Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Το κτήριο της πρυτανείας του πανεπιστημίου.
Παλαιότερες ονομασίεςΑνωτέρα Γεωπονική Σχολή Αθηνών (15 Ιανουαρίου 1920 - 12 Φεβρουαρίου 1929)
Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (12 Φεβρουαρίου 1929 - 14 Ιουνίου 1989)
Γεωργικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (14 Ιουνίου 1989 - 9 Ιουνίου 1995)
Ίδρυση15 Ιανουαρίου 1920
ΠρύτανηςΣπυρίδων Κίντζιος
ΑντιπρυτάνειςΝικόλαος Δέρκας (Αντιπρύτανης Διοικητικών Υποθέσεων, Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Φοιτητικής Μέριμνας)
Ιορδάνης Χατζηπαυλίδης (Αντιπρύτανης Οικονομικών, Προγραμματισμού και Ανάπτυξης)
Σταύρος Ζωγραφάκης (Αντιπρύτανης Έρευνας και Δια Βίου Εκπαίδευσης)
ΚοσμήτορεςΔημήτριος Σάββας (Σχολή Επιστημών των Φυτών)

Ιωάννης Οικονομόπουλος (Σχολή Επιστημών των Ζώων)
Χρήστος Καραβίτης (Σχολή Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής)
Πέτρος Ταραντίλης (Σχολή Επιστημών Τροφίμων και Διατροφής)
Ηλίας Ηλιόπουλος (Σχολή Εφαρμοσμένης Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας)

Κωνσταντίνος Τσιμπούκας (Σχολή Εφαρμοσμένων Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών)
Φοιτητές7505
Προπτυχιακοί6698
Μεταπτυχιακοί449
Διδακτορικοί358
ΤοποθεσίαΑθήνα, Αθήνα, Ελλάδα
Ιστότοποςwww2.aua.gr
Η είσοδος του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου (λήψη από βορρά).

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Γ.Π.Α.) είναι Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα που εδρεύει στην ευρύτερη περιοχή του Βοτανικού, στην Αθήνα. Ιδρύθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1920 επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου με τον νόμο 1844/1920 ως αυτοτελές ΑΕΙ με την επωνυμία Ανωτέρα Γεωπονική Σχολή Αθηνών (Α.Γ.Σ.Α.) και με πρώτο διατελέσαντα πρύτανη τον γεωπόνο και πολιτικό Σπυρίδωνα Χασιώτη, που υπήρξε εξέχουσα προσωπικότητα της γεωπονικής επιστήμης του τόπου μας.[1] Το Γ.Π.Α. αποτελεί το πρώτο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Ελλάδα σε αυτόν τον επιστημονικό τομέα και είναι το τρίτο κατά σειρά αρχαιότητας πανεπιστημιακό ίδρυμα της Ελλάδας μετά το ΕΚΠΑ και το ΕΜΠ. Το 2016 το Γ.Π.Α. βρισκόταν στην 25η θέση της ευρωπαϊκής κατάταξης και στην 76η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των γεωπονικών πανεπιστημίων, σύμφωνα με τον δείκτη NTU ο οποίος μετρά την ερευνητική δραστηριότητα.[2]

Το 1920, ιδρύθηκε η Ανωτέρα Γεωπονική Σχολή Αθηνών κατά τη διάρκεια της περιόδου πρωθυπουργίας του Ελευθερίου Βενιζέλου.[3] Η σχολή εγκαταστάθηκε εντός κτήματος - παλαιότερα - ιδιοκτησίας του βοεβόδα Χατζή Αλή Χασεκή, στην περιοχή του Βοτανικού, τοποθεσία όπου, ήδη, από τον 19ο αιώνα, προϋπήρχαν γεωργικός, δενδροκομικός και κηπουρικός σταθμός, καθώς και, με σημείο εκκίνησης το 1888, η Τριανταφυλλίδειος Γεωργική Σχολή.[3] Η ίδρυση της Γεωπονικής Σχολής συμπίπτει χρονικά με την Μικρασιατική Καταστροφή, γεγονός που σηματοδοτεί μια κρίσιμη οικονομική περίοδο για την Ελλάδα.[3] Η άφιξη πλέον του ενός εκατομμυρίου προσφύγων δημιουργεί ποικίλα προβλήματα και συμβάλλει στην αγροτική μεταρρύθμιση.[3]

Η συμβολή της Α.Γ.Σ.Α. στην αντιμετώπιση των σύνθετων ζητημάτων του αγροτικού χώρου υπήρξε καθοριστική.[3] Το 1926 ιδρύεται το Ειδικό Ταμείο της Σχολής που επιλύει σημαντικά ζητήματα εξοπλισμού και κτιριακών εγκαταστάσεων. Το 1929 με τον νόμο 3894 η σχολή μετονομάζεται από Ανωτέρα σε Ανωτάτη, ενώ η φοίτηση αυξάνεται από 3,5 σε 4 χρόνια.[4] Το 1934 με τον νόμο 6263 η Σχολή γίνεται ισότιμη με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τάσσεται μετά από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.[5]

Την περίοδο 19371943 η Σχολή μεταφέρεται και ενσωματώνεται στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Το 1947 η φοίτηση αυξάνεται σε 5 έτη. Το 1972 καθιερώνεται βασικός ενιαίος κορμός εκπαίδευσης για τα τρία πρώτα έτη σπουδών και δύο έτη ειδίκευσης σε βασικούς τομείς της γεωπονικής επιστήμης. Από τη δεκαετία του 1980 γίνεται σταδιακή επέκταση της Σχολής με την κατασκευή νέων κτιρίων στον χώρο μεταξύ της Ιεράς Οδού και της Λεωφόρου Αθηνών. Το 1985/1986 γίνεται κατάτμηση σε δύο τμήματα: Γεωργικής Παραγωγής και Γεωργικής Ανάπτυξης. Το 1989, με το Προεδρικό Διάταγμα 377, η Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών μετεξελίχθηκε σε Γεωργικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποτελούμενο από επτά ανεξάρτητα ακαδημαϊκά τμήματα.[6] Το 1995, με το Προεδρικό Διάταγμα 226, το Γεωργικό Πανεπιστήμιο Αθηνών μετονομάζεται σε Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.[7]

Το 2013 με το Σχέδιο Αθηνά του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και με το Προεδρικό Διάταγμα 80, το γενικό τμήμα του πανεπιστημίου καταργείται και ιδρύονται δυο σχολές, με την πρώτη να αφορά την Αγροτική Παραγωγή, τις Υποδομές και το Περιβάλλον, και την δεύτερη να αφορά τα Τρόφιμα, την Βιοτεχνολογία και την Ανάπτυξη.[8]

Σκοπός του ιδρύματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (εφεξής ΓΠΑ) παρέχει υψηλού επιπέδου Εκπαιδευτικό και Ερευνητικό έργο σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στους τομείς των Γεωπονικών Επιστημών. Όραμα του Ιδρύματος αποτελεί η δυναμική τοποθέτησή του στο διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον και η ανταπόκρισή του στις παραγωγικές και αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Παράλληλα, το όραμά του υλοποιείται σε τρεις άξονες δράσεων με στόχους την Εκπαιδευτική Αριστεία, την Ερευνητική Αριστεία και τη Σύνδεση με την κοινωνία.

Το ΓΠΑ συνεπές ως προς τον ιστορικό του ρόλο, παρακολουθεί, παρεμβαίνει, αλλά και αναπτύσσεται στους ρυθμούς και τις κατευθύνσεις της σύγχρονης εκπαίδευσης και επιστήμης. Βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την κοινωνία, αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της και παρέχει θέσεις και προτάσεις για την επίλυση προβλημάτων που αφορούν στον αγροτοδιατροφικό τομέα.[9]

Το Άρθρο 1 του Εσωτερικού Κανονισμού του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών ορίζει ότι: "Το ΓΠΑ παρέχει γεωπονική εκπαίδευση σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο η οποία καλύπτει όλους τους τομείς της γεωργικής δραστηριότητας. Τα εκπαιδευτικά του προγράμματα συνδυάζουν τη θεωρητική διδασκαλία με την εργαστηριακή άσκηση και την πρακτική εξάσκηση, πηγάζουν από την ερευνητική εμπειρία και σχετίζονται με τα προβλήματα και τις προοπτικές της ελληνικής γεωργίας. Αποσκοπούν να καταστήσουν τους αποφοίτους του Ιδρύματος ικανούς για το ρόλο του Γεωπόνου, που είναι δάσκαλος και συμπαραστάτης του Αγρότη και σχεδιαστής της γεωργικής ανάπτυξης της χώρας, ενώ συμβάλλει με την έρευνά του στην επίλυση των προβλημάτων του αγροτικού χώρου και στην ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Μέσα στα πλαίσια του ΓΠΑ θεραπεύεται η βασική και προσανατολισμένη έρευνα που αποσκοπεί στην ανάπτυξη της γεωπονικής επιστήμης και σε μια αυτοδύναμη ελληνική γεωργία προς το συμφέρον του αγροτικού πληθυσμού και γενικότερα του ελληνικού λαού".[10]

Η εισαγωγή των φοιτητών στο Γ.Π.Α. γίνεται με το σύστημα των Γενικών Πανελληνίων Εξετάσεων.

Η διάρκεια σπουδών είναι πέντε ακαδημαϊκά έτη και περιλαμβάνουν:

  • Έξι εξάμηνα βασικού κορμού, από τα οποία τα πρώτα τέσσερα εξάμηνα είναι γενικής υποδομής και τα δύο γενικής γεωπονικής υποδομής
  • Τρία εξάμηνα προσανατολισμένων σπουδών εξειδίκευσης, ενώ το 10ο εξάμηνο διατίθεται για την εκπόνηση της πτυχιακής μελέτης και για σεμινάρια σχετικά με την επιστημονική εξειδίκευση.

Σχολές και τμήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κεντρικό κτίριο

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αποτελείται από 6 σχολές και 9 τμήματα. Συγκεκριμένα:

Σχολές Τμήματα
Σχολή Επιστημών των Φυτών
  • Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής
  • Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος
Σχολή Επιστημών των Ζώων
  • Τμήμα Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής
Σχολή Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής
  • Τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής
Σχολή Επιστημών Τροφίμων, Διατροφής και Παρεμφερών Προϊόντων
  • Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου
Σχολή Εφαρμοσμένης Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας
  • Τμήμα Βιοτεχνολογίας
Σχολή Εφαρμοσμένων Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών
  • Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης
  • Τμήμα Διοίκησης Γεωργικών Επιχειρήσεων και Συστημάτων Εφοδιασμού
  • Τμήμα Περιφερειακής και Οικονομικής Ανάπτυξης

Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοπός του τμήματος αυτού είναι η εκπαίδευση και η δημιουργία στελεχών, που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της γεωργίας στην Ελλάδα και θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, το τμήμα μεταδίδει γνώσεις αλλά και δημιουργεί καινούρια γνώση για την αύξηση της φυτικής παραγωγής με τρόπους που δεν δημιουργούν προβλήματα στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Στο Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής φοιτούν κατά μέσον όρο 750 προπτυχιακοί ενεργοί φοιτητές, 40 μεταπτυχιακοί και 45 υποψήφιοι διδάκτορες.

Τμήμα Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα αυτό παρέχει θεωρητική και πρακτική παιδεία σε θέματα Γενετικής Βελτίωσης, Εκτροφής και Διατροφής, τόσο των αγροτικών ζώων όσο και των υδρόβιων οργανισμών. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει σειρά μαθημάτων, που αφορούν σε θέματα Ανατομίας, Φυσιολογίας και Υγιεινής Αγροτικών Ζώων, Γενικής και Ειδικής Ζωοτεχνίας, Γενετικής Βελτίωσης, Φυσιολογίας Θρέψεως και εφαρμοσμένης Διατροφής των Ζώων, καθώς και Εφαρμοσμένης Υδροβιολογίας.

Τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στόχος του τμήματος αυτού είναι η δημιουργία επιστημόνων που κατέχουν ουσιαστικές γνώσεις γεωπονίας σε συνδυασμό με τα ειδικά επιμέρους αντικείμενα που αναφέρονται στην ορθολογική διαχείριση των Φυσικών Πόρων και του Περιβάλλοντος, τις Γεωργικές Κατασκευές και τη Γεωργική Μηχανολογία. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η ερευνητική δραστηριότητα, η οποία εκτείνεται σε όλους τους επιστημονικούς τομείς που καλύπτουν τα Εργαστήρια, με ιδιαίτερη επίδοση στις τεχνολογίες αιχμής.

Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποστολή του τμήματος Επιστήμης και διατροφής του ανθρώπου είναι να καλλιεργεί και να προάγει την οικεία επιστήμη μέσω της διδασκαλίας και της έρευνας και να παρέχει στους φοιτητές του όλες τις γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται προκειμένου να προδιαγράφουν και να εφαρμόζουν διαδικασίες αξιοποίησης φυσικών πρώτων υλών για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων εγνωσμένης διατροφικής αξίας τα οποία θα ανταποκρίνονται στις διατροφικές ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου.

Ο κλάδος των τροφίμων Διατροφής Παρεμφερών Προϊόντων και ποτών είναι συνεχώς αναπτυσσόμενος στην Ελλάδα και διεθνώς. Η ανάγκη της παραγωγής, διακίνησης, επεξεργασίας και διάθεσης τροφίμων και ποτών, σύμφωνα με τους κανόνες ορθών γεωργικών και βιομηχανικών πρακτικών, δημιουργούν αυξημένη ζήτηση για εξειδικευμένο προσωπικό. Εξειδικευμένους επαγγελματίες που θα έχουν τις γνώσεις να σχεδιάζουν, να επιβλέπουν, να παρεμβαίνουν στην παραγωγή, καθώς και να ελέγχουν τα προϊόντα σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας, έως και τη διάθεσή τους προς κατανάλωση στο Καταναλωτή. Ο ρόλος είναι η διασφάλιση παραγωγής προϊόντων, τα οποία πληρούν τις προδιαγραφές που επιβάλλονται τόσο από τη νομοθεσία όσο και από τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τη συνεχώς εξελισσόμενη επιστήμη της διατροφής.

Τμήμα Βιοτεχνολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα αυτό λειτουργεί από το 1989 (αρχικά σαν Τμήμα Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας και από το 2013 πήρε τη σημερινή του ονομασία), και στοχεύει στην κατάρτιση επιστημόνων ικανών να μελετούν, ερευνούν και προάγουν τομείς της επιστήμης που αφορούν στη γενετική και τις εφαρμογές της, στη μοριακή βιολογία και τα κυκλώματα γονιδίων στη βιολογία βιοσυστημάτων, στην εξέλιξη και τη γενετική τροποποίηση για την κατανόηση της λειτουργίας και ανάπτυξης των οργανισμών, στη λειτουργική γονιδιωματική, τη δημιουργία και ανάλυση διαγονιδιακών οργανισμών (ΓΤΟ), στη διαχείριση του γενετικού υλικού της πρωτογενούς παραγωγής μέσω της τεχνολογίας ανασυνδυασμένου DNA, στις ομικές τεχνολογίες, τη συνθετική βιολογία και την κυτταρική μηχανική, στις βιοδιεργασίες και την ενζυμομηχανική, στη μελέτη ενζύμων και πρωτεϊνών και τις εφαρμογές τους στις βιοεπιστήμες και τη βιομηχανία, στη βιοενέργεια μέσω χρησιμοποίησης ‘πράσινων οργανισμών’, στη βιοφυσική και τη βιοπληροφορική για την κατανόηση της δομής και λειτουργίας των βιομορίων και βιοσυστημάτων, στη νανοτεχνολογία, τους βιοαισθητήρες, τα μικροηλεκτρονικά συστήματα και τις μοριακές τεχνικές ως μεθόδους ανάλυσης και διάγνωσης, στην επανορθωτική ιατρική μέσω βλαστοκυττάρων, στη φαρμακευτική βιοτεχνολογία και την παραγωγή βιοπροϊόντων από ‘κυτταρικά εργοστάσια’.

Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα αυτό προσφέρει την απαραίτητη επιστημονική εκπαίδευση θεωρητικού και πρακτικού χαρακτήρα, ώστε να καταστούν ικανοί οι φοιτητές του για την επιστημονική αντιμετώπιση πρώτιστα των οικονομικών αλλά και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών διαστάσεων του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης τόσο του γεωργικού τομέα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και των αγροτικών περιοχών.

Στο τμήμα εισάγονται κάθε χρόνο συνήθως 60-70 προπτυχιακοί και 40 μεταπτυχιακοί φοιτητές.

Βιβλιοθήκη Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιβλιοθήκη και κέντρο πληροφόρησης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών ιδρύθηκε το 1945 και απευθύνεται σε όλα τα μέλη που ανήκουν στο Πανεπιστήμιο (διδακτικό προσωπικό, σπουδαστές κ.λπ.) και στο ευρύ κοινό που την επισκέπτεται. Το 1977 εμπλουτίζεται με νέο υλικό, προσλαμβάνει εκπαιδευμένο προσωπικό και παρέχει τις πρώτες υπηρεσίες, μέχρι που το 1997 λειτουργεί πλέον σε σύγχρονο κτίριο και συμβάλει σημαντικά στο έργο του Πανεπιστημίου. Κύριος σκοπός της είναι να συγκεντρώνει και να διατηρεί συλλογές, να παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες και πηγές πληροφόρησης που να ανταποκρίνονται στις πληροφοριακές ανάγκες των χρηστών της με στόχο την υποστήριξη των εκπαιδευτικών και ερευνητικών διαδικασιών τους. Παράλληλα παρακολουθεί εξελίξεις της Τεχνολογίας και βελτιώνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες της, εμπλουτίζεται με νέες προσκτήσεις βάσει αναγκών και ελλείψεων και συνεργάζεται με άλλες βιβλιοθήκες.

Η συλλογή της καλύπτει τα μαθήματα που διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο, βάσει των προγραμμάτων σπουδών και αποτελείται από βιβλία, χάρτες σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, μεταπτυχιακές και διδακτορικές διατριβές του Πανεπιστημίου, έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, οπτικοακουστικό υλικό (CD-ROMS, DVDs κ.ά.) και στατιστικές εκδόσεις που περιλαμβάνουν έντυπο και ηλεκτρονικό υλικό με στατιστικά στοιχεία για τη Γεωπονική Επιστήμη.

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών βρίσκεται στη δυτική Αττική, στην περιοχή του Βοτανικού, σε μια κατάφυτη έκταση τριακοσίων περίπου στρεμμάτων, εκατέρωθεν της Ιεράς Οδού, λίγα μόλις λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, στην καρδιά του ιστορικού Ελαιώνα. Στα δεκαέξι συγκροτήματα που διαθέτει, στεγάζονται σαράντα ένα άρτια εξοπλισμένα εργαστήρια, σύγχρονη βιβλιοθήκη, αίθουσες ηλεκτρονικών υπολογιστών, υποδειγματικές γεωργικές εγκαταστάσεις (δενδροκομείο, αμπελώνας, αγρός με φυτικές συλλογές, ανθοκομείο, θερμοκήπια, βουστάσιο, προβατοστάσιο, πτηνοτροφείο, γαλακτοκομείο, δεξαμενές υδατοκαλλιεργειών, μονάδα παραγωγής κομπόστ, γεωργικό μουσείο, φοιτητική εστία, γυμναστήριο, γήπεδα αθλοπαιδιών κ.ά.

Το Πανεπιστήμιο συνδέεται συγκοινωνιακά με λεωφορεία στη στάση "Γεωπονική", η οποία βρίσκεται επί της Ιεράς Οδού, στη στάση "Γαρδένια", η οποία βρίσκεται επί της Λεωφόρου Αθηνών, καθώς και μέσω της Γραμμής 3 του Μετρό με τους σταθμούς «Κεραμεικός» και «Ελαιώνας».

Συμμετοχή του Γ.Π.Α. σε διεθνείς οργανισμούς και δίκτυα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ευρωπαϊκό Δίκτυο REIFEA (European Interuniversities Network of Agricultural Teacher Education)
  2. Ευρωπαϊκό Δίκτυο EURONETRES (European Network on Education and Training in Renewable Energy)
  3. NATURA: Network of European Agricultural (Tropically and Subtropically oriented) Universities and Scientific complexes Related with Agricultural development
  4. ICA: Interuniversity Conference of Agriculture and Related Sciences in Europe
  5. EUA: European University Association
  6. EUPRIO: European Universities Public Relations Information Officers
  7. HUMANE: Heads of University Management and Administration Network in Europe (ESMU: Secretariat of HUMANE, European Center for the Strategic Management of Universities)
  8. REIFEA: European Interuniversity Network of Agricultural Teacher Education

Διατελέσαντες πρυτάνεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1920 - 1925 Χασιώτης Γ. Σπυρίδων
  • 1925 - 1933 Παπανδρέου Λ. Σταύρος
  • 1933 - 1937 Δημακόπουλος Δ. Ιωάννης
  • 1943 - 1945 Κουτσομητόπουλος Γ. Παναγιώτης
  • 1945 - 1946 Κυπριάδης Μ. Επαμεινώνδας
  • 1946 - 1947 Αναγνωστόπουλος Θ. Παναγιώτης
  • 1947 - 1948 Κρίμπας Δ. Βασίλειος
  • 1948 - 1949 Παπανδρέου Λ. Σταύρος
  • 1949 - 1950 Δημακόπουλος Δ. Ιωάννης
  • 1950 - 1951 Μουλούλης Σ. Αθανάσιος
  • 1951 - 1952 Κουτσομητόπουλος Γ. Παναγιώτης
  • 1952 - 1953 Αναγνωστόπουλος Θ. Παναγιώτης
  • 1953 - 1954 Κρίμπας Δ. Βασίλειος
  • 1954 - 1955 Δημακόπουλος Δ. Ιωάννης
  • 1955 - 1956 Κυπριάδης Μ. Επαμεινώνδας
  • 1956 - 1957 Κρίμπας Δ. Βασίλειος
  • 1957 - 1958 Χριστοδούλου Ε. Νικόλαος
  • 1958 - 1959 Κρίμπας Δ. Βασίλειος
  • 1959 - 1960 Δημακόπουλος Δ. Ιωάννης
  • 1960 - 1961 Πολυμενάκος Γ. Νικόλαος
  • 1961 - 1962 Ρουσσόπουλος Χ. Νικόλαος
  • 1962 - 1963 Δημακόπουλος Δ. Ιωάννης
  • 1963 - 1964 Ταλλέλης Ε. Δημήτριος
  • 1964 - 1965 Ευελπίδης Δ. Χρυσός
  • 1965 - 1966 Χριστοδούλου Ε. Νικόλαος
  • 1966 - 1967 Πολυμενάκος Γ. Νικόλαος
  • 1967 - 1968 Ρουσσόπουλος Χ. Νικόλαος
  • 1968 - 1969 Πασιόκας Χ. Γεώργιος
  • 1970 - 1973 Χρυσοχέρης Π. Φραγκίσκος
  • 1973 - 1974 Νιαβής Α. Κωνσταντίνος
  • 1974 - 1975 Κρίμπας Β. Κωνσταντίνος
  • 1975 - 1976 Καλαϊσάκης Ν. Περικλής
  • 1976 - 1977 Βεϊνόγλου Κ. Βύρων
  • 1977 - 1978 Πελεκάσης Ε. Κωνσταντίνος
  • 1978 - 1979 Παπαμιχαήλ Κ. Δημήτριος
  • 1979 - 1980 Αθανασάτος Γ. Δημήτριος
  • 1980 - 1981 Κουγέας Σ. Βενετσάνος
  • 1981 - 1982 Ζερλέντης Κ. Κωνσταντίνος
  • 1982 - 1991 Πουλοβασίλης Α. Αλέξανδρος
  • 1991 - 1997 Λουκάς Γ. Μιχαήλ
  • 1997 - 2000 Κυρίτσης Σπυρίδων
  • 2000 - 2004 Καραμάνος Ανδρέας
  • 2004 - 2010 Γεώργιος Ζέρβας
  • 2010 - 2014 Κωνσταντίνος Φεγγερός
  • 2014 - 2018 Γεώργιος Παπαδούλης
  • 2018 - σήμερα Σπυρίδων Κίντζιος

Έμβλημα του ιδρύματος αποτελεί η Δήμητρα, θεά της γεωργίας κατά την ελληνική μυθολογία.[11]

Πολύτιμα έγγραφα, βιβλία, χειρόγραφα και πάσης φύσεως αρχειακό υλικό που αφορά στην Ιστορία και την εξέλιξη του ΓΠΑ, από την ίδρυσή του -το 1920- μέχρι σήμερα, φιλοξενούνται στο Ιστορικό Αρχείο του ΓΠΑ. Το υλικό αυτό αποτελεί σημαντική πηγή άντλησης πληροφοριών, σχετικά με το ρόλο και την προσφορά του Πανεπιστημίου στην οργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας στη χώρα μας.

Παράλληλα, το Κέντρο Τεκμηρίωσης της Ιστορίας της Ελληνικής Γεωργίας[12] φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα πολύπλευρο κέντρο έρευνας, ιστορικού και κοινωνιολογικού χαρακτήρα, του αγροτικού χώρου.

Περιοδικό Τριπτόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιοδικό εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1994. Το όνομά του οφείλει στον μυθικό ήρωα που διέδωσε την καλλιέργεια των δημητριακών στον κόσμο των θνητών, μετά από εντολή της Δήμητρας, θεάς της Γεωργίας.

Ο Τριπτόλεμος δεν είναι ένα αμιγώς επιστημονικό περιοδικό, καθώς δεν δημοσιεύει πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες, ως προϊόν ερευνητικής δουλειάς των μελών της Πανεπιστημιακής ή της ευρύτερης Γεωπονικής Επιστημονικής κοινότητας. Το περιοδικό φιλοξενεί άρθρα γενικού γεωπονικού ενδιαφέροντος, αλλά και άρθρα που καλύπτουν την επικαιρότητα, καθώς και πληροφορίες που σχετίζονται με τη ζωή και τις ευρύτερες (διδακτικές, επιστημονικές, πολιτιστικές, κοινωνικές, αθλητικές κ.α.) δραστηριότητες των μελών της Πανεπιστημιακής μας κοινότητας. Η συχνότητα έκδοσης του περιοδικού είναι δύο τεύχη το χρόνο και η πρόθεση της συντακτικής επιτροπής είναι να αυξηθεί σε τρία.

  1. «ΦΕΚ A 17/1920». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 22 Ιανουαρίου 1920. 
  2. «Άνοδος του ΓΠΑ στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια κατάταξη των πανεπιστημίων». 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Μανταδάκης, Άγγελος (30 Δεκεμβρίου 2022). «Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών». Η Αυγή. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2023. 
  4. «ΦΕΚ A 55/1929». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 16 Φεβρουαρίου 1929. 
  5. «ΦΕΚ A 282/1934». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 31 Αυγούστου 1934. 
  6. «ΦΕΚ A 166/1989». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 16 Ιουνίου 1989. 
  7. «ΦΕΚ A 130/1995». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 20 Ιουνίου 1995. 
  8. «ΦΕΚ A 119/2013». Εφημερίς της Κυβερνήσεως. 28 Μαΐου 2013. 
  9. «Όραμα». www2.aua.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  10. «Ιστορία». www2.aua.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  11. ΣΧΕΔΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ Γ.Π.Α, Άρθρο 3: Έμβλημα – Σφραγίδα. aua.gr
  12. «Γεωργικό Μουσείο». www2.aua.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  • Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, «Καθηγητές και ανώτατη γεωπονική εκπαίδευση: η περίπτωση της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών», Τα Ιστορικά, τόμος 21, τ/χ. 40 (Ιούνιος 2004), σελ. 133-156.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]