Αλέξιος ο Στουδίτης
| Αλέξιος ο Στουδίτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 20 Φεβρουαρίου 1043 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επίσκοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξιος ο Στουδίτης διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μεταξύ των ετών 1025 και 1043.
Διετέλεσε ηγούμενος της Μονής Στουδίου[1]. Κέρδισε την εύνοια του Αυτοκράτορα Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, ο οποίος υπέδειξε την εκλογή του Αλεξίου σε Οικουμενικό Πατριάρχη και απεβίωσε το απόγευμα μετά την ενθρόνισή του[2]. Το δωδέκατο έτος της Πατριαρχίας του, ο Ιωάννης ο Ορφανοτρόφος, αδελφός του Μιχαήλ του Παφλαγόνα, ο οποίος φιλοδοξούσε να γίνει Πατριάρχης, και οι αντίπαλοι του Αλεξίου επιδίωξαν να τον εκθρονίσουν με το επιχείρημα ότι η «προστάξει Βασιλείου του βασιλέως» εκλογή του ήταν αντικανονική. Ο Αλέξιος δήλωσε ότι δεχόταν να καθαιρεθεί, εάν καθαιρούνταν και όλοι οι επίσκοποι που είχε χειροτονήσει αυτά τα χρόνια και αναθεματίζονταν και οι τρεις Αυτοκράτορες που είχε στέψει. Έτσι, παρέμεινε στον θρόνο[3].
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του υποστήριξε σημαντικά την ανιψιά του Βασιλείου, Ζωή, την οποία επιχείρησε να εξορίσει ο υιοθετημένος γιος της, Μιχαήλ[4]. Ως Πατριάρχης ασχολήθηκε με πολλά και ποικίλα ζητήματα, όπως με το δίκαιο του γάμου, την καταδίκη των αιρετικών και την οργάνωση του μοναχικού βίου[5]. Ίδρυσε μάλιστα και ο ίδιος μονή, τη «Μονή του Κυρίου Αλεξίου», την οποία και προικοδότησε. Μετά το θάνατό του, τον Φεβρουάριο του 1043 όμως[6], ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ' ο Μονομάχος δήμευσε την περιουσία του[7].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 317.
- ↑ «Ιωάννη Σκυλίτζη, Σύνοψις Ιστοριών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2008.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 322.
- ↑ Runciman 2005, σελ. 106.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 319.
- ↑ Nicol 1993, σελ. 49.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 321.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 2007, τόμ. 5, σελ. 291
- Runciman, Steven (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. ISBN 9607217225.
- Nicol, Donald (1993). Βιογραφικό Λεξικό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μτφρ.Ευγένιος Πιερρής. Αθήνα: Ελληνική Ευρωεκδοτική.
- Αθανάσιος Καψάλης, «Αλέξιος ο Στουδίτης Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως», Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια 2 (2011) 181.
.svg)
|