2,3-διυδροφουράνιο

2,3-διυδροφουράνιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	2,3-Διυδροξόλιο
Άλλες ονομασίες	2,3-διυδροφουράνιο1-οξα-2-κυκλοπεντένιο 1,4-εποξα-2-βουτένιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C4H6O
Μοριακή μάζα	70,09 amu
Αριθμός CAS	1191-99-7
SMILES	O1\C=C/CC1
InChI	1S/C4H6O/c1-2-4-5-3-1/h1,3H,2,4H2
PubChem CID	70934
ChemSpider ID	64096
Δομή
Ισομέρεια
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο βρασμού	54,6 °C
Πυκνότητα	927 kg/m³
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

To 2,3-διυδροφουράνιο ή 2,3-διυδροξόλιο (αγγλικά: 2,3-dihydrofuran ή 2,3-dihydr(o)oxole) είναι οργανική, ετεροκυκλική ένωση, που αποτελείται από άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C₄H₆Ο. Πιο συγκεκριμένα, είναι ένας ακόρεστος ετεροκυκλικός αιθέρας, που το μόριό του αποτελείται από έναν πενταμελή δακτύλιο, με ένα ετεροάτομο οξυγόνου. Υπάρχει, επίσης, το ισομερές 2,5-διυδροξυφουράνιο. Εκτός από τις «μητρικές» ενώσεις, ο όρος «διυδροφουράνιο» μπορεί να αναφέρεται και σε μια σειρά «θυγατρικών» ή «υποκατεστημένων» παραγώγων ενώσεων, που περιέχουν έναν (τουλάχιστον) διυδροφουρανικό δακτύλιο.

Πηγές πληροφόρησης

1. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
2. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
3. Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
4. Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ ΈκδοσηΘεσσαλονίκη 1991
5. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
6. Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
7. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
8. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
9. Διαδικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις «Αναφορές και παρατηρήσεις».