Πατριάρχης Σέργιος Β΄
| Πατριάρχης Σέργιος Β΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | Ιουλίου 1019 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Σέργιος Β΄ διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για δεκαοκτώ έτη (1001-1019).
Καταγόταν από επιφανή οικογένεια και ήταν συγγενής του Πατριάρχη Φωτίου[1]. Ήταν πολύ μορφωμένος και ενάρετος και έφτασε στο αξίωμα του ηγουμένου της Μονής Μανουήλ[2]). Το 1001, σε σχετικά μεγάλη ηλικία, επελέγη από τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο ως Οικουμενικός Πατριάρχης και παρέμεινε στη θέση αυτή για 20 έτη, έως το θάνατό του το 1019.
Επί των ημερών της Πατριαρχίας του, ο Πάπας Σέργιος Δ΄ (στη Ρώμη), ανέφερε για πρώτη φορά, στην ενθρονιστήρια επιστολή του, το Σύμβολο της Πίστεως συμπεριλαμβάνοντας το filioque. Το γεγονός αυτό οδήγησε τον Πατριάρχη Σέργιο στο να διαγράψει τον Πάπα Σέργιο από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας, καθιστώντας προβληματική την κοινωνία των δύο εκκλησιών, αρκετά πριν από το Σχίσμα του 1054. Το γεγονός αυτό αναφέρεται ως «Σχίσμα των δύο Σεργίων». Επίσης επί Πατριαρχίας του Σεργίου Β΄, και με τη βοήθεια Ρώσων κληρικών, μεταφράσθηκαν στη ρωσική γλώσσα όλοι οι μέχρι τότε εκκλησιαστικοί νόμοι.
Επί των ημερών του, η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως περιλαμβάνει 80 μητροπόλεις, 39 αρχιεπισκοπές και 550 επισκοπές[1].
Η μνήμη του Πατριάρχη Σεργίου τιμώνταν αρχικά μόνο από τη Μονή Μανουήλ, και σήμερα από ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 12 Απριλίου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 310. ISBN 978-960-8116-17-7.
- ↑ Σύνταγμα, Ράλλη και Ποτλή, Τόμ. Β', σελ. 675: Ο μακαριώτατος Φώτιος την του Μανουήλ μονήν εκ κρηρίδων αυτών σχεδόν, είς ό νύν κάλλος και μεγεθος οράται, κατέστησεν
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου», τόμ. 16ος, σελ. 953
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 2007, τόμ. 46, σελ. 354
.svg)
|