Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πατριάρχης Θεοδόσιος Β΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Θεοδόσιος Β΄ (πατριάρχης))
Πατριάρχης Θεοδόσιος Β΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεοδόσιος Β΄ (Ελληνικά)
Θάνατος1785
Κωνσταντινούπολη
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταορθόδοξος ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Θεοδόσιος Β΄ (κατά κόσμον Χριστιανόπουλος ή Μαριδάκης) καταγόταν από την Κρήτη, όπου ήταν ηγούμενος.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διετέλεσε προϊστάμενος του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Εντιρνέ-καπί της Κωνσταντινούπολης. Κατόπιν εξελέγη επίσκοπος Ιερισσού και Αγίου Όρους, και το 1767 Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Εξελέγη Πατριάρχης στις 11 Απριλίου 1769[1], σε μια εποχή κατά την οποία οι χριστιανοί διώκονταν μετά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, τις οποίες είχαν βοηθήσει με προτροπή του πρώην Πατριάρχη Σεραφείμ Β΄ και άλλων κληρικών. Ο Θεοδόσιος ενήργησε ώστε να σωθούν οι μονές του Αγίου Όρους από κατεδάφιση, ελευθέρωσε αιχμαλώτους, ενίσχυσε σχολεία και μοναστήρια και, σε συνεργασία με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, κατόρθωσε να παραμείνουν οι Άγιοι Τόποι στη δικαιοδοσία των Ορθοδόξων. Τέλος, προσπάθησε να δώσει συμβιβαστική λύση[α] στο θέμα των Κολλυβάδων του Αγίου Όρους.

Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις 16 Νοεμβρίου 1773, μετά από πολλές ραδιουργίες του Μητροπολίτη Προύσας Μελετίου[3]. Αποσύρθηκε στη Μονή Καμαριώτισσας στη Χάλκη[4]. Το 1776, έχοντας χάσει εντελώς την όρασή του, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του.

Υποσημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «οἱ μὲν ἐν Σαββάτῳ τελοῦντες τα τῶν ἀποιχομένων μνημόσυνα καλῶς ποιούσιν, ὡς τὴν ἀρχαίαν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας φυλάσσοντες, οἱ δὲ ἐν Κυριακῇ οὐχ ὑπόκεινται κρίματι [...] Περὶ δὲ τοῦ πυκνότερον ἢ βραδύτερον προσέρχεσθαι τὴ μεταλήψει τῶν ἀχράντων μυστηρίων, φαμέν, ὅτι χρόνος μὲν οὐχ ἄριστοι, ἀναγκαῖα δὲ πάντως ἡ διὰ τῆς θείας μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως προετοιμασία. Καὶ οἱ μὲν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ κηρύγματος χριστιανοὶ προσήρχοντό τη τῶν θείων μυστηρίων μεταλήψει καθ ἐκάστην Κυριακήν, οἱ δὲ μετὰ ταῦτα ἐν τεσσαράκοντᾳ ἠμέραις προευτρεπιζόμενοι διὰ τῆς μετανοίας, οὕτω προσήρχοντο. Διὸ ἕκαστος, εἰ ἄξιος, παραβαλλέττω ἑαυτὸν ἐν τοὶς πρώτοις, εἰ δὲ μή, τοὶς δευτέροις, καὶ τοῦτο γὰρ μακαριστὸν [...] Κατὰ γοῦν τὸν θεῖον Ἀπόστολον, δοκιμαζέτω ἄνθρωπος ἑαυτὸν καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω»[2]
  1. Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΣΤ): 248. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA248#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022. 
  2. «Οικουμενικό Πατριαρχείο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2008. 
  3. Μπακούρος 1998, σελ. 464.
  4. Μανουήλ Γεδεών, σελ. 661.
  • Διονύσιος Δ. Βαλαής, Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Θεοδόσιος Β΄ (1762-1769), Επιστημονική Επετηρίδα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Νέα Σειρά, Τμήμα Θεολογίας, Τιμητικό Αφιέρωμα στον ομότιμο καθηγητή Ιωάννη Χρ. Ταρνανίδη, 17(2007-8),σελ. 15-46


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Άγνωστο
Επίσκοπος Ιερισσού και Αγίου Όρους
;-1767
Διάδοχος
Άγνωστο
Προκάτοχος
Νεόφυτος Α΄
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης
1767-1769
Διάδοχος
Δαμασκηνὸς Β΄
Προκάτοχος
Μελέτιος Β΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1769-1773
Διάδοχος
Σαμουήλ