Θεόληπτος Β΄
| Θεόληπτος Β΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16ος αιώνας |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Θεόληπτος Β΄ ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 16 (27) Φεβρουαρίου 1585 έως τον Απρίλιο του 1587.
Ήταν ανιψιός του Πατριάρχη Μητροφάνη Γ΄. Αναφέρεται ως σεβάσμιος, μεγαλοπρεπής και γνώστης της τουρκικής γλώσσας[1]. Διετέλεσε Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως και, αν και ευεργετήθηκε από τον Πατριάρχη Ιερεμία τον Β΄, εντούτοις συνωμότησε εναντίον του, συνεργαζόμενος με τον Παχώμιο. Όταν ο Παχώμιος καθαιρέθηκε από Σύνοδο, η ίδια εξέλεξε τον Θεόληπτο Πατριάρχη στη θέση του[1]. Ενθρονίστηκε από τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας και Αντιοχείας.
Ενώ έλειπε στη Μολδαβία και τη Βλαχία για συγκέντρωση χρημάτων, ο Νικηφόρος, διάκονος του εξόριστου Πατριάρχη Ιερεμία και τοποτηρητής του Θρόνου από το Μάιο του 1586 έως τον Απρίλιο του 1587, κατόρθωσε να τον εκθρονίσει. Ο Ιερεμίας επανήλθε στο Θρόνο και με Συνοδική απόφαση συγχώρησε τον Θεόληπτο και τον έστειλε στην Ιβηρία[1], με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για το υπερχρεωμένο εκκλησιαστικό ταμείο. Είναι ασαφές αν ο Ιερεμίας επανήλθε στο Θρόνο το 1586 και ως Πατριάρχης εξουσιοδότησε το Θεόληπτο να συνεχίσει την περιοδεία του, ή ο Θεόληπτος συνέχισε να είναι Πατριάρχης και παραιτήθηκε αργότερα υπέρ του Ιερεμία. Γνωρίζουμε πάντως ότι το 1587 εξέδωσε σιγίλιο υπέρ της Μονής Σουμελά, άγνωστο αν το εξέδωσε νομίμως ή παρανόμως.
Τέλος, γνωρίζουμε ότι συμφιλιώθηκε με τον Ιερεμία Β'[2], στον οποίο τελικά παρέδωσε το Θρόνο, και συλλειτούργησε με αυτόν το 1590. Κατόπιν αυτού, αγνοείται τόσο η τύχη του, όσο και ο χρόνος του θανάτου του.
Ήταν ο τελευταίος Πατριάρχης που είχε ως έδρα τη Μονή Παμμακαρίστου[3], η οποία μετατράπηκε σε τζαμί το 1586. Το Πατριαρχείο μεταφέρθηκε κατόπιν στη φτωχική εκκλησία της Θεοτόκου στο Βλαχ-Σεράι, όπου παρέμεινε έντεκα χρόνια, έως το 1597.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 528.
- ↑ Gudzi︠a︡k, Borys (2001). Crisis and reform : the Kyivan Metropolitanate, the Patriarchate of Constantinople, and the genesis of the Union of Brest. Cambridge, Mass.: Ukrainian Research Institute, Harvard University. σελ. 31, 39. ISBN 0-916458-92-X.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 529.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Προκόπιος Τσιμάνης (1981). Από υψηλή σκοπιά οι Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως, τόμ. Α΄. σελίδες 167–168.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αγορίτσας, Δημήτριος (2017). «Συνοδικό γράμμα του οικουμενικού πατριάρχη Θεολήπτου Β΄ (1586)». Τρικαλινά 37. https://www.academia.edu/35747837/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7_%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92_1586_Synodal_Letter_issued_by_the_Ecumenical_Patriarch_Theoleptos_II_1586_in_favour_of_the_Monastery_of_Christ_Saviour_Great_Meteoron_pdf. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021.
| τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Αρσένιος |
Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως 1580-1585 |
Διάδοχος Θεοφάνης |
| Προκάτοχος Παχώμιος Β΄ |
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως 1585-1587 |
Διάδοχος Ιερεμίας Β΄ |
.svg)