Τουρκία Σερβία Ελβετία
2008 Ελλάδα Αρμενία Αζερμπαϊτζάν
2009 Τουρκία Αρμενία Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2010 Βέλγιο Πορτογαλία Ελλάδα
2011 Αυστρία Δανία Ιρλανδία
2012 Σουηδία Σερβία Ολλανδία
2013 Ισλανδία Ουγγαρία Ελλάδα
2014 Πολωνία Ελβετία Ρουμανία
2015 Σουηδία Λετονία Ισραήλ
2016 Ισραήλ Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Γεωργία Κ.Ε.
Αυστραλία T. 		Βέλγιο Κ.Ε.
Ουκρανία T.
2017 Νορβηγία Κ.Ε.
Βουλγαρία T. 		Βουλγαρία Κ.Ε.
Ουγγαρία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Ισραήλ T.
2018 Σουηδία Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Λετονία Κ.Ε.
Δανία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ουγγαρία T.
2019 Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
Ελβετία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Νορβηγία T. 		Ελβετία Κ.Ε.
Ολλανδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός[ι]
2021 Σουηδία Κ.Ε.
Λιθουανία T. 		Μάλτα Κ.Ε.
Ουκρανία T. 		Ουκρανία Κ.Ε.
Μάλτα T.
2022 Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
Πολωνία T. 		Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
Σερβία T. 		Ρουμανία Κ.Ε.
Σουηδία T.
2023 Φινλανδία Κροατία Ελβετία

Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχηγοί αποστολών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Αρχηγός αποστολής Ref.
1996–2005 Γιούργκεν Μέιερ-Μπίιρ
[56]
2007–2008 Μάνφρεντ Βιτ
[57]
2015 Τόρστεν Αμαρέλ
[58]
2016–2017 Καρόλα Κόνζε
[59]
2018–2019 Κριστόφ Πελλάντερ
[60]
2020–σήμερα Αλεξάνδρα Βόλφσλαστ
[61]

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά καιρούς ο διαγωνισμός παρουσιάστηκε στο ARD από διάφορους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς παρουσιαστές, όπως οι Άντο Σλιρ, Τόμας Γκότσαλκ, Γιαν Χόφερ, Βολφ Μίτλερ, Φριτς Έγκνερ και Βέρνερ Φάιγκελ. Ωστόσο, ο Πέτερ Ούρμπαν παρείχε το σχολιασμό για την ARD TV κάθε χρόνο από το 1997, ωστόσο λόγω των προβλημάτων υγείας του το 2009 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από αυτή τη θέση και έτσι, ο Τιμ Φρίλινγκ ήταν ο σχολιαστής στη Μόσχα. Ο Ούρμπαν επέστρεψε στο σχολιασμό για τη Γερμανία το 2010.[62] Το 2020, ο Michael Schulte ήταν έτοιμος να σχολιάσει τον διαγωνισμό μαζί με τον Ούρμπαν. Και οι δύο σχολίασαν την αντικατάσταση Eurovision: Europe Shine A Light, καθώς και την εκπομπή "Eurovision Song Contest 2020 - Das deutsche Finale" από το Elbphilharmonie στο Αμβούργο.[63]

Χρονιά/ές Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμολογίας Ref.
1956 Βολφ Μίτλερ Χωρίς εκπρόσωπο
1957 Γιοάχιμ Φούξμπεργκερ
1958 Κλάουντια Ντόρεν
1959 Έλενα Γκέρχαρτ Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς
1960 Βολφ Μίτλερ
1961 Χάιντς Σενκ
1962 Ρουτ Κάπελσμπεργκερ Κλάους Χάφενσταϊν
1963 Χανς-Γιοάχιμ Φρίντριχς Βέρνερ Φάιγκελ
1964 Χέρμαν Ρόκμαν Λία Βερ
1965
1966 Χανς-Γιοάχιμ Ράουσενμπαχ Βέρνερ Φάιγκελ
1967 Κάριν Τίτσε-Λούντβιχ
1968 Χανς-Ότο Γκρίνεφελτ
1969
1970 Μαρί-Λουίζε Στάινμπαουερ
1971 Χανς Φέρες Χωρίς εκπρόσωπο
1972
1973
1974 Βέρνερ Φάιγκελ Άγνωστο
1975
1976 Μαξ Σάουτσερ
1977
1978 Ούτε Φερχόλεν
1979 Άντο Σλιρ και Γκάμπι Σνέλε Λότι Όνεσοργκε
1980 Άντο Σλιρ Γκάμπι Σνέλε
1981
1982
1983 Κάρολιν Ράιμπερ
1984 Κέρστιν Σβάιγκχεφερ (Schweighöfer)
1985 Κρίστοφ Ντόιμλινγκ
1986
1987 Κρίστοφ Ντόιμλινγκ και Λότι Όνεζοργκε Κέρστιν Σβάιγκχεφερ
1988 Νικόλ και Κλάους Έριχ Μπέτσκες Λότι Όνεζοργκε
1989 Τόμας Γκότσαλκ Κέρστιν Σβάιγκχεφερ
1990 Φριτς Έγκνερ
1991 Μαξ Σάουτσερ Κρίστιαν Έκχαρντ
1992 Γιαν Χόφερ Κάρμεν Νέμπελ
1993
1994
1995 Χόρστ Σένκερ
1996 Ουλφ Άνσοργκε Δε συμμετείχε
1997 Πέτερ Ούρμπαν Κριστίνα Μεντς
[62]
1998 Νένα
[62]
1999 Ρενάν Ντεμιρκάν
[62]
2000 Άξελ Μπούλτχαουπτ (Bulthaupt)
[62]
2001
[62]
2002
[62]
2003
[62]
2004 Τόμας Άντερς
[62]
2005 Τόμας Χέρμανς
[62]
2006
[62]
2007
[62]
2008
[62]
2009 Τιμ Φρίλινγκ Τόμας Άντερς
[62]
2010 Πέτερ Ούρμπαν Χάπε Κέρκελινγκ
[62]
2011 Ίνα Μίλερ
[62]
2012 Άνκε Ένγκελκε
2013 Λένα Μάιερ-Λάντρουτ
2014 Χελένε Φίσερ
2015 Μπάρμπαρα Σένεμπεργκερ (Schöneberger)
2016
2017
2018
2019
2020 Πέτερ Ούρμπαν, Μίχαελ Σούλτε Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση [64][65]
2021 Πέτερ Ούρμπαν Μπάρμπαρα Σένεμπεργκερ [66][67]
2022 [68][69][70][71][72]

Διευθυντές ορχηστρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Μαέστρος[λ] Μουσική διεύθυνση Σημ. Ref.
1956 Φερνάντο Πάγκι N/A [μ] [73]
1957 Γουίλι Μπέρκινγκ Γουίλι Μπέρκινγκ [ν]
1958 Ντόλφ βαν ντερ Λίντεν N/A [μ]
1959 Φρανκ Πουρσέλ
1960 Φραντς Γιόζεφ Μπρόιερ
1961 Φρανκ Πουρσέλ [μ]
1962 Ρολφ Χανς Μίλερ
1963 Γουίλι Μπέρκινγκ
1964
1965 Άλφρεντ Χάουζε
1966 Γουίλι Μπέρκινγκ
1967 Χανς Μπλουμ
1968 Χορστ Γιανκόφσκι
1969 Χανς Μπλουμ
1970 Κρίστιαν Μπρουν [74]
1971 Ντίτερ Τσίμερμαν
1972 Πάουλ Κουν
1973 Γκούντερ Έρικ Τένερ
1974 Βέρνερ Σαρφενμπέργκερ
1975 Ράινερ Πιτς
1976 Λες Χάμφρις
1977 Ρόνι Χέζλχερστ [μ]
1978 Ζαν Φρανκφούρτερ
1979 Νόρμπερτ Ντάουμ
1980 Βόλφγκανγκ Ρέντελμπεργκερ [75]
1981
1982 Νόρμπερτ Ντάουμ
1983 Ντίτερ Ράιτ Ντίτερ Ράιτ
1984 Πιέρ Καό N/A [μ]
1985 Ράινερ Πιτς
1986 Χανς Μπλουμ
1987 Λάσλο Μπένκερ
1988 Μάικλ Θάτσερ
1989 Όχι μαέστρος
1990 Ράινερ Πιτς
1991 Χέρμαν Βάιντορφ
1992 Νόρμπερτ Ντάουμ
1993
1994
1995 Χέρμαν Βάιντορφ
1997 Όχι μαέστρος
1998 Στέφαν Ράαμπ [ξ]

Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
  2. ↑ Το τραγούδι περιέχει λέξεις στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Ιταλικά και στα Ισπανικά.
  3. ↑ Περιέχει φράσεις στα Γαλλικά, στα Αγγλικά και στα Ισπανικά.
  4. ↑ Περιείχε Αγγλικές, Γαλλικές και Ολλανδικές φράσεις στη νικητήρια ερμηνεία.
  5. ↑ Από το 1956 ως το 1990 η χώρα συμμετείχε ως Δυτική Γερμανία. Από το 1991 και μετά την επανένωση της Γερμανίας (3 Οκτωβρίου 1990) συμμετέχει ως Γερμανία.
  6. ↑ Το 1996, η Γερμανία απέτυχε να προκριθεί στο διαγωνισμό μέσω του προκριματικού γύρου. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision δεν μετράει τη συμμετοχή του 1996 στη λίστα των συμμετοχών της Γερμανίας. Αυτή είναι η μοναδική χρονιά που η Γερμανία δεν ήταν παρούσα στον τελικό του διαγωνισμού.
  7. ↑ Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
  8. ↑ Όταν η Αυστρία και η Γερμανία τερμάτισαν και οι δύο χωρίς βαθμούς, η Αυστρία φαίνεται να τερμάτισε πάνω από τη Γερμανία λόγω του συστήματος σπασίματος ισοπαλίας που ευνοεί το τραγούδι που εκτελείται νωρίτερα στη σειρά εκτέλεσης.[54]
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  10. ↑ Περιέχει δύο προτάσεις στα γερμανικά.
  11. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Γερμανοί εκτός αν έχουν σημαία
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
  13. ↑ Ο Μπέρκινγκ διηύθυνε, επίσης, τις συμμετοχές του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ελβετίας.
  14. ↑ Μπορεί το τραγούδι να μην ερμηνεύτηκε με την ορχήστρα, ο Ράαμπ όμως έλαβε το παραδοσιακό χειροκρότημα των μαέστρων ως ο παραγωγός, ο συνθέτης και ο στιχουργός του τραγουδιού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Eurovision 1956 Results: Voting & Points». Eurovisionworld. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 
  2. ↑ Floras, Stella (16 Δεκεμβρίου 2008). «Germany: No national final for 2009». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2009. 
  3. ↑ O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ISBN 1-84442-586-X. 
  4. ↑ Murray, Gavin (28 Μαΐου 2008). «Big 4 (France: Germany; Spain; United Kingdom): May lose automatic place in Eurovision final». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2008. 
  5. ↑ Viniker, Barry (14 Σεπτεμβρίου 2008). «Eurovision 'Big Four' final spots confirmed». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2008. 
  6. ↑ «SERBIA - Svante Stockselius meets members of OGAE Serbia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2009. 
  7. ↑ Fulton, Rick (2007-05-14). «The East V West Song Contest». Daily Record. http://www.dailyrecord.co.uk/news/editors-choice/2007/05/14/the-east-v-west-song-contest-86908-19098830/. Ανακτήθηκε στις 2009-05-24. 
  8. ↑ (Walter Andreas Schwarz, 2 Ιουν. 1913 - 1 Απρ. 1992)
  9. ↑ (Αυστριακός, Freddy Quinn, γ. 27 Σεπτ. 1931)
  10. ↑ (Margot Hielscher, 29 Σεπτ. 1919 - 20 Αυγ. 2017)
  11. ↑ (Alice & Ellen Kessler, δίδυμες, γ. 20 Αυγ. 1936)
  12. ↑ (Wyn Hoop, γ. 29 Σεπτ. 1936)
  13. ↑ (Conny Froboess, γ. 28 Οκτ. 1943)
  14. ↑ (Heidi Brühl, 30 Ιαν. 1942 - 8 Ιουν. 1991). Απεβίωσε από καρκίνο του μαστού.
  15. ↑ (Nora Nova, 8 Μαΐου 1928 - 9 Φεβρ. 2022). Βουλγαρικής καταγωγής, η πρώτη Βουλγάρα που πήρε μέρος στην Γιουροβίζιον (εκπροσωπώντας τη Δυτική Γερμανία).
  16. ↑ (Ulla Wiesner, γ. 12 Δεκ. 1940)
  17. ↑ (Margot Eskens, γ. 12 Αυγ. 1939 - θ. 29 Ιουλ. 2022)
  18. ↑ (Inge Brück, γ. 12 Οκτ. 1936)
  19. ↑ (Wencke Myhre, Νορβηγίδα, γ. 15 Φεβρ. 1947)
  20. ↑ (Siw Malmkvist, Σουηδή, γ. 31 Δεκ. 1936)
  21. ↑ Katja Ebstein (γ. 9 Μαρτ. 1945)
  22. ↑ (Mary Roos, γ. 9 Ιαν. 1949) (1η φορά)
  23. ↑ (Gitte Hænning από Δανία, γ. 29 Ιουν. 1946)
  24. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τη Γιούτα Γκούζενμπουργκερ (γ. 26 Ιαν. 1948) και τον Νόρμπερτ Μπέργκερ (12 Σεπτ. 1945 - 14 Ιουλ. 2012).
  25. ↑ (γεννήθηκε ως Έρνα Ράαντ, 15 Νοεμ. 1944 - 27 Σεπτ. 2017)
  26. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1969 και διαλύθηκε το 1980. Μέλη: Λες Χάμφρις (10 Αυγ. 1940 - 26 Δεκ. 2007), Λίντα Τόμπσον (γ. 21 Σεπτ. 1948), Λιζ Μίτσελ (γ. 12 Ιουλ. 1952), Τζον Λότον (γ. 11 Ιουλ. 1946) και άλλοι.
  27. ↑ Συγκρότημα της eurodisco, ενεργό από το 1974 ως το 1979. Μέλη: Λίντα Τόμπσον, Πένι Μακ Λιν (γ. 4 Νοεμ. 1946), Τζάκι Κάρτερ, Ραμόνα Γουλφ, Ζέντα Τζακς, Ρόντα Χιθ.
  28. ↑ (Ireen Sheer, Γερμανοβρετανίδα, γ. 25 Φεβρ. 1949)
  29. ↑ Συγκρότημα της ποπ, ενεργό από το 1979 ως τα μέσα της δεκαετίας του '80 και από το 2005 ως σήμερα. Μέλη: Βόλφγκανγκ Χάιχελ (γ. 4 Νοεμ. 1950), Χενριέτε Χάιχελ (γ. 13 Νοεμ. 1953), Εντίνα Ποπ (γ. 4 Φεβρ. 1941). Ιδρυτικά μέλη ήταν επίσης ο Στιβ Μπέντερ, που πέθανε από καρκίνο (2 Νοεμ. 1946 - 7 Μαΐου 2006), ο Λούις Χέντρικ Πόντγκιτερ, που απεβίωσε από AIDS (4 Απρ. 1951 - Αύγουστος 1993) και ο Λέσλι Μάντοκι.
  30. ↑ (Lena Valaitis, γερμανολιθουανή, γ. 7 Σεπτ. 1943)
  31. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους αδερφούς Μίχαελ Χόφμαν (γ. 3 Δεκ. 1950) και Γκίντερ Χόφμαν (4 Οκτ. 1951 - 15 Μαρτ. 1984). Ο Γκίντερ αυτοκτόνησε στη Βραζιλία, πέφτοντας από μπαλκόνι.
  32. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1985 από τον Αλεξάντερ Χάιλερ. Σημερινά μέλη: Αντρέας Λέμπινγκ, Κάρολιν Φρέλιαν και Γιάσμιν Κνέπκενς. (1η φορά)
  33. ↑ (Ingrid Peters, γ. 19 Απρ. 1954)
  34. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τη Μάικε (γ. 29 Ιουν. 1974) και τη μητέρα της Κρις Γκέρτνερ (γ. 29 Δεκ. 1950)
  35. ↑ (Nino de Angelo, γ. 18 Δεκ. 1963)
  36. ↑ (Chris Kempers , γ. 7 Ιαν. 1965)
  37. ↑ (Daniel Kovac, σλοβένος, γ. 27 Σεπτ. 1956)
  38. ↑ Βραχύβιο συγκρότημα του 1990-91 που συστάθηκε από τον παραγωγό Άλφονς Βάιντορφ (γ. 1962) και το συνθέτη Χέλμουτ Φράι.
  39. ↑ Συγκρότημα της ποπ ροκ που συστάθηκε το 1980. Μέλη: Τραγούδι-πλήκτρα: Στέφαν Τσάουνερ (γ. 20 Ιουν. 1952), Κιθάρα: Άρον Στρόμπελ (γ. 26 Ιαν 1958). Πρόσθετα μέλη: Μίχαελ Κούντσι (γ. 27 Αυγ. 1958), Αλεξάντερ Γκρίνβαλντ (γ. 7 Σεπτ. 1954) και Ρέναρντ Χένρι Χάτσκε (γ. 30 Νοεμ. 1955).
  40. ↑ Γυναικείο συγκρότημα αποτελούμενο από τις Μέλανι Μπέντερ (γ. 7 Δεκ. 1974), Κάτι Κάρνεϊ και Ντόρκας Κίφερ (γ. 21 Ιουν. 1972).
  41. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους συζύγους Γκλεν Πένιστον και Τατιάνα Σεγιέν Πένιστον.
  42. ↑ Bianca Shomburg (γ. 17 Σεπτ. 1974).
  43. ↑ Guildo Horn (γ. 15 Φεβρ. 1963).
  44. ↑ Γερμανοτουρκικό συγκρότημα. Μέλη: Cihan „Chicco“ Özden (γ. 9. Ιουν. 1976), Deniz Filizmen (γ. 30 Ιαν. 1978), Yasemin „Jazz“ Akkar (γ. 5 Οκτ. 1982), Filiz Zeyno (γ. 28 Ιουλ. 1969), Savaş Uçar (γ. 26 Απρ. 1967) και Bülent Ural (γ. 24 Ιαν. 1973)
  45. ↑ Ψευδώνυμο της Τάνια Χέβερ (γ. 15 Φεβρ. 1972).
  46. ↑ Corinna May (γ. 10 Οκτ. 1970)
  47. ↑ Marie-Luise Hoffner (γ. 27 Οκτ. 1963)
  48. ↑ Καλλιτεχνικό όνομα της Gracia Arabella Baur (γ. 18 Νοεμ. 1982)
  49. ↑ Γερμανικό κουαρτέτο (συσταθέν το 2000) της κάντρι. Μέλη: Όλι Ντίτριχ (γ. 20 Νοεμ. 1956), Τζέιν Κάμερφορντ (γ. 1 Ιαν. 1959), Γιόν Όλσεν, Μάρκους Σμιτ, Ούβε Φρέντσελ
  50. ↑ Roger Cicero (γ. 6 Ιουλ. 1970 – π. 24 Μαρτίου 2016)
  51. ↑ Γυναικείο ποπ συγκρότημα ενεργό το 2000–2003 και το 2007–2014. Μέλη: Νάντια Μπενάισα (γ. 26 Απρ. 1982), Λούσι Ντιακόφσκα (γ. 2 Απρ. 1976), Σάντι Μέλινγκ (γ. 27 Απρ. 1981), Βανέσα Πετρούο (γ. 23 Οκτ. 1979) και Τζέσικα Βαλς (γ. 2 Φεβρ. 1977)
  52. ↑ Alex Christensen (γ. 7 Απρ. 1967)
  53. ↑ Oscar Loya, Αμερικανός τραγουδιστής (γ. 12 Ιουν. 1979).
  54. ↑ «Rules for the Eurovision Song Contest 2009» (PDF). European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  55. ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  56. ↑ Rau, Oliver (23 Μαΐου 2005). «Jürgen Meier-Beer withdraws». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  57. ↑ «Eurovision Rewrites the Rule Book». dw.com. 7 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019. 
  58. ↑ Granger, Anthony (6 Σεπτεμβρίου 2015). «Germany: Carola Conze New Head of Delegation». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. 
  59. ↑ Granger, Anthony (1 Νοεμβρίου 2017). «Germany: Carola Conze Steps Down as Head of Delegation». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. 
  60. ↑ Granger, Anthony (2 Μαρτίου 2019). «Germany: Christoph Pellander To Step Down as Head of Delegation in July». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019. 
  61. ↑ Kourouvanis, Fotis (5 Δεκεμβρίου 2019). «Germany: New Head of Delegation». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019. 
  62. ↑ 62,00 62,01 62,02 62,03 62,04 62,05 62,06 62,07 62,08 62,09 62,10 62,11 62,12 62,13 62,14 62,15 «Dr. Peter Urban kommentiert». duesseldorf2011.de (στα Γερμανικά). 17 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  63. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  64. ↑ Bayer, Felix (27 Φεβρουαρίου 2020). «Professionell - aber auch originell?» (στα Γερμανικά). Spiegel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  65. ↑ NDR. «ESC 2020: Ben Dolic bei "Unser Lied für Rotterdam"». eurovision.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  66. ↑ «Barbara Schöneberger verkündet ESC-Punkte aus Deutschland». eurovision.de (στα Γερμανικά). 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021. 
  67. ↑ NDR. «Barbara Schöneberger moderiert "Countdown für Rotterdam"». eurovision.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2021. 
  68. ↑ «Wo, wann, was? Alle Sendungen zum ESC 2022». eurovision.de (στα Γερμανικά). ARD. 18 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2021. 
  69. ↑ «ESC 2022: Shows aus Turin barrierefrei sehen und hören». www.eurovision.de (στα Γερμανικά). ARD. 7 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  70. ↑ Granger, Anthony (18 Απριλίου 2022). «Germany: Peter Urban to Commentate on Eurovision 2022». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2022. 
  71. ↑ Granger, Anthony (19 Απριλίου 2022). «Germany: Deutsche Welle Broadcasting the Grand Final of Eurovision 2022». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022. 
  72. ↑ «Die deutsche Jury für den ESC 2022 in Turin». eurovision.de (στα Γερμανικά). NDR. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  73. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  74. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  75. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 
π • σ • ε Συμμετοχή της Γερμανίας στη Eurovision
Σημείωση: Συμμετοχές που δεν σημειώθηκαν είναι όταν η Γερμανία δε συμμετείχε
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Γερμανίας_στη_Eurovision&oldid=10485120"