Πατριάρχης Αγαθάγγελος
Πατριάρχης Αγαθάγγελος | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1769 Αδριανούπολη |
Θάνατος | 1832 Αδριανούπολη |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Τουρκικά Βουλγαρικά Ρωσικά Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1826–1830) |
Ο Αγαθάγγελος ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης την περίοδο 1826-1830.
Γεννήθηκε σε χωριό κοντά στην Αδριανούπολη, πράγμα το οποίο συνετέλεσε στο να κατηγορηθεί πως είχε βουλγαρική καταγωγή.[1] Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Εκάρη μοναχός στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Γύρω στο 1800 έγινε ιερέας της ελληνικής κοινότητας της Μόσχας. Το Νοέμβριο του 1815 εξελέγη Μητροπολίτης Βελιγραδίου και τον Αύγουστο του 1825 Μητροπολίτης Χαλκηδόνος. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1826, αφού ο Πατριάρχης Χρύσανθος καθαιρέθηκε και εξορίστηκε, ο Αγαθάγγελος εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Υπήρξε από τους πιο μορφωμένους Πατριάρχες της εποχής του. Μιλούσε ελληνικά, τουρκικά, βουλγαρικά, ρωσικά και γαλλικά. Η Πατριαρχία του όμως συνδέθηκε με ατυχείς ενέργειες, οι οποίες καταρράκωσαν το κύρος του και προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, που τελικά οδήγησαν στην καθαίρεσή του. Το 1827, όταν οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας ζήτησαν τη μεσολάβησή του στο Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄, ώστε να τους χορηγηθεί αμνηστία, ο Αγαθάγγελος, κατόπιν εντολής του Σουλτάνου, έστειλε αντιπροσωπεία στον Καποδίστρια, ζητώντας του την υποταγή των επαναστατημένων Ελλήνων. Η απάντηση ήταν αρνητική, αλλά η ενέργεια αυτή του Πατριάρχη θεωρήθηκε αντεθνική. Σε αυτήν ήρθε να προστεθεί η ανάμειξή του στην εκλογή Πατριάρχη Ιεροσολύμων, η οποία αποδόθηκε σε χρηματισμό και οδήγησε, μαζί με οικονομικές και διοικητικές ατασθαλίες, στην καθαίρεσή του, στις 5 Ιουλίου 1830.
Κατόπιν αυτού εξορίστηκε στην Καισάρεια και κατόπιν στην Αδριανούπολη, όπου και πέθανε το 1832.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Χαμχούγιας Χρήστος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ΣΤ' ο Φουρτουνιάδης εν μέσω εθνικών και εθνοφυλετικών ανταγωνισμών, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Θεολογική Σχολή, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, 2006, σελ. 20
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 2007, τόμ. 1, σελ. 152
τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
---|---|---|
Προκάτοχος Άγνωστο |
Μητροπολίτης Βελιγραδίου 1815-1825 |
Διάδοχος Άγνωστο |
Προκάτοχος Άγνωστο |
Μητροπολίτης Χαλκηδόνος 1825-1826 |
Διάδοχος Άγνωστο |
Προκάτοχος Χρύσανθος |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1826-1830 |
Διάδοχος Κωνστάντιος Α΄ |