Λικίνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 40: | Γραμμή 40: | ||
[[Αρχείο:132 Licinius.jpg|thumb|right|200px|Ο Λικίνιος σε νόμισμα της εποχής.]] |
[[Αρχείο:132 Licinius.jpg|thumb|right|200px|Ο Λικίνιος σε νόμισμα της εποχής.]] |
||
Ο '''Λικίνιος''' ([[λατινικά]] : ''Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius'', περ.[[265]] - [[325]]) ήταν [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] κατά τα έτη [[307]]-[[324]]. Καταγόταν από την [[Ιλλυρία]]. Το [[307]] ανακηρύχθηκε [[Αύγουστος]] στην Ανατολή. Μετά το [[313]] απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος της Ανατολής. Το [[314]] συγκρούσθηκε με τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]] στην Κάτω [[Παννονία]] και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο [[Σίρμιο]]. Στη συνέχεια εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, παραβιάζοντας το περί ανεξιθρησκίας [[Διάταγμα των Μεδιολάνων|Διάταγμα του Μεδιολάνου]]. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Λικίνιος είχε μια εύνοια προς την άιρεση των Αρειανών, αφού ο ίδιος ο Ευσέβιος Νικομηδείας είχε τιμηθεί απο αυτόν με τον τίτλο του θησαυροφύλακα. Το αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε επιστολή του και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Σωκράτης Σχολαστικός και Σωζομενός. Ηττήθηκε στην [[Αδριανούπολη]] και τη [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]] το [[324]] και τέθηκε σε περιορισμό στη [[Θεσσαλονίκη]]μετά απο ναυτικό αποκλεισμό του μεγαλύτερου |
Ο '''Λικίνιος''' ([[λατινικά]] : ''Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius'', περ.[[265]] - [[325]]) ήταν [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] κατά τα έτη [[307]]-[[324]]. Καταγόταν από την [[Ιλλυρία]]. Το [[307]] ανακηρύχθηκε [[Αύγουστος]] στην Ανατολή. Μετά το [[313]] απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος της Ανατολής. Το [[314]] συγκρούσθηκε με τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]] στην Κάτω [[Παννονία]] και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο [[Σίρμιο]]. Στη συνέχεια εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, παραβιάζοντας το περί ανεξιθρησκίας [[Διάταγμα των Μεδιολάνων|Διάταγμα του Μεδιολάνου]]. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Λικίνιος είχε μια εύνοια προς την άιρεση των Αρειανών, αφού ο ίδιος ο Ευσέβιος Νικομηδείας είχε τιμηθεί απο αυτόν με τον τίτλο του θησαυροφύλακα. Το αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε επιστολή του και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Σωκράτης Σχολαστικός και Σωζομενός. Ηττήθηκε στην [[Αδριανούπολη]] και τη [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]] το [[324]] και τέθηκε σε περιορισμό στη [[Θεσσαλονίκη]] μετά απο ναυτικό αποκλεισμό του μεγαλύτερου γιου του Κωνσταντίνου Κρίσπο. Όταν προσπάθησε να υποκινήσει την εκεί φρουρά σε εξέγερση, θανατώθηκε με εντολή του Μ. Κωνσταντίνου, μαζί με τον συνεργάτη του [[Σέξτος Μαρτινιανός|Σέξτο Μαρτινιανό]]. |
||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
||
Έκδοση από την 09:01, 26 Νοεμβρίου 2014
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λικίνιος | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 11 Νοεμβρίου 308 – 311 (ως Αύγουστος στη Δύση, με τον Γαλέριο στην ανατολή). 311 – 313 (ως Αύγουστος στη Δύση, με Μαξιμίνο στην ανατολή). 313 – 324 (ως Αύγουστος στη Δύση, μαζί με Κωνσταντίνο). 314 μέχρι 324 σε ανταγωνισμό με Κωνσταντίνο) |
| Προκάτοχος | Φλάβιος Βαλέριος Σεβήρος |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος Α΄ |
| Γέννηση | 265 Μοισία, κοντά στο σημερινό Ζάγιετσαρ της Σερβίας |
| Θάνατος | Άνοιξη 325 Θεσσαλονίκη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Λικίνιος (λατινικά : Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius, περ.265 - 325) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας κατά τα έτη 307-324. Καταγόταν από την Ιλλυρία. Το 307 ανακηρύχθηκε Αύγουστος στην Ανατολή. Μετά το 313 απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος της Ανατολής. Το 314 συγκρούσθηκε με τον Μέγα Κωνσταντίνο στην Κάτω Παννονία και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο Σίρμιο. Στη συνέχεια εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, παραβιάζοντας το περί ανεξιθρησκίας Διάταγμα του Μεδιολάνου. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Λικίνιος είχε μια εύνοια προς την άιρεση των Αρειανών, αφού ο ίδιος ο Ευσέβιος Νικομηδείας είχε τιμηθεί απο αυτόν με τον τίτλο του θησαυροφύλακα. Το αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε επιστολή του και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Σωκράτης Σχολαστικός και Σωζομενός. Ηττήθηκε στην Αδριανούπολη και τη Χρυσούπολη το 324 και τέθηκε σε περιορισμό στη Θεσσαλονίκη μετά απο ναυτικό αποκλεισμό του μεγαλύτερου γιου του Κωνσταντίνου Κρίσπο. Όταν προσπάθησε να υποκινήσει την εκεί φρουρά σε εξέγερση, θανατώθηκε με εντολή του Μ. Κωνσταντίνου, μαζί με τον συνεργάτη του Σέξτο Μαρτινιανό.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- De Imperatoribus Romanis: Licinius (αγγλικά)
- Socrates Scholasticus account of Licinius' end (αγγλικά)
- Roman and Greek Coins (αγγλικά)
| Προκάτοχος: Φλάβιος Βαλέριος Σεβήρος |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: συναυτοκράτορες: Μαξιμίνος Β΄ και Γαλέριος 308-324 και Βαλέριος Ουάλης, 316 - 317 και Σέξτος Μαρτινιανός, 3424 |
Διάδοχος: Κωνσταντίνος Α΄ ο Μέγας |
|