Μάγνος Μάξιμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάγνος Μάξιμος
Σόλιδος με επιγραφές: D N MAG MA XIMVS P F AVG / RESTITVTOR REI PVBLICAE
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση335[1]
Ισπάνια
Θάνατος27  Αυγούστου 388 ή 28  Αυγούστου 388
Ακυληία
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςElen
ΤέκναΦλάβιος Βίκτωρ (σφετεριστής αυτοκράτορας του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους)
Owain fab Macsen Wledig
Anwn Dynod
Peblig
Cystennin Fawr
Sevira
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος αυτοκράτορας
Ρωμαίος συγκλητικός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάγνος Μάξιμος, λατιν. Magnus Maximus (π. 335 - 28 Αυγούστου 388) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας στη Δύση (383-388). Σφετερίστηκε τον θρόνο από τον Γρατιανό το 383, έπειτα από διαπραγμάτευση με τον Αυτοκράτορα της Ανατολής Θεοδόσιο Α΄.

Έγινε αυτοκράτορας στη Βρετανία και τη Γαλατία το επόμενο έτος, ενώ ο αδελφός τού Γρατιανού, ο Βαλεντινιανός Β΄ διατήρησε την Ιταλία, την Παννονία, την Ισπανία και την Αφρική. Το 387 οι φιλοδοξίες του Μ. Μάξιμου τον οδήγησαν να εισβάλει στην Ιταλία, ηττήθηκε όμως από τον Θεοδόσιο Α΄ στη μάχη του Ποετόβιο (νυν Πτούι στη Σλοβενία) το 388. Κατά την άποψη μερικών ιστορικών, το τέλος του σημαδεύει τη λήξη της άμεσης αυτοκρατορικής παρουσίας στη βόριο Γαλατία και τη Βρετανία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε περί το 335 στη Gallaecia (Γαλικία, ΒΔ Ισπανία), στην επικράτεια του κόμη Φλ. Θεοδοσίου του Πρεσβύτερου, με τον οποίο ισχυριζόταν ότι συγγένευε. Ο Μάξιμος ήταν γιος του στρατηγού Φλ. Ιουλίου Ευχέριου και αδελφός του Μαρκελίνου. Οι σύγχρονοί του περιγράφουν το αξίωμά του ως προσβλητικό, όταν μικρής σημασίας άνθρωποι προήχθησαν σε υψηλές θέσεις.

Ο Μάξιμος ήταν διακεκριμένος στρατηγός. Υπηρέτησε υπό τον κόμη Θεοδόσιο στην Αφρική το 373 και στον Δάνουβη (Δούναβη) το 376, όπου όμως η συμπεριφορά του περιγράφεται ως άπληστη και απρόσεκτη. Είναι πιθανό να ήταν νέος αξιωματικός στη Βρετανία το 368, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Συνωμοσίας. Όταν του ανατέθηκε η Βρετανία το 380, νίκησε μία επιδρομή Πίκτων και Σκώτων το 381.

Ο Αυτοκράτορας της Δύσης Γρατιανός είχε γίνει αντιδημοφιλής, διότι έδειχνε εύνοια προς τους Αλανούς -έναν Ιρανόφωνο λαό (όπως επίσης τοι Σαρμάτες και οι Οσσέτιοι), που υιοθέτησε νωρίς τον Χριστιανισμό και μετανάστευσε ανατολικά και δυτικά από την πατρίδα τους- παρά προς τους Ρωμαίους πολίτες. Το 383 ο Μάξιμος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τα στρατεύματά του. Πήγε στη Γαλατία για την επιδίωξη των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών του, παίρνοντας μαζί του ένα μεγάλο μέρος της από Βρετανούς φρουράς του.

Έπειτα από την άφιξή του στη Γαλατία, ο Μάξιμος εξήλθε για να συναντήσει τον Γρατιανό, τον οποίο νίκησε έπειτα από πέντε ημερών αψιμαχίες κοντά στο Παρίσι. Ο Γρατιανός διέφυγε και σκοτώθηκε στη Λυόν στις 25 Αυγούστου 383. Συνεχίζοντας την εκστρατεία του στην Ιταλία, ο Μάξιμος σκόπευε να ανατρέψει τον 12ετή Βαλεντινιανό Β΄, αλλά ο Θεοδόσιος Α΄ Αυτοκράτορας στην Ανατολή έστειλε τον Φλάβιο Μπάουτο με ισχυρό στρατό για να τον εμποδίσει. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις το 384, περιλαμβανομένης της παρεμβολής του Αμβροσίου επισκόπου του Μεδιολάνου, που οδήγησαν σε συμφωνία με τους Βαλεντινιανό Β΄ και Θεοδόσιο Α΄, στην οποία ο Μάξιμος αναγνωρίστηκε ως Αύγουστος στη Δύση.

Ο Μάξιμος έκανε πρωτεύουσά του την Augusta Treverorum (Τρέβηροι, Τρηρ) στη Γαλατία και κυβέρνησε τη Βρετανία, τη Γαλατία, την Ισπανία και την Αφρική. Έκοψε νομίσματα και εξέδωσε έναν αριθμό διαταγμάτων, αναδιοργανώνοντας το σύστημα επαρχιών της Γαλατίας. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι ο Μάξιμος ίσως θέσπισε το αξίωμα του κόμη της Βρετανίας (comes Britanniarum). Έγινε ένας δημοφιλής αυτοκράτορας· ο Κουίντος Αυρήλιος Σύμμαχος εκφώνησε έναν πανηγυρικό για τις αρετές εκείνου. Ο Μάξιμος χρησιμοποίησε στρατό φοιδεράτων, όπως των Αλαμαννών, με σπουδαίο αποτέλεσμα. Ήταν επίσης αυστηρός διώκτης των αιρετικών.

Ο ρόλος του στην ιστορία της Βρετανίας και της Βρετάνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους μύθους της Ουαλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ammianus Marcellinus Rerum Gestarum Libri Qui Supersunt XXXI.4.9
  • Geoffrey of Monmouth Histories of the Kings of Britain V.5-6
  • Gildas De Excidio et Conquestu Britanniae II.13-14
  • 'Nennius' Historia Brittonum 27; 29
  • Orosius Historium adversum paganos VII.34
  • Pacatus Panegyricus Latini Pacati Deprani Dictus Theodosio
  • Prosper (Tiro) of Aquitaine Chronicon 384; 388
  • Socrates Scholasticus Historia Ecclesiastica V.8; V.11
  • Sozomen Historia Ecclesiastica VII.13
  • Sulpicius Severus Dialogi II.6;III.11,13
  • Sulpicius Severus Historia Sacra II.49-51
  • Sulpicius Severus Vita Sancti Martini XX
  • Trioedd Ynys Prydein (The Welsh Triads)
  • Zosimus Historia Nova