Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971
Ημερομηνίες
Τελικός	3 Απριλίου 1971
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγής	Gaiety Theatre; Δουβλίνο, Ιρλανδία
Παρουσιαστές	Μπερναντέτ Νι Γκαλκόιρ
Μουσική διεύθυνση	Κόλμαν Πέρς
Σκηνοθέτης	Τομ ΜακΓκράθ
Εκτελεστικός επόπτης	Κλίφορντ Μπράουν
Διοργανωτής	Raidió Teilifís Éireann (RTÉ)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Ενδιάμεση πράξη	Bunratty Castle
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών	18
Πρώτη εμφάνιση	Μάλτα
Επιστρέφουν	Αυστρία; Φινλανδία; Νορβηγία; Πορτογαλία; Σουηδία;
Αποχωρούν	Καμία
	Χάρτης συμμετοχών Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1971
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίας	Δύο μέλη κριτικής επιτροπής (ένα ηλικίας 16 έως 25 και το άλλο 25 έως 55) έδωσαν στα τραγούδια από έναν έως πέντε ψήφους.
Μηδέν βαθμοί	Καμία
Νικητής	Μονακό; "Un banc, un arbre, une rue"
	← 1970 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1972 →

Ο 16ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision διεξήχθη στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας στις 3 Απριλίου 1971. Νικήτρια χώρα για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του διαγωνισμού αναδείχθηκε το Μονακό με 128 πόντους με το τραγούδι "Un banc,un arbre,un rue" που το ερμήνευσε η Severine. Την 2η θέση κατέλαβε η Ισπανία και την 3η θέση η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Δυτικής Γερμανίας. Εκείνη τη χρονιά έκανε ντεμπούτο η Μάλτα και επέστρεψαν η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Πορτογαλία και η Αυστρία. Η Δανία δεν συμμετείχε.

Τόπος διεξαγωγής

Ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Θέατρο Γκέιτι του Δουβλίνου, πρωτεύουσας της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.^[1]^[2] Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός έγινε στην Ιρλανδία.

Διαδικασία

Για πρώτη φορά ζητήθηκε από κάθε τηλεοπτικό φορέα να προβάλει τηλεοπτικά όλα τα τραγούδια που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό προτού διεξαχθεί ο μεγάλος, ζωντανός τελικός. Στο βίντεο του Βελγίου που προβλήθηκε σε προεπισκόπηση οι Nicole & Hugo ερμήνευαν το τραγούδι "Goeiemorgen, morgen", όμως η Nicole αρρώστησε ξαφνικά λίγες ημέρες πριν τον τελικό του διαγωνισμού, με αποτέλεσμα να αντικατασταθούν οι ερμηνευτές του από τους Ζακ Ρεϊμόν και Λιλί Καστέλ. Η τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες δεν είχε τον χρόνο ούτε να βρει το κατάλληλο φόρεμα για την ερμηνεία.

Το BBC ανησύχησε για τις πιθανές αντιδράσεις του ακροατηρίου στο τραγούδι εξαιτίας των ταραχών που σοβούσαν στη Βόρεια Ιρλανδία. Έτσι, η επιλογή της τραγουδίστριας βασίστηκε στο γεγονός ότι ήταν δημοφιλής σε αμφότερα το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βόρεια Ιρλανδία. Παρ' όλ' αυτά, η τραγουδίστρια δέχτηκε απειλές για τη ζωή της από τον ΙΡΑ, επειδή εκπροσώπησε το Ηνωμένο Βασίλειο.

Για πρώτη φορά συγκροτήματα αποτελούμενα από ως και 6 μέλη επιτράπηκε να λάβουν μέρος, με τον κανονισμό που ίσχυε στους προηγούμενους διαγωνισμούς (οι ερμηνείες έπρεπε να είναι ή σόλο ή ντουέτα) να καταργείται.^[3]

Ήταν η δεύτερη έγχρωμη μετάδοση στο εξωτερικό της ιρλανδικής ραδιοτηλεόρασης RTÉ. Εκτός από την Ιρλανδία, ο διαγωνισμός μεταδόθηκε επίσης στις ΗΠΑ και στο Χονγκ Κονγκ αρκετές ημέρες αργότερα.

Μέθοδος ψηφοφορίας

Στον διαγωνισμό του 1971 εισήχθη ένα νέο σύστημα ψηφοφορίας. Κάθε χώρα είχε δύο μέλη στην κριτική της επιτροπή, από τα οποία το ένα ήταν ηλικίας από 16 ως 25 ετών και το άλλο ήταν από 26 ως και 55 ετών.Το κάθε μέλος έδινε από 1 ως 5 πόντους σε κάθε τραγούδι αμέσως μετά την ερμηνεία του (εκτός από το τραγούδι της δικής τους χώρας, το οποίο δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν) και οι βαθμοί συγκεντρώνονταν και καταμετρούνταν αμέσως μετά τη βαθμολογία. Οι κριτικές επιτροπές παρακολούθησαν το πρόγραμμα στην τηλεόραση από έναν χώρο στα παρασκήνια του θεάτρου και στη συνέχεια εμφανίστηκαν στη σκηνή για να επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματά τους. Η μέθοδος εκείνη παρουσίαζε ένα μικρό πρόβλημα, καθώς τα μέλη των κριτικών επιτροπών είχαν την τάση να δίνουν μόνο έναν ή δύο πόντους.^[3] Ωστόσο, το σύστημα εκείνο εφαρμόστηκε και στους διαγωνισμούς των ετών 1972 και 1973.

Χώρες που έλαβαν μέρος

Η Μάλτα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον διαγωνισμό, ενώ η Αυστρία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία και η Σουηδία επανήλθαν στον διαγωνισμό έπειτα από σύντομη απουσία. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών ανήλθε σε 18.

Διευθυντές ορχηστρών

Για κάθε τραγούδι υπήρχε ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.^[4]

Αυστρία ! Αυστρία – Ρόμπερτ Οπράτκο
Μάλτα ! Μάλτα – Τουάνι Τσίρκοπ
Μονακό ! Μονακό – Ζαν Κλοντ Πετίτ
Ελβετία ! Ελβετία – Αρντί Σνάιντερς
Γερμανία ! Γερμανία – Ντίτερ Τσίμερμαν
Ισπανία – Βάλντο ντε λος Ρίος
Γαλλία ! Γαλλία – Φρανκ Πουρσέλ
Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο – Ζαν Κλοντρίκ
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Τζόνι Αρθέι
Βέλγιο ! Βέλγιο – Φρανσίς Μπαΐ
Ιταλία ! Ιταλία – Ενρίκο Πολίτο
Σουηδία ! Σουηδία – Κλας Ρόσενταλ
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Νόελ Κέλιαν
Ολλανδία ! Ολλανδία – Ντολφ βαν ντερ Λίντεν
Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Ζόρζε Κόστα Πίντο
Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία – Μιλιένκο Προχάσκα
Φινλανδία ! Φινλανδία – Όσι Ρούνε
Νορβηγία ! Νορβηγία – Άρνε Μπέντικσεν

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

Δύο καλλιτέχνες επέστρεψαν στον διαγωνισμό το 1971. Ήταν η Κάτια Εμπστάιν που εκπροσώπησε τη Γερμανία για δεύτερη συνεχή χρονιά, και ο Ζακ Ρεϊμόν, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει το Βέλγιο το 1963.

Αποτελέσματα

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα^[5]^[6]	Θέση	Βαθμοί
01	Αυστρία	Μαριάνε Μεντ	"Musik"	Βιενέζικα	16	66
02	Μάλτα	Τζο Γκρεκ	"Marija l-Maltija"	Μαλτέζικα	18	52
03	Μονακό	Séverine	"Un banc, un arbre, une rue"	Γαλλικά	1	128
04	Ελβετία	Peter, Sue και Marc	"Les illusions de nos vingt ans"	Γαλλικά	12	78
05	Γερμανία	Κάτια Εμπστάιν	"Diese Welt"	Γερμανικά	3	100
06	Ισπανία	Καρίνα	"En un mundo nuevo"	Ισπανικά	2	116
07	Γαλλία	Σερζ Λαμά	"Un jardin sur la terre"	Γαλλικά	10	82
08	Λουξεμβούργο	Μονίκ Μελσέν	"Pomme, pomme, pomme"	Γαλλικά	13	70
09	Ηνωμένο Βασίλειο	Κλοντάου Ρότζερς	"Jack In The Box"	Αγγλικά	4	98
10	Βέλγιο	Λιλί Καστέλ & Ζακ Ρεϊμόν	"Goeiemorgen, morgen"	Ολλανδικά	14	68
11	Ιταλία	Μάσιμο Ρανιέρι	"L'amore è un attimo"	Ιταλικά	5	91
12	Σουηδία	Family Four	"Vita vidder"	Σουηδικά	6	85
13	Ιρλανδία	Άντζελα Φάρελ	"One Day Love"	Αγγλικά	11	79
14	Ολλανδία	Saskia & Serge	"Tijd"	Ολλανδικά	7	85
15	Πορτογαλία	Τονίτσα	"Menina do alto da serra"	Πορτογαλικά	9	83
16	Γιουγκοσλαβία	Κρούνοσλαβ Σλάμπινακ	"Tvoj dječak je tužan" (Твој дјечак је тужан)	Σερβο-Κροάτικα	15	68
17	Φινλανδία	Μάρκου Άρο & Koivistolaiset	"Tie uuteen päivään"	Φινλανδικά	8	84
18	Νορβηγία	Χάνε Κρογκ	"Lykken er"	Νορβηγικά	17	65

Πίνακας βαθμολογίας

	Results

Αυστρία	66		3	5	2	7	2	3	2	3	3	6	4	6	3	5	4	3	5
Μάλτα	52	4		2	2	3	5	3	2	3	4	4	2	4	5	2	2	3	2
Μονακό	128	4	5		10	10	2	8	4	8	10	4	10	9	9	8	10	7	10
Ελβετία	78	5	5	4		6	2	6	2	6	3	7	4	5	5	6	4	4	4
Γερμανία	100	6	5	7	6		8	8	2	6	7	6	6	5	5	7	7	5	4
Ισπανία	116	4	8	10	5	7		10	4	7	4	5	6	9	6	7	7	9	8
Γαλλία	82	3	2	8	8	5	5		2	5	3	4	4	6	9	5	5	3	5
Λουξεμβούργο	70	2	7	6	3	2	4	5		6	3	3	2	5	3	6	4	5	4
Ηνωμένο Βασίλειο	98	4	8	8	6	5	2	8	4		8	3	5	7	5	7	6	6	6
Βέλγιο	68	3	2	5	4	2	2	5	2	6		3	5	4	6	6	3	6	4
Ιταλία	91	4	6	9	8	6	6	9	2	6	2		7	6	2	3	8	2	5
Σουηδία	85	7	4	4	9	4	2	5	2	5	6	6		3	9	3	6	4	6
Ιρλανδία	79	7	6	6	3	4	5	7	2	6	3	6	2		5	4	5	4	4
Ολλανδία	85	6	2	6	5	4	5	7	2	5	2	2	6	5		9	5	6	8
Πορτογαλία	83	4	3	6	2	5	10	8	5	6	4	4	2	3	5		6	5	5
Γιουγκσλαβία	68	6	2	4	2	7	6	6	2	3	2	5	2	5	4	4		3	5
Φινλανδία	84	4	4	4	4	4	3	4	2	10	10	2	4	6	3	8	6		6
Νορβηγία	65	3	3	6	4	2	2	5	2	7	6	2	2	7	2	5	4	3

Περισσότεροι βαθμοί

N.	Συμμετέχων	Χώρα που ψήφισε
8	Μονακό	Βέλγιο, Γερμανία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία
5	Ισπανία	Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Μάλτα, Μονακό
2	Φινλανδία	Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο
	Πορτογαλία	Λουξεμβούργο, Ισπανία
	Σουηδία	Αυστρία, Ολλανδία
1	Γαλλία	Ολλανδία
	Ιρλανδία	Αυστρία
	Ολλανδία	Πορτογαλία
	Ηνωμένο Βασίλειο	Μάλτα
	Ελβετία	Ιταλία

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1971, όπως και το πρόσωπο που εκφωνούσε τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.^[3]

Σειρά βαθμολογίας	Χώρα	Εκπρόσωποι βαθμών	Παρουσιαστής	Φορέας μετάδοσης
01	Αυστρία ! Αυστρία	Μπέατριξ Νόιντλινγκερ και Γιόχεν Λίμπεν	Ερνστ Γκρίσεμαν	FS1
01	Αυστρία ! Αυστρία	Μπέατριξ Νόιντλινγκερ και Γιόχεν Λίμπεν	Χούμπερτ Γκαϊσμπάουερ	Hitradio Ö3
02	Μάλτα ! Μάλτα	Σπίρο Σιλάτο και Γκαετάν Άμπελα^[7]	Βίκτορ Ακιλίνα^[7]	MTV
02	Μάλτα ! Μάλτα	Σπίρο Σιλάτο και Γκαετάν Άμπελα^[7]	TBC	TBC
03	Μονακό ! Μονακό	TBC	Ζορζ ντε Κον	Télé Monte Carlo
03	Μονακό ! Μονακό	TBC	TBC	TBC
04	Ελβετία ! Ελβετία	TBC	Τέοντορ Χάλερ	TV DRS
			Ζορζ Αρντί	TSR
			Τζοβάνι Μπερτίνι	TSI
			TBC	TBC
05	Γερμανία ! Γερμανία	TBC	Χανς Βέρες	ARD Deutsches Fernsehen
05	Γερμανία ! Γερμανία	TBC	Βολφ Μίτλερ	Deutschlandfunk/Bayern 2
06	Ισπανία	Νοέλια Αφόνσο και Φρανθίσκο Μανταριάγκα	Χοακίν Πρατ	TVE1
06	Ισπανία	Νοέλια Αφόνσο και Φρανθίσκο Μανταριάγκα	Μιγκέλ ντε λος Σάντος	Primer Programa RNE
07	Γαλλία ! Γαλλία	TBC	Ζορζ ντε Κον	Deuxième Chaîne ORTF^[8]
07	Γαλλία ! Γαλλία	TBC	TBC	France Inter
08	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	TBC	Ζακ Ναβαντίκ	Télé-Luxembourg
08	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	TBC	Καμίλο Φέλγκεν	RTL Radio
09	Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο	Γκέι Λόου και Τζέρεμι Πάτερσον-Φοξ^[9]	Ντέιβ Λι Τρέιβις	BBC1^[10]
			Τέρι Ουόγκαν	BBC Radio 1^[11]
			Τζον Ράσελ	British Forces Radio^[12]
10	Βέλγιο ! Βέλγιο	TBC	Χέρμαν Βέρελστ	BRT
			Ζανίν Λαμπότ	RTB
			Ναντ Μπερτ	BRT Radio 1
			Αντρέ Αγκόν	RTB La Première
11	Ιταλία ! Ιταλία	TBC	Ρενάτο Ταλιάνι	Programma Nazionale
11	Ιταλία ! Ιταλία	TBC	Ρενάτο Ταλιάνι	Secondo Programma Radio
12	Σουηδία ! Σουηδία	Εύα Μπλόμκβιστ και Πούτε Βίκμαν ^[13]	Έκε Στρέμερ	SR TV1^[13]
12	Σουηδία ! Σουηδία	Εύα Μπλόμκβιστ και Πούτε Βίκμαν ^[13]	Ούρσουλα Ρίχτερ	SR P3^[13]
13	Δημοκρατία της Ιρλανδίας	TBC	Νόελ Άντριους	RTÉ Television
13	Δημοκρατία της Ιρλανδίας	TBC	Κέβιν Ρος	Radio Éireann^[14]
14	Ολλανδία ! Ολλανδία	Γιος Κλέμπερ	Πιμ Γιάκομπς	Nederland 1^[15]
14	Ολλανδία ! Ολλανδία	Γιος Κλέμπερ	TBC	TBC
15	Πορτογαλία ! Πορτογαλία	Πέντρο Αλμπεργκαρία και Λουίς Φιλίπε Κόστα^[16]	Ενρίκε Μέντες	RTP1^[16]
15	Πορτογαλία ! Πορτογαλία	Πέντρο Αλμπεργκαρία και Λουίς Φιλίπε Κόστα^[16]	TBC	RDP Antena 1
16	Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία	Μίσο Κούκιτς και Ζόραν Κρεζίσνικ ^[17]	Μίλοβαν Ίλιτς	Televizija Beograd
			Όλιβερ Μλάκαρ	Televizija Zagreb
			Τόμαζ Τέρτσεκ	Televizija Ljubljana
			TBC	TBC
17	Φινλανδία ! Φινλανδία	Μάρκου Βεϊγιαλάνεν και Βιένο Κέκονεν^[18]	Χάικι Σέπαλα	YLE TV1
17	Φινλανδία ! Φινλανδία	Μάρκου Βεϊγιαλάνεν και Βιένο Κέκονεν^[18]	Πόπε Μπεργκ	YLE Radio 1
18	Νορβηγία ! Νορβηγία	Στεν Φρέντρικσεν και Λιβ Ούστερουντ	Σβέρε Κριστόφερσεν	NRK
18	Νορβηγία ! Νορβηγία	Στεν Φρέντρικσεν και Λιβ Ούστερουντ	Έρικ Χέιερνταλ	NRK P1
-	Ελλάδα ! Ελλάδα	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	Μακώ Γεωργιάδου	ΕΙΡΤ
-	Ισλανδία ! Ισλανδία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	RÚV

Παραπομπές

↑ «The Growth and Development of Dublin». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010.
↑ «Primate City Definition and Examples». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 «Eurovision Song Contest 1971». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010.
↑ «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2013.
↑ «Eurovision Song Contest 1971». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012.
↑ «Eurovision Song Contest 1971». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ ^7,0 ^7,1 "It was all in the game", Fred Barry, Times of Malta, 7 Απριλίου 1971
↑ Masson, Christian. «1971 – Dublin» (στα Γαλλικά). Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ "Dubliner Jury bestochen?", Hamburger Abendblatt, 6 Απριλίου 1971
↑ «Grand Final: 1971, Eurovision Song Contest». BBC.
↑ «Wogan quits Eurovision role». BBC News. 5 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 54. ISBN 978-1-84583-065-6.
↑ ^13,0 ^13,1 ^13,2 Leif Thorsson (2006). elodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 88. ISBN 91-89136-29-2.
↑ «RTÉ Stills Library». RTÉ Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival» (στα Ολλανδικά). Eurovision Artists. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010.
↑ ^16,0 ^16,1 "A África também vai ver o Grande Prémio da Eurovisão", Diário de Lisboa, 3-4-1971
↑ Vladimir Pinzovski
↑ Zitting, Marianne (27 Ιουνίου 2010). «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1971» (στα Φινλανδικά). Viisukuppila. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971

Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)

[1] «The Growth and Development of Dublin». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010.

[2] «Primate City Definition and Examples». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009.

[EBU-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 «Eurovision Song Contest 1971». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010.

[4] «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2013.

[5] «Eurovision Song Contest 1971». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012.

[6] «Eurovision Song Contest 1971». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.

[ReferenceA-7] 7,0 ^7,1 "It was all in the game", Fred Barry, Times of Malta, 7 Απριλίου 1971

[8] Masson, Christian. «1971 – Dublin» (στα Γαλλικά). Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[9] "Dubliner Jury bestochen?", Hamburger Abendblatt, 6 Απριλίου 1971

[10] «Grand Final: 1971, Eurovision Song Contest». BBC.

[11] «Wogan quits Eurovision role». BBC News. 5 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.

[Roxburgh-12] Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 54. ISBN 978-1-84583-065-6.

[Leif_Thorsson_2006_p._88-13] 13,0 ^13,1 ^13,2 Leif Thorsson (2006). elodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 88. ISBN 91-89136-29-2.

[14] «RTÉ Stills Library». RTÉ Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[15] «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival» (στα Ολλανδικά). Eurovision Artists. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010.

[ReferenceB-16] 16,0 ^16,1 "A África também vai ver o Grande Prémio da Eurovisão", Diário de Lisboa, 3-4-1971

[17] Vladimir Pinzovski

[18] Zitting, Marianne (27 Ιουνίου 2010). «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1971» (στα Φινλανδικά). Viisukuppila. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]