Ψηφοφορία στη Eurovision: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Διορθώσεις
Γραμμή 265: Γραμμή 265:
|-
|-
|[[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2017|2017]]|| {{flag|Austria}}|| [[Nathan Trent|Νάθαν Τρέντ]] || "[[Running on Air (song)|Running on Air]]"
|[[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2017|2017]]|| {{flag|Austria}}|| [[Nathan Trent|Νάθαν Τρέντ]] || "[[Running on Air (song)|Running on Air]]"
|-
|[[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2019|2019]]|| {{flag|Germany}}|| [[S!sters]] || "[[Sister (τραγούδι των S!sters)|Sister]]"
|}
|}


Έκδοση από την 10:00, 19 Μαΐου 2019

Ο νικητής του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision επιλέγεται από ένα σύστημα ψηφοφορίας με θέσεις. Κάθε χώρα απονέμει δύο σετ 12, 10, 8-1 βαθμών στα 10 πιο αγαπημένα τραγούδια: ένα σετ από την επαγγελματική κριτική επιτροπή και η άλλη από την τηλε-ψηφοφορία. Το ισχύον σύστημα έχει τεθεί σε ισχύ από το 2016.

Γενικά

Μικρές, δημογραφικά ισορροπημένες επιτροπές αποτελούμενες από απλούς ανθρώπους είχαν χρησιμοποιηθεί για να ταξινομήσουν τις συμμετοχές, αλλά μετά την ευρεία χρήση της τηλεφωνικής ψηφοφορίας το 1998, οι διοργανωτές του διαγωνισμού κατέφυγαν στις επιτροπές μόνο σε περίπτωση δυσλειτουργίας σε τηλεοπτικές υπηρεσίες. Το 2003, η δυσλειτουργία του τηλεφωνικού κέντρου της Eircom. Ο ιρλανδικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός RTÉ δεν έλαβε εγκαίρως τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών από την Eircom και αντικατέστησε τις ψήφους από μια ομάδα κριτών [2]. Μεταξύ του 1997 και του 2003 (τα πρώτα χρόνια της τηλεοπτικής μετάδοσης), οι γραμμές ανοίχτηκαν στο κοινό μόνο για πέντε λεπτά μετά την παράσταση και την ανακεφαλαίωση του τελικού τραγουδιού. Μεταξύ 2004 και 2006 οι γραμμές άνοιξαν για 10 λεπτά και από το 2007 έως το 2009 ανοίχτηκαν για 15 λεπτά. Το 2010 οι θεατές είχαν τη δυνατότητα να ψηφίσουν κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, αλλά αυτό ακυρώθηκε για το διαγωνισμό του 2012.

Το BBC επικοινώνησε με τις περιφερειακές επιτροπές τηλεφωνικά για να επιλέξει τους νικητές του 1956 και η Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Οργανώσεων (παραγωγοί του διαγωνισμού) αργότερα άρχισε να επικοινωνεί με διεθνείς επιτροπές μέσω τηλεφώνου. Αυτή η μέθοδος συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι το 1993. Το επόμενο έτος είδε τον πρώτο δορυφορικό σύνδεσμο στις επιτροπές.

Για να ανακοινώσουν τις ψηφοφορίες, οι παρουσιαστές του διαγωνισμού συνδέονται με δορυφόρο σε κάθε χώρα με τη σειρά τους και προσκαλούν έναν εκπρόσωπο για να διαβάσουν τις ψήφους της χώρας στα γαλλικά ή στα αγγλικά. Οι παρουσιαστές αρχικά επανέλαβαν τις ψήφους και στις δύο γλώσσες, αλλά από το 2004 οι ψηφοφορίες έχουν μεταφραστεί λόγω χρονικών περιορισμών. Για να αντισταθμιστεί ο αυξημένος χρόνος ψηφοφορίας που απαιτείται από μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχουσών χωρών, από το 2006 διαβάζονται δυνατά μόνο οκτώ, 10 και 12 βαθμοί χωρών. Οι ψηφοφορίες ενός έως επτά σημείων προστίθενται αυτόματα στον πίνακα αποτελεσμάτων, ενώ ο εκπρόσωπος της κάθε χώρας εισάγεται. Ο πίνακας αποτελεσμάτων εμφανίζει τον αριθμό των σημείων που κάθε χώρα έχει λάβει και, από το 2008, μια γραμμή προόδου που δείχνει τον αριθμό των χωρών που ψήφισαν.

Βαθμολογικά συστήματα

Χρονιά Βαθμοί Βαθμολογικό σύστημα
1956 2 Δύο κριτές από κάθε χώρα έδωσαν δύο σημεία στο αγαπημένο τους τραγούδι.
1957–61 10–1 Οι επιτροπές των δέκα μελών διανέμουν 10 πόντους ανάμεσα στα αγαπημένα τους τραγούδια.
1962 3–1 Οι επιτροπές των δέκα μελών απονεμήθηκαν σημεία στα τρία αγαπημένα τραγούδια τους.
1963 5–1 Είκοσι κριτές βαθμολόγησαν τα πέντε αγαπημένα τους τραγούδια.
1964–66 5, 3, 1 Οι επιτροπές των δέκα μελών απονεμήθηκαν σημεία στα τρία αγαπημένα τραγούδια τους.
1967–69 10–1 Οι επιτροπές των δέκα μελών διανέμουν δέκα σημεία μεταξύ των αγαπημένων τραγουδιών τους.
1970 Οι επιτροπές των δέκα μελών διανέμουν 10 πόντους ανάμεσα στα αγαπημένα τους τραγούδια. Ένας γύρος σε περίπτωση ισοβαθμίας ήταν διαθέσιμος.
1971–73 10–2 Δύο μέλη επιτροπών (το ένα ηλικίας 16 έως 25 και τα άλλο 25 έως 55) βαθμολόγησαν τραγούδια μεταξύ ενός και πέντε βαθμών.
1974 10–1 Οι επιτροπές των δέκα μελών διανέμουν δέκα ψήφους μεταξύ των αγαπημένων τραγουδιών τους.
1975–96 12, 10, 8–1 Όλες οι χώρες είχαν τουλάχιστον έντεκα μέλη της κριτικής επιτροπής (αργότερα ανήλθαν σε δεκαέξι), που θα απονέμουν πόντους στα πρώτα δέκα τραγούδια τους.
1997 Είκοσι χώρες χρησιμοποίησαν κριτική επιτροπή και πέντε χώρες χρησιμοποίησαν τηλεόραση για να αποφασίσουν ποια τραγούδια θα πάρουν βαθμούς. [1]
1998–2000 Όλες οι χώρες θα πρέπει να χρησιμοποιούν την τηλεφωνική ψηφοφορία για να αποφασίσουν ποια τραγούδια θα λάβουν πόντους. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις (π.χ. αδύναμο τηλεφωνικό σύστημα) όπου δεν ήταν δυνατή η τηλεοπτική μετάδοση, χρησιμοποιήθηκε κριτική επιτροπή.[2][3][4]
2001–02 Κάθε ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός ήταν ελεύθερος να επιλέξει μεταξύ του πλήρους τηλεοπτικού συστήματος και του μικτού συστήματος 50-50 για να αποφασίσει ποια τραγούδια θα λάμβαναν βαθμούς. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπου η τηλεοπτική μετάδοση δεν ήταν δυνατή, χρησιμοποιήθηκε μόνο κριτική επιτροπή.[5][6]
2003 Όλες οι χώρες θα πρέπει να χρησιμοποιούν τηλεφωνική/SMS ψηφοφορία για να αποφασίσουν ποια τραγούδια θα λάβουν πόντους. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπου δεν ήταν εφικτή η τηλεοπτική μετάδοση, χρησιμοποιήθηκε μόνο κριτική επιτροπή[7]
2004–08 Όλες οι χώρες χρησιμοποίησαν τηλεοπτική και/ή SMS ψηφοφορία και να αποφασίσουν ποια τραγούδια θα έλαβαν πόντους.[note 1]
2009–12 Όλες οι χώρες χρησιμοποίησαν τηλεοπτική ψηφοφορία και/ή SMS-ψήφιση (50%) και πενταμελείς επιτροπές (50%), εκτός από τον Άγιο Μαρίνο, ο οποίος έχει 100% κριτική επιτροπή λόγω του μεγέθους της χώρας. Αυτή είναι η λεγόμενη κριτική επιτροπή 50/50 [note 2] Τα δύο μέρη της ψηφοφορίας συνδυάστηκαν με την απόδοση δώδεκα, 10, 8-1 βαθμών στην πρώτη δεκάδα σε κάθε πειθαρχία, συνδυάζοντας τα αποτελέσματα. Όπου δύο τραγούδια ήταν δεμένα, το τηλεοπτικό σκορ υπερέβη.
2013–15 Το ίδιο με το 2009-12, εκτός από τη κριτική επιτροπή και την τηλεόραση, συνδυάζονται διαφορετικά. Οι κριτές και οι τηλεψηφοφόροι κατατάσσουν κάθε μία από τις ανταγωνιστικές συμμετοχές, και όχι μόνο τους δέκα πρώτους. Οι βαθμολογίες προστίθενται στη συνέχεια και σε περίπτωση ισοπαλίας, η βαθμολογία της τηλεόρασης υπερισχύει.[8][9]
2016– Οι βαθμοί που απονέμονται από τη λαϊκή ψήφο υπολογίζονται μαζί πριν ανακοινωθούν, πράγμα που διπλασιάζει τους βαθμούς που μπορούν να απονεμηθούν συνολικά.Με συνολικά 43 χώρες που έχουν δικαίωμα ψήφου, ο μέγιστος αριθμός βαθμών που μπορούν να λάβουν μαθηματικά είναι τώρα 1008 (42 χώρες που δίνουν 12 βαθμούς σε κάθε κριτική επιτροπή και λαϊκές ψηφοφορίες)

Το πιο χρησιμοποιούμενο σύστημα ψηφοφορίας (εκτός από το σημερινό) χρησιμοποιήθηκε για το διαγωνισμό του 1969. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιήθηκε από το 1957 έως το 1961 και από το 1967 έως το 1969. Δέκα κριτές σε κάθε χώρα έκαναν μία ψήφο για το αγαπημένο τους τραγούδι. Το 1969 αυτό οδήγησε σε τετράποδο ισοπαλία για την πρώτη θέση (μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, των Κάτω Χωρών, της Γαλλίας και της Ισπανίας), χωρίς καμία διαδικασία ισοπαλίας. Ένας δεύτερος γύρος ψηφοφορίας σε περίπτωση ισοπαλίας εισήχθη στο σύστημα αυτό το επόμενο έτος.

Από το 1962 έως το 1966, χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα ψηφοφορίας παρόμοιο με το σημερινό. Το 1962, κάθε χώρα κέρδισε τα τρία πρώτα, δύο και τρία σημεία της. Το 1963 οι κορυφαίοι πέντε απονεμήθηκαν ένα, δύο, τρία, τέσσερα και πέντε σημεία, και από το 1964 έως το 1966, κάθε χώρα κέρδισε τα τρία πρώτα, τρία και πέντε σημεία της. Με το τελευταίο σύστημα, μια χώρα θα μπορούσε να επιλέξει να δώσει σημεία σε δύο χώρες αντί σε τρεις (δίνοντας τρία σε ένα και έξι σε άλλα). Το 1965, το Βέλγιο έδωσε στο Ηνωμένο Βασίλειο έξι βαθμούς και η Ιταλία τρεις. Παρόλο που ήταν δυνατόν να δοθεί σε μία χώρα εννέα βαθμούς, αυτό δεν συνέβη ποτέ.

Οι διαγωνισμοί του 1971, του 1972 και του 1973 είδαν για πρώτη φορά τους ενόρκους "στο όραμα". Κάθε χώρα εκπροσωπήθηκε από δύο κριτές: ένας ηλικίας άνω των 25 ετών και ένας νεότερος, με ηλικία τουλάχιστον δέκα ετών. Κάθε κριτής έδωσε τουλάχιστον ένα σημείο και μέγιστο πέντε βαθμούς σε κάθε τραγούδι. Το 1974 χρησιμοποιήθηκε το προηγούμενο σύστημα των δέκα ενόρκων και το επόμενο έτος εισήχθη το ισχύον σύστημα. Οι ομιλητές παρακολουθήθηκαν στη συνέχεια στην οθόνη το 1994 με δορυφορικό σύνδεσμο προς τον χώρο.

Ο διαγωνισμός του 2004 είχε τον πρώτο του ημιτελικό, με μια μικρή αλλαγή στο ψηφοφορία: οι χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις από τον ημιτελικό θα έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν στον τελικό. Αυτό οδήγησε στην πρώτη φάση της Ruslana της Ουκρανίας, με ρεκόρ 280 βαθμών. Εάν η ψηφοφορία διεξήχθη όπως είχε γίνει από το 1956 έως το 2003 (όταν μόνο τελικές χώρες μπορούσαν να ψηφίσουν), ο Ζέλικο Γικοσίμοβιτς της Σερβίας και Μαυροβουνίου θα είχε κερδίσει τον διαγωνισμό με 190 βαθμούς: 15 μάρκες πάνω από τη Ruslana, Σημεία. Μέχρι σήμερα, οι χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εξακολουθούν να έχουν δικαίωμα ψήφου στον τελικό. Το 2006, η Σερβία και το Μαυροβούνιο μπόρεσαν να ψηφίσουν στον ημιτελικό και τον τελικό παρά τη μη συμμετοχή τους λόγω σκανδάλου στη διαδικασία επιλογής.

Με την εισαγωγή δύο ημιτελικών το 2008, δημιουργήθηκε μια νέα μέθοδος επιλογής φιναλίστ. Τα κορυφαία εννέα τραγούδια (κατάταξη από την τηλεοπτική εκπομπή) εξουσιοδότησαν, μαζί με ένα τραγούδι που επελέγησαν από τις εφεδρικές επιτροπές. Αυτή η μέθοδος, στις περισσότερες περιπτώσεις, σήμαινε ότι το δέκατο τραγούδι στην τηλεόραση δεν κατάφερε να προκριθεί. Αυτό προσέλκυσε κάποια κριτική, ιδίως από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (η οποία είχε τοποθετήσει τη 10η θέση στην τηλεόραση και στα δύο χρόνια). Το 2010 χρησιμοποιήθηκε το τελικό σύστημα του 2009, με συνδυασμό τηλεοπτικών ψηφοφοριών και κριτικών επιτροπών από κάθε χώρα που χρησιμοποιούνται επίσης για την επιλογή των ημι-φιναλίστ. Κάθε συμμετέχουσα χώρα είχε μια εθνική κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από πέντε επαγγελματίες της μουσικής βιομηχανίας που διορίστηκαν από εθνικούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς.

Υψηλότερα σκορ

Το "A Million Voices" που τραγούδησε η Ρωσίδα καλλιτέχνης Πωλίνα Γκαγκάρινα, έγινε το πρώτο τραγούδι που κέρδισε πάνω από 300 πόντους χωρίς να κερδίσει τον διαγωνισμό. Με ένα νέο σύστημα ψηφοφορίας που εισήχθη το 2016, η Αυστραλία έγινε η πρώτη χώρα που κέρδισε πάνω από 500 πόντους χωρίς να κερδίσει το διαγωνισμό. Το 2017, η Βουλγαρία έγινε η πρώτη μη κερδοσκοπική είσοδος που σημείωσε πάνω από 600 πόντους, ενώ η Πορτογαλία έγινε η πρώτη χώρα που κέρδισε πάνω από 750 πόντους - κερδίζοντας τον διαγωνισμό ως αποτέλεσμα αυτού. Καθώς ο αριθμός των χωρών που ψηφίζουν και τα συστήματα ψηφοφορίας ποικίλλουν, ίσως είναι πιο σημαντικό να συγκρίνετε ποιο ποσοστό όλων των βαθμών που έχουν απονεμηθεί στον ανταγωνισμό που έλαβε κάθε τραγούδι (υπολογιζόμενο από τους δημοσιευμένους πίνακες αποτελεσμάτων. Κερδίζοντας τραγούδια με το ποσοστό όλων των ψήφων.

Top 5 νικητές κατά ποσοστό όλων των ψήφων

Αυτός ο πίνακας δείχνει τα 5 καλύτερα τραγούδια με το ποσοστό των ψήφων όλων των ψηφοφόρων.

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Βαθμοί Ποσοστό όλων των πόντων Ποσοστό μέγιστων πιθανών βαθμών
1964 Ιταλία Τζιλιόλα Τσινκουέτι "Non ho l'età" 49 34.03% 65.33%
1957 Ολλανδία Κόρι Μπρόκεν "Net als toen" 31 31.00% 34.44%
1967 Ηνωμένο Βασίλειο Σάντυ Σό "Puppet on a String" 47 27.65% 29.38%
1962 Γαλλία Ιζαμπέλ Ομπρέ "Un premier amour" 26 27.08% 57.78%
1958 Γαλλία Αντρέ Κλαβώ "Dors, mon amour" 27 27.00% 30.00%

Top 5 νικητές κατά το ποσοστό του μέγιστου δυνατού σκορ

Αυτός ο πίνακας δείχνει τα 5 καλύτερα τραγούδια κερδίζοντας το ποσοστό από το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα που μπορεί να επιτύχει ένα τραγούδι.

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Βαθμοί Ποσοστό όλων των πόντων Ποσοστό μέγιστων πιθανών βαθμών
1973 Λουξεμβούργο Άν Μαρί Νταβίντ "Tu te reconnaîtras" 129 8.66% 80.62%
1976 Ηνωμένο Βασίλειο Brotherhood of Man "Save Your Kisses for Me" 164 15.71% 80.39%
1982 Γερμανία Νικόλ "Ein Bißchen Frieden" 161 15.42% 78.92%
1997 Ηνωμένο Βασίλειο Katrina and the Waves "Love Shine a Light" 227 15.66% 78.82%
2009 Νορβηγία Αλεξάντερ Ρίμπακ "Fairytale" 387 15.89% 78.66%

Top 10 συμμετέχοντες ανά αριθμό ψήφων

Αυτός ο πίνακας δείχνει τα 10 πρώτα τραγούδια που συμμετέχουν (τόσο νικηφόρα όσο και μη κερδοφόρα) με τον αριθμό των ψήφων.

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Βαθμοί Ποσοστό των πόντων
2017 Πορτογαλία Σαλβαντόρ Σομπράλ "Amar pelos dois" 758 15.56%
Βουλγαρία Κριστιάν Κόστοβ "Beautiful Mess" 615 12.62%
2016 Ουκρανία Τζαμάλα "1944" 534 10.96%
2018 Ισραήλ Νέττα Μπαρζιλάϊ "Toy" 529 10.85%
2016 Αυστραλία Ντάμι Ίμ "Sound of Silence" 511 10.49%
Ρωσία Σεργκέι Λάζαρεφ "You Are the Only One" 491 10.08%
2018 Κύπρος Ελένη Φουρέιρα "Fuego" 436 8.95%
2009 Νορβηγία Αλεξάντερ Ρίμπακ "Fairytale" 387 15.89%
2017 Μολδαβία SunStroke Project "Hey, Mamma!" 374 7.68%
2012 Σουηδία Λορίν "Euphoria" 372 15.27%

Σύμφωνα με το σύστημα ψηφοφορίας για το 2013-15, η Πορτογαλία θα είχε πάρει 17,12% των πόντων.[10]

Ισοβαθμίες

Μια διαδικασία για ισοβαθμία εφαρμόστηκε μετά τον διαγωνισμό του 1969, στον οποίο η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο κέρδισαν την πρώτη θέση. Χωρίς να υπάρχει σύστημα που να σβήνει την ώρα, καθορίστηκε ότι και οι τέσσερις χώρες θα απονεμηθούν στον τίτλο. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η Αυστρία, η Φινλανδία, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Πορτογαλία δεν συμμετείχαν το επόμενο έτος.

Στη διαδικασία, μερικές φορές γνωστή ως αντίστροφη μέτρηση, αν δύο (ή περισσότερες) χώρες συνδέουν το τραγούδι που λαμβάνει σημεία από τον μεγαλύτερο αριθμό χωρών είναι ο νικητής. Εάν υπάρχει ακόμα ισοπαλία, ένας δεύτερος ισοπαλικός μετράει τον αριθμό των χωρών που έδωσαν δώδεκα πόντους σε κάθε θέση στην ισοπαλία. Οι ισοπαλίες συνεχίζονται με δέκα βαθμούς, οκτώ σημεία και ούτω καθεξής έως ότου επιλυθεί η ισοπαλία. Εάν η ισοπαλία δεν μπορεί να επιλυθεί αφού ο αριθμός των χωρών που αποδίδουν ένα σημείο στο τραγούδι είναι ίσος, το τραγούδι που εκτελείται νωρίτερα με την τρέχουσα σειρά δηλώνεται νικητής, εκτός εάν η χώρα υποδοχής εκτελούσε νωρίτερα (στην περίπτωση αυτή το τραγούδι που εκτελέστηκε αργότερα θα ήταν νικητής). Ο κανόνας αυτός αρχικά εφαρμόζεται μόνο στους δεσμούς πρώτης θέσης, αλλά από το 2008 έχει εφαρμοστεί σε όλα τα μέρη.

Το 1991, η διαδικασία ισοβαθμίας εφαρμόστηκε όταν η Σουηδία και η Γαλλία είχαν 146 βαθμούς στο τέλος της ψηφοφορίας. Την εποχή εκείνη, ο κανόνας του break tie ήταν ελαφρώς διαφορετικός. Ο πρώτος κανόνας της ισοπαλίας (η χώρα που υποστηρίζεται από τις περισσότερες άλλες χώρες κερδίζει) δεν ήταν ακόμη σε χρήση και ο ισχύων κανόνας για τον πρώτο καθορισμό της χώρας με τις ψήφους από τις περισσότερες χώρες δεν προστέθηκε μέχρι το 2003. Τόσο η Σουηδία όσο και η Γαλλία έλαβαν τους μέγιστους δώδεκα πόντους τέσσερις φορές. Όταν μετρήθηκε ο αριθμός βαθμολογιών δέκα βαθμών, η Σουηδία, εκπροσωπούμενη από την Carola και το "Fångad av en stormvind", διεκδίκησε την τρίτη της νίκη αφού έλαβε πέντε βαθμολογίες δέκα βαθμών έναντι των δύο. Το γαλλικό τραγούδι "Le Dernier qui a parlé ...", το οποίο ερμήνευσε η Amina, τερμάτισε δεύτερο με το μικρότερο χάσιμο.

Μηδέν βαθμοί

Colour-coded map
Χώρες χωρίς πόντους και τον αριθμό των φορών για κάθε ένα

Καθώς κάθε συμμετέχουσα χώρα εκτελεί μια σειρά ψηφοφοριών προτιμήσεων, στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης είναι σπάνιο το γεγονός ότι ένα τραγούδι αποτυγχάνει να λάβει οποιεσδήποτε ψήφοι. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα σημαίνει ότι το τραγούδι απέτυχε να κάνει τα δέκα πιο δημοφιλή τραγούδια σε οποιαδήποτε χώρα.

Τα πρώτα μηδενικά σημεία της Eurovision βαθμολογήθηκαν το 1962, με νέο σύστημα ψηφοφορίας. Όταν μια χώρα τελειώνει με μηδέν, αναφέρεται συχνά στα Αγγλόφωνα μέσα ενημέρωσης ως μηδενικά σημεία ή μηδενικά σημεία, αν και λανθασμένα. Το γραμματικό γαλλικό για "κανένα σημείο" δεν είναι σημείο βάρους ή σημείο zéro, αλλά καμία από αυτές τις φράσεις δεν χρησιμοποιείται στον διαγωνισμό. Οι βαθμολογίες χωρίς βαθμολογία δεν ανακοινώνονται από τους παρουσιαστές.

Πριν το 1975

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν πόντους πριν από την εισαγωγή του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης το 1975 είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
1962 Βέλγιο Fud Leclerc "Ton nom"
Ισπανία Victor Balaguer "Llámame"
Αυστρία Eleonore Schwarz "Nur in der Wiener Luft"
Ολλανδία De Spelbrekers "Katinka"
1963 Annie Palmen "Een speeldoos"
Νορβηγία Anita Thallaug "Solhverv"
Φινλανδία Laila Halme "Muistojeni laulu"
Σουηδία Monica Zetterlund "En gång i Stockholm"
1964 Γερμανία Nora Nova "Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne"
Πορτογαλία António Calvário "Oração"
Γιουγκοσλαβία Sabahudin Kurt "Život je sklopio krug"
Ελβετία Anita Traversi "I miei pensieri"
1965 Ισπανία Conchita Bautista "¡Qué bueno, qué bueno!"
Γερμανία Ulla Wiesner "Paradies, wo bist du?"
Βέλγιο Lize Marke "Als het weer lente is"
Φινλανδία Viktor Klimenko "Aurinko laskee länteen"
1966 Μονακό Tereza Kesovija "Bien plus fort"
Ιταλία Domenico Modugno "Dio, come ti amo"
1967 Ελβετία Géraldine "Quel cœur vas-tu briser?"
1970 Λουξεμβούργο David Alexandre Winter "Je suis tombé du ciel"

1975 με 2015

Τελικοί

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν πόντους από την εισαγωγή του συστήματος το 1975 μέχρι την αναθεώρηση των βαθμολογιών το 2016 είναι:

Contest Country Artist Song
1978 Νορβηγία Jahn Teigen "Mil etter mil"
1981 Finn Kalvik "Aldri i livet"
1982 Φινλανδία Kojo "Nuku pommiin"
1983 Ισπανία Remedios Amaya "¿Quién maneja mi barca?"
Τουρκία Çetin Alp and The Short Waves "Opera"
1987 Seyyal Taner and Grup Locomotif "Şarkım Sevgi Üstüne"
1988 Αυστρία Wilfried "Lisa Mona Lisa"
1989 Ισλανδία Daníel Ágúst "Það sem enginn sér"
1991 Αυστρία Thomas Forstner "Venedig im Regen"
1994 Λιθουανία Ovidijus Vyšniauskas "Lopšinė mylimai"
1997 Νορβηγία Tor Endresen "San Francisco"
Πορτογαλία Célia Lawson "Antes do adeus"
1998 Ελβετία Gunvor "Lass ihn"
2003 Ηνωμένο Βασίλειο Jemini "Cry Baby"[11]
2015 Αυστρία (οικοδέσποινα) The Makemakes "I Am Yours"
Γερμανία Ann Sophie "Black Smoke"

Την πρώτη φορά που ένα φιλοξενούν έθνος τερμάτισε με 0 πόντους, ήταν ο τελικός του 2015, όταν η Αυστρία με το "I Am Yours" των The Makemakes σημείωσε μηδέν. Το 2003, μετά την πρώτη μηδενική βαθμολογία του Ηνωμένου Βασιλείου, διεξήχθη μια ηλεκτρονική δημοσκόπηση για να καθοριστεί η κοινή γνώμη για την αξία κάθε βαθμολογίας του μηδενικού στοιχείου. Το "¿Quién maneja mi barca;" (1983) της Ισπανίας κέρδισε την ψηφοφορία ως το τραγούδι που άξιζε λιγότερο το μηδέν και η "Lisa Mona Lisa" (1988) της Αυστρίας ήταν το τραγούδι που άξιζε το μηδέν.

Το 2012, αν και σημείωσε στη συνδυασμένη ψηφοφορία, το "Echo (You and I)" της Γαλλίας από την Anggun δεν θα είχε λάβει πόντους εάν είχε χρησιμοποιηθεί μόνο τηλεψηφοφορία. Στο πρώτο ημιτελικό του έτους, το Βέλγιο με το "Would You?" από την Iris έλαβε δύο βαθμούς στα υποθετικά αποτελέσματα μόνο της τηλεοπτικής μετάδοσης από την αλβανική κριτική επιτροπή (δεδομένου ότι η Αλβανία δεν χρησιμοποίησε τηλεψηφοφορία)· Το Βέλγιο δεν θα λάμβανε επίσημα βαθμούς από την τηλεψηφοφορία μόνο. Στο βιβλίο του, Nul Points, ο συγγραφέας Tim Moore συνεντεύξεις αρκετούς από αυτούς τους ερμηνευτές για το πώς η βαθμολογία τους στη Eurovision επηρέασε τη σταδιοδρομία τους.

Ημιτελικοί

Από τη δημιουργία ενός προκριματικού γύρου (ημιτελικού) το 2004 και την επέκταση σε δύο ημιτελικά το 2008, περισσότερες από τριάντα χώρες ψηφίζουν κάθε βράδυ - ακόμη και χώρες που έχουν εξαλειφθεί ή έχουν ήδη πιστοποιηθεί. Κανένα σημείο δεν είναι πιο σπάνιο. Θα απαιτούσε ένα τραγούδι να τοποθετεί λιγότερο από το δέκατο σε κάθε χώρα στην ψηφοφορία της κριτικής επιτροπής και στην τηλεόραση.

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν πόντους κατά τη διάρκεια των ημιτελικών είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
2004 Ελβετία Piero Esteriore & The MusicStars "Celebrate"*
2009 Τσεχία Gypsy.cz "Aven Romale"[12]

Ωστόσο, το 2004 η Γαλλία, η Πολωνία και η Ρωσία δεν ψήφισαν στον ημιτελικό. Το 2009 ψήφισαν είκοσι χώρες.

2016 και εξής: Ένα τμήμα της ψηφοφορίας

Με το νέο τηλεοπτικό σύστημα που ανακοινώθηκε στο διαγωνισμό του 2016, δεν κατέστη δυνατό να σημειωθούν σημεία ούτε στη φάση της ψηφοφορίας της κριτικής επιτροπής ούτε στην τηλεοπτική πορεία. Ένα συνολικό "μηδενικό σημείο" ήταν δυνατό, αλλά πολύ λιγότερο πιθανό.

Το 2016, η συμμετοχή της Τσεχικής Δημοκρατίας "I Stand" δεν έλαβε βαθμούς από την τηλεψηφοφορία. Έλαβαν 41 πόντους από τις επιτροπές. Το 2017, η συμμετοχή της Ισπανίας "Do It For Your Lover" δεν έλαβε κανένα βαθμό από τις επιτροπές. Έλαβαν 5 πόντους από την τηλεόραση. Επίσης, το 2017, η συμμετοχή της Αυστρίας "Running on Air" δεν έλαβε πόντους από την τηλεψηφοφορία, αλλά κέρδισε 93 πόντους από τις επιτροπές.

Στους τελικούς

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν ψήφους από τις επιτροπές είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
2017 Ισπανία Μάνελ Ναβάρρο "Do It for Your Lover"

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν ψήφους από την τηλεψηφοφορία είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
2016 Τσεχία Γκαμπριέλα Γκουντσίκοβα "I Stand"
2017 Αυστρία Νάθαν Τρέντ "Running on Air"
2019 Γερμανία S!sters "Sister"

Στους ημιτελικούς

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν ψήφους από τις επιτροπές στους ημιτελικούς είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
2017 Άγιος Μαρίνος Βαλεντίνα Μονέττα & Τζίμι Γουίλσον "Spirit of the Night"

Οι συμμετοχές που δεν έλαβαν ψήφους από την τηλεψηφοφορία στους ημιτελικούς είναι:

Χρονιά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι
2017 Μάλτα Κλώντια Φανιέλλο "Breathlessly"
2018 Ισλανδία Άρι Όλαφσσον "Our Choice"

Junior Eurovision

Καμία συμμετοχή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Νέων Eurovision δεν έλαβε ποτέ μηδέν βαθμούς. Μεταξύ του 2005 και του 2015, κάθε διαγωνιζόμενος ξεκινά με 12 βαθμούς για να αποτρέψει ένα τέτοιο αποτέλεσμα [29]. Ωστόσο, δεν υπήρξε μια κατάσταση στην οποία οι 12 βαθμοί που λαμβάνονται αρχικά θα παρέμεναν ως μοναδικά σημεία. Στις 15 Οκτωβρίου 2012, η ​​EBU ανακοίνωσε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του διαγωνισμού Νέα "Επιτροπή Κριτών" εισήχθη στο σύστημα ψηφοφορίας. Η κριτική επιτροπή αποτελείται από μέλη ηλικίας 10 έως 15 ετών και εκπροσωπεί κάθε συμμετέχουσα χώρα. Ένας εκπρόσωπος της κριτικής επιτροπής θα ανακοινώσει τότε τα σημεία 1-8, 10 και τα μέγιστα 12 όπως αποφασίστηκαν από τα μέλη της κριτικής επιτροπής. [30] Το 2016 η κριτική επιτροπή των παιδιών αφαιρέθηκε και, αντί αυτού, κάθε χώρα απονέμει 1-8, 10 και 12 πόντους από τις επιτροπές ενηλίκων και παιδιών, εξαλείφοντας επίσης τον τηλεοπτικό αγώνα από τον διαγωνισμό. Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων ήταν επίσης παρόντες στο διαγωνισμό του 2016, με τον καθένα από τους συμμετέχοντες να μπορεί να απονείμει 1-8, 10 και 12 βαθμούς.

Ψηφοφορία περιφερειακού μπλοκ

Colour-coded map of Europe
Ψηφοφορία μπλοκ στη Eurovision από το 2001 μέχρι το 2005, σύμφωνα με τον Derek Gatherer (2006)
  Pyrenean Axis (Ανδόρα και Ισπανία)
  Partial Benelux (Βέλγιο και Ολλανδία)
  Viking Empire (Δανία, Εσθονία, Φιλανδία, Ισλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Νορβηγία και Σουηδία)
  Warsaw Pact (Πολωνία, Ρωσία και Ουκρανία)
  Balkan Bloc (Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Κύπρος, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία)

Αν και η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων από το 2001 έως το 2005 υποδηλώνει την ψηφοφορία σε περιφερειακό επίπεδο [33], είναι αμφισβητήσιμο εάν αυτό οφείλεται σε πολιτικές συμμαχίες ή σε τάση των πολιτισμικά στενών χωρών να έχουν παρόμοιες μουσικές προτιμήσεις [34]. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία θα ανταλλάσσουν ιστορικά σημεία (κατά μέσο όρο 6,5 βαθμούς ανά διαγωνισμό) και το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης μια τέτοια σχέση με την Ιρλανδία. Αρκετές χώρες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως μπλοκ ψηφοφορίας, οι οποίες απονέμουν τακτά σημεία μεταξύ τους:

  • Ελλάδα και Κύπρος
  • Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν
  • Αγγλόφωνες χώρες ή χώρες της Κοινοπολιτείας: Αυστραλία, Μάλτα, Ιρλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο
  • Αυστρία, Γερμανία και Ελβετία
  • Οι Κάτω Χώρες και το Βέλγιο
  • Ανδόρα, Πορτογαλία και Ισπανία
  • Τα σκανδιναβικά κράτη: Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία, Δανία και Ισλανδία
  • Τα κράτη της Βαλτικής: Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία
  • Τη Ρουμανία και τη Μολδαβία, ενεργώντας ως γέφυρα μεταξύ των κρατών του Συμφώνου των Βαλκανίων και της Συμφωνίας της Βαρσοβίας
  • Οι βαλκανικές χώρες:
    ΠΓΔΜ και Αλβανία
    Οι πρώην γιουγκοσλαβικές χώρες: Σερβία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σλοβενία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ και Κροατία
  • Οι χώρες της πρώην ΕΣΣΔ της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας, της Ρωσίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Αρμενίας, της Γεωργίας και της Μολδαβίας

Είναι φυσιολογικό οι χώρες να απονέμουν τακτικά στους γείτονές τους σημεία, ακόμη και αν δεν αποτελούν μέρος μιας ομάδας ψηφοφορίας (για παράδειγμα, η Φινλανδία και η Εσθονία, η Γερμανία και η Δανία, οι χώρες της Βαλτικής και η Ρωσία ή η Αλβανία και η Ελλάδα). Οι ψήφοι μπορούν επίσης να βασίζονται σε μια διασπορά. Η Ελλάδα, η Τουρκία, η Πολωνία, η Ρωσία και οι πρώην Γιουγκοσλαβικές χώρες λαμβάνουν συνήθως υψηλές βαθμολογίες από τη Γερμανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αρμενία από τη Γαλλία ή το Βέλγιο, την Πολωνία από την Ιρλανδία, τη Ρουμανία από την Ισπανία και την Ιταλία και την Αλβανία από την Ελβετία, την Ιταλία και τον Άγιο Μαρίνο. Ο πρώην τηλεοπτικός διευθυντής της Eurovision Bjørn Erichsen διαφώνησε με τον ισχυρισμό ότι η περιφερειακή ψηφοφορία επηρεάζει σημαντικά την έκβαση του διαγωνισμού, λέγοντας ότι η πρώτη νίκη της Ρωσίας το 2008 ήταν δυνατή μόνο με ψήφους από τριάντα οκτώ από τις συμμετέχουσες χώρες.

Σημειώσεις

  1. ↑ Κριτικές επιτροπές με 8 μέλη, χρησιμοποιήθηκαν σε περίπτωση κατάρρευσης τηλεφωνικής ψηφοφορίας
  2. ↑ Σε περίπτωση τηλεοπτικής αποτυχίας, μόνο κριτική επιτροπή χρησιμοποιήθηκε στη χώρα ενώ σε περίπτωση σε αποτυχία κριτικών επιτροπών, μόνο τηλεψηφοφορία χρησιμοποιήθηκε.

Παραπομπές

  1. ↑ «Eurovision 1997». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  2. ↑ «Eurovision history». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  3. ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 1999» (PDF). Myledbury. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  4. ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 2000» (PDF). Myledbury. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  5. ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 2001» (PDF). myledbury. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  6. ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 2002» (PDF). Myledbury. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  7. ↑ «Rules of Eurovision Song Contest 2003» (PDF). myledbury. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  8. ↑ https://www.eurovision.tv/upload/press-downloads/2013/Public_version_ESC_2013_Rules_ENG_FINAL.pdf
  9. ↑ http://sofabet.com/2013/03/11/eurovision-2013-how-will-birds-fly-for-the-netherlands/
  10. ↑ https://oikotimes.com/2017/05/16/eurovision-2017-results-under-the-old-system/
  11. ↑ «'Nul points' sparks Eurovision rejig». Broadcast. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2003. 
  12. ↑ Cameron, Rob. «Czechs pull out of Eurovision after three years and "nul points"». Radio Prague. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2009. 

Δείτε επίσης

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ψηφοφορία_στη_Eurovision&oldid=7541201"