Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1993

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1993
Ημερομηνίες
Τελικός15 Μαΐου 1993
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςGreen Glens Arena,
Μίλστριτ, Κομητεία Κορκ, Ιρλανδία
ΠαρουσιαστέςΦιονούλα Σουίνι
Μουσική διεύθυνσηΝόελ Κέλιαν
ΣκηνοθέτηςΑνίτα Νοτάρο
Εκτελεστικός επόπτηςΚρίστιαν Κλάουσεν
Εκτελεστικός παραγωγόςΛίαμ Μίλερ
ΔιοργανωτήςRaidió Teilifís Éireann (RTÉ)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμούΗ ιστορία του Eochaid και Étaín στην κελτική μυθολογία, σε ένα βίντεο της ιρλανδικής υπαίθρου όπως είναι σήμερα
Ενδιάμεση πράξη"Why Me?", σε ερμηνεία της Λίντα Μάρτιν
"Keep Love Alive", σε ερμηνεία του Τζόνι Λόγκαν μαζί με Children of Millstreet και το Cork School of Music Choirs.
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών25
Πρώτη εμφάνιση
ΕπιστρέφουνΚαμία
Αποχωρούν Γιουγκοσλαβία
A coloured map of the countries of EuropeΣυμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Σαν Μαρίνο στη EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στη EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στη EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στη EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στη EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρας στη EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στη EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στη EurovisionLebanon in the Eurovision Song ContestTunisia in the Eurovision Song Contest
     Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που έχασαν στο Kvalifikacija za Millstreet     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1993
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα απένειμε 12, 10, 8-1 βαθμούς σε 10 τραγούδια
Μηδέν βαθμοίΚαμία
Νικητής
← 1992Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1994 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1993 ήταν ο 38ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision και πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου 1993 στο Green Glens Arena στο Μίλστριτ, της Κομητείας Κορκ της Ιρλανδίας. Η παρουσιάστρια ήταν η Φιονούλα Σουίνι. Η Νίαμ Κάβανα ήταν η νικήτρια αυτής της Eurovision για την Ιρλανδία με το τραγούδι "In Your Eyes". Αυτή ήταν η πέμπτη νίκη της Ιρλανδίας και ισοδυναμούσε με τον αριθμό των πέντε νικών της Eurovision που πέτυχε η Γαλλία το 1977 και το Λουξεμβούργο το 1983. Η Ιρλανδία έγινε η τέταρτη χώρα που κέρδισε δύο συνεχόμενα χρόνια, οι τρεις προηγούμενες χώρες που το έκαναν ήταν η Ισπανία το 1968 και το 1969, το Λουξεμβούργο το 1972 και 1973, και το Ισραήλ το 1978 και το 1979.

Οι δύο κορυφαίες χώρες αυτού του διαγωνισμού ήταν οι ίδιες με τις δύο πρώτες χώρες του διαγωνισμού του προηγούμενου έτους, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Τοποθεσία της διοργανώτριας πόλης, Μίλστριτ, και της πρωτεύουσας της Ιρλανδίας, Δουβλίνο, το οποίο φιλοξένησε όλες τις προηγούμενες χρονιές που διοργάνωσε η Ιρλανδία.

Η τοποθεσία για τη φετινή έκδοση του διαγωνισμού ήταν μοναδική, καθώς το Μίλστριτ, με πληθυσμό μόλις 1.500 άτομα, έγινε η μικρότερη πληθυσμιακά πόλη που φιλοξένησε τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Ο ιδιοκτήτης της Green Glens Arena, Noel C. Duggan, έγραψε στο RTÉ την ίδια νύχτα της ιρλανδικής νίκης στην έκδοση του 1992, προτείνοντας τη δωρεάν χρήση του χώρου για τη διοργάνωση του διαγωνισμού. Ο χώρος, ένα μεγάλο εσωτερικό καλά εξοπλισμένο κέντρο ιππασίας θεωρήθηκε περισσότερο από κατάλληλο ως τοποθεσία από τον τηλεοπτικό οργανισμό RTÉ. Με τεράστια υποστήριξη από τις τοπικές και εθνικές αρχές, καθώς και από πολλές επιχειρήσεις στην περιοχή, η υποδομή της πόλης βελτιώθηκε σημαντικά για να φιλοξενήσει ένα γεγονός αυτής της κλίμακας. Ήταν επίσης η μεγαλύτερη εξωτερική εκπομπή που προσπάθησε ποτέ ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός RTÉ και θεωρήθηκε τεχνικός θρίαμβος για όλους τους εμπλεκόμενους.

Η σκηνή δημιουργήθηκε από τον Alan Farquharson, ο οποίος ήταν επίσης επικεφαλής σχεδιαστής παραγωγής δύο χρόνια αργότερα στο Δουβλίνο.

Ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Νίκολας Γουίτσελ προκάλεσε αντιδράσεις καθώς προέβη σε σχόλια στον αέρα, προτού ξεκινήσει ο διαγωνισμός, λέγοντας ότι θα διεξαχθεί "σε έναν στάβλο με αγελάδες στην Ιρλανδία."[1] Στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη.

Κάθε χώρα είχε μια κριτική επιτροπή που απένειμε 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 πόντους για τα δέκα κορυφαία τραγούδια τους.

Ο διαγωνισμός του 1993 ήταν η τελευταία φορά που οι κριτικές επιτροπές θα έδιναν τις ψήφους τους μέσω τηλεφωνικών γραμμών, με δορυφορικούς συνδέσμους βίντεο να παρουσιάζονται τον επόμενο χρόνο.

Προκριματικός γύρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Kvalifikacija za Millstreet

Κατά την προετοιμασία αυτού του διαγωνισμού, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση τελικά άρχισε να παλεύει με την έκρηξη του αριθμού των πιθανών συμμετεχουσών χωρών, που προκλήθηκε από τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ, καθώς και από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η οποία παραδοσιακά ήταν η μόνη κομμουνιστική χώρα που συμμετείχε στον διαγωνισμό. Για πρώτη φορά, παρουσιάστηκε ένας προκριματικός γύρος, αλλά μόνο για χώρες που είτε δεν είχαν συμμετάσχει ποτέ στο διαγωνισμό, είτε στην περίπτωση των πρώην δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβίας, δεν είχαν προηγουμένως αγωνιστεί ως ανεξάρτητα έθνη. Ωστόσο, αυτό ήταν απλώς ένα μέτρο εκείνης της στιγμής, κάτι που δεν ήταν προφανώς μια βιώσιμη λύση για τα μελλοντικά χρόνια, καθώς δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί εξίσου δίκαιη. Εν τω μεταξύ, η Κροατία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Ουγγαρία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Ρουμανία και η Εσθονία έμειναν για να την πολεμήσουν σε έναν ειδικό διαγωνισμό που ονομάζεται Kvalifikacija za Millstreet στη Λιουμπλιάνα στις 3 Απριλίου για τις τρεις μόνο θέσεις που διατίθενται στον μεγάλο τελικό του Μίλστριτ. Μετά από μια εξαιρετικά αυστηρή ψηφοφορία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Κροατία και η Σλοβενία πέρασαν.

Αποτελέσματα προκριματικού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση Βαθμοί
1 Βοσνία και Ερζεγοβίνη Φάζλα "Sva bol svijeta" Βοσνιακά 2 52
2 Κροατία Put "Don't Ever Cry" Κροατικά, Αγγλικά 3 51
3 Εσθονία Γιάνικα Σίλαμα "Muretut meelt ja südametuld" Εσθονικά 5 47
4 Ουγγαρία Αντρέα Σουλάκ "Árva reggel" Ουγγρικά 6 44
5 Ρουμανία Ντίντα Ντράγκαν "Nu pleca" Ρουμανικά 7 38
6 Σλοβενία 1X Band "Tih deževen dan" Σλοβενικά 1 54
7 Σλοβακία Elán "Amnestia na neveru" Σλοβακικά 4 50

Διευθυντές ορχηστρών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για κάθε ερμηνεία υπήρχε ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καλλιτέχνης Χώρα Προηγούμενη συμμετοχή/ές
Τόνυ Βέγκας Αυστρία 1992
Κάτρι Έλενα Φινλανδία 1979
Τόμι Σίμπαχ Δανία 1979, 1981

Στις χώρες με έντονους χαρακτήρες επετράπη η συμμετοχή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 1994.

Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Θέση Βαθμοί
01 Ιταλία[α] Ενρίκο Ρουτζέρι "Sole d'Europa" Ιταλικά 12 45
02 Τουρκία Μπουράκ Αιντός "Esmer yarim" Τούρκικα 21 10
03 Γερμανία Münchener Freiheit "Viel zu weit" Γερμανικά 18 18
04 Ελβετία Ανί Κοτόν "Moi, tout simplement" Γαλλικά 3 148
05 Δανία Seebach Band "Under stjernerne på himlen" Δανικά 22 9
06 Ελλάδα Καίτη Γαρμπή "Ελλάδα, Χώρα του Φωτός" Ελληνικά 9 64
07 Βέλγιο Μπάρμπαρα Ντεξ "Iemand als jij" Ολλανδικά 25 3
08 Μάλτα Ουίλιαμ Μανγιόν "This Time" Αγγλικά 8 69
09 Ισλανδία Ίνγκα "Þá veistu svarið" Ισλανδικά 13 42
10 Αυστρία Τόνι Βέγκας "Maria Magdalena" Γερμανικά 14 32
11 Πορτογαλία Αναμπέλα "A cidade (até ser dia)" Πορτογαλικά 10 60
12 Γαλλία Πατρίκ Φιορί "Mama Corsica" Γαλλικά, Κορσικανικά 4 121
13 Σουηδία Arvingarna "Eloise" Σουηδικά 7 89
14 Ιρλανδία Νίαμ Κάβανα "In Your Eyes" Αγγλικά 1 187
15 Λουξεμβούργο Modern Times "Donne-moi une chance" Γαλλικά, Λουξεμβουργιανά 20 11
16 Σλοβενία 1X Band "Tih deževen dan" Σλοβενικά 22 9
17 Φινλανδία Κάτρι Χελένα "Tule luo" Φινλανδικά 17 20
18 Βοσνία και Ερζεγοβίνη Φάζλα "Sva bol svijeta" Βοσνιακά 16 27
19 Ηνωμένο Βασίλειο Σόνια "Better the Devil You Know" Αγγλικά 2 164
20 Ολλανδία Ρουθ Γιακόττ "Vrede" Ολλανδικά 6 92
21 Κροατία Put "Don't Ever Cry" Κροατικά 15 31
22 Ισπανία Εύα Σανταμαρία "Hombres" Ισπανικά 11 58
23 Κύπρος[α] Κυριάκος Ζυμπουλάκης & Δήμος βαν Μπέκε "Μη Σταματάς" Ελληνικά 19 17
24 Ισραήλ Λαχακάτ Σίρου "Shiru" (שירו) Εβραϊκά, Αγγλικά 24 4
25 Νορβηγία Σίλγε Βίγε "Alle mine tankar" Νορβηγικά 5 120

Πίνακας βαθμολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποτελέσματα
Συνολικά
Ιταλία
Τουρκία
Γερμανία
Ελβετία
Δανία
Ελλάδα
Βέλγιο
Μάλτα
Ισλανδία
Αυστρία
Πορτογαλία
Γαλλία
Σουηδία
Ιρλανδία
Λουξεμβούργο
Σλοβενία
Φινλανδία
Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Ηνωμένο Βασίλειο
Ολλανδία
Κροατία
Ισπανία
Κύπρος
Ισραήλ
Νορβηγία
Διαγωνιζόμενοι
Ιταλία 45 1 7 10 5 10 8 2 2
Τουρκία 10 1 2 1 6
Γερμανία 18 8 2 3 4 1
Ελβετία 148 10 12 10 7 8 5 4 6 1 12 6 7 12 8 4 10 8 2 3 6 4 3
Δανία 9 1 3 5
Ελλάδα 64 2 2 2 6 7 6 5 8 12 7 7
Βέλγιο 3 3
Μάλτα 69 7 5 4 7 5 5 4 2 2 4 2 4 6 4 4 1 3
Ισλανδία 42 4 4 1 7 1 5 2 7 5 2 2 2
Αυστρία 32 4 1 3 3 6 12 3
Πορτογαλία 60 1 1 2 2 5 8 2 4 2 1 12 12 3 5
Γαλλία 121 7 4 12 3 8 7 12 8 10 6 4 1 4 3 8 10 8 6
Σουηδία 89 8 8 7 10 7 10 4 5 6 7 7 10
Ιρλανδία 187 12 1 5 12 6 6 2 12 3 8 6 10 12 7 12 3 8 12 10 6 10 7 5 12
Λουξεμβούργο 11 10 1
Σλοβενία 9 4 1 3 1
Φινλανδία 20 3 8 2 5 2
Βοσνία και Ερζεγοβίνη 27 3 12 1 4 4 3
Ηνωμένο Βασίλειο 164 1 8 6 5 8 12 12 12 7 6 10 8 8 10 5 3 4 10 5 4 12 8
Ολλανδία 92 6 6 7 7 3 6 3 5 12 7 10 3 7 10
Κροατία 31 3 4 5 8 1 6 4
Ισπανία 58 5 6 5 8 2 2 10 6 7 5 1 1
Κύπρος 17 2 10 5
Ισραήλ 4 3 1
Νορβηγία 120 10 10 10 12 6 10 8 5 1 3 12 7 6 12 8
Ο πίνακας είναι ταξινομημένος ανά εμφάνιση
Η Μάλτα είχε κληρωθεί να ψηφίσει 8η, όμως λόγω τεχνικού προβλήματος ψήφισε 25η και τελευταία.

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που ψηφίζει
7 Ιρλανδία Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Μάλτα, Νορβηγία, Σλοβενία, Σουηδία
4 Ηνωμένο Βασίλειο Αυστρία, Βέλγιο, Ισλανδία, Ισραήλ, Μάλτα
3 Νορβηγία Ελλάδα, Κροατία, Φινλανδία
Ελβετία Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο
2 Γαλλία Δανία, Πορτογαλία
Πορτογαλία Ισπανία, Ολλανδία
1 Αυστρία Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Βοσνία και Ερζεγοβίνη Τουρκία
Ελλάδα Κύπρος
Ολλανδία Ιρλανδία

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπρόσωποι βαθμών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ιταλία – Πέπι Φραντσέλιν
  2. Τουρκία – Ομέρ Οντέρ
  3. Γερμανία – Κάρμεν Νέμπελ
  4. Ελβετία – Μίχελ Στόκερ[2]
  5. Δανία – Μπεντ Χένιους [3]
  6. Ελλάδα – Φωτεινή Γιαννουλάτου [4]
  7. Βέλγιο – Άννε Πλούγκαρτς
  8. Ισλανδία – Γκουδρούν Σκουλαδότιρ
  9. Αυστρία – Άντι Λι
  10. Πορτογαλία – Μαργκαρίντα Μερσές ντε Μέλο [5]
  11. Γαλλία – Ολιβιέ Μιν[6]
  12. Σουηδία – Γκέστα Χάνσον[7]
  13. Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Έιλιν Νταν
  14. Λουξεμβούργο – TBC
  15. Σλοβενία – Μίσα Μολκ
  16. Φινλανδία – Σολβέιγκ Χερλίν [8]
  17. Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Σενάντ Χατζηφεΐφοβιτς
  18. Ηνωμένο Βασίλειο – Κόλιν Μπέρι
  19. Ολλανδία – Γιουπ βαν Ος
  20. Κροατία – Βέλικο Τζούρετιτς[9]
  21. Ισπανία – Μαρία Άνχελες Μπαλανιάκ [10]
  22. Κύπρος – Άννα Παρτελίδου[11]
  23. Ισραήλ – Ντανι Ραπ[12]
  24. Νορβηγία – Σβέρε Κριστόφερσεν [13]
  25. Μάλτα – Κέβιν Ντρέικ [14][15]

Μέλη εθνικών κριτικών επιτροπών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Βοσνία και Ερζεγοβίνη– Ισμέτα Κρβάβατς
  • Ελλάδα Ελλάδα: Αποτελούνταν από τους Βαγγέλη Αλεξανδρόπουλο, Μπέσσυ Αργυράκη, Ντίνα Βασιλάκου, τον Δημήτρη Ιατρόπουλο, τον Γρηγόρη Λαμπριανίδη, τον Πασχάλη, τον Γιώργο Κλεφτογιώργο, τον Ανδρέα Χατζηαποστόλου, τον Αναστάσιο Αλατζά, τη Μαρία Αλεξάνδρου, τον Αλέξανδρο Βαρουξή, τον Γιώργο Καρέλο, την Ευγενία Κουτσουλιέρη, τον Γιώργο Λογοθέτη, τη Μαρία Σωτηροπούλου και την Έλενα Χούντα. Την ανακοίνωση βαθμών της ελληνικής επιτροπής έκανε η υπεύθυνη διεθνών δημοσίων σχέσεων της ΕΡΤ Φωτεινή Γιαννουλάτου.
  • Κροατία – Ξένια Ούρλισιτς, Μάγια Μπλαγκντάν (μελλοντική συμμετοχή της Κροατίας στον διαγωνισμό του 1996)
  • Ισπανία – Κριστίνα Πονς (φοιτήτρια), Χουάν Ριμπέρα (γιατρός), Αράντχα ντε Μπενίτο (τηλεπαρουσιάστρια), Σέρχιο Μπλάνκο (τραγουδιστής, συμμετοχή της Ισπανίας στον διαγωνισμό του 1975), Εστίμπαλιθ Ουράνγκα (τραγουδίστρια, συμμετοχή της Ισπανίας στο διαγωνισμό του 1975), Μανουέλ Κουίντο (συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου), Ροσίτα Φερέρ (ηθοποιός), Αντόνιο Ρεμπόγιο (αθλητής), Κόντσα Μάρκεθ Πικέρ (τραγουδίστρια), Ρενέ Ντεσάμ (φοιτητής), Ρόσι Ενσούε (χορεύτρια), Φρανσέσκ Μαρτίνεθ ντε Φουά (πρόεδρος των Ισπανικών Special Olympics), Μαρία Λουίσα Σαν Χοσέ (ηθοποιός), Μπερνάρντο Μπονέτσι (συνθέτης), Αναμπέλ Αραμπούρου (σεναριογράφος για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο), Μιγκέλ Άνχελ Μπερμέχο (παραγωγός κινηματογράφου και διαφημίσεων)[29]
  • Ισραήλ – Νόελ Ντάνσκι
  • Ολλανδία – Αντζελίνα βαν Ντάικ, Λίζα Μποράι
  • Πορτογαλία – Ζόρζε ντο Κάρμο, Ζοζέ Ορλάντο

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 Αφού η Ιταλία δε συμμετείχε στο διαγωνισμό του 1994, η θέση της για τον τελικό του 1994 δόθηκε στην Κύπρο.
  1. The Times (2005-08-25). «Witchell caught in off-air spat on VJ Day interview». London. http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/article558688.ece. Ανακτήθηκε στις 2010-12-01. 
  2. Baumann, Peter Ramón (OGAE Switzerland)
  3. 3,0 3,1 «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  4. «Εκφωνητές της ΕΡΤ για τις ψήφους της Ελλάδας στην EUROVISION – Page 3». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  5. 5,0 5,1 «Comentadores Do ESC – escportugalforum.pt.vu | ο forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  6. Laffont, Patrice και άλλοι. (15 Μαΐου 1993). 38ème Concours Eurovision de la Chanson 1993 [38th Eurovision Song Contest 1993] (Television production). Ireland: RTÉ, France 2 (commentary). 
  7. 7,0 7,1 «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  8. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  9. «Pogledaj temu – SPOKESPERSONS». Forum.hrt.hr. 29 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  10. «María Ángeles Balañac». Imdb.es. 1 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  11. 11,0 11,1 Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
  12. «פורום אירוויזיון». Sf.tapuz.co.il. 13 Σεπτεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  13. Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
  14. "Malta eighth in Eurovision contest", The Sunday Times, 16-5-1993
  15. Εξαιτίας αρχικών τεχνικών δυσκολιών, η τελευταία κριτική επιτροπή που ανακοίνωσε τη βαθμολογία της ήταν εκείνη της Μάλτας.
  16. «Enrico Ruggeri Sole d'Europa Eurofestival 1993». YouTube. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  17. «Eurovision Song Contest 1993». Ecgermany.de. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  18. «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987–2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  19. «Hasselt 2005: Jarige André Vermeulen verzorgt commentaar met Ilse Van Hoecke –». Eurosong.be. 25 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  20. 20,0 20,1 Christian Masson. «1993 – Millstreet». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  21. «Dagblaðið Vísir – DV, 13.05.1993». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  22. «Grissemann». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. 
  23. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  24. Julkaistu To (29 Απριλίου 2010). «YLE Radio Suomen kommentaattorit | Euroviisut | yle.fi | Arkistoitu». yle.fi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  25. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  26. «Pogledaj temu – POVIJEST EUROSONGA: 1956 – 1999 (samo tekstovi)». Forum.hrt.hr. 15 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  27. «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  28. «Hvem kommenterte før Jostein Pedersen? – Debattforum». Nrk.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  29. «XXXVIII Edición del Festival de Eurovisión (Año 1993)». eurofestival.tk. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]