1-υδραζεπίνη
| 1-υδραζεπίνη | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | 1-υδραζεπίνη | ||
| Άλλες ονομασίες | 1,6-επαζα-2,4,6-κυκλοεξατριένιο 1-αζα-2,4,6-κυκλοεπτατριένιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C6H7N | ||
| Μοριακή μάζα | 93,13 amu | ||
| Αριθμός CAS | 291-69-0 | ||
| SMILES | C1=CC=CNC=C1 | ||
| InChI | 1S/C6H7N/c1-2-4-6-7-5-3-1/h1-7H | ||
| PubChem CID | 6451476 | ||
| ChemSpider ID | 4953941 | ||
| Δομή | |||
| Ισομέρεια | |||
| Ισομερή θέσης | >100 | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Η (1-υδρ)αζεπίνη[1] [αγγλικά (1H-)azepine] είναι ακόρεστη ετεροκυκλική οργανική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και άζωτο, με μοριακό τύπο C6H7N, η οποία δομικά αποτελείται από έναν επταμελή δακτύλιο, που περιέχει ένα άτομο αζώτου, έξι (6) άτομα άνθρακα και τρεις (3) διπλούς δεσμούς στις θέσεις #2, #4 και #6. Ακριβέστερα, πρόκειται για ετεροκυκλική δευτεροταγή αμίνη. Ο όρος «αζεπίνη» επεκτείνεται και σε δύο (2) άλλες «μητρικές» ισομερείς αζεπίνες, αλλά και σε διάφορες «θυγατρικές» ενώσεις που περιέχουν έναν τουλάχιστο αζεπινικό δακτύλιο.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σύνθεση της 1-υδραζεπίνης μπορεί να επιτευχθεί με αποσύνθεση του 1-αζεπινοκαρβοξυλικού οξέος[2] Αυτό το τελευταίο (το 1-αζεπινοκαρβοξυλικό οξύ) μπορεί να παραχθεί, με τη σειρά του, από την αντίδραση Μπούχνερ (Buchner reaction) μεταξύ βενζολίου (PhH) και ενός αζιδομεθανικού εστέρα (N3CO2R), που οδηγεί σε ενδιάμεση επέκταση του εξαμελούς βενζολικού δακτυλίου στον επταμελή αζεπινικό:
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η 1-υδραζεπίνη βρίσκεται σε χημική ισορροπία με την ισομερή της βενζαζιριδίνη:[3]
Το κατιόν της 1-υδραζεπίνης είναι ετεροαρωματικό χημικό είδος, γιατί είναι ένα επίπεδο συζυγιακό κυκλικό σύστημα με 6π ηλεκτρόνια:
Σημειώστε ότι το 6 ικανοποιεί τον κανόνα Ηuckel για την αρωματικότητα [δηλαδή (2n+2)π ηλεκτρόνια], αν τεθεί n = 2, ενώ η ίδια η 1-υδραζεπίνη «γλυτώνει» την αντιαρωματικότητα, επειδή το μόριό της δεν είναι ολόκληρο επίπεδο. Αν ήταν ολόκληρη ομοεπίπεδη, μαζί με μονήρες ζεύγος του ατόμου του αζώτου της, θα είχε 8π ηλεκτρόνια, δηλαδή θα ικανοποιούσε τον κανόνα Ηuckel για την αντιαρωματικότητα» [δηλαδή (2n)π ηλεκτρόνια], με n = 4.
Παρόλα αυτά, η 1-υδραζεπίνη είναι ασταθής σε θερμοκρασία δωματίου (δηλαδή σε θερμοκρασία 20°C και υπό πίεση 1 atm) και γι' αυτό ισομερειώνεται με μετάθεση στη σταθερότερη ταυτομερή της 3-υδραζεπίνη:[2][3] Το σημείο της ταυτομερούς ισορροπίας μπορεί να μεταβληθεί, ανάλογα με τις οξεοβασικές συνθήκες.
Επομένως, όταν το ταυτομερές μείγμα βρεθεί σε αρκετά αλκαλικές συνθήκες ώστε να αποσπαστεί υδρογονοκατιόν (H+), σχηματίζεται το κατιόν της 1H-αζεπίνης, γιατί ως αρωματικό είναι πολύ σταθερότερο.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις και αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
- ↑ 2,0 2,1 E. Vogel, H.-J. Altenbach, J.-M. Drossard, H. Schmickler, H. Stegelmeier: 1H-Azepin: NMR-spektroskopische und chemische Charakterisierung, in: Angew. Chem. 1980, 92, 1053–1054; doi:10.1002/ange.19800921221.
- ↑ 3,0 3,1 Eintrag zu Azepine. In: Römpp Online. Georg Thieme Verlag, abgerufen am 28. Dezember 2014.