Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄
| Γρηγόριος Ζ΄ | |
|---|---|
| Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως | |
| Από | 6 Δεκεμβρίου 1923 |
| Έως | 17 Νοεμβρίου 1924 |
| Προκάτοχος | Μελέτιος Δ΄ |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος ΣΤ΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | ~1850 Σίφνος, Ελλάδα |
| Θάνατος | 17 Νοεμβρίου 1924 |
Ο Γρηγόριος Ζ΄ (κατά κόσμον Ζερβουδάκης[1], 21 Σεπτεμβρίου 1850 - 17 Νοεμβρίου 1924) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 6 Δεκεμβρίου 1923 ως τις 17 Νοεμβρίου 1924.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε γύρω στο 1850 στη Σίφνο. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Υπηρέτησε στη Μητρόπολη Ρόδου από διάκονος μέχρι και πρωτοσύγκελος.
Το 1887 εξελέγη επίσκοπος Μυρέων, το 1892 μητροπολίτης Σερρών, το 1909 Μητροπολίτης Κυζίκου και το 1913 Μητροπολίτης Χαλκηδόνος. Κατά την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας, όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε την ρήξη και την διακοπή σχέσεων με την Υψηλή Πύλη, ο Γρηγόριος διαφωνώντας με την απόφαση αυτή παραιτήθηκε από πρόεδρος του Εθνικού Μικτού Συμβουλίου και από την Ιερά Σύνοδο και αποσύρθηκε στην Μητρόπολή του[2].
Μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη (20 Σεπτεμβρίου 1923) συνεκλήθη η Σύνοδος του Πατριαρχείου για την πρώτη εκλογή Πατριάρχη μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης. Οι τουρκικές αρχές έθεσαν τον απαράβατο όρο ο εκλεγείς να έχει την τουρκική υπηκοότητα[3]. Έτσι, στις 6 Δεκεμβρίου 1923 συνήλθαν μόνο όσοι αρχιερείς διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη και εξέλεξαν Πατριάρχη τον Γρηγόριο. Μετά την εκλογή του, έστειλε επιστολή αναγνώρισης στην Τουρκική Κυβέρνηση της Άγκυρας και ενθρονίστηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1923.
Επί των ημερών του καθαιρέθηκε ο παπα-Ευθύμ, λεγόμενος αρχηγός της «τουρκορθόδοξης Εκκλησίας». Επίσης καθαιρέθηκε ο Μητροπολίτης Χαλδίας Βασίλειος, ο οποίος οργάνωνε «Εκκλησία» στην Αμερική, χωρίς άδεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Με ενέργειές του προς την Ελληνική Κυβέρνηση, προσπάθησε να αποφευχθεί η απέλαση κληρικών με βάση την συμφωνηθείσα ανταλλαγή πληθυσμών[4]. Τέλος, αναγνωρίστηκε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Πολωνίας, ιδρύθηκαν οι Μητροπόλεις Πριγκηποννήσων, Κεντρώας Ευρώπης και Αυστραλίας και υιοθετήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το γρηγοριανό ημερολόγιο.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄ παρουσίασε έντονα προβλήματα υγείας το Σεπτέμβριο του 1924 και πέθανε στις 17 Νοεμβρίου του ίδιου έτους.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2013.
- ↑ Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στο επίκεντρο διεθνών ανακατατάξεων (1918-1972), σελ. 67
- ↑ Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, όπ.π., σελ. 66
- ↑ Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, όπ.π., σελ. 70
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στο επίκεντρο διεθνών ανακατατάξεων (1918-1972): εξωτερική πολιτική και οικουμενικός προσανατολισμός, Διδακτορική διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), 2009
| τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Κωνσταντίνος Βαφείδης |
Μητροπολίτης Σερρών 1892-1909 |
Διάδοχος Απόστολος Χριστοδούλου |
| Προκάτοχος Αθανάσιος Μεγακλής |
Μητροπολίτης Κυζίκου 1909-1913 |
Διάδοχος Κωνσταντίνος |
| Προκάτοχος Γερμανός |
Μητροπολίτης Χαλκηδόνας 1913-1923 |
Διάδοχος Ιωακείμ |
| Προκάτοχος Μελέτιος Δ΄ |
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1923-1924 |
Διάδοχος Κωνσταντίνος ΣΤ΄ |
