Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νομός Βοιωτίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βοιωτία
Περιφερειακή ενότητα
Χάρτης της Ελλάδας με {{{Όνομα}}}
Θέση της Βοιωτίας στην Ελλάδα.
Χώρα Ελλάδα Ελλάδα
Πρωτεύουσα Λιβαδειά
Ιστορική Πρωτεύουσα
Δήμοι 6
Διοίκηση  
 • Αντιπεριφερειάρχης Γιώργος Ντασιώτης
(2024-)
Διοικητική διαίρεση  
 • Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδα
Έτος δημιουργίας νομού
Γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεά Ελλάδα
Έκταση  
 • Συνολική 2.954 τ.χλμ
 • Κατάταξη 16η
Πληθυσμός  
 • Συνολικός 105.472 (2021)
 • Κατάταξη πληθ. 30η
 • Πυκνότητα 39,95 κάτ./χλμ²
 • Κατάταξη πυκν. 49η
ISO 3166-2 GR-03
Ταχ. κώδικες 32x xx, 190 12
Πιν. αυτοκινήτων ΒΙ
Ιστότοπος viotia.gr
Αυτό το λήμμα αφορά στο Νομό Βοιωτίας. Για την ιστορική περιοχή, δείτε: Αρχαία Βοιωτία.

Ο Νομός Βοιωτίας είναι ένας από τους 51 νομούς της Ελλάδας, ενώ από το 2011 αποτελεί την Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, μία από τις 74 περιφερειακές ενότητες της χώρας και υπάγεται διοικητικά στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Έχει έκταση 2.954 τ.χλμ. και πληθυσμό 117.920 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011.

Το όνομα Βοιωτία προέρχεται από το επίθετο βοιωτός και αυτό από το αρχαίο βοώτης, που σημαίνει βοηλάτης, ζευγίτης, γεωργός.[1]

Ο νομός συνορεύει βόρεια με το Νομό Φθιώτιδας, δυτικά με το Νομό Φωκίδας, νότια βρέχεται από τον Κορινθιακό κόλπο και συνορεύει με το Νομό Αττικής και ανατολικά βρέχεται από τον Ευβοϊκό κόλπο και συνορεύει με το Νομό Εύβοιας.

Η Βοιωτία είναι περιοχή πεδινή και πολύ εύφορη. Η ορεινή έκταση είναι πολύ μικρή. Αναλυτικά η κατανομή του εδάφους σε κατηγορίες έχει ως εξής:

  • 40% πεδινό,
  • 38% ημιορεινό και
  • 22% ορεινό.

Οι μεγαλύτερες πεδιάδες είναι της Θήβας, της Χαιρώνειας και της Κωπαΐδας (που σχηματίστηκε ύστερα από την αποξήρανση της ομώνυμης λίμνης). Οι πεδιάδες αυτές βρέχονται από μικρούς ποταμούς και χείμαρρους, κυριότεροι από τους οποίους είναι ο Ασωπός, στα δυτικά του νομού, που πηγάζει από τον Κιθαιρώνα και χύνεται στον Ευβοϊκό κόλπο, ο Βοιωτικός Κηφισός που χύνεται στην Υλίκη λίμνη, και ο Λιβαδόστρας που χύνεται στον Κορινθιακό κόλπο. Μικρότεροι ποταμοί είναι οι παραπόταμοι του Κηφισού, Μόρνος και Μέλας.

Ο νομός έχει δυο λίμνες, την Υλίκη και την Παραλίμνη, που τροφοδοτούν με τα νερά τους τη λίμνη του Μαραθώνα.

Τα λεκανοπέδια της Βοιωτίας περιβάλλονται από τα βουνά: Ελικώνα (με ψηλότερη κορυφή την Παλιοβούνα, 1.748 μ.), Κιθαιρώνα (1.409 μ.), Παρνασσό (2.457 μ.), Νεραϊδολάκκωμα (1.678 μ.), Μεσσάπιο (1.021 μ.), Πτώο και Χλωμό (1.081 μ.).

Οι ακτές του Κορινθιακού κόλπου έχουν μεγάλο διαμελισμό και σχηματίζουν τα ακρωτήρια Αγιά, Μαύρος Κάβος και Μούντα και πολλά νησάκια, μεταξύ των οποίων το Μακρονήσι και το Ελατονήσι. Στη Βοιωτία ανήκουν πολλές ακατοίκητες νησίδες : Άμπελος, Δασκαλιό, Τσαρούχι, Κασίδης, Αλατονήσι, Βρώμη, Μακρόνησος, Αλκυονίδες Νήσοι, Γράμμουσα, Γάντζα, Πασάς, κ.ά. Στον Ευβοϊκό κόλπο σχηματίζονται τα στενά της Αυλίδας και του Ευρίπου, και ο όρμος Σκροπονερίου.

Η δασική βλάστηση της Βοιωτίας σε ποσοστό %.

Η Βοιωτία αποτελεί την περιφερειακή ενότητα με τη μικρότερη δασική βλάστηση στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Απογραφής Δασών που πραγματοποιήθηκε από τη Δασική Υπηρεσία το 1992, η περιφερειακή ενότητα καλύπτει έκταση 133.228 εκτάρια, ποσοστό 9% από τη συνολική 991.527 εκτάρια της περιφέρειας, με ποσοστό 67%.[2]

Τα αείφυλλα πλατύφυλλα καλύπτουν την μεγαλύτερη έκταση της Βοιωτίας με 96.786 εκτάρια. Μεγάλη έκταση επίσης καλύπτεται από Ελάτη, Χαλέπιος πεύκη και Μαύρη πεύκη με 18.350, 11.095 και 5.035 εκτάρια αντίστοιχα. Το μικρότερο ποσοστό δασικής βλάστησης αποτελείται από Δρυς και Πλάτανο, με 1.024 και 938 εκτάρια αντίστοιχα.[2]

Γειτονικοί νομοί και κόλποι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βοιωτία και ειδικότερα η ευρύτερη περιοχή της Θήβας είναι σεισμογενής περιοχή. Το δέκατο ένατο αιώνα η πόλη της Θήβας χτυπήθηκε δύο φορές, το 1853 και το 1893. Ο σεισμός στη Θήβα το 1853 ήταν ο μεγαλύτερος σεισμός που έπληξε ποτέ τη Βοιωτία. Ο σεισμός σημειώθηκε στις 18 Αυγούστου και είχε μέγεθος 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Αυτός ο σεισμός σκότωσε 13 ανθρώπους και κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των σπιτιών της πόλης με τις ζημιές να ήταν ανυπολόγιστες. Ο σεισμός του 1893 είχε μέγεθος 6,5 της κλίμακας Ρίχτερ και ως αποτέλεσμα την απώλεια δύο ανθρώπων και την καταστροφή πολλών σπιτιών που σχεδόν όλα υπέστησαν σημαντικές βλάβες.[3]

Τον εικοστό αιώνα ο σεισμός στη Θήβα του 1914 αποτελεί έναν από τους καταστροφικότερους σεισμούς στην Ελλάδα.[4] Ο σεισμός προκάλεσε το θάνατο ανθρώπων και μεγάλες υλικές καταστροφές.[3] Σημειώθηκε στις 17 Οκτωβρίου, ήταν επιφανειακός και είχε μέγεθος 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.[4] Οι σεισμοί των Αλκυονίδων το 1981 ήταν επίσης καταστροφικοί για την Θήβα αλλά και για την υπόλοιπη Βοιωτία και προκάλεσε πολλές καταστροφές στο χωριό Πλαταιές όπου υπήρξαν και δύο θύματα αλλά και στο Καπαρέλλι όπου οι ζημιές ήταν ανυπολόγιστες.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2010, ένας σεισμός μεγέθους 4,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στις 6.53 το πρωί, στο χωριό Λεύκτρα, στον ανατολικό Κορινθιακό κόλπο. Σύμφωνα με το Σεισμολογικό Ινστιτούτο του Πότσνταμ (γερμ.: Deutsches GeoForschungsZentrum), το επίκεντρο του σεισμού ήταν 60 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αθήνας και το εστιακό βάθος υπολογίστηκε στα 10 χλμ, ενώ δεν είχαν αναφερθεί ζημιές.[5] Ένας άλλος σεισμός σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών, μεγέθους 4,3 βαθμών και εστιακού βάθους 10 χλμ, σημειώθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, στις 5.05 το πρωί, στο θαλάσσιο χώρο του Κορινθιακού κόλπου, 24 ή 21 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Θήβας και 29 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Κορίνθου στα χωριά Βίλια και Καπαρέλι, χωρίς να υπάρχουν αναφορές για ζημιές.[6][7] Στις 2 Δεκεμβρίου 2020 ένας σεισμός μεγέθους 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και εστιακό βάθος 2 χιλιόμετρα σημειώθηκε στις 12:55 το μεσημέρι, το επίκεντρο εντοπίστηκε 11 χιλιόμετρα ανατολικά της Θήβας ενώ ζημιές σε νεκροταφείο υπήρξαν στο χωριό Καλλιθέα όπου και ήταν το επίκεντρο του σεισμού χωρίς όμως να αναφερθούν τραυματισμοί, ο σεισμός έγινε αισθητός σε πολλές περιοχές της Αττικής. Οι σεισμοί αυτοί αποτελούν τους μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί τις δεκαετίες του 2010 και του 2020.

Το κλίμα της Βοιωτίας είναι ηπειρωτικό με κρύους χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια. Η μέση θερμοκρασία είναι 16-18οC και το μέσο ύψος των βροχών 500-600 χλστ.

Κύριο λήμμα: Ιστορία της Βοιωτίας

Η Βοιωτία κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων. Πρωτοελλαδικοί οικισμοί έχουν βρεθεί στις ανασκαφές της Εύτρησης και στις Λιθάρες, κοντά στη Θήβα. Η μυθολογία αναφέρεται στην μακραίωνη κατοίκιση της Βοιωτίας με τον μύθο του Ωγύγου, η με τις αναφορές στην βοιωτική πόλη Γραία, που χαρακτηριζόταν η αρχαιότερη του κόσμου.

Παλαιολιθική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιπαλαιολιθική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεολιθική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την Μυκηναϊκή περίοδο η Βοιωτία υπήρξε πυκνοκατοικημένη διαθέτοντας σημαντικά ανακτορικά κέντρα. Η σύγχρονη αρχαιολογική έρευνα έχει αποκαλύψει δύο από αυτά στην Εύτρηση και στον Γλα. Την περίοδο αυτή η Βοιωτία κατοικήθηκε από τα φύλα των Αχαιών, των Μινύων και των Καδμίων. Οι Μινύες υπήρξαν ιδιαίτερα δραστήριοι και πρωτοπόροι για την εποχή της επιτυγχάνοντας την αποξήρανση της Κωπαΐδας, γεγονός που τους προσέδωσε πλούτο. Κέντρο τους υπήρξε η πόλη του Ορχομενού. Σημαντικό κέντρο αυτής της περιόδου υπήρξε και η Θήβα. Με τη Θήβα και τον Ορχομενό συνδέονται οι σημαντικότεροι μυθολογικοί κύκλοι που σχετίζονται με τη Βοιωτία, κεντρικά πρόσωπα των οποίων είναι ο Φρίξος και η Έλλη, η γενιά του Κάδμου ή η γενιά του Οιδίποδα.

Στη μετάβαση προς τη Γεωμετρική εποχή η Βοιωτία κατοικήθηκε από το φύλο των Βοιωτών που έδωσε και το όνομά του στην περιοχή. Οι Βοιωτοί κατέβηκαν από τη νότια Θεσσαλία μεταξύ 13ου και 12ου αιώνα π.Χ. Εντούτοις, υπάρχει και μια αποδεκτή από πολλούς εκδοχή, κατά την οποία οι Βοιωτοί κατήλθαν από την περιοχή του όρους Βόϊο, της Μακεδονίας, (εξ ου και το όνομα Βοιωτία). Αποτέλεσαν μία χαλαρή ομοσπονδία πόλεων αρχικά με κέντρο τον ναό της Ιτωνίας Αθηνάς στην Κορώνεια και στη συνέχεια με κέντρο τον ναό του Ποσειδώνα στην Ογχηστό. Προς τον 5ο αιώνα π.Χ. η χαλαρή θρησκευτική ένωση μετατράπηκε σε ομοσπονδία με την ονομασία Κοινό των Βοιωτών. Κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτό διαδραμάτιζε η Θήβα.

Το μεγαλύτερο μέρος των Βοιωτών μήδισαν κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι Θεσπιές, οι Πλαταιές και η Αλίαρτος που ενώθηκαν στην Πανελλήνια συμμαχία. Από τα μέσα του 5ου αιώνα ανέλαβε ξανά τα ινία της ομοασπονδίας η Θήβα, η οποία εξελίχθηκε σε πρώτη ελληνική δύναμη στα μέσα του 4ου αιώνα κάτω από την καθοδήγηση του Πελοπίδα και του Επαμεινώνδα. Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας του 338 π.Χ. η Βοιωτία υποτάχτηκε στους Μακεδόνες. Λίγα χρόνια αργότερα ο Μέγας Αλέξανδρος κατέστρεψε τη Θήβα για να την ξανακτίσει ένας από τους διαδόχους του ο Κάσσανδρος.

Ελληνιστική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βυζαντινή περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δημήτριος Υψηλάντης.

Κατά την Βυζαντινή περίοδο η Θήβα υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο που ανθούσε χάρη κυρίως στην καλλιέργεια του μεταξοσκώληκα. Τον 10ο αιώνα οικοδομήθηκε στις βόρειες πλαγιές του Ελικώνα η Μονή Οσίου Λουκά, που υπήρξε από τις σημαντικότερες στον ελλαδικό χώρο αυτής της περιόδου. Μετά την πτώση του Βυζαντίου από τους σταυροφόρους η Βοιωτία μαζί με την Αττική αποτέλεσαν το φράγκικο Δουκάτο των Αθηνών. Το Δουκάτο κατέρρευσε από του Καταλανούς ιππότες το 1311. Οι Καταλανοί διαδέχτηκαν τους Λομβαρδούς και πραγματοποίησαν σημαντικά οχυρωματικά έργα στην επικράτειά τους. Την εποχή τους εγκαταστάθηκαν οι Αρβανίτες σε τμήμα της Βοιωτίας.

Οθωμανική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τουρκοκρατία ξεκινά στην Βοιωτία το 1446 μ.Χ. Κατά τη διάρκειά της σημαντικότερο κέντρο της περιοχής αναδείχθηκε η Λιβαδειά. Οι κάτοικοι της Βοιωτίας συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821 και η Βοιωτία απελευθερώθηκε οριστικά μετά τη Μάχη της Πέτρας το 1829.

Διοικητικές διαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Διοικητική ιστορία νομού Βοιωτίας
Δείτε επίσης: Διοικητική διαίρεση νομού Βοιωτίας

Η Βοιωτία από την 1η Ιανουαρίου 2011 που τέθηκε σε ισχύ το Πρόγραμμα Καλλικράτης διαιρείται σε έξι δήμους (ΟΤΑ):[8]. Σύμφωνα με τη νέα διοικητική διαίρεση, τους 51 πρώην νομούς διαδέχτηκαν 74 Περιφερειακές Ενότητες, ωστόσο η Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας δεν υπέστη κάποια αλλαγή στα διοικητικά της όρια, με την αμετάβλητη έκτασή της να κατατάσσεται στην 16η θέση. Πληθυσμιακά καταλαμβάνει την 30η θέση και, όσον αφορά στην πυκνότητα πληθυσμού, βρίσκεται στην 49η θέση, επί συνόλου των 74 περιφερειακών ενοτήτων.

Αρ. Όνομα Πρωτεύουσα Πληθυσμός
(Απογραφή 2011)
Έκταση (χλμ²) Πυκνότητα
(/χλμ²)
1 Δήμος Λεβαδέων Λιβαδειά 31.230 698,79 45,00
2 Δήμος Αλιάρτου - Θεσπιέων Αλίαρτος 10.850 256,89 42,30
3 Δήμος Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας Δίστομο 8.200 292,7 27,89
4 Δήμος Θηβαίων Θήβα 36.540 822,92 44,02
5 Δήμος Ορχομενού Ορχομενός 11.570 436,41 27,82
6 Δήμος Τανάγρας Σχηματάρι 19.340 554,01 41,95
Σύνολο 117.730 2.952 39,89

Επικεφαλής τοου νομού Αττικοβοιωτίας και έπειτα της Βοιωτίας ήταν ο νομάρχης, θέση που καταργήθηκε την 1η Ιανουαρίου 2011. Από το 2011 επικεφαλής της Αντιπεριφέρειας είναι ο/η εκάστοτε χωρικός Αντιπεριφερειάρχης.

Αντιπεριφερειάρχες Βοιωτίας (2011-σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2011- σήμερα
Eκλεγμένος αντιπεριφερειάρχης (Γέννηση -) Διάρκεια Έτος εκλογών Σημειώσεις
Γεώργιος Μουλκιώτης (1958-) 2011 - 2014 2010 Δικηγόρος από τις Θεσπιές. Εξελέγη βουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής το 2019 και επανεξελέγη τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2023.[9]
Φανή Παπαθωμά (19??-) 2014 - 2023 2014
2019
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Ήταν προϊστάμενη στο Κ.Ε.Δ.Δ.Υ Βοιωτίας (Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης Υποστήριξης) του Nομού Βοιωτίας και διευθύντρια του Ειδικού Σχολείου Λιβαδειάς.[10]
Γιώργος Ντασιώτης (1966-) 2024-σήμερα 2023 Εκπαιδευτικός, γεννήθηκε στην Πρασιά Ευρυτανίας και σπούδασε θεολογία. Εξελέγη δήμαρχος Αλιάρτου το 2010 και Αλιάρτου - Θεσπιέων το 2014 και το 2019.[11]
Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1896[12] 57.091 —    
1907[12] 65.816 +15.3%
1920[13] 74.310 +12.9%
1928[14] 91.421 +23.0%
1940[15] 101.163 +10.7%
1951[16] 106.838 +5.6%
1961[16] 114.256 +6.9%
1971[16] 114.675 +0.4%
1981 117.306 +2.3%
1991 134.108 +14.3%
2001 131.085 −2.3%
2011 117.920 −10.0%
2016[17] 120.432 +2.1%

Η Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας καλύπτει μια έκταση 3,211 τ.χλμ. και ο μόνιμος πληθυσμός της ανέρχεται σε 117.920 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011[18], εκ των οποίων οι 61.402 είναι άνδρες και οι 56.518 είναι γυναίκες. Σημειώθηκε μείωση 10% σε σχέση με το 2001, που ο πληθυσμός της ήταν 131.085 κάτοικοι. Η πυκνότητα του πληθυσμού ανέρχεται σε 39,95 κατοίκους ανά τ.χλμ. σε σχέση με το μέσο όρο της Ελλάδας, που είναι 81,96 κάτοικοι ανά τ.χλμ.

Το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων διαμένει στους τρεις μεγαλύτερους δήμους, που είναι οι δήμοι Θηβαίων, Λεβαδέων και Τανάγρας. Ο μεγαλύτερος σε έκταση και πληθυσμό είναι ο Δήμος Θηβαίων, ωστόσο, πρωτεύουσα της περιφερειακής ενότητας είναι η Λιβαδειά.

Ιστορική εξέλιξη του πληθυσμού της Βοιωτίας από το 1896

Ηλικιακή πυραμίδα (2011)[19]

Ηλικιακή πυραμίδα του πληθυσμού της Βοιωτίας συγκριτικά με την αντίστοιχη πυραμίδα της χώρας (ποσοστό %).

  • 0–9 ετών: 9.7% (9.7%)
  • 10–19 ετών: 9.7% (9.9%)
  • 20–29 ετών: 12.8% (12.5%)
  • 30–39 ετών: 15.9% (15.1%)
  • 40–49 ετών: 14.7% (14.6%)
  • 50–59 ετών: 12.3% (12.9%)
  • 60–69 ετών: 10.3% (10.5%)
  • 70–79 ετών: 9.3% (9.4%)
  • 80 ετών και άνω: 5.4% (5.4%)

Εθνικές καταγωγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάτοικοι ξένης υπηκοότητας στη Βοιωτία
ανά χώρα προέλευσης το 2001[20]
Χώρα Πληθυσμός
Αλβανία 7.832
Ινδία 1.771
Ρουμανία 872
Πακιστάν 720
Βουλγαρία 269
Ρωσία 129
Μολδαβία 84
Ουκρανία 82
Ηνωμένες Πολιτείες 75
Ηνωμένο Βασίλειο 71
Κύπρος 64
Ιταλία 59
Γερμανία 46
Πολωνία 40
Γαλλία 39
Καζακστάν 34
Αίγυπτος 24
Αυστραλία 22
Καναδάς 22
Τουρκία 21

Η Βοιωτία κατοικείται από Έλληνες. Οι Έλληνες αποτελούν το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, οι Έλληνες στη Βοιωτία ανέρχονται σε 102.490 κατοίκους από τους οποίους οι 51.399 είναι άνδρες και οι 51.091 είναι γυναίκες.[21]

Εντούτοις υπάρχει ένα μέρος του πληθυσμού το οποίο αποτελείται από μετανάστες, παράνομους και μη, καθώς και πρόσφυγες διαφόρων εθνικοτήτων. Οι ξένοι υπήκοοι στη Περιφερειακή Ενότητα ανέρχονται σε 15.430 κατοίκους από τους οποίους οι 10.003 είναι άνδρες και οι 5.427 είναι γυναίκες. Από αυτούς οι 10.464 προέρχονται από την Ευρώπη, οι 4.821 από την Ασία και οι 145 από άλλες ηπείρους.[21] Σύμφωνα με την Απογραφή του 2001, οι ξένοι υπήκοοι στη Βοιωτία ήταν 12.428[20]. Το 2001 οι Αλβανοί αποτελούσαν τη μεγαλύτερη μειονότητα στη Βοιωτία, ακολουθούμενη από Ινδούς, Ρουμάνους και Πακιστανούς. Άλλες μικρές ομάδες μεταναστών προέρχονται από τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία.

Εξέλιξη πληθυσμού ξένων υπηκόων στη Βοιωτία 1991–2011
1991 2001 2011
Πληθυσμός % Πληθυσμός % Πληθυσμός %
1.905 12.428 +552.4% 15.430 +24.2

Ομάδες και διάλεκτοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Αρβανίτες, οι οποίοι μιλούν εκτός την Ελληνική γλώσσα, και την Αρβανίτικη, αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες στη Βοιωτία, καθώς έχουν εγκατασταθεί σε περίπου εξήντα χωριά της περιφερειακή ενότητας. Κατάγονται από πληθυσμούς που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή τον Μεσαίωνα από περιοχές της σημερινής Αλβανίας και με την πάροδο των χρόνων αφομοιώθηκαν με το γηγενή πληθυσμό, δημιουργώντας τους Αρβανίτες. Εντούτοις, αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες και διαχωρίζουν τον εαυτό τους από τους Αλβανούς. Άλλες πληθυσμιακές εθνικές ομάδες είναι οι Βλάχοι και οι Αρβανιτόβλαχοι που μιλούν την Βλάχικη γλώσσα και την Μογλενίτικη γλώσσα. Επιπλέον υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός Ποντίων και Σαρακατσαναίων.[εκκρεμεί παραπομπή]

Πληθυσμιακά κέντρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θήβα
Λιβαδειά
Ορχομενός Βοιωτίας
Αλίαρτος
Μεγαλύτερες πόλεις ή περιοχές (Βοιωτία) [22]
Κατάταξη Όνομα Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας Πληθ.
1 Θήβα Δήμος Θηβαίων 22.883
2 Λιβαδειά Δήμος Λεβαδέων 21.379
3 Ορχομενός Βοιωτίας Δήμος Ορχομενού 5.238
4 Αλίαρτος Δήμος Αλιάρτου 4.402
5 Σχηματάρι Βοιωτίας Δήμος Τανάγρας 4.035
6 Βάγια Βοιωτίας Δήμος Θηβαίων 3.248
7 Οινόφυτα Βοιωτίας Δήμος Τανάγρας 2.927
8 Πλάκα Δήλεσι Βοιωτίας Δήμος Τανάγρας 2.696
9 Αράχωβα Δήμος Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας 2.657
10 Κυριάκι Βοιωτίας Δήμος Λεβαδέων 2.185
11 Δήλεσι Δήμος Τανάγρας 1.976
12 Μαυρομμάτι Βοιωτίας Δήμος Αλιάρτου 1.847
13 Καπαρέλλι Βοιωτίας Δήμος Θηβαίων 1.756
14 Άγιος Γεώργιος Βοιωτίας Δήμος Λεβαδέων 1.693
15 Δίστομο Δήμος Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας 1.589
16 Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας Δήμος Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας 1.578
17 Αντίκυρα Δήμος Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας 1.448
18 Άγιος Θωμάς Βοιωτίας Δήμος Τανάγρας 1.292
19 Δαύλεια Δήμος Λεβαδέων 1.232
20 Παύλος Βοιωτίας Δήμος Ορχομενού 1.186
Ο σημερινός Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος Μαντζουράνης.

Λόγω του ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, αρχιεπίσκοπος της οποίας είναι ο Ιερώνυμος από τα Οινόφυτα, αντιπροσωπεύει την πλειονότητα του πληθυσμού και αναγνωρίζεται συνταγματικά ως η επικρατούσα και επίσημη θρησκεία του κράτους,[23] η επίσημη εκκλησιαστική αρχή της Βοιωτίας είναι η Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας και Αυλίδος που έχει έδρα τη Λιβαδειά.[24]

Η ανδρική μονή
Μεταμορφώσεως
Σωτήρος Σαγματά.
Η ανδρική μονή
Οσίου Λουκά.
Η γυναικεία μονή
Αγίας Τριάδας.
Η μονή της
Παναγίας Σκριπούς.

Πρότυπο:Infobox οικονομία

Σύμφωνα με στοιχεία του 2006, η Βοιωτία παράγει το 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), το έβδομο υψηλότερο στην Ελλάδα, με τα τελευταία χρόνια να μην παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη μεταβολή. Στη μεταποίηση αναλογεί το 57% του προϊόντος της περιφερειακής ενότητας, που την καθιστά πρώτη στη χώρα, και παράγεται το 13% της συνολικής μεταποιητικής παραγωγής που την κατατάσει τρίτη μεγαλύτερη. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βοιωτίας φθάνει τις 34,3 χιλ. ευρώ, 78% υψηλότερο του μέσου όρου της Ελλάδας και 145% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης βιομηχανιών στην περιοχή.[25] Το ποσοστό ανεργίας της Βοιωτίας το 2009, ήταν 15%.[εκκρεμεί παραπομπή]

Γεωργία και εξορύξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βοιωτία είναι μια από τις πλουσιότερες και πιο εύφορες αγροτικές περιοχές της Ελλάδας λόγω του ότι έχει σημαντικό ποσοστό πεδινών καλλιεργούμενων εκτάσεων κυρίως τις πεδιάδες της Κωπαΐδας και της Θήβας και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα, που είναι το μεγαλύτερο καταναλωτικό κέντρο της χώρας. Η ανάπτυξη της γεωργίας στην περιοχή και η αύξηση του εισοδήματος των κατοίκων ήταν αποτέλεσμα και της αποξήρανσης της Κωπαΐδας από την αγγλική εταιρεία την περίοδο 1880 έως 1930.

Κύρια προϊόντα είναι το βαμβάκι, η τομάτα, η πατάτα, ο καπνός, οι ελιές, το μέλι, τα σιτηρά, το κριθάρι, το καλαμπόκι, οι ξηροί καρποί, τα όσπρια, τα κηπευτικά, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα κτηνοτροφικά προϊόντα.[26] Η Βοιωτία κατατάσσεται τρίτη στην παραγωγή τομάτας με 10% της παραγωγής της χώρας και τρίτη στην παραγωγή βαμβακιού με 9% σύμφωνα με στοιχεία του 2006.[25] Οι μεγάλες πόλεις της είναι κέντρα εμπορίου και επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων.

Η βιομηχανική ανάπτυξη της Βοιωτίας έχει ευνοηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της μεγάλης γεωργικής παραγωγής της περιφερειακής ενότητας, την μικρή απόστασή της από την Αθήνα, καθώς και την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων βωξίτη. Αρκετά αναπτυγμένη είναι και η εξορυκτική βιομηχανία. Στην περιφερειακή ενότητα και κυρίως στο Στείρι και στο Δίστομο υπάρχουν τα σημαντικότερα κοιτάσματα βωξίτη όλης της χώρας. Άλλα μεταλλεύματα είναι τα νικελιούχα σιδηρομεταλλεύματα στον Άγιο Ιωάννη και τα χρωμιούχα σιδηρομεταλλεύματα στο Λούτσι, κοντά στο χωριό Παύλος. Στην Παραλία Στειρίου υπάρχει το Αλουμίνιο της Ελλάδος, το μοναδικό εργοστάσιο της Ελλάδας που παράγει αλουμίνα και αλουμίνιο. Επίσης υπάρχουν και αξιόλογες βιομηχανίες των κλάδων ειδών διατροφής, υφαντικών, τσιμέντου και άλλων κλάδων.[26]

Κτηνοτροφία και αλιεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας άλλος τομέας που συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής είναι η κτηνοτροφία και κυρίως η ενσταυλισμένη κτηνοτροφία η οποία αφορά κυρίως βοοειδή όπως αγελάδες, κατσίκες αλλά και άλλα όπως πρόβατα, χοίροι και όρνιθες.[27]

Η αλιεία γίνεται περισσότερο στην περιοχή του Κορινθιακού κόλπου[εκκρεμεί παραπομπή]. Τα κύρια προϊόντα θαλασσινών αλιευμάτων που ψαρεύονται είναι η γόπα, το λυθρίνι, ο κέφαλος, η μαρίδα, ο μπακαλιάρος, ο μπάλας, το μπαρμπούνι, ο σαργός, το σαυρίδι, η σκορπίνα, οι χάνοι, το σκουμπρί, τα μαγιάτικα και τα καλαμαράκια. Τα προϊόντα θαλάσσιας καλλιέργειας είναι το λαβράκι, η τσιπούρα, το φαγγρί, το μυτάκι, το λυθρίνι και η μουρμούρα και τα κύρια προϊόντα υδατοκαλλιέργειας εσωτερικών υδάτων είναι η πέστροφα, οι κυπρίνοι, οι κέφαλοι, οι χεροκούβες και οι πεταλούδες.[28]

Οι εγκαταστάσεις του Αλουμινίου της Ελλάδας
Ο δεύτερος σταθμός ηλεκτροπαραγωγής ΗΡΩΝ ΙΙ δυναμικότητας 435 MW με καύσιμο το φυσικό αέριο, στη Θήβα, Βοιωτία.

Βιομηχανικές Περιοχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βοιωτία αποτελείται από τρεις Βιομηχανικές Περιοχές που είναι οι εξής:

  • Βιομηχανική Περιοχή Θήβας[εκκρεμεί παραπομπή]
  • Βιομηχανική Περιοχή Θίσβης[29]
  • Βιομηχανική Περιοχή Οινοφύτων - Σχηματαρίου - Τανάγρας

Σημαντικές εμπορικές επιχειρήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συνοπτικά οι σημαντικές εμπορικές
επιχειρήσεις της περιφερειακής ενότητας Βοιωτίας
Εταιρεία Εργαζόμενοι Παραγωγή
Αλουμίνιον 1100[30] Αλουμίνιο
Heron SA Ηλεκτρική ενέργεια
Misko Ζυμαρικά
PFIC Χημικά
ΛΑΡΚΟ Σιδηροκράματα
Coca-Cola 225[31] Αναψυκτικά
Titan Τσιμέντο
Schneider Electric Μετασχηματιστές
Tupperware 200[32] Συσκευασίες
Νεστλέ 118[33] Καφές
Κρεντίν Ελλάς Προϊόντα αρτοποιΐας
και ζαχαροπλαστικής
Sonoco Πολυστρωματικά
δοχεία
Bayer AG Φυτοφάρμακα
Σημείωση:
Οι παραπάνω εταιρείες δεν αναφέρονται με κάποια επίσημη κατάταξη και πιθανώς υπάρχουν και άλλες που λείπουν.

Πολλές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στη Βοιωτία. Οι περισσότερες από αυτές βρίσκονται στις τρεις Βιομηχανικές Περιοχές της περιφερειακής ενότητας.

Ανάμεσα στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις περιλαμβάνεται η Αλουμίνιο της Ελλάδος, από τα λίγα πλήρως καθετοποιημένα εργοστάσια αλουμινίου στην Ευρώπη, που απασχολεί 1100 άτομα που προέρχονται από όλο τον Ελλαδικό χώρο και περίπου 400 άτομα από συνεργαζόμενες επιχειρήσεις[30], η Heron SA στη Θήβα, εργοστασίο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικά καύσιμα που είναι θυγατρική του Ομίλου ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, και με τον πρώτο σταθμό Heron I το 2004 ήταν ορόσημο για την απελευθέρωση της ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα[34], και η Misko, στον Ελεώνα, που είναι μέλος του Ομίλου Barilla και αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο εργοστάσιο ζυμαρικών στην Ευρώπη[35].

Επιπλέον, η PFIC στη Θήβα που εξαγόρασε την BASF τον Σεπτέμβριο του 2016[36], αποτελεί την μεγαλύτερη βιομηχανική μονάδα της χώρας στην παραγωγή προσθέτων και βελτιωτικών σκυροδέματος, ειδικών υλικών επισκευών, καθώς και κατασκευής βιομηχανικών δαπέδων, το μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ στον Άγιο Ιωάννη, είναι από τα παλαιότερα μεταλλεία της εταιρίας και παράγουν ετησίως 700.000 τόνους μεταλλεύματος[37], η Coca-Cola Τρία Έψιλον στο Σχηματάρι λειτουργεί από το 1989, απασχολεί 225 άτομα[31] και αποτελεί ένα από τα πιο σύγχρονα εργοστάσια παραγωγής αναψυκτικών και μη αλκοολούχων ποτών στην Ευρώπη[38], και η βιομηχανία τσιμέντων Titan που δημιούργησε το 1976 το τέταρτο εργοστασίο της στη θέση Καμάρι[39].

Ακόμα, η Schneider Electric παράγει μετασχηματιστές της σειράς Elvim στα Οινόφυτα[40], η Tupperware στη Θήβα, ένα από τα 4 εργοστασία στην Ευρώπη απασχολεί περίπου 200 άτομα[32], το εργοστάσιο καφέ της Νεστλέ στα Οινόφυτα, χτίστηκε το 1974, και απασχολεί 118 άτομα[33], η Κρεντίν Ελλάς στα Οινόφυτα, παράγει προϊόντα αρτοποιΐας και ζαχαροπλαστικής[41], η Sonoco στα Οινόφυτα, που αγόρασε την Weidenhammer to 2014, παράγει τα σύνθετα πολυστρωματικά δοχεία (composite cans) με εύκολα ανοιγόμενο καπάκι (peel-off top)[42], και η Bayer AG, εργοστάσιο συσκευασίας και τυποποίησης φυτοφαρμάκων στο Ύπατο[43].

Ποσοστό ανεργίας (%) και μεταβολή

Έτος 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001[44] 2002
Ποσοστό ανεργίας (%) 10,6
Μεταβολή
Έτος 2003 2004 2005[44] 2006[44] 2007[44] 2008[44] 2009[44] 2010[44] 2011[44] 2012[44] 2013[45] 2014[45] 2015[45]
Ποσοστό ανεργίας (%) 13,7 10,9 11,1 10 12,8 12 16,3 24,7 23,9 25,6 22,4
Μεταβολή
Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας, που είναι η βάση της 114 Πτέρυγα Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η Βοιωτία είναι η έδρα πολλών τωρινών και πρώην βάσεων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Στην Τανάγρα βρίσκεται μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα,[εκκρεμεί παραπομπή] η 114 Πτέρυγα Μάχης που ιδρύθηκε στις 22 Αυγούστου του 1956 στην Αεροπορική Βάση Τανάγρας.[46] Επίσης στην ίδια περιοχή εδρεύει η μεγαλύτερη κρατική αμυντική βιομηχανία της Ελλάδας, η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία που ειδικεύεται στην κατασκευή τμημάτων πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών.[47]

Στα νότια της Θήβας βρίσκεται το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού (Στρατόπεδο Υπγου Ψαρρού Δημητρίου) που ιδρύθηκε αρχικά ως Ειδικό Κέντρο Εκπαιδεύσεως Οπλιτών Πυροβολικού (ΕΚΕΟΠ) τον Απρίλιο του 1945 στη Μαγούλα (Αττική) και μεταφέρθηκε στη Θήβα τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Το ΚΕΠΒ καταλαμβάνει συνολική έκταση μαζί με το πεδίο βολής 18.000 στρέμματα[48] και κατατάσσεται στο δεύτερο μεγαλύτερο των Βαλκανίων[εκκρεμεί παραπομπή] και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης.[εκκρεμεί παραπομπή]

Στην Αλίαρτο και στην Αντίκυρα υπάρχουν οι ομώνυμες Μονάδες Καυσίμων που ανήκουν στην Πολεμική Αεροπορία.

Ακόμα στην υψηλότερη κορυφή του Κιθαιρώνα, τον Προφήτη Ηλία υπάρχει η εγκαταλελειμμένη βάση που χρησιμοποιούνταν από το ΝΑΤΟ και τώρα έχει περάσει στην κατοχή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.[49]

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Δαύλειας.
Η Ευρωπαϊκή Ποδηλατική Διαδρομή 11 που διασχίζει τη Βοιωτία.

Υγειονομική περίθαλψη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βοιωτία ανήκει στην 5η Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας και διαθέτει 2 γενικά νοσοκομεία από τα 8 της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, το Γενικό Νοσοκομείο Θήβας και το Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς.[50] Το ιατρικό προσωπικό των δύο νοσοκομείων ανέρχεται σε 206 άτομα [51] και το νοσηλευτικό και διοικητικό επιστημονικό τεχνικό σε 515 άτομα.[52][53]

Δημοτικό σχολείο στο χωριό Στείρι.

Στη Βοιωτία υπάρχουν πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Υπεύθυνη για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας[54] στην οποία ανήκουν 73 νηπιαγωγεία[55] και 70 δημοτικά[56]. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπεύθυνη είναι η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας της οποίας τα σχολεία διαιρούνται στις Περιοχές Α, Β και Γ[57]. Στην Περιοχή Α (Λιβαδειά-Θήβα) εντάσσονται μόνο τα σχολεία της Λιβαδειάς και της Θήβας, στην Περιοχή Β (Ευρύτερη Περιοχή Λιβαδειάς) τα υπόλοιπα σχολεία του δήμου Λεβαδέων, του δήμου Ορχομενού και του δήμου Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας και στην Περιοχή Γ (Ευρύτερη Περιοχή Θήβας) τα υπόλοιπα σχολεία του δήμου Θηβαίων, του δήμου Αλιάρτου και του δήμου Τανάγρας. Στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ανήκουν 29 γυμνάσια[58] και 32 λύκεια[58]. Επίσης από το 2017 λειτουργεί το πρώτο μουσικό σχολείο στη Βοιωτία, το Μουσικό Γυμνάσιο Λιβαδειάς στον Άγιο Γεώργιο.[59]

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση η Βοιωτία καλύπτεται από το Τμήμα Διοίκησης Συστημάτων Εφοδιασμού του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας το οποίο στεγάζεται στη Θήβα από το 2005.[60] Από το 2005 έως το 2013 λειτουργούσε το Τμήμα Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας στη Λιβαδειά.

Πανεπιστήμια

Αν και ο Νομός Βοιωτίας είναι ένας από τους πιο εύφορους και παραγωγικούς νομούς της χώρας δεν διαθέτει μία δική του αυτοτελή Γεωπονική Σχολή. Ήδη από τη δεκαετία του 2000 είχε γίνει πρόταση για μεταφορά της Γεωπονικής Αθηνών από την Αθήνα στην Κωπαΐδα, σχέδιο που ποτέ δεν υλοποιήθηκε πλήρως.[εκκρεμεί παραπομπή]

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη βοιωτική εφημερίδα που κυκλοφόρησε ήταν η εφημερίδα Βοιωτία στις 8 Οκτωβρίου του 1874.[61]

Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα που περιλαμβάνει 62 εφημερίδες της Βοιωτίας που εκδίδονται μέχρι σήμερα και άλλες που η έκδοσή τους διακόπηκε:[62]

  • Βοιωτικά Νέα, Λιβαδειά (ημερήσια) (1995)
  • Βοιωτική Ώρα, Λιβαδειά (ημερήσια) (1979)[63]
  • Η Σκυτάλη, Θήβα (ημερήσια) (1997)
  • Μανιφέστο, Θήβα (ημερήσια) (2000)
  • Νέα της Βοιωτίας, Λιβαδειά (ημερήσια) (1986)
  • Αττικοβοιωτικός Κόσμος, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (τέλη δεκαετίας 1950–;)[61]
  • Διάβημα, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (2000)
  • Ελεύθερη Γνώμη, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (;–;)[63]
  • Ελικών, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (1892–;)[63]
  • Επτά Ημέρες Βοιωτία, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (2004)
  • Η Βοιωτική, Θήβα (εβδομαδιαία) (1970–19;)
  • Θάρρος των Βοιωτών, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (2003)
  • Θεσμοί, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (1876–1905)[61][63]
  • Θήβαι, Θήβα (εβδομαδιαία) (1897 ή 1902–1916)[61][63]
  • Θηβαϊκός Ταχυδρόμος, Θήβα (εβδομαδιαία) (1929–1941)[61]
  • Κάδμος, Θήβα (εβδομαδιαία) (1904 ή 1907–;)[61][63]
  • Λαονίκη, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (2003)
  • Λεβάδεια, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (18;–1915+)[61]
  • Σφίγξ, Θήβα (εβδομαδιαία) (1876–1880)[61]
  • Φωνή της Λεβαδείας, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (1946–;)[61]
  • Φωνή των Θηβών, Θήβα (εβδομαδιαία) (1953)[62][63]
  • Φως Λεβαδείας, Λιβαδειά (εβδομαδιαία) (1932– δεκαετία 1970)[61][63]
  • Αγωνιστής Βοιωτίας, Θήβα (δεκαπενθήμερη) (1975–;)[63]
  • Αμφίονας, Θήβα (δεκαπενθήμερη) (1974–;)[63]
  • Βοιωτία, Θήβα (δεκαπενθήμερη) (1874–1887)[61][63]
  • Θηβαϊκός Τύπος, Θήβα (δεκαπενθήμερη) (1991)
  • Αγωνιστής Βοιωτίας, Θήβα (μηνιαία) (2004)
  • Αλιάρτια Νέα, Αλίαρτος (μηνιαία) (2001)
  • Βοιωτική Γνώμη, Θήβα (μηνιαία) (2000)
  • Γεωργικόν Δελτίον, Λιβαδειά (μηνιαία) (;–;)[63]
  • Εκκλησιαστική Μαρτυρία, Θήβα (μηνιαία) (1989)
  • Ελεύθερος Λόγος, Σχηματάρι (μηνιαία)
  • Εν Αραχώβη, Αράχωβα (μηνιαία)
  • Επικοινωνία, Κορώνεια (μηνιαία) (2000)
  • Θεσπιακά, Θεσπιές (μηνιαία) (1993)
  • Θηβαϊκά Επίκαιρα, Θήβα (μηνιαία) (1987)
  • Θηβαϊκή, Θήβα (μηνιαία) (1994)
  • Θηβαίος Πολίτης, Θήβα (μηνιαία) (1991)
  • Νέα Της Αλυκής, Αλυκή (μηνιαία) (1984)
  • Ο Πλούταρχος, Λιβαδειά (μηνιαία) (1954–;)[63]
  • Πόλη Πολιτική Πολιτισμός, Θήβα (μηνιαία) (2001)
  • Πολιτεία, Θήβα (μηνιαία) (1997)
  • Πολιτιστικές Σελίδες, Λιβαδειά (μηνιαία) (1983)
  • Φωνή Των Δερβενοχωρίων, Σκούρτα (μηνιαία) (1998)
  • Το Πολυάνδριον, Λεοντάρι (τριμηνιαία) (2006)
  • Ανεξαρτησία, Θήβα (18;–;)[61]
  • Αττικοβοιωτικά Νέα, Αθήνα*[61]
  • Αχός, Αράχωβα
  • Γεωργός, Θήβα (18;–;)[61]
  • Δεληγεώργης, Λιβαδειά (1879–;)[61]
  • Ελπίδα της Βοιωτίας, Θήβα (1963–1966)[61][63]
  • Ένωση Εργαζομένων, Αλουμίνιο της Ελλάδος[61]
  • Επαρχιακός Τύπος, Δήλεσι
  • Επικοινωνία, Δήλεσι[61]
  • Επόμενο Βήμα, Λιβαδειά
  • Εργατική Ένωση, Άσπρα Σπίτια (1983)[61]
  • Η Κερκίδα, Λιβαδειά[61]
  • Κήρυξ, Λιβαδειά (1877–;)[61][63]
  • Λεβαδεία, Λιβαδειά (18;–;)[61]
  • Μνημοσύνη, Λιβαδειά (18;–;)[61]
  • Ωερόη, Καπαρέλλι (1982)[61]
  • Sportsnews, Θήβα[61]

Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα που περιλαμβάνει 20 περιοδικά της Βοιωτίας που εκδίδονται μέχρι σήμερα και άλλα που η έκδοσή τους διακόπηκε:[62]:

  • Αυτοδιοίκηση & Ευρώπη, Θήβα (μηνιαίο) (2000)
  • Επειός, Θήβα (μηνιαίο) (2001)
  • Βαρόμετρο, Θεσπιές (διμηνιαίο) (1995)
  • Βοιωτικά Ανάλεκτα, (διμηνιαίο) (1999–2012)
  • Βοιωτική Ενημέρωση, Λιβαδειά (διμηνιαίο) (1995)
  • Ευροκλύδων, Θήβα (διμηνιαίο) (2004)
  • Θηβαζε, Θήβα (διμηνιαίο) (1994)
  • Θηβαϊκή Φωνή Εκκλησίας Γνησίων Ορθοδόξων, Θήβα (διμηνιαίο) (2003)
  • Στηθοσκόπιο, Θήβα (διμηνιαίο) (1994)
  • Σφίγξ, Βάγια (διμηνιαίο) (1996)
  • Τα Λεύκτρα, Λεύκτρα (διμηνιαίο) (1990)
  • Αγία Ταβιθά, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1978)
  • Βήμα Των Πολυτέκνων, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1995)
  • Βοιωτική Επι - Κοινωνία, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1999)
  • Επιχειρηματικά Νέα, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (2002)
  • Εστία Μητέρας, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1990)
  • Θισβιακή Ηχώ, Δομβραίνα (τριμηνιαίο) (2005)
  • Λιβαδειά Η Πόλη Μας, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1993)
  • Ο Έμπορος Της Λεβαδείας, Λιβαδειά (τριμηνιαίο) (1992)
  • Περιβάλλον & Οδική Ασφάλεια, Ορχομενός (τριμηνιαίο) (2005)

Μουσεία και συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το άγαλμα του Λέοντα της Χαιρώνειας.

Στα αξιοθέατα της Βοιωτίας περιλαμβάνονται:

● Οι πηγές του Άη Γιάννη και το ποτάμι Μαυρονέρι έξω από το χωριό Μαυρονέρι Βοιωτίας, στο Δήμο Λεβαδέων, που αποτελούν πολύ σημαντικό υδροβιότοπο για την περιοχή αλλά και αξιοθέατο για το χωριό.

  • Το ιερό του Πτώου Απόλλωνα (6ος π.Χ. αι.), στα βορειοανατολικά των Θηβών, το οποίο αποτελούσε ένα από τα μαντεία της αρχαιότητας.
  • Τα ερείπια των αρχαίων πόλεων των Πλαταιών και της Τανάγρας.
  • Το άγαλμα του Λέοντα της Χαιρώνειας, που βρίσκεται στην είσοδο του ομώνυμου χωριού και αποτελεί μνημείο της ήττας των Θηβαίων από τον Φίλιππο της Μακεδονίας στην μάχη του 338 π.Χ.
  • Η ορεινή κωμόπολη της Αράχωβας, χτισμένη στους πρόποδες του Παρνασσού, που αποτελεί σημαντικό χειμερινό τουριστικό κέντρο.
  • Η βυζαντινή Μονή του Οσίου Λουκά (11ος αι.), οικισμός της κοινότητας Στειρίου, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία του ελλαδικού χώρου( Η Αγιά Σοφιά της Ρούμελης).
  • Η ακρόπολη του Μεδεώνα, βρίσκεται πάνω στον λόφο των Αγίων Θεοδώρων περιοχή της κοινότητας Στειρίου.
  • Η ακρόπολη της Στείριδας στο κέντρο της κοιλάδας της Μονής του Οσίου Λουκά.
  • Το Βυζαντινό μοναστήρι της Παναγίας της Σκριπούς, στον Ορχομενό, το οποίο ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα κ στο οποίο βρίσκεται το αρχαιότερο Βυζαντινό ηλιακό ρολόι της Ελλάδας.
  • Ο Θολωτός τάφος ή Θησαυρός του Μινύα (13ος αιώνας π.Χ.) στον Ορχομενό.
  • Αρχαίο Θέατρο-Ωδείο του 4ου αιώνα π.Χ. στον Ορχομενό.
  • Οι Πηγές των Τριών Χαρίτων (πηγές του Μέλανα) στον Ορχομενό.
  • Το ιστορικό εξωκλήσι του Άγίου Θωμά, (12ου αι.) στο δέλτα των ποταμων Ασωπού και Θερμόδοντα στην αρχαία Τανάγρα.
  • Η πόλη του Διστόμου , όπου έγινε η ομώνυμη σφαγή στις 10 Ιουνίου 1944.
  • Ένα από τα προβλήματα της περιοχής ωστόσο είναι το γεγονός πως περιοχές όπως αυτές του Ορχομενού και της Λειβαδιάς που έχουν μοναδική στην Ελλάδα ιστορία δεν διαθέτουν ένα δικό τους αρχαιολογικό Μουσείο.
Επέτειος της Κήρυξης της Επανάστασης στην Ρούμελη στη Μονή του Οσίου Λουκά.
  • Τα «Τροφώνια», που διοργανώνονται από το Δήμο Λεβαδέων κάθε Σεπτέμβριο.
  • Τα «Πινδάρεια», πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στη Θήβα το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου και περιλαμβάνουν παραστάσεις αρχαίου δράματος και συναυλίες.
  • Οι «Εκδηλώσεις Μνήμης», διοργανώνονται στο Δίστομο κάθε Ιούνιο.
Κύριο λήμμα: Αθλητισμός στη Βοιωτία

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο αθλητισμός αναπτύχθηκε στη Βοιωτία ήδη από το 19ο αιώνα. Υπήρξαν αρκετές ομάδες για τις οποίες δεν έχει γίνει ενδελεχής ιστορική έρευνα. Η πιο γνωστή μέχρι το Μεσοπόλεμο ήταν ο Λέων Αττικοβοιωτίας.

Σήμερα αρκετοί σύλλογοι για ομαδικά και ατομικά αθλήματα έχουν την έδρα τους στη Βοιωτία:

Σύλλογος Ίδρυση Άθλημα Πρωτάθλημα
Α.Π.Ο. Λεβαδειακός 1961 Ποδόσφαιρο Σούπερ Λίγκα
Α.Π.Ο. Αμβρυσσέας Διστόμου 1928 Ποδόσφαιρο Γ΄ Εθνική
Α.Ο. η Θήβα 1968 Ποδόσφαιρο Γ΄ Εθνική
Γ.Σ. Ερμής Σχηματαρίου 1985 Καλαθοσφαίριση Γ΄ Εθνική
Ε.Σ. Κάδμος Θήβας 2013 Καλαθοσφαίριση Γ΄ Κατηγορία Ε.Σ.Κ.Α.Σ.Ε. ανδρών
Α.Σ. Άρης Θήβας 1980 Καλαθοσφαίριση Α΄ Κατηγορία Ε.Σ.Κ.Α.Σ.Ε. γυναικών
ΑΟ Υπάτου 1976 Ποδόσφαιρο Γ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών
Γ.Σ. Αντίκυρας 2004 Πετοσφαίριση Τοπικό Πρωτάθλημα Ε.Σ.ΠΕ.Κ.ΕΛ. Γυναικών
Α.Γ.Ε. Βοιωτίας

---‐----------------- Πύρρος

1998

‐------------

1994

Στίβος

Ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση

Α.Κ.Ο. Λιβαδειάς 1975 Στίβος
Γ.Σ. Ερμής Σχηματαρίου 2007 Στίβος
Γ.Σ. Πίνδαρος Θηβών 2000 Στίβος
Α.Σ. Αναγέννηση Λιβαδειάς 2007 Αντιπτέριση
Φ.Ε.Ο Θήβας 2006 Αντιπτέριση
Α.Σ. Τζούντο - Παύλο Βοιωτίας 1993 Τζούντο
Α.Σ. «Καπετάν Ιωάννης Λιάπης» 2013 Πάλη, Άρση βαρών, Σκοποβολή
Σ.Ο. Ορχομενού Σκάκι
Σ.Ο. Θήβας 1985 Σκάκι
Σ.Ο. Λιβαδειάς «Ο Λέβαδος» Σκάκι
Π.Ε.Φ.Α.Σ Θήβας «Αριστοτέλης» Σκάκι
Α.Ο.Μ. Θήβας «η Σφίγξ» 2015 Μπριτζ

Η Βοιωτία έχει φιλοξενήσει τις παρακάτω διοργανώσεις:

Στην Βοιωτία πραγματοποιούνται οι παρακάτω διοργανώσεις:

Η Βοιωτία ή οι περιοχές της έχουν αδελφοποιηθεί με τις παρακάτω περιοχές:

Παραλίες στο Νομό Βοιωτίας, Infomust.gr[68]

  1. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ν. ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ (Ζ' έκδοση). ΑΘΗΝΑ: ΔΗΜ. Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ. σελ. 190. ISBN 960-206-050-6. 
  2. 2,0 2,1 Η Δασική Βλάστηση της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας Αρχειοθετήθηκε 2015-05-01 στο Wayback Machine. cereco.gr, Ανακτήθηκε 11 Ιουλίου 2012
  3. 3,0 3,1 Γεώργιος Δ. Τσεβάς, Ιστορία της Θήβας και της Βοιωτίας από τα αρχαιότατα χρόνια μέχρι σήμερα, σελ. 583, Ανακτήθηκε 11 Ιουλίου 2012
  4. 4,0 4,1 Οι Καταστροφικότεροι Σεισμοί στην Ελλάδα earthquakes.gr, Ανακτήθηκε 11 Ιουλίου 2012
  5. Σεισμός στη Βοιωτία Αρχειοθετήθηκε 2015-04-23 στο Wayback Machine. ethnos.gr, Ανακτήθηκε 11 Ιουλίου 2012
  6. "Σεισμός 4,3 Ρίχτερ «ταρακούνησε» και την Αττική" newpost.gr, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  7. "Σεισμός 4,3 Ρίχτερ στον Κορινθιακό κόλπο έγινε αισθητός στην Αττική"[νεκρός σύνδεσμος] flashnews.gr, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  8. Απόφαση 45892 του Υπουργού Εσωτερικών - ΦΕΚ Β΄1292, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2012
  9. Καραγεωργίου, Μπάμπης. «Οι 32 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ: το who is who της νέας Κ.Ο του ΠΑ». thesocialist.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024. 
  10. Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας https://pste.gov.gr/periferia/antiperiferiarches_2014_2019/#toggle-id-3. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  11. Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας https://pste.gov.gr/periferia/antiperifereiarches_11-2021/#toggle-id-4. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  12. 12,0 12,1 Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 27ης Οκτωβρίου 1907 Αθήνα, Εθνικό Τυπογραφείο 1909
  13. Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Δεκεμβρίου 1920 - Εθνικό Τυπογραφείο
  14. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός Αθήνα, Εθνικό Τυπογραφείο 1935
  15. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940 - Πραγματικός, νόμιμος και μόνιμος πληθυσμός Αθήνα, Εθνικό Τυπογραφείο 1946
  16. 16,0 16,1 16,2 Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 14ης Μαρτίου 1971 - Πληθυσμός κατά γεωγραφικάς και διοικητικάς υποδιαιρέσεις Αθήνα, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος 1980, 21-10-2017
  17. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα statistics2016.
  18. «Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017. 
  19. Επιμελητήριο Βοιωτίας - Πληθυσμιακά στοιχεία viotiachamber.gr, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  20. 20,0 20,1 Μόνιμος πληθυσμός. Αλλοδαποί κατά υπηκοότητα και ομάδες ηλικιών. Σύνολο χώρας και νομοί ΕΛΣΤΑΤ, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  21. 21,0 21,1 Μόνιμος Πληθυσμός κατά φύλο και ομάδες υπηκοοτήτων Αρχειοθετήθηκε 2016-11-14 στο Wayback Machine. ΕΛΣΤΑΤ, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  22. Απογραφή πληθυσμού από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (2011)
  23. «Greece». The World Factbook. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2007. 
  24. Επίσημη Ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας Ανακτήθηκε 15 Φεβρουαρίου 2012
  25. 25,0 25,1 Επιμελητήριο Βοιωτίας -Οικονομία Αρχειοθετήθηκε 2012-03-11 στο Wayback Machine. Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  26. 26,0 26,1 Οικονομία της Βοιωτίας Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  27. Νομός Βοιωτίας-Κτηνοτροφία esymbiosis, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  28. Νομός Βοιωτίας-Αλιεύματα esymbiosis, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  29. «Βιομηχανική Περιοχή Θίσβης» Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  30. 30,0 30,1 «Αλουμίνιο της Ελλάδος - Η Εταιρία» alhellas.com, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  31. 31,0 31,1 «Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως - Εργοστάσιο Σχηματαρίου» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-19 στο Wayback Machine. coca-colahellenic.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  32. 32,0 32,1 «Tupperware - Ιστορία» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-09 στο Wayback Machine. tupperware.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  33. 33,0 33,1 «Νεστλέ - Εγκαταστάσεις» Αρχειοθετήθηκε 2012-07-19 στο Wayback Machine. nestle.gr, Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2012
  34. «Heron SA- Ο Όμιλος ΗΡΩΝ» heron.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  35. "MISKO-Ιστορικό" Αρχειοθετήθηκε 2010-10-05 στο Wayback Machine. miskocareers.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  36. «Το εργοστάσιο της BASF στη Θήβα εξαγόρασε η ΒΦΛ» kavalawebnews.gr, Ανακτήθηκε 28 Οκτωβρίου 2016
  37. «ΛΑΡΚΟ - Μεταλλεία Αγίου Ιωάννη» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-12 στο Wayback Machine. larco.gr, Ανακτήθηκε 17 Φεβρουαρίου 2012
  38. «Στην Ελλάδα επενδύει η Coca Cola από το Σχηματάρι!» viotiki-ora.gr, Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2012
  39. «Τσιμέντα Titan - Ιστορία» Αρχειοθετήθηκε 2012-01-19 στο Wayback Machine. titan.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  40. «Schneider Electric - Τοπική Παραγωγή - Εργοστάσιο Οινοφύτων» schneider-electric.gr, Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  41. «Κρεντίν Ελλάς - Εργοστάσιο» Αρχειοθετήθηκε 2017-01-19 στο Wayback Machine. credin.gr, Ανακτήθηκε 18 Ιουλίου 2012
  42. «Sonoco - Locations» Αρχειοθετήθηκε 2016-10-23 στο Wayback Machine. sonoco, Ανακτήθηκε 28 Οκτωβρίου 2016
  43. «Bayer Ελλάς - Ιστορία» Ανακτήθηκε 13 Φεβρουαρίου 2012
  44. 44,0 44,1 44,2 44,3 44,4 44,5 44,6 44,7 44,8 Βασικοί Δείκτες Ανεργίας Βοιωτίας, viotiachamber.gr, Ανακτήθηκε 24 Σεπτεμβρίου 2017
  45. 45,0 45,1 45,2 «Στην πρώτη τριάδα στην ανεργία η Φωκίδα» Αρχειοθετήθηκε 2016-09-11 στο Wayback Machine., amfissaface.gr, Ανακτήθηκε 24 Σεπτεμβρίου 2017
  46. "114 Πτέρυγα Μάχης-Τανάγρα" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. hellasarmy.gr, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  47. "Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία" haicorp.com, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  48. "Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού (ΚΕΠΒ)" ellinikos-stratos.com, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  49. "Κιθαιρώνας" Αρχειοθετήθηκε 2013-06-01 στο Wayback Machine. mountainsgreece.com, Ανακτήθηκε 20 Σεπτεμβρίου 2013
  50. "Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας-Νοσοκομεία Στερεάς Ελλάδας" Αρχειοθετήθηκε 2012-04-28 στο Wayback Machine. dypethessaly.gr, Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2012
  51. "Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας-Κατανομή Ιατρικού Προσωπικού" Αρχειοθετήθηκε 2012-05-11 στο Wayback Machine. dypethessaly.gr, Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2012
  52. "Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας-Κατανομή Νοσηλευτικού Προσωπικού" Αρχειοθετήθηκε 2012-06-20 στο Wayback Machine. dypethessaly.gr, Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2012
  53. "Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας-Κατανομή (Διοικητικού Επιστημονικού Τεχνικού) Προσωπικού" Αρχειοθετήθηκε 2012-05-11 στο Wayback Machine. dypethessaly.gr, Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2012
  54. Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας blogs.sch.gr, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  55. Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε. Βοιωτίας - Νηπιαγωγεία, blogs.sch.gr, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  56. Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας - Δημοτικά, blogs.sch.gr, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  57. Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας Αρχειοθετήθηκε 2017-10-23 στο Wayback Machine. dide.voi.sch.gr, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  58. 58,0 58,1 Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας - Κατάλογος Σχολείων Αρχειοθετήθηκε 2016-07-19 στο Wayback Machine., dide.voi.sch.gr, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  59. «Στον Αγιο Γεώργιο από το 2017 το Μουσικό Γυμνάσιο Λιβαδειάς» Αρχειοθετήθηκε 2017-10-24 στο Wayback Machine., viotiaplus.gr, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  60. Τ.Ε.Ι. Στερεάς Ελλάδας - Τμήμα Διοίκησης Συστημάτων Εφοδιασμού - Το Τμήμα, logistics.teiste.gr, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  61. 61,00 61,01 61,02 61,03 61,04 61,05 61,06 61,07 61,08 61,09 61,10 61,11 61,12 61,13 61,14 61,15 61,16 61,17 61,18 61,19 61,20 61,21 61,22 61,23 61,24 Βοιωτικός Κόσμος - Τύπος στη Βοιωτία
  62. 62,0 62,1 62,2 «Ινστιτούτο Έρευνας Μουσικής και Ακουστικής (ΙΕΜΑ) - Εφημερίδες & Περιοδικά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017. 
  63. 63,00 63,01 63,02 63,03 63,04 63,05 63,06 63,07 63,08 63,09 63,10 63,11 63,12 63,13 63,14 Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) - Τύπος & Εφήμερα
  64. Αδελφοποίηση πόλεων Αρχειοθετήθηκε 2017-06-23 στο Wayback Machine., hucc.gr, Ανακτήθηκε 22 Σεπτεμβρίου 2017
  65. Partnership between Czech and Greek cities - regional and municipal cooperation, mzv.cz, Ανακτήθηκε 25 Οκτωβρίου 2016
  66. 66,0 66,1 Τρεις Πόλεις – Μια Ιστορία: Λίντιτσε – Δίστομο – Οραντούρ Αρχειοθετήθηκε 2017-10-15 στο Wayback Machine. ert.gr, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  67. Αντίκυρα - Αδελφοποίηση antikyra.gr, Ανακτήθηκε 24 Οκτωβρίου 2017
  68. «παραλίες στο Νομό Βοιωτίας». http://infomust.gr/%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%ce%ac-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-2/%ce%bd%ce%bf%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%b2%ce%bf%ce%b9%cf%89%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%cf%8c-%ce%b2%ce%bf%ce%b9%cf%89%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Βιβλίο: Γιώργος Ε. Αντωνίου. 2016. Βοιωτοί στη Αμερική - Μέσα από τους Συλλόγους τους. Αθήνα. A.D.M. Press, ISBN 978-960-93-8333-2.