2,3-διυδροφουράνιο
2,3-διυδροφουράνιο | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
![]() | |||
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | 2,3-Διυδροξόλιο | ||
Άλλες ονομασίες | 2,3-διυδροφουράνιο1-οξα-2-κυκλοπεντένιο 1,4-εποξα-2-βουτένιο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C4H6O | ||
Μοριακή μάζα | 70,09 amu | ||
Αριθμός CAS | 1191-99-7 | ||
SMILES | O1\C=C/CC1 | ||
InChI | 1S/C4H6O/c1-2-4-5-3-1/h1,3H,2,4H2 | ||
PubChem CID | 70934 | ||
ChemSpider ID | 64096 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Σημείο βρασμού | 54,6 °C[1] | ||
Πυκνότητα | 927 kg/m³ | ||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
To 2,3-διυδροφουράνιο ή 2,3-διυδροξόλιο[2] (αγγλικά: 2,3-dihydrofuran ή 2,3-dihydr(o)oxole) είναι οργανική, ετεροκυκλική ένωση, που αποτελείται από άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C4H6Ο. Πιο συγκεκριμένα, είναι ένας ακόρεστος ετεροκυκλικός αιθέρας, που το μόριό του αποτελείται από έναν πενταμελή δακτύλιο, με ένα ετεροάτομο οξυγόνου. Υπάρχει, επίσης, το ισομερές 2,5-διυδροξυφουράνιο. Εκτός από τις «μητρικές» ενώσεις, ο όρος «διυδροφουράνιο» μπορεί να αναφέρεται και σε μια σειρά «θυγατρικών» ή «υποκατεστημένων» παραγώγων ενώσεων, που περιέχουν έναν (τουλάχιστον) διυδροφουρανικό δακτύλιο.
Πηγές πληροφόρησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
- Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ ΈκδοσηΘεσσαλονίκη 1991
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Διαδικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις «Αναφορές και παρατηρήσεις».
Παραπομπές και παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|