Λικίνιος
| Λικίνιος | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 11 Νοεμβρίου 308 – 311 (ως Αύγουστος στη δύση, με τον Γαλέριο στην ανατολή) 311 – 313 (ως Αύγουστος στη δύση, με τον Μαξιμίνο Β' στην ανατολή) Αύγουστος 313 – Ιούλιος 324 (ως Αύγουστος στην ανατολή, με τον Κωνσταντίνο Α' στη δύση) |
| Προκάτοχος | Φλάβιος Βαλέριος Σεβήρος |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος Α΄ |
| Γέννηση | 263[1] Μοισία, κοντά στο σημερινό Ζάγετσαρ της Σερβίας |
| Θάνατος | Άνοιξη 325 (62 ετών) Θεσσαλονίκη |
| Σύζυγος | Φλαβία Ιουλία Κωνσταντία |
| Απόγονοι | Λικίνιος Β' |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Λικίνιος (Valerius Licinianus Licinius, Iovius Licinius[2][3], 263-325)[4] ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 308 έως το 324. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του, ήταν συνάδελφος και αντίπαλος του Κωνσταντίνου Α', με τον οποίο συνέταξαν το Διάταγμα των Μεδιολάνων που χορήγησε επίσημη ανοχή στους χριστιανούς της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο Λικίνιος καταγόταν από την Ιλλυρία. Το 307 ανακηρύχθηκε Αύγουστος στην Ανατολή. Μετά το 313 απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος της Ανατολής. Το 314 συγκρούσθηκε με τον Μέγα Κωνσταντίνο στην Κάτω Παννονία και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο Σίρμιο. Στη συνέχεια εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, παραβιάζοντας το περί ανεξιθρησκίας Διάταγμα του Μεδιολάνου. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Λικίνιος είχε μια εύνοια προς την αίρεση των Αρειανών, αφού ο ίδιος ο Ευσέβιος Νικομηδείας είχε τιμηθεί από αυτόν με τον τίτλο του θησαυροφύλακα. Το αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε επιστολή του και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Σωκράτης Σχολαστικός και Σωζομενός. Ηττήθηκε στην Αδριανούπολη και τη Χρυσούπολη το 324 και τέθηκε σε περιορισμό στη Θεσσαλονίκη μετά από ναυτικό αποκλεισμό του μεγαλύτερου γιου τού Κωνσταντίνου Κρίσπου. Όταν προσπάθησε να υποκινήσει την εκεί φρουρά σε εξέγερση, θανατώθηκε με εντολή του Μ. Κωνσταντίνου, μαζί με τον συνεργάτη του Σέξτο Μαρτινιανό.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Lesley Adkins, Roy A. Adkins, Handbook to Life in Ancient Rome, σελ. 31, Νέα Υόρκη: Oxford University Press (1998) ISBN 0-19-512332-8
- ↑ Στα κλασικά λατινικά, το όνομα του Λικίνιου θα γραφόταν ως GAIVS VALERIVS LICINIANVS LICINIVS AVGVSTVS.
- ↑ Alexander Canduci, Triumph and Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, σελ. 125, Murdoch Books Pty Limited (2010) ISBN 978-1-74196-598-8
- ↑ Licinius Livius
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- De Imperatoribus Romanis: Licinius (αγγλικά)
- Socrates Scholasticus account of Licinius' end (αγγλικά)
- Roman and Greek Coins (αγγλικά)