Ματθαίος Α΄
| Ματθαίος Α΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Θάνατος | Αυγούστου 1410 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Πατριάρχης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Ματθαίος Α΄ διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης κατά τα έτη 1397-1410.
Ήταν μοναχός της Μονής Χαρσιανείτου, από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, πριν το 1380, οπότε χειροτονήθηκε διάκονος. Ήταν μορφωμένος μοναχός και φαίνεται ότι έγινε και ηγούμενος της μονής το 1388[1]. Ήταν μαθητής του Ησυχαστή Μάρκου, ηγουμένου της Μονής Χαρσιανείτου αλλά και επόμενου ηγουμένου και μετέπειτα πατριάρχη Νείλου Κεραμέως[1].[2] Το 1387, κατά την Πατριαρχία του δευτέρου, εξελέγη Μητροπολίτης Κυζίκου, αλλά φαίνεται ότι δεν χειροτονήθηκε[1][3]. Ο Ματθαίος είχε προηγουμένως εκλεγεί μητροπολίτης Χαλκηδόνος, αλλά παρέμεινε ως Εψηφισμένος[4], αφού η δεινή οικονομική κατάσταση της Χαλκηδόνος δεν επέτρεπε τη χειροτονία νέου αρχιερέα[5]. Στη συνέχεια εξελέγη και χειροτονήθηκε μητροπολίτης Κυζίκου συμμετέχοντας στην Ενδημούσα πατριαρχική σύνοδο[6], ενώ άμεσα του επεδόθη ο τίτλος του ῾῾Προέδρου᾽᾽ Χαλκηδόνας, τον οποίο διατήρησε μέχρι την εκλογή του Χαλκηδόνος Γαβριήλ, που με τη σειρά του για πρώτη φορά λαμβάνει μέρος στην πατριαρχική σύνοδο τον Απρίλιο του 1389[7]. Περί τα τέλη της βραχύβιας πατριαρχίας Καλλίστου Β´ (τέλη Μαΐου -Ιούλιος ή Οκτώβριος 1397) ο Ματθαίος μετείχε στην πατριαρχική σύνοδο ως ῾῾᾽Πρωτόθρονος᾽᾽[2].´´Χειροτονήθηκε Πατριάρχης το 1397, έχοντας την εύνοια του Αυτοκράτορα Μανουήλ Β' Παλαιολόγου. Κατά την Πατριαρχία του ο Ματθαίος αγωνίστηκε να εξυγιάνει τα οικονομικά του Πατριαρχείου και πήρε σημαντικές συνοδικές αποφάσεις για τον κλήρο και τους μοναχούς. Στην εκλογή του αντέδρασαν οι Μητροπολίτες Αγκύρας Μακάριος[8], Μηδείας Ματθαίος και ο μέγας Χαρτοφύλακας Ιωάννης Ολόβωλος, οι οποίοι πέτυχαν να τον εκθρονίσουν κατά την διάρκεια απουσίας του Αυτοκράτορα Μανουήλ Β´ στη Δύση, το φθινόπωρο του 1402. Όταν επέστρεψε ο Αυτοκράτορας, ο Πατριάρχης Ματθαίος Α´ επέστρεψε στον θρόνο (14 Ιουνίου 1403), όπου και παρέμεινε ως τον θάνατό του τον Αύγουστο του 1410[1][3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Erich Trapp, Rainer Walther, Hans-Veit Beyer, Katja Sturm-Schnabl, Ewald Kislinger, Ioannis Leontiadis, Sokrates Kaplaneres (1976–1996). «17387. Ματθαῖος Ι.». Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.
- ↑ 2,0 2,1 KAPSALIS, A (2005). Matthew I, Patriarch of Constantinople (1397-1410). Athens. σελίδες 56–60. ISBN 960630972X.
- ↑ 3,0 3,1 Οικουμενικό Πατριαρχείο
- ↑ ΚΑΨΑΛΗΣ, Α (2005). Η Συμμετοχή των Εψηφισμένων ως Επισκόπων στην Πατριαρχική Σύνοδο: Συμβολή στη λειτουργία του θεσμού της Πατριαρχικής Συνόδου έως τον ΙΔ´ αιώνα. ΑΘΗΝΑ. σελίδες 211–264. ISBN 9606309746.
- ↑ KAPSALIS, A (2005). Matthew I, Patriarch of Constantinople (1397-1410). Athens. σελίδες 46–49. ISBN 960630972X.
- ↑ KAPSALIS, A. (2005). Matthew I Patriarch of Constantinople (1397-1410). Athens. σελίδες 52–56. ISBN 960630972X.
- ↑ KAPSALIS, A (2005). Matthew I, Patriarch of Constantinople (1397-1410). Athens. σελίδες 46–52. ISBN 960630972X.
- ↑ ΚΑΨΑΛΗΣ, Α (2005). Μακάριος Αγκύρας (1397-1505), Βίος-Δράση Συγγραφικό έργο. ΑΘΗΝΑ. ISBN 9606309738.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Erich Trapp, Rainer Walther, Hans-Veit Beyer, Katja Sturm-Schnabl, Ewald Kislinger, Ioannis Leontiadis, Sokrates Kaplaneres (1976–1996). «17387. Ματθαῖος Ι.». Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιωάννης Κονιδάρης, Επιτελεύτιος βούλησις και διδασκαλία του οικουμενικού πατριάρχου Ματθαίου Α΄(1397-1410), Επετηρίς της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τομ. ΜΕ΄(1981-1982), σελ. 462-515
| τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Κάλλιστος Β΄ |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1397-1410 |
Διάδοχος Ευθύμιος Β΄ |
