Μιχαήλ Β΄ Κουρκούας
Μιχαήλ Β΄ Κουρκούας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 11ος αιώνας |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αρχιεπίσκοπος |
Ο Μιχαήλ Β΄ Κουρκούας (Οξείτης) ήταν Ανατολικός Ορθόδοξος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (Ιούλιος 1143 – Μάρτιος 1146).
Στις αρχές του 1143, ο Πατριάρχης Λέοντας και ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Β΄ Κομνηνός απεβίωσαν με διαφορά ολίγων μηνών ο ένας από τον άλλον, φέρνοντας μία ταραχώδη περίοδο στην Βυζαντινή Εκκλησία.[1] Ο ορισθείς διάδοχος του Ιωάννη, ο γιος του, Μανουήλ Α΄ Κομνηνός, αφίχθη στην Κωνσταντινούπολη στις 27 Ιουνίου 1143, από την Κιλικία, όπου ο πατέρας του είχε αποβιώσει.[2] Προκειμένου να διασφαλίσει πλήρως την θέση του ως αυτοκράτορας, ο Μανουήλ όφειλε να προετοιμάσει την τελετή στέψης του. Ωστόσο, για να γίνει κάτι τέτοιο δυνατό, έπρεπε πρώτα να ορίσει νέο Πατριάρχη. Η επιλογή του ήταν ο ηγούμενος της μονής της Οξειάς, Μιχαήλ Κουρκούα.[2] Η στέψη δεν έλαβε χώρα παρά μονάχα στις 28 Νοεμβρίου 1143, καθώς ο Μιχαήλ απειλούσε να παραιτηθεί για άγνωστους λόγους.[2]
Στην διάρκεια της περιόδου εξουσίας του, ο Μιχαήλ είχε να ασχοληθεί με την ιδιαίτερου πολιτικού χαρακτήρα δίκη ενός μοναχού με το όνομα Νίφων.[2] Στις 22 Φεβρουαρίου 1144, ο Μιχαήλ καταδίκασε τον Νίφωνα για την υποστήριξή του σε δύο Καππαδόκες επισκόπους, οι οποίοι κατηγορούνταν ως αιρετικοί και αργότερα αποδείχθηκαν ένοχοι για βογομιλιτικές πρακτικές.[1][2] Αυτό το γεγονός τον οδήγησε στο να χάσει την στήριξη των Ορθόδοξων πιστών.[1] Ο Μιχαήλ Β΄ παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 1146, προκειμένου να επιστρέψει στο μοναστήρι της Οξειάς,[2] το πιθανότερο λόγω της απογοήτευσής του με τη συμπεριφορά του αυτοκράτορα.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οικουμενικό Πατριαρχείο Αρχειοθετήθηκε 2010-06-16 στο Wayback Machine.