Κάρος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κάρος | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 282 - Ιούλιος/Αύγουστος 283 |
| Προκάτοχος | Πρόμπος |
| Διάδοχος | Καρίνος Νουμεριανός |
| Γέννηση | 230 Ναρώνα |
| Θάνατος | Ιούλιος/Αύγουστος 283 (53 ετών) Μεσοποταμία |
| Σύζυγος | Μάγκνια Ούρβικα |
| Επίγονοι | Καρίνος Νουμεριανός και μία κόρη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Μάρκος Αυρήλιος Κάρος (Marcus Aurelius Carus, 230 - Ιούλιος/Αύγουστος 283) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 282 εως το 283. Κατά τη διάρκεια της σύντομης βασιλείας του, προσπάθησε να ακολουθήσει το δρόμο της αποκατάστασης της αυτοκρατορικής δύναμης που χάραξαν ο Αυρηλιανός και ο Πρόμπος. Μαζί με τους γιους του Καρίνο και Νουμεριανό σχημάτισε μια σύντομη δυναστεία, που παρείχε επιπλέον σταθερότητα στην αναζωπυρωμένη αυτοκρατορία.
Ο Κάρος, του οποίου το όνομα πριν την άνοδο στο θρόνο μάλλον ήταν Μάρκος Νουμέριος Κάρος, πιθανότατα γεννήθηκε στη Ναρβόννη της Γαλατίας, αλλά έλαβε την παιδεία του στη Ρώμη. Ήταν συγκλητικός και ανέλαβε διάφορα αστικά και στρατιωτικά αξιώματα προτού ο αυτοκράτορας Πρόβος τον προαγάγει σε αρχηγό της πραιτοριανής φρουράς το 282. Μετά τη δολοφονία του Πρόβου στο Σίρμιο, ο Κάρος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τους στρατιώτες. Παρά το γεγονός ότι εκδικήθηκε το θάνατο του αποθανόντος αυτοκράτορα, τον υποπτεύθηκαν για συναυτουργό στη δολοφονία.
Αφού απένειμε τον τίτλο του Καίσαρος στους δυο του υιούς, ανέθεσε στον Καρίνο τη διοίκηση του δυτικού τμήματος της αυτοκρατορίας και πήρε μαζί του τον Νουμεριανό στην εκστρατεία ενάντια στους Πέρσες την οποία σχεδίαζε ο Πρόβος. Ύστερα από την νίκη του επί των Κουάδων, Σαρματών στον Δούναβη, ο Κάρος προχώρησε στη Θράκη και τη Μικρά Ασία, προσάρτησε τη Μεσοποταμία, επιτέθηκε στη Σελεύκεια και την Κτησιφώντα και εν τέλει μετέφερε τα στρατεύματά του πέρα από τον ποταμό Τίγρη. Ο αυτοκράτορας των Σασσανιδών δεν κατάφερε να υπερασπιστεί επαρκώς τα εδάφη του.
Για τις επιτυχίες του στην Ανατολή που «έφεραν πίσω το αίμα» των Ρωμαίων που ηττήθηκαν πολλάκις από τους Σασσανίδες, ο Κάρος έλαβε τον τίτλο Persicus Maximus.
Οι ελπίδες του για επιπλέον κατακτήσεις διεκόπησαν από τον ξαφνικό του θάνατο. Ύστερα από μια βαριά καταιγίδα, ανακοινώθηκε πως είχε πεθάνει. Τα αίτια, αν και παραμένουν άγνωστα, αποδόθηκαν σε θάνατο από αστραπή ή από πληγή σε κάποια εκστρατεία του εναντίον των Περσών ή από ασθένεια. Το γεγονός ότι ήταν επικεφαλής μιας νικηφόρας εκστρατείας, και ότι ο γιος του Νουμεριανός τον διαδέχτηκε δίχως να εκδηλωθεί αντίσταση, αφήνει να εννοηθεί πως ο θάνατός του οφείλεται σε φυσιολογικά αίτια.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]