Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης Παύλος Α΄
| Επίσκοπος Νέας Ρώμης Παύλος Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 350 Κουκουσός |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 6 Νοεμβρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επίσκοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Παύλος Α΄ (313; - 350) ήταν Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόταν από την Θεσσαλονίκη[1]. Υπηρέτησε στο πλευρό του επισκόπου Αλεξάνδρου ως γραμματέας (νοτάριος) και με αυτό τον τίλο φαίνεται πως παραβρέθηκε, σε ηλικία 12 ετών, στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο[α]. Σε νεαρή ηλικία χειροτονήθηκε επίσης διάκονος και πρεσβύτερος. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, το 337, εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ενώ ο Αυτοκράτορας Κωνστάντιος, ο οποίος ήταν αρειανός, απουσίαζε στην Αλεξάνδρεια. Χειροτονήθηκε στον ναό της Αγίας Ειρήνης[3]. Όταν ο Αυτοκράτορας πληροφορήθηκε την εκλογή, δυσαρεστήθηκε και, όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, συγκρότησε Σύνοδο αρειανών επισκόπων που τον έδιωξε από το Θρόνο και τοποθέτησε τον Ευσέβιο Νικομηδείας.
Μετά την εκδίωξή του πήγε στη Ρώμη, όπου κατέφυγε στον Πάπα Ιούλιο Α΄. Εκεί συνάντησε και τον Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος είχε και αυτός εκδιωχθεί από την Επισκοπή Αλεξανδρείας για τον ίδιο λόγο[4]. Αργότερα επέστρεψαν στο Θρόνο τους με την παρέμβαση και του Επισκόπου Ρώμης Ιούλιου Α΄: ο Παύλος έγινε ξανά αρχιεπίσκοπος μετά τον θάνατο του Ευσεβίου το 341[5].
Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος βρισκόταν στην Αντιόχεια και όταν το έμαθε διέταξε τον Ερμογένη, στρατηγό του ιππικού, να φροντίσει να εκδιωχθεί ξανά ο Παύλος[4]. Ο λαός όμως επαναστάτησε, συγκεντρώθηκε στο σπίτι του στρατηγού, το πυρπόλησε, τον σκότωσαν επί τόπου, έδεσαν ένα σκοινί γύρω από τα πόδια του, τον έβγαλαν έξω από το φλεγόμενο κτίριο και τον έσυραν θριαμβευτικά γύρω από την πόλη[6][7]. Ο Κωνστάντιος δεν ήταν δυνατόν να αφήσει να περάσει αυτή την εξέγερση ενάντια στην εξουσία του. Επέστρεψε γρήγορα στην Κωνσταντινούπολη, αποφασισμένος να την καταστείλει. Ο λαός τον συνάντησε, όμως, γονατιστός με δάκρυα και παρακλήσεις, οπότε τους τιμώρησε μόνο με την κατάργηση του μισού επιδόματος καλαμποκιού, αλλά διέταξε τον Παύλο να απομακρυνθεί από την πόλη[6].
Αφού εκδιώχθηκε και πάλι, μετά την Θεσσαλονίκη ο Παύλος κατέφυγε ξανά στη Ρώμη. Το 344 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και το 348, μετά τη Σύνοδο της Σαρδικής που καταδίκασε τον Μακεδόνιο, ο Παύλος επανήλθε στο Θρόνο του[8], υπό τις απειλές του Κώνστα, αυτοκράτορα της Δύσης, στον αδερφό του Κωνστάντιο, ότι διαφορετικά θα του επιτεθεί[5]. Μετά τον θάνατο του Κώνστα το 350, ο Παύλος εξορίστηκε στην Κουκουσό της Αρμενίας[6]. Εκεί, ενώ λειτουργούσε, δολοφονήθηκε από Αρειανιστές, οι οποίο τον έπνιξαν με το ωμοφόριό του.
.jpg)
Ανακηρύχθηκε άγιος, ως Παύλος ο Ομολογητής, και η μνήμη του γιορτάζεται στις 6 Νοεμβρίου. Το 385, επί Μεγάλου Θεοδοσίου, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε αρχικά στο ναό της Αγίας Ειρήνης και μετά στον φερώνυμο ναό του Αγίου Παύλου. Περί το 1226, την εποχή της Λατινικής Αυτοκρατορίας, μεταφέρθηκε στη Βενετία, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα[9].
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 113.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελίδες 113-114.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 114.
- ↑ 4,0 4,1 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 112.
- ↑ 5,0 5,1 Butler, Alban. The Lives of the Saints, Τόμ. VI, (1886)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Sinclair 1911.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 117.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 118.
- ↑ Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Χρύσας Μαλτέζου, Ενρίκο Μορίνι, Ιερά λείψανα αγίων της καθ'ημάς Ανατολής στη Βενετία, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 2005, ISBN 960-315-551-9, σελ. 294
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Χρύσας Μαλτέζου, Ενρίκο Μορίνι, Ιερά λείψανα αγίων της καθ'ημάς Ανατολής στη Βενετία, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 2005, ISBN 960-315-551-9
- Κ.Μ. Κούμα,Ιστορίαι των ανθρώπινων πράξεων, από των αρχαιοτάτων χρόνων έως των ημερών μας, τόμος Ε΄, Βιέννη 1830.
- Sinclair, W. M. Paulus I, bishop of Constantinople (Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century). Λονδίνο: John Murray.
.svg)